projekt nr cci 2007pl161pr001 - przetargi.plk-sa.pl

Transkrypt

PROJEKT NR CCI 2007PL161PR001
INWESTYCJA:
Modernizacja linii kolejowej E 59
CCI 2007PL161PR001
Odcinek Wrocław - Poznań, Etap II
p. odg. Wrocław Grabiszyn km 1.700
- granica województwa dolnośląskiego km 59.697
Lokalizacja
projektu:
Kraj - Polska
Województwo - dolnośląskie
Zamawiający:
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa
Jednostka
Projektowa:
SYSTRA S.A. Oddział w Polsce
ul. Foksal 10, 00-366 Warszawa
SPECYFIKACJA ISTOTNYCH WARUNKÓW ZAMÓWIENIA
TOM III
CZĘŚĆ M – OBIEKTY INŻYNIERYJNE
Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych
Wrocław, styczeń 2010r.
MODERNIZACJA LINII KOLEJOWEJ E 59, ETAP II - LOT A
Funkcja
Imię i nazwisko / Tytuł
Koordynator projektu
mgr inż. Wojciech Traczyński
Dyrektor jednostki projektowania
mgr inż. Danuta Kembłowska Dupieu
SIWZ TOM III cz. M. Obiekty inżynieryjne
Podpis
strona 2/175
ZAWARTOŚĆ
SPECYFIKACJI ISTOTNYCH WARUNKÓW ZAMÓWIENIA
Tom I
INSTRUKCJE DLA WYKONAWCÓW
Tom II
WARUNKI UMOWY
Tom III SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU
ROBÓT BUDOWLANYCH
Część O
Część P
Część T
Część W
Część D
Część M
Część S
Część E
Część Z
Część B
Część I-1
Część I
Cześć N
Wymagania ogólne
Roboty pomiarowe
Roboty torowe
Roboty odwodnieniowe
Roboty drogowe
Obiekty inżynieryjne
Sieć trakcyjna
Energetyka
Zasilanie trakcji i odbiorów nietrakcyjnych
Roboty budowlane
Instalacje i urządzenia sanitarne - obiekty kubaturowe
Zewnętrzne sieci, instalacje i urządzenia sanitarne
Wycinki i zadrzewiania
Tom IV PRZEDMIARY ROBÓT
Tom V
DOKUMENTACJA PROJEKTOWA
strona 3/175
Spis treści
strona
M.1. Wstęp......................................................................................................................................................... 8
M.1.1. Przedmiot STWiORB .......................................................................................................................... 8
M.1.2. Rodzaj robót objętych STWiORB......................................................................................................... 8
M.1.3. Ogólne wymagania dotyczące robót ..................................................................................................... 9
M.1.4. Dokumentacja projektowa powykonawcza, dokumentacja projektowa w trakcie prowadzenia
robót, dokumentacja wykonana przed rozpoczęciem robót............................................................................. 10
M.1.5 Określenia podstawowe ..................................................................................................................... 11
M.2. Materiały ................................................................................................................................................. 11
M.2.01. Roboty przygotowawcze, konstrukcje odciążające ............................................................................ 11
M.2.02. Roboty ziemne wykopy, nasypy, wzmacnianie gruntu ...................................................................... 12
M.2.03. Roboty fundamentowe ..................................................................................................................... 15
M.2.04. Rusztowania .................................................................................................................................... 24
M.2.05. Deskowanie ..................................................................................................................................... 25
M.2.06. Podpory ........................................................................................................................................... 25
M.2.07. Łożyska ........................................................................................................................................... 26
M.2.08. Przęsła betonowe ............................................................................................................................. 27
M.2.09. Przęsła stalowe ................................................................................................................................ 28
M.2.10. Przejścia podziemne dla pieszych pod torami ................................................................................... 31
M.2.11. Przepusty ......................................................................................................................................... 31
M.2.12. Dylatacje ......................................................................................................................................... 32
M.2.13. Odwodnienie ................................................................................................................................... 33
M.2.14. Roboty naprawcze i wzmacniające ................................................................................................... 34
M.2.15. Hydroizolacje................................................................................................................................... 36
M.2.16. Zabezpieczenia antykorozyjne (zabezpieczenie powierzchniowe części odkrytych) .......................... 38
M.2.17. Wyposażenie obiektów mostowych .................................................................................................. 39
M.2.18. Roboty przyobiektowe ...................................................................................................................... 41
M.2.19. Roboty demontażowe i rozbiórkowe ................................................................................................. 42
M.2.20. Próbne obciążenie ............................................................................................................................ 42
M.2.21. Zalecenia dotyczące prac w strefie specjalnej NATURA 2000 .......................................................... 43
M.3. Sprzęt ...................................................................................................................................................... 45
M.3.01. Roboty przygotowawcze, konstrukcje odciążające: ........................................................................... 45
M.3.04. Rusztowania .................................................................................................................................... 47
M.3.05. Deskowania ..................................................................................................................................... 47
M.3.06. Podpory ........................................................................................................................................... 47
M.3.07. Łożyska ........................................................................................................................................... 48
M.3.08. Przęsła betonowe: ............................................................................................................................ 48
M.3.10. Przejścia podziemne dla pieszych pod torami:.................................................................................. 49
M.3.11. Przepusty ......................................................................................................................................... 49
M.3.12. Dylatacje: ........................................................................................................................................ 49
M.3.13. Odwodnienie: .................................................................................................................................. 49
M.3.15. Hydroizolacje: ................................................................................................................................. 50
M.3.16. Zabezpieczenia antykorozyjne.......................................................................................................... 51
M.3.18. Roboty przyobiektowe: ..................................................................................................................... 51
strona 4/175
M.4. Transport ................................................................................................................................................. 54
M.4.01. Roboty przygotowawcze, konstrukcje odciążające: ........................................................................... 54
M.4.02. Roboty ziemne wykopy, nasypy, wzmacnianie gruntu: ..................................................................... 54
M.4.04. Rusztowania .................................................................................................................................... 55
M.4.05. Deskowania ..................................................................................................................................... 55
M.4.06. Podpory ........................................................................................................................................... 55
M.4.07. Łożyska ........................................................................................................................................... 56
M.4.11. Przepusty ......................................................................................................................................... 58
M.4.12. Dylatacje ......................................................................................................................................... 59
M.4.13. Odwodnienie ................................................................................................................................... 59
M.4.15. Hydroizolacje................................................................................................................................... 59
M.4.18. Roboty przyobiektowe ...................................................................................................................... 60
M.5. Wykonanie robót ...................................................................................................................................... 61
M.5.01. Roboty przygotowawcze, konstrukcje odciążające ............................................................................ 62
M.5.04. Rusztowania .................................................................................................................................... 68
M.5.05. Deskowania ..................................................................................................................................... 69
M.5.06. Podpory ........................................................................................................................................... 70
M.5.07. Łożyska ........................................................................................................................................... 72
M.5.11. Przepusty ......................................................................................................................................... 87
M.5.12. Dylatacje ......................................................................................................................................... 89
M.5.13. Odwodnienie ................................................................................................................................... 90
M.5.15. Hydroizolacje................................................................................................................................... 96
M.5.17. Wyposażenie obiektów mostowych ................................................................................................ 103
M.5.18. Roboty przyobiektowe .................................................................................................................... 104
M.5.19. Roboty demontażowe i rozbiórkowe ............................................................................................... 105
M.5.20. Próbne obciążenie .......................................................................................................................... 107
M.5.21. Zalecenia dotyczące prac w strefie specjalnej NATURA 2000 ........................................................ 109
M.6. Kontrola jakości ..................................................................................................................................... 113
M.6.01. Roboty przygotowawcze, konstrukcje odciążające .......................................................................... 115
M.6.02. Roboty ziemne wykopy, nasypy, wzmacnianie gruntu .................................................................... 115
M.6.03. Roboty fundamentowe ................................................................................................................... 116
M.6.04. Rusztowania .................................................................................................................................. 118
M.6.05. Deskowania ................................................................................................................................... 119
M.6.06. Podpory ......................................................................................................................................... 120
strona 5/175
M.6.07. Łożyska ......................................................................................................................................... 123
M.6.08. Przęsła betonowe ........................................................................................................................... 124
M.6.09. Przęsła stalowe .............................................................................................................................. 125
M.6.10. Przejścia podziemne dla pieszych pod torami ................................................................................. 130
M.6.11. Przepusty ....................................................................................................................................... 130
M.6.12. Dylatacje ....................................................................................................................................... 131
M.6.13. Odwodnienie ................................................................................................................................. 133
M.6.14. Roboty naprawcze i wzmacniające ................................................................................................. 134
M.6.15. Hydroizolacje................................................................................................................................. 135
M.6.16. Zabezpieczenia antykorozyjne........................................................................................................ 136
M.7. Obmiar robót .......................................................................................................................................... 142
M.7.02. Roboty ziemne: wykopy, nasypy, wzmacnianie gruntu ................................................................... 143
M.7.04. Rusztowania .................................................................................................................................. 144
M.7.05. Deskowania ................................................................................................................................... 144
M.7.06. Podpory ......................................................................................................................................... 144
M.7.07. Łożyska ......................................................................................................................................... 145
M.7.11. Przepusty ....................................................................................................................................... 145
M.7.12. Dylatacje ....................................................................................................................................... 146
M.7.13. Odwodnienie ................................................................................................................................. 146
M.7.15. Hydroizolacje................................................................................................................................. 146
M.8. Odbiór robót ........................................................................................................................................... 148
M.8.04. Rusztowania .................................................................................................................................. 151
M.8.05. Deskowania ................................................................................................................................... 151
M.8.06. Podpory ......................................................................................................................................... 151
M.8.07. Łożyska ......................................................................................................................................... 151
M.8.11. Przepusty ....................................................................................................................................... 155
M.8.12. Dylatacje ....................................................................................................................................... 155
M.8.13. Odwodnienie ................................................................................................................................. 155
M.8.15. Hydroizolacje................................................................................................................................. 157
strona 6/175
M.8.21 Zalecenia dotyczące prac w strefie specjalnej NATURA 2000 ......................................................... 159
M.9. Warunki płatności .................................................................................................................................. 159
M.9.04. Rusztowania .................................................................................................................................. 161
M.9.05. Deskowania ................................................................................................................................... 162
M.9.06. Podpory ......................................................................................................................................... 162
M.9.07. Łożyska ......................................................................................................................................... 162
M.9.11. Przepusty ....................................................................................................................................... 163
M.9.12. Dylatacje ....................................................................................................................................... 163
M.9.13. Odwodnienie ................................................................................................................................. 163
M.9.15. Hydroizolacje................................................................................................................................. 164
M.10. Przepisy związane ................................................................................................................................ 165
strona 7/175
M.1. Wstęp
M.1.1. Przedmiot STWiORB
Przedmiotem niniejszej STWiORB są wymagania wykonania i odbioru robót
wyszczególnionych w punkcie M.1.2. związanych z budową obiektów inżynieryjnych na
modernizowanej linii kolejowej E59 Wrocław - Poznań.
Wymagania ogólne są zawarte w STWiORB O.00.
Roboty pomiarowe zawarto w STWiORB P.00.
Specyfikacje rozpatrywać łącznie z opisem technicznym.
Zgodnie z zapisami Decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji
w
obszarach Natura 2000 tj. od km 14+579 do km 15+100 oraz od km 48+000 do km
53+000 prace przygotowawcze i budowlane należy prowadzić od początku października do
końca lutego – dotyczy to m. in. uwarunkowań technologicznych prac wykonywanych w
temp. poniżej 50C / 00C.
M.1.2. Rodzaj robót objętych STWiORB
M.01.
M.02.
M.03.
M.04.
M.05.
M.06.
M.07.
M.08.
M.09.
M.10.
M.11.
M.12.
M.13.
M.14.
M.15.
M.16.
M.17.
M.18.
M.19.
M.20.
M.21.
Roboty przygotowawcze, konstrukcje odciążające
Roboty ziemne wykopy, nasypy, wzmacnianie gruntu
Roboty fundamentowe
Rusztowania
Deskowania
Podpory
Łożyska
Przęsła betonowe
Przęsła stalowe
Przejścia podziemne dla pieszych
Przepusty
Dylatacje
Odwodnienie
Roboty naprawcze i wzmacniające
Hydroizolacje
Zabezpieczenia antykorozyjne
Wyposażenie obiektów mostowych
Roboty przyobiektowe
Roboty demontażowe i rozbiórkowe
Próbne obciążenie
Zalecenia dotyczące prac w strefie specjalnej NATURA 2000
M.1.2.1 Rodzaje robót objętych STWiORB wg Wspólnego Słownika Zamówień CPV
45100000-8
45111200-0
45111213-4
Przygotowanie terenu pod budowę
Roboty ziemne
Usuwanie drzew i krzewów
strona 8/175
45111230-9
45111291-4
45111300-1
45200000-9
45213320-2
45221111-3
45221112-0
45221113-7
45221119-9
45221211-4
45222000-9
Roboty w zakresie stabilizacji gruntu
Roboty w zakresie zagospodarowania terenu, nasadzenia
i zadrzewianie
Roboty rozbiórkowe
Roboty budowlane w zakresie wznoszenia kompletnych
obiektów budowlanych lub ich części oraz roboty w
zakresie inżynierii lądowej
Roboty budowlane w zakresie budowy obiektów
budowlanych związanych z transportem kolejowym
Roboty budowlane w zakresie mostów drogowych
Roboty budowlane w zakresie mostów kolejowych
Roboty budowlane w zakresie mostowych przejść dla
pieszych
Roboty budowlane w zakresie renowacji mostów
Przejścia podziemne
Roboty budowlane w zakresie robót inżynieryjnych, z
wyjątkiem mostów, tuneli, szybów i kolei
M.1.3. Ogólne wymagania dotyczące robót
Przed rozpoczęciem robót związanych z budową, przebudową, modernizacją lub rozbiórką
powinno nastąpić przygotowanie terenu pod budowę. Sposób wykonania dojazdu do
obiektu powinien zawierać projekt organizacji ruchu opracowany przez Wykonawcę robót i
zaakceptowany przez Inżyniera.
Do robót towarzyszących i tymczasowych występujących przy wykonywaniu robót
wyszczególnionych w pkt. M.1.2 można zaliczyć:
- zwołanie komisji kwalifikacyjnej do oszacowania uzysków i odpadów,
- wyburzanie wszelkich konstrukcji będących przeszkodą w realizacji zadania,
- zabezpieczenie drzew przed uszkodzeniem,
- zabezpieczenie skarp wykopów i tymczasowe zabezpieczenia skarp nasypów,
- udrożnienie istniejących obiektów budownictwa wodnego w rejonie elementów
nowobudowanych obiektów,
- przekopy i wcinki próbne,
- pobranie próbek gruntu w celu stwierdzenia rodzaju zanieczyszczeń (metalami, olejami,
smarami),
- oznakowanie miejsca robót w celu zachowania bezpiecznych warunków pracy.
Wykonawca nie może wykorzystywać błędów lub uproszczeń w Dokumentach umowy, a o
ich wykryciu powinien natychmiast powiadomić Inżyniera, który dokona odpowiednich
zmian i poprawek.
Wszystkie wykonane roboty i dostarczone materiały muszą być zgodne z Dokumentacją
Projektową i STWiORB.
strona 9/175
M.1.4. Dokumentacja projektowa powykonawcza, dokumentacja projektowa w
trakcie prowadzenia robót, dokumentacja wykonana przed rozpoczęciem robót
Wykonawca we własnym zakresie wykona geodezyjną dokumentację powykonawczą.
Jeżeli w trakcie wykonywania robót zajdzie konieczność uzupełnienia lub aktualizacji
dokumentacji projektowej przekazanej przez Zamawiającego, Wykonawca uzupełnia lub
aktualizuje dokumentację i odpowiednie STWiORB na własny koszt oraz przedłoży je
Inżynierowi do zatwierdzenia.
Wykonawca przed rozpoczęciem robót jest zobowiązany do wykonania następujących
opracowań:
- projektu zaplecza i placu budowy jeżeli wymaga tego Zamawiający,
- projektu ochrony punktów geodezyjnych,
- planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ,
- programu zapewnienia jakości robót ,
- innych wymienionych przez Zamawiającego na etapie prowadzenia przetargu na roboty
budowlane.
Wykonawca we własnym zakresie opracuje (w ramach Ceny Kontraktowej) i uzgodni z
Inżynierem oraz innymi odpowiednimi Instytucjami:
1. Projekty technologiczne i organizacyjne robót,
2. Projekty technologiczne rozbiórki,
3. Plan zabezpieczenia dowozu materiałów budowlanych koleją, po istniejącej sieci dróg
oraz ewentualnych drogach technologicznych,
4. Projekt organizacji ruchu na czas budowy,
5. Projekt objazdów tymczasowych uwzględniający ich rozbiórkę po zakończeniu robót,
6. Projekty technologiczne zabezpieczenia instalacji obcych na czas robót,
7. Projekty odciążających konstrukcji tymczasowych,
8. Projekty wykonawcze ekranów akustycznych,
9. Projekty technologiczne zabezpieczenia skarp wykopów i rozkopów fundamentowych,
10. Projekty technologiczne odwodnienia dla odprowadzenia wody z wykopów,
11. Technologię wykonywania wykopów pod fundamenty,
12. Projekt roboczy ścianek szczelnych (wraz z rozparciem lub kotwieniem), umocnień
wykopów i ich rozparcia,
13. Technologię betonowania pali wielkośrednicowych,
14. Projekty technologiczne wzmocnienia gruntu,
15. Projekty próbnych obciążeń pali,
16. Projekty technologiczne deskowań podpór, murów oporowych ,
17. Projekt rusztowań i deskowań ustrojów nośnych,
18. Technologię betonowania ustroju nośnego,
19. Technologię wykonania izolacji przeciwwilgociowej dla przejść podziemnych,
20. Projekt warsztatowy wytworzenia i scalenia konstrukcji stalowej ustroju nośnego w
Wytwórni,
21. Projekt scalenia i montażu konstrukcji stalowej na budowie,
22. Technologię montażu belek prefabrykowanych strunobetonowych,
23. Technologię wykonania przęseł z belek stalowych obetonowanych oraz rysunki
warsztatowe belek stalowych,
strona 10/175
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
Technologię zabezpieczenia antykorozyjnego ,
Technologię zagęszczenia i odwodnienia stref za przyczółkami i murami oporowymi,
Projekt roboczy kolektorów odwadniających,
Technologię osadzania łożysk, dylatacji,
Technologię układania izolacji (nawierzchni na chodnikach i jezdni),
Technologię osadzania wpustów mostowych,
Technologię wykonania napraw (iniekcje, beton natryskowy, PCC, konserwacja łożysk
istniejących),
Projekty próbnych obciążeń obiektów inżynieryjnych,
Plan rozmieszczenia reperów dla poszczególnych obiektów,
Inne projekty robocze wyszczególnione w STWiORB,
Program gospodarki odpadami zgodnie z wymaganiami przepisów ustawy z dnia 27
kwietnia 2001r. – o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628 z późniejszymi zmianami).
Jeżeli w trakcie wykonywania Robót okaże się koniecznym uzupełnienie Rysunków,
Wykonawca sporządzi brakujące rysunki i Specyfikacje na własny koszt w
4 egzemplarzach i przedłoży je Inżynierowi do zatwierdzenia.
Koszt opracowania w/w projektów należy uwzględnić w cenach jednostkowych
poszczególnych robót.
M.1.5 Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej STWiORB są zgodne z obowiązującymi normami i
przepisami wyszczególnionymi w tekście pkt. M10 oraz ze STWiORB cz. O. Wymagania
ogólne.
M.2. Materiały
Wszystkie materiały muszą odpowiadać wymaganiom ogólnym zawartym w STWiORB cz.
O. Wymagania ogólne. oraz posiadać Aprobaty Techniczne udzielone przez IBDiM lub
CNTK.
M.2.01. Roboty przygotowawcze, konstrukcje odciążające
Dopuszcza się stosowanie, bez konieczności indywidualnej adaptacji konstrukcji
odciążających z wiązek szyn wg katalogu opracowanego przez CBP-BBK Kolprojekt
pt. „Projekt techniczny konstrukcji odciążających z wiązek szyn – typ szwajcarski” z 1991r.
Warunkiem dopuszczenia do wykonania odciążenia toru szynami staroużytecznymi jest
potwierdzenie ich przydatności do użycia obliczeniami uwzględniającymi ich zużycie.
Stosowanie innych rozwiązań (zgodnie z Id-2) jest możliwe na podstawie indywidualnego
projektu. Konstrukcje odciążające i zabezpieczające pod czynnymi torami kolejowymi typu
belkowego należy wykonać zgodne z wymogami zawartymi w BN-73/8939-04.
Konstrukcje odciążające pod czynnymi torami kolejowymi. Wymagania i badania przy
odbiorze zmontowanych konstrukcji.
Przewidziano wykorzystanie KO typu belkowego m. in. o następujących rozpiętościach:
strona 11/175
LT=21,00m, LT=28,00m i LT=30,00m. Warunki eksploatacji KO typu belkowego muszą być
określone indywidualnie w projekcie KO.
Ponadto zostaną wykonane:
- Podpory tymczasowe z nowych drewnianych podkładów kolejowych i mostownic,
- Podpory tymczasowe z płyt drogowych, żelbetowych, prefabrykowanych,
- Podpory tymczasowe z typowych klatek stalowych typu PRK-15,
- Rusztowania stalowe z elementów składanych do budowy mostów
wg PN-M-48090:1996
- Łożyska stalowe - stal St3S, szyny S49 jak w M.2.7
- Osłony przeciwporażeniowe,
- Rury dwudzielne PEHD o średnicy d=110mm dla zabezpieczenia kabli na czas budowy
wraz z konstrukcjami wsporczymi,
- Rury kolektorów technologicznych.
M.2.02. Roboty ziemne wykopy, nasypy, wzmacnianie gruntu
M.2.02.1. Wykopy
Umocnienie ścian wykopu:
- grodzice stalowe G62 lub inne, dobrane w wyniku analizy statyczno-wytrzymałościowej,
zgodne z normą PN-EN 10248-1i 2:1999. Grodzice walcowane na gorąco ze stali
niestopowych,
- pale szalunkowe - wypraski,
- pręty stalowe dla kotwienia ścianek,
- elementy do zwieńczenia ścianki np. HEB 300, śruby,
- rozpory stalowe.
M.2.02.2. Nasypy
Grunt do robót zasypowych; pospółka lub mieszanka żwirowo-klińcowa o granulacji
d = 0-32mm, musi odpowiadać wymaganiom:
- normy PN-B-04481:1988. Grunty budowlane. Badania próbek gruntu metodą szerokich
próbek w zakresie:
- składu granulometrycznego,
- zawartości części organicznych,
- wilgotności naturalnej i optymalnej,
- maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego,
- granicy płynności,
- normy PN-B-04493:1960. Grunty budowlane. Oznaczenie kapilarności biernej w
zakresie kapilarności biernej,
- wymagania Id-3. Warunki techniczne utrzymania podtorza kolejowego. w zakresie
zagęszczenia zasypki.
Wymagania dla gruntu:
- kruszywo mineralne, mrozoodporne,
strona 12/175
-
kruszywo przepuszczalne, wolne od zbryleń, wolne od części organicznych,
wskaźniku różnoziarnistości Cu>5,
pH od 6.0 do 8.0,
wilgotność <17%.
Materiałem stosowanym do zasypania wykopów fundamentowych do poziomu terenu są
grunty rodzime, jeżeli tylko spełniają warunki, że nie są to grunty organiczne, materiały
agresywne w stosunku do budowli, odpady chemiczne, odpady ze spalania śmieci, grunty
zawierające frakcje powyżej 100mm. Możliwość ponownego wbudowania gruntu z wykopu
uwarunkowana jest zgodą Inżyniera Kontraktu.
Obszary zasypania o utrudnionym dostępie maszyn do zagęszczania powinny być
wypełnione betonem klasy B10 lub odpowiednim gruntem z dodatkiem spoiwa.
- Woda zarobowa o wymaganiach zgodnych z PN-EN 1008:2004. Woda do betonów i
zapraw. Do prac przy zagęszczaniu nasypów można użyć wody wodociągowej.
- Geosyntetyk dla uzbrojenia gruntu zasypowego, zgodny z PN-ISO10318:2007.
Geosyntetyki. Terminy i definicje, PN-EN ISO 9862:2007. Geosyntetyki. Pobieranie
próbek laboratoryjnych i przygotowywanie próbek do badań; powinien być materiałem
odpornym na działanie wilgoci, środowiska agresywnego chemicznie i biologicznie oraz
temperatury; powinien być to materiał bez rozdarć, dziur i przerw ciągłości, z dobrą
przyczepnością do gruntu.
- Grunty do stabilizacji cementem
Do wykonania warstw stabilizowanych cementem za przydatne można uznać grunty,
które spełniają wymagania podane w tablicy 1.
Tablica 1. Wymagania dla gruntów do stabilizacji wg PN-S-96012:1997.
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Wyszczególnienie właściwości
Uziarnienie
ziarn przechodzących przez sito # 40mm, % (m/m),
ziarn przechodzących przez sito # 20mm, % (m/m), powyżej
ziarn przechodzących przez sito # 4mm, % (m/m), powyżej
cząstek mniejszych od 0,002mm, % (m/m), poniżej
Granica płynności, %, poniżej
Wskaźnik plastyczności, %, poniżej
Wskaźnik stężenia jonów wodorowych pH
Zawartość części organicznych, %, poniżej
Zawartość siarczanów w przeliczeniu na SO3, %, poniżej
Wymagania
100
85
50
20
40
15
5-8
2
1
Badanie według
PN-B-04481
PN-B-04481
PN-B-06714/28
Dodatkowe kryteria oceny przydatności gruntu do stabilizacji cementem; zaleca się użycie
gruntów o:
- wskaźniku piaskowym od 20 do 50, wg BN-64/8931-01,
- zawartości ziarn pozostających na sicie # 2mm - co najmniej 30%,
- zawartości ziarn przechodzących przez sito 0,075mm - nie więcej niż 15%.
Decydującym sprawdzianem przydatności gruntu do stabilizacji cementem są wyniki
wytrzymałości na ściskanie próbek gruntu stabilizowanego cementem.
strona 13/175
- Cement portlandzki klasy 25 lub 35 zgodny z normą PN-EN 197-1:2002. Cement. Część
1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementów powszechnego użytku;
dla stabilizacji gruntu (wg dokumentacji).
- Woda stosowana do stabilizacji gruntu lub kruszywa cementem powinna odpowiadać
wymaganiom PN-EN 1008:2004. Bez badań laboratoryjnych można stosować
wodociągową wodę pitną. Wodę z innych źródeł poboru można stosować, jeżeli badania
wykażą jej przydatność, w szczególności, gdy wytrzymałość na ściskanie próbek z
mieszanki cementowo – gruntowej z zastosowaniem tej wody do mieszanki jest równa
wytrzymałości próbek przygotowanych z zastosowaniem pitnej wody wodociągowej.
- Dodatki ulepszające (pod warunkiem uzyskania akceptacji Inżyniera): wapno
wg PN-B-30020:1999, popioły lotne wg PN-S-96035:1997, chlorek wapniowy wg PNC-84127:1975.
Za zgodą Inżyniera mogą być stosowane inne dodatki o sprawdzonym działaniu posiadające
Aprobatę Techniczną wydaną przez IBDiM oraz deklarację zgodności producenta.
M.2.02.3. Wzmocnienie gruntu kolumnami iniekcyjnymi typu „jet grouting”
-
rury stalowe dla zbrojenia kolumn iniekcyjnych Ø300 o wymaganej długości,
zaprawa cementowo-wodna dla wykonania iniekcji,
prace wykonywane wyłącznie przez wyspecjalizowane jednostki,
materiał zgodny z projektem wzmocnienia.
M.2.02.4. Zasypki konstrukcji wiaduktów z blach falistych (konstrukcje podatne,
współpracujące z ośrodkiem gruntowym)
- Grunt musi spełnić wymagania co do wytrzymałości i ściśliwości w odniesieniu do
gruntów, które mają być stosowane dla konstrukcji metalowych współpracujących
z zasypką gruntową. Grunt po ułożeniu nie może być niekorzystnie podawany
zamakaniu, wysychaniu, zawilgoceniu, przemarzaniu i odmrażaniu, drganiom
i przepływającej wodzie.
- Największy wymiar ziaren kruszywa użytego w obrębie zasypki nie może być większy
niż 2/3 grubości zagęszczanej warstwy. Jednocześnie grunt w odległości do 30cm od
ścian konstrukcji z blach falistych nie może zawierać kamieni przekraczających wymiar
80mm. Ważne jest, aby zawartość frakcji pylastej nie była większa niż 5%.
- Ostre krawędzie powinny być określone metodą wizualną dla ziaren większych od
25mm. Frakcja ziaren powyżej 25mm powinna zawierać min. 35% (w odniesieniu do
masy) ziaren o kształcie kanciastym i zbliżonych do kanciastego.
- Zawartość ziaren płaskich i wydłużonych powinna być określona wzrokowo dla ziaren
większych od 5mm. Ziarna płaskie i wydłużone większe od 5mm dla mniejszego
wymiaru ziarna nie mogą przekraczać 25% (w odniesieniu do masy) kruszywa użytego
do wykonania zasypki.
strona 14/175
- Z uwagi na specyfikę konstrukcji producent konstrukcji powinien określić optymalne
warunki co do uziarnienia i sposobu zagęszczania, które mogą nieco odbiegać od
założonych, jeśli jest to korzystniejsze dla pracy konstrukcji oraz prostsze z uwagi na jej
wykonanie.
M.2.02.5. Zasypki konstrukcji przepustów z blach falistych i z tworzywa w M.2.11
(przepusty)
Normy związane:
- PN-B-02480:1986. Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów.
- PN-B-04481:1988. Grunty budowlane. Badania próbek gruntów.
- PN-B-04493:1960. Grunty budowlane. Oznaczanie kapilarności biernej.
- PN-S-02205:1998. Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania.
- PN-B-04452:2002. Grunty budowlane. Badania polowe.
- Wykonanie i odbiór robót ziemnych dla dróg szybkiego ruchu. IBDiM Warszawa,
1978r.
- Instrukcja badań podłoża gruntowego budowli drogowych i mostowych. GDDP
Warszawa, 1998r.
- Wytyczne wzmacniania podłoża gruntowego w budownictwie drogowym. IBDiM
Warszawa, 2002r.
- PN-EN 10248-1i2:1999. Grodzice walcowane na gorąco ze stali niestopowych.
- PN-B-03010:1983. Ściany oporowe. Obliczenia i projektowanie.
- PN-EN ISO 9862:2007. Geotekstylia i wyroby pokrewne.
- PN-ISO-10319:2008. Geotekstylia. Badania wytrzymałości na rozciąganie metodą
szerokich próbek
- Normy dla cementu, wody zgodnie z M.2.03.
M.2.03. Roboty fundamentowe
M.2.03.1. Pale wielkośrednicowe
Zgodne z normami:
- PN-B-02482:1983. Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów na palach.
- PN-B-02483:1978. Pale wielkośrednicowe wiercone. wymagania i badania.
- Wytyczne projektowania pali wielkośrednicowych. IBDiM Warszawa, grudzień 1991r.
Stalowe rury obsadowe o różnych średnicach dla pali 800, 1000, 1200, 1500mm (część
do wyciągnięcia) – stal St3S wg PN-EN 10210:2007. Kształtowniki zamknięte wykonane
na gorąco ze stali konstrukcyjnych niestopowych i drobnoziarnistych.
Mieszanka
betonowa
C25/30 (B30) W8 F150 z dodatkiem plastyfikatorów
poprawiających szczelność i urabialność, umożliwiających uzyskanie wskaźnika
wodoszczelności W8 (w tym mieszanka dla betonowania podwodnego), zgodna z normą
PN-EN 206-1:2003. Beton zwykły. Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i
zgodność. Ilość środków plastyfikujących i opóźniających należy tak dobrać, aby początek
czasu wiązania cementu rozpoczął się po wbudowaniu mieszanki w otwór i wyciągnięciu
rur obsadowych.
strona 15/175
Ilość cementu przy betonowaniu metodą kontraktor nie powinna być mniejsza od 350kg/m3.
Konsystencję mieszanki betonowej należy dostosować do metody jej układania.
Skład mieszanki w p. M.2.03.2.
Stal zbrojeniowa:
klasy A-I St3SX-b zgodna z normą PN-H-84023-06:1989/Az1:1996. Stal określonego
zastosowania. Stal do zbrojenia betonu. Gatunki, PN-H-93215:1982. Walcówka i pręty
stalowe do zbrojenia betonu,
klasy A-IIIN RB500W zgodna z normą PN-ISO 6935-2:1998/Ak:1998/Ap1:1999. Stal
do zbrojenia betonu. Pręty żebrowane. Dodatkowe wymagania stosowane w kraju oraz
ze Świadectwem dopuszczenia do stosowania w budownictwie nr83591,
materiały spawalnicze.
M.2.03.2. Fundamenty posadowione bezpośrednio
Mieszanka betonowa C25/30 (B30) W8 F150 z dodatkiem plastyfikatorów poprawiających
szczelność i urabialność, umożliwiających uzyskanie wskaźnika wodoszczelności W8
zgodna z normą PN-EN 206-1:2003.
Cement
Dla elementów konstrukcyjnych dopuszczalne jest stosowanie cementu portlandzkiego
posiadającego ważną aprobatę techniczną IBDiM, określającą jego przydatność do
stosowania w budownictwie mostowym.
Cement portlandzki CEM I zgodny z normą PN-EN 197-1:2002. Cement Część 1: Skład,
wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementów powszechnego użytku:
- klasy 32,5 N do betonu kl. C20/25 (B25),
- klasy 42,5 N do betonu kl. C25/30 (B30), C30/37 (B35),
- klasy 52,5 N, 52,5 R do betonu kl. C35/45 (B45) i większej.
Dopuszcza się, w razie potrzeby zastosowanie cementów o wysokiej wczesnej
wytrzymałości.
Na podbudowy i warstwy wyrównawcze cement portlandzki CEM I lub CEM II zgodny z
normą PN-EN 197-1:2002:
- klasy 32,5 N do betonu kl. C8/10 – C16/20.
Cement pochodzący z każdej dostawy musi być poddany badaniom wg norm:
PN-EN 196-1:1996, PN-EN 196-3:1996, PN-EN 196-6:1997.
Zakazuje się pobierania cementu ze stacji przesypowych (silosów), jeżeli nie ma pewności,
że dostarczany jest tam tylko jeden rodzaj cementu z tej samej cementowni.
Przed użyciem cementu do wykonania mieszanki betonowej cement powinien podlegać
następującym badaniom:
- oznaczenie czasu wiązania wg PN-EN 196-1:1996, PN-EN 196-3:1996,
PN-EN 196-6:1997,
- oznaczenie zmiany objętości wg PN-EN 196-1:1996, PN-EN 196-3:1996,
PN-EN 196-6:1997,
- sprawdzenie zawartości grudek.
strona 16/175
Wyniki w/w badań dla cementu portlandzkiego normalnie twardniejącego muszą spełniać
następujące wymagania (przy oznaczaniu czasu wiązania w aparacie Vicata):
- początek wiązania najwcześniej po upływie 60min,
- koniec wiązania najpóźniej po upływie 10godz.
Przy oznaczaniu równomierności zmiany objętości:
- wg próby Le Chateliera nie więcej niż 8mm,
- wg próby na plackach - normalna.
Cementy portlandzkie normalnie i szybko twardniejące - sprawdzenie zawartości grudek
(zbryleń), nie dających się rozgnieść w palcach i nie rozpadających się w wodzie. Nie
dopuszcza się występowania w cemencie, większej niż 20% ciężaru cementu ilości grudek
nie dających się rozgnieść w palcach i nie rozpadających się w wodzie. Grudki należy
usunąć poprzez przesianie przez sito o boku oczka kwadratowego 2mm. W przypadku, gdy
w/w badania wykażą niezgodność z normami, cement nie może być użyty do betonu.
Magazynowanie i okres składowania:
- cement pakowany (workowany) - składy otwarte (wydzielone miejsca zadaszone na
otwartym terenie zabezpieczone z boków przed opadami) lub magazyny zamknięte
(budynki lub pomieszczenia o szczelnym dachu i ścianach);
- cement luzem - magazyny specjalne (zbiorniki stalowe, żelbetowe lub betonowe
przystosowane do pneumatycznego załadowania i wyładowania cementu luzem,
zaopatrzone w urządzenia do przeprowadzania kontroli objętości cementu znajdującego
się w zbiorniku lub otwory do przeprowadzania kontroli objętości cementu, włazy do
czyszczenia oraz klamry na wewnętrznych ścianach).
Podłoża składów otwartych powinny być twarde i suche, odpowiednio pochylone,
zabezpieczające cement przed ściekami wody deszczowej i zanieczyszczeń. Podłogi
magazynów zamkniętych powinny być suche i czyste, zabezpieczające cement przed
zawilgoceniem i zanieczyszczeniem.
Dopuszczalny okres przechowywania cementu zależny jest od miejsca przechowywania.
Cement nie może być użyty do betonu po okresie:
- 10 dni, w przypadku przechowywania go w zadaszonych składach otwartych,
- po upływie terminu trwałości podanego przez wytwórnię, w przypadku przechowywania
w składach zamkniętych.
Każda partia cementu, dla której wydano oddzielne świadectwo jakości powinna być
przechowywana osobno w sposób umożliwiający jej łatwe rozróżnienie.
Kruszywo
Kruszywo powinno odpowiadać wymaganiom normy PN-EN 12620+A1:2008. Kruszywa
do betonu - wymagania dla kruszyw do betonów klasy powyżej C20/25 oraz Zarządzenia
Ministerstwa Komunikacji Nr GDDP-8-402/1/90 z 06.02.1990r.
Kruszywo do betonu powinno charakteryzować się stałością cech fizycznych i
jednorodnością uziarnienia pozwalającą na wykonanie partii betonu o stałej jakości.
strona 17/175
Poszczególne rodzaje i frakcje kruszywa muszą być na placu składowym oddzielnie
składowane na umocnionym i czystym podłożu w sposób uniemożliwiający mieszanie się.
W przypadku stosowania kruszywa pochodzącego z różnych źródeł należy spowodować,
aby udział tych kruszyw był jednakowy dla całej konstrukcji betonowej.
Kruszywa grube powinny wykazywać wytrzymałość badaną przez ściskanie w cylindrze
zgodną z wymaganiami normy PN-B-06714-40:1978.
W kruszywie grubym nie dopuszcza się grudek gliny.
W kruszywie grubym zawartość podziarna nie powinna przekraczać 5%, a nadziarna 10%.
Ziarna kruszywa nie powinny być większe niż:
- 1/3 najmniejszego wymiaru przekroju poprzecznego elementu,
- 3/4 odległości w świetle między prętami zbrojenia, leżącymi w jednej płaszczyźnie
prostopadłej do kierunku betonowania.
Do betonów klas C25/30 (B30) i wyższych należy stosować wyłącznie grysy granitowe lub
bazaltowe marki 50, o maksymalnym wymiarze ziarna 16mm.
Stosowanie grysów z innych skał dopuszcza się pod warunkiem, że zostały one zbadane w
placówce badawczej wskazanej przez Inżyniera, a wyniki badań spełniają wymagania
dotyczące grysów granitowych i bazaltowych.
Grysy powinny odpowiadać następującym wymaganiom:
- zawartość pyłów mineralnych - do 1%,
- zawartość ziaren nieforemnych (to jest wydłużonych płaskich ) - do 20 %,
- wskaźnik rozkruszenia:
- dla grysów granitowych - do 16%,
- dla grysów bazaltowych i innych - do 8%;
- nasiąkliwość - do 1,2%,
- mrozoodporność według metody bezpośredniej - do 2%,
- mrozoodporność wg zmodyfikowanej metody bezpośredniej - do 10%,
- reaktywność alkaliczna z cementem określona wg PN-B-06714-34:1991/Az1:1997
- nie powinna wywoływać zwiększenia wymiarów liniowych ponad 0,1%,
- zawartość związków siarki - do 0,1%,
- zawartość zanieczyszczeń obcych - do 0,25%,
- zawartość zanieczyszczeń organicznych, nie dających barwy ciemniejszej od wzorcowej
wg PN-B-06714-26:1978.
Kruszywem drobnym powinny być piaski o uziarnieniu do 2mm pochodzenia rzecznego lub
kompozycja piasku rzecznego i kopalnego uszlachetnionego.
Zawartość poszczególnych frakcji w stosie okruchowym piasku powinna się mieścić w
granicach:
- do 0,25mm - 14 ÷ 19%,
- do 0,50mm - 33 ÷ 48%,
- do 1,00mm - 57 ÷ 76%.
Piasek powinien spełniać następujące wymagania:
- zawartość pyłów mineralnych - do 1,5%,
strona 18/175
- reaktywność alkaliczna z cementem określona wg PN-B-06714-34:1991/Az1:1997 nie
powinna wywoływać zwiększenia wymiarów liniowych ponad 0,1%,
- zawartość związków siarki - do 0,2%,
- zawartość zanieczyszczeń obcych - do 0,25%,
- zawartość zanieczyszczeń organicznych - nie dająca barwy ciemniejszej od wzorcowej
wg PN-B-06714-26:1978,
- w kruszywie drobnym nie dopuszcza się grudek gliny.
Piasek pochodzący z każdej dostawy musi być poddany badaniom niepełnym obejmującym:
- oznaczenie składu ziarnowego wg PN-B-06714-15:1991,
- oznaczenie zawartości zanieczyszczeń obcych wg PN-B-06714-12:1976,
- oznaczenie zawartości grudek gliny, które oznacza się jak zawartość zanieczyszczeń
obcych,
- oznaczenie zawartości pyłów mineralnych wg PN-B-06714-13:1978.
Do betonu klasy C25/30 (B30) dla pali fundamentowych należy stosować żwir o
maksymalnym wymiarze ziarn 31,5mm spełniający następujące wymagania:
- żwiry marki co najmniej 30 w zakresie cech fizycznych i chemicznych,
- mrozoodporność wg zmodyfikowanej metody bezpośredniej 10%
- zawartość podziarna 5%,
- zawartość nadziarna 10%.
Dostawca kruszywa jest zobowiązany do przekazania dla każdej partii kruszywa wyników
jego pełnych badań wg PN-B-06712:1986/A1:1997 oraz wyników badania specjalnego
dotyczące reaktywności alkalicznej w terminach przewidzianych przez Inżyniera.
W przypadku, gdy kontrola wykaże niezgodność cech danego kruszywa z wymaganiami wg
PN-B-06712:1986/A1:1997, użycie takiego kruszywa może nastąpić po jego
uszlachetnieniu (np. przez płukanie lub dodanie odpowiednich frakcji kruszywa) i
ponownym sprawdzeniu. Należy prowadzić bieżącą kontrolę wilgotności kruszywa wg PNB-06714-18:1977 dla korygowania recepty roboczej betonu.
Woda zarobowa
Woda do betonu o wymaganiach zgodnych z PN-EN 1008:2004.Woda zarobowa do
betonu. Materiały budowlane.
Woda do betonów i zapraw powinna spełniać wszystkie wymagania w/w normy.
Powinna pochodzić ze źródeł, nie budzących żadnych wątpliwości lub dobrze zbadanych.
Stosowanie wody z wodociągu nie wymaga badań.
Domieszki
Domieszki do betonu wg PN-EN 934-2:2009. Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu.
Część 2: Domieszki do betonu. Definicje, wymagania, zgodność, oznakowanie i
etykietowanie.
Rodzaj domieszki, jej ilość i sposób stosowania powinny być zaopiniowane przez Instytut
Badawczy Dróg i Mostów. Zaleca się doświadczalne sprawdzenie skuteczności domieszek
przy ustalaniu receptury mieszanki betonowej. Zaleca się stosowanie do mieszanek
betonowych domieszek chemicznych o działaniu napowietrzającym i uplastyczniającym.
strona 19/175
Również w celu uzyskania betonów w dużym stopniu nieprzepuszczalnych i trwałych, o
niskim stosunku w/c i wysokiej urabialności.
Domieszki należy stosować do mieszanek betonowych wykonywanych przy użyciu
cementów portlandzkich klasy 32,5 i wyższych.
Domieszki do betonów mostowych muszą mieć Aprobaty Techniczne, wydane przez
Instytut Badawczy Dróg i Mostów oraz atest producenta.
Dodatki uplastyczniające – plastyfikatory
Dodatki uplastyczniające – plastyfikatory wg PN-EN 934-2:2009. Domieszki do betonu,
zaprawy i zaczynu. Część 2: Domieszki do betonu. Definicje, wymagania, zgodność,
znakowanie i etykietowanie.
Stosowanie plastyfikatorów pozwala na zmianę konsystencji mieszanki bez zmiany składu
betonu i przy założonej wytrzymałości. Zaleca się stosowanie superplastyfikatorów, które
powoduje:
- zwiększenie trwałości betonu poprzez podwyższenie jego szczelności,
- zwiększenie wytrzymałości i urabialności betonu,
- zmniejszenie nakładu pracy podczas betonowania (łatwiejsze rozprowadzanie betonu w
deskowaniu, krótszy czas wibrowania, łatwiejsze opróżnianie środków transportu i
podawanie pompami).
Środki napowietrzające, które powodują:
- zwiększenie mrozoodporności i odporności na środki odladzające,
- zmniejszenie nasiąkliwości i przepuszczalności dla wody,
- poprawianie urabialności.
Środek taki zaleca się szczególnie jako dodatek do gzymsów.
Dodatki uszczelniające wg PN-EN 934-2:2009
Sposób działania to zagęszczenie struktury betonu, przez co następuje podwyższenie
wodoszczelności.
Zaleca się stosowanie np. preparatu na bazie mikrokrzemionki, która powoduje:
- zwiększenie trwałości betonu (beton wodoszczelny, mrozoodporny, odporny na cykle
zamrażania-rozmrażania, na działanie soli odladzających i na karbonizację),
- zwiększenie wytrzymałości,
- poprawę urabialności.
Wymagane uzyskanie wskaźnika W8.
Dodatki do betonowania w warunkach spadku temperatur poniżej 00C
(absolutnie wyjątkowe, dopuszczone przez Inżyniera Kontraktu w przypadku obiektów
realizowanych w obszarze NATURA 2000)
Zaleca się stosowanie domieszek, które powodują:
- umożliwienie betonowania w niskich temperaturach,
- podwyższenie mrozoodporności,
- skrócenie początku i końca wiązania,
- podwyższenie parametrów wytrzymałościowych.
strona 20/175
Opóźniacz do betonu
Zaleca się stosowanie domieszki, która powoduje:
- przy betonach monolitycznych uzyskanie w przybliżeniu jednakowego początku wiązania
w całości monolitu,
- opóźnienie rozpoczęcia procesu wiązania,
- podwyższenie wytrzymałości końcowej,
- polepszenie urabialności,
- zmniejszenie skurczu i pełzania,
- poprawa wyglądu zewnętrznego betonu po rozdeskowaniu.
Wybór dodatków powinien być uzgodniony z Inżynierem a ich stosowanie zgodne z
normami, instrukcjami ITB i odpowiednimi świadectwami w tym m.in.:
- PN-EN 934-2:2009. Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Część 2: Domieszki do
betonu. Definicje, wymagania, zgodność, znakowanie i etykietowanie,
- PN-EN 480-2:2008. Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań. Część 2:
Oznaczanie czasu wiązania,
- PN-EN 480-1:2008. Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań. Część 1:
Beton wzorcowy i zaprawa wzorcowa do badania,
- Standardowa metoda badań i techniczno - ekonomiczne kryteria oceny efektywności
stosowania domieszek chemicznych do betonu (wytyczne). CEBET Warszawa, 1986r.
Beton do konstrukcji mostowych musi spełniać wymagania zestawione poniżej:
- nasiąkliwość do 4% - zgodnie z PN-S-10042:1991 oraz z Warunkami Technicznymi Id2; badanie wg PN-B-06250:1988,
- mrozoodporność: ubytek masy nie większy od 5%, spadek wytrzymałości na ściskanie
nie większy niż 20% po 150 cyklach zamrażania i odmrażania (F150) - badanie
wg PN-B-06250:1988,
- wodoszczelność - większa od 0,8MPa (W8),
- wskaźnik wodno-cementowy w/c - mniejszy od 0,5.
Skład mieszanki betonowej powinien być ustalony zgodnie z normą PN-B-06250:1988 tak,
aby przy najmniejszej ilości wody zapewnić szczelne ułożenie mieszanki w wyniku
zagęszczania przez wibrowanie. Skład mieszanki betonowej ustala laboratorium
Wykonawcy lub wytwórni betonów i wymaga zatwierdzenia przez Inżyniera.
Stosunek poszczególnych frakcji kruszywa grubego ustalany doświadczalnie powinien
odpowiadać najmniejszej jamistości. Zawartość piasku w stosie okruchowym powinna być
jak najmniejsza i jednocześnie zapewniać niezbędną urabialność przy zagęszczeniu przez
wibrowanie oraz nie powinna być większa niż 42% - przy kruszywie grubym do 16mm.
Optymalną zawartość piasku w mieszance betonowej ustala się następująco:
- z ustalonym optymalnym składem kruszywa grubego wykonuje się kilka (3÷5) mieszanek
betonowych o ustalonym teoretycznie stosunku w/c i o wymaganej konsystencji
zawierających różną, ale nie większą od dopuszczalnej ilość piasku,
- za optymalną ilość piasku przyjmuje się taką, przy której mieszanka betonowa
zagęszczona przez wibrowanie charakteryzuje się największą masą objętościową.
strona 21/175
Wartość współczynnika A do wzoru Bolomey’a stosowanego do wyznaczenia wskaźnika
w/c charakteryzującego mieszankę betonową należy wyznaczyć doświadczalnie.
Współczynnik ten wyznacza się na podstawie uzyskanych wytrzymałości betonu
z mieszanek o różnych wartościach w/c (mniejszych i większych od wartości
przewidywanej teoretycznie) wykonanych ze stosowanych materiałów. Dla teoretycznego
ustalenia wartości wskaźnika w/c w mieszance można skorzystać z wartości parametru A
podawanego w literaturze fachowej.
Maksymalne ilości cementu w zależności od klasy betonu są następujące:
- 400kg/m3 - dla betonu klas C20/25 (B25) i C25/30 (B30),
- 450kg/m3 - dla betonu klas C30/37 (B35) i wyższych.
Przy projektowaniu składu mieszanki betonowej zagęszczanej przez wibrowanie i
dojrzewającej w warunkach naturalnych (średnia temperatura dobowa nie niższa niż 10 ºC),
średnią wymaganą wytrzymałość na ściskanie należy określić jako równą 1,3RbG.
Zawartość powietrza w mieszance betonowej badana metodą ciśnieniową wg PN-B06250:1988 nie powinna przekraczać:
- wartości 2% - w przypadku nie stosowania domieszek napowietrzających,
- wartości 3,5÷5,5% - dla betonu narażonego na czynniki atmosferyczne, przy uziarnieniu
kruszywa do 16mm,
- wartości 4,5÷ 6,5% - dla betonu narażonego na stały dostęp wody przed zamarznięciem
przy uziarnieniu kruszywa do 16mm.
Konsystencja mieszanek betonowych powinna być nie rzadsza od plastycznej, oznaczonej w
PN-B-06250:1988 symbolem K-3. Sprawdzanie konsystencji mieszanki przeprowadza się
podczas projektowania jej składu i następnie przy wytwarzaniu.
Dopuszcza się dwie metody badania:
- metodą Ve - Be,
- metodą stożka opadowego.
Różnice pomiędzy założoną konsystencją mieszanki, a kontrolowaną metodami określonymi
w PN-B-06250:1988, nie mogą przekroczyć:
- ± 20% wartości wskaźnika Ve - Be,
- ± 10mm przy pomiarze stożkiem opadowym.
Pomiaru konsystencji mieszanek K1 do K3 (wg PN-B-06250:1988) dokonać aparatem Ve
- Be.
Dla konsystencji plastycznej K3 dopuszcza się na budowie pomiar przy pomocy stożka
opadowego.
UWAGA
Betony konstrukcyjne wykonuje się na podstawie opracowanej receptury.
Recepta na skład mieszanki betonowej podlega zatwierdzeniu przez Inżyniera. Recepta
powinna być przedstawiona wraz wynikami badań laboratoryjnych poszczególnych
składników betonu z takim wyprzedzeniem czasowym, które umożliwią jej korektę, a w
przypadku braku zatwierdzenia na opracowanie nowej recepty.
strona 22/175
Stal zbrojeniowa:
- klasy A-I St3SX-b zgodna z normą PN-H-84023-06:1989/Az1:1996. Stal określonego
zastosowania. Stal do zbrojenia betonu. Gatunki, PN-H-93215:1982. Walcówka i pręty
stalowe do zbrojenia betonu,
- klasy A-IIIN RB500W zgodna z normą PN-ISO 6935-2;1998/Ak:1998/Ap1:1999. Stal
do zbrojenia betonu. Pręty żebrowane. Dodatkowe wymagania stosowane w kraju oraz
ze Świadectwem dopuszczenia do stosowania w budownictwie nr 83591,
- pręty stalowe do zbrojenia betonu powinny odpowiadać wymaganiom
PN-H-93215:1982.
Przeznaczona do odbioru na budowie partia prętów musi być zaopatrzona w atest,
stwierdzający zgodność wyrobu z wymaganiami normy lub aprobaty technicznej, w którym
ma być podane:
- nazwa wytwórcy,
- oznaczenie wyrobu wg PN-H-93215:1982,
- numer wytopu lub numer partii,
- wyniki przeprowadzonych badań oraz skład chemiczny według analizy wytopowej,
- masa partii,
- rodzaj obróbki cieplnej.
Na przywieszkach przymocowanych do każdej wiązki prętów lub kręgu prętów muszą
znajdować się następujące informacje:
- znak wytwórcy,
- średnica nominalna,
- znak stali,
- numer wytopu lub numer partii,
- znak obróbki cieplnej.
Nie dopuszcza się do odbioru stali bez świadectw jakości, przywieszek identyfikacyjnych
oraz stali, która przy oględzinach zewnętrznych wykazuje wady powierzchniowe w postaci
pęcherzy, naderwań, rozwarstwień i pozostałości jamy wsadowej.
Drut montażowy
Wyżarzony drut stalowy tzw. wiązałkowy, o średnicy nie mniejszej niż 1,0mm, jeżeli nie
stosuje się połączeń spawanych lub zgrzewanych.
Średnicę drutu wiązałkowego należy dostosować do średnicy prętów głównych w złączu.
Materiały spawalnicze
Należy stosować elektrody rutylowe średnio otulone ER146 odpowiednie do gatunku stali
łączonych prętów zbrojeniowych.
Podkładki dystansowe
Dopuszcza się stosowanie stabilizatorów i podkładek dystansowych z betonu lub korków
(zatyczek) plastikowych. Podkładki dystansowe muszą być przymocowane do prętów.
strona 23/175
Kruszywo do warstw podbudów
Kruszywo zgodnie z PN-EN 13043:2004. Kruszywa do mieszanek bitumicznych i
powierzchniowych utrwaleń stosowanych na drogach, lotniskach i innych powierzchniach
przeznaczonych do ruchu.
M.2.04. Rusztowania
Rusztowania mostowe, w tym: rusztowania robocze, rusztowania montażowe, rusztowania
niosące, pomosty robocze, ekrany osłonowe na okres robót - zgodnie z wytycznymi WPD.DP31.
Rusztowania dla budowy mostów stalowych, żelbetowych lub z betonu sprężonego
obejmują:
- rusztowania
stalowe
z
elementów
składanych
do
budowy
mostów
wg PN-M-48090:1996. Rusztowania stalowe z elementów składanych do budowy
mostów. Wymagania i badania przy odbiorze zmontowanych rusztowań,
- klatki stalowe typu PRK,
- płyty drogowe, żelbetowe, prefabrykowane jako fundament pod klatki,
- pale z rur stalowych, zwieńczonych spawanym oczepem z profili dwuteowych typu
HEB, dla potrzeb bezpośredniego posadowienia tymczasowego pomostu roboczego,
- tor ślizgowy (np. z szyn kolejowych) przeznaczony do nasunięcia podłużnego (po
nasypie) i poprzecznego.
Materiał do budowy rusztowań stalowych:
- kształtowniki, blachy grube i uniwersalne ze stali St3S dla elementów spawanych wg
PN-EN 10025-2:2007. Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych. Część 2:
Warunki techniczne dostawy stali konstrukcyjnych niestopowych lub stali 18G2A wg
PN-EN 10025-1:2007, PN-EN 10025-3:2007, PN-EN 10025-4:2007,
- rury stalowe ze stali R35 i R45 wg PN-H-84023-01:1989. Stal określonego
zastosowania. Wymagania ogólne. Gatunki,
- elementy z innych gatunków stali mogą być stosowane pod warunkiem ustalenia
wytrzymałości obliczeniowej i stwierdzenia spawalności stali przez odpowiednie
placówki naukowo-badawcze.
Do łączenia elementów rusztowań należy stosować:
- śruby z łbem sześciokątnym, które powinny odpowiadać wymaganiom wg PN-EN ISO
4014:2004. Śruby z łbem sześciokątnym. Klasy dokładności A i B z nakrętkami wg PNEN ISO 4032:2004. Nakrętki sześciokątne, odmiana 1. Klasy dokładności A i B,
- ściągi do usztywnienia rusztowań wykonane ze stali okrągłej St3SX, St3SY, zgodnie z
PN-H-93200-00:1975. Pręty stalowe walcowane okrągłe. Wymiary, a nakrętki rzymskie
napinające wg PN-M-82269:1957. Nakrętki napinające otwarte,
- materiały do zabezpieczenia przed korozją powinny być zgodne z instrukcją KOR-3A,
KNiT, 1976r.
Materiał do budowy rusztowań drewnianych:
- wg PN-S-10082:1992. Obiekty mostowe. Konstrukcje drewniane. Projektowanie,
strona 24/175
- drewno w dobrym stanie, bez uszkodzeń mogących mieć wpływ na jego wytrzymałość,
- drewno powinno odpowiadać wymaganiom normy PN-D-96000:1975. Tarcica iglasta
ogólnego przeznaczenia i PN-D-96002:1972. Tarcica liściasta ogólnego przeznaczenia,
- kliny z drewna twardego lub inne rozwiązania, które umożliwią regulację rusztowań.
M.2.05. Deskowanie
Deskowania tradycyjne wg norm:
- PN-S-10082:1992. Obiekty mostowe. Konstrukcje drewniane. Projektowanie.
Łączniki wg norm:
- PN-EN ISO 898-1:2009. Własności mechaniczne części złącznych wykonanych ze stali
węglowej oraz stopowej. Śruby i śruby dwustronne,
- PN-EN 20898-2:1998. Własności mechaniczne części złącznych. Nakrętki z określonym
obciążeniem próbnym. Gwint zwykły,
- PN-EN ISO 4016:2002. Śruby z łbem sześciokątnym,
- PN-EN-4032:2002. Nakrętki sześciokątne.
Oraz:
- ściągi stalowe,
- środek antyadhezyjny,
- deskowania ze sklejki bakelizowanej,
- deskowania systemowe typu Stal - Form i U-Form, Peri, Doka itp.,
- formy stalowe,
- wkładki do szalunków PCV dla uzyskania jednolitej powierzchni po rozszalowaniu.
M.2.06. Podpory
Budowa podpór betonowych zbrojonych, wzmacnianie i przebudowa (płaszcze żelbetowe,
ławy i ciosy podłożyskowe, skrzydła, ścianki żwirowe) zgodnie z normą
PN-S-10042:1991. Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone.
Projektowanie. Wydawnictwa Normalizacyjne ALFA. Warszawa 1992.
- Mieszanka betonowa C25/30 (B30) W8 F150 jak w p. M.2.03.2
- Stal zbrojeniowa jak w p. M.2.03.2
- Roboty ziemne jak w M.2.02.
- Rusztowania jak w M.2.04.
- Deskowania jak w M.2.05.
- Zabezpieczenie powierzchniowe jak w M.2.16.
- Roboty rozbiórkowe jak w M.2.19.
- Materiał do pielęgnacji betonu dojrzewającego normalnie:
- lekkie osłony wodoszczelne, zapobiegające odparowaniu wody z betonu
i chroniące świeży beton przed opadami deszczu,
- materiał wytwarzający błony nieprzepuszczające wodę zgodnie z „Wytycznymi
wykonania pielęgnacji świeżego betonu preparatem powłokowym „Betonal” IBDiM
Warszawa,
strona 25/175
- specjalne preparaty np. Antisol E, które zapobiegają zbyt szybkiemu wysychaniu
betonu, utrudniając powstawanie rys skurczowych, zwiększając odporność na
działanie soli odladzających oraz podwyższają mrozoodporność i wodoszczelność.
M.2.07. Łożyska
Wykonanie zgodnie z normami:
- PN-S-10060:1998. Obiekty mostowe. Łożyska. Wymagania i metody badań,
- Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dn. 30.05.2000r.
(Dz. U. Nr 63 poz.735).
Łożyska muszą zapewniać nośność i przesuwy podane w dokumentacji technicznej.
Materiały na łożyska oraz ich konstrukcja powinny spełniać wymagania podane w
obowiązujących normach oraz w „Wymaganiach technicznych wykonania i odbioru (WTW)
łożysk mostowych”. Materiały zeszyt 43, pkt.4. IBDiM Warszawa, 1994r.
Łożyska powinny spełniać wymagania określone w Dokumentacji oraz
w PN-S-10060:1998. i mieć aktualną Aprobatę Techniczną IBDiM.
Każde łożysko powinno posiadać numer seryjny, widoczny po umieszczeniu łożyska na
podporze. Górna powierzchnia łożyska powinna być wyraźnie oznakowana, a na niej
zaznaczone wielkość i kierunek ewentualnego przemieszczenia oraz kierunek ustawienia na
podporze.
Producent łożysk winien, w trakcie ich odbioru w wytwórni przekazać świadectwo jakości
wykonania oraz ewentualne warunki gwarancji wynegocjowane z zamawiającym.
Przeznaczona do odbioru na budowie partia materiałów musi być zaopatrzona w atest, w
którym ma być podane:
- nazwa wytwórcy,
- oznaczenie wyrobu,
- znak wytwórcy.
Zastosowano:
- łożyska elastomerowe (w tym ciągłe), zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Transportu i
Gospodarki Morskiej z 30.05.2000r. (Dz. U. Nr 63 poz.735) elastomer powinien być
wzmocniony stalowymi wkładkami,
- łożyska garnkowe stałe, jedno- i wielokierunkowo przesuwne,
- łożyska soczewkowe stałe, jedno- i wielokierunkowo przesuwne,
- stalowe łożyska wałkowe, stałe i jednokierunkowo przesuwne (projektuje się
wykorzystanie istniejących łożysk - należy je po zdemontowaniu starannie oczyścić,
zabezpieczyć antykorozyjnie i zakonserwować smarem grafitowym),
- masę cementową szybkowiążącą, niskoskurczową, przeznaczoną na podlewkę płyt
dolnych; dla zastosowanej zaprawy Wykonawca przedstawi Aprobatę Techniczną
wydaną przez IBDiM potwierdzającą, że zaprawa przeznaczona jest na podlewki pod
łożyska,
- tłumiki STU (Shock Transmission Unit) (Standardy Techniczne CNTK).
strona 26/175
Gabaryty łożysk i wynikające z powyższego: szerokość blach nadłożyskowych oraz
wysokość ciosów podłożyskowych należy określić po wyborze przez Wykonawcę Robót i
zatwierdzeniu przez Inżyniera Kontraktu producenta łożysk.
M.2.08. Przęsła betonowe
Mieszanka betonowa C25/30 (B30) W8 F150 z dodatkiem plastyfikatorów poprawiających
szczelność i urabialność, umożliwiających uzyskanie wskaźnika wodoszczelności W8,
zgodna z normą: PN-EN 206-1:2003. Beton zwykły. Beton. Część 1: Wymagania,
właściwości, produkcja i zgodność.
Konsystencję mieszanki betonowej należy dostosować do metody jej układania.
Skład mieszanki jak w p. M.2.03.2
Stal zbrojeniowa jak w p. M.2.03.2
Sprężone prefabrykaty mostowe strunobetonowe (typu Kujan NG o dł. 17,70m):
- beton C40/50, klasa obciążeń drogowych A,
- druty, sploty i cięgna sprężające powinny być wykonane ze stali sprężającej odmiany I
spełniającej wymagania PN-M-80236:1971. Liny do konstrukcji sprężonych,
- druty i sploty służące do sprężania powinny charakteryzować się właściwościami
opisanymi w PN-S-10042:1991. Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i
sprężone. Projektowanie.
Każda belka powinna posiadać atest Wytwórni określający jej parametry
wytrzymałościowe, gabaryty oraz cechy użytych materiałów. Prawidłowość wykonania
każdej belki powinna być potwierdzona w jej karcie odbioru.
Za jakość wykonywanych belek odpowiedzialny jest Wykonawca, który jest zobowiązany
do prowadzenia stałej i skutecznej kontroli technicznej, oraz do przestrzegania przepisów
obowiązujących w zakresie jakości materiałów wyjściowych i prawidłowego wykonywania
poszczególnych robót. Wykonawca przedstawi Inżynierowi do zatwierdzenia wytwórcę
prefabrykatów (Wytwórnię). Przed przystąpieniem do produkcji prefabrykatów,
Wykonawca przedstawi Inżynierowi do zatwierdzenia Specyfikację Techniczną wykonania
prefabrykatów w Wytwórni.
Każdy wyprodukowany prefabrykat podlega ocechowaniu przy odbiorze. Należy go
cechować w sposób czytelny i trwały w górnej części środnika belki na jednym z końców.
Cecha powinna zawierać znak Wytwórni, symbol obiektu, numer prefabrykatu.
-
Rusztowania jak w p. M.2.04
Deskowania jak w p. M.2.05
Zabezpieczenie powierzchniowe jak w M.2.16
Roboty naprawcze i wzmacniające jak w M.2.14
Dylatacje jak M.2.12
Odwodnienie jak M.2.13
Izolacje jak w M.2.15
Nawierzchnie wg projektów branżowych
strona 27/175
M.2.09. Przęsła stalowe
Stal:
- zgodnie z PN-S-10052. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Projektowanie,
- zgodnie z PN-S-10050. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Wymagania i badania,
- stal konstrukcyjna 18G2A wg PN-H-84018:1986. Stal niskostopowa o podwyższonej
wytrzymałości. Gatunki,
- stal konstrukcyjna St3S (elementy drugorzędne) wg PN-H-84020:1988. Stal
niskostopowa konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia. Gatunki,
- dwuteowe walcowane dźwigary stalowe HEB (np. HEB 500, 700) ze stali St3S
wg PN-H-84020:1988. Stal niskostopowa konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia.
Gatunki.
Do wytworzenia stalowych konstrukcji mostowych należy używać stali o składzie
chemicznym i właściwościach zgodnie z PN-S-10052:1982. Do wykonania konstrukcji
stalowych w zakresie elementów pierwszorzędnych należy stosować stal niskostopową o
podwyższonej wytrzymałości gatunku 18G2A lub 18G2ACu, o składzie chemicznym i
właściwościach wg PN-S-10052:1982. Stal powinna mieć udarność nie mniejszą niż 290
KJ/m2 sprawdzaną w temperaturze -40 C (na próbkach Mesnagera). Dokumentacja
Projektowa przewiduje możliwość zastosowanie, w określonych przypadkach, stali zgodnej
z gatunkiem 18G2A np. S355J2G3 wg PN-EN 10020:2003. Definicja i klasyfikacja
gatunków stali.
Do budowy mostów można stosować wyłącznie materiały zgodne z Polskimi Normami lub
posiadające Aprobaty Techniczne. Dopuszcza się zastosowanie stali posiadających
deklarację zgodności lub certyfikat zgodności z Normą zharmonizowaną lub europejską
Aprobatą Techniczną wydaną przez upoważnioną jednostkę. Zastosowanie stali innych
gatunków niż określono w Dokumentacji Projektowej wymaga zgody Inżyniera oraz
Projektanta.
Odbiór wyrobów stali konstrukcyjnej na podstawie Świadectwa Badań (Hutniczego) wg
PN-EN 10204:2006 (Odbiorowe Świadectwo Badań (certyfikat) 3.1).
lub:
odbiór wyrobów ze stali konstrukcyjnej gatunków zgodnych z PN-S-10052:1982
przeznaczonych do wytworzenia stalowej konstrukcji mostowej przez Komisarza
Odbiorczego (wg PN-S-10050:1989).
Ze względu na zmienność norm i przepisów dotyczących wykonywania konstrukcji
stalowych oraz proces dostosowywania polski przepisów, norm i procedur do unijnych
(Unii Europejskiej) procedura odbioru materiałów i konstrukcji zostanie określona przez
Inżyniera w porozumieniu z Projektantem i Wykonawcą.
Wyroby powinny zgodnie z PN-S-10050 spełniać następujące wymagania:
a) mieć atesty hutnicze wydane przez Producenta i Świadectwo Badań (Hutnicze)
wg PN-EN 10204:2006 (Świadectwo 3.1) lub zaświadczenie odbioru (przez Komisarza
Odbiorczego Ministerstwa Infrastruktury),
strona 28/175
b) mieć wybite znaki cechowania, oznaczenia cechowania kolorowego, kolorowe
przywieszki zgodnie z PN-90/H-01103 i PN-87/H-01104 lub wg odpowiednich norm,
c) blachy ze stali 18G2A lub 18G2ACu (na elementy konstrukcyjne) powinny być zgodne
z Dokumentacją Projektową pod względem gatunków, asortymentów i własności oraz
odpowiadać wymaganiom norm,
d) wymagane badania ultradźwiękowe wszystkich elementów na rozwarstwienie (klasa P6
wg PN-EN 10160:2001),
e) spełniać wymagania określone w normach przedmiotowych:
- dla blach uniwersalnych i grubych wg PN-EN 10025:2002. Blachy grube i uniwersalne
ze stali konstrukcyjnej węglowej zwykłej jakości i niskostopowej,
- dla blach żeberkowych wg PN-H-92127:1973. Blachy stalowe żeberkowe,
- dla walcówki, prętów i kształtowników wg PN-H-93000:1984. Walcówka, pręty i
kształtowniki walcowane na gorąco ze stali węglowych zwykłej jakości i
niskostopowych o podwyższonej wytrzymałości. Wymagania i badania
i PN-H-93001:1985. Walcówka i pręty walcowane na gorąco ze stali węglowej wyższej
jakości i stopowej konstrukcyjnej,
- dla kątowników równoramiennych wg PN-EN 10056-1:2000. Kątowniki równoramienne
i nierównoramienne ze stali konstrukcyjnej. Wymiary,
- dla kątowników nierównoramiennych wg PN-EN 10056-2:1998. Kątowniki
równoramienne i nierównoramienne ze stali konstrukcyjnej. Tolerancje kształtu i
wymiarów,
- dla ceowników wg PN-EN 10279:2003. Ceowniki stalowe walcowane na gorąco.
Tolerancje kształtu, wymiarów i masy,
- dla stali i staliwa do wyrobu łożysk wg PN-S-10052:1982. Obiekty mostowe.
Konstrukcje stalowe. Projektowanie.
Wykonawca powinien dostarczyć Inżynierowi kopie otrzymanych od Wytwórcy atestów
(świadectw jakości) dla wszystkich dostarczonych na teren budowy elementów stalowych.
Elementy stalowe powinny spełniać wymagania dotyczące wymiarów określone
w Kontrakcie i odpowiednich Polskich Normach:
- PN-H-84018:1986. Stal niskostopowa o podwyższonej wytrzymałości i gatunku.
- PN-H-84020:1988. Stal niskostopowa konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia. Gatunki.
Materiały spawalnicze
Zamówienia na materiały spawalnicze składa Wytwórca konstrukcji mostowej
u zaakceptowanego przez Inżyniera Producenta.
Na Wytwórcy konstrukcji ciąży obowiązek egzekwowania od dostawców
i przechowywania atestów potwierdzających spełnienie wymagań postawionych w normie
przedmiotowej. Badania, które warunkują wystawienie atestów Wytwórca materiałów
spawalniczych przeprowadza na własny koszt. Atesty muszą być przedstawione wraz
z dostawą każdej partii materiałów spawalniczych. Materiały pochodzące z zapasów
strona 29/175
Wytwórcy konstrukcji stalowej powinny być atestowane na koszt własny Wytwórcy
konstrukcji w zakresie ustalonym przez Inżyniera.
Materiały do połączeń spawanych odpowiednie do gatunków stali łączonych elementów
będą określone w projekcie technologii spawania i muszą być zaakceptowane przez
Inżyniera.
Powinny one spełniać wymagania następujących norm:
- elektrody - PN-M-69430:1991. Elektrody stalowe otulone do spawania i napawania.
Ogólne wymagania i badania i PN-EN ISO 2560:2006. Materiały
dodatkowe
do
spawania. Elektrody otulone do ręcznego spawania łukowego stali niestopowych i
drobnoziarnistych. Klasyfikacja,
- drut spawalniczy - PN-EN ISO 14343:2009. Materiały dodatkowe do spawania. Druty
elektrodowe, taśmy elektrodowe, druty i pręty do spawania stali nierdzewnych i
żaroodpornych. Klasyfikacja,
- topniki do spawania łukiem krytym - PN-EN 760:1998. Materiały dodatkowe do
spawania. Topniki do spawania łukiem krytym. Oznaczenie,
- topniki do spawania żużlowego - PN-M-69356:1967. Topniki do spawania żużlowego.
Wytwórca powinien przestrzegać okresów ważności stosowania elektrod według gwarancji
dostawcy. Materiały spawalnicze należy przechowywać ponad podłogą w suchych,
przewietrzanych i ogrzewanych pomieszczeniach. łączniki i materiały spawalnicze
przeznaczone do wytworzenia określonej stalowej konstrukcji mostowej powinny być
oddzielone od pozostałych. Elektrody otulone powinny posiadać otulinę nieuszkodzoną,
centryczną, niezatłuszczoną i niezawilgoconą. Przed przystąpieniem do spawania elektrody
należy wysuszyć. Zaleca się suszenie w temp. 120÷180ºC w czasie 1÷2 godzin.
Materiały do połączeń niejednorodnych powinny być zgodne z opisem podanym w
Kontrakcie i powinny mieć Aprobaty Techniczne IBDiM.
Śruby, nakrętki, podkładki i inne elementy do połączeń zwykłych:
- śruby, nakrętki, podkładki i inne elementy do połączeń zwykłych powinny być zgodne z
PN-S-10052:1982. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Projektowanie.
- śruby, nakrętki, podkładki i inne elementy do połączeń zwykłych powinny spełniać
wymagania dotyczące wymiarów określone w Kontrakcie i odpowiednich Polskich
Normach.
- śruby sprężające oraz podkładki powinny być zgodne z następującymi normami:
- śruby powinny być wykonane ze stali zgodnej z PN-EN ISO 898-1:2009. Własności
mechaniczne części złącznych wykonanych ze stali węglowej oraz stopowej.
Część 1: Śruby i śruby dwustronne o określonych klasach własności. Gwint zwykły
i drobnozwojny,
- nakrętki powinny być wykonane ze stali zgodnej z PN-EN 20898-2:1998. Własności
mechaniczne części złącznych. Nakrętki z określonym obciążeniem próbnym. Gwint
zwykły,
- nakrętki sześciokątne powiększone do połączeń sprężanych wg PN-M-82171:1983.
Nakrętki sześciokątne powiększone do połączeń sprężanych,
- śruby
sprężające z łbem sześciokątnym o zwiększonym wymiarze według
PN-M-82343-03:1983. Śruby ze łbem sześciokątnym powiększonym do połączeń
strona 30/175
sprężanych o udarności według PN-S-10050:1989. Obiekty mostowe. Konstrukcje
stalowe. Wymagania i badania,
- podkładki okrągłe do śrub sprężających według PN-M-82039:1983. Podkładki
okrągłe do połączeń sprężanych.
Elementy dla budowy jednoprzęsłowych, łukowo-kołowych przęseł z blach stalowych,
falistych, współpracujących z gruntem:
- śruby M20 klasy 8.8,
- grunt na zasypki konstrukcji z blach falistych w M.2.02.2.
M.2.10. Przejścia podziemne dla pieszych pod torami
Mieszanka betonu C12/15 na warstwy podbudów wg PN-EN 206-1:2003 .
Mieszanka betonowa C30/37 (B35) W8 F150 i C25/30 (B30) W8 F150 z dodatkiem
plastyfikatorów poprawiających szczelność i urabialność, umożliwiających uzyskanie
wskaźnika wodoszczelności W8, zgodna z normą PN-EN 206-1:2003. Konsystencję
mieszanki betonowej należy dostosować do metody jej układania. Skład mieszanki jak w p.
M.2.03.2
-
Materiał do pielęgnacji betonu jak w M.2.06
Stal zbrojeniowa A-IIIN RB500W jak w p. M.2.03.2
Rusztowania jak M.2.04
Deskowania jak M.2.05
Dylatacje jak M.2.12
Odwodnienie jak M.2.13
Izolacje jak w M.2.15
Zabezpieczenia antykorozyjne jak w M.2.16
Wykończenie jak w M.2.17 i M.2.18
M.2.11. Przepusty
- Wszystkie konstrukcje przepustów kolejowych muszą mieć zagwarantowaną przez
producenta i potwierdzoną Aprobatę Techniczną IBDiM nośność zgodną
z PN-EN 1991-2: 2007. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje. Część 2: Obciążenia
ruchome mostów. dla prędkości poruszania pociągów pasażerskich v=200km/h.
- Rury stalowe, o przekroju kołowym lub łukowo-kołowym o średnicach większych niż
Dn=1000mm galwanizowane, spiralnie karbowane, zabezpieczone obustronną warstwą
cynku o grubości 42μm oraz obustronną powłoką polimerową (typu trenchcoat) o
grubości 250μm (ze złączkami).
- Rury dwuwarstwowe, polietylenowe wysokiej gęstości PEHD lub polipropylenowe PP
ze złączkami (dotyczy również przepustów technologicznych prowadzących wody
cieków na czas realizacji robót). Sztywność pierścieniowa minimum 8kPa (klasa
sztywności SN8). Łączenie standardowych odcinków rur o długości 6/7/8m przy użyciu
zaciskowych złączek opaskowych jedno- lub dwudzielnych.
- Studnie systemowe o konstrukcji jak część przelotowa tj. z PEHD/PP o przekroju
kołowym Dn=1200mm. Studnie wyposażone w płytę denną, płytę górną z włazem
strona 31/175
-
-
-
-
-
-
-
kanałowym betonowym lub żeliwnym typu lekkiego, stopnie złazowe oraz wspawane
króćce dla szczelnego połączenia z częścią przelotową konstrukcji przepustu.
Stalowe kształtowniki, zgodnie z rozwiązaniami producenta.
Glina jako nawierzchnia półek dla zwierząt, usytuowanych wewnątrz przepustów.
Geotekstyl igłowy klasy 3 wg międzynarodowej klasyfikacji CBR (wytrzymałość na
rozciąganie wzdłuż pasma – 8.0kN/m, w poprzek pasma – 9.0kN/m).
Prefabrykaty żelbetowe dla ustrojów ramowych systemu P o świetle jak w projektach
(elementy przelotowe, belki oczepów, płyty fundamentowe, skrzydła) zgodnie z
Projektem typowym – system P. Typowy kolejowy przepust ramowy. Aktualizacja
1991r. Kolprojekt Warszawa. um. TM-91002-01.
Mieszanka
betonowa
C25/30 (B30) W8 F150 z dodatkiem plastyfikatorów
poprawiających szczelność i urabialność, umożliwiających uzyskanie wskaźnika
wodoszczelności W8 zgodna z normą PN-EN 206-1:2003 jak w M.2.03
Stal zbrojeniowa jak w M.2.03:
- klasy A-I St3SX-b - zgodna z normą PN-H-84023-06:1989, PN-H-93215:1982,
- klasy A-IIIN RB500W - zgodna z normą PN-ISO 6935-2:1998.
Kruszywo do warstw podbudów (fundament kruszywowy) - grunt mineralny,
mrozoodporny, wolny od zanieczyszczeń o wskaźniku różnoziarnistości Cu>5 i
wskaźniku krzywizny 1<Cc<3 np. pospółka o frakcji 0-20mm wg PN-EN 13043:2004.
Piasek średni wg PN-EN 13043:2004. Kruszywa do mieszanek bitumicznych i
powierzchniowych utrwaleń stosowanych na drogach, lotniskach i innych
powierzchniach przeznaczonych do ruchu.
Kruszywo na zasypkę przepustów - grunt mineralny, mrozoodporny, wolny od
zanieczyszczeń, o wskaźniku różnoziarnistości Cu>5 i wskaźniku krzywizny 1<Cc<3 np.
mieszanka żwirowo-klińcowa o frakcji 0-32mm. Materiał zasypki nie może zawierać
zanieczyszczeń organicznych i nieorganicznych, a także nie może być przemarznięty.
Wskaźnik pH bliski wartości neutralnej 7.
Woda zgodna z PN-EN 1008:2004.
Dodatkowo materiały wg M.2.02.2, M.2.03 i M.2.05, M.2.14-M.2.19.
M.2.12. Dylatacje
M.2.12.1. Dylatacje jednomodułowe
Urządzenie dylatacyjne szczelne, jednomodułowe typu D100 (gra dylatacyjna ±50mm), D80
(gra dylatacyjna ±40mm):
- podstawowymi elementami konstrukcyjnymi dylatacji są stalowe beleczki, we wnękach
których zamontowany jest elastomerowy, wielokomorowy profil uszczelniający oraz
elementy systemu kotwienia dylatacji w konstrukcji betonowej. Z uwagi na kształt koryt
balastowych i wymaganą szczelność urządzenia, wszystkie wkładki uszczelniające muszą
być wulkanizowane w miejscach łączenia tj. poziomego odcinka dylatacji na płycie z
dylatacją na pionowej krawędzi koryta.
- taśmy hypalonowe o grubości 2mm - na styku konstrukcji stalowych (z pomostem
ortotropowym)
- klej epoksydowy,
- blacha stalowa grubości 6mm.
strona 32/175
System montażu i kotwienia urządzeń dylatacyjnych zgodnie z projektem technologicznowarsztatowym zleconym do opracowania przez Wykonawcę Robót ich producentowi.
Stal do konstrukcji dylatacji powinna odpowiadać wymogom normy PN-S-10050:1989.
Producent powinien dostarczyć świadectwa jakości i dokumenty na materiały i wyrób:
- świadectwo jakości na wykonane dylatacje,
- rysunki warsztatowe dylatacji,
- warunki techniczne wykonania dylatacji, które powinny być zgodne z wymaganiami
norm i zawierać dane dotyczące:
- wymagań dla stosowanych materiałów,
- wymagań w zakresie tolerancji wykonawczej,
- wymagań w zakresie zabezpieczeń antykorozyjnych,
- wymagań w zakresie i sposobie wykonania badań odbiorczych,
- wymagań dotyczących technologii wykonania,
- wymagań dotyczących próbnego montażu,
- wymagań dotyczących montażu dylatacji na obiekcie.
M.2.12.2. Bitumiczne przekrycie dylatacyjne (obiekty drogowe):
- stabilizator powinien być wykonany z blachy aluminiowej, stalowej, nierdzewnej lub z
blachy zabezpieczonej antykorozyjnie, ze stali St3S lub 18G2A zgodnie
z PN-H-84020:1988, grubość i szerokość stabilizatora powinna być zgodna
z zaleceniami producenta i wymaganiami Kontraktu,
- membrana z taśmy PCV powinna charakteryzować się właściwościami:
- niski współczynnik tarcia,
- odporność na temperaturę do 200oC,
- mieszanka na bitumiczną masę zalewową składająca się z kruszywa i elastycznego
lepiszcza,
- środek gruntujący,
- gąbczasta wkładka neoprenowa.
M.2.13. Odwodnienie
- Wpusty mostowe wykonane z żeliwa szarego ZL150 według PN-EN 1561:2000.
- Rury żeliwne: żeliwne jednokielichowe prostki kanalizacyjne o średnicy nominalnej
150mm wg PN-EN 877:2004.
- Komplet rur spustowych (pionów).
- Systemowe kolektory odwodnienia mostowego z kompletem kształtek, złączek,
kompensacji, czyszczaków i zawiesi - z żywic poliestrowych, zbrojonych włóknem
szklanym. Kolektory zbiorcze o średnicy 200-300mm.
- Studnie zbiorcze (zrzut do systemu odwodnienia liniowego zgodnie z opracowaniem
branży instalacyjnej i torowej).
- Elementy prefabrykowane, polimerobetonowe odwadniającego ścieku kanalizacyjnego,
wraz z rurami kielichowymi PVC/S/RK99 i studzienkami końcowymi (wraz z kitem
fugowym) przeznaczone dla przejść dla pieszych.
- Zaprawa cementowa jako wypełnienie szczelin bocznych ścieku.
strona 33/175
- Rury PEHD / PP min. d=200mm dwuścienne (pow. wewnętrzna gładka, zewnętrzna
karbowana), perforowane na 2/3 obwodu, o nośności SN8, z systemem złączek
i kształtek.
- Rury, kształtki, studzienki kanalizacyjne – PEHD / PP (rura z polietylenu wysokiej
gęstości (PEHD) lub polipropylenu (PP), o dwuwarstwowej konstrukcji (rura
wewnętrzna gładka, rura zewnętrzna karbowana spiralnie) Dn=1,000m
- Mieszanka betonowa C25/30 (B30) W8 F150 lub prefabrykaty polimerobetonowe na
koryto monolityczne pod drenaż - wg M.3
- Powłoka epoksydowo – bitumiczna.
- Materiały uszczelniające.
- Prefabrykowane pierścienie odciążające - beton C25/30 (B30) W8 F150,
- Studzienki rewizyjne o przekroju Dn=1,400m z polietylenu wysokiej gęstości (PEHD)
lub polipropylenu (PP), o dwuwarstwowej konstrukcji.
- Worki z keramzytem (keramzyt zaszyty w geotekstyl) do wypełnienia ścieków
podłużnych.
- Geotekstyl igłowy kl. 3 wg CBR na osłonę sączka.
- Grys 8÷16mm, otaczany (lakierowany) żywicami syntetycznymi przeznaczony na dren
podłużny i poprzeczny (dla obiektów drogowych).
- Płyty chodnikowe 350x350x50mm na ograniczniki drenażu.
Normy związane:
- PN-C-89221:1998. Rury z tworzyw sztucznych. Rury drenarskie karbowane z
niezmiękczonego polichlorku winylu,
- PN-EN ISO 9862:2007. Geotekstylia i wyroby pokrewne,
- PN-ISO-10319:2008. Geotekstylia. Badania wytrzymałości na rozciąganie metodą
szerokich próbek,
- PN-B-06716:1991/Az:2001. Kruszywa mineralne. Piaski i żwiry filtracyjne. Wymagania
techniczne,
- PN-EN 13043:2004/AC:2004. Kruszywa do mieszanek bitumicznych i
powierzchniach przeznaczonych do ruchu,
- PN-EN 1561:2000. Żeliwo szare,
- Katalog "Żeliwny wpust mostowy" opracowany przez CBPBDiM Warszawa,
- Materiały instruktażowe z Koneckich Zakładów Odlewniczych.
M.2.14. Roboty naprawcze i wzmacniające
M.2.14.1. Przygotowanie (oczyszczenie) powierzchni:
- materiał do czyszczenia strumieniowo-ciernego,
- woda do czyszczenia hydrodynamicznego.
M.2.14.2. Naprawy – iniekcje siłowe i uszczelniające:
- dla potrzeb iniekcji siłowych niepracujących rys i pęknięć, wzmacniania strukturalnego
metodą sklejania siłowego, uszczelnienia rys wilgotnych i nieruchomych o szerokości od
strona 34/175
0,2mm do 5mm przewiduje się zastosowanie żywic epoksydowych, dwuskładnikowych
o niskiej lepkości,
- dla pęknięć o większej rozwartości należy stosować suspensje mineralne drobno
zmielonych cementów, modyfikowanych polimerami z dodatkiem piasków kwarcowych i
z płynem zarobowym w postaci wodnej dyspersji akrylowej,
- dla potrzeb uszczelnienia zarysowań prowadzących wycieki, a nie wymagających
zamknięć siłowych należy stosować pęczniejące żywice poliuretanowe.
M.2.14.3. Beton natryskowy (torkret)
Beton natryskowy C25/30 (B30) W8 F150 zbrojony włóknem polipropylenowym,
mieszanka betonowa na bazie cementu portlandzkiego czystego klasy 42,5 i kruszywa
łamanego o uziarnieniu do 4mm (grys granitowy lub bazaltowy).
Zasadniczymi kryteriami doboru składu mieszanki są: wytrzymałość na ściskanie, szczelność
i mrozoodporność torkretu:
- cement pochodzący z każdej dostawy musi być poddany badaniom - zgadnie z normą
PN-EN 197-1:2002. PN-EN 197-1:2002. Cement Część 1. Skład, wymagania i kryteria
zgodności dotyczące cementów powszechnego użytku,
- zakres badań cementu pochodzącego z dostawy, dla której jest atest z wynikami badań
cementowni, można ograniczyć do oznaczenia wytrzymałości na ściskanie
PN-EN 196-1:2006. Metody badania cementu. Część 1. Oznaczanie wytrzymałości,
- kruszywo łamane o uziarnieniu do 4mm (grysy granitowe lub bazaltowe) o kształcie
ziaren zbliżonych do sześcianu; każda partia kruszywa winna mieć atest z badaniami wg
PN-EN 12620+A1:2008. Kruszywa do betonu,
- woda zgodna z PN-EN 1008:2004. Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobierania
próbek, badanie i ocena przydatności wody zarobowej do betonu, w tym wody
odzyskanej z procesów produkcji betonu,
- dodatki:
zbrojenie włóknami polipropylenowymi (zbrojenie rozproszone),
mikrokrzemionki modyfikowane polimerami upłynniającymi i uszczelniającymi, dla
konstrukcji żelbetowych dodatek MCI (migrujących inhibitorów korozji),
- siatki stalowe z prętów żebrowanych d=10mm, o oczkach 10x10cm jak w M.06,
- pręty stalowe żebrowane d=16mm, na kotwy, jak w M.2.06,
- zaprawy mineralne, szybkowiążące, niskoskurczowe,
- drut wiązałkowy, podkładki dystansowe.
Przepisy związane:
- Vademecum bieżącego utrzymania i odnowy drogowych obiektów mostowych - tom 5
oraz normy wymienione w tekście,
- świadectwa i materiały informacyjne producentów.
M.2.14.4. Naprawy miejscowe, powierzchniowe, spoinowanie
- beton klasy C25/30 (B30) W8 F150 w/g PN-EN 206-1:2003 o skurczu nie
przekraczającym 1%,
strona 35/175
- do napraw powierzchniowych i miejscowych należy stosować jednoskładnikowe
zaprawy cementowe z dodatkiem żywic syntetycznych, dopuszczone do stosowania na
konstrukcjach bezpośrednio obciążonych dynamicznie (typ PCC I), lub inne posiadające
Aprobatę Techniczną,
- naprawy można dokonać przy użyciu
zestawu materiałów w postaci
jednoskładnikowych, drobnoziarnistych zapraw naprawczych na bazie cementu
modyfikowanego polimerami z dodatkiem mikrokrzemionki i zbrojonych włóknami
syntetycznymi z wodną dyspersją akrylową jako płynem zarobowym.
Wymagane właściwości materiału:
- łatwy w przygotowaniu, gotowy do użycia po wymieszaniu z wodą,
- plastyczny i urabialny, o regulowanej konsystencji,
- bardzo dobra tiksotropowość mieszanki,
- wysoka wytrzymałość mechaniczna i mrozoodporność,
- bardzo niski odskok przy natrysku na mokro,
- produkt na bazie cementu o podwyższonej odporności na siarczany.
Normy i przepisy związane:
- PN-B-04500:1985. Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i
wytrzymałościowych,
- Vademecum bieżącego utrzymania i odnowy drogowych obiektów mostowych - tom 5
oraz normy wymienione w tekście,
- Aprobaty Techniczne, świadectwa i materiały informacyjne producentów.
M.2.14.5. Odrestaurowanie murów z kamienia, okładziny kamienne i ceramiczne
- Kamień naturalny - terminologia wg PN-EN 12670:2002.
- Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i wytrzymałościowych wg
PN-B-04500:1985.
- Kamień dla budownictwa i drogownictwa. Podział i zastosowanie w/g własności fiz. mechanicznych wg PN-B-01080:1984.
- Metody badań kamienia naturalnego – Oznaczanie jednoosiowej wytrzymałości na
ściskanie wg PN-EN 1926:2007.
- Kamień z rozbiórki stosowany do ponownego wbudowania powinien być zgodny z
PN-EN 12670: 2002. Kamień naturalny. Terminologia i spełniać wszystkie szczególne
wymagania określone w Kontrakcie.
- Cegły klinkierowe - cegły z gliny do wykonania oblicówki powinny być odporne na
działanie mrozu, powinny mieć Aprobaty Techniczne, świadectwa i materiały
informacyjne producentów.
M.2.15. Hydroizolacje
Materiały do przygotowania podłoża pod izolację:
- zaprawy epoksydowe, wg M.2.14,
- zaprawy o ograniczonym skurczu na bazie cementu, wg M.2.14,
- środki do gruntowania podłoża,
- materiały do obróbek wzmacniających wg M.2.14.
strona 36/175
Materiały izolacyjne - hydroizolacja betonowego koryta balastowego:
- żywica epoksydowa o niskiej lepkości przeznaczona na warstwę gruntującą,
- żywica epoksydowo-poliuretanowa zmieszana w stosunku 1:1 z ogniowo suszonym
piaskiem kwarcowym o uziarnieniu 0,4-0,7mm – min. 6,0mm na zasadniczą warstwę
izolacji,
- ogniowo suszony piasek kwarcowy o uziarnieniu 0,4-0,7mm. na posypanie świeżej
warstwy izolacji - PN-EN 13043:2004. Kruszywa do mieszanek bitumicznych i
Materiały izolacyjne - izolacja części odziemnych:
- materiał dwuskładnikowy na bazie żywicy epoksydowej wysyconej olejem antracytowym
z dodatkiem wypełniaczy mineralnych o niskiej zawartości rozpuszczalników
organicznych, warstwa o grubości 500 m,
- rozcieńczalnik,
- geomembrana w postaci folii tłoczonej z polietylenu wysokiej gęstości PEHD z
systemem mechanicznego łączenia brzegów, uszczelkami elastomerobitumicznymi i
podklejoną od strony zewnętrznej (odziemnej) geotkaniną poliestrową drenującą,
- membrana przeciwwodna z folii polietylenowej gr. min. 1mm do stosowania na
powierzchniach poziomych pod płytami i rusztami fundamentowymi w celu
zabezpieczenia antykorozyjnego płyty dennej,
- mieszanka betonu C12/15 na warstwę podbudowy, zgodnie z normą
PN-EN 206-1:2003. Beton Część 1. Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność.
- mieszanka betonu C25/30 (B30) W8 F150 na warstwę ochronną wg M.2.6,
- pręty zbrojeniowe ze stali jak w M.3 i M.2.6 na zbrojenie warstwy ochronnej,
- środek adhezyjny dla trwałego połączenia membrany z wylanym na nią betonem.
Hydroizolacja stalowego koryta balastowego – konstrukcje nowe:
- metalizacja natryskowa cynkiem Zn 200μm zgodnie z normą PN-EN ISO 2063:2006
oraz BN-89/1076-02 jak w M.16.
- żywica epoksydowo – poliuretanowa zmieszana w stosunku 1:1 z ogniowo suszonym
piaskiem kwarcowym o uziarnieniu 0,4-0,7mm – min. 6,0mm na zasadniczą warstwę
izolacji,
warstwy izolacji wg PN-EN 13043:2004/AC:2004. Kruszywa do mieszanek
bitumicznych i powierzchniowych utrwaleń stosowanych na drogach, lotniskach i innych
- warstwy doszczelniające, gruntujące i zasadnicze izolacyjne wg normy materiałach
branżowych dotyczących danego typu izolacji oraz w PN-EN 1427:2007, PN-EN
12593:2007. Asfalty i lepiszcza asfaltowe. Oznaczanie temperatury łamliwości Fraassa
jak w M.16.
- warunki i technologia wykonania izolacji zgodna z wytycznymi projektu, zgodnie
z zapisami Aprobat Technicznych i pod nadzorem przedstawiciela producenta materiału.
strona 37/175
Hydroizolacja stalowego koryta balastowego – konstrukcje istniejące:
- dwuskładnikowa farba na bazie żywicy epoksydowej z miką żelaza i płatkami aluminium
– na warstwę gruntującą,
- żywica epoksydowo - poliuretanowa zmieszana w stosunku 1:1 z ogniowo suszonym
piaskiem kwarcowym o uziarnieniu 0,4-0,7mm - min. 6,0mm na zasadniczą warstwę
izolacji,
warstwy izolacji, wg PN-EN 13043:2004/AC:2004,
- w powyższej technologii należy również wykonać zabezpieczenie wyspecyfikowanych
elementów odwodnienia konstrukcji.
Hydroizolacja pomostu obiektu drogowego:
- polimerowo-bitumiczna papa termozgrzewalna, modyfikowana elastomerem SBS (styren
– butadien - styren) z osnową z włókniny poliestrowej, przesyconej i powleczonej
obustronnie masą asfaltowo-polimerową; wierzchnia warstwa wykończona posypką z
piasku kwarcowego; dolna powierzchnia papy jest zabezpieczona przed sklejeniem w
rolce cienką folią polietylenową,
- dwukomponentowy, bezrozpuszczalnikowy środek z utwardzaczem aminowym na bazie
żywicy epoksydowej przeznaczony do gruntowania.
M.2.16. Zabezpieczenia antykorozyjne (zabezpieczenie powierzchniowe części
odkrytych)
Konstrukcje żelbetowe
Materiał na elastyczne powłoki antykarbonatyzacyjne i hydrofobizacyjne w postaci
jednoskładnikowych dyspersji wodnych kopolimerów etylowych, o podwyższonej zdolności
pokrywania zarysowań (pokrywających rysy o rozwartości do 0,3mm) dla potrzeb ochrony
powierzchni betonowych wg normy PN-B-01814:1992. Antykorozyjne zabezpieczenia w
budownictwie. Konstrukcje betonowe i żelbetowe. Metoda badania przyczepności powłok
ochronnych (za wyjątkiem elementów sprężonych).
Podstawowe wymagania dla stosowanego materiału:
- grubość dla powłok elastycznych 300 m, zgodna z instrukcjami producenta i
wymaganiami Aprobaty Technicznej dla danego materiału,
- zdolność przenoszenia rys do 0,3 mm,
- właściwe opory dyfuzyjne,
- wymagana wytrzymałość na odrywanie powłoki od podłoża betonowego wg
PN-B-01814:1992.
Konstrukcje sprężone
Materiał
powłokowy, jednoskładnikowy na bazie żywicy akrylowej, zawierający
rozpuszczalniki organiczne, o minimalnej zdolności pokrywania zarysowań (nie więcej niż
0,15mm).
strona 38/175
Konstrukcje stalowe:
- żywica epoksydowa z miką żelaza i płatkami aluminium – na warstwę gruntującą
- dwuskładnikowa farba na bazie żywicy epoksydowej z miką żelaza i płatkami aluminium
– na powłokę międzywarstwowa,
- dwuskładnikowa farba na bazie poliuretanu, zawierająca mikę żelaza – na powłokę
nawierzchniową
- dwuskładnikowa
farba
na
bazie
żywicy
epoksydowej,
wysokocynowa
(o zawartości cynku powyżej 90%) – na powłokę gruntującą dla elementów szczelnie
zamkniętych (elementy konstrukcyjne o przekroju skrzynkowym np. skrzynki pasów
dolnych i górnych dźwigarów głównych, rygle stężeń, ramy portalowe, podłużnice
korytkowe itp.) oraz dla konstrukcji istniejących,
- materiał dla czyszczenia konstrukcji metodą strumieniowo-cierną lub hydrodynamiczną,
- kolorystyka wg projektów.
M.2.17. Wyposażenie obiektów mostowych
Obiekty kolejowe - chodniki i balustrady:
- chodniki zunifikowane ze stali St3S, o pomostach z blach żeberkowych, szczelnych i
odwodnionych nad drogami i ulicami oraz o pomostach ażurowych w pozostałych
przypadkach; dwupoziomowe – dolny pokład dla potrzeb ułożenia instalacji obcych,
- śruby M20 do mocowania wsporników chodnikowych,
- balustrady o wysokości 1,10m typu miejskiego (szczeblinkowa) i typu służbowego (z
przeciągami),
- dla rur należy stosować gatunek stali R35 wg PN-H-84023-01:1989. Stal określonego
zastosowania. Stal do zbrojenia betonu. Gatunki; do spawania użyć elektrod ER-146 wg
PN-EN ISO 2560:2006. Materiały dodatkowe do spawania. Elektrody otulone do
ręcznego spawania łukowego stali niestopowych i drobnoziarnistych. Klasyfikacja;
elementy stalowe poręczy powinny odpowiadać wymaganiom norm lub świadectw
dopuszczenia do stosowania w budownictwie drogowym i mostowym,
- zgodnie z zaleceniem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, w niektórych
przypadkach na nowoprojektowanej konstrukcji stalowej obiektów miejskich należy
zastosować balustradę o wyglądzie identycznym jak balustrada istniejąca lub o kształcie
architektonicznym nawiązującym do historycznego, pierwotnego wyglądu,
- osłony przeciwporażeniowe, zgodne z PN-K-9317-115:1977. Sieć trakcyjna kolejowa.
Człon osłony przed porażeniem prądem,
- wibroizolacyjne maty podtorowe (tłumiące hałas) o grubości 22mm, posiadające
aktualne aprobaty IBDiM.
Nawierzchnia kolejowa na obiekcie:
- podsypka zgodnie z STWiORB cz. T. Roboty Torowe,
- podkłady
strunobetonowe PS-94M/SB-3 - dla umożliwienia zabudowy szyn
odbojnicowych na- i pod- obiektami inżynieryjnymi lub podkłady drewniane (dla w.
Wrocław), zgodnie z STWiORB cz. T. Roboty Torowe,
- na obiekcie odbojnice typowe z szyn 49E1 (S49) zakończone dziobami w odległości
przed i za obiektem po 15,0m od lica ścianek żwirowych - zgodnie z Id-2,
strona 39/175
- przyrządy wyrównawcze - zgodnie z Id-2.
Przejścia podziemne dla pieszych pod torami, rampy i schody:
- materiał na tynk strukturalny malowany w kolorach wg projektu,
- materiał na powłokę anty-graffiti,
- kamień na okładzinę i na nawierzchnię przejść podziemnych, kolorystyka zgodna z
projektem,
- elastyczna zaprawa mrozoodporna,
- beton C20/25, zbrojony włóknami stalowymi w ilości 15kg/m3 na posadzkę przejścia
podziemnego,
- folia polietylenowa przeciwwilgociowa pod w/w beton posadzki,
- nawierzchnia posadzki z żywic epoksydowo-poliuretanowych,
- dźwig platformowy – szyb dźwigu przeszklony szkłem bezpiecznym VSG- bezbarwnym,
- dźwig pochyły(naschodowy) do transportu osób niepełnosprawnych z prowadnicą
mocowaną do konstrukcji nośnej wyjść z przejść podziemnych pod torami,
- wibroizolacyjne maty podtorowe o grubości 22mm, wykonane z wysokiej jakości
elastomeru, arkusze maty łączone na wyprofilowane zaczepy; usytuowanie na stropie
części przelotowej przejścia, pod wszystkimi torami, pod warstwą podsypki tłuczniowej.
Obiekty drogowe:
- stalowe bariery ochronne sztywne z poręczą (typu III) BPS/M/1.0, cynkowane ogniowo,
(przykręcane do zakotwień, wcześniej osadzonych w kapach),
- bariery drogowe SP-06 ze słupkami wbitymi w grunt,
- stalowe bariery ochronne, jak również wszystkie ich elementy składowe powinny
spełniać wymagania określone w Wytycznych stosowania drogowych barier ochronnych.
wydanych przez GDDP, z wyjątkiem innych typów przedstawionych w Kontrakcie.
Wykonawca przedstawi Inżynierowi certyfikat na znak bezpieczeństwa i oznaczenia tym
znakiem wyrobów stalowej bariery ochronnej i poręczy dla pieszych zgodnie z
Zarządzeniem Dyrektora Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji z dn. 23.03.1997r.
- elementy bariery zgodne z PN-H-84020:1988. Stal niskostopowa konstrukcyjna
ogólnego przeznaczenia. Gatunki oraz PN-H-93010:1991. Stal. Kształtowniki
walcowane na gorąco,
- stalowe bariery ochronne dostarczone na budowę powinny mieć atesty i gwarancje
trwałości producenta,
- materiały do wykonania prowadnic, osłon przeciwbryzgowych lub ekranów
akustycznych mocowanych do barier ochronnych na obiektach inżynieryjnych,
- osłony przeciwporażeniowe - mocowane do bariery sztywnej, zabezpieczone
antykorozyjnie – zgodnie z M.16 i PN-K-9317-115:1977. Sieć trakcyjna kolejowa.
Człon osłony przed porażeniem prądem,
- krawężniki kamienne 20×20cm zgodne z PN-B-11213:1997. Materiały kamienne.
Elementy kamienne. Krawężniki uliczne, mostowe i drogowe,
- zaprawa niskoskurczowa na spoiwie cementowym na podbudowę krawężnika,
- elastyczna taśma bitumiczna,
- żywica epoksydowo-poliuretanowa na wypełnienie szczelin,
- mieszanka betonu klasy C25/30 (B30) W8 F150 wg M.6 na kapy chodnikowe,
strona 40/175
- elastyczny kit uszczelniający,
- kotwy talerzowe,
- prefabrykowane deski gzymsowe z betonu C35/40 (B40).
Nawierzchnia na kapach chodnikowych:
- materiał gruntujący dwuskładnikowy na bazie żywicy epoksydowej o małej lepkości
(materiał ten można po wymieszaniu z piaskiem kwarcowym przeznaczyć do naprawy
drobnych ubytków i nierówności betonu),
- żywica epoksydowo - poliuretanowa zmieszana w stosunku 1:1 z ogniowo suszonym
piaskiem kwarcowym o uziarnieniu 0,4-0,7mm - min. 5,0mm na zasadniczą warstwę
izolacji,
warstwy izolacji, PN-EN 13043:2004/AC:2004. Kruszywa do mieszanek bitumicznych i
- żywica poliuretanowa na warstwę zamykającą (kolor warstwy zgodny z projektem
kolorystyki obiektu),
- elastyczny kit uszczelniający.
M.2.18. Roboty przyobiektowe
- brukowiec z kamienia łamanego 16-20cm,
- kostka granitowa 18cm lub 20cm,
- obrzeża betonowe – zgodnie z PN-EN 1340:2004/AC:2007. Krawężniki betonowe.
Wymagania i metody badań,
- płyty chodnikowe 350x350x50mm – wg PN-EN 1340:2004/AC:2007,
- betonowe prefabrykaty ściekowe korytkowe - zgodnie z KPED,
- kostka z betonu wibroprasowanego – zgodnie oraz z PN-EN 1338:2005/AC:2007.
Betonowe kostki brukowe. Wymagania i metody badań,
- kostki betonowe typu Polbruk o gr. 8cm koloru szarego wykonane z cementu
portlandzkiego klasy nie niższej niż 32,5, cement powinien odpowiadać wymaganiom
normy PN-EN 197-1:2002. Cement Część 1. Skład, wymagania i kryteria zgodności
dotyczące cementów powszechnego użytku,
- prefabrykowane elementy betonowe, ażurowe np. typu Yomb,
- zunifikowane konstrukcje prefabrykowane: schody żelbetowe skarpowe szer. 80cm
zgodnie projektem wraz z balustradami stalowymi, stal konstrukcyjna balustrad R35,
stal zbrojeniowa St3SX-b,
- ekrany akustyczne o wysokości 2.4m oparte na ławie fundamentowej C25/30 (B30)
F150 W8, wykonanej na mokro,
- zaprawa cementowa zgodnie z PN-B-04500:1985. Zaprawy budowlane. Badania cech
fizycznych i wytrzymałościowych,
- piasek do betonów i zapraw wg PN-EN 13139:2003/AC:2004. Kruszywa do zaprawy,
- piasek na podsypki wg PN-EN 13043:2004/AC:2004. Kruszywa do mieszanek
bitumicznych i powierzchniowych utrwaleń stosowanych na drogach, lotniskach i innych
strona 41/175
- woda zarobowa o wymaganiach zgodnych z PN-EN 1008:2004. Woda zarobowa do
betonu. Specyfikacja pobierania próbek, badanie i ocena przydatności wody zarobowej
do betonu, w tym wody odzyskanej z procesów produkcji betonu,
- do wzmocnienia nasypów można użyć wody wodociągowej,
- woda stosowana do polewania betonu powinna spełniać wymagania normy
PN-EN 1008:2004,
- humus (ziemia urodzajna), darnina pobrana w okolicach, w których wegetacja
odpowiada miejscu ułożenia (zwięzła i świeża),
- mieszanka traw niskich, wieloletnich (nie wymagających koszenia), nasiona traw –
wybrać gatunek posiadający stosowne świadectwa jakości wystawione przez producenta,
zalecane te, które gwarantują gęste i drobne korzenie, spełniające wymagania PN-B12074:1998. Urządzenia wodno-melioracyjne. Umacnianie i zadarnianie powierzchni
biowłókniną. Wymagania i badania przy odbiorze; nasiona po otworzeniu opakowania,
powinny być suche,
- małogabarytowe gabiony (umocnienie dna i skarp cieków),
- siatka ogrodzeniowa wraz z furtkami,
- regulacja cieków wg M.5.02,
- wytwarzanie balustrad stalowych wg M.5.09,
- ochrona antykorozyjna balustrad stalowych wg M.5.16,
- mieszanki betonu wg M.2.03 i M.2.06.
M.2.19. Roboty demontażowe i rozbiórkowe
Brak materiałów do wbudowania.
Materiał na rusztowania, pomosty i ekrany osłonowe w M.2.04.
Materiały pochodzące z rozbiórki
Sposób postępowania z materiałami pochodzącymi z rozbiórki istniejących obiektów
inżynieryjnych powinien być zgodny z wymaganiami podanymi w STWiORB cz. O.2.5.
oraz niniejszej specyfikacji.
Wszystkie materiały z rozbiórki, po dokonaniu segregacji przez Wykonawcę i kwalifikacji
podlegają:
- przekazaniu ich Właścicielowi,
- lub zagospodarowaniu na koszt Wykonawcy, łącznie z kosztami uzyskania, wymaganych
prawem, zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie odpadów.
Kwalifikacji materiałów z rozbiórki (do przekazania ich Właścicielowi lub
zagospodarowania na koszt Wykonawcy) dokonuje Inżynier w terminie 3 dni od dokonania
segregacji.
Szczególną uwagę należy zwrócić przy realizacji robót rozbiórkowych w strefie wiaduktu
nad ul. Osobowicką we Wrocławiu – prace wykonywać pod nadzorem i w porozumieniu z
Wojewódzkim Urzędem Ochrony Zabytków.
M.2.20. Próbne obciążenie
Brak materiałów do wbudowania.
Materiał na pomosty do badań w M.2.04.
strona 42/175
M.2.21. Zalecenia dotyczące prac w strefie specjalnej NATURA 2000
Z uwagi na wymagania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji
zachodzi konieczność realizacji prac betoniarskich w okresie zimowym tj. w temperaturze
poniżej +50C.
Negatywny wpływ tych warunków można określić w czterech podstawowych punktach:
- spowolnienie reakcji hydratacji:
przy betonowaniu w niskich temperaturach występuje opóźnienie wiązania
i obniżenie wytrzymałości początkowej; przykładowo w temperaturze +5°C beton
potrzebuje dwa razy więcej czasu, by uzyskać taką wytrzymałość jak
w temperaturze +20°C; można przyjąć, że w czasie mrozu proces wiązania praktycznie
ustaje,
- zamarzanie wody w betonie:
obecna w świeżym jeszcze betonie woda zamarzając zwiększa swoją objętość
o ok. 9%, co może wywołać ciśnienie wewnętrzne powodując rozluźnienie struktury
betonu lub nawet jej rozsadzenie; tworzenie się kryształków lodu w młodym betonie
może wystąpić od temperatury –3°C; drugim niekorzystnym efektem jest to, że
zamarznięta woda nie może brać udziału w reakcji hydratacji, co zakłóca przebieg tej
reakcji,
- zaśnieżenie lub zalodzenie podłoża:
warstwa śniegu lub lodu może znacznie ograniczyć związanie nowego betonu
z podłożem lub zbrojeniem; ponadto ilość wody w tym obszarze wzrasta, obniża to
wartość w/c w warstwie styku ze wszystkimi tego konsekwencjami (porowatość,
obniżenie wytrzymałości, mniejsza trwałość itd.),
- różnice temperatur w przekroju warstwy betonowej:
sprzyja to powstawaniu rys temperaturowych, gdy w zimie dochodzi do przechłodzenia
powierzchni i wystąpienia znacznej różnicy temperatur między rdzeniem elementu
betonowego grzanego ciepłem hydratacji, a jego powierzchnią.
Graniczne warunki zabudowy betonu:
Temperatura powietrza
+5°C do -3°C
poniżej -3°C
Min. temperatura świeżego betonu
ogólnie +5°C
+10°C gdy zawartość cementu < 240 kg/m3
i przy cementach niskoalkalicznych
+10°C - temp. musi być utrzymana przez min. 3 dni
Obowiązujące zasady:
- beton po zabudowaniu należy utrzymywać w temperaturze powyżej +10°C praktycznie
przez kolejne trzy dni, albo do czasu, aż osiągnie ok. 40% swojej projektowej
wytrzymałości końcowej; należy stosować szybkowiążące cementy portlandzkie CEM I
32,5 R, CEM I 42,5 R, CEM I 52,5,
- w przypadku ataku mrozu beton musi mieć minimalną wytrzymałość 5,0N/mm2, należy
jednak zaznaczyć, że w/w wytrzymałość wystarcza przy jednorazowym ataku mrozu, ale
nie jest wystarczająca w powtarzających się cyklach zamrażania i rozmrażania,
- stosować kruszywa o możliwie niskiej wodożądności (krzywe przesiewu A i B),
- należy projektować beton o maksymalnym stosunku w/c poniżej 0,50,
strona 43/175
- ograniczyć ilość wody w betonie poprzez stosowanie plastyfikatorów lub preparatów
upłynniających,
- zastosować domieszkę zimową,
- głębokość wnikania wody winna być mniejsza od 50mm,
- przy projektowaniu betonów odpornych na działanie soli rozmrażających należy poprzez
dodatek preparatów napowietrzających zapewnić w betonie średnie zawartości
powietrza:
- 3,5% obj. przy max. ziarnie kruszywa do 63mm,
- 5,5% obj. przy max. ziarnie kruszywa do 8mm.
Prowadząc roboty betonowe w temperaturach poniżej +5°C należy przedsięwziąć
następujące kroki:
- podnieść zawartość cementu i stosować cementy szybkowiążące,
- surowce składować w ogrzewanej hali; jeżeli jest to możliwe ogrzewać kruszywa parą,
kontrolować ich wilgotność i uwzględniać w recepturze tak wprowadzaną ilość wody;
stosowanie przemrożonych kruszyw jest niedopuszczalne,
- podgrzewać wodę zarobową do 70-80°C, a w skrajnych wypadkach do mieszania
stosować parę,
- produkować mieszankę betonową o temperaturze do + 30°C,
- skracać czasy transportu i ograniczać utratę ciepła w czasie transportu,
- szalunki, zbrojenie itp. nie mogą być pokryte śniegiem,
- nie wolno betonować na przemrożony podkład,
- uszkodzone mrozem elementy usunąć przed dalszym betonowaniem,
- zabudowany beton chronić przed utratą ciepła poprzez stosowanie mat, osłon, folii itp.,
stosowanie namiotów, nagrzewania, nadmuchu ciepłego powietrza itp.
- czas pielęgnacji betonu przedłużyć o okres temperatur poniżej 0°C,
- notować w dzienniku budowy panujące temperatury w czasie doby, czasy rozszalowań,
temperatury mieszanki betonowej, czas pielęgnacji.
W rozpatrywaniu wymagań określonych zamieszczoną powyżej tabelą, należy brać pod
uwagę różnice temperaturowe między dniem i nocą. W przypadku krótkotrwałych nocnych
spadków temperatury poniżej -3°C nie jest wymagane ani przerwanie prac ani
podejmowanie nadzwyczajnych środków technicznych. Wystarczy utrzymanie temperatury
betonu na poziomie +5°C.
Graniczna wartość ujemnych temperatur, która wymaga przerwania robót betonowych
(dotyczy prowadzenia robót mostowych) wynosi -3°C. W takim przypadku zastosowanie
domieszek zimowych jako powierzchniowej ochrony betonu jest nieskuteczne, dlatego
roboty należy wstrzymać.
Ochrona betonu przed utratą ciepła:
- ochronna bierna – okrywanie foliami termoizolacyjnymi i włókninami, metoda
wystarczająca przy dużych blokach betonowych,
- ochrona aktywna - oprócz okrywania także podgrzewanie elementów poprzez
stosowanie dmuchaw, pary czy elektronagrzewu,
strona 44/175
- ochronę termiczną betonu możemy zakończyć, gdy wytrzymałość betonu osiągnie 40%
wytrzymałości 28-dniowej.
Prace naprawcze, hydroizolacyjne i zabezpieczające
Zaleca się używanie materiałów o największej tolerancji na niskie temperatury i wilgotne
podłoże. Zaleca się wbudowywanie elementów zabezpieczonych antykorozyjnie w
warunkach warsztatowych (konstrukcje stalowe) a wykonanie ostatniej warstwy
wykonywać w dobrych warunkach atmosferycznych lub pod osłoną namiotów.
M.3. Sprzęt
Wymagania ogólne dotyczące sprzętu są zawarte w STWiORB cz. O.
UWAGI OGÓLNE
Roboty należy wykonywać przy użyciu sprawnego technicznie sprzętu mechanicznego,
przeznaczonego dla realizacji robót zgodnie z założoną technologią oraz zaakceptowanego
przez Inżyniera. Powinien on spełniać wymagania obowiązujące w budownictwie ogólnym i
mostowym. Sprzęt musi odpowiadać wymaganiom ochrony środowiska i przepisom
dotyczącym jego użytkowania.
Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje
niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót. Sprzęt używany do robót
powinien być zgodny z ofertą Wykonawcy i powinien odpowiadać pod względem rodzaju
wskazanym w STWiORB i Programie Zapewnienia Jakości (PZJ) uzgodnionym przez
Inżyniera.
Liczba i wydajność sprzętu musi gwarantować przeprowadzenie robót w terminie
przewidzianym umowie i zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji projektowej,
STWiORB i wskazaniach Inżyniera
Jeżeli wymagają tego przepisy, Wykonawca zobowiązany jest do dostarczenia Inżynierowi
kopii dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do użytkowania.
Należy stosować sprzęt odpowiedni do danego asortymentu robót. Jakikolwiek sprzęt,
maszyny, urządzenia i narzędzia nie gwarantujące zachowania warunków STWiORB jak i
działające ze szkodą na środowisko lub nie spełniające wymagań BHP zostaną przez
Inżyniera zdyskwalifikowane i nie będą dopuszczone do robót.
M.3.01. Roboty przygotowawcze, konstrukcje odciążające:
-
żuraw samochodowy, dźwig hydrauliczny na podwoziu samochodowym,
spawarka,
motorowa piła łańcuchowa,
spycharka gąsienicowa,
ciągnik kołowy,
dźwigi kolejowe EDK-300/5, a w uzasadnionych przypadkach EDK-750, EDK-1000,
platformy kolejowe do transportu przęseł konstrukcji odciążających,
inny sprzęt niezbędny do wykonania robót.
strona 45/175
Wykonanie i eksploatacja konstrukcji odciążających (przęsła i podpory) zgodnie
z wymogami BN-73/8939-04. Konstrukcje odciążające pod czynnymi torami kolejowymi.
Roboty ziemne można wykonać przy użyciu odpowiedniego do wykonywania robót
ziemnych typu sprzętu zaakceptowanego przez Inżyniera.
Sprzęt do wbijania i wyciągania ścianek szczelnych:
- ciężkie kafary z młotami szybkobijącymi lub wibromłoty,
- w uzasadnionych przypadkach sprzęt do wciskania hydraulicznego (ograniczenie drgań
dynamicznych),
- palniki do spawania i obcinania ścian szczelnych.
Sprzęt do wykonania robót ziemnych:
- koparka dla wykonania wykopów i załadunku urobku na środki transportu,
- walec statyczny okołkowany z ciągnikiem dla zagęszczenia nasypu (nie nadają się do
gruntów mokrych),
- zagęszczarka spalinowa lub ubijak spalinowy dla zagęszczania nasypu,
- żuraw samochodowy dla wyciągania ścianek szczelnych,
- sprzęt do wykonania stabilizacji: walec statyczny, mieszarka.
- walce gładkie do zagęszczania górnych warstw,
- walce ogumione przeznaczone do mokrych gruntów,
- płyty spadające (ubijaki) nie nadają się do mokrych gruntów,
- walce wibracyjne,
- płyty wibracyjne lekkie zaleca się przy wąskich przekrojach,
- inny sprzęt niezbędny dla realizacji zadania.
Sprzęt do wykonania stabilizacji nasypu cementem:
- mieszarki stacjonarne wyposażone w urządzenia do wagowego dozowania gruntu,
kruszywa i cementu oraz objętościowego dozowania wody lub metodą mieszania na
miejscu,
- specjalistyczne maszyny wyposażone w urządzenie do regulacji (kontroli) głębokości
mieszania materiału, ustawione zawsze w odpowiednim położeniu,
- układarki lub równiarki dla wbudowania dowiezionej mieszanki,
- sprzęt do zagęszczania,
- maty dla okrywania stabilizowanego gruntu w strefie NATURA 2000.
Sprzęt do wykonania wzmocnienia gruntów:
- sprzęt specjalistyczny niezbędny dla wykonania pali wierconych jet grouting.
Do prac fundamentowych należy stosować sprzęt specjalistyczny posiadający atesty
i instrukcje użytkowania.
Sprzęt używany do wykonywania pali:
- narzędzia wiercące; dostosowane do warunków gruntowych i wodnych oraz sposobu
zabezpieczenia stateczności ścian otworu; kształt i wymiary narzędzia powinny
strona 46/175
umożliwiać przepływ cieczy wypełniającej otwór w czasie jego wyciągania z otworu w
pozycji zamkniętej,
- sprzęt do betonowania pod wodą metodą Contractor ,
- pompa do betonu na podwoziu samochodowym,
- sprzęt dla wykonania zawiesiny zabezpieczającej stateczność otworu.
Aby utrzymać ciągłość operacji palowania na wypadek awarii, należy zapewnić części
zamienne i sprzęt rezerwowy.
Sprzęt używany do wykonania pali musi być zaakceptowany przez Inżyniera:
- sprzęt do wytworzenia mieszanki betonowej na budowie: jak w M.3.06 (podpory),
- sprzęt do wykonania zbrojenia: jak w M.3.06 (podpory).
Sprzęt używany do wykonywania fundamentów bezpośrednich i zwieńczeń pali:
- sprzęt do robót betoniarskich i uzbrojenia jak w M.3.06,
- sprzęt do wykonania deskowań jak w M.3.05,
- sprzęt do wykonania ścian szczelnych jak w M.3.02,
- sprzęt do wykonania hydroizolacji jak w M.3.15.
M.3.04. Rusztowania
- dźwigi samochodowe,
- sprzęt wg M.3.05.
M.3.05. Deskowania
-
żuraw,
piła tarczowa,
deskowanie systemowe; forma stalowa,
spawarka.
M.3.06. Podpory
Wytwórnie betonu przed rozpoczęciem produkcji powinny być poddane oględzinom
Inżyniera Kontraktu:
- silosy na cement muszą mieć zapewnioną doskonałą szczelność z uwagi na wilgoć
atmosferyczną,
- instalacje typu automatycznego lub półautomatycznego przy wagowym dozowaniu
kruszywa, cementu, wody i dodatków; dozatory muszą mieć aktualne świadectwo
legalizacji,
- betoniarki o wymuszonym działaniu (zabrania się stosowania mieszarek
wolnospadowych); objętość mieszalników betoniarek musi zabezpieczać pomieszczenie
wszystkich składników ważonych bez wyrzucania ich na zewnątrz,
- specjalne pojemniki o konstrukcji umożliwiającej łatwe ich opróżnianie lub pompy
przystosowanej do podawania mieszanek plastycznych; użycie pomp jest dozwolone
pod warunkiem, że przedsiębiorstwo zastosuje odpowiednie środki celem utrzymania
ustalonego stosunku w/c w betonie przy wylocie; dopuszcza się także przenośniki
taśmowe, jednosekcyjne do podawania mieszanki na odległość nie większą od 10m;
strona 47/175
-
przy użyciu do podawania betonu pompy mechanicznej średnica rury podającej beton nie
powinna być mniejsza niż 125mm,
wibratory wgłębne o częstotliwości min. 6000 drgań/min z buławami o średnicy <0.65
odległości między prętami zbrojenia, leżącymi w płaszczyźnie poziomej,
belki i łaty wibracyjne,
wibratory przyczepne,
sprzęt do wykonania stabilizacji: walec statyczny, mieszarka.
Mieszanka betonowa będzie wytwarzana w wytwórniach, a zbrojenie w zakładzie
prefabrykacji. Na budowie mogą być wytwarzane niewielkie ilości dla drobnych robót.
M.3.07. Łożyska
Wykonawca, w proponowanej metodzie wykonania, poda szczegółowe dane całego sprzętu
specjalistycznego, przewidzianego do wykorzystania przy montażu i ustawianiu łożysk.
Przy konserwacji łożysk istniejących należy użyć:
- sprzęt do renowacji (malowania) istniejących łożysk stalowych wg M.3.09, M.3.16
M.3.08. Przęsła betonowe:
- sprzęt do wykonywania monolitycznych robót betonowych i zbrojenia wg M.3.03
i M.3.06,
- sprzęt do wykonania rusztowań i deskowań wg M.3.04 i M.3.05,
- montaż belek przy pomocy dźwigów samochodowych o odpowiednim, do ciężaru belek,
udźwigu.
Wytwórca konstrukcji w programie wytwarzania i Wykonawca w programie montażu
obowiązani są do przedstawienia Inżynierowi do akceptacji wykazu zasadniczego sprzętu.
Inżynier jest uprawniony do sprawdzenia, czy sprzęt do cięcia i spawania elementów
konstrukcji są sprawne, a także czy urządzenia dźwigowe i zbiorniki ciśnieniowe posiadają
ważne świadectwa wydane przez Urząd Dozoru Technicznego.
Wykonawca na żądanie Inżyniera jest zobowiązany do próbnego użycia sprzętu w celu
sprawdzenia jego przydatności.
Wykonawca powinien mieć d dyspozycji następujący sprzęt:
- maszynę do cięcia tlenowo-acetylenowego sterowana numerycznie,
- spawarki,
- urządzenie do zgrzewania sworzni zespalających,
- dźwigi kolejowe EDK-350, EDK-750, EDK-1000 (w uzasadnionych przypadkach
większe),
- żuraw samochodowy lub samobieżny o udźwigu 10Mg,
- żurawie samochodowe o udźwigu dostosowanym do ciężaru podnoszonych elementów
(40÷100Mg), do montażu konstrukcji,
- podnośniki hydrauliczne o efektywnej sile max. potrzebnej do podniesienia przęseł o
określonym ciężarze i o roboczym skoku tłoka nie mniejszym jak 120 mm; potrzebne są
min. 4 podnośniki,
strona 48/175
-
agregaty hydrauliczne zaopatrzone w manometry,
szlifierki ręczne,
młoty pneumatyczne ze sprężarką,
ściągi, rolki, wózki szynowe,
odpowiedni sprzęt pomiarowy.
M.3.10. Przejścia podziemne dla pieszych pod torami:
-
sprzęt do robót betoniarskich i uzbrojenia jak w M.3.06,
sprzęt do wykonania deskowań jak w M.3.05,
sprzęt do wykonania ścian szczelnych jak w M.3.02,
sprzęt do wykonania hydroizolacji jak w M.3.15,
sprzęt do wykończenia i wyposażenia w M.3.17 i M.3.18,
dodatkowo do prac kamieniarskich szlifierki i urządzenia do cięcia kamienia.
M.3.11. Przepusty
Sprzęt jak w punkcie M.3.02, M.3.03 i M.3.05, M.3.06, M.3.12-M.3.19.
Sprzęt mechaniczny do zagęszczenia zasypki nad przepustami:
- ręczne zagęszczarki,
- płyty wibracyjne 50kg/100kg (warstwa ochronna wynosi min. 0,10m), płyty wibracyjne
200kg (warstwa ochronna min. 0,15m).
M.3.12. Dylatacje:
- można użyć dowolnego rodzaju sprzętu po zaakceptowaniu przez Inżyniera,
- należy dysponować sprzętem do spawania oraz sprzęt do wulkanizacji poszczególnych
segmentów dylatacji w jedną całość.
M.3.13. Odwodnienie:
- 3-częściowy zestaw roboczy składający się z pistoletu przemysłowego, stojaka
i mieszadła,
- sprzęt do wykonania bezpiecznych fug (SF) czołowych,
- pistolet na sprężone powietrze,
- pędzle, fugówki, szpachelki.
Do wykonania robót stosuje się specjalistyczny sprzęt przewidziany przez producenta
preparatów oraz sprzęt ogólnobudowlany:
- piaskarka do czyszczenia powierzchni,
- szlifierki do usuwania mleczka cementowego,
- odkurzacz przemysłowy,
- termometr elektroniczny do pomiaru temperatury powietrza i podłoża betonowego,
- sprężarka,
- urządzenie do bezpowietrznego natryskiwania,
- piła tarczowa,
strona 49/175
-
wiertarka,
żuraw samochodowy,
spawarka elektryczna 500A,
szczotki, wałki, pędzle o włosiu naturalnym.
Do iniekcji ciśnieniowej stosować należy:
- zestaw do wiercenia otworów np. HILTI typu DD100 z pełnym osprzętem,
- płyta ostrząca,
- wiertła z koronami diamentowymi,
- urządzenia tłoczące mechaniczne lub elektryczne (membranowe i bezpowietrzne) do
iniekcji wysokociśnieniowej powyżej 8,0MPa; może być pompa ręczna,
jednoskładnikowa pompa iniekcyjna i dwuskładnikowa pompa iniekcyjna,
- wentyle iniekcyjne tzw. ”pakery”,
- przewody elastyczne do tłoczenia kompozytu wytrzymujące ciśnienia do 20MPa,
- osprzęt do obsługi urządzeń tłoczących,
- końcówki z manometrem dla badania szczelności.
Do wykonania torkretu:
- mobilny zestaw do torkretowania; w ciągu technologicznym powinno znajdować się sito
do przesiewania kruszywa,
- wyciskarka dla osadzania kotew,
- zestaw wiertniczy z pełnym osprzętem.
Do wykonania robót remontowych z betonu zbrojonego stalą jak w punkcie M.3.03,
M.3.04, M.06 i M.08.
Do robót rozbiórkowych w M.3.19.
Do zabezpieczenia terenu realizacji robót - namioty, oplandekowania, folie osłonowe,
dmuchawy gorącego powietrza, grzejniki (szczególnie dla obiektów usytuowanych w strefie
NATURA 2000).
M.3.15. Hydroizolacje:
-
piaskarki do czyszczenia powierzchni,
szlifierki do usuwania mleczka cementowego,
odkurzacz przemysłowy,
łata do oceny równości powierzchni,
palniki gazowe,
aparaty próżniowe do odciągania wody z powierzchni betonu,
elektryczne dmuchawy powietrza,
wałki, pędzle, gumowe grace,
szczotki z twardego włosia,
szpachle ząbkowane,
natrysk niskociśnieniowy,
wałki okolcowane,
sprzęt specjalistyczny charakterystyczny dla danego typu izolacji,
namioty, oplandekowania, folie osłonowe, dmuchawy gorącego powietrza, grzejniki
(szczególnie dla obiektów usytuowanych w strefie NATURA 2000)
strona 50/175
M.3.16. Zabezpieczenia antykorozyjne
Do wykonania robót zabezpieczających stosuje się specjalistyczny sprzęt przewidziany
przez producenta preparatów oraz sprzęt ogólnobudowlany.
Wykonawca zabezpieczeń antykorozyjnych przedstawia do akceptacji wykaz sprzętu, który
będzie stosował do:
- przygotowania powierzchni stali przed wykonaniem powłok,
- nanoszenia powłok,
- kontroli bieżącej jakości materiałów i wykonania.
Inżynier może polecić Wykonawcy użycia próbnie sprzętu i wykonania badań jakości
wykonanych próbek.
Do wykonania natrysku termicznego potrzebny będzie:
- żuraw samochodowy,
- sprzęt do metalizacji,
- sprzęt iniekcyjny,
- piaskarki do czyszczenia powierzchni,
- sprzęt do natryskiwania materiałów zabezpieczających,
- inny sprzęt niezbędny do wykonania robót,
- szczotki, pędzle o włosiu naturalnym,
- termometr elektroniczny do pomiaru temperatury powietrza i podłoża betonowego
- namioty, oplandekowania, folie osłonowe, dmuchawy gorącego powietrza, grzejniki
(szczególnie dla obiektów usytuowanych w strefie NATURA 2000).
Roboty mogą być wykonane ręcznie lub przy użyciu dowolnego typu sprzętu
mechanicznego zaakceptowanego przez Inżyniera.
Nawierzchnia kolejowa na obiekcie - sprzęt zgodnie z STWiORB cz. T. Roboty Torowe.
Ponadto sprzęt wymieniony w M.3.03, M.3.04, M.3.05, M.3.08, M.3.09, M.3.16, M.3.19.
M.3.18. Roboty przyobiektowe:
- roboty mogą być wykonane ręcznie lub przy użyciu dowolnego typu sprzętu
mechanicznego zaakceptowanego przez Inżyniera,
- równiarka przeznaczona do wyrównania podłoża,
- ubijaki o ręcznym prowadzeniu, płyty ubijające przeznaczone do zagęszczenia podłoża,
- do wypełniania koszy gabionów dopuszcza się stosowanie sprzętu mechanicznego, jeżeli
Inżynier uzna, iż czynność ta daje wyniki porównywalne z wypełnianiem ręcznie,
- ponadto sprzęt wymieniony w M.3.02, M.3.03, M.3.04, M.3.05, M.3.16, M.3.19.
Urządzenia kujące i wiercące, zasilane spalinowo i elektrycznie, ręczne i mechaniczne w
tym na podwoziu kołowym i gąsienicowym oraz pozostałe wg punktu M.3.01 M.3.02,
M.3.04, M.3.14, M.3.18.
strona 51/175
Procedura odbioru obiektu obejmuje m.in. badania próbnego obciążenia zgodnie z
PN-S-10050:1989. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Wymagania i badania oraz
PN-S-10040:1999. Żelbetowe i betonowe konstrukcje mostowe. Wymagania i badania.
Celem badań próbnego obciążenia, obejmującego konstrukcję nośną przęseł i podpór (w
tym pali wielkośrednicowych) jest praktyczna weryfikacja poprawności zaprojektowania i
wykonania konstrukcji nośnej przedmiotowego obiektu w zakresie przemieszczeń,
odkształceń (naprężeń) oraz parametrów wrażliwości dynamicznej drogą analizy wyników
próby statycznej i dynamicznej. Pozytywne wyniki badań warunkują oddanie obiektu do
eksploatacji.
Do obowiązków Wykonawcy Robót należy zlecenie niezależnej Jednostce Badawczej:
- opracowanie projektu próbnego obciążenia,
- opracowanie programu badań,
- realizacja badań poligonowych,
- wydanie oświadczenia o dopuszczeniu obiektu do eksploatacji,
- opracowanie raportu z badań.
Całość podlega zatwierdzeniu przez Inżyniera Kontraktu.
Projekt próbnego obciążenia winien zawierać m.in.:
- opis obiektu,
- dobór środków (pojazdów trakcyjnych) przeznaczonych do badań próbnego obciążenia,
- warunki prowadzenia pomiarów,
- zakres badań próbnego obciążenia,
- dobór czujników i rozmieszczenie punktów pomiarowych,
- dobór aparatury pomiarowej,
- zestawienie wielkości poszukiwanych,
- zestawienie wartości wyliczonych teoretycznie,
- zestawienie wielkości pomiarowych uzyskanych w trakcie badań poligonowych,
- wyniki próbnego obciążenia (tabele zestawieniowe, wykresy itp.),
- analizę wyników badań,
- załączniki (protokoły pomiarów poligonowych, wydruki urządzeń pomiarowych, notatki
itp.),
- dokumentację fotograficzną,
- wnioski końcowe.
Badania poligonowe wykonane w trakcie próbnego obciążenia powinny obejmować m.in. :
- próbę statyczną:
- składowe przemieszczeń konstrukcji a w tym przęseł, łożysk i podpór,
- charakter i wartości odkształceń jednostkowych wybranych elementów,
- próbę dynamiczną (w określonych przypadkach):
- składowe przemieszczeń konstrukcji,
- charakter i wartości odkształceń jednostkowych wybranych elementów konstrukcji,
- amplitudy i częstotliwości drgań wymuszonych ruchem pojazdów trakcyjnych,
- amplitudy i częstotliwości drgań własnych konstrukcji,
strona 52/175
- współczynniki dynamiczne konstrukcji, mierzone jako stosunek całkowitej wartości
danej amplitudy do jej składowej statycznej,
- parametry wrażliwości dynamicznej konstrukcji.
Podstawowy zestaw elementów pomiarowych do badań poligonowych winien obejmować
m.in.:
- niwelatory do niwelacji precyzyjnej,
- czujniki indukcyjne transformatorowe (pomiary przem. liniowych),
- czujniki zegarowe (pomiary przemieszczeń liniowych),
- czujniki tensometryczne elektrooporowe foliowe (pomiary odkształceń),
- czujniki indukcyjne prędkości drgań,
- czujniki bezwładnościowe (pomiary drgań),
- czujniki przyspieszeniowe piezoelektryczne (pomiary drgań),
- czujniki temperatury konstrukcji,
- kalibratory czujników,
- mierniki drgań,
- wielokanałowe wzmacniacze pomiarowe,
- przetworniki analogowo-cyfrowe,
- oscyloskopy cyfrowe,
- komputery przenośne.
Próbne obciążenie kolejowych obiektów mostowych należy wykonać stosując do tego celu
lokomotywy kolejowe spalinowe lub elektryczne, a dla obiektów drogowych pojazdy
samochodowe (wywrotki) załadowane piaskiem lub innym materiałem balastowym, o
obciążeniu na oś zgodnym z projektem próbnego obciążenia.
Dobór aparatury pomiarowej i sprzętu, przyjętych w oparciu o sporządzony projekt
i program badań próbnego obciążenia, pozostaje w gestii Jednostki Badawczej. Jeżeli
Wykonawca zamierza do wykonania próbnego obciążenia zastosować sprzęt, który nie
został określony w Kontrakcie, powinien przedstawić Inżynierowi do zatwierdzenia opis
takiego sprzętu. Wykonawca powinien przed przystąpieniem do wykonywania badania
przedstawić Inżynierowi kompletny opis aparatury pomiarowej oraz udostępnić Inżynierowi
do wglądu wyniki skalowania (kalibracji) przyrządów, które Wykonawca zamierza
zastosować.
Do próbnego obciążenia pala dodatkowo:
- podnośnik hydrauliczny i przyrząd mierzący obciążenie; podnośnik hydrauliczny, pompa,
przewody, rury i inne urządzenia pracujące pod ciśnieniem hydraulicznym powinny być
zaprojektowane
na
przenoszenie
bez
rozszczelnienia
ciśnienia
o wartości 1,5 razy większej od ciśnienia maksymalnego, używanego podczas badania,
- sprzęt dla wykonania fundamentów pod obciążenie balastowe jak w M.03.
Na wypadek wystąpienia niskich temperatur należy przygotować odpowiednią ilość
dodatkowego sprzętu:
- ogrzewnice, dmuchawy gorącego powietrza,
- namioty, oplandekowania, folie osłonowe,
strona 53/175
-
maty słomiane,
termometr elektroniczny do pomiaru temperatury powietrza i podłoża,
wilgotnościomierz,
sprzęt do podawania i układania mieszanki betonu bez możliwości utraty ciepła
(obniżenia temperatury poniżej dopuszczalnej).
M.4. Transport
Wymagania ogólne dotyczące transportu są zawarte w STWiORB cz. O.
Transport winien spełniać wymagania i przepisy ruchu kolejowego i drogowego.
Sposób załadunku i wyładunku winien spełniać wymagania bhp i ochrony środowiska.
Użyte środki transportu jak i umieszczenie na nich ładunków nie może zagrażać
bezpieczeństwu innym użytkownikom tras komunikacyjnych, po których te środki będą się
poruszać.
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportowych, które
nie wpłyną niekorzystnie na jakość wykonywanych robót i właściwości przewożonych
materiałów. Liczba środków transportu musi zapewnić wykonanie robót w terminie
przewidzianym w umowie i zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji projektowej,
STWiORB i wskazaniach Inżyniera. Przy ruchu po drogach publicznych pojazdy muszą
spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego. Środki transportu nie
odpowiadające warunkom umowy będą na polecenie Inżyniera usunięte z placu budowy.
Wykonawca powinien dostosować się do obowiązujących ograniczeń obciążeń osi
pojazdów podczas transportu materiałów na liniach PKP i po drogach publicznych poza
granicami placu budowy. Jeżeli Wykonawca uzyska zezwolenie władz na użycie taboru lub
pojazdów o ponadnormatywnym obciążeniu osi i takich pojazdów użyje, to poniesie koszty
wzmocnienia nawierzchni torowej, obiektu mostowego lub drogi i koszty napraw szkód,
jeśli takie powstaną.
Wykonawca na bieżąco i na własny koszt musi usuwać wszelkie zanieczyszczenia
spowodowane jego pojazdami na drogach publicznych i dojazdach do placu budowy.
M.4.01. Roboty przygotowawcze, konstrukcje odciążające:
- platformy kolejowe do transportu przęseł konstrukcji odciążających,
- samochody skrzyniowe i samowyładowcze.
M.4.02. Roboty ziemne wykopy, nasypy, wzmacnianie gruntu:
samochód samowyładowczy,
koparka na podwoziu kołowym,
koparka na podwoziu gąsienicowym,
samochody cysterny (cementowozy) do przewozu cementu, zabezpieczające materiał
przed zawilgoceniem w czasie transportu lub przeładunku,
- do przewozu grodzic dowolny środek transportu zachowujący dobry stan techniczny
elementów (elementy ścian szczelnych zabezpieczyć przed możliwością przesuwania się
w trakcie transportu).
-
strona 54/175
Wybór środków transportu powinien być dostosowany do kategorii gruntu, jego objętości,
technologii odspajania oraz od odległości transportu. Wydajność środków transportu
powinna być dostosowana do wydajności sprzętu używanego do wykonania nasypów.
Warunki składowania nie powinny wpływać na właściwości geosyntetyków. Podczas
przechowywania należy chronić materiały, zwłaszcza geowłókniny przed zawilgoceniem,
zabrudzeniem, jak również przed długotrwałym (np. parotygodniowym) działaniem
promieni słonecznych. Materiały należy przechowywać wyłącznie w rolkach opakowanych
fabrycznie, ułożonych poziomo na wyrównanym podłożu. Nie należy układać na nich
żadnych obciążeń. Opakowania nie należy zdejmować, aż do momentu wbudowania.
Transport betonu i stali zbrojeniowej wg M.4.06
Należy stosować beton tylko z zatwierdzonej Wytwórni, która gwarantuje ścisłe
przestrzeganie wymagań stawianych mieszance betonowej.
Transport mieszanki betonowej do miejsca wbudowania powinien być tak zorganizowany,
aby trwał jak najkrócej:
- mieszankę przewozić w mieszarkach samochodowych,
- dostawa mieszanki przebiegała bez przerw i zatrzymywania mieszarek.
Transport rur obsadowych dostosowanymi środkami transportowymi.
M.4.04. Rusztowania
Transport materiałów dowolnymi środkami transportu, przydatnymi dla danego
asortymentu robót, pod kątem sposobu ułożenia i umocnienia ładunku, zaakceptowanym
przez Inżyniera.
M.4.05. Deskowania
Transport materiałów dowolnymi środkami transportu, przydatnymi dla danego
asortymentu robót, pod kątem sposobu ułożenia i umocnienia ładunku, zaakceptowanym
przez Inżyniera.
M.4.06. Podpory
Transport cementu:
- dla cementu luzem należy stosować cementowagony i cementosamochody wyposażone
we wsypy umożliwiające grawitacyjne napełnianie zbiorników i urządzenie do
wyładowania cementu, oraz przystosowane do plombowania wsypów i wysypów.
Ogólne zasady transportu masy betonowej:
- transport mieszanki betonowej z wytwórni do miejsca wbudowania powinien być
wykonywany przy użyciu odpowiednich środków w celu uniknięcia segregacji
poszczególnych składników i zniszczenia betonu,
- czas trwania transportu i jego organizacja powinny zapewniać dostarczenie do miejsca
układania masy betonowej o takim stopniu ciekłości, jaki został ustalony dla danego
sposobu zagęszczania i rodzaju konstrukcji.
Transport, podawanie i układanie mieszanki betonowej:
strona 55/175
- mieszanka powinna być transportowana mieszalnikami samochodowymi (tzw.
gruszkami); ilość gruszek należy dobrać tak, aby zapewnić wymaganą szybkość
betonowania z uwzględnieniem odległości dowozu, czasu twardnienia betonu oraz
koniecznej rezerwy w przypadku awarii samochodu,
- czas transportu powinien zapewnić dostarczenie mieszanki do miejsca układania o
konsystencji założonej w projekcie; mieszanka powinna być dostarczona bez
przeładunku,
- transport masy przenośnikami taśmowymi dopuszcza się przy zachowaniu odległości
transportu nie większą od 10m,
- podawanie i układanie mieszanki betonowej można wykonywać przy pomocy pompy do
betonu lub innych środków zaakceptowanych przez Inżyniera.
Czas transportu i wbudowania mieszanki nie powinien być dłuższy niż:
- 90 min. - przy temperaturze +15oC,
- 70 min. - przy temperaturze +20oC,
- 30 min. - przy temperaturze +30oC.
Obowiązkiem Inspektora jest odrzucenie transportu betonu nie odpowiadającego opisanym
wyżej wymaganiom
Ponadto sprzęt:
- pompa do betonu na podwoziu samochodowym,
- dźwig hydrauliczny na podwoziu kołowym,
- samochód wywrotka,
- samochody „dłużyce” do przewozu stali zbrojeniowej.
Transport pozostałych materiałów dowolnymi środkami transportu przydatnymi dla danego
asortymentu robót pod względem możności ułożenia i umocnienia ładunku akceptowanymi
przez Inżyniera.
Niezbędne jest zapewnienie środków transportu betonu w zimie, tam gdzie znajdują się
obiekty budowane w strefie NATURA 2000.
M.4.07. Łożyska
- kryte wagony kolejowe
- samochody skrzyniowe z plandekami
Transport i składowanie powinny spełniać wymagania określone w PN-S-10060:1998.
Obiekty mostowe. Łożyska. Wymagania i metody badań, wszystkie inne wymagania
opisane przez producenta oraz warunki określone w Kontrakcie.
Łożyska powinny być dostarczone w opakowaniu foliowym i w skrzyni, w celu ochrony
przed kontaktem ze smarami, olejami, kwasami a także przed zniszczeniem.
Łożyska przechowuje się w pomieszczeniach zamkniętych.
Producent łożysk winien w trakcie ich odbioru w wytwórni przekazać świadectwo jakości
wykonania oraz warunki gwarancji.
O ile Inżynier nie zdecyduje inaczej, łożyska zmontowane w warsztacie Producenta nie
mogą być rozkładane.
strona 56/175
Transport betonu i stali zbrojeniowej na konstrukcje monolityczne wg M.4.06.
Transport prefabrykatów:
- zgodnie z normą PN-S-10040:1999. Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe
żelbetowe i sprężone. Wymagania i badania,
- elementy prefabrykowane należy transportować tylko po osiągnięciu przez beton 80%
wytrzymałości projektowej, o ile Inżynier nie zezwolił inaczej,
- elementy można wysyłać na budowę dopiero po zakończeniu badań
i opracowaniu wyników,
- podczas składowania elementów prefabrykowanych, szczególną uwagę należy zwrócić
na wystające elementy zbrojenia, które należy chronić przed uszkodzeniem,
- każdą z prefabrykowanych belek strunobetonowych typu Kujan NG należy
przetransportować w całości na miejsce budowy i montować jako 1 element,
- prefabrykaty należy składować podparte na krawędziakach w miejscach określonych w
dokumentacji projektowej; elementy powinny stykać się z krawędziakami całą
szerokością elementu; w miejscach podparcia, elementy powinny mieć równą
powierzchnię, co zabezpieczy je przez przewróceniem się, skręceniem, zniekształceniem
lub uszkodzeniem.
- prefabrykaty można składować na otwartym terenie, w temperaturze poniżej 0 oC, jeżeli
beton osiągnął w pełni wymaganą wartość mrozoodporności,
- prefabrykaty należy podwieszać na uchwytach w punktach określonych
w dokumentacji, przy składowaniu można podpierać belki tylko w osiach łożysk,
- nie wolno podnosić i podpierać belek w dowolnym miejscu oraz przewracać ich na bok
gdyż grozi to złamaniem belki,
- elementy należy składować na wyrównanym, utwardzonym i odwodnionym podłożu,
należy je układać na podkładach z zachowaniem prześwitu min 10cm pomiędzy
podłożem a elementem.
Transport pozostałych materiałów wg M.4.04, M.4.05, ponadto wg M.4.12 do M.4.17.
Wg norm:
- PN-S-10050:1989. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Wymagania i badania.
- PN-S-10052:1982. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Projektowanie.
Uwagi ogólne
- Wykonawca powinien przedstawić w opisie technologii (metody) wykonania
szczegółowy opis sposobu transportu konstrukcji stalowych lub części konstrukcji
stalowych, dostarczanych na teren budowy lub montowanych na terenie budowy.
Wykonawca powinien zadbać, aby proponowane metody transportu nie spowodowały
powstania w elementach stalowych nadmiernych naprężeń, odkształceń lub uszkodzeń.
- Dostarczane na teren budowy elementy konstrukcji stalowych należy w odpowiedni
sposób zabezpieczyć i chronić w czasie transportu przed uszkodzeniami i korozją, jak
strona 57/175
również zapewnić przestrzeganie wydanych przez administrację drogową przepisów w
zakresie bezpieczeństwa.
- Każde przęsło lub jego część, stanowi jeden element wysyłkowy, całkowicie pospawany
w wytwórni przetransportowany koleją jako przesyłka o przekroczonej skrajni
ładunkowej, platformami kolejowymi z wagonami osłonowymi.
- Łączenie elementów montażowych i chodników służbowych w całości na placu budowy.
- Elementy wysyłkowe konstrukcji z blach falistych będą transportowane na plac budowy
za pomocą pojazdów samochodowych lub drogą kolejową.
Składowanie
- Elementy konstrukcji należy składować zabezpieczone przed oddziaływaniem wilgoci i
substancji powodujących korozję. Należy je składować ponad powierzchnią podłoża na
podporach, zabezpieczone przed opadami deszczu, odpowiednio ułożone i oddzielone
od innych materiałów.
- Elementy stalowe należy znakować zgodnie z PN-H-01103:1990. W przypadku dzielenia
partii, należy oznakować wszystkie elementy oddzielnie.
Transport i przenoszenie do miejsca wbudowania
- Konstrukcje i części konstrukcji należy transportować z miejsca składowania na budowie
do miejsca wbudowania w sposób nie powodujący uszkodzeń.
- W przypadku stosowania żurawi:
- należy zatrudnić odpowiednio przeszkolone i wyposażone brygady,
- na żądanie Inżyniera, należy wykonać próbne uniesienie (podniesienie) na wysokość
200mm w celu wykazania prawidłowości przyjętej procedury podnoszenia.
Naprawa uszkodzeń powstałych podczas transportu
- W przypadku uszkodzeń spowodowanych transportem, które nie mogą być
zaakceptowane przez Inżyniera, Wykonawca przygotuje i dostarczy Inżynierowi do
akceptacji program robót naprawczych, dołączając do niego ewentualne obliczenia
projektowe.
- Roboty naprawcze należy wykonać w możliwie najkrótszym terminie w celu wykonania
inspekcji i akceptacji przez Inżyniera.
Transport jak w M.4.02 do M.4.06 i od M.4.12 do M.4.18
M.4.11. Przepusty
- Elementy wysyłkowe konstrukcji przepustów będą transportowane na plac budowy za
pomocą pojazdów samochodowych lub drogą kolejową.
- Transport kruszyw na fundamenty i zasypki wg M.4.02.
- Transport betonu i stali zbrojenia wg M.4.06.
- Transport pozostałych materiałów wg M.4.12 do M.4.19.
strona 58/175
M.4.12. Dylatacje
- Transport, przenoszenie i składowanie elementów dylatacji powinny być zgodne z
zaleceniami producenta.
- Elementy urządzeń dylatacyjnych należy transportować i składować zgodnie
z zaleceniami producenta oraz w sposób nie powodujący uszkodzeń elementów lub
powłoki antykorozyjnej.
- Elementów stalowych, które w czasie transportu uległy wygięciu nie należy prostować,
lecz zastąpić nowymi elementami.
- Uszkodzone zabezpieczenie antykorozyjne należy naprawić w sposób zaakceptowany
przez Inżyniera.
M.4.13. Odwodnienie
- Transport, przenoszenie i składowanie elementów odwodnienia powinny być zgodne z
- Transport elementów na miejsce wbudowania powinien zapewnić ochronę elementów
żeliwnych przed pęknięciami i obtłuczeniami. Elementy uszkodzone w czasie transportu
należy wyeliminować.
- Załadunek, transport, rozładunek i składowanie rur powinny odbywać się w taki sposób,
aby zachować ich dobry stan techniczny.
- Materiały mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu w opakowaniach
firmowych producenta.
- Temperatura przewozu i składowania powinna być zawarta w przedziale od +5oC do
+30oC.
- Transport składników chemicznych zapraw powinien odpowiadać warunkom jak dla
materiałów toksycznych i łatwopalnych - w szczelnych pojemnikach lub opakowaniach.
- Transport kamienia dla uzupełniania ubytków zgodnie z PN-B-11213:1997. Materiały
kamienne. Elementy kamienne. Krawężniki uliczne, mostowe i drogowe.
- Materiały mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu w opakowaniach
firmowych producenta.
- Transport i składowanie materiałów hydroizolacyjnych zawierających żywice syntetyczne
i rozpuszczalniki powinny być zgodne z ogólnymi wymaganiami dotyczącymi transportu
materiałów toksycznych i łatwopalnych.
- Materiały asfaltowe na powłoki asfaltowe należy przechowywać w suchym
pomieszczeniu, z dala od źródeł ciepła i światła słonecznego, w temperaturze nie niższej
niż +5oC i nie wyższej niż +25oC oraz w wyraźnie oznakowanych pojemnikach.
- Transport i składowanie materiałów do powierzchniowego zabezpieczenia betonu
zawierających żywice syntetyczne i rozpuszczalniki powinny być zgodne
strona 59/175
-
-
-
-
z ogólnymi wymaganiami dotyczącymi transportu materiałów toksycznych
i łatwopalnych określonych w PN-C-81400:1989. Wyroby lakierowe. Pakowanie,
przechowywanie, transport.
Materiały do powierzchniowego zabezpieczenia betonu należy dostarczać
w szczelnych pojemnikach.
Jeżeli Wytwórca konstrukcji przekazuje ją innemu przedsiębiorstwu wykonującemu
montaż, obowiązkiem Wytwórcy jest przekazanie
konstrukcji po transporcie,
rozładunku i wykonaniu napraw powłok antykorozyjnych (uszkodzenia powstałe w
transporcie).
Transport farb i rozcieńczalników powinien odbywać się ściśle według zasad
dotyczących przewozu materiałów niebezpiecznych określonych w PN-C-81400:1989.
Produkty malarskie należy składować w zamkniętych pomieszczeniach, oddzielonych od
innych pomieszczeń. Warunki przechowywania powinny spełniać wymagania określone
dla pomieszczeń, w których przechowuje się materiały łatwopalne, według PN-C81400:1989.
Temperatura w pomieszczeniach składowania materiałów malarskich powinna wynosić
od +5 C do +25 C. Ponadto, powinny być spełnione wymagania producenta dotyczące
składowania i czasu zużycia po otwarciu pojemnika.
Wykonane i zagruntowane elementy należy składować w odpowiednich warunkach.
Elementy zagruntowane, lecz nie pokryte międzywarstwą należy chronić przed
oddziaływaniem warunków atmosferycznych.
- Transport, przenoszenie i składowanie wszystkich elementów powinny być zgodne z
- Wszystkie elementy wyposażenia, uszkodzone w czasie transportu należy wyeliminować.
- Transport wpustów na miejsce wbudowania powinien zapewnić ochronę elementów
żeliwnych przed pęknięciami i obtłuczeniami.
- Transport konstrukcji stalowych wg M.4.09.
- Transport materiałów antykorozyjnych wg M.4.16.
- Transport prefabrykatów (gzymsy, schody) wg M.4.08.
- Transport kamienia (krawężniki, okładziny) wg PN-B-11213:1997.
- Transport podsypki i nawierzchni kolejowej zgodnie z STWiORB cz. T. Roboty
Torowe.
Transport, przenoszenie i składowanie wszystkich elementów powinny być zgodne z
zaleceniami producenta oraz z normami.
- Betonowe kostki chodnikowe mogą być transportowane po osiągnięciu min 0,7
wytrzymałości normowej betonu.
- Nie wolno wyładowywać kostki betonowej i prefabrykatów wywrotką.
- Kostkę kamienną przewozi się dowolnymi środkami transportowymi.
- Kostkę nieregularną przewozi się dowolnymi środkami transportowymi luźno usypaną,
kostkę można składować w pryzmach, których wysokość nie powinna przekraczać 1m.
strona 60/175
-
Transport kruszyw i humusu wg M.4.02.
Transport konstrukcji stalowych wg M.4.09.
Transport materiałów antykorozyjnych wg M.4.16.
Transport prefabrykatów (płyty, schody) wg M.4.08.
Transport materiału z rozbiórki, urządzeń pomocniczych i sprzętu dowolnymi środkami
transportowymi.
Odwiezienie elementów konstrukcji platformami kolejowymi dostosowanymi do długości,
szerokości i masy demontowanych przęseł z przeznaczeniem na miejsce składowania
(docelowo – utylizacji).
Transport rozebranej izolacji bitumicznej na specjalne wysypisko odpadów bitumicznych.
Przy ruchu po drogach publicznych pojazdy powinny spełniać wymagania dotyczące
przepisów ruchu drogowego w odniesieniu do dopuszczalnych obciążeń na osie, wymiarów
ładunku i innych parametrów technicznych.
Do transportu przewiduje się:
- samochód wywrotka,
- samochód skrzyniowy,
- inne, dowolne środki transportu.
Transport materiałów na pomosty wg M.04
Transport mieszanki betonowej:
- środki transportowe umożliwiające podgrzewanie mieszanki,
- należy uniemożliwić w trakcie transportu m.in. zmiany temperatury przekraczające temp.
dopuszczalne.
Prefabrykaty można składować na otwartym terenie, w temperaturze poniżej 0 oC, jeżeli
beton osiągnął w pełni wymaganą wartość mrozoodporności.
Materiały na bazie żywic syntetycznych należy przewozić i przechowywać w szczelnie
zamkniętych opakowaniach w temperaturze od +50C do +300C, w pomieszczeniach
suchych i przewiewnych, zabezpieczonych przed działaniem mrozu i z dala od ognia.
M.5. Wykonanie robót
Wymagania ogólne dotyczące wykonania robót są zawarte w STWiORB cz. O.
UWAGI OGÓLNE
Ze względu na charakter projektowanej przebudowy (modernizacji) obiektów, w tym
przewidywany zakres prac rozbiórkowych i naprawczych oraz brak pełnej dokumentacji
archiwalnej i dokumentacji powykonawczej archiwalnej należy przyjąć:
- inwestycja podlega stałemu nadzorowi Służby Geodezyjnej,
strona 61/175
- sporządzane w każdej z faz przejściowych operaty geodezyjne umożliwią weryfikację
przyjętych w dokumentacji obmiarów i zakresów robót w tym szczególnie robót
rozbiórkowych i naprawczych,
- konstrukcje podlegają szczegółowemu przeglądowi w zakresie ich stanu technicznego po
ich odsłonięciu w części odziemnej i wykonaniu prac rozbiórkowych oraz po ich
oczyszczeniu,
- w/w prace należy rozliczać obmiarami powykonawczymi w oparciu o odbiory
dokonywane przez Inżyniera Kontraktu i na podstawie ew. protokołów konieczności
robót dodatkowych,
- przyjęte rozwiązania konstrukcyjne podlegają weryfikacji, w miarę postępu prac
rozbiórkowych i konstrukcyjnych.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową oraz za jakość
zastosowanych materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność z dokumentacją
projektową, wymaganiami STWiORB, PZJ, poleceniami Inżyniera.
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za dokładne wytyczenie sytuacyjne i wysokościowe
wszystkich elementów robót zgodnie z wymiarami i rzędnymi określonymi w dokumentacji
projektowej lub przekazanymi przez Inżyniera na piśmie.
Po wyznaczeniu lokalizacji punktów głównych i reperów roboczych Wykonawca przekaże
Inżynierowi plan tyczenia z domiarami punktów głównych jeżeli będzie tego wymagał
Inżynier.
Następstwa jakiegokolwiek błędu popełnionego przez Wykonawcę w wytyczeniu i
wyznaczeniu robót muszą być poprawione przez Wykonawcę. Sprawdzenie przez Inżyniera
wytyczenia robót lub wyznaczenia ich wysokości nie zwalnia Wykonawcy od
odpowiedzialności za ich dokładność.
Inżynier jest upoważniony do kontroli wszystkich robót, materiałów dostarczonych na
budowę, na niej produkowanych lub przygotowywanych. Inżynier powiadamia Wykonawcę
o wykrytych wadach i odrzuca wszystkie materiały i roboty, które nie spełniają wymagań
jakościowych określonych w dokumentacji projektowej i STWiORB. Polecenia Inżyniera
powinny być wykonane (pod groźbą wstrzymania robót) w terminie przez niego
wyznaczonym. Skutki finansowe z tego tytułu ponosi Wykonawca.
Wykonawca przedstawi Inżynierowi do akceptacji projekt organizacji i harmonogram robót
uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą wykonywane roboty.
Montażu i demontażu konstrukcji odciążających typu belkowego należy dokonać w trakcie
8-12godz. zamknięć torowych, przy użyciu dźwigów kolejowych EDK-300/5,
a w uzasadnionych przypadkach EDK-750, EDK-1000 lub większych.
Operację montażu i demontażu konstrukcji należy prowadzić przy zdemontowanej sieci
trakcyjnej lub przy wyłączonym napięciu w sieci trakcyjnej (w przypadku wcześniejszej
realizacji robót trakcyjnych).
strona 62/175
Warunki wbudowania i eksploatacji konstrukcji odciążającej:
Wbudowanie konstrukcji odciążającej w tor PKP uwarunkowane jest uzyskaniem
certyfikatu dopuszczenia ze strony użytkownika tj. PKP PLK S.A. Zakładu Linii
Kolejowych, który obejmuje:
- ocenę w zakresie stanu fizycznego konstrukcji i ewentualnych jej uszkodzeń,
- certyfikat nośności lub analizę statyczno-wytrzymałościową, a w tym warunki
eksploatacji konstrukcji (dopuszczalne obciążenia i max. prędkości poruszania taboru),
- badanie próbnego obciążenia konstrukcji po jej wbudowaniu.
Wykonanie i eksploatacja konstrukcji odciążających (przęsła i podpory):
- rozebranie torów i późniejsze powtórne ułożenie torów,
- montaż i demontaż certyfikowanej (z próbnym obciążeniem) i uszynionej konstrukcji
odciążającej typu mostowego wraz z konserwacją; konstrukcje odciążające podlegają
uszynieniu przez tyrystorowe zwierniki doziemiające (wielokrotnego zadziałania)
zgodnie z opracowaniem branży trakcyjnej,
- usunięcie podsypki z toru i ponowne podbicie tłuczniem staroużytecznym
z uzupełnieniem 50% tłuczniem nowym z jednorazową naprawą toru po podjęciu ruchu.
Po wbudowaniu KO w tor należy wykonać sprawdzenia, w tym:
- zgodność z dokumentacją techniczną montażu,
- położenie osi podłużnej KO w stosunku do osi toru,
- rzędne wysokościowe,
- połączenia elementów, podpory,
- ułożenie i zamocowanie toru na KO,
- próbne obciążenie w celu określenia parametrów eksploatacyjnych KO,
- połączenie z torem na dojazdach do konstrukcji.
Na czas prowadzenia robót należy ograniczyć prędkość poruszania się taboru kolejowego
po torze do 30km/h.
KO z wiązek szyn powinny być montowane i rozbierane bez ograniczania ruchu pociągów.
Układane w wiązkę szyny nie mogą ograniczać wymaganej skrajni budowli. Chomąta
powinny zapewniać swobodne składanie bez konieczności naginania.
Warunki techniczne montażu łożysk stalowych:
- tolerancja ustawiania w płaszczyźnie podpory - 2mm,
- tolerancja poziomego przesunięcia łożysk w stosunku do teoretycznej osi łożysk - 5mm,
- podłużna oś łożyska powinna być równoległa do osi toru i konstrukcji,
- poprzeczne pokrycie się z osią łożysk,
- gładka powierzchnia betonu pod łożyska, nierówności nie mogą przekraczać - 2mm.
Warunki zabezpieczenia instalacji kolejowych i drogowych
Instalacje kolejowe i drogowe na czas prowadzenia robót należy zabezpieczyć
prowizorycznie, docelowo do przebudowy wg projektów branżowych. Instalacje obce
należy zabezpieczyć na czas prowadzenia robót przez ujęcie w rury osłonowe PEHD
dwudzielne o średnicy d=110mm, podwieszone do wbudowanej konstrukcji odciążającej
lub prowizorycznej konstrukcji wsporczej.
strona 63/175
Warunki zabezpieczenia cieków
Tam gdzie projektowane prace wymagają odcięcia dopływu wody do rejonu prac,
projektuje się wykonanie tymczasowego ujęcia wody napływającej do obiektu. Kolektor
PEHD usytuowany na podporach prowizorycznych (np. kozły drewniane), winien
wyprowadzić wodę poza zasięg projektowanych prac.
Po zakończeniu budowy obiektu i przejęciu cieku przez nową konstrukcję, kolektor
technologiczny należy zdemontować a ściankę szczelną spiętrzająca ciek na wlocie
wyciągnąć (materiał do odzysku).
Czynności wstępne
Przed przystąpieniem do robót ziemnych należy usunąć lub zabezpieczyć kolizje pod i
naziemne. Dla uniknięcia kolizji z uzbrojeniem podziemnym nie uwzględnionym w
Dokumentacji Projektowej Wykonawca przed przystąpieniem do robót zobowiązany jest do
wykonania przekopu kontrolnego pod nadzorem Służb PKP. W przypadku konieczności
utrzymania ruchu kolejowego roboty należy prowadzić etapowo dostosowując podział do
technologii przebudowy układu torowego.
Ze względu na wykonywanie robót w bliskim sąsiedztwie linii napowietrznych sieci
trakcyjnej i energetycznej należy w czasie wykonywania robót (szczególnie przy użyciu
sprzętu ciężkiego) zachować przepisy BHP zawarte w normie PH-E-05100:1998. Roboty
naziemne należy prowadzić pod nadzorem Służb PKP.
Wykopy
W celu uniknięcia ograniczeń realizacyjnych związanych z poziomem wód gruntowych
obiekty należy realizować w porze suchej, przy ich obniżonym poziomie. W przeciwnym
wypadku należy przewidzieć ochronę wykopu np. ścianką szczelną z profili stalowych lub
dyli drewnianych.
Przy wykonywaniu wykopów należy zwrócić szczególną uwagę na nie naruszenie naturalnej
struktury gruntu poniżej rzędnej dna wykopu.
Grunt uzyskany z wykopu, o ile spełnia stosowne wymogi, powinien być w możliwie
maksymalnym stopniu wykorzystany przez Wykonawcę do wbudowania w granicach robót
(składowanie na odkładzie).
W przypadku prowadzenia prac w okresie gdy grunt jest przemarznięty można wykonywać
wykop do rzędnej o 0,5m wyżej niż projektowana rzędna dna wykopu. Teren wykopu
powinien być zabezpieczony przed przewilgoceniem i nawodnieniem przez prawidłowo
prowadzone roboty odwodnieniowe. W przypadku zawilgocenia lub nawodnienia gruntu na
skutek błędów Wykonawcy, grunt nieprzydatny Wykonawca zastąpi gruntami przydatnymi
na własny koszt (w tym koszt ewentualnego transportu).
Zabezpieczenie ścian wykopu
Przy wykonywaniu wykopu ze skarpami o nachyleniu bezpiecznym (zależnym od rodzaju
gruntu) Wykonawca zobowiązany jest do:
strona 64/175
- zabezpieczenia możliwości odpływu wód opadowych od krawędzi wykopu poprzez
nadanie odpowiedniego spadku terenowi przylegającemu do krawędzi wykopu w pasie o
szerokości równej trzykrotnej głębokości wykopu,
- nadania odpowiednich spadków w dnie wykopu i u podnóża skarpy dla odprowadzenia
wód opadowych,
- kontroli zachowania wymaganego nachylenia skarp w każdym jej punkcie,
- sprawdzania stanu skarpy,
- w strefie wysokiego poziomu wód gruntowych lub skarp wykopu o nachyleniu nie
zapewniającym ich stateczności przewiduje się zastosowanie ścian szczelnych,
stalowych, wbijanych, zgodnie z dokumentacją technologii realizacji.
Wbijanie ścianki szczelnej wg PN-EN 10248-1i2:1999. Grodzice walcowane na gorąco ze
stali niestopowych.
Nasypy:
- wymiana częściowa gruntu warstw słabych, zalegających bezpośrednio w poziomie
posadowienia,
- zasypka fundamentów przyczółków i filarów,
- nasypy za korpusami przyczółków,
- odtworzenie i korekta nasypu kolejowego za przyczółkami.
Odtworzenia nasypów kolejowych i zasypek podpór należy wykonać z pospółki lub
mieszanki żwirowo-klińcowej o granulacji d=0-32mm, zagęszczonej do stopnia minimum
Is=0,98 wg standardowej próby Proctora zgodnie z STWIORB cz. T pkt. T.2.02.
Zasypki fundamentów wykonać z materiału określonego w p. M.2.02.2.
Możliwość ponownego wbudowania gruntu z wykopu uwarunkowana jest spełnieniem
powyższych wymogów i zgodą Inżyniera Kontraktu. Grunt dowożony musi być
niezwłocznie wbudowywany.
Roboty nasypowe należy wykonywać w miarę możliwości mechanicznie.
Zagęszczanie zasypki bezpośrednio nad drenażem (warstwa gr. 0,50m) należy wykonywać
ręcznie warstwami grubości 0,10m.
Przy zasypywaniu ustrojów ramowych zasypka powinna być układana równomiernie i
równocześnie z obu stron, warstwami o grubości 10-30cm, zagęszczonymi zgodnie
z Id-3. Warunki techniczne utrzymania podtorza kolejowego.
Stabilizacja cementem należy wykonać zgodnie z STWiORB cz. T pkt. T.5.03.02.
Wzmacnianie nasypu geosyntetykiem opisano w STWiORB cz. T pkt. T.5.03.03.
Wzmacnianie gruntu wokół fundamentów:
- odkopanie i zasypanie wszystkich podpór do górnego poziomu ław fundamentowych wg
M.02.,
- ściany szczelne obwodowe wokół fundamentów wg PN-EN 10248-1i2:1999,
- odkopanie fundamentów w podporach dla których przewidziano wzmocnienie
fundamentów (te prace należy wykonywać etapowo – niedopuszczalne jest odkopanie
całego fundamentu jednocześnie).
strona 65/175
Wzmocnienie podłoża kolumnami iniekcyjnymi
Wzmocnienie podłoża kolumnami iniekcyjnymi typu „jet grouting” Ø300 zbrojonymi rurami
stalowymi. Prace należy powierzyć specjalistycznej firmie.
Rowy dopływowe i odpływowe cieków
Zakres prac konserwacyjnych (odmulenia, regulacji profilu):
- oczyszczenie dna części przelotowej przepustu,
- oczyszczenie dna i skarp rowów przy wlocie i wylocie przepustu.
Wykonanie pali wielkośrednicowych wierconych w gruncie zgodnie z normami:
- PN-B-02483:1978. Pale wielkośrednicowe wiercone. Wymagania i badania.
Sposób wiercenia i zabezpieczania stateczności ścian otworu należy dostosować do
warunków terenowych, gruntowych i wodnych.
Roboty palowe powinny być realizowane na podstawie Dokumentacji Technicznej
zawierającej:
- projekt roboczy palowania określający cechy materiałowe pali, wartości parametrów
geotechnicznych gruntów pod stopą pali i wzdłuż pobocznicy, poziomy występowania i
poziomy piezometryczne wód gruntowych, rzędne stopy i głowicy pali, zagłębienie pali
w warstwę nośną, obciążenie obliczeniowe oraz wymaganą nośność osiową i boczną
pali,
- projekt technologiczny określający sposób wykonania pali, a w szczególności sposób
zapewnienia stateczności otworów.
W przypadku stwierdzenia istotnych różnic warunków gruntowych z podanymi w
dokumentacji geotechnicznej, albo w przypadku natrafienia w trakcie wykonywania otworu
w gruncie na nieprzewidziane (niemożliwe do usunięcia) przeszkody, należy odpowiednio
dostosować liczbę i wymiary pali w uzgodnieniu z Inżynierem Kontraktu.
Rurowanie otworu:
- rurę należy wprowadzać w grunt urządzeniami wymuszającymi jej pogrążanie,
- w gruntach spoistych nie należy używać urządzeń wibracyjnych.
Zabezpieczenie otworu zawiesiną lub wodą
Skład zawiesiny powinien być zgodny z recepturą, gęstość zawiesiny wlewanej do otworu
nie powinna przekraczać 1,10g/ml. Poziom wody w otworze powinien być co najmniej
3,0m powyżej dolnej krawędzi rury lub 3,0m powyżej piezometrycznego poziomu wody
gruntowej.
Przygotowanie dna otworu do formowania pala
Formowanie pala należy rozpocząć bezpośrednio po zakończeniu wiercenia otworu.
Jeżeli układanie mieszanki betonowej nie rozpocznie się w ciągu 3,0 godzin od zakończenia
wiercenia, należy bezpośrednio przed formowaniem pala pogłębić otwór o min 0,5m.
strona 66/175
Wykonanie i montaż zbrojenia
Umieszczenie szkieletu zbrojeniowego w otworze pala powinno nastąpić bezzwłocznie po
uzyskaniu zgody na formowanie pala. Szkielet zbrojenia należy ustawiać w otworze
osiowo, z zachowaniem wymaganej odległości od ścian otworu i zabezpieczyć przed
przesunięciem w trakcie formowania pala. Aby zachować wymaganą otulinę, należy
przymocować do szkieletu zbrojeniowego pala elementy dystansowe, które spowodują
właściwe położenie w otworze.
Betonowanie pala
- Do formowania pala Wykonawca może przystąpić po uzyskaniu zgody Inżyniera
wpisanej do Dziennika Budowy.
- Zezwolenie na formowanie pala powinno nastąpić w ciągu 1 godziny od zakończenia
wiercenia.
- Przed udzieleniem zezwolenia Inżynier powinien sprawdzić spełnienie wszystkich
warunków zgodnych z normami PN-B-02483:1978 oraz podanymi w M.2.03 i M.2.06.
- W otworach suchych mieszankę wprowadza się przez rurę, w otworach wypełnionych
wodą lub zawiesiną układa się metodą kontraktor. Średnica rury kontraktor powinna
wynosić min 20cm i nie mniej niż 20% średnicy otworu. Rura powinna być zanurzona w
mieszance betonowej nie mniej niż 1,0m i nie więcej niż 4,0m.
- Betonowanie należy prowadzić bezpośrednio z betonowozu za pomocą leja. Czas
transportu mieszanki i prędkość betonowania są podstawą ustalenia niezbędnej ilości
środków opóźniających wiązanie i plastyfikujących w recepcie betonowej.
- Skład mieszanki betonowej do metody kontraktor powinien być określony przez
wyspecjalizowane laboratorium. Cechy betonu powinny być sprawdzane na próbkach
betonu wykonanego w warunkach budowy. Wszystkie dodatki do betonu powinny mieć
atesty i być sprawdzone laboratoryjnie.
Wyciąganie rur obsadowych wykonuje się sukcesywnie w miarę wypełniania otworu
mieszanką betonową. Wysokość słupa mieszanki w rurze powinna zabezpieczać pal przed
przerwaniem wodą gruntową lub gruntem. Przy betonowaniu bez użycia sprężonego
powietrza wyciąganą rurę należy co najmniej dwa razy na długości każdego metra wcisnąć
powtórnie o 20cm, w celu poprawy zespolenia betonu z gruntem.
Głowice pali należy obrobić przez usunięcie warstwy betonu zanieczyszczonego lub słabego
i wyrównać na poziomie 5,0cm nad spodem ławy fundamentowej. Pręty zbrojenia, kotwiące
pal w fundamencie również podlegają oczyszczeniu z betonu i gruntu. Należy zwrócić
uwagę na właściwą długość kotwienia prętów zgodną z założeniami projektu.
Wykonanie fundamentów posadowionych bezpośrednio
Roboty ziemne wg M.2.02, deskowania wg M.2.05, beton, zbrojenie wg M.2.06,
fundamenty z kruszyw pod przepusty w M.2.11, izolacje w M.2.15.
Prowadząc prace związane z wykonywanie fundamentów, a szczególnie w czasie wbicia
ścianek szczelnych od strony torowiska należy zwrócić uwagę na możliwość zmiany
położenia wysokościowego główek szyn. Istniejący profil torowy podlega stałemu
nadzorowi geodezyjnemu (stałe monitorowanie rzędnych główki szyny), w razie
strona 67/175
stwierdzenia zmian prace powinny zostać natychmiast przerwane a Inżynier Kontraktu
powiadomiony w trybie pilnym.
M.5.04. Rusztowania
Rusztowania powinny w czasie ich eksploatacji zapewnić sztywność i niezmienność układu
geometrycznego oraz kształtu i wymiarów formowanego elementu. Rusztowania i ich
posadowienie dla ustroju niosącego należy wykonać według projektu technologicznego,
opartego na obliczeniach statyczno-wytrzymałościowych.
Rusztowania należy wykonać zgodnie z normami:
- PN-M-48090:1996. Rusztowania stalowe z elementów składanych do budowy mostów.
Wymagania i badania przy odbiorze.
- WP-D.DP31. Rusztowania dla budowy mostów stalowych, żelbetowych lub
z betonu sprężonego. Min. Kom. Warszawa 1967r.
- PN-S-10082:1992. Obiekty mostowe. Konstrukcje drewniane. Projektowanie.
Ważne uwagi ogólne:
- Projekt techniczny rusztowań, który opracuje Wykonawca w ramach ceny kontraktowej,
powinien uwzględnić ugięcie i osiadanie rusztowań pod wpływem mokrego betonu, aby
po rozdeskowaniu niweleta i spadki były zgodnie z wartościami podanymi w
dokumentacji technicznej.
- Przed przystąpieniem do pracy na rusztowaniach wszystkie śruby łączące części
składowe powinny być całkowicie dokręcone. Szczególnie należy zwrócić uwagę na
właściwy naciąg w stężeniach poprzecznych i podłużnych rusztowania.
- Każda konstrukcja stalowa powinna być uziemiona zgodnie z PN-E-05003-01:1986.
- Oporność uziemienia mierzona prądem zmiennym o częstotliwości 50Hz nie powinna
przekraczać 12 . Odległość między uziomami nie powinna przekraczać 16m.
- W przypadku gdy w czasie prac montażowych zachodzi możliwość zetknięcia stalowego
elementu rusztowania z przewodem linii elektrycznej lub trakcji, linie te na czas robót
powinny być wyłączone lub sporządzony przez wykonawcę specjalny projekt
zabezpieczenia.
- Klatki muszą być stężone pomiędzy sobą prętami, a cały układ tj. konstrukcja obiektu podpory montażowe musi być układem geometrycznie niezmiennym.
- Rozbiórkę rusztowań należy wykonać w sposób zabezpieczający stateczność części
rusztowań jeszcze nierozebranych. Należy zdejmować jedynie stężenia pięter
rozbieranych.
- Inżynier może odmówić zezwolenia na prowadzenie robot betonowych jeżeli uzna
rusztowanie za niebezpieczne i nie gwarantujące przeniesienia obciążeń. Zezwolenie na
prowadzenie robót nie zwalnia wykonawcy z odpowiedzialności za jakość i ostateczny
efekt robót.
Uwagi dodatkowe dla przedmiotowych zadań.
- Pomosty z klatek stalowych typu PRK, w razie potrzeby ustawiać na skarpie
schodkowo, po uprzednim usunięciu drzew i zreprofilowaniu (podcięciu) nasypu.
- Klatki posadawiać na warstwie gruntu stabilizowanego cementem i płytach drogowych.
strona 68/175
- Należy przewidzieć konieczność wbicia ścian szczelnych z profili stalowych typu G62
dla potrzeb zapewnienia stateczności nasypu w czasie wykonywania robót.
- Wymagane jest wykonanie uzupełniających badań geotechnicznych – w wypadku braku
dostatecznej nośności gruntu nasypu kolejowego dla potrzeb bezpośredniego
posadowienia tymczasowego pomostu roboczego. W razie potrzeby jego konstrukcję
należy oprzeć na palach z rur stalowych, zwieńczonych spawanym oczepem z profili
dwuteowych typu HEB.
- W razie potrzeby należy na pomostach roboczych przewidzieć miejsce dla
pozycjonowania dźwigów hydraulicznych na podwoziu samochodowym.
- Nośność całości konstrukcji wsporczej musi zapewnić bezpieczne przeniesienie obciążeń
ciężaru montowanej konstrukcji oraz obciążeń eksploatacyjno-montażowych.
- Tory ślizgowe (np. z szyn kolejowych) przeznaczone do nasuwania przęseł.
M.5.05. Deskowania
Deskowania dla podstawowych elementów konstrukcji obiektu (ustrój nośny, podpory)
należy wykonać według projektu technologicznego deskowania, opartego na obliczeniach
statyczno-wytrzymałościowych.
Konstrukcja deskowań powinna być sprawdzana na siły wywołane parciem świeżej masy
betonowej i uderzeniami przy jej wylewaniu z pojemników oraz uwzględniać:
- szybkość betonowania,
- sposób zagęszczania,
- obciążenia pomostami roboczymi.
Konstrukcja deskowania powinna spełniać następujące warunki:
- zapewniać odpowiednią sztywność i niezmienność kształtu konstrukcji, oraz
bezpieczeństwo konstrukcji.
- zapewniać jednorodną powierzchnię betonu,
- zapewniać odpowiednią szczelność,
- zapewniać łatwy ich montaż i demontaż oraz wielokrotność użycia,
- wykazywać odporność na deformację pod wpływem warunków atmosferycznych
Rozformowywanie konstrukcji może nastąpić po uprzednim ustaleniu rzeczywistej
wytrzymałości
betonu
określonej
na
próbkach
przechowywanych
w warunkach najbardziej zbliżonych do warunków dojrzewania betonu
w konstrukcji, czyli po osiągnięciu przez beton wytrzymałości rozformowywania
(konstrukcje monolityczne), lub wytrzymałości manipulacyjnej (prefabrykaty).
Deskowania i rusztowania muszą pozostać tym dłużej, im większy jest stosunek obciążenia,
które przypada na daną część konstrukcji zaraz po usunięciu większej liczby podpór.
Usuwanie podpór rusztowań należy przeprowadzić w takiej kolejności, aby nie wywołać
szkodliwych naprężeń w konstrukcji.
Gdy średnia temp. dobowa spada poniżej 00C, wówczas należy uznać, że beton nie
twardnieje i takich dób nie należy wliczać do czasu twardnienia betonu.
strona 69/175
W przypadku niższych temperatur dojrzewania niż +150C, obowiązującym kryterium jest
wytrzymałość betonu. Rozformowanie konstrukcji może nastąpić po osiągnięciu przez
beton 2/3 wytrzymałości projektowanej.
Przy usuwaniu deskowań konieczna jest obecność Inżyniera.
M.5.06. Podpory
Zgodnie z normami:
- PN-S-10040:1999. Obiekty mostowe. Konstrukcje żelbetowe, betonowe i sprężone.
Wymagania i badania,
- PN-EN 206-1:2003. Beton zwykły Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja
i zgodność.
Rozpoczęcie robót betoniarskich powinno nastąpić w oparciu o szczegółowy program i
dokumentację technologiczną obejmującą:
- wybór składników betonu wg M.2.03,
- sposób wbudowania mieszanki,
- sposób transportu mieszanki wg M.4.03,
- kolejność i sposób betonowania bez przerw technologicznych oraz zgodnie
z kolejnością przyjętą w projekcie,
- sposób pielęgnacji betonu,
- warunki rozformowania konstrukcji,
- zestawienie koniecznych badań wg M.6.06.
Dokumentację technologiczną opracowuje Wykonawca w uzgodnieniu z Inżynierem
Kontraktu.
Wytwarzanie mieszanki betonowej w wytwórni
Wytwarzanie mieszanki betonowej powinno odbywać się wyłącznie w wyspecjalizowanym
zakładzie produkcji betonu, który może zapewnić spełnienie żądanych w ST wymagań.
Dozowanie składników do mieszanki betonowej powinno być dokonywane wyłącznie
wagowo z dokładnością:
- ±2% - przy dozowaniu cementu i wody,
- ±3% - przy dozowaniu kruszywa.
Dozatory muszą mieć aktualne świadectwo legalizacji.
Wagi powinny być kontrolowane co najmniej raz w roku.
Urządzenia dozujące wodę i płynne domieszki powinny być sprawdzane co najmniej raz w
miesiącu. Przy dozowaniu składników powinno się uwzględniać korektę związaną ze
zmiennym zawilgoceniem kruszywa.
Mieszanie składników powinno odbywać się wyłącznie w betoniarkach o wymuszonym
działaniu (zabrania się stosowania mieszarek wolnospadowych).
Czas mieszania należy ustalić doświadczalnie, jednak nie powinien być krótszy niż
2 minuty.
strona 70/175
Podawanie, układanie, zagęszczanie i pielęgnacja mieszanki betonowej
Przy betonowaniu konstrukcji mostowych należy zachować
warunki określone
w normie PN-S-10040:1999.
Szczególną uwagę należy zwrócić na:
- Przed ułożeniem zbrojenia, deskowanie należy pokryć środkiem antyadhezyjnym.
- Przed betonowaniem sprawdzić: zgodność układu zbrojenia z dokumentacja projektową,
położenie zbrojenia, zgodność rzędnych z projektem, czystość deskowania oraz
obecność wkładek dystansowych, zapewniających wymaganą grubość otuliny.
- W przypadku betonowania płyty na prefabrykatach, należy nawilżyć właściwie górę
prefabrykatów dla lepszego powiązania z nadbetonem.
- Wyładunek mieszanki ze środka transportowego powinien następować z zachowaniem
maksymalnej ostrożności celem uniknięcia rozsegregowania składników.
- Zaleca się podawanie betonu do miejsca wbudowania za pomocą specjalnych
pojemników o konstrukcji umożliwiającej łatwe ich opróżnianie lub
pompy
przystosowanej do podawania mieszanek plastycznych. Użycie pomp jest dozwolone
pod warunkiem, że przedsiębiorstwo zastosuje odpowiednie środki celem utrzymania
ustalonego stosunku w/c w betonie przy wylocie. Dopuszcza się także przenośniki
taśmowe, jednosekcyjne do podawania mieszanki na odległość nie większą niż 10m. Jeśli
transport mieszanki do pojemnika będzie wykonywany przy użyciu betoniarki
samochodowej, jej jednorodność powinna być kontrolowana w czasie rozładunku.
- Betonowanie konstrukcji wykonywać wyłącznie w temperaturach >+50C, zachowując
warunki umożliwiające uzyskanie przez beton wytrzymałości >15MPa przed pierwszym
zamarznięciem. W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się betonowanie w
temperaturze do -50C, jednak wymaga to zgody Inżyniera oraz zapewnienie mieszanki
betonowej o temperaturze +200C w chwili jej układania, zabezpieczenia uformowanego
elementu przed utratą ciepła w czasie co najmniej 7 dni; prace betoniarskie powinny być
prowadzone wówczas pod bezpośrednim nadzorem Inżyniera. Uzyskanie wytrzymałości
15MPa powinno być zbadane na próbkach przechowywanych w takich samych
warunkach jak zabetonowana konstrukcja.
- Przy przewidywanym spadku temperatury poniżej 00C w okresie twardnienia betonu
należy wcześniej podjąć działania organizacyjne pozwalające na odpowiednie osłonięcie i
podgrzanie zabetonowanej konstrukcji.
- Zimą należy mieszankę betonową, lub jej składniki, podgrzewać tak, aby jej temperatura
wynosiła co najmniej +50C w chwili jej układania.
- Powyższe warunki są szczególnie ważne przy wykonywaniu robót w specjalnych
strefach NATURA 2000, gdzie prace należy wykonywać w okresie jesienno-zimowym.
- Przed przystąpieniem do betonowania należy przygotować sposób postępowania na
wypadek wystąpienia ulewnego deszczu. Konieczne jest przygotowanie odpowiedniej
ilości osłon wodoszczelnych dla zabezpieczenia odkrytych powierzchni świeżego betonu.
- Oprzyrządowanie, czasy i sposoby wibrowania powinny być uzgodnione
i zatwierdzone przez Inżyniera. Zabrania się wyładunku mieszanki w jedną hałdę i
rozprowadzanie jej przy pomocy wibratorów. Kolejne betonowania nie mogą tworzyć
przerw, nieciągłości ani różnic wizualnych, a podjęcie betonowania może nastąpić tylko
po oczyszczeniu, wyszczotkowaniu i zmyciu powierzchni betonu poprzedniego. Inżynier
strona 71/175
-
-
-
może, jeśli uzna to za celowe, zdecydować o konieczności betonowania ciągłego celem
uniknięcia przerw.
Ewentualne technologiczne przerwy w betonowaniu należy wykonać ściśle wg projektu.
Oczyszczoną z grubszych zanieczyszczeń oraz ze zwietrzałego betonu powierzchnię
należy nawilżać przez okres 24 godzin przed betonowaniem doprowadzając pory do
stanu kapilarnego nasycenia.
Tam gdzie jest to zaznaczone w dokumentacji stosować taśmy łączące lub warstwy
sczepne.
Beton powinien być układany w deskowaniu w ten sposób, aby zewnętrzne powierzchnie
miały wygląd gładki, zwarty, jednorodny bez żadnych plam i skaz. Ewentualne
nierówności i kawerny powinny być usunięte, a miejsca przypadkowo uszkodzone
powinny
zostać
dokładnie
naprawione
zaprawą
PCC,
ale
tylko
w przypadku jeśli uszkodzenia te są w granicach, które Inżynier Kontraktu uzna za
dopuszczalne. W przeciwnym wypadku element podlega rozbiórce i odtworzeniu.
Wszystkie wymienione wyżej roboty poprawkowe są wykonywane na koszt wykonawcy.
Bezpośrednio po zakończeniu betonowania zaleca się przykrycie powierzchni betonu
lekkimi
osłonami
wodoszczelnymi
zapobiegającymi
odparowaniu
wody
z betonu i chroniącymi beton przed deszczem i nasłonecznieniem, a nie później niż po
12godz. od zakończenia betonowania rozpocząć pielęgnację wilgotnościową i prowadzić
ją co najmniej przez 7 dni (przez polewanie co najmniej 3 razy na dobę). Przy
temperaturze otoczenia +15ºC lub wyższej, beton należy polewać w ciągu pierwszych 3
dni co 3 godziny w dzień i co najmniej 1 raz w nocy, a w następne dni jak wyżej. Woda
stosowana do polewania betonu powinna spełniać wymagania normy
PN-EN
1008:2004. Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobierania próbek, badanie i ocena
przydatności wody zarobowej do betonu, w tym wody odzyskanej z procesów produkcji
betonu.
Zbrojenie stalą wg PN-S-10042:1991. Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, żelbetowe
i sprężone. Projektowanie.
M.5.07. Łożyska
Łożyska należy ustawiać zgodnie z wymaganiami podanymi w dokumentacji projektowej
i PN-S-10060:1998. Obiekty mostowe. Łożyska. Wymagania i metody badań.
Ustawienie łożysk powinno spełniać następujące warunki:
- góra ciosu podłożyskowego nie powinna odbiegać od poziomu więcej niż 3 promille tj.
tangens kąta nachylenia do poziomu nie powinien przekraczać 0,003,
- odchylenie kąta kierunku przy ustawianiu łożysk w planie w stosunku do kierunku
projektowanego nie powinno przekraczać 1% ,
- przesunięcie płyty dolnej wzgl. górnej powinno uwzględniać odkształcenie termiczne (w
stosunku do długości przęsła) w temperaturze obliczeniowej +100C; odchylenie nie
powinno przekraczać 10% lecz nie więcej niż 10mm,
- po ustawieniu łożysk przęseł betonowanych na mokro należy przed betonowaniem
zabezpieczyć je od przesunięć i zmiany wzajemnego położenia elementów,
strona 72/175
- odchylenie ustawienia łożysk w planie w stosunku do projektowanego nie powinno
przekraczać 5mm,
- łożyska muszą być wbudowane poziomo, leżeć prostopadle do kierunku,
w którym oczekuje się największych obrotów, swobodnie między częściami konstrukcji
(są one tylko wówczas skuteczne, gdy mogą się odkształcać),
- górna powierzchnia łożysk i konstrukcji nośnej powinny mieć bezpośredni kontakt ze
sobą; nie należy stosować żadnych folii lub innych materiałów między nimi,
- łożyska elastomerowe nie wymagają specjalnych zabezpieczeń antykorozyjnych, należy
jednak chronić je przed olejami, smarami i różnymi rozpuszczalnikami organicznymi.
Montaż łożysk na wyniesionych żelbetowych ciosach podłożyskowych. Stabilizacja płyt
dolnych na podlewkach z zapraw cementowych wysokowytrzymałych, niskoskurczowych.
Wykonanie podlewek stabilizujących łożyska uwarunkowane jest odbiorem przez Inżyniera
Kontraktu operatu geodezyjnego.
Usytuowanie łożysk na poszczególnych podporach odpowiada zasadzie podążania pociągu
od łożysk ruchomych do stałych.
Łożyska przesuwne (kierunek podłużny) i tłumiki STU umieszczono na podporach od
strony najazdu taboru kolejowego (zasadniczy kierunek ruchu).
Projektuje się w niektórych przypadkach wykorzystanie istniejących łożysk stalowych
wałkowych. Należy je po zdemontowaniu starannie oczyścić, zabezpieczyć antykorozyjnie i
zakonserwować smarem grafitowym.
- Wymagania dla robót betoniarskich jak w M.5.06.
Ponadto mieszanki betonowej nie należy zrzucać z wysokości większej niż 0,75m od
powierzchni, na którą spada. W przypadku, gdy wysokość ta jest większa, należy mieszankę
podawać za pomocą rynny zsypowej (do wysokości 3,0m) lub leja zsypowego
teleskopowego (do wysokości 8,0m).
Przy zagęszczaniu mieszanki betonowej należy stosować następujące warunki:
- wibratory wgłębne stosować o częstotliwości min. 6000 drgań na minutę, z buławami o
średnicy nie większej niż 0,65 odległości między prętami zbrojenia leżącymi w
płaszczyźnie poziomej;
- podczas zagęszczania wibratorami wgłębnymi nie wolno dotykać zbrojenia buławą
wibratora;
- podczas zagęszczania wibratorami wgłębnymi należy zagłębiać buławę na głębokość
5÷8cm w warstwę poprzednią i przytrzymywać buławę w jednym miejscu w czasie
20÷30sek., po czym wyjmować powoli w stanie wibrującym;
- kolejne miejsca zagłębienia buławy powinny być od siebie oddalone o 1,4R, gdzie R jest
promieniem skutecznego działania wibratora; odległość ta zwykle wynosi 0,3÷0,5m,
- belki (łaty) wibracyjne powinny być stosowane do wyrównania powierzchni betonu płyt
pomostów i charakteryzować się jednakowymi drganiami na całej długości;
- czas zagęszczania wibratorem powierzchniowym, lub belką (łatą) wibracyjną w jednym
miejscu powinien wynosić od 30s do 60s;
strona 73/175
- zasięg działania wibratorów przyczepnych wynosi zwykle od 20 do 50cm w kierunku
głębokości i od 1,0m do 1,5m w kierunku długości elementu; rozstaw wibratorów należy
ustalić doświadczalnie tak, aby nie powstawały martwe pola.
Przerwy w betonowaniu należy sytuować w miejscach uprzednio przewidzianych i
uzgodnionych z Inżynierem.
Ukształtowanie powierzchni betonu w przerwie roboczej powinno być uzgodnione z
Inżynierem, a w prostszych przypadkach można się kierować zasadą, że powinna ona być
prostopadła do powierzchni elementu.
Powierzchnia betonu w miejscu przerwania betonowania powinna być starannie
przygotowana do połączenia betonu stwardniałego ze świeżym przez usunięcie z
powierzchni betonu stwardniałego, luźnych okruchów betonu oraz warstwy szkliwa
cementowego, oraz zwilżenie wodą i narzucenie warstwy kontaktowej z gęstego zaczynu
cementowego o grubości 2 ÷ 3mm lub zaprawy cementowej 1 : 1 o grubości 5mm.
Dopuszcza się stosowanie warstw sczepnych posiadających Aprobatę Techniczną.
Powyższe zabiegi należy wykonać bezpośrednio przed rozpoczęciem betonowania.
W przypadku przerwy w układaniu betonu zagęszczanym przez wibrowanie, wznowienie
betonowania nie powinno się odbyć później niż w ciągu 3 godzin lub po całkowitym
stwardnieniu betonu. Jeżeli temperatura powietrza jest wyższa niż 20ºC, to czas trwania
przerwy nie powinien przekraczać 2 godzin. Po wznowieniu betonowania należy unikać
dotykania wibratorem deskowania, zbrojenia i poprzednio ułożonego betonu.
W przypadku, gdy betonowanie konstrukcji wykonywane jest także w nocy, konieczne jest
wcześniejsze przygotowanie odpowiedniego oświetlenia, zapewniającego prawidłowe
wykonawstwo Robót i dostateczne warunki bezpieczeństwa pracy.
- Rusztowania wg M.5.04, deskowania wg M.5.05, ponadto wg M.5.12 do M.5.17.
- Przęsła monolityczne, ramy monolityczne, elementy monolityczne obiektów
z belek prefabrykowanych - beton, stal zbrojeniowa wg M.2.06.
- Przęsła z prefabrykatów zgodnie z normą PN-S-10040:1999. Obiekty mostowe.
Konstrukcje betonowe żelbetowe i sprężone. Wymagania i badania.
Elementy prefabrykowane może produkować wyłącznie przedsiębiorstwo dysponujące
odpowiednim zapleczem badawczym i sprzętowym. Poszczególne elementy produkcji
prefabrykatów powinny spełniać wymagania w zakresie: materiałów, form, wykonania
mieszanki betonowej.
Poszczególne etapy produkcji prefabrykatów powinny obejmować również stosowne
badania.
Montaż elementów prefabrykowanych
- Przed przystąpieniem do montażu należy sprawdzić technologię montażu, przeprowadzić
odpowiedni instruktaż, skontrolować sprawność sprzętu montażowego.
- Dostarczane elementy prefabrykowane powinny być przedmiotem odbioru
w zakresie zgodności z dokumentacją projektową, atestów kontroli jakości, spełnienia
tolerancji wymiarowych oraz braku uszkodzeń lub defektów widocznych
dyskwalifikujących i uniemożliwiających montaż.
strona 74/175
- Przed przystąpieniem do montażu, należy sprawdzić czy zbrojenia wystające
z prefabrykatu (np. strzemiona), jest w dobrym stanie, czyste, i czy nie uległo
odkształceniu.
- Elementy prefabrykowane należy ustawiać uwzględniając ostateczne wymiary każdego
elementu, tak aby zmniejszyć do minimum różnice pomiędzy przylegającymi do siebie
belkami wynikłe z dopuszczalnych odchyłek.
- W trakcie montażu, należy szczególnie ostrożnie ustawiać prefabrykaty na podporach,
aby zapewnić dokładne ustawienie bez zniekształcenia lub uszkodzenia prefabrykatu i
podpór.
- Bezpośrednio przed ustawieniem elementu należy w miejscu podparcia ustawić łożyska
zgodnie z dokumentacją techniczną.
- Belki układać należy w spadkach poprzecznych i podłużnych zgodnych
z dokumentacją techniczną.
- Podłużne szczeliny między belkami należy uszczelnić przed betonowaniem płyty
pomostu.
- Podczas montażu elementów, należy zwrócić szczególną uwagę na właściwe ustawienie i
odpowiednie połączenie (zespawanie) wystających elementów zbrojenia ze zbrojeniem w
konstrukcjach betonowych wykonywanych na miejscu (na mokro).
- Przed przystąpieniem do betonowania płyty pomostu, górne powierzchnie belek oraz
wypełnionych betonem styków, które będą stykać się z warstwą świeżego betonu oraz
powierzchnie deskowania należy dokładnie zwilżyć wodą.
- Montaż mogą wykonywać wyłącznie doświadczone brygady pod wykwalifikowanym
nadzorem ze strony wykonawcy.
- Odrzucone prefabrykaty nie mogą być montowane.
Montaż prefabrykatów powinien odbywać się według opracowanego przez Wykonawcę i
zatwierdzonego przez Inżyniera Projektu organizacji montażu.
Dokładność montażu
Dokładność
montażu
elementów
z wymaganiami wg tabeli poniżej.
Rodzaj elementu
prefabrykowanych
Przesunięcie elementu
w pionie
powinna
10mm
zgodna
Przesunięcie elementu w poziomie
w stosunku do dokumentacji technicznej
w kierunku poprzecznym
Dźwigary główne / belki
być
5mm
w kierunku podłużnym
5mm
Różnice strzałek krzywizny dźwigarów głównych, montowanych w tym samym przęśle,
mierzone w płaszczyźnie pionowej, nie powinny przekraczać dopuszczalnych odchyłek
przesunięcia w pionie.
Wytwarzanie i montaż mostowych konstrukcji stalowych zgodnie z normą
PN-S-10050:1989. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Wymagania i badania.
Przed przystąpieniem do wykonania konstrukcji stalowych, Wykonawca powinien
dostarczyć Inżynierowi proponowany harmonogram robót oraz opis metody. Powinien on
zawierać opis zawartych w Kontrakcie wymagań i proponowany sposób ich wypełnienia.
strona 75/175
Należy przedstawić informacje szczegółowe dotyczące:
- dostawców materiałów,
- podwykonawców,
- personelu głównego i kierowniczego Wykonawcy, jego dostawców i Podwykonawców,
- czynności, których wykonanie wymaga zatrudnienia pracowników posiadających
uprawnienia (np. spawaczy),
- materiałów i sprzętu,
- technologii (procedur) wytwarzania, montażu (składania) i ustawiania, w tym opis robót
tymczasowych takich jak rusztowania oraz opis kolejności robót,
- rysunków wykonawczych (warsztatowych), z dołączonymi ewentualnie obliczeniami
projektowymi,
- sposobów zabezpieczenia przed korozją elementów stalowych, przed i podczas składanie
i scalania (jak M.5.16),
- technologii spawania ze szczegółowym opisem,
- metod i kolejności wykonywania połączeń na śruby,
- metod kontroli i badań (jak w M.6.09),
- metod wykonania zabezpieczenia antykorozyjnego (jak w M.5.16),
- zasad bhp,
- innych informacji wymaganych przez Inżyniera,
- ewentualne zgłoszenie potrzeby uściśleń lub zmian w projekcie.
Dziennik wytwarzania i montażu
- Wykonawca powinien prowadzić szczegółowy dziennik wszystkich czynności
wytwarzania i montażu oraz składać codzienne raporty Inżynierowi
z odpowiednimi odwołaniami w Dzienniku Budowy.
- Dziennik ten powinien zawierać opisy problemów powstałych w trakcie budowy oraz
środków podjętych w celu ich rozwiązania i usunięcia wad.
- Dziennik wytwarzania i montażu powinien ponadto zawierać opis wszystkich badań
związanych z prowadzonymi robotami, jak również ich wyniki.
Wytwarzanie i montaż
Konstrukcje stalowe mogą być wytwarzane jedynie w wytwórniach zakwalifikowanych
przez Komisję Kwalifikacyjną Ministerstwa Transportu [Infrastruktury] (posiadające
Świadectwo (certyfikat) wydane przez Komisję Kwalifikacyjną Ministerstwa Transportu
[Infrastruktury] Rzeczypospolitej Polskiej, lub wydane przez instytucje uznane przez
administrację rządową kraju pochodzenia firmy i zaakceptowane przez Komisję
Kwalifikacyjną Ministerstwa Transportu [Infrastruktury]). Wytwórca konstrukcji powinien
razem z ofertą przetargową dostarczyć Inżynierowi kopię świadectwa Komisji dla danej
Wytwórni. Wytwórca nie może przenieść wytworzenia całości lub części konstrukcji do
innej Wytwórni bez zgody Inżyniera. Zatwierdzeni przez Inżyniera podwykonawcy
Wytwórcy muszą również posiadać świadectwa Komisji Kwalifikacyjnej Ministerstwa
Transportu [Infrastruktury]. Świadectwo należy przedłożyć Zamawiającemu najpóźniej
w dniu podpisania umowy.
strona 76/175
Posiadanie świadectwa Komisji Kwalifikacyjnej Ministerstwa Transportu [Infrastruktury]
obowiązuje również przedsiębiorstwo wykonujące montaż stalowej konstrukcji mostowej,
jeśli montowane przęsła mają rozpiętość teoretyczną większą od 21m lub jeśli dla
zmontowania przęsła konieczne jest wykonanie połączeń spawanych albo śruby sprężające.
Termin ważności świadectwa i jego zakres muszą być zgodne z czasem realizacji i rodzajem
wytwarzanej lub montowanej konstrukcji.
Na podstawie dostarczonej Dokumentacji Projektowej Wytwórca konstrukcji stalowej
sporządzi i przedstawi Projektantowi do uzgodnienia dokumentację wykonawczą
(warsztatową) konstrukcji stalowej, w oparciu o którą będzie realizowana konstrukcja.
W/w dokumentację należy następnie przedstawić Inżynierowi do akceptacji.
Dokumentacja wykonawcza zawiera :
a) rysunki warsztatowe,
b) podział konstrukcji stalowej na elementy wysyłkowe,
c) program wytwarzania i scalania konstrukcji w Wytwórni,
d) program montażu i scalania konstrukcji na budowie,
e) program zapewnienia jakości zabezpieczenia antykorozyjnego.
Rysunki warsztatowe
Rysunki warsztatowe powinny być opracowane z uwzględnieniem podniesień
wykonawczych wg PN-S-10052:1982 oraz powinny uwzględniać przygotowanie
elementów wysyłkowych do transportu i montażu. Tolerancje wymiarów liniowych do
1,0mm. Załącznikiem do rysunków warsztatowych powinno być zestawienie ciężarów i
powierzchni elementów konstrukcji. W rysunkach powinien być określony rodzaj obróbki
ciętych powierzchni.
Program wytwarzania konstrukcji w Wytwórni
Rozpoczęcie robót może nastąpić po pisemnym zaakceptowaniu przez Inżyniera programu
robót.
Program sporządzany jest przez Wytwórcę i powinien zawierać:
a) harmonogram realizacji robót,
b) informację o personelu kierowniczym i technicznym Wytwórcy,
c) informację o obsadzie tych stanowisk robotniczych, na których konieczne jest
udokumentowanie kwalifikacji (np. spawaczy),
d) informację o dostawcach materiałów,
e) informację o podwykonawcach,
f) informację o podstawowym sprzęcie przewidzianym do realizacji zadania,
g) projekt technologii spawania,
h) harmonogram i sposób przeprowadzania badań materiałów i spoin wymaganych
w specyfikacjach,
i) inne informacje żądane przez Inżyniera,
j) ewentualne zgłoszenia potrzeby zmian.
strona 77/175
Program musi uwzględniać spełnienie wszystkich ustaleń zawartych w Dokumentacji
Projektowej i specyfikacjach oraz powinna znaleźć się w nim pisemna deklaracja Wytwórcy
o szczegółowym zapoznaniu się z Dokumentacją Projektową i Specyfikacjami
Technicznymi.
Projekt technologii spawania winien zawierać:
- metodę spawania, sprzęt i materiały,
- kolejność wykonywania spoin,
- pozycję łączonych elementów przy spawaniu,
- przygotowanie brzegów elementów i rowków do spawania,
- rodzaje obróbki spoin,
- metody kontroli i badań.
Technologia spawania powinna zapewniać minimalizację naprężeń spawalniczych
i odkształceń. Wytwórca winien wykonać rysunki warsztatowe na własne potrzeby. Jeśli
jakaś czynność technologiczna nie jest określona w Dokumentacji Projektowej, lub
zachodzi konieczność zmiany w technologii Wytwórca musi uzyskać akceptację Inżyniera.
W trakcie wykonywania konstrukcji stalowej w Wytwórni wykonawca zobowiązany jest do
prowadzenia Dziennika wytwarzania konstrukcji.
Obróbka elementów
Sprawdzenie wymiarów wyrobów i prostowanie
Przed przystąpieniem do wytwarzania konstrukcji należy sprawdzić gatunki, asortymenty,
własności, wymiary i prostolinijność używanych wyrobów ze stali konstrukcyjnych. Bez
uprzedniego prostowania mogą być użyte wyroby, których odchyłki wymiarów i kształtów
nie przekraczają dopuszczalnych odchyłek wg PN-S-10050:1989. pkt 2.4.2.
Cięcie elementów i obrabianie brzegów należy wykonać zgodnie z ustaleniami projektu
technicznego z zachowaniem wymagań PN-S-10050:1989. pkt 2.4.1.1.
Prostowanie i gięcie elementów
Wytwórca powinien w obecności Inżyniera wykonać próbne użycie sprzętu przeznaczonego
do prostowania i gięcia elementów. Roboty mogą być kontynuowane jeżeli pomierzone w
próbnym użyciu odchyłki nie przekroczą wartości podanych w PN-S-10050:1989. pkt
2.4.2. Wystąpienie pęknięć po prostowaniu lub gięciu jest niedopuszczalne i powoduje
odrzucenie wykonywanych elementów.
Podczas gięcia należy przestrzegać zaleceń PN-S-10050:1989. pkt 2.4.1.2.
Czyszczenie powierzchni i brzegów przed spawaniem
Przed przystąpieniem do składania konstrukcji Inżynier przeprowadza odbiór elementów
konstrukcji w zakresie usunięcia rdzy, oczyszczenia i oszlifowania powierzchni
przylegających i brzegów stykowanych z zachowaniem wymagań PN-S-10050:1989,
PN-M-04251:1987 i PN-M-69774:1976.
strona 78/175
Składanie konstrukcji
Spawanie elementów konstrukcji należy wykonać zgodnie z zaakceptowanym przez
Inżyniera Projektem technologii spawania.
Osoby kierujące spawaniem i spawacze powinny posiadać uprawnienia państwowe
uzyskane w systemie kwalifikacyjnym kierowanym przez Instytut Spawalnictwa
w Gliwicach.
Konstrukcja powinna być podzielona zgodnie z Dokumentacją Projektową na zespoły
spawalnicze, których wymiary ograniczają możliwości transportu.
Należy dążyć, by jak największa część spoin była wykonywana automatycznie, a zwłaszcza
spoiny łączące pasy ze środnikiem.
Spawanie należy przeprowadzić zgodnie z wymaganiami PN-S-10050:1989. pkt 2.4.4.4.
Wszystkie spoiny po wykonaniu podlegają badaniu, ocenie jakości i odbiorowi zgodnie
z Projektem technologii spawania. Wykonawca obowiązany jest dokonać badania spoin
i udostępnić ich wyniki do kontroli Inżynierowi.
Badania spoin polegające na oględzinach i makroskopowych badaniach nieniszczących wg
PN-M-69703:1962 i PN-EN 970:1999/Ap1:2003 prowadzi Inżynier.
Badania radiofotograficzne i ultradźwiękowe zgodnie z PN-M-69776:1987
i PN-M-69777:1989 wykonywać mogą jedynie laboratoria zaakceptowane przez Komisję
Kwalifikacyjną MTiGM podczas przewodu kwalifikującego wytwórnię.
Inżynier może nakazać wykonanie spoin próbnych przez spawaczy i ich kontrolę. Inżynier
uprawniony jest do zarządzenia dodatkowych badań spoiwa i złączy spawanych w każdej
fazie wytwarzania konstrukcji.
Badania potwierdzające jakość robot
PN-S-10050:1989 punkty 3.2.8 i 3.2.9.
spawalniczych
prowadzić
należy
według
Wytwórca zobowiązany jest gromadzić pełną dokumentację badań w postaci radiogramów i
protokołów oraz przekazać ją Inżynierowi podczas odbioru ostatecznego konstrukcji.
Usuwanie odkształceń konstrukcji po spawaniu
Każdy z segmentów konstrukcji po wykonaniu spawania podlega dokładnej kontroli pod
względem zgodności kształtu geometrycznego z Dokumentacją Projektową. Wszystkie
odchyłki większe od dopuszczalnych muszą być usunięte. Projekt technologiczny
prostowania konstrukcji zgodny z punktami 2.4.1.2, 2.4.2.8, 2.6.8 i 2.8 normy
PN-S-10050:1989 zawierający zakres robót przygotowuje Wytwórca i przedstawia do
zaakceptowania Inżynierowi.
Operacja usuwania odkształceń spawalniczych odbywać się powinna w obecności Inżyniera
i być zgodna z zaleceniami PN-S-10050:1989. Wystąpienie pęknięć czy innych uszkodzeń
w elemencie w trakcie prostowania powoduje jego dyskwalifikację i odrzucenie danego
elementu.
strona 79/175
Wykonanie elementów dla montażu wstępnego, transportu i montażu na miejscu budowy.
Elementy, które nie pozostają na trwale w obiekcie inżynieryjnym mogą być wykonane
według wymagań uzgodnionych jednorazowo między Wykonawcą a Inżynierem.
Wymagania te nie muszą spełniać warunków zawartych w Specyfikacji.
Elementy te powinny być uwzględnione w Dokumentacji Projektowej lub Projekcie
montażu.
Próbny montaż stalowej konstrukcji mostowej
Należy dążyć, aby wytworzona konstrukcja mostowa była próbnie zmontowana przez
Wytwórcę w Wytwórni. Próbny montaż wytworzonych elementów konstrukcji stalowej
należy przeprowadzić zgodnie z wymaganiami PN-S-10050:1989 punkty 2.4.4.5 i 2.4.4.6,
po dokonaniu odbioru wytworzonych elementów stalowej konstrukcji mostowej przez
Inżyniera oraz uzyskaniu jego akceptacji dla przewidywanych sposobów przeprowadzenia
próbnego montażu i stosowanych technologii. W przypadku, kiedy wykonanie w Wytwórni
montażu próbnego całej konstrukcji nie jest uzasadnione technicznie i ekonomicznie
Inżynier może dopuścić wykonanie montażu próbnego polegającego na sprawdzeniu przez
przyłożenie wymiarów przylegających do siebie zespołów spawalniczych. Należy sprawdzić
czy jest zachowane wymagane podniesienie wykonawcze.
W takim przypadku Wykonawca konstrukcji pokrywa ewentualne koszty usuwania
deformacji konstrukcji powstałe podczas scalania na budowie.
Zabezpieczenie antykorozyjne przed wysyłką
W Wytwórni należy wykonać zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji stalowej
przewidziane w Dokumentacji Projektowej zgodne z M.5.16.
Montaż i scalanie konstrukcji na miejscu budowy
Program montażu i scalania konstrukcji na miejscu budowy
Rozpoczęcie robót może nastąpić po pisemnym zaakceptowaniu przez Inżyniera programu
montażu.
Program sporządzany jest przez Wykonawcę montażu i powinien zawierać:
a) harmonogram terminowy realizacji,
b) informację o personelu kierowniczym i technicznym Wytwórcy,
c) informację o obsadzie tych stanowisk robotniczych, na których konieczne jest
udokumentowanie kwalifikacji,
d) projekt dróg montażowych
e) projekt rusztowań montażowych
f) projekt montażu z uwzględnieniem podparć konstrukcji i kolejności scalania zgodny
z Dokumentacją Projektową,
g) sprawdzenie pracy statycznej konstrukcji, jeżeli będzie ona podpierana podczas
montażu w innych miejscach niż przewiduje Dokumentacja Projektowa,
h) projekt technologiczny wykonania płyty pomostowej,
i)
informację o podwykonawcach,
strona 80/175
j)
informację o podstawowym sprzęcie montażowym przewidzianym do realizacji
zadania,
k) projekt technologii spawania,
l)
projekt rusztowań montażowych,
m) sposób zapewnienia badań ujętych w specyfikacji,
n) informacje o sposobie zapewnienia bezpieczeństwa osób zatrudnionych przy montażu,
o) inne informacje żądane przez Inżyniera.
Program winien zawierać również protokół odbioru konstrukcji od Wytwórcy oraz musi
uwzględniać spełnienie wszystkich ustaleń zawartych w Dokumentacji Projektowej
i specyfikacjach.
Projekt montażu konstrukcji stalowej należy uzgodnić z Projektantem obiektu mostowego.
Projekt technologii spawania winien zawierać:
- metodę spawania, sprzęt i materiały,
- kolejność wykonania spoin,
- pozycję łączonych elementów przy spawaniu,
- przygotowanie brzegów elementów i rowków do spawania,
- rodzaje obróbki spoin,
- metody kontroli i badań.
Technologia spawania powinna zapewniać minimalizację naprężeń spawalniczych
i odkształceń. Jeśli jakaś technologia nie jest określona jednoznacznie w Dokumentacji
Projektowej lub zachodzi konieczność zmiany technologii, Wytwórca musi uzyskać
akceptację Inżyniera.
Projekt rusztowań powinien być każdorazowo oparty na obliczeniach statycznych,
odpowiadających warunkom PN-B-03200:1990/Az3:1995.
Ustalona konstrukcja rusztowań i pomostów powinna być sprawdzona na siły wywoływane
obciążeniami od montowanej konstrukcji stalowej, od pracujących na niej ludzi oraz od
ciężaru narzędzi, materiałów pomocniczych i urządzeń.
Konstrukcja rusztowań powinna umożliwiać łatwy ich montaż i demontaż oraz
wielokrotność ich użycia.
Śruby, klamry lub inne urządzenia łączące powinny zapewnić sztywne połączenie
elementów rusztowań.
Składowanie i transport elementów konstrukcji na placu budowy
Obowiązkiem Wykonawcy montażu jest przygotowanie placu składowego konstrukcji
i udostępnienie go Wytwórcy konstrukcji stalowej, aby mógł dokonać rozładunku
dostarczonej konstrukcji stalowej i usunąć ewentualne odkształcenia powstałe w trakcie
transportu. Plac składowy powinien być wolny od wody.
Konstrukcję należy układać na placu budowy z uwzględnieniem projektu montażu
i kolejności poszczególnych faz montażu. Konstrukcję należy układać na podkładach
drewnianych, betonowych (pokrytych deskami) lub podkładach kolejowych.
strona 81/175
Sposób układania konstrukcji powinien zapewniać:
a) jej stateczność i nieodkształcalność,
b) dobre przewietrzanie elementów konstrukcyjnych,
c) dobrą widoczność oznakowania składowanych elementów,
d) zabezpieczenie przed gromadzeniem się wód opadowych, śniegu, zanieczyszczeń, itp,
e) dobry dostęp do kolejno montowanych elementów.
Należy dążyć, aby dźwigary i belki były składowane w pozycji pionowej (takiej jak
w konstrukcjach), podparte w węzłach. Przemieszczanie elementów konstrukcji do ich
ostatecznego położenia należy wykonywać zgodnie z punktem 4 niniejszej specyfikacji.
Wszelkie uszkodzenia elementów powstałe podczas składowania i transportu
wewnętrznego muszą być ocenione przez Inżyniera i w razie konieczności element być
zastąpiony nowym na koszt Wykonawcy.
Wykonanie rusztowań montażowych
Wykonanie rusztowań montażowych powinno zapewniać prawidłowy dostęp do każdego
styku konstrukcji wykonywanego na budowie.
Konstrukcję stalową przęseł należy montować z użyciem rusztowań montażowych, które
zostaną wykorzystane również przy betonowaniu płyt pomostu.
Przy budowie rusztowań dla montażu konstrukcji stalowych należy uwzględnić możliwość
ich wykorzystania do prac malarskich.
Budowę rusztowań i pomostów należy prowadzić zgodnie z projektem rusztowań oraz wg
wymagań PN-M-48090:1996.
Wykonanie połączeń tymczasowych
Konstrukcje całkowicie spawane muszą być scalone wg projektu montażu i projektu
technologii spawania zawierającego kolejność wykonywania spoin. Połączenia montażowe
należy wykonać zgodnie z ww. projektami. Spawane styki montażowe sczepne mogą być
wykonane przy zapewnieniu warunków przewidywanych w projekcie technologii spawania,
a szczególnie przy odpowiedniej temperaturze, wilgotności oraz osłonie od wiatrów.
Wykonanie połączeń stałych spawanych na miejscu budowy
Wszystkie spoiny wykonywane na budowie muszą być przewidziane w Dokumentacji
Projektowej. Jeśli zachodzi potrzeba wykonania dodatkowych spoin musi być to
zaakceptowane przez Inżyniera wpisem do Dziennika Budowy. Spawanie
nieprzewidzianych w Dokumentacji Projektowej uchwytów montażowych do podnoszenia
lub zamocowania wymaga zgody Inżyniera. Inżynier może zażądać wykonania obliczeń
sprawdzających skutki przespawania uchwytów montażowych.
Wszystkie prace spawalnicze należy powierzać jedynie wykwalifikowanym spawaczom,
posiadającym aktualne uprawnienia. Każda spoina powinna być oznaczona osobistym
znakiem spawacza, wybitym on obu końcach krótkich spoin w odległości 10÷15mm od
brzegu, na długich spoinach co 1m. Należy prowadzić Dziennik spawania.
strona 82/175
Przed przystąpieniem do robót spawalniczych należy sprawdzić kwalifikacje spawaczy.
Wskazane jest wykonanie spoin próbnych.
Przy wykonywaniu spawania na montażu podczas opadów atmosferycznych, mżawki lub
mgły, miejsce spawania i stanowiska spawaczy należy osłonić, a w przypadku większej
wilgotności względnej powietrza niż 80% należy zaniechać spawania. Prace spawalnicze
należy prowadzić w temperatura powyżej +5 C.
Powierzchnie łączonych elementów na szerokości nie mniejszej niż 15mm od rowka spoiny
należy oczyścić ze zgorzeliny, rdzy, farby, tłuszczu i innych zanieczyszczeń do czystego
metalu.
Konstrukcje skrzynkowe, szczelnie zamknięte po wykonaniu styków montażowych
wymagają próby szczelności zgodnie z projektem technologiczno-warsztatowym
opracowanym przez Wykonawcę Robót (Wytwórnię Konstrukcji Stalowych) i
zatwierdzonym przez Inżyniera Kontraktu.
Wszystkie spoiny czołowe powinny być podpawane lub wykonanie taką technologią, aby
grań była jednolita i gładka. Spoiny po wykonaniu powinny być obrobione mechanicznie.
Dopuszczalna wielkość podtopienia lub wklęśnięcie grani w podpionie wg klasy wadliwości
W1 dla złączy specjalnej jakości i W2 dla złączy normalnej jakości wg PN-M-69775:1985.
Osadzanie przęseł na podporach
Przed ostatecznym osadzaniem konstrukcji na podporach Inżynier musi dokonać odbioru
ostatecznego łożysk i ich posadowienia zgodnie z M.5.07. Sposób opuszczania konstrukcji
powinien być określony w projekcie montażu. Przed ostatecznym osadzeniem konstrukcji
na podporach należy trwale oznaczyć podłużną oś obiektu mostowego oraz położenie osi
łożysk. Położenie osi łożysk należy obliczyć przyjmując długość przęsła w temperaturze
+100C, zachowując warunki określone PN-S-10050:1989 punkt [2.6.3.] i [3.3.1.]. Podczas
ustawiania na łożyskach, konstrukcja nie może być poddawana odkształceniom
niesprężystym, nadmiernym ugięciom, a naprężenia powinny pozostawać w zakresie pracy
sprężystej.
Operacja osadzenia powinna być realizowana stopniowo z wykorzystaniem podkładek
stalowych i klinów dębowych tak, aby w jednej fazie nie opuszczać więcej niż 1/500
rozpiętości przęsła.
Opuszczanie konstrukcji nie powinno powodować deformacji wykraczających poza obszar
pracy sprężystej, nawet w przypadku awarii podnośników. W czasie osadzania przęsła
główne elementy muszą zachować swoje wymiary. Osadzanie przęseł na podporach
powinno odbywać się w obecności Inżyniera.
Ostateczne połączenie konstrukcji za pomocą łączników docelowych może być wykonane
po ustawieniu przęsła na takich punktach podparcia, jakie przewidziane są w fazie
eksploatacji, przed nasuwaniem podłużnym i poprzecznym przęsła.
Wykonanie połączeń stałych na miejscu budowy - połączenia śrubowe
- Wytwórca konstrukcji obowiązany jest dostarczyć Wykonawcy montażu odpowiednią
ilość śrub odpowiedniego typu i długości wraz z kompletem atestów i dokumentacji
strona 83/175
-
-
-
-
-
-
badań; wynikiem tego powinien być protokół lub zapis w dzienniku budowy
stwierdzający możliwość stosowania danej partii śrub, nakrętek i podkładek do
montażu.
Przy wykonywaniu połączeń tarciowych należy przestrzegać
wymagań
PN-S-10050:1989 oraz Wytycznych opublikowanych w zeszycie Nr12 serii "Studia i
materiały" IBDiM Warszawa, 1978r.
W połączeniach tarciowych powierzchnie kontaktowe muszą być odpowiednio
przygotowane w celu osiągnięcia wymaganego współczynnika tarcia. Jeśli sposobu
przygotowania powierzchni kontaktowych nie określa projekt techniczny, powinien to
uczynić Inżynier. Dla wszystkich stali konstrukcyjnych dopuszcza się następujące
metody przygotowania powierzchni kontaktowych:
- piaskowanie,
- śrutowanie,
- metalizacja.
Każdorazowo przed rozpoczęciem montażu połączenia tarciowego styku głównego
łączącego większe segmenty, powinien być sporządzony odrębny protokół odbiorczy
dla połączeń sprężonych w obrębie segmentu.
Sprężanie powinno być wykonane według zatwierdzonego przez Inżyniera programu,
zawierającego kolejność i sposób naciągania śrub. Prace powinny być prowadzone w
obecności przedstawiciela Inżyniera.
Śruby dokręcone do 100% siły sprężającej trzeba oznaczyć farbą. Szczególna
ostrożność wymagana jest przy naciągu śrub.
Montaż wieszaków przewidziano do wykonania drogą założenia przegubów walcowych
z nagwintowanymi końcówkami i zakręcenia sprefabrykowanych indywidualnie
nakrętek.
Montaż wsporników chodników za pomocą śrub surowych.
Należy przyjąć, że wszelkie styki montażowe na placu budowy wykonuje brygada
delegowana przez Wytwórnię Konstrukcji Stalowych, realizującą część stalową obiektu.
Przedmiotowa Wytwórnia Konstrukcji Stalowych winna posiadać stosowną aprobatę MI do
realizacji kolejowych konstrukcji mostowych o określonej rozpiętości.
Po zakończeniu montażu połączeń każdego fragmentu konstrukcji powinien być
sporządzony protokół odbiorczy.
Roboty pozostałe
Wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego po zakończeniu montażu wg M.5.16
Wykonanie rusztowań montażowych wg M.5.04:
- rusztowanie powinno spełniać wymagania PN-S-10030:1985. Obiekty mostowe.
Obciążenia oraz powinno zostać zaakceptowane przez Inżyniera przed przystąpieniem
do montażu konstrukcji,
- rusztowanie do wielokrotnego zastosowania powinno odpowiadać wymaganiom
określonym w PN-S-10030:1985.
Próbne obciążenie wg M.5.20
strona 84/175
Stalowe konstrukcje nośne z blach falistych
Stalowe konstrukcje nośne z blach falistych zgodnie z opracowaniem „Zalecenia
projektowe i technologiczne dla podatnych konstrukcji inżynierskich z blach falistych”.
IBDiM Żmigród, 2004r.
Montaż elementów stalowej konstrukcji nośnej z blach falistych, przęsło montowane z
części i łączone na śruby, bądź z zestawu elementów połączonych w wytwórni i scalane z
większych części.
Prace przygotowawcze wg M.01.
Wykonanie robót ziemnych wg M.5.2 - wykopy i M.5.11 - zasypki.
Zabezpieczenia antykorozyjne wg M.5.16, odwodnienie wg M.5.13.
Prace towarzyszące wg M.5.15, M.5.17, M.5.18, M.5.19
- Jednoprzęsłowe przęsło łukowe z blach stalowych,
falistych współpracujące
z gruntem. Konstrukcję wzmocniono drugim płaszczem o takich samych parametrach.
Przęsło łukowe oparte jest na podporach z wielkośrednicowych pali żelbetowych
d=0,800m, zwieńczonych monolitycznymi oczepami żelbetowymi. Podpory
i fundamenty wg M.5.03 i M.5.06.
- Konstrukcja z blach falistych będzie montowana z elementów blach lub
z przygotowanego wcześniej zestawu elementów. Każda z części będzie łączona śrubami
M20 klasy min 8.8. Elementy wysyłkowe i wielkość blach do łączenia na budowie,
zostaną określone przez producenta w porozumieniu z Wykonawca Robót i Inżynierem
Kontraktu. Również połączenie konstrukcji z fundamentem będzie realizowane za
pomocą kotew śrubowych M20.
Wykonanie zasypki konstrukcji z blach falistych
- Grunt musi spełnić wymagania co do wytrzymałości i ściśliwości w odniesieniu do
gruntów, które mają być stosowane dla konstrukcji metalowych współpracujących z
zasypką gruntową. Grunt po ułożeniu nie może być niekorzystnie podawany zamakaniu,
wysychaniu, zawilgoceniu, przemarzaniu i odmrażaniu, drganiom i przepływającej
wodzie.
- Z uwagi na specyfikę konstrukcji producent konstrukcji powinien określić optymalne
warunki co do uziarnienia i sposobu zagęszczania, które mogą nieco odbiegać od
założonych, jeśli jest to korzystniejsze dla pracy konstrukcji oraz prostsze z uwagi na jej
wykonanie.
- Materiał kruszywowy zasypki konstrukcji, który zawiera grunty organiczne w ilości
powyżej 2% (w odniesieniu do masy w stanie wysuszonym), grudy ilaste
i gliniaste lub materiał w stanie zamarzniętym jest niedopuszczalny do zastosowania.
Warunki zagęszczania
- Zasypka powinna być układana warstwami o grubości około 20cm przed zagęszczeniem.
Należy ją układać równomiernie i jednocześnie po obu stronach konstrukcji z blach
falistych. Stopień zagęszczenia powinien wynosić co najmniej I S=0,98 według Proctora,
strona 85/175
-
-
-
-
a bezpośrednio w strefie konstrukcji zaleca się, aby wskaźnik zagęszczenia zasypki
wynosił IS=0,95. Różnica w poziomach układania zasypki po obu stronach konstrukcji
stalowej z blach falistych nie powinna przekraczać 30cm. W odniesieniu do ciężkiego
sprzętu istnieje możliwość zagęszczania, ale tylko w przypadku zachowania odległości
większej niż 1,50m od konstrukcji stalowej.
Nie wolno zrzucać materiału zasypki na i w pobliżu konstrukcji stalowej, gdyż może to
spowodować deformację kształtu i ustawienia konstrukcji.
W części górnej nasypu nad konstrukcją zostanie ułożony materac filtracyjno
odsączający oraz warstwa odwadniająca wg M.2.13.
Kształt konstrukcji stalowej należy sprawdzać w trakcie układania i zagęszczania zasypki
w celu określenia jego zgodności z tolerancjami wymiarowymi producenta.
W
obszarze powyżej 0,75 wysokości konstrukcji zagęszczanie musi być dokonywane przy
pomocy lekkiego sprzętu. Kierunek zagęszczania powinien być równoległy do osi
podłużnej konstrukcji.
Obciążenie konstrukcji w żadnym wypadku nie może przekraczać wartości klasy B wg
PN-S-10030:1985. Wielkości dopuszczalnych obciążeń technologicznych w czasie
montażu oraz układania zasypki należy ustalić z Producentem i zatwierdzić przez
Inżyniera. Przekroczenie dopuszczalnych wartości obciążeń będzie grozić awarią lub
katastrofą.
Po wykonaniu nad kluczem warstwy zasypki o grubości 60cm lub równej 1/6 jego
rozpiętości, zagęszczanie można dalej prowadzić według robót nasypowych. Ciężki
sprzęt można wprowadzić dopiero, gdy wysokość naziomu nad kluczem osiągnie 1,50m.
Podczas układania zasypki powinien być obecny przedstawiciel Producenta, który będzie
kontrolował i sprawdzał sposób jej układania. Należy ustalić sposób kontroli odkształceń
konstrukcji stalowej podczas zagęszczania i układania zasypki a wyniki pomiarów
przedstawiać na bieżąco Inżynierowi Kontraktu i przedstawicielowi Producenta w celu
konsultowania dalszej procedury związanej z wykonaniem zasypki.
Całość prac konstrukcyjno-montażowych przy konstrukcjach z blach falistych należy
prowadzić zgodnie z instrukcjami producentów, treścią Aprobat Technicznych IBDiM oraz
opracowaniem „Zalecenia projektowe i technologiczne dla podatnych konstrukcji
inżynierskich z blach falistych.” IBDiM Żmigród, 2004r.
Ramy żelbetowe zamknięte, schody i pochylnie żelbetowe, windy i platformy naschodowe.
Według wytycznych producentów oraz:
- roboty przygotowawcze jak w M.5.01,
- wykonanie robót ziemnych w M.5.02,
- wykonanie konstrukcji żelbetowych w M.5.03 i M.5.06,
- wykonanie rusztowań jak w M.5.04,
- wykonanie deskowań jak w M.5.05,
- wykonanie dylatacji jak w M.5.12,
- wykonanie odwodnienia jak w M.5.13,
- prace naprawcze i wykończeniowe jak w M.5.14,
- wykonanie hydroizolacji jak w M.5.15,
strona 86/175
- wykończenie i wyposażenie oraz roboty przyobiektowe w M.5.17 i M.5.18,
- roboty rozbiórkowe w M.5.19.
M.5.11. Przepusty
Projektuje się wykonanie przepustów kolejowych i drogowych:
- o przekroju kołowym Dn=1000mm / Dz=1190mm - z polietylenu wysokiej gęstości
(PEHD) lub polipropylenu (PP), o dwuwarstwowej konstrukcji (rura wewnętrzna
gładka, rura zewnętrzna spiralnie karbowana, wymuszająca współpracę konstrukcji z
ośrodkiem gruntowym),
- o przekroju kołowym lub łukowo-kołowym o średnicach większych niż Dn=1000mm - z
rur stalowych, galwanizowanych, spiralnie karbowanych, zabezpieczonych obustronną
warstwą cynku o grubości 42μm oraz obustronną powłoką polimerową (typu
trenchcoat) o grubości 250μm.
Zgodnie z Aprobatą Techniczną konstrukcje winny być dopuszczone do eksploatacji jako
przepusty drogowe z uwzględnieniem wszystkich klas obciążeń dla dróg kołowych
zgodnie z PN-S-10030:1985 oraz jako przepusty kolejowe z uwzględnieniem wszystkich
klas obciążeń dla dróg szynowych zgodnie z PN-S-10030:1985 i z uwzględnieniem
szybkości dla taboru pasażerskiego v=200km/h zgodnie z PN-EN 1991-2:2007. Eurokod1:
Oddziaływania na konstrukcje. Część 2: Obciążenia ruchome mostów.
Przepusty z rur stalowych z blachy falistej, współpracujące z gruntem zasypowym
Podsypkę (fundament kruszywowy) należy układać w przygotowanym wykopie. Dno
wykopu o powierzchni równej (dokładność wykonania 2cm), musi mieć odpowiedni spadek
podłużny.
Podsypkę o grubości 20cm należy wykonać z gruntu mineralnego jak w M.2.11, ułożyć na
warstwie odcinającej i wzmacniającej (geotekstyl jak w M.2.11).
Podsypka (fundament kruszywowy) winna zostać zagęszczona mechanicznie a wymagany
wskaźnik zagęszczenia wynosi min. IS=0,98 wg Proctora. Bezpośrednio pod rurami
odpowiednio wyprofilowana warstwa piasku średniego bez zagęszczenia.
Ułożenie rur na przygotowanym fundamencie kruszywowym
Montaż przepustu może być wykonywany wyłącznie przez wyszkolony personel
techniczny. Montaż przepustu musi przebiegać ściśle według instrukcji montażu producenta
przepustów.
Wlot i wylot rury należy dociąć na budowie pod kątem dostosowanym do geometrii
nachylenia skarp nasypu kolejowego.
Izolacja przepustów z blach falistych wg M.5.16
Wykonanie zasypki
Zasypka przepustu powinna być wykonana ściśle wg instrukcji producenta przepustów lub
dokumentu dopuszczającego do stosowania przepustów (np. aprobaty technicznej).
Przy wykonywaniu zasypki, należy przestrzegać poniższych wskazówek:
strona 87/175
- Zasypkę konstrukcji należy wykonać z odpowiedniego gruntu mineralnego,
mrozoodpornego, wolnego od zanieczyszczeń, np. z mieszanki żwirowo – klińcowej o
frakcji 0-32mm. Żwir i kliniec zgodny z normą PN-EN 13043:2004.
- Szczególnie starannie należy ułożyć i zagęścić zasypkę w dolnych pachwinach (podsypka
zapierająca).
- Zasypkę układać warstwami poziomymi 20 30cm, naprzemiennie po obu stronach i
zagęszczać, do otrzymania wskaźnika zagęszczenia IS≥0,98 Dopuszcza się IS=0,95 wg
Proctora w bezpośrednim sąsiedztwie rury. Ostatnie warstwa grubości 20cm
zagęszczona do IS≥1,03.
- Zasypywanie i zagęszczanie w strefie pachwinowej rury należy wykonywać ręcznie,
zapewniając jednorodne zagęszczenie.
- W trakcie układania i zagęszczania zasypki wymagana jest stała kontrola ułożenia rury w
planie i profilu z uwagi na możliwość jej wypychania i przemieszczenia.
- W przypadku stosowania sprzętu mechanicznego do zagęszczenia zasypki, należy dbać o
nieuszkodzenie konstrukcji metalowej przepustu i jego powłoki ochronnej.
- Aby uniknąć miejsc nie zagęszczonych w pobliżu rury należy kierować się zasadą ruchu
sprzętu równolegle do ścian rury.
- Powierzchnia zasypki obejmuje zwykle strefę o szerokości trzykrotnie większej od
rozpiętości lub średnicy przepustu, po obu jego stronach.
- Ciężki sprzęt można wprowadzić dopiero, gdy wysokość naziomu nad kluczem osiągnie
1,20m.
- W celu zwiększenia trwałości przepustu i uniknięcia korozji jego powierzchni
zewnętrznych, zalecane jest stosowanie jako zasypki materiałów mających wskaźnik pH
bliski wartości neutralnej 7.
- W czasie zagęszczania zasypki należy przeprowadzać stałą kontrolę wymiarów
wewnętrznych przepustu. Kontrolę deformacji konstrukcji dokonywać za pomocą
pomiarów odkształceń pionowych i poziomych a wyniki przedkładać Inżynierowi, po
wykonaniu każdej warstwy.
- Przepusty wyposażone zostały w obustronne półki stanowiące przejście dla małych
zwierząt o szerokości 0,30m. Półki wykonać należy w wytwórni (rozwiązanie
katalogowe producenta). Na budowie wykonana zostanie nawierzchnia z gliny ułożonej
na geotekstylu.
Całość prac konstrukcyjno-montażowych należy prowadzić zgodnie z instrukcjami
producentów, instrukcjami IBDiM oraz treścią Aprobat Technicznych IBDiM Warszawa.
Wykopy wg M.5.02
Regulacja i umocnienie cieku i skarp nasypu w strefie wlotu i wylotu przepustu wg M.5.18
Prace rozbiórkowe wg M.5.19
Przepusty z prefabrykowanych elementów żelbetowych oraz z cegły i kamienia –
rozbudowa i remont
- Z prefabrykatów żelbetowych dla ustrojów ramowych; system P o świetle jak
w projektach (elementy przelotowe, belki oczepów, płyty fundamentowe, skrzydła).
strona 88/175
- Konstrukcje w/w przepustów prefabrykowanych winny posiadać aktualną Aprobatę
Techniczną IBDiM, dokumentującą spełnienie wymogów nośności zgodnych z normą
europejską PN-EN 1991-2: 2007. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje. Część 2:
Obciążenia ruchome mostów. dla prędkości taboru pasażerskiego v=200km/h.
Dla nadbudowy ścian czołowych, skrzydeł i gzymsów, robót
towarzyszących:
- prace przygotowawcze - wg M.5.01,
- roboty ziemne - wg M.5.02,
- deskowanie - wg M.5.04,
- roboty betonowe i zbrojenie stalą - wg punktu M.5.03 i M.5.06,
- roboty rozbiórkowe wg M.5.19.
naprawczych i
Ponadto wykonać należy:
- odwodnienie – zgodnie z M.5.13,
- iniekcję uszczelniającą istniejących dylatacji poprzecznych – zgodnie z M.5.14,
- naprawy istniejącej konstrukcji, a w tym iniekcje siłowe pęknięć, uzupełnienie spoin,
naprawy powierzchniowe - zgodnie z M.5.14,
- hydroizolację – zgodnie M.5.15,
- zabezpieczenie powierzchniowe – zgodnie M.5.16,
- schody skarpowe dla użytku służbowego - zgodnie M.5.18,
- regulację i umocnienie koryta cieku w strefie obiektu - zgodnie M.5.17 i M.5.02,
- roboty wykończeniowe – zgodnie z M.5.17.
M.5.12. Dylatacje
- System montażu i kotwienia urządzeń dylatacyjnych zgodnie z projektem
technologiczno-warsztatowym zleconym do opracowania przez Wykonawcę Robót ich
producentowi.
- Urządzenie dylatacyjne należy ustawić (wyregulować) w dostosowaniu do temperatury
otoczenia panującej w trakcie montażu zgodnie z wymaganiami określonymi w
Kontrakcie.
Dylatacja powinna być zawsze odpowiednio podparta za pomocą
tymczasowych podkładek lub innego systemu podparcia przewidzianego w
przygotowanym przez Wykonawcę opisie metody wykonania, w celu uniknięcia
przemieszczeń dylatacji w trakcie montażu.
- Zwolnienie tymczasowych blokad powinno nastąpić natychmiast po zakończeniu
betonowania lub przyspawania zakotwień.
- W Dzienniku Budowy należy odnotować odbiór każdego urządzenia dylatacyjnego.
Dylatacje powinny być wykonane zgodnie z:
- normą PN-S-10050:1989. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Wymagania i
badania.
- rozwiązaniami materiałowymi, konstrukcyjnymi i technologicznymi opracowanymi przez
producenta i podanymi w "Warunkach technicznych wykonania dylatacji",
- wymaganiami dotyczącymi szczeliny dylatacyjnej: minimalnych i maksymalnych oraz
montażowych rozwarć i geometrii układu podanymi w projekcie technicznym obiektu.
strona 89/175
Wymagania dotyczące montażu
Należy zwrócić szczególną uwagę na:
- dostosowanie dylatacji do rzędnych, a także spadku podłużnego i poprzecznego obiektu,
- ustawienie dylatacji z właściwym rozwarciem montażowym szczeliny ustalonym w
projekcie technicznym; w rozwarciu montażowym na budowie należy uwzględnić
odkształcenie termiczne w stosunku do temperatury obliczeniowej +10 0C,
- przy ewentualnych korektach na przyczółku powierzchnię pod kątownikiem okucia
należy wyrównać zaprawą szybkowiążącą.
Urządzenia dylatacyjne szczelne, modułowe typu D80/D100 - z uwagi na kształt koryta
balastowego i wymaganą szczelność urządzenia, wszystkie wkładki uszczelniające muszą
być wulkanizowane w miejscach łączenia tj. poziomego odcinka dylatacji na płycie z
dylatacją na pionowej krawędzi koryta.
Na styku konstrukcji stalowych (z pomostem ortotropowym) dylatacja z taśmy
hypalonowej grubości 2mm, mocowanej za pomocą kleju epoksydowego, zabezpieczoną
blachą stalową grubości 6mm.
Dylatacje bitumiczne wg instrukcji:
- Instrukcja producenta stosowania i montażu urządzenia dylatacyjnego wybranego typu.
- Świadectwo Dopuszczenia do Stosowania w budownictwie mostowym.
Bitumiczną masę zalewową należy układać w czasie suchej, bezdeszczowej pogody.
Podczas wypełniania koryta bitumiczną masą zalewową, temperatura powietrza nie
powinna być niższa niż 00C, z wyjątkiem gdy Wykonawca przewidział w swojej metodzie
wykonania ogrzewanie konstrukcji przylegającej do szczeliny dylatacyjnej.
Przy połączeniu dwóch sąsiednich segmentów części przelotowej przejść podziemnych pod
torami, w celu uzyskania szczelnego połączenia, zaprojektowano taśmy dylatacyjne
zewnętrzne i wewnętrzne.
M.5.13. Odwodnienie
Mosty i wiadukty stalowe i żelbetowe
- Odwodnienie przęseł poprzez spadki pomostów oraz poprzez wpusty i sączki
zamocowane w pomoście ortotropowym lub żelbetowym wg Katalogu "Żeliwny wpust
mostowy" opracowanego przez CBPBDiM w Warszawie i materiałów instruktażowych
z Koneckich Zakładów Odlewniczych.
- Wzdłuż ścieku w warstwie wiążącej nawierzchni obiektów drogowych należy wykonać
dren podłużny z grysu 8÷16mm, otaczanego żywicami syntetycznymi.
- Woda z wpustów wprowadzana jest do kolektorów zbiorczych, które wyprowadzają
wodę do rynien spustowych usytuowanych przy podporach i dalej do studzienek
kanalizacji deszczowej.
- Woda opadowa z przęseł i chodników do układu odwodnienia z PEHD (rynny,
kształtki, rury spustowe, elementy mocujące) wg materiałów instruktażowych
producentów. Dalsze odprowadzenie wody do studni usytuowanej wg projektu branży
instalacyjno-sanitarnej.
strona 90/175
- Woda skierowana za ścianki żwirowe będzie zbierana przez drenaż usytuowany wzdłuż
przyczółków z korytek prefabrykowanych polimerobetonowych i odprowadzana do
ścieków skarpowych z elementów prefabrykowanych, betonowych. Następnie wody
opadowe zostaną odprowadzone do studzienek zbiorczych i dalej na zewnątrz do
systemu kanalizacji wg projektu branży instalacyjno-sanitarnej.
- Za tylnymi ścianami przyczółków, monolityczne koryta żelbetowych z betonu C25/30
- beton, stal wg M.2.03 i M.2.06. Spadki w kierunku prefabrykowanych ścieków
skarpowych.
Odwodnienie konstrukcji stalowej z blach falistych
- Drenaż ułożony w warstwie zasypki współpracującej z konstrukcją stalową, dalej
włączenie do studzienek zbiorczych i systemu odwodnienia liniowego. Woda
z obiektu trafia do drenażu za pośrednictwem ułożonego materaca z geowłókniny,
geomembrany i geowłókniny wg PN-EN ISO 9862:2007. Geosyntetyki. Pobieranie
próbek laboratoryjnych i przygotowywanie próbek do badań, PN-EN ISO 10319:2008.
Geotekstylia. Badania wytrzymałości na rozciąganie metodą szerokich próbek.
- Dren z rury PEHD DN=150mm ułożony w prefabrykatach korytkowych. Woda
wyprowadzona jest drenażem na skarpę i włączona do systemu odwodnienia torowego.
Odwodnienie przejść podziemnych dla pieszych pod torami
Za pomocą spadków podłużnych i poprzecznych konstrukcji oraz systemu wpustów
odwadniających umieszczonych w posadzce części przelotowej przejścia.
W celu odcięcia wody napływowej przed wejściami do części przelotowej przejścia i na
peron zastosowano odwadniające korytka prefabrykowane polimerobetonowe:
- elementy ustawia się w uprzednio przygotowane gniazdo (pozostawienie gniazda w
płycie dennej), zgodnie z kierunkiem strzałki wytłoczonej na korytkach (kierunek
przepływu wody),
- ostateczna nawierzchnia posadzki przejścia powinna zostać ułożona ok. 3-5mm wyżej,
niż korytko łącznie z rusztem,
- fugę pomiędzy poszczególnymi elementami wypełnić elastyczną masą uszczelniająca po
uprzednim oczyszczeniu podłoża fugi z kurzu, brudu, oleju i innych zanieczyszczeń,
- szczelinę pomiędzy ścianką kanału a betonem płyty wypełnić zaprawą cementową,
- drenaż wzdłuż odziemnych ścian przejścia oraz schodów: sączek PEHD d=200mm
perforowany na 2/3 obwodu w osłonie z geotekstylu, w korycie monolitycznym,
- wykonanie koryta wg robót betonowych w M.5.03,
- podsypkę i obsypkę rurek drenarskich należy wykonać zgodnie z PN-B-06716:1991.
Kruszywa mineralne. Piaski i żwiry filtracyjne. Wymagania techniczne lub zgodnie z
Kontraktem,
- powyżej drenu na całej wysokości przejścia zaprojektowano warstwę filtracyjną grubości
300mm z jednofrakcyjnego materiału kamiennego lub keramzytu,
- pospółka do umocnienia materiału podsypki przy wylocie drenu do rowu powinna
spełniać wymagania określone w PN-EN 13043:2004. Kruszywa mineralne. Kruszywa
skalne. Podział, nazwy i określenia,
strona 91/175
- geowłóknina stosowana do wykonania płytkiego drenu podłużnego, jak również do
umacniania wylotu drenu do rowu powinna spełniać wymagania podane w
PN-EN ISO 9862:2007. Geotekstylia i wyroby pokrewne; PN-EN ISO 10319:2008.
Geotekstylia. Badania wytrzymałości na rozciąganie metodą szerokich próbek,
- stalowe kratki wylotowe powinny być wykonane ze stali zgodnej z Kontraktem
i spełniającej wymagania podane w PN-H-93215:1982. Walcówka i pręty stalowe do
zbrojenia betonu.
Odwodnienie wgłębne pozostałych przyczółków z drenażem z rury PEHD d=200mm
ułożonej w osłonie geotekstylu, na warstwie gruntu nieprzepuszczalnego; odbiór do
systemu odwodnienia wg STWIORB cz. W / cz. I.
Ze względu na charakter projektowanej przebudowy (modernizacji) poszczególnych
obiektów, w tym przewidywany zakres prac rozbiórkowych i naprawczych oraz brak pełnej
dokumentacji archiwalnej i dokumentacji powykonawczej archiwalnej należy przyjąć:
- inwestycja podlega stałemu nadzorowi geodezyjnemu,
- konstrukcje podlegają szczegółowemu przeglądowi w zakresie ich stanu technicznego po
ich odsłonięciu w części odziemnej i wykonaniu prac rozbiórkowych oraz po ich
oczyszczeniu,
robót dodatkowych,
- przyjęte rozwiązania konstrukcyjne podlegają weryfikacji, w miarę postępu prac
rozbiórkowych i konstrukcyjnych.
Prace wstępne:
- montaż i demontaż rusztowań i pomostów roboczych wg M.5.04,
- budowa ekranów ochronnych wg M.5.04.
Prace naprawcze:
- przygotowanie (oczyszczenie) powierzchni,
- naprawy – iniekcje siłowe i uszczelniające,
- beton natryskowy (torkret),
- naprawy miejscowe, powierzchniowe, spoinowanie,
- odrestaurowanie murów z kamienia i okładziny kamienne i ceramiczne.
M.5.14.1. Przygotowanie powierzchni
Przygotowanie powierzchni obejmuje:
- skucie skorodowanych, uszkodzonych, odparzonych i zarysowanych powierzchni betonu
(kamienia , cegły),
strona 92/175
- oczyszczenie powierzchni materiału polegające na usunięciu: luźnych frakcji materiału,
fragmentów materiału powierzchniowo skorodowanego, pozostałości mleczka
cementowego, pozostałości substancji szkodliwych, smarów, tłuszczy, powłok
ochronnych i pyłów,
- czyszczenie
metodą
strumieniowo-cierną
(piaskowanie,
śrutowanie)
lub
hydrodynamicznie,
- zmycie pod ciśnieniem.
Dodatkowo dla potrzeb betonu natryskowego:
- staranne nawilżenie powierzchni wodą w okresie 2-3dni przed nałożeniem torkretu,
- bezpośrednio przed torkretowaniem zmycie powierzchni pod ciśnieniem i osuszenie z
nadmiaru wody sprężonym powietrzem.
Podłoże betonowe przygotowane do napraw powinno spełniać następujące wymagania:
- wytrzymałość na ściskanie
20MPa wg PN-EN 12504-4:2005. Badania betonu w
konstrukcjach. Część 1: Odwierty rdzeniowe. Wycinanie, ocena i badanie wytrzymałości
na ściskanie (badanie metodą „pull-out”),
- wytrzymałość na odrywanie wg PN-B-01814:1992. Antykorozyjne zabezpieczenia w
budownictwie. Konstrukcje betonowe i żelbetowe. Metoda badania przyczepności
powłok ochronnych (badanie metodą „pull-off”).
Odkryte zbrojenie należy oczyścić z rdzy do wymaganej czystości wg PN-EN ISO 8501-1:
Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów.
Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Część 1: Stopnie skorodowania i stopnie
przygotowania niepokrytych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym
usunięciu wcześniej nałożonych powłok.
Możliwość aplikacji materiału warunkują badania zrealizowane przez Wykonawcę Robót.
Oczyszczanie powierzchni betonu i roboty reprofilujące prowadzić należy przy pełnym
zabezpieczeniu ruchu ekranami ochronnymi i odpowiednim uzgodnionym oznakowaniu
robót. W przypadku konieczności odkucia betonu na znacznym obszarze, mogącym mieć
wpływ na statykę konstrukcji lub jej poszczególnych elementów należy przerwać roboty i
zawiadomić Inżyniera.
M.5.14.2. Naprawy – iniekcje siłowe i uszczelniające
Materiał jak w p. M.2.14.3
Technologia prac iniekcyjnych:
- wykonanie rusztowań jak w M.5.04, wykonanie prac rozbiórkowych (skucie otuliny) jak
w M.5.19 oraz oczyszczenie podłoża jak w M.5.14.1,
- ustalenie szczegółowego przebiegu zarysowań, szerokości i zmiany szerokości
zarysowań, określenie stopnia zawilgocenia (w tym występowanie przecieków
wodnych), zmiany krawędzi pęknięć (ruchome, nieruchome),
- ustalenie wytrzymałości materiału młotkiem Schmidt’a dla określenia maksymalnego
ciśnienia iniekcji,
strona 93/175
- poszerzenie i pogłębienie zarysowań, odkucie skorodowanych fragmentów materiału na
obrzeżach zarysowań,
- wykonanie naprzemiennych nawiertów przez zarysowanie pod kątem 45 0
w rozstawie co ok. 0,5 grubości naprawianego elementu, gabaryty otworów uzależnione
od rodzaju uszkodzenia (rysa, pęknięcie),
- oczyszczenie rys i nawierconych otworów sprężony powietrzem lub wodą pod
ciśnieniem,
- zamknięcie powierzchniowe (uszczelnienie) rys za pomocą szpachlówki,
- montaż pakerów (wentyli) iniekcyjnych bez zaworów zwrotnych, dla odpowietrzenia i
kontroli wypełnienia kompozycją iniekcyjną,
- iniekcja pompą iniekcyjną pozwalającą na jednoczesne dozowanie dwóch składników
kompozycji iniekcyjnej, prace iniekcyjne prowadzone w temp. od +50C do +300C,
- iniekcja w kolejności od pakera skrajnego z jednoczesną obserwacją rysy od góry
(spodziewany wypływ materiału iniekcyjnego),
- iniekcja prowadzona przez kolejne pakery przy jednoczesnym zamykaniu zaworów
zwrotnych w pakerach wykorzystanych,
- iniekcja uzupełniająca przed upływem czasu wiązania preparatu,
- demontaż pakerów i zamknięcie otworów materiałem uszczelniającym.
Uwaga:
- Iniekcji nie podlegają zarysowania wywołane korozją prętów zbrojeniowych (beton w
miejscach uszkodzenia podlega w całości usunięciu) oraz rysy o charakterze termicznym
(w tym rysy skurczowe) o rozwartości poniżej 0,2-0,3mm. Przy ocenie rozwartości rys
należy uwzględnić, że proces oczyszczenia powierzchni metodą piaskowania może
prowadzić do poszerzenia krawędzi rys o ok. 0,2mm.
- Zarysowania konstrukcji stwierdzone w trakcie szczegółowego przeglądu, któremu
podlega konstrukcja po jej oczyszczeniu podlegają ocenie oraz kwalifikacji przez
Inżyniera Kontraktu.
- Stwierdzone w trakcie prac inwentaryzacyjnych przecieki wody przez korpusy
przyczółków ceglanych i kamiennych zostaną usunięte poprzez wykonanie iniekcji
uszczelniającej żywicami poliuretanowymi w celu odtworzenia pionowej izolacji na
ścianie przyczółka od strony gruntu.
Dopuszcza się prowadzenie robót podczas opadów atmosferycznych pod warunkiem, że
będą one wykonywane pod namiotami foliowymi zabezpieczającymi front robót, urządzenia
wiertnicze i instalację elektryczną przed zawilgoceniem. Wymaga to jednak akceptacji i
zgody Inżyniera.
M.5.14.3. Beton natryskowy (torkret) wg "Vademecum" Bieżącego Utrzymania i Odnowy
Drogowych Obiektów Mostowych" tom 5.
Rozpoczęcie robót powinno nastąpić w oparciu o szczegółowy program
i dokumentację-techniczną.
Wykonanie betonu natryskowego obejmuje:
- przygotowanie podłoża zgodnie z punktem M.5.14.1,
strona 94/175
- uzupełnienie torkretem ubytków w miejscach głębszych odkuć skorodowanego materiału
podłoża,
- wywiercenie otworów dla kotwienia siatek,
- na całości powierzchni przewidzianych do zabezpieczenia torkret jednowarstwowy o gr.
30mm lub zbrojony, dwuwarstwowy o grubości 60mm, z mieszanki wraz z dodatkami
jak w M.2.14,
- zbrojenie torkretu siatkami stalowymi jak w M.2.14,
- kotwienie siatek do podłoża prętami, osadzanymi w wywierconych otworach za pomocą
zapraw mineralnych jak w M.2.14.
Dopuszcza się prowadzenie robót podczas deszczu pod warunkiem że będą one
wykonywane pod osłoną zabezpieczającą urządzenia wiertnicze i instalację elektryczną
przed zawilgoceniem. Wymaga to jednak akceptacji Inżyniera.
Należy przestrzegać następujące zasady:
- minimalna grubość narzucanej warstwy 20mm,
- grubość pierwszej warstwy powinna być tak dobrana aby całkowicie wypełniła
przestrzeń pod i pomiędzy prętami siatki,
- warstwa torkretu winna być jednorodna bez raków i pustek powietrznych,
- temperatura powietrza powinna wynosić co najmniej +50C, a temperatura podłoża co
najmniej 00C,
- nie zalecane jest wygładzanie powierzchni torkretowanej, ze względu na jej zbitą, twardą
strukturę i możliwość jej naruszenia oraz możliwość naruszenia przyczepności torkretu
do podłoża,
- nie należy torkretować wąskich szczelin, rys i pęknięć, gdyż torkret ich nie wypełni,
- narzucony torkret powinien być zbity, wilgotny, matowy, nie powinien uginać się pod
naciskiem palca; połysk na powierzchni świadczy o nadmiarze wody.
Natychmiast po zatorkretowaniu należy rozpocząć zabiegi pielęgnacyjne trwające przez 7
dni, polegające na zabezpieczeniu świeżego betonu przed odparowaniem wody wg M.5.06.
Przy wilgotności powietrza powyżej 85% można pozostawić torkret naturalnemu
dojrzewaniu. Zraszać wodą spełniającą wymagania normy PN-C-04630:1975.
Przy temp. powietrza niższej niż +50C można w zakresie pielęgnacji nie stosować
nawilżania betonu, natomiast należy powierzchnię betonu zabezpieczyć przed utratą wody
poprzez przykrycie matami, folią lub tkaninami.
M.5.14.4. Naprawy miejscowe, powierzchniowe, spoinowanie
Przygotowanie podłoża zgodnie z M.5.14.1.
Materiał zgodny z M.2.14.2:
- materiał naprawczy można stosować w temp. nie niższej niż +50C i wilgotności wzg.
powietrza nie wyższej niż 80%,
- wymagana temperatura podłoża betonowego i powietrza: dla materiałów na bazie
cementów i cementów modyfikowanych żywicami syntetycznymi nie niższa niż +50C
(temperatura podłoża musi być wyższa o 30C od punktu rosy) i nie wyższa niż +250C,
strona 95/175
- przy wypełnianiu ubytków i spoinowaniu nie wolno stosować technik tynkarskich,
zaprawę należy wciskać w ubytek lub pustą fugę, zaprawa typu PCC powinna być
zagęszczona mechanicznie.
Przy wykonywaniu powyższych robót obowiązują przepisy i wskazówki
o postępowaniu z materiałami zawierającymi cement.
Ze względu na możliwość pojawienia się rys skurczowych odkryte naprawione
powierzchnie wymagają ochrony przed szybkim wysychaniem. Unikać wpływu wysokich
temperatur oraz przeciągów powietrznych, utrzymywać wilgoć (poprzez przykrycie ich
folią, plandekami lub matami).
Prowadzenie robót naprawczych ubytków w betonie materiałami z dodatkiem żywic
syntetycznych nie może spowodować skażenia środowiska.
M.5.14.5. Odrestaurowanie murów z kamienia i cegły, okładziny kamienne i ceramiczne:
- wykonanie okładziny skrzydeł przyczółków z płyt elewacyjnych piaskowca,
- wykonanie oblicówki z płytek klinkierowych powierzchni żelbetowych przyczółków i
ław podłożyskowych,
- odrestaurowanie i ułożenie na nowo istniejącego muru z regularnych ciosów piaskowca,
system osadzania ciosów piaskowca na modyfikowanej zaprawie mineralnej i ich
mocowanie za pomocą kotew rozporowych zgodnie z indywidualnymi rozwiązaniami
sztuki kamieniarskiej,
- kamień z rozbiórki stosowany do budowy murów z bloczków powinien być zgodny z
PN-EN 12670:2002 i spełniać wszystkie szczegółowe wymagania określone w
Kontrakcie.
Wykonawca powinien dostarczyć opis metody wykonania robót Inżynierowi co najmniej 15
dni roboczych przed przystąpieniem do robót. Opis metody wykonania powinien być
zgodny z wymaganiami producenta, wymaganiami określonymi w Kontrakcie i niniejszej
Specyfikacji.
Wymagania ogólne
- Izolacja powinna zapewnić trwałość i niezawodność przez min. 30 lat. Układanie izolacji
powinno być łatwe, mało pracochłonne i energochłonne.
- Rodzaj izolacji powinien umożliwiać łatwą lokalizację uszkodzeń i ich naprawę.
- Izolacja powinna umożliwiać prowadzenie robót etapami, bez ograniczenia jej
skuteczności na granicy etapów.
- W miarę możliwości układanie izolacji powinno być możliwe w czasie niesprzyjających
warunków atmosferycznych (w szczególności w warunkach zimowych – dotyczy to
programu NATURA 2000).
- Nie wolno składować żadnych materiałów sypkich i pylastych w sąsiedztwie
wykonywanych robót hydroizolacyjnych,
- Powierzchnię izolowaną należy zabezpieczyć przed wjazdem wszelkich pojazdów oraz
wejściem osób postronnych.
strona 96/175
Ograniczenia robót wynikające z warunków pogodowych
- O ile Inżynier nie zadecyduje inaczej, izolacje przeciwwodne należy wykonywać w
okresie od 1 marca do 31 października.
- Robót hydroizolacyjnych nie należy wykonywać:
- w okresie występowania opadów,
- bezpośrednio po ustaniu deszczu lub mżawki,
- gdy wilgotność powietrza przekracza 85%,
- przy temperaturze otoczenia poniżej +50C,
- lub gdy ograniczenia robót wynikają z zaleceń producenta.
- Przed nałożeniem materiału gruntującego lub izolacji przeciwwodnej, Wykonawca
powinien określić, czy wilgotność podłoża betonowego, na którym ma być układana
hydroizolacja jest zgodna z zaleceniami producenta oraz, w przypadku gdy nie określa
tego producent, czy wilgotność podłoża na głębokości 20mm od powierzchni nie jest
wyższa niż 4%. Jeżeli wilgotność jest wyższa od podanej powyżej, Wykonawca
powinien, przed przystąpieniem do dalszych prac, osuszyć podłoże do wymaganej
wilgotności stosując odpowiednią i zaakceptowaną przez Inżyniera metodę.
- Powyższe wymogi mają zasadnicze znaczenie przy wykonywaniu prac izolacyjnych w
strefie specjalnej NATURA 2000. Należy ściśle przestrzegać wymagań dotyczących
warunków atmosferycznych w jakich można prowadzić roboty izolacyjne, szczególnie
należy zwrócić uwagę na możliwość wykonywania izolacji w okresie zimowym. Należy
wtedy wykonywać prace pod namiotami i plandekami, przy ogrzewanym otoczeniu i
przy szczególnej, ciągłej kontroli.
Hydroizolacja betonu
Przygotowanie powierzchni betonu pod ułożenie izolacji:
- pow. betonowe powinny być wykonane z zalecanymi spadkami,
- zaleca się stosowanie metod ograniczających możliwość powstania rys skurczowych na
izolowanej powierzchni,
- izolację przeciwwodną można wykonywać na betonowej płycie pomostu po upływie co
najmniej 21 dni od wykonania tej płyty,
- wszelkie uszkodzenia, nierówności, rysy lub pęknięcia na pow. betonu muszą być
usunięte metodami zaakceptowanymi przez Inżyniera,
- skucie zerodowanych, uszkodzonych, odparzonych i zarysowanych powierzchni betonu,
oczyszczenie powierzchni materiału polegające na usunięciu: luźnych frakcji materiału,
fragmentów materiału powierzchniowo zerodowanego, pozostałości mleczka
cementowego, pozostałości substancji szkodliwych, smarów, tłuszczy, powłok
ochronnych i pyłów, czyszczenie metodą strumieniowo-cierną: piaskowanie, śrutowanie
lub hydrodynamicznie, zmycie pod ciśnieniem,
- wilgotność powierzchni betonowych do gruntowania wg wymagań dla aplikowanego
materiału.
Badania zrealizowane przez Wykonawcę Robót warunkują możliwość aplikacji materiału.
Kolejność wykonywania prac:
- oględziny i zakwalifikowanie podłoża do wykonania izolacji,
strona 97/175
- czyszczenie i gruntowanie podłoża,
- układanie materiału izolacyjnego, ściśle według zaleceń odpowiednich dla danego typu
izolacji (np. dla izolacji typu rolowego, bitumicznego niedopuszczalne jest mieszanie
materiałów smołowych i asfaltowych),
- wykonanie warstw ochronnych w postaci:
- betonu ochronnego C25/30 (B30) W8 F150 o minimalnej grubości 5,0cm,
- torkretu zabezpieczającego o minimalnej grubości 5,0cm,
- ścianki dociskowej,
- innej charakterystycznej dla danego typu zastosowanej izolacji.
Warstwy ochronne należy wykonywać
i zaakceptowaniu jej przez Inżyniera.
Materiał wbudowany wg p. M. 2.15
bezpośrednio
po
ułożeniu
izolacji
Wykonanie hydroizolacji poszczególnych obiektów wg opisów technicznych, specyfikacji
ogólnych i materiałów producenta, warunki i technologia wykonania izolacji zgodna z
treścią Aprobaty Technicznej IBDiM Warszawa, pod nadzorem przedstawiciela producenta
materiału.
Hydroizolacja betonowego pomostu obiektu drogowego
- Hydroizolacja jednowarstwowa o grubości 5,0mm dla jezdni i płyt przejściowych w
postaci polimerowo-bitumicznej papy termozgrzewalnej, modyfikowanej elastomerem
SBS - opis materiału w M. 2.15.
- W strefie pod kapami chodnikowymi, ze względu na zwiększoną możliwość
uszkodzenia, przewidziano podwójną warstwę papy termozgrzewalnej.
- Warstwą ochronną będzie warstwa wiążąca nawierzchni z betonu asfaltowego
(w opracowaniu branży drogowej).
- Nawierzchnia chodnika cienkowarstwowa z żywic epoksydowo-poliuretanowych
grubości 5,0mm.
Hydroizolacja stalowego koryta balastowego
Warunki i technologia wykonania izolacji zgodna z wytycznymi projektu oraz treścią
Aprobaty Technicznej IBDiM Warszawa, pod nadzorem przedstawiciela producenta
materiału.
Zabezpieczenie koryta (wszystkie warstwy z wyjątkiem metalizacji) wykonuje się po
osadzeniu przęsła na łożyskach.
Hydroizolacja koryta balastowego:
- usunięcie drogą szlifowania nadlewów spoin czołowych,
- oczyszczenie do stopnia Sa 2.5 - zgodnie z normą PN-ISO 8501-1:2008. Przygotowanie
podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena
czystości powierzchni. Część 1: Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania
niepokrytych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu
wcześniej nałożonych powłok,
- metalizacja natryskowa cynkiem Zn 200μm, zgodnie z normą BN-89/1076-02,
strona 98/175
- warstwa technologiczna doszczelniająca (do wysycenia powierzchni) z dwuskładnikowej
farby na bazie żywicy epoksydowej,
- warstwa gruntująca z dwuskładnikowej farby na bazie żywicy epoksydowej z miką
żelaza i płatkami aluminium – 80μm,
- zasadnicza warstwa izolacji z żywicy epoksydowo-poliuretanowej zmieszanej w
stosunku 1:1 z ogniowo suszonym piaskiem kwarcowym o uziarnieniu 0,4-0,7mm – min.
6,0mm,
- posypanie świeżej warstwy ogniowo suszonym piaskiem kwarcowym o uziarnieniu 0,40,7mm.
Izolacja koryt balastowych z żywic epoksydowo-poliuretanowych nie wymaga wykonania
betonowej warstwy ochronnej.
W powyższej technologii należy również wykonać zabezpieczenie elementów odwodnienia
(rynny stalowe) przęseł oraz chodników służbowych i pomostów roboczych.
Zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji stalowych
Zasadnicze zabezpieczenie konstrukcji stalowej przed korozją wykonywane jest
w Wytwórni, gdzie wykonuje się wszystkie warstwy powłoki zabezpieczającej przed
korozją z wyłączeniem ostatniej warstwy nawierzchniowej, wykonywanej na budowie, po
montażu.
- Zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji stalowej, które obejmuje: przęsła, chodniki
służbowe z balustradami, pomosty międzyprzęsłowe - zgodnie z PN-EN 206-1:2003.
- Zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji stalowej, które obejmuje elementy szczelnie
zamknięte o przekroju skrzynkowym: pas dolny (belka) konstrukcji, pas górny (łuk)
konstrukcji, podłużnice korytkowe, rygle poprzeczne tężnika wiatrowego, krzyżulce
skrajne - zgodnie z PN-EN 206-1:2003.
- Zabezpieczenie antykorozyjne łożysk i dylatacji wykonane w wytwórni, zgodnie z
rozwiązaniami i technologią ich producentów.
Zabezpieczenie antykorozyjne – konstrukcje nowe
Przewiduje się wykonanie zabezpieczeń antykorozyjnych elementów stalowych konstrukcji
nowych w następującej technologii (nie obejmuje koryt balastowych dla podsypki
tłuczniowej):
- oczyszczenie
(metodą
strumieniowo-cierną:
piaskowanie,
śrutowanie
lub
hydrodynamicznie) konstrukcji do stopnia Sa 2.5 zgodnie z PN-ISO 8501-1:2008,
- parametr chropowatości powierzchni zgodny z zaleceniami normy PN-H-04684:1997.
Ochrona przed korozją. Nakładanie powłok metalizacyjnych z cynku, aluminium i ich
stopów na konstrukcje stalowe i wyroby ze stopów żelaza,
- przystąpienie do właściwych robót metalizacyjnych może nastąpić wówczas, jeśli
Inżynier zatwierdzi wyniki badań powłok na powierzchniach próbnych. Badania należy
prowadzić zgodnie z PN-H-04684:1997 i PN-EN ISO 2063:2006. Natryskiwanie
cieplne. Powłoki metalowe i inne nieorganiczne. Cynk, aluminium i ich stopy,
strona 99/175
- metalizacja natryskowa cynkiem Zn 150μm, zgodnie z normą BN-89/1076-02,
PN-H-04684:1997 i PN-EN ISO 2063:2006 (zalecane jest wykonywanie robót w
pomieszczeniach zamkniętych),
- wykonawca malowania powinien dysponować takim ciągiem technologicznym, by
konstrukcja nie opuszczała pomieszczeń zamkniętych i nanoszenie natryskowe warstw
metalizacyjnych następowało na tej samej zmianie roboczej co czyszczenie; Inżynier
powinien mieć możliwość sprawdzenia jakości oczyszczenia powierzchni,
- wykonanie metalizacji na budowie wyłącznie przy naprawie uszkodzeń powstałych w
trakcie transportu i montażu,
- powierzchnie połączeń na śruby sprężające należy zabezpieczyć tymczasową (okresową),
łatwo usuwalną powłoką podkładową (powłoką do okresowej ochrony),
- wykonanie warstw malarskich (doszczelniającą, gruntującą, międzywarstwową,
nawierzchniową); łączna grubość powłok malarskich wynosi minimum 200μm,
- zabezpieczenie antykorozyjne elementów szczelnie zamkniętych,
- dźwigary stalowe szerokostopowe (HEB) podlegają zabezpieczeniu antykorozyjnemu:
- w części obetonowanej wymagana 1 warstwa farby gruntującej - 80 m,
- w części odsłoniętej (stopki dolne) zestaw powłok antykorozyjnych o łącznej grubości
200 m.
Zabezpieczenie antykorozyjne – konstrukcje istniejące
Przewiduje się wykonanie zabezpieczeń antykorozyjnych elementów stalowych konstrukcji
istniejących w następującej technologii (nie obejmuje koryt balastowych dla podsypki
tłuczniowej):
- oczyszczenie
(metodą
strumieniowo-cierną:
piaskowanie,
śrutowanie
lub
hydrodynamicznie) konstrukcji do stopnia Sa 2.5 (wg PN-ISO 8501-1:2008),
- wykonanie warstw malarskich (gruntującą, międzywarstwową, nawierzchniową) o
łącznej grubości powłok malarskich minimum 200μm.
Uwaga: warunki i technologia wykonania zabezpieczeń antykorozyjnych zgodne
z treścią Aprobaty Technicznej IBDiM Warszawa, pod nadzorem przedstawiciela
producenta materiałów.
Naprawy uszkodzeń powłoki, powstałych podczas montażu, dokonuje Wykonawca
montażu, dopilnowując by naprawy te były robione natychmiast po ustaniu przyczyny
powstawania uszkodzeń.
Wszystkie prace malarskie (także naprawy) muszą być wykonywane w odpowiednich
warunkach meteorologicznych tzn. w temperaturze od +5oC do +40oC, bądź w temp.
określonych w kartach technicznych poszczególnych materiałów, przy wilgotności
względnej niższej niż 80%, a jednocześnie w temperaturze wyższej o 3 oC od temperatury
punktu rosy dla danego ciśnienia i wilgotności, nie mogą występować także żadne opady
atmosferyczne, mgła ani porywisty wiatr.
Zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji z blach falistych
- Konstrukcja stalowa w całości (obustronnie) zabezpieczona antykorozyjnie powłoką
cynkową zgodnie ze specyfikacją producenta, lecz o grubości nie mniejszej niż 85 m.
strona 100/175
- Arkusze blachy przeznaczone do wykonania konstrukcji segmentowych łączonych na
śruby, powinny zostać ocynkowane po wykonaniu sfalowania, jak również po
zakończeniu cięcia i wiercenia otworów. Wykonawca powinien naprawić elementy,
których powłoka metalizacyjna została wypalona podczas spawania lub w inny sposób
uszkodzona podczas wytwarzania, transportu lub składowania na terenie budowy.
- Od strony zasypki gruntowej konstrukcję po zmontowaniu należy dodatkowo
zabezpieczyć przy pomocy powłoki polimerowej typu Trenchcoat. Grubość powłoki
zabezpieczającej konstrukcję od strony zasypki nie powinna być mniejsza niż 250 m.
- Dopuszcza się pokrycie konstrukcji stalowej powłoką polimerową w wytwórni przed jej
wbudowaniem (ze względu na warunki pogodowe) przy zapewnieniu, że powłoka
podczas montażu nie zostanie naruszona.
- Powierzchnia wewnętrzna spodu konstrukcji pomalowana farbami stosowanymi do
mostowych konstrukcji stalowych.
- Ewentualne uszkodzenia warstwy izolacji fabrycznej należy zabezpieczyć farbą
epoksydową, po uzgodnieniu z producentem.
- Każda warstwa izolacji powinna tworzyć jednolitą, ciągłą powłokę przylegającą do
powierzchni ściany przepustu lub uprzednio ułożonej warstwy izolacji. Występowania
złuszczeń, spękań, pęcherzy i innych wad jest niedopuszczalne. Warstwa izolacji, przed
jej zasypaniem lub ułożeniem warstwy ochronnej, powinna być chroniona od uszkodzeń
mechanicznych.
Zabezpieczenie antykorozyjne odkrytych powierzchni betonu:
- zgodnie z opracowaniami:
- Zasady powierzchniowego zabezpieczania betonu żywicami silikonowymi –
opublikowane przez IBDiM Nr3, 1977r.
- Wymagania techniczne wykonania i odbioru napraw i ochrony powierzchniowej
betonu w konstrukcjach mostowych opracowany przez IBDiM,
- zgodnie z normami:
- PN-B-01807:1988. Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje
betonowe i żelbetowe. Zasady diagnostyki konstrukcji,
- PN-B-01814:1992. Przygotowanie (oczyszczenie) powierzchni. Antykorozyjne
zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i żelbetowe. Metoda badania
przyczepności powłok ochronnych,
- na przygotowane podłoże:
- wszelkie uszkodzenia, nierówności, rysy lub pęknięcia na pow. betonu muszą być
usunięte metodami zaakceptowanymi przez Inżyniera,
- skucie zerodowanych, uszkodzonych, odparzonych i zarysowanych pow. betonu,
- oczyszczenie powierzchni materiału polegające na usunięciu: luźnych frakcji
materiału, fragmentów materiału powierzchniowo zerodowanego, pozostałości
mleczka cementowego, pozostałości substancji szkodliwych, smarów, tłuszczy,
powłok ochronnych i pyłów,
- czyszczenie
metodą strumieniowo-cierną:
piaskowanie,
śrutowanie lub
hydrodynamicznie,
- zmycie pod ciśnieniem,
strona 101/175
- wilgotności podłoża w zależności od aplikowanego materiału.
Na przygotowane podłoże należy zastosować elastyczne powłoki antykarbonatyzacyjne i
hydrofobizacyjne w postaci jednoskładnikowych dyspersji wodnych kopolimerów
etylowych, o podwyższonej zdolności pokrywania zarysowań (pokrywających rysy o
rozwartości do 0,3 mm).
Warunki aplikacji:
- wytrzymałość przygotowanego podłoża betonowego powinno spełniać wymagania:
normy PN-EN 12504-4:2005. Badania betonu. Część 4: Oznaczanie prędkości fali
ultradźwiękowej (badanie metodą pull-out) oraz normy PN-B-01814:1992.
Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i żelbetowe.
Metoda badania przyczepności powłok ochronnych (badanie metodą pull-off),
- wilgotność podłoża bezpośrednio przed wykonywaniem robót powinna spełniać
wymagania podane w instrukcji producenta materiału powłoki tzn.:
- nie może być większa niż 4% dla materiałów stosowanych na suche podłoże,
- dla materiałów stosowanych na mokre podłoże dopuszczalne jest podłoże matowowilgotne,
- właściwa temperatura podłoża betonowego i powietrza:
- dla materiałów na bazie żywic syntetycznych nie mniej niż +80C (temperatura
podłoża musi być wyższa o 30C od punktu rosy) i nie więcej niż +300C,
- dla materiałów na bazie cementów i cementów modyfikowanych żywicami
syntetycznymi nie mniej niż +50C lecz nie więcej niż +250C,
- materiał można nanosić przy wilgotności wzgl. powietrza max. 80%, po upływie 1h
powłoka jest odporna na oddziaływanie deszczu.
Wykonanie powłok:
- powłoki elastyczne wymagają zastosowania materiału gruntującego,
- nanoszenie przy użyciu natrysku hydrodynamicznego,
- bezpośrednio po ukończeniu prac należy chronić powierzchnię przed intensywnym
nasłonecznieniem, silnym wiatrem, a także deszczem oraz spadkiem temperatury
powietrza poniżej +50C i przegrzaniem powyżej +250C (o ile instrukcja producenta
materiału nie stanowi inaczej).
Zabezpieczenia powierzchni ceglanych
Zmycie wodą ze środkiem myjącym, min. czterokrotne (a w strefach silnego zasolenia
sześciokrotne), odsolenie próżniowe, wielowarstwowe nałożenie preparatów
zabezpieczających.
Za przestrzeganie aktualnie obowiązujących państwowych i lokalnych przepisów
o BHP i ochronie środowiska odpowiada Wykonawca. Inżynier nie może nakazać
wykonania czynności, naruszających postanowienia tych przepisów.
strona 102/175
Materiały wg M.2.17
Uwagi do wykonania:
- Balustrady należy spawać dopiero po zakończeniu układania kabli na pomostach
roboczych chodników. Zabezpieczenie antykorozyjnymi zestawami malarskimi – zgodnie
z punktem M.5.16.
- Nawierzchnię części przelotowej przejścia pod torami i schodów należy wykonać z
okładzin kamiennych mocowanych na elastycznej zaprawie mrozoodpornej wg
PN-B-01080:1984. Kamień dla budownictwa i drogownictwa. Podział i zastosowanie
w/g własności fizyko-mechanicznych.
- W celu umożliwienia komunikacji osobom niepełnosprawnym zaprojektowano dźwigi
pochyłe (windy nas chodowe) i windy do transportu osób niepełnosprawnych zgodnie z
materiałami producenta.
- Chodniki służbowe oraz pomosty robocze mostów i wiaduktów kolejowych,
zamocowane do wsporników stalowych. Pomost chodników szczelny z blachy z
odwodnieniem w postaci profilu stalowego, dodatkowy pomost dla ułożenia instalacji
PKP. Konstrukcje stalowe zgodnie z M.2.09 oraz M.2.17, zabezp. antykorozyjne
zgodnie z M.5.16.
- Lokalizacja, usytuowanie w planie i zamocowanie zmontowanych stalowych barier
ochronnych zgodnie z „Wytycznymi stosowania drogowych barier ochronnych”
wydanymi przez GDDP, z wyjątkiem gdy określono inaczej w Kontrakcie.
- Krawężniki kamienne mostowe 20×20cm na ławie z zaprawy niskoskurczowej, na
spoiwie cementowym wg PN-B-11213:1997. Materiały kamienne. Elementy kamienne.
Krawężniki uliczne, mostowe i drogowe.
- Styk krawężnika z nawierzchnią o szerokości 1cm należy uszczelnić elastyczną taśmą
bitumiczną. Szczelinę pomiędzy krawężnikiem i kapą chodnikową wypełnić w trakcie
wykonywania nawierzchni na chodnikach żywicą epoksydowo-poliuretanową.
- W części przelotowej przejścia pod torami oraz na pochylniach posadzka 10cm z betonu
C20/25 zbrojonego włóknami stalowymi i ułożoną na warstwie folii polietylenowej
gr. 1mm. Posadzkę należy naciąć (dylatacja) na głębokość 3cm i szerokość 3mm w
miejscach wskazanych projektem.
- Wymagane typy ekranów akustycznych należy wykonać w miejscach oraz według
współrzędnych poziomych i pionowych podanych w dokumentacji projektowej . Ekrany
akustyczne powinny spełniać wymagania dotyczące ochrony przed hałasem podane w
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007r. w sprawie
dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku Dz. U. z 2007r. Nr 120, poz.826.
- Ekrany należy ustawiać zgodnie z zaleceniami producenta, jak również według wymagań
podanych w dokumentacji projektowej oraz w STWiORB cz. B.
- Nawierzchnia kolejowa na obiekcie zgodnie z STWiORB cz. T. Roboty Torowe.
- Płyty elewacyjne z piaskowca na okładzinę przyczółków.
strona 103/175
- Zgodnie z zaleceniem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na wybranych
obiektach, które podlegają przebudowie na nowe, należy zastosować balustradę o
wyglądzie identycznym jak balustrada istniejąca.
Tam, gdzie przewiduje to dokumentacja techniczna, obiekty należy wyposażyć w znaki
wysokościowe (repery) powiązane ze stałym znakiem wysokościowym. Na wskazanych
podporach należy umieścić po 2 repery oraz trwale oznaczyć punkty wysokościowe na
pasach górnych dźwigarów przęseł blachownicowych w osiach ich łożyskowania.
Regulacja i umocnienie skarp nasypu kolejowego:
- zagęszczenia podsypki należy prowadzić zgodnie z PN-B-06050:1999. Geotechnika.
Roboty ziemne. Wymagania ogólne,
- bruk z kostki granitowej 18/20cm na podbudowie piaskowej i stabilizowanej zaprawą
cementową wg PN-B-11104:1960. Materiały kamienne. Brukowiec.
- alternatywnie bruk elementami betonowymi z kostki wibroprasowanej zgodnie z
BN-80/6775-03/01- 80, PN-EN 1338:2005, PN-B-10021:1980
- dla większych powierzchni umocnienie z prefabrykowanych płyt drogowych, ażurowych,
typu Yomb wg Katalogu powtarzalnych elementów drogowych, CBPDiM 1979 i 1982r,
- powierzchnie nie podlegające umocnieniu po plantowaniu należy zahumusować i obsiać
mieszanką traw niskich, wieloletnich, nie wymagających koszenia,
- system odwodnienia skarpowego poprzez zastosowanie korytek prefabrykowanych,
- prefabrykowane schody skarpowe o konstrukcji żelbetowej z balustradami stalowymi,
- regulacja i umocnienie koryta cieku w strefie dopływu i odpływu (dna i skarp),
- balustrady (poręcze) wykonane z kształtowników stalowych należy ocynkować
i zabezpieczyć zestawem powłok malarskich przeznaczonych na powierzchnie
ocynkowane (wg M.5.16) oraz zamontować je przy użyciu kotew rozporowych.
Bariery drogowe wg M.5.17.
Nawierzchnie kolejowe i drogowe wg projektów branżowych.
Wzdłuż ekoduktu należy wykonać siatkę ogrodzeniową po obu stronach obiektu,
zabezpieczającą ssaki i małe zwierzęta przed wejściem na szlak kolejowy oraz mającą na
celu kierować migrację zwierząt na ekodukt.
W siatce tej przewidziano w sąsiedztwie schodów dwie furtki z samozamykaczem dla
obsługi:
- drut siatki metalowej powinien spełniać wymagani PN-EN 12385-1+A1:2009. Liny
stalowe. Bezpieczeństwo. Część 1: Wymagania ogólne,
- drut w siatce powinien być okrągły, ocynkowany, ze stali ST1 według
PN-M-80026:1967. Druty okrągłe ze stali niskowęglowej ogólnego przeznaczenia,
- rury słupków powinny spełniać wymagania podane w PN-EN 10210:2007.
Kształtowniki zamknięte wykonane na gorąco ze stali konstrukcyjnych niestopowych i
drobnoziarnistych lub PN-EN 10224:2006. Rury i złączki ze stali niestopowej do
transportu wody i innych płynów wodnych. Warunki techniczne dostawy,
strona 104/175
- do ocynkowania rur na słupki stosuje się gatunek cynku Raf według PN-EN 1179:2005.
Cynk i stopy cynku. Cynk pierwotny,
- łączniki i elementy wyposażenia, takie jak śruby, wkręty, nakrętki, itp., powinny spełniać
wymagania podane w:
- PN-EN ISO 898-5:2001. Własności mechaniczne części złącznych wykonanych ze
stali węglowej oraz stopowej. Śruby i śruby dwustronne, PN-EN 20898-2:1998.
Własności mechaniczne części złącznych. Nakrętki z określonym obciążeniem
próbnym. Gwint zwykły,
- PN-EN ISO 898-1:2001. Własności mechaniczne części złącznych wykonanych ze
stali węglowej oraz stopowej. Śruby i śruby dwustronne,
- łączniki i drut stalowy na linki powinny być ocynkowane, minimalna grubość powłoki
cynkowej powinna wynosić 12 m zgodnie z:
- PN-H-97080-06:1984. Ochrona czasowa. Warunki środowiskowe ekspozycji,
stalowa linka usztywniająca siatkę powinna spełniać wymagania,
- PN-EN 12385-1+A1:2009. Liny stalowe. Bezpieczeństwo. Część 1: Wymagania
ogólne,
- PN-M-80202:1969. Liny stalowe 1x7,
- ogrodzenia innych rodzajów powinny być zgodne ze szczegółami podanymi
w Kontrakcie,
- beton do wykonania fundamentów pod słupki ogrodzenia i słupki wspierające powinien
być klasy co najmniej C16/20 wg M.2.03
Wykonanie robót ziemnych wg M.5.02.
Wykonanie robót betonowych wg M.5.03 i M.5.06.
Wykonanie konstrukcji stalowych wg M.5.09.
Zabezpieczenia antykorozyjne wg M.5.16.
Część prac demontażowych należy wykonać w ramach planowanych zamknięć torowych
oraz wyłączeń napięcia w sieci trakcyjnej, przewidzianych dla potrzeb modernizacji linii E59
Wrocław – Poznań.
Uwagi ogólne
- Wykonawca przedstawi Inżynierowi do akceptacji projekt technologii, organizacji i
harmonogram robót uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą wykonywane
roboty.
- Projekt rozbiórki powinien określać kolejność i sposób demontażu poszczególnych
elementów, drogi technologiczne dla sprzętu oraz rusztowania pomocnicze i osłon
zabezpieczających. Przed przystąpieniem do rozbiórki należy przełożyć ewentualne
uzbrojenie zgodnie z projektem branżowym.
- Prace rozbiórkowe należy wykonywać pod nadzorem ściśle wg projektu.
- Roboty rozbiórkowe prowadzone przy czynnych torach kolejowych nie mogą
powodować zagrożeń dla ruchu i pracowników.
- Wszelki gruz, który znajdzie się w pasie PKP i pasie drogowym, należy niezwłocznie
usunąć.
strona 105/175
- Przy rozbiórce dokonać segregacji materiałów podlegających utylizacji (np. gruz, stal
przeznaczona na złomowanie), powtórnemu przerobowi (np. destrukt bitumiczny) i
powtórnemu zastosowaniu (np. bloki kamienia naturalnego), zgodnie z STWiORB
cz. O. Wymagania ogólne.
Roboty przygotowawcze
- Rozebranie nawierzchni na obiekcie, rozebranie fragmentów nawierzchni pod
wiaduktami, wykonanie wykopów za przyczółkami, odsłonięcie przepustów kablowych
na dojazdach i tymczasowe ich podparcie, podparcie tymczasowe urządzeń obcych
podwieszonych do obiektów.
- Odblokowanie łożysk, odkucie dolnych płyt łożysk na przyczółkach i filarach.
- Należy zwrócić szczególną uwagę by nie uszkodzić podpór montażowych i nie odchylić
ich od pionu.
- Dla potrzeb demontażu istniejących przęseł i wykonania ścianek szczelnych (zgodnie z
M.5.02), na międzytorzu potrzebne będą również dodatkowe krótkotrwałe zamknięcia
ruchu w czynnym torze (wg projektów branżowych).
Demontaż przęseł stalowych
- Demontaż nawierzchni torowej na istniejącym przęśle, usunięcie balastu, podniesienie
(lewarowanie) konstrukcji przęsła na poziom nawierzchni torowej na dojazdach,
podparcie i ułożyskowanie (rolki) konstrukcji przęsła na ławach podłożyskowych dla
potrzeb wysunięcia podłużnego.
- Budowa tymczasowych podpór pośrednich, podpory wykonane z klatek stalowych typu
PRK (szerokość przęsła), podpory zwieńczone ułożyskowaniem (rolki).
- Wysunięcie podłużne konstrukcji przęsła w strefę przed przyczółeknr1 lub za przyczółek
nr2, istniejąca nawierzchnia torowa wykorzystana jako tor ślizgowy (możliwość
wykorzystania rolek lub wózków szynowych).
- Rozbieraną konstrukcję stalową stężeń przęsła pociąć na elementy transportowe
i odwieźć w miejsce wskazane przez Inżyniera.
- Jeśli zgodnie z sugestią władz miejskich, konstrukcja nośna przęseł lub wybranego
przęsła miałaby zostać na mocy porozumienia z PKP PLK SA złożona w wybranym
miejscu i zaprezentowana jako eksponat historycznego krajobrazu miasta i myśli
technicznej XIX w. to wybór miejsca roznitowania elementów konstrukcji do transportu
musi umożliwiać ich ponowne połączenie w miejscu docelowego składowania i
ekspozycji.
- Rozbierane balustrady i poręcze stalowe należy odciąć palnikami, pociąć na elementy
transportowe i odwieźć w miejsce wskazane przez Inżyniera.
- Stalowe podpory rozebrać należy po uprzednim podparciu przęseł na rusztowaniach.
Rozebranie konstrukcji betonowych, żelbetowych, kamiennych i ceglanych
- Prace rozbiórkowe prowadzić sposobem wyburzenia młotami pneumatycznymi, piłami
elektrycznymi względnie sposobem hydrodynamicznym.
- Pręty zbrojenia można przecinać palnikiem.
strona 106/175
- Rozbiórka dla przebudowy i wzmocnienia podpór polega na skuciu wierzchniej,
skorodowanej powierzchni betonu lub cegieł, rozbiórkę górnych partii skrzydeł i murów
czołowych przepustu.
- Demontaż kamiennych (piaskowiec) zwieńczeń skrzydeł, złożenie na wyznaczonym
placu, oczyszczenie, uzupełnienie ubytków (naprawy kamieniarskie), zabezpieczenie
powierzchniowe i przygotowanie do powtórnego montażu na projektowanych
skrzydłach.
Montaż i demontaż rusztowania, podpór tymczasowych oraz budowa ekranów ochronnych
w p. M.5.04.
Próbne obciążenie obiektu i analiza wyników zgodnie z wymaganiami zawartymi
w Kontrakcie lub z poleceniami Inżyniera powinna wykonać jednostka naukowo-badawcza
posiadająca odpowiednie uprawnienia dotyczące badań konstrukcji mostowych. W każdym
przypadku, podwykonawca odpowiedzialny za wykonanie próbnego obciążenia powinien
być jednostką niezależną od Wykonawcy robót.
Wykonawca powinien zadbać, aby próbne obciążenie było wykonywane zgodnie z
Kontraktem, niniejszymi Specyfikacjami oraz poleceniami Inżyniera.
Wszystkie obiekty mostowe, które zgodnie z Kontraktem zostały zakwalifikowane do
badania, powinny zostać poddane próbnemu obciążeniu po wybudowaniu, lecz przed
odbiorem obiektu.
Procedura odbioru – próbne obciążenie
Procedura odbioru obiektu obejmuje m.in. badania próbnego obciążenia zgodnie z:
- PN-S-10050:1989. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Wymagania i badania.
- PN-S-10040:1999. Żelbetowe i betonowe konstrukcje mostowe. Wymagania i badania.
Próbne obciążenia pali zgodnie z:
- PN-B-02483:1978. Pale wielkośrednicowe wiercone. Wymagania i badania.
Celem próbnego obciążenia, obejmującego konstrukcję nośną przęseł i podpór (w tym pali
wielkośrednicowych) jest praktyczna weryfikacja poprawności zaprojektowania i
wykonania konstrukcji nośnej przedmiotowego obiektu w zakresie przemieszczeń,
odkształceń (naprężeń) oraz parametrów wrażliwości dynamicznej drogą analizy wyników
próby statycznej i dynamicznej. Pozytywne wyniki badań warunkują oddanie obiektu do
eksploatacji.
Do obowiązków jednostki realizującej należy:
- opracowanie projektu próbnego obciążenia,
- opracowanie programu badań,
- realizacja badań poligonowych,
- wydanie oświadczenia o dopuszczeniu obiektu do eksploatacji,
- opracowanie raportu z badań.
Całość podlega zatwierdzeniu przez Inżyniera Kontraktu.
strona 107/175
Projekt próbnego obciążenia winien zawierać m.in.:
- opis obiektu,
- dobór środków (pojazdów trakcyjnych) przeznaczonych do badań próbnego obciążenia,
- warunki prowadzenia pomiarów,
- zakres badań próbnego obciążenia,
- dobór czujników i rozmieszczenie punktów pomiarowych,
- dobór aparatury pomiarowej,
- zestawienie wielkości poszukiwanych,
- zestawienie wartości wyliczonych teoretycznie,
- zestawienie wielkości pomiarowych uzyskanych w trakcie badań poligonowych,
- wyniki próbnego obciążenia (tabele zestawieniowe, wykresy itp.),
- analizę wyników badań,
- załączniki (protokoły pomiarów poligonowych, wydruki urządzeń pomiarowych, notatki
itp.),
- dokumentację fotograficzną, wnioski końcowe.
Badania poligonowe wykonane w trakcie próbnego obciążenia powinny obejmować m.in. :
- próbę statyczną:
- składowe przemieszczeń konstrukcji a w tym przęseł, łożysk i podpór, w tym pali
(osiadanie),
- charakter i wartości odkształceń jednostkowych wybranych elementów.
- próbę dynamiczną:
- składowe przemieszczeń konstrukcji,
- charakter i wartości odkształceń jednostkowych wybranych elementów konstrukcji,
- amplitudy i częstotliwości drgań wymuszonych ruchem pojazdów trakcyjnych,
- amplitudy i częstotliwości drgań własnych konstrukcji,
- współczynniki dynamiczne konstrukcji, mierzone jako stosunek całkowitej wartości
danej amplitudy do jej składowej statycznej,
- parametry wrażliwości dynamicznej konstrukcji.
Program badania
Wykonawca powinien opracować procedurę i harmonogram badania, zgodnie
z wymaganiami dla próbnego obciążenia podanymi w Kontrakcie i dostarczyć je
Inżynierowi przynajmniej na 5 dni roboczych przed przystąpieniem do badania.
Przed rozpoczęciem próbnego obciążenia należy przeprowadzić szczegółową inspekcję w
celu wykrycia ewentualnych uszkodzeń konstrukcji. Wykonawca powinien przekazać
Inżynierowi opis stwierdzonych uszkodzeń.
Badania statyczne
Badanie obejmuje pomiary ugięć głównych elementów nośnych konstrukcji oraz wielkości
osiadań podpór pod przyłożonym obciążeniem, zgodnie z opisem w projekcie obciążenia
próbnego.
Badanie należy wykonać stosując się do następujących wymagań:
strona 108/175
- Nie należy dopuszczać ruchu pojazdów po konstrukcji przed zakończeniem badania pod
obciążeniem statycznym.
- Obciążenie próbne należy wprowadzać stosując prędkość pojazdów obciążających
równą 0,5m/s.
- Ugięcia należy mierzyć dla wszystkich dźwigarów głównych, jak przewidziano
w projekcie i przynajmniej w miejscu wystąpienia największego, obliczonego ugięcia
każdego dźwigara.
Maksymalne ugięcia dźwigarów głównych należy określić na podstawie serii odczytów, w
następujący sposób:
- Pomiary osiadań podpór oraz przemieszczenia łożysk przesuwnych należy prowadzić
równocześnie z pomiarami ugięć dźwigarów.
- Równocześnie z wykonywaniem pomiarów ugięć, należy wizualnie obserwować
konstrukcję, w celu wykrycia uszkodzeń.
- Po zakończeniu badania próbnego obciążenia należy szczegółowo obejrzeć cały obiekt.
- Pomierzone ugięcia powinny być zgodne z następującymi tolerancjami:
- dla elementów konstrukcji nośnej, odkształcenie sprężyste pod obciążeniem
statycznym nie powinno przekraczać wartości ugięcia określonego w Kontrakcie, a
odkształcenie stałe nie powinno przekraczać 20% ugięcia całkowitego wywołanego
pełnym obciążeniem,
- dla podpór osiadania wywołane maksymalnym obciążeniem nie powinny przekraczać
5mm.
Badania dynamiczne zgodnie z projektem
Próbne obciążenie pala
Sprawdzianem poprawności wykonania palowania jest próbne obciążenie pala. Zasady
przeprowadzenia próbnego obciążenia zawarte są w normie PN-B-02482:1983.
Dla każdego badania ciężar balastu powinien być większy od maksymalnego obciążenia
próbnego. W przypadku określania ciężaru balastu na podstawie ciężaru objętościowego i
objętości materiałów składowych, należy stosować odpowiedni współczynnik
bezpieczeństwa uwzględniający błędy. Określenie jakiegokolwiek dodatkowego balastu
powinno uwzględniać dokładność zlokalizowania środka ciężkości stosu.
Roboty ziemne
W przypadku prowadzenia prac w okresie, gdy grunt jest przemarznięty można wykonywać
wykop do rzędnej o 0,5m wyżej niż projektowana rzędna dna wykopu. Teren wykopu
powinien być zabezpieczony przed przewilgoceniem i nawodnieniem przez prawidłowo
prowadzone roboty odwodnieniowe. W przypadku zawilgocenia lub nawodnienia gruntu na
skutek błędów Wykonawcy grunt nieprzydatny Wykonawca zastąpi gruntami przydatnymi
na własny koszt (w tym koszt ewentualnego transportu).
strona 109/175
Wykonywanie nasypów w okresie mrozów
- Niedopuszczalne jest wykonywanie nasypów w temperaturze, przy której nie jest
możliwe osiągnięcie w nasypie wymaganego wskaźnika zagęszczenia gruntów.
- W czasie dużych opadów śniegu wykonywanie nasypów powinno być przerwane. Przed
wznowieniem prac należy usunąć śnieg z powierzchni wznoszonego nasypu.
Wykonywanie nasypów w okresie deszczu
- Nie zezwala się na wbudowanie gruntów przewilgoconych, których stan uniemożliwia
osiągnięcie wskaźnika zagęszczania. Wykonywanie nasypów należy przerwać, jeżeli
wilgotność gruntu przekracza wartość dopuszczalną, to znaczy jest większe od
wilgotności optymalnej o więcej niż 20 % jej wartości.
- Na warstwie gruntu spoistego, uplastycznionego na skutek nadmiernego zawilgocenia,
przed jej osuszeniem i powtórnym zagęszczeniem nie wolno układać następnej warstwy
gruntu.
- Osuszenie można przeprowadzić w sposób mechaniczny lub chemiczny, zaakceptowany
przez Inżyniera.
- W okresie deszczowym nie należy pozostawiać niezagęszczonej warstwy do dnia
następnego. Jeżeli warstwa gruntu niezagęszczonego uległa przewilgoceniu a
Wykonawca nie jest w stanie osuszyć jej i zagęścić w czasie zaakceptowanym przez
Inżyniera, to może on nakazać Wykonawcy usunięcie wadliwej warstwy.
Roboty betonowe
- Produkcja betonu i betonowanie powinny zostać przerwane, gdy temperatura spadnie
poniżej 00C, za wyjątkiem sytuacji szczególnych, lecz wtedy Inżynier wyda każdorazowo
dyspozycję na piśmie z podaniem warunków betonowania.
- Betonowanie konstrukcji wykonywać należy w zasadzie w temperaturach > +50C,
zachowując warunki umożliwiające uzyskanie przez beton wytrzymałości > 15MPa
przed pierwszym zamarznięciem. W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się
betonowanie w temperaturze > -50C, jednak wymaga to zgody Inżyniera oraz
zapewnienie mieszanki betonowej o temperaturze +200C w chwili jej układania,
zabezpieczenia uformowanego elementu przed utratą ciepła w czasie co najmniej 7 dni;
prace betoniarskie powinny być prowadzone wówczas pod bezpośrednim nadzorem
Inżyniera.
- Zimą należy mieszankę betonową lub jej składniki podgrzewać tak aby, jej temperatura
wynosiła co najmniej +50C w chwili jej układania. Przy temperaturze zewnętrznej
-150C należy podgrzać również przewody transportowe.
- Uzyskanie wytrzymałości 15MPa powinno być zbadane na próbkach przechowywanych
w takich samych warunkach jak zabetonowana konstrukcja.
- Przy przewidywanym spadku temperatury poniżej 00C w okresie twardnienia betonu
należy wcześniej podjąć działania organizacyjne pozwalające na odpowiednie osłonięcie i
podgrzanie zabetonowanej konstrukcji.
- Gdyby betonowanie było wykonywane w okresie obniżonych temperatur, Wykonawca
zobowiązany jest codziennie rejestrować minimalne temperatury za pomocą
sprawdzonego termometru umieszczonego przy betonowanym elemencie.
strona 110/175
- Orientacyjny czas wykonania mieszanki wynosi 30min przy podgrzewaniu mieszanki
lub przy stosowaniu domieszek przyspieszających wiązanie.
- Przed przystąpieniem do betonowania należy przygotować sposób postępowania na
wypadek wystąpienia ulewnego deszczu. Konieczne jest przygotowanie odpowiedniej
ilości osłon wodoszczelnych dla zabezpieczenia odkrytych powierzchni świeżego betonu.
- Należy przygotować odpowiednią ilość mat dla osłonięcia świeżego betonu przy
obniżonych temperaturach.
- Gdy średnia temp. dobowa spada poniżej 00C, wówczas należy uznać, że beton nie
twardnieje i takich dób nie należy wliczać do czasu twardnienia betonu.
- W przypadku temperatur dojrzewania niższych niż +150C, obowiązującym kryterium jest
wytrzymałość betonu. Rozformowanie konstrukcji może nastąpić po osiągnięciu przez
beton 2/3 wytrzymałości projektowanej.
Naprawa powierzchni betonowych – torkret
- Temperatura powietrza powinna wynosić co najmniej +50C; a temperatura podłoża co
najmniej 00C.
- Nie należy torkretować powierzchni podczas wysuszającego wiatru.
- Przy temp. powietrza niższej niż +50C można w zakresie pielęgnacji nie stosować
nawilżania betonu, wówczas powierzchnię betonu należy zabezpieczyć przed utratą
wody poprzez przykrycie matami, folią lub tkaninami.
Wykonanie konstrukcji stalowych w czasie obniżonych temperatur
- Spawane styki montażowe mogą być wykonane przy zapewnieniu warunków
przewidywanych w projekcie technologii spawania, a szczególnie przy odpowiedniej
temperaturze, wilgotności oraz osłonięcia od wiatrów. Spawanie należy prowadzić
zgodnie z wymaganiami normy PN-S-10050:1989. Roboty spawalnicze na obiekcie
prowadzić można w temperaturze powyżej +50C.
- W przypadku obniżonych temperatur, scalanie montażowe powinno być
przeprowadzone pod osłoną ogrzewanych namiotów.
- Zaleca się wbudowywanie elementów zabezpieczonych antykorozyjnie w warunkach
warsztatowych (konstrukcje stalowe) a wykonanie ostatniej warstwy wykonywać w
najlepszych warunkach atmosferycznych lub wykonywać ją pod osłoną ogrzewanych
namiotów.
- Wszystkie prace malarskie (także naprawy) muszą być wykonywane w odpowiednich
warunkach meteorologicznych tzn. w temperaturze powyżej +50C, bądź w temp.
określonych w kartach technicznych poszczególnych materiałów, przy wilgotności
względnej niższej niż 80%, a jednocześnie w temperaturze wyższej o 30C od temperatury
punktu rosy dla danego ciśnienia i wilgotności, nie mogą występować także żadne opady
atmosferyczne, mgła ani porywisty wiatr.
Ułożenie materiałów na bazie żywic syntetycznych:
- temperatura podłoża i materiału w czasie obróbki i w ciągu następnych 72 godz. dla
materiałów na bazie żywic syntetycznych nie może być niższa niż +80C (temperatura
podłoża musi być wyższa o 30C od punktu rosy),
strona 111/175
- dla materiałów na bazie cementów i cementów modyfikowanych żywicami syntetycznymi
temperatura nie może być niższa niż +50C,
- materiał można nanosić przy wilgotności wzgl. powietrza max. 80%, po upływie 1h
powłoka jest odporna na oddziaływanie deszczu,
- robót nie należy wykonywać podczas opadów atmosferycznych oraz mgły,
- bezpośrednio po ukończeniu prac należy chronić powierzchnię przed silnym wiatrem, a
także deszczem oraz spadkiem temperatury powietrza poniżej +50C .
- w innym przypadku prace należy wykonywać w ogrzewanych namiotach.
Dopuszcza się prowadzenie robót podczas opadów atmosferycznych pod warunkiem, że
będą one wykonywane pod namiotami foliowymi zabezpieczającymi front robót, urządzenia
wiertnicze i instalację elektryczną przed zawilgoceniem. Wymaga to jednak akceptacji i
zgody Inżyniera.
W trakcie robót należy w sposób ciągły kontrolować temperaturę powietrza, a dla
materiałów wymagających suchego podłoża należy kontrolować również punkt rosy
(wilgotność względna powietrza i temperatura podłoża).
Prowadzenie robót naprawczych ubytków w betonie materiałami z dodatkiem żywic
syntetycznych nie może spowodować skażenia środowiska.
Układanie izolacji termozgrzewalnej
Roboty izolacyjne należy wykonywać w zasadzie w okresie od 1 marca do 31 października.
W strefie specjalnej NATURA 2000 należy przestrzegać:
- Robót hydroizolacyjnych nie należy wykonywać:
- w okresie występowania opadów,
- bezpośrednio po ustaniu deszczu lub mżawki,
- gdy wilgotność powietrza jest wyższa niż 85%,
- gdy temperaturze otoczenia jest niższa niż +50C,
- lub gdy ograniczenia robót wynikają z zaleceń producenta.
- Przed nałożeniem materiału gruntującego lub izolacji przeciwwodnej, Wykonawca
powinien określić, czy wilgotność podłoża betonowego, na którym ma być układana
hydroizolacja jest zgodna z zaleceniami producenta oraz, w przypadku gdy nie określa
tego producent, czy wilgotność podłoża na głębokości 20mm od powierzchni nie jest
wyższa niż 4%. Jeżeli wilgotność jest wyższa od podanej powyżej, Wykonawca
powinien, przed przystąpieniem do dalszych prac, osuszyć podłoże do wymaganej
wilgotności stosując odpowiednią i zaakceptowaną przez Inżyniera metodę.
- Należy ściśle przestrzegać wymagań dotyczących warunków atmosferycznych
w jakich można prowadzić roboty izolacyjne; szczególnie należy zwrócić uwagę na
możliwość wykonywania izolacji w okresie zimowym. Należy wtedy wykonywać prace
pod namiotami i plandekami, oraz w ogrzewanym otoczeniu, przy szczególnej ciągłej
kontroli ze strony Inżyniera.
Łożyska i dylatacje
Przy montażu łożysk i dylatacji należy uwzględnić zmianę temperatury w stosunku do
zalecanej.
strona 112/175
M.6. Kontrola jakości
Wymagania ogólne dotyczące kontroli jakości są zawarte w STWiORB cz. O.
UWAGI OGÓLNE
Program zapewnienia jakości ( PZJ )
Do obowiązków Wykonawcy należy opracowanie programu zapewnienia jakości i
przedstawienie go do aprobaty Inżynierowi. W programie tym należy przedstawić
zamierzony sposób wykonania robót, możliwości techniczne, kadrowe i organizacyjne
gwarantujące wykonanie robót zgodnie z dokumentacją projektową, STWiORB oraz
poleceniami i ustaleniami przekazanymi przez Inżyniera.
Program zapewnienia jakości powinien zawierać :
część ogólną opisującą :
organizację wykonania robót i sposób prowadzenia robót,
organizację ruchu na budowie wraz z oznakowaniem robót,
bhp,
wykaz zespołów roboczych, ich kwalifikacje i przygotowanie praktyczne,
wykaz osób odpowiedzialnych za jakość i terminowość wykonania poszczególnych
elementów robót,
- system (sposób i procedurę) proponowanej kontroli i sterowania jakością
wykonywanych robót,
- wyposażenie w sprzęt i urządzenia do pomiarów i kontroli (opis laboratorium własnego
lub laboratorium, któremu Wykonawca zamierza powierzyć prowadzenie badań),
- sposób oraz formę gromadzenia wyników badań laboratoryjnych, zapisu pomiarów,
nastawienia parametrów sterujących, a także wyciąganych wniosków i zastosowanych
korekt w procesie technologicznym, proponowany sposób i formę przekazywania tych
informacji Inżynierowi.
a)
-
b) część szczegółową opisującą (dla każdego asortymentu robót) :
- wykaz maszyn i urządzeń stosowanych na budowie,
- rodzaje i ilość środków transportu oraz urządzeń do magazynowania i załadunku
materiałów,
- sposób zabezpieczenia i ochrony ładunków w czasie transportu,
- sposób i procedurę pomiarów i badań (rodzaj i częstotliwość badań, pobieranie próbek,
legalizacja i sprawdzanie urządzeń itp.) prowadzonych podczas dostaw materiałów,
wytwarzania mieszanek i wykonywania poszczególnych elementów robót,
- sposób postępowania z materiałami i robotami nie odpowiadającymi wymaganiom.
Zasady kontroli jakości robót
Celem kontroli robót powinno być takie sterowanie ich przygotowaniem i wykonaniem, aby
osiągnąć założoną jakość robót. Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę robót i
jakości materiałów. Powinien zapewnić odpowiedni system kontroli włączając personel,
strona 113/175
laboratorium, sprzęt, zaopatrzenie i wszystkie niezbędne urządzenia. Przed zatwierdzeniem
systemu kontroli Inżynier może zażądać od Wykonawcy przeprowadzenia badań w celu
stwierdzenia czy poziom ich wykonania jest zadowalający.
Wykonawca musi przeprowadzać pomiary i badania z częstotliwością pozwalającą na
stwierdzenie czy roboty wykonano zgodnie z wymaganiami zawartymi w dokumentacji
projektowej i STWiORB. Minimalne wymagania co do zakresu badań i ich częstotliwość
powinny być określone w STWiORB, normach i wytycznych. W przypadku, gdy nie zostały
one tam określone Inżynier ustala zakres kontroli jaki jest konieczny, aby zapewnić
wykonanie robót zgodnie z dokumentacją.
Wykonawca musi dostarczyć Inżynierowi świadectwa stwierdzające, że wszystkie
stosowane urządzenia i sprzęt badawczy posiadają ważną legalizację, zostały prawidłowo
wykalibrowane i odpowiadają wymaganiom norm określających procedury badań.
Inżynier musi mieć nieograniczony dostęp do pomieszczeń laboratoryjnych w celu ich
inspekcji. Inżynier powiadamia Wykonawcę pisemnie o jakichkolwiek niedociągnięciach
dotyczących urządzeń laboratoryjnych, sprzętu, zaopatrzenia laboratorium, pracy sprzętu
lub metod badawczych. Jeżeli te są tak poważne, że mogą wpłynąć ujemnie na wyniki
badań, Inżynier może wstrzymać natychmiast użycie badanych materiałów do robót i
dopuścić je do użycia dopiero wtedy, gdy niedociągnięcia w pracy laboratorium
Wykonawcy zostaną usunięte i stwierdzona zostanie odpowiednia jakość badanych
materiałów. Wszystkie koszty związane z organizacją i prowadzeniem niezbędnych badań,
pomiarów i kontroli ponosi Wykonawca.
Pobieranie próbek
Próbki powinny być pobierane losowo. Zaleca się stosowanie statystycznych metod
pobierania próbek, opartych na zasadzie, że wszystkie jednostkowe elementy produkcji
mogą być wytypowane do badań z jednakowym prawdopodobieństwem. Inżynier musi mieć
zapewnioną możliwość udziału w pobieraniu próbek.
W przypadkach, gdy jakość stosowanych materiałów budzi wątpliwości Inżyniera, może on
zlecić przeprowadzenie dodatkowych badań (o ile Wykonawca z własnej woli nie usunie z
budowy kwestionowanych materiałów, bądź ich nie ulepszy). Koszty tych dodatkowych
badań Wykonawca pokrywa tylko w przypadku stwierdzenia usterek. W przeciwnym
wypadku koszty ponosi Zamawiający.
Próbki pobierane i dostarczane do badań muszą być odpowiednio opisane i oznakowane w
sposób zaakceptowany przez Inżyniera.
Badania i pomiary
Wszystkie badania i pomiary muszą być przeprowadzane zgodnie z wymaganiami norm
i/lub przepisami obowiązującymi. W przypadku, gdy normy nie obejmują jakiegokolwiek
badania wymaganego w STWiORB można stosować wytyczne krajowe lub inne procedury
badawcze zaakceptowane przez Inżyniera, a zgodne z obowiązującymi przepisami.
Przed przystąpieniem do pomiarów lub badań Wykonawca musi powiadomić Inżyniera o
ich rodzaju, miejscu, co najmniej 4 dni przed planowanymi badaniami lub pomiarami. Po
strona 114/175
wykonaniu pomiaru lub badania Wykonawca musi przedstawić Inżynierowi do akceptacji
ich wyniki na piśmie.
Konstrukcje odciążające powinny spełniać wymagania norm BN-73/8939-04. Konstrukcje
odciążające pod czynnymi torami kolejowymi, PN-S-10050:1989. Konstrukcje stalowe.
Wymagania i badania oraz Warunków Technicznych Id-2.
Należy sprawdzić, czy wszystkie roboty określone w M.5.01. zostały wykonane
prawidłowo.
Kontrola zabezpieczeń na czas budowy urządzeń obcych – przez odpowiednie branże.
Inne roboty wg M.6.02 , M.6.07, M.6.19.
Do obowiązków Wykonawcy należy prowadzenie ilościowego i jakościowego odbioru
materiału użytego do zasypek.
Kontroli wykonania robót wykopowych podlega:
- odchylenie rzędnych 1cm,
- odchylenie osi 10cm,
- różnica pochylenia skarp w stosunku do proj. 10%.
Kontroli wykonania robót zasypowych podlega:
- przydatność gruntu na zasypkę wg normy PN-B-04481:1988,
- prawidłowość wykonania warstw,
- stałej kontroli wilgotności zasypki wg PN-B-04481:1988,
- zagęszczenie zasypki oraz podłoża wg PN-B-04481:1988 nie rzadziej niż w trzech
punktach dla każdej warstwy,
- uzyskania stopnia zagęszczenia 0,98.
Dokładność wykonania nasypów:
- odchylenie osi korpusu ziemnego, w nasypie, od osi projektowanej nie powinny być
większe niż 10cm,
- szerokość nasypu nie może się różnić od szerokości projektowanej o więcej niż 10cm, a
krawędzie korony nie powinny mieć wyraźnych załamań,
- rzędne robót ziemnych w stosunku do projektowanych nie mogą przekraczać +1cm
/ - 3cm,
- wybrzuszenia i wklęśnięcia skarp nie mogą być większe niż 10cm przy pomiarze łatą 3m,
- pochylenie skarp nie powinno różnić się od projektowanego o więcej niż 10% jego
wartości wyrażonej tangensem kąta,
- rowy boczne oraz rowy stokowe powinny być wykonane zgodnie z dokumentacją
projektową; szerokość dna i głębokość rowu nie mogą różnić się od wymiarów
projektowanych o więcej niż 5cm; dokładność wykonania skarp rowów powinna być
zgodna z określoną dla skarp wykopów.
strona 115/175
Badania przed przystąpieniem do robót:
- wymagane są dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu
i powszechnego stosowania (certyfikaty na znak bezpieczeństwa, aprobaty techniczne,
certyfikaty zgodności, deklaracje zgodności, ew. badania materiałów wykonane przez
dostawców itp.),
- sprawdzenie cech zewnętrznych gotowych materiałów z tworzyw wg
PN-ISO10319:1993. Geotekstylia. Badania wytrzymałości na rozciąganie metodą
szerokich próbek; PN-EN ISO 9862:2007. Geosyntetyki. Pobieranie próbek
laboratoryjnych i przygotowywanie próbek do badań,
- wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawia Inżynierowi do
akceptacji.
Badania nasypów stabilizowanych cementem:
- uziarnienie gruntu lub kruszywa wg normy PN-B-04481:1988. Grunty budowlane.
Badania próbek gruntu:
- wilgotność gruntu lub kruszywa ,
- wilgotność mieszanki,
- wskaźnik zagęszczenia,
- wytrzymałość na ściskanie wg M.6.06,
- badanie cementu i wody wg M.06.
Dla każdej dostawy cementu Wykonawca powinien zbadać czas wiązania cementu,
równomierność zmiany objętości oraz wytrzymałość na ściskanie po 3 dniach, zgodnie
z metodami badań opisanymi w PN-EN-196-1:2006, a wyniki tych badań dostarczyć
Inżynierowi.
Kontrola wbicia ścianki szczelnej zgodnie z PN-EN 10248-1i2:1999. Grodzice walcowane
na gorąco ze stali niestopowych:
- usytuowanie w planie z dokładnością 5cm w stosunku do projektu,
- wymagana długość wbicia w warstwę nośną gruntów.
Kontrola wykonania pali formowanych w gruncie
Zgodnie z normą PN-B-02483:1978. Pale wielkośrednicowe wiercone. Wymagania
i badania.
Podczas wiercenia otworu pala należy kontrolować zgodność rzeczywistych warunków
gruntowych z podanymi w dokumentacji projektowej. Każdą różnicę własności gruntu w
stosunku do przyjętych w projekcie, należy zgłosić Inżynierowi.
Badania przed rozpoczęciem budowy:
- sprawdzenie przygotowania terenu.
Badania w czasie robót:
- sprawdzenie jakości materiałów,
strona 116/175
- sprawdzenie podłoża gruntowego, sprawdzenie polega na porównaniu rzeczywistych
warunków gruntowych z warunkami podanymi w dokumentacji technicznej; dla
wszystkich pali należy przeprowadzać makroskopową ocenę wydobywanego urobku
zgodnie z PN-B-04452: 2002. Geotechnika. Badania polowe,
- sprawdzenie wykonania i zabezpieczenia otworu,
- pomiar poziomu zwierciadła zawiesiny lub wody,
- sprawdzenie formowania pala,
- kontrola ciągłości betonowania pala.
Badania odbiorcze:
- sprawdzenie zgodności z dokumentacją techniczną,
- sprawdzenie nośności pali,
- badania specjalne np. próbne obciążenie pala.
Badania w trakcie formowanie pala:
- sprawdzaniu głębokości otworu,
- głębokości opuszczenia szkieletu zbrojeniowego,
- poziomu mieszanki betonowej w otworze,
- głębokości zanurzenia rury kontraktor w mieszance betonowej,
- poziomu zwierciadła zawiesiny lub wody,
- poziomu dolnej krawędzi rury obsadowej,
- niezmienności położenia szkieletu zbrojenia.
Próbki betonu do badań na ściskanie pobiera się w ilości nie mniejszej niż 3
z każdego pala w czasie wprowadzania mieszanki betonowej do otworu.
W przypadku dostawy z wytwórni mieszanki betonowej o jakości kontrolowanej przez
producenta, dopuszcza się zmniejszenie liczby próbek do 6 dziennie. Próbki należy
przygotować, przechowywać i badać zgodnie z norma PN-EN 206-1:2003.
Wykonawca zobowiązany jest do zapewnienia kontroli ciągłości pali. Metoda kontroli musi
zostać zaakceptowania przez Inżyniera.
Sprawdzenie fundamentów palowych wykonuje się badając rozkład pali, w rzucie
poziomym oraz sprawdzając dokumenty odbioru robót palowych.
Tolerancje wymiarów pala
Dopuszczalne odchylenia położenia pala:
- usytuowanie w planie ±0,05 d (d - średnica pala) ,
- pochylenie w stosunku do projektowanego 1:100 całkowitej długości.
Dopuszczalne odchylenia wymiarów pala:
- rzędna podstawy pala 10cm,
- średnica pala + bez ograniczenia, -2cm,
- rzędna głowicy pala 5cm,
- tolerancja poziomu górnych końców prętów wynosi 15cm,
- tolerancja grubości otuliny pala wynosi 2cm.
Wyniki kontroli wykonywania pala należy zapisywać w metryce pala.
Kontrola i badania betonu i zbrojenia pala wg M.6.03 i M.6.06.
strona 117/175
Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów palowych.
Roboty fundamentowe – ławy
Wymiary konstrukcji beton. podane w projekcie należy rozumieć jako wymiary minimalne.
Badania laboratoryjne betonu – wymagania szczegółowe w M.6.06.
Badania i odbiory konstrukcji betonowych – wymagania szczegółowe wg M.6.06.
Badania w czasie budowy
- Sprawdzenie materiałów polega na stwierdzeniu, czy gatunki ich odpowiadają
przewidzianym w dokumentacji technicznej i czy są zgodne ze świadectwami jakości i
protokołami odbiorczymi.
- Sprawdzenie deskowań wykonuje się przez bezpośredni pomiar taśmą, poziomicą, łatą i
porównanie z projektem.
- Sprawdzenie zbrojenia wykonuje się przez bezpośredni pomiar taśmą, poziomicą,
suwmiarką i porównanie z projektem.
- Sprawdzenie robót betonowych wykonuje się wg PN-EN 206-1:2003.
- Sprawdzenie fundamentów płytowych polega na pomiarze wymiarów geometrycznych
płyt, usytuowanie względem osi podłużnej obiektu i osi poprzecznej podpory.
Badania po zakończeniu budowy
Kontroli podlega prawidłowość wykonania robót betonowych wg punktu M.6.06, oraz
dokładność wykonania fundamentu.
Tolerancja wymiarów:
- w planie 5cm,
- płaszczyzny i krawędzie odchylenie ław od pionu 2cm,
- długość elementu 2cm,
- rzędne góry elementu 2cm.
Dokumentacja badań
Na Wykonawcy robót spoczywa obowiązek wykonania badań laboratoryjnych (przez
własne laboratoria lub na zlecenie), przewidzianych niniejszymi "Wymaganiami..." oraz
gromadzenie, przechowywanie i okazywanie Inżynierowi wszystkich wyników badań
dotyczących jakości betonu i stosowanych materiałów.
M.6.04. Rusztowania
Wykonawca powinien zainstalować urządzenie zapewniające możliwość wykonania
dodatkowych pomiarów niwelacyjnych dla obserwacji przemieszczeń (osiadań i ugięć)
rusztowań. Sprawdzenie rusztowań wykonuje się przez bezpośredni pomiar taśmą, pionem,
niwelatorem i porównanie z projektem, po wykonaniu montażu i w trakcie eksploatacji.
Badania, które przeprowadza Inżynier wraz z wykonawcą, polegają na stwierdzeniu:
- zgodności podstawowych wymiarów z projektem,
strona 118/175
-
sprawdzenia posadowienia rusztowania,
sprawdzeniu uziemienia,
sprawdzenie drabin,
zachowaniu rzędnych oraz odchylenia od położenia poziomego i pionowego,
zgodności przekrojów poprzecznych elementów,
prawidłowości i dokładności połączeń między elementami.
Sprawdzenie należy wykonać przez oględziny zewnętrzne połączeń i przez kontrolę
dociągnięcia wszystkich śrub w konstrukcji.
Tolerancje wykonawcze dla rusztowań wg PN-M-48090:1996. Rusztowania stalowe z
elementów składanych do budowy mostów. Wymagania i badania przy odbiorze
zmontowanych rusztowań.
Dopuszczalne odkształcenie elementów rusztowań stalowych, które mierzy się jako strzałkę
pomiędzy naciągniętą struną a poszczególnymi elementami (ścianką rury, półką
kształtownika) są następujące:
- dla części pionowych - 0,001 ich długości i nie większe niż 1,5mm,
- dla części poziomych - 0,001 ich długości i nie większe niż 1,5mm,
- dla ściągów
- 0,002 ich długości i nie większe niż 2,0mm.
Dopuszczalne odchyłki w ustawieniu rusztowań stalowych:
- 5cm w rozstawie wież, klatek w planie,
- wychylenie ram z płaszczyzny pionowej 0,5% wysokości, lecz nie więcej niż 5cm,
3cm w rozstawie belek podwalinowych,
2cm - rzędne oczepów.
Dopuszczalne odchyłki w ustawieniu pozostałych typów rusztowań:
- rozstaw ram rusztowaniowych
15cm,
- przekroje poprzeczne elementów
4%,
- rozstawy podłużnic i poprzecznic
2cm,
- długość wsporników
1cm,
- wychylenie ram z płaszczyzny pionowej 0,5% wysokości, lecz nie więcej niż 3cm,
- 10% podniesienia wykonawczego w stosunku do obliczeniowego.
Dopuszczalne ugięcia pionowe nie powinny przekraczać:
- 1/400 L w belkach poddźwigarowych,
- 1/200 L w belkach pomostów roboczych.
Sprawdzanie wymiarów wykonywać należy za pomocą przyrządów pomiarowych z
dokładności do 1mm.
M.6.05. Deskowania
Sprawdzenie deskowań wykonuje się przez bezpośredni pomiar taśmą, poziomicą, łatą i
porównanie z projektem.
Dopuszczalne ugięcia deskowań:
- 1/400 L dla powierzchni widocznych,
- 1/250 L dla powierzchni niewidocznych.
strona 119/175
Tolerancje wykonania deskowania
Dopuszcza się następujące odchylenia od wymiarów nominalnych przewidzianych
projektem:
- rozstaw żeber deskowań ± 0,5% i nie więcej niż 2cm,
- grubość desek jednego elementu deskowania ± 0,2cm,
- odchylenie od pionu ściany deskowania ±0,2% wysokości ściany i nie więcej niż 0,5cm,
- prostoliniowość krawędzi żeber ± 0,1% (w kierunku ich długości),
- miejscowe nierówności powierzchni deskowania (przy pomiarze łatą dł. 3,0m) ± 0,2cm,
- wymiary kształtu elementu betonowego:
- -0,2% wysokości i nie więcej niż –0,5cm,
- +0,5% wysokości i nie więcej niż +2,0cm,
- -0,2% grubości (szerokości) i nie więcej niż -0,2cm,
- +0,5% grubości (szerokości) i nie więcej niż +0,5cm.
M.6.06. Podpory
Kontrola mieszanki betonowej i betonu. W czasie wykonywania robót należy
przeprowadzać systematyczną kontrolę składników mieszanki betonowej i wykonanego
betonu wg normy PN-EN 206-1:2003, zgodnie z tablicą poniżej.
Lp.
1
Rodzaj badania
Badania składników betonu
1.1. Badanie cementu
- czasu wiązania
- zmiany objętości
- obecności grudek
1.2. Badanie kruszywa
- składu ziarnowego
- kształtu ziarn
- zawartości pyłów mineralnych
- zawartości zanieczyszczeń obcych
- wilgotności
1.3. Badanie wody
Metoda badania
PN-EN 196-3:2006
PN-EN 196-6:2006
PN-EN 196-1:1997
PN-EN-933-1:2000
PN-EN- 933-4:2001
PN-EN-1097-6:2002
PN-EN 206-1:2003
przy rozpoczęciu robót oraz w przypadku
stwierdzenia zanieczyszczeń
przy rozpoczęciu robót
przy proj. recepty i 2 razy na zmianę
roboczą
przy ustalaniu recepty oraz 2 razy na
zmianę roboczą
przy ustalaniu recepty oraz po wykonaniu
każdej partii betonu
PN-EN 206-1:2003
w przypadkach technicznie uzasadnionych
PN-EN 206-1:2003
przy ustalaniu recepty, 3 razy w czasie
wykonywania konstrukcji, nie rzadziej niż
raz na 5000m3 betonu
przy ustalaniu recepty, 1 raz w czasie
wykonywania konstrukcji, nie rzadziej niż
raz na 5000m3 betonu
przy ustalaniu recepty, 1 raz w czasie
wykonywania konstrukcji, nie rzadziej
niż raz na 5000m3 betonu
PN-EN 1008:2004
2
Badania mieszanki betonowej
urabialności
PN-EN 206-1:2003
konsystencji
zawartości powietrza w mieszance beton.
3
Badania betonu
3.1. Badanie wytrzymałości na ściskanie na
próbkach
3.2. Badania nieniszczące betonu w
konstrukcji
3.3. Badanie nasiąkliwości
3.4. Badanie odporności na działanie mrozu
PN-EN 206-1:2003
3.5. Badanie przepuszczalności wody
PN-EN 206-1:2003
Termin lub częstość badania
- na podstawie atestu producenta,
wg zakładowej kontroli produkcji
- jw.
- bezpośrednio przed użyciem każdej
dostarczonej partii
bezpośrednio przed użyciem każdej
dostarczonej partii
strona 120/175
Celem określenia w trakcie wykonywania betonów ich wytrzymałości na ściskanie, powinny
być pobrane 2 serie próbek w ilościach zgodnych z PN-EN 206-1:2003.
Próbki powinny być pobrane oddzielnie dla każdego wykonywanego odrębnie elementu lub
segmentu elementu. Próbki powinny być pobierane komisyjnie z udziałem przedstawiciela
Inżyniera ze spisaniem protokołu pobrania podpisanego przez obie strony.
Próbki oznakowane kolejnymi numerami zgodnie z protokołem pobrania winny być
wyposażone w tabliczki z podpisami Inżyniera i Kierownika Robót, gwarantującymi ich
autentyczność.
Próbki powinny być przechowywane w pomieszczeniach wskazanych przez nadzór
inwestorski przez jedną dobę w formach, a następnie po rozformowaniu zgodnie z
normą PN-EN 206-1:2003.
Na wykonawcy robót spoczywa obowiązek zapewnienia wykonania badań laboratoryjnych
(przez własne laboratoria lub na zlecenie), przewidzianych niniejszymi Specyfikacjami
Technicznymi oraz gromadzenie, przechowywanie i okazywanie inspektorowi nadzoru
wszystkich wyników badań dotyczących jakości betonu i stosowanych materiałów.
Badania i odbiory konstrukcji betonowych
Wymiary konstrukcji betonowej zawarte w projekcie należy rozumieć jako wymiary
minimalne.
Za przestrzeganie aktualnie obowiązujących państwowych i lokalnych przepisów
o BHP i ochronie środowiska odpowiada Wykonawca. Inżynier nie może nakazać
wykonania czynności, których wykonanie naruszyłoby postanowienia tych przepisów.
Program badań obejmuje:
- badania w czasie budowy,
- badania po zakończeniu budowy,
- badania dodatkowe.
Badania konstrukcji betonowych i żelbetowych w czasie wykonywania robót polegają na
sprawdzeniu na bieżąco, w miarę postępu robót, jakości używanych materiałów i zgodności
robót z projektem i obowiązującymi normami.
Badania powinny objąć wszystkie etapy produkcji, a przede wszystkim takie roboty, które
przy ostatecznym odbiorze nie będą widoczne, a jakość ich wykonania nie będzie mogła być
sprawdzona. Wyniki badań oraz wnioski i zalecenia powinny być wpisane do dziennika
budowy.
Przy wykonywaniu zalecanych badań in-situ należy opierać się na opracowaniu ”Zalecenia
dotyczące oceny jakości betonu „IN-SITU” w nowo budowanych konstrukcjach obiektów
mostowych” IBDiM Warszawa, 1998r.
- Sprawdzenie materiałów polega na stwierdzeniu, czy gatunki ich odpowiadają
przewidzianym w dokumentacji technicznej i czy są zgodne ze świadectwami jakości i
protokołami odbiorczymi.
- Sprawdzenie rusztowań wg M.6.04.
strona 121/175
- Sprawdzenie deskowań wg M.6.05.
- Sprawdzenie zbrojenia wykonuje się przez bezpośredni pomiar taśmą, poziomicą,
suwmiarką i porównanie z projektem.
- Sprawdzenie robót betonowych wykonuje się wg PN-EN 206-1:2003.
- Sprawdzenie elementów betonowych podpór i budowli oporowych jako całości należy
wykonać przez:
- porównanie przekrojów poprzecznych z projektem,
- ustalenie, czy wychylenie z pionu mieści się w granicach dopuszczalnych,
- sprawdzenie rys, pęknięć i raków.
- porównanie z projektem usytuowania budowli względem osi korpusu drogowego.
Badania po zakończeniu budowy obejmują:
- sprawdzenie podstawowych wymiarów obiektu należy przeprowadzać przez wykonanie
pomiarów na zgodność z dokumentacją techniczną,
- sprawdzenie konstrukcji należy wykonać przez oględziny oraz kontrolę formalną
dokumentów z badań prowadzonych w czasie budowy.
Badania dodatkowe
Badania dodatkowe wykonuje się, gdy co najmniej jedno badanie wykonywane w czasie
budowy lub po jej zakończeniu dało wynik niezadowalający lub wątpliwy.
Tolerancje wymiarów
Wymiary konstrukcji betonowej zawarte w projekcie należy rozumieć jako wymiary
minimalne.
Dopuszcza się następujące odchyłki wymiarów wewnętrznych deskowania:
- -0,2% wysokości, lecz nie więcej niż -0,5cm,
- +0,5% wysokości, lecz nie więcej niż + 2cm,
- -0,2% grubości (szerokości), lecz nie więcej niż -0,2cm,
- +0,5% grubości (szerokości), lecz nie więcej niż -0,5cm.
Należy sprawdzić wygląd zewnętrzny betonu po zdjęciu deskowania.
Odchyłki wymiarów w stosunku do podanych w dokumentacji projektowej nie powinny
przekraczać:
- wymiary w planie
2,0cm,
- wymiary elementów przekroju poprzecznego
0,5cm,
- wymiary elementów przekroju podłużnego
1,0cm,
- rzędne góry elementu
0,5cm,
- grubość elementu
0,5cm,
- pozostałe rzędne
1,0cm,
- odchylenie od prostoliniowości nie więcej niż 0,1 % długości,
- odchylenie od pionu 0,5% wysokości oraz 1,5cm,
- odchylenie od płaszczyzny na odcinku 3m, nie więcej niż 0,2%.
Usterki wykonania postępowanie wg norm PN-EN 206-1:2003.
Naprawy wykonać przez zatarcie zaprawami niskoskurczowymi zgodnie z instrukcjami
materiałów.
strona 122/175
Kontrola stali zbrojeniowej
Badania przy dostawie stali
Każda wiązka i krąg prętów powinny mieć oznakowania farbą olejną.
Przy odbiorze należy przeprowadzić następujące badania:
- sprawdzenie zgodności przywieszek z zamówieniem,
- sprawdzenie stanu powierzchni, wymiarów i masy wg PN-H-93215:1982,
- próba rozciągania wg PN-EN 10002-1:2004,
- próba zginania na zimno wg PN-EN ISO 7438:2006.
Do badania należy pobrać minimum 3 próbki z każdego kręgu lub wiązki. Próbki należy
pobrać z różnych miejsc kręgu.
Badania powinny objąć wszystkie etapy, a przede wszystkim takie roboty, które przy
odbiorze ostatecznym nie będą widoczne, a jakość ich wykonania nie będzie mogła być
sprawdzona.
Badania zbrojenia przed betonowaniem:
- Sprawdzenie materiałów. Badaniu stali na budowie należy poddać każdą osobną partię
stali nie większą od 60 ton. Partie większe należy podzielić na części max po 60 ton.
- Sprawdzenie zgodności zmontowanego zbrojenia z projektem i normami. Sprawdzenie
ułożenia zbrojenia wykonuje się przez pomiar taśmą, poziomicą, suwmiarką i
porównanie z Dokumentacją Techniczną
- Sprawdzenie prawidłowego oczyszczenia stali przed betonowaniem.
Badania zbrojenia po zakończeniu budowy obejmują ewentualne badania nieniszczące.
M.6.07. Łożyska
Wszystkie rodzaje łożysk i ich ustawienie powinny być zgodne z tolerancjami podanymi w
PN-S-10060.
Badania winny być wykonane w trzech etapach:
a) badania wykonania warsztatowego łożysk wyprodukowanych w wytwórni przed ich
wysłaniem na miejsce budowy,
b) badania łożysk po ich ustawieniu,
c) badania ostateczne.
Wyniki badań odbiorczych wg a) i c) powinny być podane w protokole. Wyniki badań b)
powinny być wpisane na bieżąco do dziennika budowy. Protokoły z wyników badań i wpisy
do dziennika powinny zawierać co najmniej datę, opis zakresu badań i wyników oraz ich
ocenę. Należy podać w protokole, czy wykonanie jest zgodne z dokumentacją techniczną, a
jeśli nie, to należy podać, jakie wprowadzono zmiany i uzasadnić ich wprowadzenie.
Zastosowane łożyska winny posiadać świadectwo producenta i AT IBDiM.
Badania ostateczne – dopuszczalne odchyłki wykonania i montażu:
- odchylenie usytuowania łożysk w planie
5mm,
- rzędna górnej powierzchni łożysk
2mm,
- odchylenie powierzchni ciosów od płaszczyzny poziomej
0,3%,
strona 123/175
- odchyłki wymiarów liniowych łożyska
- grubość łożyska
+4mm / -2mm,
2mm.
Ogólnie:
- Rusztowania wg M.6.04, deskowania wg M.6.05, ponadto wg M.6.12 - M.6.17.
- Przęsła monolityczne, ramy monolityczne, elementy monolityczne obiektów z belek
prefabrykowanych: badania betonu, stali zbrojeniowej wg M.6.06.
- Przęsła z prefabrykatów: wg PN-S-10041:1978. Konstrukcje mostowe z betonu
sprężonego. Wymagania i badania.
- Badania zgodnie z kryteriami w p. M.5.08 niniejszego opracowania.
Montaż prefabrykatów
Program badań obejmuje:
- badania w czasie budowy,
- badania po zakończeniu budowy,
- badania dodatkowe.
Polegają na sprawdzeniu na bieżąco, w miarę postępu robót, jakości używanych materiałów
i zgodności wykonywanych robót z projektem i obowiązującymi normami. Badania
powinny objąć wszystkie etapy, a przede wszystkim roboty zanikające.
Badania te obejmują:
- sprawdzenie przygotowania podłoża,
- sprawdzenie materiałów,
- sprawdzenie konstrukcji pomocniczych,
- sprawdzenie elementów konstrukcji,
- sprawdzenie montażu prefabrykatów.
Tolerancje w p. M.5.08 niniejszego opracowania.
Wyniki badań oraz wnioski i zalecenia należy wpisać do dziennika budowy.
Badania po zakończeniu montażu
Obejmują sprawdzenie podstawowych wymiarów na zgodność z dokumentacją techniczną
w zakresie:
- podstawowych rzędnych belek oraz położenia w planie w stosunku do trasy i względem
siebie,
- sprawdzenie belek ze względu na uszkodzenia i rysy (powstałe w czasie montażu).
Badania po zakończeniu budowy
Sprawdzenie podstawowych wymiarów obiektu należy przeprowadzać przez wykonanie
pomiarów na zgodność z dokumentacją techniczną w zakresie:
strona 124/175
- podstawowych rzędnych główek szyn, nawierzchni oraz położenia osi obiektu w
stosunku do dojazdów,
- rozpiętości poszczególnych przęseł i długości całego obiektu.
Sprawdzenie konstrukcji należy wykonać przez oględziny oraz kontrolę formalną
dokumentów z badań prowadzonych w czasie budowy. Szczególną uwagę należy zwrócić
na wykończenie krawędzi.
Dopuszczalne odchyłki wymiarowe od projektu – beton ustroju nośnego w deskowaniu:
- długość przęsła
2cm,
- rozpiętość usytuowania łożysk
1cm,
- oś podłużna w planie
3cm,
- grubość elementu
0,5cm,
- rzędne podparć przęseł i rzędne niwelety
1cm,
- usytuowanie belek podłużnych i poprzecznych w planie
2cm.
Według normy PN-S-10050:1989. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Wymagania i
badania.
Wymagana dokumentacja:
- dziennik wytwarzania konstrukcji,
- dziennik budowy.
Przed przystąpieniem do składania konstrukcji Inżynier przeprowadza odbiór elementów z
zachowaniem wymagań:
- PN-S-10050:1989. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Wymagania i badania,
- PN-M-04251:1987. Struktura geometryczna powierzchni. Chropowatość powierzchni.
Wartości liczbowe parametrów,
- PN-EN ISO 9013:2008. Cięcie termiczne. Klasyfikacja cięcia termicznego. Specyfikacja
geometrii wyrobu i tolerancje jakości.
Badania materiałów
Wszystkie dostarczone na teren budowy elementy stalowe, konstrukcje oraz łączniki, z
wyjątkiem śrub sprężających powinny mieć atesty i certyfikaty potwierdzające, iż materiał
został sprawdzony i zbadany zgodnie z PN-S-10050:1989.
Materiały przeznaczone do wbudowania pomimo posiadania odpowiednich certyfikatów,
atestów oraz Aprobat Technicznych, każdorazowo przed wbudowaniem muszą uzyskać
akceptację Inżyniera. Akceptacja partii materiałów przeznaczonych do wbudowania polega
na wizualnej ocenie stanu materiałów dokonanej przez Inżyniera, oraz udokumentowaniu jej
wpisem do Dziennika Budowy.
Konstrukcja stalowa podlega odbiorom na poszczególnych etapach jej wykonania.
Odbiór stali na podstawie Świadectwa Badań (Hutniczego) wg PN-EN 10204:2006
(certyfikat 3.1).
strona 125/175
Dopuszczalne odchyłki wymiarów konstrukcji zgodnie z w/w normą wynoszą:
- odchyłka prostości elementów (pasów ściskanych od podpory do podpory lub do węzła
stężeń) nie więcej niż 1/1000 długości i nie więcej niż 10mm,
- dopuszczalne skręcenie przekroju (mierzone wzajemnym przesunięciem odpowiadających sobie punktów przekrojów) nie więcej niż 1/1000 długości i nie więcej niż 10mm,
- długości dźwigara ±10mm,
- wysokości dźwigara ±1mm,
- odchylenia strzałki wygięcia dźwigara ±10% projektowanej strzałki,
- wybrzuszenie środka blachownicy z płaszczyzny dźwigara ±3mm.
Badania elementów stalowych
Należy sprawdzić czy użyte do konstrukcji blachy i kształtowniki są zgodne
z Dokumentacją Projektową i odpowiadają właściwym normom, czy odchyłki kształtu
i wymiarów nie przekraczają dopuszczalnych wartości wg PN-S-10050:1989.
Ponadto należy sprawdzić czy:
- długość elementów i ich kształt jest zgodny z rysunkami warsztatowymi,
- powierzchnie przylegające są dostatecznie szczelne, a krawędzie odpowiednio
obrobione,
- elementy są właściwie oznakowane.
Sprawdzenie wymiarów konstrukcji obejmuje:
- zasadnicze wymiary konstrukcji, tj. długość, wysokość, szerokość,
- przekroje wszystkich belek.
Dokładność pomiaru powinna wynosić 1mm. Wyniki pomiarów powinny być zgodne
z Dokumentacją Projektową i rysunkami warsztatowymi.
Sprawdzenie kształtu konstrukcji polega na kontroli:
- prostoliniowości elementów za pomocą łat oraz prawidłowości kształtu konstrukcji za
pomocą szablonu,
- wielkości ewentualnych wybrzuszeń środnika lub wygięcia belek w całości.
Wykonawca powinien dostarczyć Inżynierowi świadectwa badań pokazujące, iż co najmniej
3 śruby sprężające na 50 zostały zbadane i są zgodne z wymaganiami dla niżej podanych
badań:
- badanie rozciągania,
- badanie twardości (metodą Brinella) według PN-EN ISO 6506-1:2008. Metale. Pomiar
twardości sposobem Brinella. Część 1: Metoda badań,
- badanie udarności według PN-EN ISO 148-2:2009. Metale. Próba udarności
Charpy'ego. Część 2: Sprawdzanie młotów wahadłowych, należy wykonać na próbkach
z karbem w kształcie litery V w temperaturze –20°C,
- podkładki należy zbadać na twardość według PN-EN ISO 6506-1:2008. Metale. Pomiar
twardości sposobem Brinella. Część 1: Metoda badań oraz na zginanie według
PN-S-10050:1989. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Wymagania i badania,
- nakrętki należy badać na ściskanie według PN-S-10050:1989,
- śruby i nakrętki sprężające należy badać na przeciążenie według PN-S-10050:1989.
strona 126/175
Dostarczone na teren budowy materiały spawalnicze przeznaczone do wytwarzania
konstrukcji stalowych na budowie powinny mieć świadectwa badań przeprowadzonych
przez producenta, potwierdzające ich zgodność z PN-S-10050:1989.
W przypadku dostarczenia na budowę materiałów spawalniczych bez odpowiednich
świadectw badań, Wykonawca powinien przeprowadzić badania wymagane zgodnie
z PN-S-10050:1989, a ich wyniki dostarczyć Inżynierowi do zatwierdzenia przed użyciem
tych materiałów.
Tolerancje
Dopuszczalne odchyłki elementów konstrukcji stalowych, cięcia i przygotowania krawędzi,
gięcia i prostowania elementów stalowych, skręcenia i odkształcenia złożonych przekrojów,
jak również połączeń spawanych i na śruby powinny być zgodne z podanymi w PN-S10050:1989 oraz w Kontrakcie.
Spawanie
Wykonawca powinien prowadzić dziennik spawania rejestrujący wszystkie czynności
spawania, lub zapewnić prowadzenie takiego dziennika przez Wytwórcę, jeżeli Wytwórca
nie jest jednocześnie Wykonawcą. W Dzienniku Budowy należy powoływać się na dziennik
spawania. Wykonawca zapewni bieżące uaktualnianie oraz zatwierdzanie przez Inżyniera
dziennika, zgodnie z postępem robót spawalniczych.
Badania spoin
- Wszystkie spoiny należy badać zgodnie z wymaganiami PN-S-10050:1989. Wykonawca
przeprowadzi dodatkowe badania spoin, jeżeli wymaga tego Kontrakt lub na polecenia
Inżyniera.
- Prześwietlanie i badania ultradźwiękowe spoin należy wykonywać zgodnie
z opisem podanym w PN-S-10050:1989 w laboratoriach zatwierdzonych przez Komisję
Kwalifikacyjną MI. Każda spoina powinna być oznaczona marką spawacza. Wykonawca
obowiązany jest dokonać badania spoin polegające na oględzinach i makroskopowych
badaniach nieniszczących. Badania prowadzi przedstawiciel Inżyniera osobiście. Badania
radiograficzne i ultradźwiękowe wykonywać mogą jedynie laboratoria zaakceptowane
przez Komisję Kwalifikacyjną MI podczas przewodu kwalifikującego wytwórnie.
Inżynier uprawniony jest do zarządzenia dodatkowych badań stopiwa i złączy spawanych
w każdej fazie wytwarzania konstrukcji. Badania potwierdzające jakość robót
spawalniczych prowadzić należy według PN-S-10050:1989 pkt. 3.2.8. i pkt. 3.2.9.
- Spoiny powinny posiadać klasę zgodną z Dokumentacją Projektową i projektem
montażu.
- Spoiny czołowe specjalnej jakości powinny odpowiadać klasie B wadliwości
wg PN-EN 12517:2008 (dawniej klasie wadliwości złącza R1), a wszystkie spoiny
normalnej jakości w konstrukcjach mostowych klasie C wadliwości wg PN-EN
12517:2008 (dawniej klasa wadliwości złącza R2).
- Spoiny pachwinowe powinny odpowiadać klasie wadliwości B lub C
wg PN-EN 12517:2008 (klasa wadliwości W2 wg PN-M-69775).
strona 127/175
- Badania stopiwa i płyt próbnych należy wykonywać zgodnie z PN-S-10050:1989.
- Wytwórca zobowiązany jest gromadzić pełną dokumentację badań w postaci
radiogramów i protokołów i przekazać ją Inwestorowi podczas odbioru ostatecznego
konstrukcji.
- Każdy z segmentów konstrukcji po wykonaniu spawania podlega dokładnej kontroli pod
względem zgodności kształtu geometrycznego z projektem. Wszelkie odchyłki większe
od dopuszczalnych muszą być usunięte.
- Operacja usuwania odkształceń spawalniczych odbywać się powinna w obecności
przedstawiciela Inżyniera z przestrzeganiem zaleceń PN-S-10050:1989. Wystąpienie
pęknięć czy innych uszkodzeń w elemencie w trakcie usuwania lub po usunięciu
odkształceń spawalniczych powoduje jego dyskwalifikację i odrzucenie danego
elementu.
- Końcowe badania spoiny powinny być przeprowadzone nie wcześniej jak po upływie 96
godzin po ich wykonaniu. Badania spoin polegające na oględzinach i makroskopowych
badaniach nieniszczących prowadzi przedstawiciel Inżyniera osobiście. Koszty badań
radiograficznych i ultradźwiękowych ponosi Wykonawca, a wykonywać je mogą jedynie
laboratoria zaakceptowane przez Inżyniera. Badania, potwierdzające jakość robót
spawalniczych, prowadzić należy według
PN-S-10050:1989 punkty
3.2.8 i 3.2.9.
Naprawa/wymiana wadliwych spoin
- Wykonawca powinien naprawić lub wymienić wszystkie spoiny, które nie spełniają
wymagań w zakresie jakości.
- Naprawę i wymianę spoin należy wykonywać zgodnie z wymaganiami
PN-S-10050:1989. Po wykonaniu napraw lub wymiany, spoiny powinny zostać poddane
badaniom jakości w pełnym zakresie.
Badania połączeń na śruby sprężające
- Klucze dynamometryczne należy sprawdzać przed każdym użyciem, badając ich stan
techniczny i odchyłki od wartości nominalnych według PN-S-10050:1989.
- Przygotowanie próbek, jak również procedury badań i oceny wyników powinny być
zgodne z wymaganiami podanymi w PN-S-10050:1989.
- Przed przystąpieniem do wykonywania połączeń na śruby sprężające, należy wykonać
próbne badania, w celu sprawdzenia, czy powierzchnie styku w połączeniu na śruby
sprężające charakteryzują się wymaganą w Kontrakcie wielkością współczynnika tarcia.
Zakres i szczegóły tych badań powinny być podane w opracowanym przez Wykonawcę
opisie metody.
- Wykonawca powinien przygotować szczegółowy protokół wykonania połączeń na śruby
sprężające albo zapewnić przygotowanie takiego protokołu przez Wytwórcę, jeżeli
Wytwórca nie jest Wykonawcą. Dziennik Budowy powinien powoływać się na ten
protokół. Protokół powinien opisywać wszystkie odstępstwa od wymagań zawartych w
Kontrakcie, jak również błędy konstrukcyjne powstałe podczas montażu. Wykonawca
strona 128/175
zapewni bieżące uaktualnianie oraz zatwierdzanie przez Inżyniera protokołu, zgodnie z
postępem składania.
Badanie połączeń na śruby zwykłe
Połączenia na śruby zwykłe należy badać zgodnie z wymaganiami podanymi
w PN-S-10050:1989.
Próbny montaż konstrukcji stalowych
- Jeżeli wymaga tego Kontrakt, Wykonawca powinien wykonać próbny montaż całości lub
części konstrukcji zgodnie z PN-S-10050:1989.
- Po zakończeniu próbnego montażu, Wykonawca opracuje i dostarczy Inżynierowi
szczegółowy protokół zawierający wyniki wszystkich pomiarów wykonanych podczas
próbnego montażu i dotyczących ułożenia i przemieszczeń elementów, pracy połączeń na
nity, śruby, połączeń spawanych, oraz zgodności z wymaganiami podanymi w
Kontrakcie.
- Jeżeli protokół we wnioskach stwierdzi, iż konstrukcja nie odpowiada wymaganiom
Kontraktu, Wykonawca powinien zaproponować środki naprawcze w celu usunięcia
braków oraz przedstawić Inżynierowi swoją propozycję naprawy łącznie z protokołem.
Odbiór wykonania zabezpieczenia antykorozyjnego warsztatowego wg M.5.16
Montaż konstrukcji stalowych
Montaż ustrojów niosących konstrukcji mostowych powinien spełniać następujące
wymagania:
- Wykonawca powinien z odpowiednim wyprzedzeniem powiadomić Inżyniera o
rozpoczęciu montażu, tak aby umożliwić mu właściwe monitorowanie robót.
- Na podporach należy trwale oznaczyć podłużną oś obiektu mostowego oraz położenie
osi łożysk. Położenie osi łożysk należy obliczyć przyjmując długość przęsła w
temperaturze +100C.
- Podczas ustawiania na łożyskach, konstrukcja nie może być poddawana odkształceniom
niesprężystym, nadmiernym ugięciom, a naprężenia powinny pozostawać w zakresie
pracy sprężystej.
- Wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego po zakończeniu montażu wg M.5.16
- Odbiór rusztowań montażowych wg M.8.04.
- Odwodnienie w M.5.13, hydroizolacja w M.5.15.
- Roboty rozbiórkowe w M.5.19.
- Próbne obciążenie konstrukcji mostowych, powinno odpowiadać wymaganiom
określonym w M.5.20.
Przęsła ze stalowych blach falistych
Kontroli podlegają:
- prawidłowość zmontowania elementów z blach falistych i umocowania ich
w fundamentach,
- prawidłowość wykonania zabezpieczeń antykorozyjnych wg M.5.16,
strona 129/175
- prawidłowość wykonania i zagęszczenia zasypek,
- fundamenty żelbetowe wg M.5.03,
- hydroizolacja wg M.5.15.
Kontrola geodezyjna odchyłek
Przez cały czas montażu konstrukcji stalowej należy prowadzić bieżącą kontrolę geodezyjną
geometrii konstrukcji stalowej – ugięć, odchylenia w planie i innych parametrów
geometrycznych.
Kontrola według wytycznych producentów oraz według:
- roboty przygotowawcze jak w M.6.01,
- wykonanie robót ziemnych w M.6.02,
- wykonanie konstrukcji żelbetowych w M.6.03 i M.6.06,
- wykonanie rusztowań jak w M.6.04,
- wykonanie deskowań jak w M.6.05,
- wykonanie dylatacji jak w M.6.12,
- wykonanie odwodnienia jak w M.6.13,
- prace naprawcze i wykończeniowe jak w M.6.14,
- wykonanie hydroizolacji jak w M.6.15,
- wykończenie i wyposażenie oraz roboty przyobiektowe w M.6.17 i M.6.18,
- roboty rozbiórkowe w M.6.19.
M.6.11. Przepusty
Przepusty z prefabrykowanych elementów żelbetowych oraz z cegły i kamienia –
rozbudowa i remont.
Kontroli podlega:
- grubość podbudowy (nierówność powierzchni na całej długości 2cm), rodzaj kruszywa,
jakość i grubość warstwy, poprawność wykonania fundamentu kruszywowego, podsypki
i zasypki, umocnień wlotu i wylotu przepustu oraz regulacji i umocnień skarp nasypu
kolejowego i koryta cieku,
- prawidłowość wykonania mieszanki betonowej wg punktu M.2.03,
- prawidłowość wykonania zbrojenia zgodnie z M.5.03 i M.5.06,
- prawidłowość ułożenia elementów prefabrykowanych.
Prefabrykaty powinny odpowiadać obciążeniom normy PN-S-10030:1985. Obiekty
mostowe. Obciążenia. oraz PN-EN 1991-2: 2007. Eurokod 1: Oddziaływania na
konstrukcje. Część 2: Obciążenia ruchome mostów (v=200km/h).
Kształt i wymiary prefabrykatu powinny być zgodne z Dokumentacją Projektową. Wymiary
prefabrykatu powinny mieścić się w granicach tolerancji.
Odchyłki wymiarów prefabrykatów nie powinny przekraczać:
- długości prefabrykatu
5mm,
- grubość ścian prefabrykatu
+4mm / -2mm,
strona 130/175
- gabaryty otworu
- zbieżność ścian
5mm,
5mm.
Tolerancje usytuowania przepustu w planie
Usytuowanie wykonanego przepustu nie powinno różnić się od pokazanego na Rysunkach
Projektowych o więcej niż:
- +10mm w stosunku do osi drogi (toru) biegnącej nad przepustem,
- +10mm dla rzędnych na końcach przepustu,
- pochylenie skarp i rzędne nasypu nad przepustem powinny być zgodne z tolerancjami
określonymi w PN-S-02205:1998. Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i
badania.
Dodatkowe wymagania dotyczące przepustów z blachy falistej
- Obcięte krawędzie nie powinny posiadać wgłębień, zadziorów i rdzy.
- Pobieranie próbek i badania zasypki konstrukcji z blachy falistej powinny być zgodne z
ogólnymi wymaganiami dotyczącymi pobierania próbek i badań materiałów zasypki.
- Po uformowaniu, głębokość fali nie powinna posiadać odchyłek od wymiarów
nominalnych większych niż +6%, a dla skoku sfalowania +4%.
- Arkusze powinny mieć krawędź o minimalnej szerokości 45mm za ostatnim
wierzchołkiem (grzbietem).
Odkształcenie przepustów blachy falistej podczas formowania zasypki:
- W czasie wykonywania wszystkich czynności związanych z układaniem
i zagęszczaniem zasypki, budową nawierzchni drogowej lub jakiegokolwiek innego
ruchu pojazdów, które mogą wpływać na kształt konstrukcji, zmiany poziomych i
pionowych wymiarów konstrukcji nie mogą przekraczać +5% dla konstrukcji o
przekroju kołowym i +2% dla konstrukcji o innych przekrojach poprzecznych.
- Odchylenie od linii prostej na dowolnym odcinku 10m długości konstrukcji nie może
przekraczać 25mm, a przemieszczenie obrotowe (rotacyjne) na dowolnym odcinku 10m
długości konstrukcji nie może przekraczać 25mm.
Należy sprawdzić prawidłowość wykonania połączeń śrubowych.
M.6.12. Dylatacje
Wykonawca przygotuje plan kontroli jakości opisujący procedury kontroli jakości, które
zamierza stosować podczas wykonania i montażu szczelin dylatacyjnych. Wykonawca,
przed przystąpieniem do robót, przedstawi powyższy plan Inżynierowi do akceptacji.
Kontrola poszczególnych etapów prac
Kontrola robót prowadzonych przy wykonywaniu zabezpieczeń wszelkich przerw
dylatacyjnych powinna przebiegać w sposób ciągły.
Całe urządzenie dylatacyjne należy zbadać zgodnie z przygotowanym przez Wykonawcę
opisem metody wykonania, w celu sprawdzenia jego szczelności.
Plan kontroli jakości powinien zapewniać sprawdzenie i kontrolę następujących elementów:
- wymiary i kształt koryta dylatacji,
- przygotowanie podłoża,
strona 131/175
- szerokość urządzenia dylatacyjnego w dostosowaniu do temperatury powietrza podczas
montażu,
- położenie otworów na sworznie,
- ułożenie urządzenia dylatacyjnego względem otworów na sworznie oraz rzędnej
wykonanej nawierzchni,
- rodzaj środka gruntującego, masy sklejającej taśmy i zaprawy polimerowej
w szczelinach pionowych pomiędzy dylatacją i nawierzchnią,
- zgodność wymiarów wykonanego urządzenia dylatacyjnego z projektem.
Przy wykonaniu dylatacji bitumicznych Wykonawca, przed przystąpieniem do wykonania,
powinien umożliwić Inżynierowi sprawdzenie i zbadanie następujących elementów robót:
- powierzchni betonowych przed ułożeniem materiału wypełniającego,
- rodzaj i sposób ułożenia materiału wypełniającego przed betonowaniem,
- stan i dokładność wykonania rowka na materiał uszczelniający, przed wbudowaniem
materiału uszczelniającego.
Wymagania dotyczące dylatacji
Ustawione i zamocowane dylatacje powinny spełniać następujące wymagania:
- odchyłka od montażowego rozwarcia szczeliny dylatacyjnej (krawędzi dylatacji),
wymaganego przez projekt techniczny obiektu, nie powinna przekraczać 2,5mm
(należy przy tym uwzględnić temperaturę montażu),
- odchyłka wymaganych rzędnych wierzchu dylatacji na całej długości nie może
przekraczać 2,5mm,
- odchyłka od wymaganego spadku poprzecznego dylatacji nie powinna przekraczać
0,2% .
Uwagi ogólne
Konstrukcja dylatacji powinna spełniać następujące warunki:
- gwarantować swobodę wszelkich przesunięć, wynikających z układu statycznego i
konstrukcyjnego mostu,
- posiadać wytrzymałość zapewniającą niezmienne warunki eksploatacyjne w ciągu
określonego przez projekt czasu,
- być szczelną dla wody lub posiadać sprawny system odwadniający,
- być łatwą w montażu i naprawie przy dostępie od góry,
- być odporną na działanie wyższych temperatur, produktów naftowych, soli i innych
czynników chemicznych.
Z badań należy sporządzić protokoły, które powinny zawierać datę, opis zakresu badań i
wyników oraz ostateczną ocenę. Badania powinny być wykonane zgodnie z normą
PN-S-10050:1989 oraz z wymaganiami producenta.
Odbiorowi i kontroli muszą podlegać poszczególne etapy prac. Inżynier potwierdza
przyjęcie prac wpisem do dziennika budowy. Szczególnej kontroli wymagają roboty
zanikające.
Odbiór dylatacji powinien być wykonany na podstawie badań obejmujących:
strona 132/175
- badanie wykonania warsztatowego,
- badanie dylatacji po wykonaniu mostu, przed ułożeniem tłucznia podtorza,
- badania ostateczne .
Badania wykonania warsztatowego powinny obejmować:
- sprawdzenie materiału,
- oględziny zewnętrzne poszczególnych części dylatacji,
- sprawdzenie prawidłowości dopasowania poszczególnych elementów i działania dylatacji
jako całości,
- sprawdzenie połączeń.
Badania po ustawieniu dylatacji powinny obejmować:
- sprawdzenie usytuowania dylatacji w planie,
- sprawdzenie montażowego rozwarcia szczeliny,
- sprawdzenie montażowego zamocowania dylatacji.
Badania końcowe polegają na skontrolowaniu, czy wszystkie powyżej wymienione badania
zostały wykonane oraz na oględzinach dylatacji, podczas których sprawdza się:
- stan zamocowania dylatacji, ewentualne wystąpienia raków pęknięć, zarysowań itp,
- szczelność dylatacji (próba wodna).
M.6.13. Odwodnienie
Materiały przeznaczone do wbudowania pomimo posiadania odpowiednich atestów oraz
świadectw dopuszczenia do stosowania w budownictwie drogowym i mostowym,
każdorazowo musi uzyskać akceptację Inżyniera. Akceptacja polega na wizualnej ocenie
stanu materiałów, oraz udokumentowaniu jej wpisem do dziennika budowy.
Kontrola wg kart i katalogów producentów oraz przepisów branżowych.
Zakres badań:
- sprawdzenie cech zewnętrznych,
- badania laboratoryjne,
- sprawdzenie prawidłowości ułożenia kolektora (kanału),
- wizualna ocena jakości robót,
- sprawdzenie szczelności zalania spoin,
- sprawdzenie prostoliniowości ułożenia.
Odchylenie kolektora mierzone na łacie o długości 4,0m nie powinno być większe niż 5mm
(niwelacyjne sprawdzenie prawidłowości wysokościowego ułożenia).
Odchyłka spadku niwelety nie powinna być większa niż 0,2% .
Zakres badań wpustów mostowych zgodnie z :
- PN-EN 1561:2000. Odlewnictwo. Żeliwo szare,
- PN-EN 124:2000. Zwieńczenia wpustów i studzienek kanalizacyjnych do nawierzchni
dla ruchu pieszego i kołowego. Zasady konstrukcji, badania typu, znakowanie,
sterowanie jakością,
- Katalogiem "Żeliwny wpust mostowy" CBPBDiM Warszawa,
strona 133/175
- Materiałami instruktażowymi z Koneckich Zakładów Odlewniczych.
Badania ułożenia drenażu zgodnie z normami:
- PN-EN ISO 9862:2007. Geosyntetyki. Pobieranie próbek laboratoryjnych
i przygotowywanie próbek do badań,
- PN-EN ISO 10319:2008. Geotekstylia. Badania wytrzymałości na rozciąganie,
- PN-EN 13101:2005. Stopnie do studzienek włazowych. Wymagania, znakowanie,
badania i ocena zgodności,
- PN-B-12040:1998. Wyroby budowlane ceramiczne. Rurki drenarskie,
- PN-C-89221:1998 . Rury z tworzyw sztucznych. Rury drenarskie karbowane z
niezmiękczonego polichlorku winylu (PVC-U).
Tolerancje ułożenia drenażu:
- odchylenie osi ułożonego drenu od osi drenu określonej w projekcie nie powinno
przekraczać +50mm,
- odchylenie grubości warstw zasypek filtracyjnych nie powinno przekraczać + 50mm lub
+ 25% projektowej grubości warstwy,
- odchylenie rzędnych ułożonego drenu od profilu określonego w projekcie nie powinno
przekraczać +5mm.
Zakres badań kanalizacji w projekcie branżowym oraz STWiORB cz. I.
Przy każdym odbiorze robót zanikających należy stwierdzić ich jakość w formie
protokołów lub wpisów do dziennika budowy.
Normy i przepisy związane w M.5.13.
-
Przygotowanie (oczyszczenie) powierzchni.
Naprawy – iniekcje siłowe i uszczelniające.
Beton natryskowy (torkret).
Naprawy miejscowe, powierzchniowe, spoinowanie.
Odrestaurowanie murów z kamienia, okładziny kamienne i ceramiczne.
Kontrola jakości robót iniekcyjnych obejmuje:
- kontrolę przydatności materiałów,
- kontrolę przeprowadzenia prób szczelności,
- kontrolę wykonania robót w zakresie:
- zgodności wiercenia otworów z dokumentacją techniczną,
- staranności oczyszczenia otworów, szczelin dylatacyjnych, przegubów,
- staranności zamontowania wentyli iniekcyjnych,
- kontrolę przydatności materiałów,
- przygotowania kompozytu (zgodność z recepturą),
- tłoczenia i zużycia kompozytu,
- prawidłowego prowadzenia dokumentacji iniekcyjnej wg norm podanych w M.5.14.
strona 134/175
Kontrola jakości robót wzmacniających (torkret) obejmuje:
- kontrolę prawidłowości wykonania wszystkich robót poprzedzających, a w
szczególności:
- prawidłowość wykonania pomostów roboczych, w M.04
- prawidłowość wykonania zbrojenia, w M.03
- prawidłowość wykonania kotew,
- przygotowania powierzchni pod torkret,
- gotowość sprzętu i urządzeń do prowadzenia robót.
- każda partia kruszywa winna mieć atest z badaniami wg PN-EN 12620+A1:2008.
Kruszywa do betonu,
- zaprawy winny spełniać wymagania zgodne z PN-B-04500:1985. Zaprawy budowlane.
Badania cech fizycznych i wytrzymałościowych oraz M.2.14,
- w czasie wykonania, roboty podlegają na bieżąco sprawdzeniu poprzez:
- badanie przygotowania powierzchni przed torkretowaniem,
- losową kontrolę laboratoryjną partii wbudowanego betonu,
- badanie grubości warstwy,
- badania powierzchni betonu pod względem rys, pęknięć i raków.
Kontrola jakości napraw miejscowych, powierzchniowych, spoinowania obejmuje:
- kontrolę jakości materiałów chemii budowlanej, przygotowania podłoża, stali
zbrojeniowej (stan powierzchni stali, średnice i rozstawu zbrojenia, otuliny), wibrowania
oraz szalunków,
- po wykonaniu robót, Wykonawca obowiązany jest przedstawić Inżynierowi do
akceptacji wyniki badań:
- wytrzymałość zastosowanego materiału na ściskanie określonej na min.3 próbkach
wykonanych w formach w kształcie beleczki 4x4x16cm dla zapraw z grupy PCC wg
PN-B-04500:1985,
- wytrzymałość na rozciąganie przy zginaniu dla zapraw z grupy PCC na próbkach j/w
wg PN-B-04500:1985,
- wytrzymałość nałożonej warstwy materiału na odrywanie od podłoża określonej
metodą „pull off” przy średnicy krążka próbnego d=50mm (wg zasady - 1 oznaczenie
na 25m2, przy min. 5 oznaczeniach wg PN-B-01814:1992. Antykorozyjne
zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i żelbetowe. Metoda badania
przyczepności powłok ochronnych.
Odrestaurowanie murów z kamienia i okładziny kamienne i ceramiczne.
Kamień z rozbiórki stosowany do budowy murów z bloczków powinien być zgodny
z PN-EN 12670:2002. Kamień naturalny. Terminologia i spełniać wszystkie szczególne
wymagania określone w Kontrakcie.
Kontroli podlega jakość stosowanych materiałów w zakresie stosownych atestów i aprobat
technicznych.
Wymagania dotyczące właściwości materiałów izolacyjnych podane są w:
strona 135/175
- materiałach branżowych dotyczących danego typu izolacji,
- PN-B-04615:1990. Papy asfaltowe i smołowe. Metody badań,
- PN-EN 1427:2007. Asfalty i lepiszcza asfaltowe. Oznaczanie temperatury pięknienia.
Metoda Pierścień i Kula,
- PN-EN 12593:2007. Asfalty i lepiszcza asfaltowe. Oznaczanie temperatury łamliwości
Fraassa.
Uwagi ogólne:
- procedury badań wykonywanych zarówno w czasie wykonywania, jak również po
wykonaniu izolacji przeciwwodnej powinny być zgodne z wymaganiami jakościowymi
określonymi w opisie metody wykonania przygotowanym przez Wykonawcę,
- wyniki wszystkich badań należy odnotować w Dzienniku Budowy.
Badanie wykonanych powłok:
- grubość powłoki powinna być zgodna z wartością podaną w dokumentacji projektowej
lub według odpowiedniej specyfikacji określonej przez Producenta dla wymaganego
okresu eksploatacji, z wyjątkiem, gdy określono inaczej w dokumentacji projektowej,
- Wykonawca powinien wykonać badania przyczepności oraz sprawdzić grubość warstw
hydroizolacji i materiału gruntującego, przynajmniej w trzech losowo wybranych
punktach dla każdych 20m2 powierzchni pomostu,
- badanie przyczepności lub odrywania oraz sprawdzenie grubości powinno być zgodne z
wymaganiami dotyczącymi badań podanymi w projekcie i z:
- PN-EN ISO 2808:2008. Farby i lakiery. Oznaczanie grubości powłoki;
- PN-EN ISO 3543:2004/AC:2006. Powłoki metalowe i niemetalowe. Pomiar grubości.
Metoda beta-odbiciowa,
- na żądanie Inżyniera, Wykonawca powinien wykonać dodatkowe badania
potwierdzające integralność wykonanej hydroizolacji,
- badanie nawierzchni chodników w wiaduktach drogowych:
- badania próbek wyciętych z wykonanej nawierzchni,
- pomiar równości nawierzchni,
- sprawdzenie prawidłowości wykonania złącz i obramowań,
- sprawdzenie wyglądu zewnętrznego,
- odchyłka spadku nie większa niż 0,2% .
Po zakończeniu badań, jeżeli wyniki jednego z badań są negatywne, badanie takie należy
powtórzyć. Jeżeli powtórzone badanie nadal daje wynik negatywny, Wykonawca powinien
przedstawić Inżynierowi do zatwierdzenia proponowaną metodę naprawienia takiej wady.
Badania zrealizowane przez Wykonawcę Robót warunkują możliwość aplikacji materiału.
Kontrolę jakości robót należy prowadzić na wszystkich etapach robót ze szczególnym
uwzględnieniem sprawdzania we właściwym czasie tych powierzchni, których nie można
zbadać po wykonaniu montażu.
strona 136/175
Dobór kolorów materiału zgodny z projektem kolorystyki obiektu.
Uwagi ogólne
- Wykonawca powinien przygotować i dostarczyć Inżynierowi program kontroli jakości,
zawierający szczegółowy opis procedur odbiorczych. Program ten powinien uwzględniać
przerwy w robotach z powodu nieodpowiednich miejscowych warunków
atmosferycznych.
- Program kontroli jakości powinien zawierać:
- kontrolę przygotowania powierzchni,
- kontrolę warunków atmosferycznych, w których mogą być wykonywane roboty, w
tym kontrolę wilgotności i temperatury (szczególnie punkt potrójny rosy),
- pomiar grubości pokrycia,
- kontrolę okresów czasu między wykonaniem poszczególnych powłok.
- Wykonawca powinien dostarczyć Inżynierowi atesty farb i sprzętu do malowania, jak
również wyniki badań (prób) wykonanych przez producenta. Jeżeli wyniki badań (prób)
przeprowadzonych przez producenta nie są dostępne, Wykonawca powinien wykonać
badania (próby) we własnym zakresie, zgodnie z odpowiednimi normami oraz w
warunkach uzgodnionych z Inżynierem.
Zabezpieczenie antykorozyjne stali
- Przed podjęciem robót malarskich, należy doświadczalnie określić parametry malowania
(próbne malowanie powierzchni). Malowanie próbne podlega akceptacji Inżyniera.
- Jakość przygotowania powierzchni elementów konstrukcji stalowych powinna
odpowiadać wymaganiom podanym w PN-ISO-8501-1:2008. Przygotowanie podłoży
stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości
powierzchni. Część 1: Stopnie skorodowania i stopnie przygotowania niepokrytych
podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej
nałożonych powłok.
- Inżynier może w czasie malowania zlecić pomiar grubości mokrych powłok
poszczególnych warstw według PN-EN ISO 2808:2008. Farby i lakiery. Oznaczanie
grubości powłoki.
- Wykonawca powinien wykazać, iż jakość poszczególnych powłok malarskich jest
zgodna z odpowiednią Polską Normą, lub z innymi wymaganiami określonymi w
niniejszej Specyfikacji i Kontrakcie:
- po zagruntowaniu, a przed wysłaniem z Wytwórni,
- po nałożeniu każdej międzywarstwy,
- po wykonaniu powłoki nawierzchniowej.
- Dokładność i jakość wykonania powłok natryskowych należy sprawdzać przez
oględziny, a ich grubość należy mierzyć zgodnie z:
- PN-EN ISO 3543:2004/AC:2006. Powłoki metalowe i niemetalowe. Pomiar grubości.
Metoda beta-odbiciowa,
- PN-EN ISO 2808:2008. Farby i lakiery. Oznaczanie grubości powłoki.
- PN-EN ISO 2063:2006. Natryskiwanie cieplne. Powłoki metalowe i inne
nieorganiczne. Cynk, aluminium i ich stopy.
strona 137/175
- Porowatość powłoki należy badać przy pomocy poroskopu
według PN-EN ISO 2409:2008.
- Przyczepność powłoki malarskiej należy badać zgodnie
z PN-EN ISO 3543:2004/AC:2006.
- Wygląd powłoki należy ocenić wzrokowo, w świetle słonecznym lub w świetle
sztucznym o mocy co najmniej 100W, oglądając powierzchnię z odległości 300 do
400mm.
- Uszkodzone powłoki należy naprawiać pędzlem stosując taki sam zestaw malarski.
Powłoka gruntująca i powłoki pośrednie nie powinny mieć sfałdowań (zmarszczek),
śladów pędzla, powinny mieć matowy wygląd. Wszystkie powłoki powinny na całej
powierzchni przylegać do konstrukcji lub wcześniej nałożonej warstwy farby.
- Jeżeli w czasie nakładania zostanie stwierdzone, iż powłoka jest wadliwa lub dana
powłoka zostanie usunięta, Inżynier może odrzucić taką powłokę oraz warstwy
podkładowe.
Zabezpieczenie antykorozyjne odkrytych powierzchni betonowych:
- Zakres kontroli jakości sprawdzany za pomocą badań laboratoryjnych.
- Jakość betonu podłoża wg wymagań odnośnie betonu konstrukcyjnego:
- wytrzymałość na ściskanie badać wg PN-EN 12504-1:2009. Badania betonu w
konstrukcjach. Część 1: Odwierty rdzeniowe. Wycinanie, ocena i badanie
wytrzymałości na ściskanie
- wytrzymałość na oderwanie badać przez odrywanie stempla
50mm
wg PN-B-01814:1992. Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje
betonowe i żelbetowe. Metoda badania przyczepności powłok ochronnych.
- Jakość materiałów do ewentualnych napraw powierzchni pod powłoki zabezpieczające
wg wymagań określonych w odpowiednich normach przedmiotowych lub świadectwach
dopuszczenia do stosowania w budownictwie komunikacyjnym.
- Jakość materiałów zabezpieczających beton - wg wymagań IBDiM.
- Odbiorom międzyoperacyjnym podlegają następujące prace:
- przygotowanie powierzchni do ułożenia pierwszej warstwy,
- osłonięcie powierzchni, które nie mają być pokryte natryskiem,
- wykonanie powłok zabezpieczających.
- Przed nakładaniem kolejnej warstwy, warstwa leżąca bezpośrednio pod nią podlega
pomiarowi przyczepności.
- Należy w sposób ciągły kontrolować temperaturę powietrza.
Odbiory po zakończeniu robót (po stwardnieniu całej powłoki ochronnej):
- sprawdzenie grubości warstw powłoki wg wartości minimalnej i maksymalnej podanej w
Świadectwie.
- Określenie grubości powłoki antykorozyjnej cienkowarstwowej metodą pośrednią, na
podstawie zużycia materiałów stosowanych do wykonania właściwej powłoki.
- Pomiar przyczepności powłoki do podłoża (wytrzymałość na odrywanie) wg
PN-B-01814:1992.
- Odbiór każdego etapu powinien być potwierdzony wpisem do dziennika budowy.
strona 138/175
- Jeżeli powłoka wykonana będzie źle, w sposób zmieniający trwale i negatywnie
oczekiwane parametry techniczne, to wadliwa część zostanie usunięta i ponownie
wykonana poprawnie na koszt Wykonawcy.
- W przypadkach uzasadnionych Inżynier może dopuścić do poprawienia wadliwie
wykonanej powłoki albo może uznać wadę za nieistotną i ustalić zakres i wielkość
potrąceń za obniżoną jakość.
- Należy również sprawdzić zgodność rzeczywistych warunków wykonania robót
zabezpieczających z warunkami określonymi w Specyfikacji z potwierdzeniem ich w
formie wpisu do dziennika budowy.
Bariery ochronne
Wszystkie partie elementów stalowej bariery ochronnej, przed dostarczeniem na budowę
powinny zostać zbadane przez producenta zgodnie z wymaganiami podanymi w
odpowiednich Polskich Normach oraz według niniejszego punktu.
Złącza spawane należy badać zgodnie z wymaganiami.
Producent wykonuje odpowiednie badania, tak aby zapewnić odpowiednie właściwości
chemiczne cynkowania i grubości powłoki cynkowej. Wykonawca, po dostarczeniu na teren
budowy elementów bariery ochronnej, powinien dostarczyć Inżynierowi wyniki badań
wykonanych przez producenta.
Krawężniki kamienne mostowe – zasady kontroli zgodnie z PN-B-11213:1997. Materiały
kamienne. Elementy kamienne. Krawężniki uliczne, mostowe i drogowe.
Badania laboratoryjne należy przeprowadzić na żądanie Inżyniera na próbkach materiału
kamiennego, z którego wykonano krawężniki, a w przypadkach spornych na próbkach
wyciętych z zakwestionowanych krawężników.
Sprawdzenie prawidłowości ułożenia krawężnika:
- wizualna ocena jakości robót,
- sprawdzenie szczelności zalania spoin,
- sprawdzenie prostoliniowości ułożenia: odchylenie mierzone na łacie o długości 4,0m nie
powinno być większe niż 5mm,
- niwelacyjne sprawdzenie prawidłowości wysokościowego ułożenia: odchyłka spadku
niwelety nie powinna być większa niż 0,2% .
Ekrany akustyczne – zasady kontroli zgodne z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z
dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku
Dz. U. z 2007r. Nr 120, poz.826. oraz STWiORB cz. B. 6.21.
Balustrady stalowe:
- kontrola w wytwórni wg M.2.09
- elementy stalowe poręczy powinny odpowiadać wymaganiom norm lub świadectw
dopuszczenia do stosowania w budownictwie drogowym i mostowym,
strona 139/175
- kontroli podlega jakość wykonania poręczy oraz zgodność jej ustawienia
z dokumentacją techniczną (dokładność ustawienia w pionie i poziomie), sprawdzeniu
mocowania elementów poręczy oraz prawidłowości ochrony antykorozyjnej,
- dopuszczalna odchyłka od prawidłowego przebiegu wynosi 0,5cm na długości 8m.
Osłony przeciwporażeniowe – zasady kontroli zgodne z STWiORB cz S.
Roboty betonowe, posadzki z betonu C20/25 zbrojonego włóknami stalowymi – kontrola
wg zasad kontroli betonu M.2.03 i M.2.06 oraz opracowań producenta.
Tynki strukturalne, elastyczna zaprawa mrozoodporna – kontrola zgodnie z
PN-B-04500:1985. Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i wytrzymałościowych
oraz materiałów producenta.
Powłoki anty-graffiti – kontrola zgodnie z materiałami producenta.
Maty antywibracyjne – kontrola zgodnie z wytycznymi producenta.
Nawierzchnia kolejowa na obiekcie zgodnie z STWiORB cz. T – Roboty Torowe.
Kamień na okładzinę i na nawierzchnię przejść podziemnych zgodnie z
PN-B-01080:1984. Kamień dla budownictwa i drogownictwa. Podział i zastosowanie
według własności fizyczno-mechanicznych.
Dźwigi, windy - kontrola zgodnie z wytycznymi producenta, nadzór producenta.
Gabiony - zasady kontroli zgodnie z STWiORB cz B.6.05
- Kontrola wykonania robót ziemnych zgodnie z M.5.02.
- Umocnienie skarp i stożków brukowcem – kontrola zgodnie z PN-B-11104:1960.
Materiały kamienne. Brukowiec.
- Umocnienie skarp i stożków kostką granitową – kontrola zgodnie PN-B-11104:1960.
- Umocnienie skarp kostką z betonu wibroprasowanego – kontrola zgodnie z
PN-B-10021:1980. Prefabrykaty budowlane z betonu. Metody pomiaru cech
geometrycznych.
- Ułożenie betonowych prefabrykatów ściekowych korytkowych – kontrola zgodnie z
KPED, CBPDiM 1979r./1982r.
- Obramowanie przez obrzeża betonowe – kontrola zgodnie z PN-EN 1340:2004/
AC:2007. Krawężniki betonowe. Wymagania i metody badań.
- Umocnienie skarp prefabrykowanymi elementami betonowymi, ażurowymi np. typu
Yomb, zgodnie z KPED, CBPDiM 1979r./1982r. Należy sprawdzić jakość
dostarczonych płyt.
- Zunifikowane konstrukcje prefabrykowane - schody żelbetowe skarpowe szer. 80 cm
zgodnie z projektem lub KDM wraz z balustradami stalowymi; stal St3S – kontrola
zgodnie z PN-B-10021:1980 oraz kontrola prefabrykatów zgodnie z M.2.08.
- Ekrany akustyczne o wysokości 2.4m oparte na ławie fundamentowej C25/30 (B30)
F150 W8, wykonanej na mokro – zasady kontroli wg M.6.17.
- Małogabarytowe gabiony (umocnienie dna i skarp cieków) zgodnie z STWiORB cz. B
pkt B.5.06.
- Siatka ogrodzeniowa wraz z furtkami; kontrola wymiarów i usytuowania oraz wg
materiałów producenta. Wykonawca, po dostarczeniu na budowę materiałów do budowy
ogrodzenia, powinien dostarczyć Inżynierowi wyniki wszystkich badań.
strona 140/175
-
Regulacja cieków, plantowanie skarp wg M.5.02.
Wytwarzanie balustrad stalowych wg M.2.09.
Ochrona antykorozyjna balustrad stalowych wg M.5.16.
Betony wg M.2.03 i M.2.06.
Zgodność z przyjętą organizacją robót rozbiórkowych.
Sprawdzeniu i odbiorowi podlegają elementy do ponownego użycia - nie powinny mieć
uszkodzeń.
Obiekty inżynieryjne
- Obiekty inżynieryjne (w tym mostowe konstrukcje odciążające typu belkowego) przed
oddaniem do eksploatacji wymagają badań próbnego obciążenia zgodnie z normą
PNS-10040:1999 w przypadku konstrukcji betonowych i żelbetowych oraz
PN-S-10050:1989 w przypadku konstrukcji stalowych. Opis badań w M.5.20.
- Wielkości obciążeń użytych do badania obciążenia próbnego nie mogą się różnić od
określonych w projekcie o więcej niż +5%. Ciężary osi wszystkich pojazdów
przeznaczonych do obciążenia konstrukcji mostu należy zważyć bezpośrednio przed
rozpoczęciem badania.
- Po zakończeniu badania należy przeprowadzić inspekcję wizualną wszystkich elementów
konstrukcji, w celu wykrycia ewentualnych pęknięć lub innych uszkodzeń widocznych
nieuzbrojonym okiem.
- Wykonawca powinien zarejestrować i zestawić wszystkie odczyty i obserwacje
wykonane podczas badań oraz opracować raport dla Inżyniera zawierający porównanie
otrzymanych wyników badań, z wynikami obliczeń podanymi w dokumentacji
projektowej.
Próbne obciążenie pala
Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów palowych
Próbny pal jest wykonywany na koszt i potrzeby Wykonawcy w celu ustalenia nośności
pali, które mają być przez niego wykonywane. Pal próbny, jeśli ma zadaną nośność może
być wykorzystany jako niosący konstrukcję.
Przed wykonaniem jakiegokolwiek badania pali, Wykonawca przestawi Inżynierowi celem
akceptacji opis metody, zawierający: propozycję programu, opis procedur badań
i opis zastosowanego sprzętu, oraz istotne szczegóły dotyczące doświadczenia personelu
Wykonawcy oraz podwykonawców, których Wykonawca proponuje zatrudnić w celu
wykonania badania i zinterpretowania wyników. Do przedłożonych dokumentów należy
załączyć bieżące świadectwa badań i świadectwa wzorcowania dla sprzętu
i oprzyrządowania.
strona 141/175
Odbiór końcowy obiektów
kontrola jakości nawierzchni kolejowej zgodnie z STWIORB cz. T pkt. T.6.08
Kontrola zaleceń zamieszczonych w p. M. 5.21.
Wykonywanie betonów
- Uzyskanie wytrzymałości 15MPa powinno być zbadane na próbkach przechowywanych
w takich samych warunkach jak zabetonowana konstrukcja.
- Gdyby betonowanie było wykonywane w okresie obniżonych temperatur, wykonawca
zobowiązany jest codziennie rejestrować minimalne temperatury za pomocą
sprawdzonego termometru umieszczonego przy betonowanym elemencie.
Prace na bazie żywic syntetycznych
- W trakcie prowadzenia robót należy w sposób ciągły kontrolować temperaturę
powietrza, a dla materiałów wymagających suchego podłoża należy kontrolować
również punkt rosy (wilgotność względna powietrza i temperatura podłoża).
- Podczas robót Wykonawca zobowiązany jest prowadzić oddzielnie dziennik wykonania
ochrony powierzchniowej, w którym w formie tabelarycznej podaje wszystkie niezbędne
informacje o warunkach atmosferycznych, stanie używanych materiałów, parametrach
technologicznych wbudowania materiałów oraz wyniki badań wykonanych powłok
ochrony powierzchniowej betonu.
Łożyska i dylatacje
- Kontrola korekty ustawienia w przypadku niskiej, odbiegającej od zalecanej normą
temperatury montażu.
- Bitumiczną masę zalewową należy układać w czasie suchej, bezdeszczowej pogody.
- Podczas wypełniania koryta bitumiczną masą zalewową, temperatura powietrza nie
powinna być niższa niż 00C, z wyjątkiem gdy Wykonawca przewidział w swojej
metodzie wykonania ogrzewanie konstrukcji przylegającej do szczeliny dylatacyjnej.
M.7. Obmiar robót
Wymagania ogólne dotyczące obmiaru robót są zawarte w STWiORB cz. O.
UWAGI OGÓLNE
- inwestycja podlega stałemu nadzorowi Służby Geodezyjnej, niezależnej od Wykonawcy
Robót,
- wszystkie rozbieżności z ilością podaną w projekcie i specyfikacji musi zaakceptować
Inżynier,
- obmiar robót odbywa się w obecności Inżyniera i wymaga jego akceptacji,
strona 142/175
robót dodatkowych,
- obmiar robót ulegających zakryciu przeprowadza się przed ich zakryciem,
- roboty pomiarowe do obmiaru oraz nieodzowne obliczenia muszą być wykonane w
sposób zrozumiały i jednoznaczny,
- wymiary skomplikowanych powierzchni lub objętości muszą być uzupełnione
odpowiednimi szkicami umieszczonymi na karcie księgi obmiaru. W razie braku miejsca
szkice mogą być dołączone do księgi obmiaru w formie oddzielnego załącznika, którego
wzór musi być uzgodniony z Inżynierem,
- przyjęte rozwiązania konstrukcyjne weryfikowane będą przez Jednostkę Projektową, w
miarę postępu prac rozbiórkowych i konstrukcyjnych, w ramach nadzoru autorskiego.
Jednostką obmiarową jest:
- [Mg] konstrukcji odciążających belkowych,
- [szt.] konstrukcji odciążających z wiązek szyn o określonej długości,
- [szt.] typowych klatek stalowych PRK-15; łożysk stalowych, urządzeń do nasuwania
konstrukcji,
- [m3] pospółki (tłucznia), podłoże pod płyty drogowe,
- [m2] płyt drogowych żelbetowych, prefabrykowanych,
- [szt.] drewnianych podkładów kolejowych, mostownic,
- [m3] krawędziaków lub desek dla podpór tymczasowych i pomostów,
- [m] dla konstrukcji pomocniczych z belek walcowanych,
- [m] dla rur zabezpieczających urządzenia obce (wraz z konstrukcjami wsporczymi) lub
[ryczałt] za całość zabezpieczenia,
- [m] kolektora technologicznego o określonej średnicy,
- [mb] dla ścian zabezpieczających z grodzic, ściany o określonej długości, z
uwzględnieniem kotwienia lub rozparcia.
M.7.02. Roboty ziemne: wykopy, nasypy, wzmacnianie gruntu
- [m3] wykonania wykopu wraz z wywozem lub wbudowaniem w nasyp
- [m3] nasypu - objętość nasypów będzie ustalana na podstawie obliczeń z przekrojów
poprzecznych, w oparciu o poziom gruntu rodzimego i poziom istniejących nasypów.
Obmiar [m3] nasypu uwzględnia niezbędną ilość (wymaganej do zbrojenia nasypu)
geowłókniny w zależności od wymagań technologicznych dla materiału przyjętego przez
Wykonawcę.
- [m2] humusowania i obsiewania mieszankami traw,
- [mb] ścianki o określonej długości, dla ścianek szczelnych umacniających wykopy
- [ryczałt] za wykonanie wzmocnienia gruntu kolumnami iniekcyjnymi,
strona 143/175
- [m3] gruntu stabilizowanego cementem,
- [m3] wydobytych przy regulacji cieków namułów i gruntu lub
- [mb] rowu o określonych parametrach geometrycznych.
Jednostką obmiarową dla wykonania pali jest:
- [m] pala określonej średnicy:
- do długości pala nie wlicza się wystającego zbrojenia, ani nadlewki betonu; długość
pala przyjmuje się od spodu stopy pala do poziomu o 5cm wyższego od spodu ławy
fundamentowej,
- próbny pal jest wykonywany na koszt i potrzeby Wykonawcy w celu ustalenia
nośności pali, które mają być przez niego wykonywane; pal próbny, jeżeli był
wykonany tym samym sprzętem i został zaakceptowany przez Inżyniera, może być
włączony do obmiaru na ogólnej zasadzie.
Jednostką obmiarową dla ław fundamentowych jest:
- [m3] betonu odpowiedniej klasy wbudowany w konstrukcję,
- [kg] wbudowanej stali zbrojeniowej,
- [m3] wbudowanego gruntu, wymienionego pod fundamentem.
Ilość jednostek przyjmuje się na podstawie dokumentacji projektowej.
M.7.04. Rusztowania
konstrukcji,
- [Mg] rusztowań stalowych, konstrukcji pomocniczych z belek walcowanych lub
spawanych (np. awanbek).
M.7.05. Deskowania
- [m2] deskowania.
M.7.06. Podpory
Jednostką obmiaru jest:
- [m3] betonu odpowiedniej klasy wbudowany w korpus podpory. Ilość jednostek, o ile
wcześniej nie ustalono zmian, przyjmuje się na podstawie dokumentacji projektowej.
- [kg] stali zbrojeniowej. Do obliczania należności przyjmuje się teoretyczną ilość
zmontowanego zbrojenia tj. łączną długość prętów poszczególnych średnic pomnożoną
odpowiednio przez ich ciężar jednostkowy [kg/m]. Nie uwzględnia się zwiększonej ilości
strona 144/175
materiału w wyniku stosowania przez Wykonawcę prętów o średnicach większych od
wymaganych w Dokumentacji.
M.7.07. Łożyska
- [szt.] łożyska określonego typu i nośności,
- [szt.] łożyska podlegającego renowacji.
- [szt.] wytworzonego i zamontowanego w przęśle prefabrykatu o określonej masie i
klasie nośności,
- [m3] betonu odpowiedniej klasy dla elementów monolitycznych. Ilość jednostek, o ile
wcześniej nie ustalono zmian, przyjmuje się na podstawie dokumentacji projektowej.
- [kg] stali zbrojeniowej. Do obliczania ilości przyjmuje się zasady opisane w p. M.7.06.
- Pozostałe roboty - obmiary wg M.5.04, M.5.05, M.5.12 do M.5.17.
- [Mg] wykonanej i zmontowanej konstrukcji stalowej. Do płatności przyjmuje się masę
zgodnie z projektem zwiększoną lub zmniejszoną o ilości wynikające z zaaprobowanych
zmian. Ciężar właściwy stali i staliwa należy przyjmować wg PN. Naddatki wynikające z
zastosowania przez Wykonawcę elementów zamiennych o większych niż potrzeba
wymiarach nie są zaliczone do masy. Ciężar śrub, nakrętek, ściągów, sworzni do
współpracy z betonem oraz podkładek wlicza się do masy konstrukcji wg ich
nominalnej masy i wymiarów. Nie wlicza się do masy powłok ochronnych. Masę spoin
wlicza się do masy łącznej drogą stosowanych współczynników zwiększających masę
stali. Nie potrąca się z masy otworów i wcięć o powierzchni mniejszej od 0,01m2.
- Obmiar nie obejmuje żadnych rusztowań i stężeń montażowych.
- Pozostałe roboty - obmiary wg M.7.04, M.7.12 do M.7.17.
Obmiary dla:
- konstrukcji monolitycznych wg M.7.08,
- pozostałych robót wg M.7.01 do M.7.05, M.7.12 do M.7.19.
M.7.11. Przepusty
- [m] dla przepustów i przepustów technologicznych z elementów prefabrykowanych z rur
PEHD/PP i stalowych, karbowanych,
- [szt.] dla prefabrykatów betonowych,
- [m3] dla betonowych elementów monolitycznych.
strona 145/175
M.7.12. Dylatacje
- [m] urządzenia dylatacyjnego o określonym przesuwie (parametrach). Płatność
obejmuje wykonanie i odebranie dylatacji przesuwnej, o określonej długości i
określonego typu. Długość dylatacji mierzy się po długościach zamocowanego w
przyczółku kątownika stalowego, tj. wg kształtu
górnej krawędzi przekroju
poprzecznego koryta.
M.7.13. Odwodnienie
- [szt.] wpustów i sączków,
- [mb] kanalizacji o określonych w projekcie parametrach. Obmiaru ilościowego dokonuje
się w [mb] dla drenażu określonego w projekcie. Na pisemne życzenie Wykonawcy
wielkość powinna być sprawdzona w naturze.
Naprawy – iniekcje siłowe i uszczelniające
Obmiar robót iniekcyjnych winien obejmować ilość iniektowanych pęknięć i rys, zużycie
mieszanki iniekcyjnej i pakerów. Obmiar winien być dokonany w obecności Inżyniera i
uzyskać jego akceptację.
Beton natryskowy (torkret)
- Jednostką obmiaru jest [m3] mieszanki betonowej wbudowanej natryskowo warstwą o
danej grubości jako wzmocnienie powierzchniowe.
- Ilość jednostek, o ile wcześniej nie ustalono zmian, przyjmuje się na podstawie
dokumentacji projektowej.
Naprawy miejscowe, powierzchniowe, spoinowanie
- Obmiar powinien być wykonany na budowie, w [m3] wypełnienia ubytku oraz
w [m2] powierzchni oczyszczanej. Obmiar robót odbywa się w obecności Inżyniera i
wymaga jego akceptacji.
- Obmiar nie powinien obejmować jakichkolwiek dodatkowo wykonanych objętości i
powierzchni, nie wykazanych w dokumentacji projektowej, z wyjątkiem dodatkowych
wielkości zaakceptowanych na piśmie przez Inżyniera.
- Nadmierna ilość wykonanej naprawy w stosunku do dokumentacji projektowej,
wykonana bez pisemnego upoważnienia Inżyniera, nie może stanowić podstawy do
roszczeń o dodatkową zapłatę.
- Przy spoinowaniu miarą jest powierzchnia [m2], na której wykonuje się spoiny.
Odrestaurowanie murów z kamienia i okładziny kamienne i ceramiczne
Jednostką obmiaru jest [m3] kamienia wbudowanego w ubytki, oraz [m2] okładzin,
wykonanych i odebranych.
strona 146/175
-
[m2] zaizolowanej powierzchni.
- [m2] zabezpieczonej powierzchni. Obmiar robót odbywa się w obecności Inżyniera i
wymaga jego akceptacji. Obmiar nie powinien obejmować jakichkolwiek dodatkowo
wykonanych powierzchni z wyjątkiem zaakceptowanych na piśmie przez Inżyniera.
Nadmierna grubość warstwy lub nadmierna powierzchnia zabezpieczenia
w stosunku do dokumentacji projektowej, wykonana bez pisemnego upoważnienia
Inżyniera nie mogą stanowić podstawy do roszczeń o dodatkową zapłatę.
Jednostkami obmiarowymi są:
- [Mg] dla stalowych chodników,
- [Mg] dla danego typu balustrady,
- [ryczałt] wycena indywidualna dla balustrad o kształcie architektonicznym nawiązującym
do historycznego, pierwotnego wyglądu,
- [mb] dla osłon przeciwporażeniowych,
- [m2] dla mat antywibracyjnych ,
- [m2] dla tynku strukturalnego, malowanego,
- [m2] dla powłoki anty-graffiti,
- [m2] dla nawierzchni z kamienia przejść podziemnych pod torami,
- [m2] dla posadzki z betonu zbrojonego włóknami stalowymi,
- [komplet] dla dźwigów i wind dostarczonych i zamontowanych przez producentów,
- [mb] dla stalowych barier ochronnych odpowiedniego typu,
- [mb] dla krawężników kamiennych, ustawionych i odebranych na obiekcie,
- mieszanka betonu na kapy chodnikowe wg M.7.8,
- [mb] dla prefabrykowanych desek gzymsowych z betonu C35/40,
- [m2] dla nawierzchni z żywic na kapach chodnikowych.
Jednostkami obmiarowymi dla nawierzchni kolejowej na obiekcie są:
- [m3] dla podsypki (tłucznia kamiennego),
- [m] dla szyn (+ podkłady),
- [m] dla odbojnic (2xS49),
- [kpl.] dla urządzeń wyrównawczych.
- [m2] plantowania z humusowaniem z obsianiem,
- [m2] darniowania,
- [m2] brukowania,
- [m2] obłożenia skarp płytami betonowymi,
- [m3] obetonowania,
- [Mg] balustrady schodów,
- [Mg] balustrady ochronnej (z zabezpieczeniem antykorozyjnym),
strona 147/175
- [m] ścieku skarpowego o długości i konstrukcji zgodnej z projektem technicznym. Do
ścieku wlicza się łączniki i elementy wylotów.
- [m3] elementów betonowych, kamiennych, gruzu, podsypki tłuczniowej
- [Mg] elementów stalowych zdemontowanych,
- [m2] izolacji bitumicznych,
- [m2] nawierzchni drogowych,
- [m] demontażu i montażu nawierzchni torowej (szyny, odbojnice, podkłady oraz złączki)
na dł. obiektu.
- [kpl.] - rozlicza się ryczałtem, jako całość zadania.
Jak w powyższych punktach.
M.8. Odbiór robót
Wymagania ogólne dotyczące odbioru robót są zawarte w STWiORB cz. O.
UWAGI OGÓLNE
- inwestycja podlega stałemu nadzorowi Służby Geodezyjnej, niezależnej od Wykonawcy
Robót,
robót dodatkowych,
- przyjęte rozwiązania konstrukcyjne weryfikowane będą przez Jednostkę Projektową, w
miarę postępu prac rozbiórkowych i konstrukcyjnych, w ramach nadzoru autorskiego.
Przy odbiorach końcowych powinny być przedłożone następujące dokumenty:
- wyniki wszystkich wymaganych pomiarów i badań zgodnie z p.M.6 niniejszej
specyfikacji,
- protokoły odbioru robót zanikających.
Odbiór końcowy polega na sprawdzeniu powyższych dokumentów.
strona 148/175
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu
Polega na on finalnej ocenie ilości i jakości wykonywanych robót, które w dalszym procesie
realizacji ulegną zakryciu. Odbiór ten musi być dokonany w czasie umożliwiającym
wykonanie odpowiednich korekt i poprawek bez hamowania ogólnego postępu robót.
Odbioru tych robót dokonuje Inżynier. Gotowość danej części robót do odbioru zgłasza
Wykonawca wpisem do dziennika budowy i jednoczesnym powiadomieniem Inżyniera.
Odbiór powinien by przeprowadzony niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni od
daty zgłoszenia wpisem do dziennika budowy i powiadomienia o tym fakcie Inżyniera.
Jakość i ilość robót zanikających i ulegających zakryciu ocenia Inżynier na podstawie
dokumentów zawierających komplet wyników badań laboratoryjnych i w oparciu o
przeprowadzone pomiary w konfrontacji z dokumentacja projektową, STWiORB i
uprzednimi ustaleniami.
W przypadku stwierdzenia odchyleń od przyjętych wymagań i innych wcześniejszych
ustaleń Inżynier ustala zakres robót poprawkowych lub podejmuje decyzje dotyczące zmian
i korekt.
Częstotliwości badań i tolerancje
W poszczególnych specyfikacjach szczegółowych podano proponowane częstotliwości
badań i pomiarów. Inżynier może zadecydować o przeprowadzeniu większej ilości badań
jeśli ma podstawy podejrzewać, że:
- wbudowywany materiał jest wątpliwej jakości,
- roboty wykonano niedbale np. podejrzenie ułożenia warstw o zaniżonej grubości nie
mieszczącej się w tolerancji błędu,
- wyniki badań są rozbieżne.
Inżynier może zadecydować o zmniejszeniu częstotliwości badań i pomiarów jeśli uzna, że
proponowane w niniejszej STWiORB ilości są nieadekwatne do rzeczywistego zakresu
robót.
Sprawdzeniu podlegają wszystkie roboty opisane w p. M.5.01.
Podlegają zasadom odbioru końcowego:
- próbne obciążenie wg M.5.20.
Podlegają zasadom odbioru robót ulegających zakryciu. Należy przeprowadzić badania i
sprawdzenia opisane w M.6.02.
Wykopy
Przy odbiorze robót ziemnych powinny być przeprowadzone następujące badania:
- sprawdzenie zgodności z Dokumentacją Projektową,
- sprawdzenie odwodnienia terenu,
- sprawdzenie wykonanych wykopów.
strona 149/175
Badania należy przeprowadzać w czasie odbioru częściowego i końcowego robót. Badania
w czasie odbioru częściowego należy przeprowadzać w odniesieniu do tych robót, do
których późniejszy dostęp jest niemożliwy.
Na podstawie wyników badań należy sporządzić protokoły odbioru robót częściowych i
końcowych. Roboty zanikające należy wpisać do Dziennika Budowy.
Nasypy
Badanie przydatności gruntu do budowy nasypu należy przeprowadzić na próbkach
pobranych z każdej partii przeznaczonej do wbudowania, pochodzącej z nowego źródła. W
badaniu należy określić:
- skład granulometryczny wg PN-B-04481,
- zawartość części organicznych, metodą chemiczną przez utlenianie za pomocą
dwuchromianu potasu,
- wilgotność naturalną wg PN-B-04481,
- wilgotność optymalną i maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntowego wg PNB-04481,
- kapilarność bierną wg PN-B-04493,
- wskaźnik piaskowy gruntu wg PN-EN 933-8,
- wskaźnik filtracji wg BN-76/8950-03,
- wskaźnik różnoziarnistości.
Badania kontrolne prawidłowości wykonania poszczególnych warstw nasypu polegają na
sprawdzeniu:
- odwodnienia każdej warstwy,
- grubości każdej warstwy i jej wilgotności przy zagęszczaniu.
Sprawdzenie zagęszczenia nasypu polega na skontrolowaniu zgodności wartości
wskaźnika zagęszczenia IS z wartościami podanymi w punkcie M.5.02.
Oznaczenie wskaźnika zgęszczenia należy przeprowadzić według BN-77/8931-12.
Zagęszczenie należy kontrolować zgodnie z poleceniami Inżyniera, jednak nie rzadziej niż 1
raz w trzech punktach dla każdej warstwy. Prawidłowość zagęszczenia konkretnej warstwy
musi być potwierdzona przez Inżyniera wpisem do Dziennika Budowy.
Ocenę wyników zagęszczania gruntów, zawartych w dokumentach kontrolnych,
przeprowadza się obliczając średnią arytmetyczną wszystkich wartości I S przedstawionych
przez Wykonawcę w raportach z bieżącej kontroli robót ziemnych.
Zagęszczenie nasypu uznaje się za zgodne z wymaganiami, jeżeli spełnione będą warunki:
- 2/3 wyników badań użytych do obliczania średniej spełnia warunki zagęszczenia, a
pozostałe wyniki nie powinny odbiegać o więcej niż 5% (I S) od wartości wymaganej;
- IS - średnie o wartości nie mniejszej niż IS – wymagane.
Podlegają zasadom odbioru robót ulegających zakryciu. Do odbioru wykonawca
zobowiązany jest przedstawić:
- dokumentacja techniczna z naniesionymi zmianami i uzupełnieniami dokonanymi w
trakcie robót,
strona 150/175
- dziennik formowania pali,
- metryki pali wg zamieszczonego wzoru,
- wyniki badań betonu.
Odbioru otworu pala dokonuje Inżynier i potwierdza to wpisem do dziennika budowy.
Warunkiem przystąpienia do betonowania pala jest przyjęcie otworu przez Inżyniera.
Odbiór końcowy wykonania pali:
- Odbiór można przeprowadzić po wykonaniu próbnego obciążenia pali. Od próbnego
obciążenia można odstąpić po wyrażeniu zgody przez Inżyniera i projektanta.
- Na podstawie wyników badań należy sporządzić protokoły odbioru robót końcowych.
- Jeżeli wszystkie badania dały wyniki dodatnie, wykonane roboty należy uznać za zgodne
z wymaganiami. Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty należy
uznać za niezgodne z wymaganiami norm i kontraktu. W takiej sytuacji Wykonawca
obowiązany jest doprowadzić roboty do zgodności z normą i przedstawić je do
ponownego odbioru.
- Odbiory robót betonowych zgodnie z M.6.06. oraz M.6.03.
M.8.04. Rusztowania
- Podlegają zasadom odbioru robót zanikających.
- Odbioru należy dokonać sprawdzając przytoczone w p. M.6.06. kryteria oceny.
- Rusztowania stalowe z elementów składanych do budowy mostów; odbiór wg normy
PN-M-48090:1996. Rusztowania stalowe z elementów składanych do budowy mostów.
Wymagania i badania przy odbiorze zmontowanych rusztowań.
M.8.05. Deskowania
Podlegają zasadom odbioru robót zanikających.
M.8.06. Podpory
Podpory podlegają zasadom odbioru końcowego.
Odbiór zbrojenia powinien polegać na sprawdzeniu zgodności z rysunkami projektu
wykonawczego konstrukcji żelbetowej i postanowieniami niniejszej Specyfikacji
określonymi w p. M.6.06.
Odbiorów należy dokonać sprawdzając przytoczone w p. M.6.06. kryteria oceny. Czynność
odbioru winna być udokumentowana odpowiednim protokołem.
M.8.07. Łożyska
Producent łożysk winien w trakcie ich odbioru w wytwórni przekazać świadectwo jakości
wykonania oraz warunki gwarancji.
Odbiór robót obejmuje sprawdzenie:
- materiałów używanych do wykonania łożysk,
- usytuowania łożysk,
- sprawdzenie prawidłowości montażu.
strona 151/175
Na podstawie badań i kontroli przeprowadzonych wg specyfikacji należy sporządzić
protokoły odbioru robót. Jeżeli wszystkie badania i odbiory dały wyniki dodatnie,
wykonane roboty należy uznać za zgodne z wymaganiami.
Podlegają zasadom odbioru końcowego.
Rusztowania wg M.6.04, deskowania wg M.6.05, ponadto inne roboty wg M.6.12 do
M.6.17.
Przęsła monolityczne, ramy monolityczne oraz elementy monolityczne obiektów z belek
prefabrykowanych wg M.6.06.
Przęsła z prefabrykatów wg PN-S-10040:1999. Konstrukcje betonowe żelbetowe i
sprężone. Wymagania i badania:
- sprawdzeniu prefabrykatów,
- sprawdzenie warunków transportu i składowania prefabrykatów, M.4.8,
- odbioru montażu belek, M.6.8,
- odbioru ustroju w całości.
W przypadku kwestionowania rzetelności badań laboratoryjnych prowadzonych przez
Wykonawcę lub przedstawionych przez niego świadectw jakości, zamawiający prefabrykaty
ma prawo zlecenia dowolnej, niezależnej jednostce wykonania badań sprawdzających. Jeżeli
sprawdzające badania potwierdzą zastrzeżenia kupującego, koszt tych badań obciąża
wykonawcę prefabrykatów, a zakwestionowane wyroby mogą być zwrócone, przy czym
wszelkie związane z tym koszty ponosi producent prefabrykatów. Inżynier ma prawo do
udziału w badaniach i odbiorach prefabrykatów przeznaczonych na nadzorowaną przez
niego budowę.
Końcowy odbiór obiektu dokonywany jest po ukończeniu (ukończone mają być roboty
związane z pomostem, izolacją, nawierzchnią, dojazdami itp.).
Jeżeli wyniki badań konstrukcji pozwalają na dopuszczenie obiektu do eksploatacji należy
sporządzić protokół odbioru końcowego.
Próbne obciążenie wg M.6.20.
Tolerancje wg M.6.08.
Odbiory wg normy PN-S-10050:1989. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe.
Wymagania i badania.
Odbiór konstrukcji u Wytwórcy
Po wykonaniu montażu próbnego i zabezpieczenia antykorozyjnego Inżynier dokonuje
odbioru konstrukcji zgodnie z PN-S-10050:1989 pkt. 2.8.
Odbiór polega na komisyjnych oględzinach konstrukcji i sprawdzeniu wyników wszystkich
badań przewidzianych w programie wytwarzania konstrukcji. Do odbioru konstrukcji
powołuje się komisję odbioru. Jej skład ustala Inżynier w porozumieniu z Wykonawcą
(Wytwórcą i montującym).
strona 152/175
Wytwórca powinien przedstawić komisji:
- projekt techniczny i rysunki warsztatowe,
- dziennik wytwarzania,
- atesty użytych materiałów,
- świadectwa kontroli laboratoryjnej,
- protokoły odbiorów częściowych,
- protokół z próbnego montażu, a jeśli próbny montaż nie był przewidziany, protokół z
pomiarów geometrii wytworzonej konstrukcji,
- inne dokumenty przewidziane w programie wytwarzania.
Wytwórca zobowiązany jest gromadzić pełną dokumentację badań w postaci radiogramów i
protokołów i przekazać ją Inwestorowi podczas odbioru ostatecznego konstrukcji.
Odbiory częściowe
Harmonogramy odbiorów częściowych sporządza Inżynier po zapoznaniu się
z programem wytwarzania konstrukcji i programem montażu. Harmonogramy stanowią
integralną część akceptacji programów. Sposób i zakres odbiorów częściowych opisane są
w punkcie. M. 5.09.
Końcowy odbiór stalowej konstrukcji mostowej
Dokonywany jest po ukończeniu obiektu (ukończone mają być roboty związane
z pomostem, izolacją, nawierzchnią, dojazdami itp.).
Jeżeli wyniki badań konstrukcji pozwalają na dopuszczenie mostu do eksploatacji należy
sporządzić protokół odbioru końcowego zawierający:
- datę, miejsce i przedmiot spisanego protokołu,
- nazwisko przedstawicieli:
- Inwestora,
- Inżyniera,
- Jednostki przejmującej obiekt w administrację,
- Wykonawcy montażu.
- oświadczenie jednostki przejmującej obiekt w administrację o przejęciu od Wykonawcy
kompletnej dokumentacji budowy, w skład której wchodzą:
- projekt techniczny z naniesionymi zmianami,
- dziennik wytwarzania w Wytwórni,
- dziennik budowy,
- atesty materiałów użytych w Wytwórni i podczas montażu,
- świadectwa kontroli laboratoryjnej wszystkich badań wymaganych w Specyfikacjach,
- inne dokumenty przewidziane w programach wytwarzania i montażu,
- stwierdzenie zgodności wykonanego obiektu z projektem technicznym
i wymaganiami Specyfikacji,
- wykaz dopuszczonych do pozostawienia odstępstw od projektu, nie mających wpływu
na nośność, walory użytkowe i trwałość obiektu (mogą mieć wpływ na należność za
wykonane roboty),
strona 153/175
- stwierdzenie o dokonaniu odbioru i określenie warunków eksploatacji,
- podpisy stron odbioru.
Aby dokonać końcowego odbioru stalowego obiektu inżynieryjnego należy dysponować:
- badaniami materiałów, spoin i połączeń (kontrola wewnętrzna w wytwórni),
- badaniami konstrukcji w czasie montażu na miejscu budowy (kontrola zewnętrzna),
- badaniami konstrukcji całkowicie zmontowanej przed oddaniem obiektu do eksploatacji
- (kontrola zewnętrzna).
Badania materiałów i konstrukcji w wytwórni przed wysłaniem na plac budowy obejmują:
- badanie kontrolne stali,
- badanie elementów stalowych (wymiary, kształt, oznakowanie),
- sprawdzenie wymiarów konstrukcji,
- sprawdzenie kształtu konstrukcji (prostoliniowość, skrajnie itp.),
- badanie połączeń,
- sprawdzenie elementów i robót zanikających dostępnych jedynie w procesie produkcji,
- sprawdzenie osi obiektu,
- sprawdzenie osi łożysk,
- sprawdzenie poziomu górnych powierzchni ciosów podporowych,
- sprawdzenie rusztowań,
- sprawdzenie połączeń montażowych,
- sprawdzenie geometrycznego kształtu konstrukcji,
- sprawdzenie podniesienia wykonawczego,
- sprawdzenie zabezpieczenia antykorozyjnego,
- sprawdzenie elementów i robót zanikających.
Badanie konstrukcji całkowicie zmontowanej obejmuje:
- sprawdzenie położenia przęsła w planie,
- sprawdzenie ustawienia łożysk wg M.6.07,
- sprawdzenie podstawowych wymiarów konstrukcji,
- sprawdzenie przekrojów elementów konstrukcyjnych,
- sprawdzenie połączeń,
- próba szczelności elementów trwale zamkniętych,
- sprawdzenie zabezpieczenia antykorozyjnego wg M.6.16,
- sprawdzenie elementów wyposażenia obiektu wg M.6.17,
- próbne obciążenie wg M.6.20,
- oględziny konstrukcji po próbnym obciążeniu.
Tolerancje:
- usytuowanie łożysk
10mm,
- prostoliniowość ustawienia łożysk
15mm,
- oś podłużna konstrukcji w planie
5mm,
- długość przęsła
10mm,
- rozstaw poprzecznic
4mm,
- rozstaw żeber podłużnych
4mm,
- rozstaw dźwigarów głównych
6mm,
- przekroje poprzeczne elementów konstrukcji 0,5mm do
1,5mm,
strona 154/175
- ugięcie przęsła nie większe od obliczonego w proj. próbnego obciążenia.
Wyniki badań powinny być ujęte w formie protokółu.
Próbne obciążenie wg M.6.20.
Normy związane: jak w M.6.09.
Podlegają zasadom odbioru końcowego:
- Roboty ziemne wg M.6.02, fundamenty wg M.6.03, rusztowania wg M.6.04,
deskowania wg M.6.05, ponadto inne roboty wg M.6.12 do M.6.19.
- Ramy zamknięte i otwarte, żelbetowe, monolityczne wg M.6.03 i M.6.06.
Końcowy odbiór przejścia pod torami dokonywany jest po ukończeniu obiektu (ukończone
mają być roboty związane z odwodnieniem, izolacją, nawierzchnią, wykończeniem,
robotami przyobiektowymi itp.).
Jeżeli wyniki badań pozwalają na dopuszczenie przejścia do eksploatacji należy sporządzić
protokół odbioru końcowego.
Norma związana PN-ISO 7737:1994. Tolerancja wymiarów w budownictwie.
M.8.11. Przepusty
Odbioru należy dokonać sprawdzając przytoczone w p.M.6.11. kryteria oceny.
M.8.12. Dylatacje
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu oraz odbiory częściowe, końcowe
i ostateczne według kryteriów określonych w punkcie M.6.12.
Przy odbiorze końcowym powinny być przedłożone następujące dokumenty:
- wyniki wszystkich wymaganych pomiarów i badań zgodnie z punktem M.6.12 niniejszej
specyfikacji,
- protokoły odbioru robót zanikających.
Odbiór końcowy polega na sprawdzeniu powyższych dokumentów.
M.8.13. Odwodnienie
Odbiorom międzyoperacyjnym podlegają wszystkie etapy prac opisane w p. M. 5.13.
Odbiory robót powinny objąć wszystkie etapy realizacji, przede wszystkim roboty, które
ulegają zanikowi, zgodnie z p. M.6.13.
Czynności odbioru winny być udokumentowane odpowiednim protokółem.
Przy odbiorze końcowym powinny być przedłożone następujące dokumenty:
- wyniki wszystkich pomiarów,
- protokóły wszystkich odbiorów robót zanikających.
strona 155/175
Podlegają zasadom robót zanikających i odbioru końcowego. Odbiorowi końcowemu
podlega prawidłowość odsłonięcia prętów pozostających w konstrukcji oraz remont
nawierzchni kolejowej i chodników.
Odbiorowi podlegają:
- Iniekcje zgodnie z poz. Wymagania techniczne wykonania i odbioru napraw
zarysowanych konstrukcji betonowych za pomocą iniekcji ciśnieniowej przy użyciu
kompozycji epoksydowej. WTW 3M/91. GDDP. Warszawa 1991:
- otwory iniekcyjne - lokalizacja, ilość, średnica, głębokość, oczyszczenie,
- wentyle iniekcyjne (ilość, prawidłowość wbudowania),
- otwory po wykonaniu tłoczenia, demontażu wentyli iniekcyjnych i zatarciu otworów.
- Beton natryskowy (torkret):
- odbiory należy dokonać sprawdzając przytaczane w p. M.6.14 kryteria oceny.
- Roboty naprawcze betonu zaprawami PCC:
- podłoże betonowe,
- wykonana naprawa ubytku.
- Odrestaurowanie murów z kamienia oraz okładziny kamienne i ceramiczne (nadzór
Konserwatorski uczestniczy w odbiorze częściowym i końcowym wykonanych prac
konserwatorskich, sprawdzając zgodność ich przeprowadzenia z udzielonym
zezwoleniem):
- odbiór przygotowania podłoża,
- odbiór elementów kamiennych po zabiegach konserwatorskich, przed wbudowaniem,
- odbiór wykonanych robót montażowych,
- wykonanie spoinowania.
Odbiór robót uzupełniania ubytków w betonie dokonywany jest na zasadach odbioru robót
zanikających i ulegających zakryciu (przewidywane pokrycie powierzchniowe warstwą
ochronną lub izolacyjną).
Odbiór powinien być przeprowadzony w czasie umożliwiającym wykonanie ewentualnych
napraw wadliwie wykonanych warstw, bez hamowania postępu robót.
Do odbioru Wykonawca przedstawia wszystkie wyniki pomiarów i badań z bieżącej
kontroli materiałów i robót.
Odbiorom międzyoperacyjnym podlegają następujące prace:
- odkucia prętów zbrojenia,
- oczyszczenie odkrytej stali,
- przygotowanie powierzchni do robót naprawczych,
- zabezpieczenie powierzchni które nie mają być pokryte natryskiem,
- wykonanie powłok zabezpieczających stal zbrojeniową,
- wykonanie warstw naprawczych, zwłaszcza ich zakończeń na krawędziach.
Przed nakładaniem kolejnej warstwy, warstwa leżąca bezpośrednio pod nią podlega
pomiarowi grubości i wizualnie ciągłości.
Odbiory po zakończeniu robót (po stwardnieniu warstw naprawczych):
strona 156/175
- pomiar przyczepności warstw reprofilacyjnych do podłoża (wytrzymałość na
odrywanie),
- lokalizację wyznacza Inżynier,
- oznaczenie gęstości zaprawy stwardniałej na próbkach ze stempli z pomiaru
przyczepności.
Odbiór każdego etapu powinien być potwierdzony wpisem do dziennika budowy.
Należy w sposób ciągły kontrolować temperaturę powietrza.
Odbioru dokonuje Inżynier na podstawie oględzin, pomiarów i wyników badań
Wykonawcy.
Inżynier zleci Wykonawcy lub niezależnemu laboratorium przeprowadzenie uzupełniających
badań i pomiarów wtedy gdy:
- zakres badań Wykonawcy jest niezgodny z niniejszą specyfikacją,
- istnieją jakiekolwiek wątpliwości, co do jakości robót lub rzetelności badań Wykonawcy.
Podlegają zasadom odbioru robót ulegających zakryciu.
Odbiorom podlegają wszystkie operacje wyszczególnione w rozdziale.M.5.15.
Podstawą dokonania odbioru robót są badania obejmujące:
- sprawdzenie zgodności z rysunkami,
- sprawdzenie materiałów,
- sprawdzenie podłoża pod izolację,
- sprawdzenie warunków prowadzenia robót,
- sprawdzenie prawidłowości wykonanych robót.
Do odbioru robót Wykonawca zobowiązany jest przedłożyć:
- atesty materiałów izolacyjnych i nawierzchniowych,
- protokoły badań i sprawdzeń,
- powykonawcza dokumentacja projektowa,
- dziennik budowy z adnotacjami o zmianach w stosunku do dokumentacji projektowej.
Podlegają zasadom robót zanikających i odbioru końcowego.
Zabezpieczenie antykorozyjne powierzchni stalowych
- Zgodnie z kryteriami podanymi w p. M.6.16.
- Odbiór końcowy zabezpieczenia antykorozyjnego przez metalizację oraz wykonania
warstw pośrednich, należy prowadzić w wytwórni.
- Po wykonaniu metalizacji dokonywany jest odbiór powłoki. Odbiór polega na
oględzinach wykonanych przez przedstawiciela Inżyniera i sprawdzeniu, czy pomierzone
w losowo wskazanych przez Inżyniera punktach grubości powłoki spełniają wymagania
projektu technicznego.
- Odbiór końcowy, po wykonaniu całości zadania inwestycyjnego, po położeniu ostatniej
warstwy zabezpieczenia.
strona 157/175
Zabezpieczenie antykorozyjne powierzchni betonowych
- Odbiorom międzyoperacyjnym podlegają następujące prace:
- przygotowanie powierzchni do ułożenia pierwszej warstwy,
- wykonanie powłok zabezpieczających.
- Odbiory po zakończeniu robót (po stwardnieniu całej powłoki ochronnej).
- Do odbioru Wykonawca przedstawia wszystkie wyniki pomiarów i badań z bieżącej
kontroli materiałów i robót. Odbioru dokonuje Inżynier na podstawie oględzin,
pomiarów i wyników badań Wykonawcy.
- Inżynier zleci Wykonawcy lub niezależnemu laboratorium przeprowadzenie
uzupełniających badań i pomiarów wtedy gdy:
- zakres lub częstotliwość badań Wykonawcy są niezgodne z niniejszą specyfikacją,
- istnieją jakiekolwiek wątpliwości co do jakości robót lub rzetelności badań
Wykonawcy.
- Koszty tych badań ponosi Wykonawca tylko w przypadku, gdy ich wyniki potwierdzą
wątpliwości Inżyniera.
Odbiorów należy dokonać sprawdzając przytaczane w p. M.6.17 kryteria oceny.
Odbiór materiałów i elementów przed ich wbudowaniem na podstawie badań podanych w
p.M.2.17 oraz M.6.17.
Końcowy odbiór na podstawie badań podanych w p. M.6.17 niniejszej specyfikacji.
Odbiory barier energochłonnych winny objąć wszystkie etapy realizacji.
Z odbiorów końcowych należy sporządzić protokoły.
Zgodność robót z projektem, kryteriami kontroli wg p. M.6.18 i pisemnymi decyzjami
Inżyniera.
Odbiorom podlegają wszystkie roboty wymienione w niniejszej Specyfikacji Technicznej
według zasad podanych w normach.
Podlegają zasadom robót zanikających.
Przed przystąpieniem do prac rozbiórkowych oraz w trakcie prac odbiorowi podlegają
wykonane zabezpieczenia, podesty robocze i ekrany zabezpieczające przed gruzem i
odłamkami.
Odbiór końcowy (stwierdzenie wykonania przewidzianego zakresu robót).
Procedura odbioru obejmuje, dla wskazanych w projektach obiektów, badania próbnego
obciążenia zgodnie z PN-S-10050:1989. Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe.
strona 158/175
Wymagania i badania oraz PN-S-10040:1999. Żelbetowe i betonowe konstrukcje
mostowe. Wymagania i badania.
Celem badań próbnego obciążenia, obejmującego konstrukcję nośną przęseł
i podpór (w tym pali wielkośrednicowych) jest praktyczna weryfikacja poprawności
zaprojektowania i wykonania konstrukcji nośnej przedmiotowego obiektu w zakresie
przemieszczeń, odkształceń (naprężeń) oraz parametrów wrażliwości dynamicznej drogą
analizy wyników próby statycznej i dynamicznej. Pozytywne wyniki badań warunkują
oddanie obiektu do eksploatacji.
Po zakończeniu badania należy przeprowadzić inspekcję wizualną wszystkich elementów
konstrukcji, w celu wykrycia ewentualnych pęknięć lub innych uszkodzeń widocznych
nieuzbrojonym okiem.
Wykonawca powinien zarejestrować i zestawić wszystkie odczyty i obserwacje wykonane
podczas badań oraz opracować raport dla Inżyniera zawierający porównanie otrzymanych
wyników badań, z wynikami obliczeń podanymi w projekcie.
Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów palowych.
M.8.21 Zalecenia dotyczące prac w strefie specjalnej NATURA 2000
Na zasadzie kryteriów zamieszczonych w powyższych punktach oraz na podstawie zaleceń
w p. M.2.21 do M.7.21
M.9. Warunki płatności
Wymagania ogólne dotyczące warunków płatności są zawarte w STWiORB cz. O.
UWAGI OGÓLNE
Ceny jednostkowe powinny zawierać wszystkie czynności potrzebne do wykonania robót
takie jak:
- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
- koszty zakupu, transportu, składowania materiałów i utylizacji odpadków,
- wykonanie i uzgodnienie projektów technologicznych,
- opracowanie recept,
- wykonanie dojazdów i stanowisk roboczych dla sprzętu,
- właściwe zabezpieczenie terenu robót,
- wykonanie robót zgodnie z STWiORB,
- oczyszczenie stanowiska pracy i usunięcie, będących własnością Wykonawcy,
materiałów rozbiórkowych,
- wykonanie badań i pomiarów,
- inne wymienione w STWiORB cz. O. 9.1
Płaci się wg p. M.7.01 za:
strona 159/175
- [Mg] lub [kpl.] konstrukcji odciążających, belkowych,
- [szt.] konstrukcji odciążających z wiązek szyn o określonej długości,
konstrukcji,
- [m] konstrukcji pomocniczych z belek walcowanych,
- [m] rur zabezpieczających urządzenia obce (wraz z konstrukcjami wsporczymi) lub
[ryczałt] za całość zabezpieczenia,
- [m] kolektora technologicznego o określonej średnicy,
- [mb] ścian zabezpieczających z grodzic ściany o określonej długości, z ewentualnym
kotwieniem lub rozparciem.
- [m3] wykonania wykopu wraz z wywozem lub wbudowaniem w nasyp.
Cena jednostkowa wykonania wykopów uwzględnia: opracowanie projektu odwodnienia
wykopów na czas prowadzenia robót (oraz ew. zabezpieczenia wykopów); prace
pomiarowe, wykonanie umocnienia wykopów w deskowaniu lub z elementów stalowych
względnie z innych stosowanych zamiast drewna z ich ewentualnym późniejszym
demontażem, wykonanie w razie potrzeby umocnienia wykopów z elementów stalowych
wraz z ich ewentualnym późniejszym demontażem, odspojenie gruntu, wydobycie i złożenie
go na odkład lub załadowanie i odwiezienie na wskazane przez Inżyniera miejsce,
wykonanie rowków na dnie wykopu do ujęcia wody; odwodnienie wykopu, wywóz urobku
nie przeznaczonego do ponownego wbudowania na wysypisko wraz z kosztem składowania
i utylizacji. Jeśli jest to konieczne należy również uwzględnić uszczelnienie dna wykopu,
gdy ruch wody może powodować rozluźnienie gruntu i wypłukiwanie cementu podczas
betonowania fundamentów. Do ceny należy wliczyć także opracowanie przez Wykonawcę
rysunków i obliczeń ewentualnego umocnienia ścian wykopu, dostarczenie niezbędnych
materiałów i narzędzi, wykonanie szalowania dostosowanego do warunków gruntowych,
wbicie ścianek szczelnych, założenie bali i rozpór, rozbiórkę umocnienia i usunięcia
materiałów, stanowiących własność Wykonawcy.
Jeśli jest to konieczne należy również uwzględnić ewentualne ciągłe odwodnienie miejsca
prowadzenia prac, zainstalowanie urządzenia do odpompowania wody, odpompowanie
wody i utrzymanie tego stanu przez wymagany okres prowadzenia robót.
- [m3] nasypu uformowanego i zagęszczonego,
Cena jednostkowa wykonania nasypu uwzględnia: prace pomiarowe, zapewnienie
niezbędnych czynników produkcji, dostarczenie i przygotowanie materiału zasypki,
uformowanie nasypów do zaprojektowanego kształtu, wbudowanie, uformowanie i
zagęszczenie zasypki w stanie jej optymalnej wilgotności, wykonanie badań laboratoryjnych
przydatności gruntów do wbudowania w nasyp i wskaźników zagęszczenia, plantowanie
strona 160/175
skarp, doprowadzenie terenu do stanu istniejącego. Ponadto do ceny jednostkowej wlicza
się zabezpieczenie urządzeń obcych, itp.
- [m3] nasypu stabilizowanego cementem,
- [m2] humusowania i obsiewania mieszankami traw, niskich wieloletnich (nie
wymagających koszenia)
- [m2] zbrojenia gruntu geosyntetykiem,
- [m3] zasypki fundamentów,
- [mb] ścianki o określonej długości, dla ścianek szczelnych umacniających wykopy
- [ryczałt] za wykonanie wzmocnienia gruntu kolumnami iniekcyjnymi (palami jet
grouting)
- [m3] gruntu stabilizowanego cementem,
- [m3] wydobytych przy regulacji cieków namułów i gruntu,
- [mb] rowu o określonych parametrach geometrycznych.
Pale wiercone wielkośrednicowe
- [mb] długości pala o określonej średnicy, bez pozostawionej osłony, o danej długości.
Cena jednostkowa wykonania pala uwzględnia: prace pomiarowe, opracowanie
wymaganych projektów technologicznych, montaż, demontaż i przemieszczanie urządzenia
do wykonania pali w obrębie budowy wraz z przygotowaniem i rozbiórką pomostów
roboczych, wykonanie odwiertów do projektowanej głębokości z zastosowaniem stalowej
rury osłonowej, oczyszczenie wnętrza (w szczególności dna otworu), wywiezienie gruntu z
odwiertu, wykonanie i wbudowanie szkieletu zbrojenia, zabetonowanie pali z wyciąganą
rurą obsadową, pielęgnację betonu, wykonanie głowicy pala wraz z rozkuciem nadlewki,
oczyszczenie, przycięcie i uformowanie zbrojenia wg wymagań Dokumentacji Projektowej,
koszt utylizacji, prowadzenie metryki pala wielkośrednicowego i dziennika formowania
pala, opracowanie recept i dokumentacji odbiorowej, wykonanie wszystkich niezbędnych
prób, pomiarów i badań, inwentaryzacja geodezyjna głowic pali z oznaczeniem różnic w
stosunku do projektu. Zużycie dodatkowej ilości betonu, czy też zbrojenia, spowodowane
korektą niewłaściwego rozmieszczenia pali, nie będzie płatne przez Inwestora.
Ławy fundamentowe
- [m3] wbudowanego w fundamenty betonu o określonej w projekcie klasie,
- [kg] wbudowanej stali zbrojeniowej, cena nie uwzględnia odpadów, lub zastosowania
innych średnic,
- [m3] wbudowanego, przy wymianie, gruntu.
M.9.04. Rusztowania
- [szt.] typowych klatek stalowych PRK-15, łożysk stalowych, urządzeń do nasuwania
konstrukcji,
strona 161/175
-
[m3] pospółki (tłucznia), podłoże pod płyty drogowe,
[m2] płyt drogowych żelbetowych, prefabrykowanych,
[szt.] drewnianych podkładów kolejowych, mostownic,
[m3] krawędziaków lub desek dla podpór tymczasowych i pomostów,
[Mg] dla rusztowań stalowych, konstrukcji pomocniczych z belek walcowanych lub
spawanych (np. awanbek).
M.9.05. Deskowania
- [m2] wykonanego deskowania wraz z jego rozbiórką.
M.9.06. Podpory
- [m3] wbudowanego w podpory betonu o określonej w projekcie klasie,
- [kg] wbudowanej stali zbrojeniowej. Cena jednostkowa kilograma zmontowanego
zbrojenia obejmuje: oczyszczenie, wyprostowanie, wygięcie i przycinanie prętów
stalowych, łączenie prętów, w tym spawane "na styk" lub "na zakład"
(z uwzględnieniem stali zużytej na zakłady), przekładki montażowe, drut wiązałkowy.
Cena jednostkowa uwzględnia również budowę i rozbiórkę pomostów roboczych
potrzebnych do montażu zbrojenia.
M.9.07. Łożyska
Płaci się za [szt.] wbudowanych, nowych lub zrewitalizowanych i odebranych łożysk.
Płaci się wg p. M.7.08. za:
- [szt.] wytworzonego i zamontowanego w przęśle prefabrykatu o określonej masie i
klasie nośności,
- [m3] wbudowanego w przęsła betonu o określonej w projekcie klasie,
- [kg] wbudowanej stali zbrojeniowej. Cena jednostkowa kilograma zmontowanego
zbrojenia obejmuje: oczyszczenie, wyprostowanie, wygięcie i przycinanie prętów
stalowych, łączenie prętów, w tym spawane "na styk" lub "na zakład"
(z uwzględnieniem stali zużytej na zakłady), przekładki montażowe, drut wiązałkowy.
Cena jednostkowa uwzględnia również budowę i rozbiórkę pomostów roboczych
potrzebnych do montażu zbrojenia.
Płaci się wg p. M.7.09. za:
- [Mg] wytworzonej i zamontowanej konstrukcji stalowej.
Zaaprobowany tonaż wykonanej konstrukcji wg obmiaru jest płatny na podstawie ceny
jednostkowej, która uwzględnia odpowiednio:
- w zakresie wytwarzania konstrukcji - dostarczenie wszystkich czynników produkcji i
wykonanie konstrukcji, ale także sporządzenie wszystkich wymaganych dokumentów,
strona 162/175
rysunków i oznakowań elementów, wykonanie wszystkich wymaganych badań,
umożliwienie przedstawicielowi Inżyniera wykonywania jego czynności, dostarczenie
konstrukcji na miejsce montażu wraz z kompletem łączników, usunięcie uszkodzeń
powstałych w transporcie.
- w zakresie montażu konstrukcji na budowie - odebranie od Wytwórcy konstrukcji i
dostarczenie pozostałych czynników montażu oraz montaż konstrukcji, ale także
sporządzenie wszystkich wymaganych dokumentów, rysunków i oznakowań elementów,
wykonanie wszystkich wymaganych badań, umożliwienie przedstawicielowi Inżyniera
wykonywania jego czynności, wykonanie, rozbiórkę i usunięcie poza pas drogowy
koniecznych urządzeń pomocniczych, zapewnienie bezpieczeństwa osób, które mogą
znaleźć się w obszarze prac montażowych.
Zabezpieczenia antykorozyjne ujęte są w M.9.16
Pozostałe roboty przy ukończeniu przęseł stalowych w odpowiednich rozdziałach.
Płaci się za poszczególne roboty konstrukcyjne i wykończeniowe jak w odpowiednich
rozdziałach od M.7.01 do M.7.05, M.7.08, oraz od M.7.12 do M.7.19.
M.9.11. Przepusty
Płaci się za:
- [m] przepustu i przepustu technologicznego z elementów PEHD / PP lub stalowych,
- [szt.] prefabrykatu betonowego,
- [m3] wbudowanego betonu.
M.9.12. Dylatacje
Płaci się za [mb] wbudowanej dylatacji danego typu.
M.9.13. Odwodnienie
Płaci się za:
- [szt.] wpustów i sączków,
- [mb] zamontowanych zgodnie z projektem kolektorów i rur spustowych,
- [mb] określonego w projekcie drenażu.
Płaci się za:
- [m3] wbudowanej zaprawy naprawczej,
- [m2] oczyszczonej i poddanej pasywacji powierzchni,
- [szt.] iniektowanych otworów,
- [m3] zużycia mieszanki iniekcyjnej,
- [m3] mieszanki betonowej wbudowanej natryskowo w warstwę o danej grubości jako
wzmocnienie powierzchniowe (torkret); nadmierna ilość wykonanej naprawy w stosunku
do dokumentacji projektowej, wykonana bez pisemnego upoważnienia Inżyniera nie
mogą stanowić podstawy do roszczeń o dodatkową zapłatę,
strona 163/175
- [m2] spoinowanej powierzchni,
- [m3] kamienia wbudowanego w ubytki,
- [m2] okładziny kamiennej i ceramicznej.
Płaci się za [m2] zaizolowanej powierzchni.
Płaci się za [m2] zabezpieczonej antykorozyjnie powierzchni.
- [Mg] stalowych chodników,
- [Mg] danego typu balustrady stalowej,
- [ryczałt] wycena indywidualna dla balustrad o kształcie architektonicznym nawiązującym
do historycznego, pierwotnego wyglądu,
- [mb] osłony przeciwporażeniowej,
- [m2] maty antywibracyjnej,
- [m2] tynku strukturalnego, malowanego,
- [m2] powłoki anty-graffiti,
- [m2] posadzek w przejściach podziemnych,
- [m2] posadzki z betonu zbrojonego włóknami stalowymi,
- [komplet] dźwigów i wind dostarczonych i zamontowanych przez producentów,
- [mb] stalowych barier ochronnych odpowiedniego typu,
- [mb] krawężników kamiennych,
- [m3] mieszanki betonu w kapach chodnikowych,
- [mb] prefabrykowanych desek gzymsowych z betonu C35/40, o określonej wysokości i
grubości,
- [m2] nawierzchni z żywic na kapach chodnikowych.
dla nawierzchni kolejowej na obiekcie:
- [m3] podsypki (tłuczeń kamienny),
- [m] szyn wraz z podkładami,
- [m] odbojnic (2xS49),
- [kpl.] urządzeń wyrównawczych.
Płaci się za :
- [m2] plantowania z humusowaniem z obsianiem,
- [m2] darniowania,
- [m2] umocnienia skarp brukiem,
- [m2] obłożenia skarp płytami betonowymi,
- [m2] umocnienia dna i skarp cieków,
- [m3] elementów betonowych,
strona 164/175
-
[mb] schodów skarpowych,
[Mg] balustrad schodów,
[Mg] balustrady ochronnej (z zabezpieczeniem antykorozyjnym),
[m] ścieku skarpowego o długości i konstrukcji zgodnej z projektem technicznym, do
ścieku wlicza się łączniki i elementy wylotów.
Płaci się za:
- [m3] rozbiórki elementów betonowy, kamiennych i podsypki tłuczniowej,
- [Mg] rozbiórki lub demontażu elementów stalowych,
- [m2] rozbiórki nawierzchni i izolacji bitumicznych,
- [m] demontażu i montażu nawierzchni torowej (szyny, odbojnice, podkłady oraz
złączki).
Koszt wykonania próbnego obciążenia obejmuje wszelkie czynności (projekt próbnego
obciążenia, dostarczenie materiałów i sprzętu, wynajem środków do obciążenia
(lokomotyw, wywrotek), wykonanie stanowisk pomiarowych i dróg technologicznych,
dostarczenie urządzeń pomiarowych, przeprowadzenie badań, itp.) niezbędne do
przeprowadzenia próbnego obciążenia, łącznie z opracowaniem wyników i sporządzeniem
raportów.
Płaci się ryczałtem za całość zadania.
Według punktów powyższych.
M.10. Przepisy związane
10.1. Ustawy, rozporządzenia, wytyczne
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Ustawa z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane
(tekst jednolity Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 z późniejszymi zmianami)
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004r. o wyrobach budowlanych
(tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz. 881)
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002r. o systemie oceny zgodności
(tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 166, poz.1360, z późniejszymi zmianami)
Ustawa z dnia 27.04.2001r. o odpadach
(tekst jednolity: Dz. U. z 2001r. Nr 62, poz. 628, z późniejszymi zmianami)
Ustawa z dnia 27.04.2001r. Prawo ochrony środowiska
(tekst jednolity: Dz. U. z 2008r. Nr 25, poz.150, z późniejszymi zmianami)
Ustawa z dnia 03.02.1995r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych
(tekst jednolity: Dz. U. Nr 16, poz. 78, z późniejszymi zmianami)
Id-1. Warunki techniczne utrzymania nawierzchni na liniach kolejowych.
Zarządzenie Zarządu PKP PLK S.A. Nr 14 z dnia 18.05.2005r.
strona 165/175
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
Id-2. Warunki techniczne dla kolejowych obiektów inżynieryjnych PKP.
Id-3. Warunki techniczne utrzymania podtorza kolejowego.
Zarządzenie Zarządu PKP PLK S.A. Nr 9/2009 z dnia 04.05.2009r.
Id-16. Instrukcja o utrzymaniu kolejowych obiektów inżynieryjnych.
Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 10.09.1998r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe
i ich usytuowanie. Dziennik Ustaw Nr 151 z dnia 15.12.1998r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty
inżynierskie i ich usytuowanie. Dziennik Ustaw Nr 63 z dnia 03.08.2000r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich
usytuowanie. Dziennik Ustaw Nr 43 z dnia 14.05.1999r.
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26.02.1996r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać skrzyżowania linii
kolejowych z drogami publicznymi i ich usytuowanie.
Dziennik Ustaw Nr 33 z dnia 20.03.1996r.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie
dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku Dz. U. z 2007r. Nr 120, poz.826.
STWiORB branży torowej – A075-MP-L00-T-ST-00003
Techniczne specyfikacje interoperacyjności w zakresie aspektu „Osoby o ograniczonej
możliwości poruszania się” transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych i
transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości. Decyzja Komisji z dnia
21.12.2007r. (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 6633)
Umowa AGC (Umowa Europejska o Głównych Międzynarodowych Liniach
Kolejowych).
Umowa AGTC (Europejska Umowa o Ważniejszych Międzynarodowych Liniach
Transportu Kombinowanego i Obiektach Towarzyszących).
Warunki odbioru prac modernizacyjnych obiektów i urządzeń na linii kolejowej
E20. Część V. Szczegółowe warunki odbiorów kolejowych obiektów inżynieryjnych.
DG PKP Warszawa 1995r.
Standardy techniczne – szczegółowe warunki techniczne dla modernizacji linii
o znaczeniu międzynarodowym dla v=160km/h. CNTK Warszawa 2004r.
Standardy techniczne – szczegółowe warunki techniczne dla modernizacji linii CMK do
prędkości 200/250km/h. CNTK Warszawa 2002r.
WP-D.DP31. Rusztowania dla budowy mostów stalowych, żelbetowych lub z betonu
sprężonego. Min. Kom. Warszawa 1967r.
Katalog Detali Mostowych. GDDKiA Warszawa 2002/2004r.
Katalog Powtarzalnych Elementów Drogowych. CBPDiM Transprojekt Warszawa,
1979/1982r.
Projekt techniczny konstrukcji odciążających z wiązek szyn – typ szwajcarski.
um. BM-90144/01-BM. CBP-BBK Kolprojekt Warszawa, 1991r.
strona 166/175
27. Projekt typowy. Konstrukcje odciążające Lt=21,00m, Lt=30,00m.
BPKol. Wrocław um.73268 (aktualizacja 1985r.)
28. Projekt typowy – system P. Typowy kolejowy przepust ramowy. CBP-BBK Kolprojekt
Warszawa, um. TM-91002-01 (aktualizacja 1991r.)
29. UIC 719 R. Earthworks and track-bed layers for railway lines. International Union of
Railways 1994r.
30. Zalecenia projektowe i technologiczne dla podatnych konstrukcji inżynierskich z blach
falistych. IBDiM Żmigród, 2004r.
31. Zalecenia projektowe i technologiczne dla podatnych drogowych konstrukcji
inżynierskich z tworzyw sztucznych. IBDiM Żmigród, 2006r.
32. Wymagania i zalecenia dotyczące wykonania betonów do konstrukcji mostowych.
Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych.
Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej. Warszawa, 1987r.
33. Wymagania i zalecenia dotyczące wykonania betonów do konstrukcji mostowych.
Instytut Technologii i Organizacji Produkcji Budowlanej Politechniki Warszawskiej,
uzgodnione przez IBDiM Warszawa, 1990r.
34. Technologie robót utrzymaniowych na drogowych obiektach mostowych.
IBDiM Warszawa,1990r.
35. Standardowa metoda badań i techniczno - ekonomiczne kryteria oceny efektywności
stosowania domieszek chemicznych do betonu (wytyczne). CEBET Warszawa, 1986r.
36. Zalecenia dotyczące oceny jakości betonu „in-situ” w nowo budowanych
konstrukcjach obiektów mostowych. IBDiM Warszawa, 1998r.
37. Wytyczne wykonania pielęgnacji świeżego betonu preparatem powłokowym „Betonal”
IBDiM Warszawa, 1984r.
38. Wymagania Techniczne Wykonania i Odbioru Napraw i Ochrony Powierzchniowej
Betonu w Konstrukcjach Mostowych, WTW nr X M/93, IBDiM Warszawa, 1993r.
39. Wymagania i zalecenia dotyczące wykonywania betonów do konstrukcji mostowych.
GDDP Warszawa, 1990r.
40. Wymagania techniczne wykonania i odbioru betonu natryskiwanego (torkretu) na
obiektach mostowych. Studia i materiały, zeszyt nr 32, IBDiM Warszawa, 1990r.
41. Wymagania techniczne wykonania i odbioru fibrobetonu z włóknami stalowymi do
naprawy obiektów mostowych. WTW nr 5M/91, GDDP Warszawa, 1991r.
42. Zespolenie sworzniami płyty żelbetowej z dźwigarami stalowymi,
Zeszyt nr 7, IBDiM Warszawa, 1977r.
43. Wymagania techniczne wykonania i odbioru napraw zarysowanych konstrukcji
betonowych za pomocą iniekcji ciśnieniowej przy użyciu kompozycji epoksydowej.
WTW 3M/91. GDDP Warszawa, 1991r.
44. Zasady napraw zarysowanych konstrukcji betonowych kompozycją epoksydową za
pomocą iniekcji ciśnieniowej. Seria I, zeszyt nr 35/91. IBDM Warszawa, 1991r.
45. Zasady napraw zarysowań konstrukcji betonowych kompozycją epoksydową za
pomocą iniekcji średniociśnieniowej (0.8-8MPa).
Seria I, zeszyt nr 38/92. IBDM Warszawa 1992r.
46. Vademecum bieżącego utrzymania i odnowy drogowych obiektów mostowych.
Tom 5. Przęsła z betonu zbrojonego i sprężonego. Rozdział 5.6. Likwidacja rys lub
pęknięć metodą iniekcji ciśnieniowej. GDDP Warszawa, 1993r.
strona 167/175
47. Wytyczne badań właściwości ochronnych betonu względem zbrojenia w mostach.
Zeszyt nr 39, IBDiM Warszawa, 1992r.
48. BS 1881: Part 207 – 1992. Testing concrete. Recommendations for the assessment of
concrete strength by near-to-surface tests. British Standard.
49. Nordtest Method, NT Build 365. Concrete, repair materials and protective coating:
bond strength, direct pull-off test, 1991r.
10.2. Normy
1.
2.
PN-EN 1990:2004/A1:2008.
PN-EN 1991-2:2007.
3.
4.
PN-S-10030:1985.
PN-B-03020:1981.
5.
6.
PN-B-03010:1983.
PN-B-02482:1983.
7.
8.
9.
PN-B-02483:1978.
PN-S-10052:1982.
PN-S-10042:1991.
10.
11.
PN-S-10050:1989.
PN-S-10040:1999.
12.
13.
14.
PN-S-10082:1992.
PN-S-10060:1998.
PN-M-48090:1996.
15.
PN-ISO 7737:1994.
16.
17.
18.
PN-B-06050:1999.
PN-EN ISO 10318:2007.
PN-EN ISO 9862:2007.
19.
20.
PN-ISO-10319:2008.
PN-B-04481:1988.
21.
PN-C-89221:1998/Az1:2004.
22.
23.
24.
PN-B-04452:2002.
PN-B-04493:1960.
PN-B-02480:1986.
Eurokod. Podstawy projektowania konstrukcji
Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje. Część 2:
Obciążenia ruchome mostów.
Obiekty mostowe. Obciążenia.
Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli.
Obliczenia statyczne i projektowanie.
Ściany oporowe. Obliczenia statyczne i projektowe.
Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów
palowych.
Pale wielkośrednicowe wiercone. wymagania i badania.
Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Projektowanie.
Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i
sprężone. Projektowanie.
Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Wymagania i badania.
Żelbetowe i betonowe konstrukcje mostowe. Wymagania i
badania.
Obiekty mostowe. Konstrukcje drewniane. Projektowanie.
Obiekty mostowe. Łożyska. Wymagania i metody badań.
Rusztowania stalowe z elementów składanych do budowy
mostów. Wymagania i badania przy odbiorze zmontowanych
rusztowań.
Tolerancje w budownictwie. Przedstawianie danych
dotyczących dokładności wymiarów.
Geotechnika. Roboty ziemne. Wymagania ogólne.
Geosyntetyki. Terminy i definicje.
Geosyntetyki. Pobieranie próbek laboratoryjnych i
przygotowywanie próbek do badań.
Geotekstylia. Badania wytrzymałości na rozciąganie.
Grunty budowlane. Badania próbek gruntu metodą szerokich
próbek.
Rury z tworzyw sztucznych. Rury drenarskie karbowane z
niezmiękczonego polichlorku winylu (PVC-U).
Geotechnika. Badania polowe.
Grunty budowlane. Oznaczenie kapilarności biernej.
Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis
strona 168/175
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
44.
45.
46.
gruntów.
PN-S-02205:1998.
Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania.
PN-H-84023-06:1989.
Stal określonego stosowania. Stal do zbrojenia betonu.
Gatunki.
PN-ISO 7737:1994.
Tolerancje w budownictwie. Przedstawianie danych
dotyczących dokładności wymiarów.
PN-EN 197-1:2002.
Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności
dotyczące cementów powszechnego użytku.
PN-EN 196-1:2006.
Metody badania cementu. Część 1: Oznaczanie wytrzymałości.
PN-EN 196-2:2006.
Metody badania cementu. Część 2: Analiza chemiczna
cementu.
PN-EN 196-3:2006.
Metody badania cementu. Część 3: Oznaczanie czasów
wiązania i stałości objętości.
PN-EN 196-6:1997.
Cement. Oznaczanie stopnia zmielenia.
PN-EN 196-7:2009.
Metody badania cementu. Część 7: Sposoby pobierania i
przygotowania próbek cementu.
PN-EN 12620+A1:2008.
Kruszywa do betonu.
PN-EN 932-1:1999.
Badania podstawowych właściwości kruszyw. Metody
pobierania próbek.
PN-EN 933-1:2000/A1:2006.
Badania geometrycznych właściwości kruszyw. Oznaczanie
składu ziarnowego. Metoda przesiewania.
PN-EN 933-4:2008.
Badania geometrycznych właściwości kruszyw. Część 4:
Oznaczanie kształtu ziarn. Wskaźnik kształtu.
PN-EN 1097-5:2008.
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw.
Część 5: Oznaczanie zawartości wody przez suszenie w
suszarce z wentylacją.
PN-EN 1097-6:2002.
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw.
Część 6: Oznaczanie gęstości ziarn i nasiąkliwości.
PN-EN 1367-1:2007.
Badania właściwości cieplnych i odporności kruszyw na
działanie czynników atmosferycznych. Część 1: Oznaczanie
mrozoodporności.
PN-EN 1367-2:2000.
Badania właściwości cieplnych i odporności kruszyw na
działanie czynników atmosferycznych. Badanie w siarczanie
magnezu.
PN-EN 1744-1:2000.
Badania chemicznych właściwości kruszyw. Analiza
chemiczna.
PN-B-06714-34:1991/Az1:1997. Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie reaktywności
alkalicznej.
PN-B-06714-43:1987.
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości ziaren
słabych.
PN-B-06714-46:1992.
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie potencjalnej
reaktywności alkalicznej metodą szybką.
PN-EN 13043:2004/AC:2004. Kruszywa do mieszanek bitumicznych i powierzchniowych
utrwaleń stosowanych na drogach, lotniskach i innych
strona 169/175
47.
48.
49.
50.
51.
52.
53.
54.
55.
56.
57.
58.
59.
60.
61.
62.
63.
64.
65.
66.
67.
68.
PN-B-06716:1991/Az:2001.
Kruszywa mineralne. Piaski i żwiry filtracyjne. Wymagania
techniczne.
PN-EN 13139:2003.
Kruszywa do zaprawy.
PN-EN 1008:2004.
Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobierania próbek,
badanie i ocena przydatności wody zarobowej do betonu, w
tym wody odzyskanej z procesów produkcji betonu.
PN-EN 206-1:2003.
Beton zwykły. Beton. Część 1: Wymagania, właściwości,
produkcja i zgodność.
PN-EN 12350-1:2009.
Badanie mieszanki betonowej. Część 1: Pobieranie próbek.
PN-EN 12350-2: 2009.
Badanie mieszanki betonowej. Część 2: Badanie konsystencji
metodą opadu stożka.
PN-EN 12350-3: 2009.
metodą Vebe.
PN-EN 12350-4: 2009.
metodą oznaczania stopnia zagęszczalności.
PN-EN 12350-5: 2009.
metodą stożka rozpływowego.
PN-EN 12350-6: 2009.
Badanie mieszanki betonowej. Część 6: Gęstość.
PN-EN 12350-7: 2009.
Badanie mieszanki betonowej. Część 7: Badanie zawartości
powietrza. Metody ciśnieniowe.
PN-EN 12390-1:2001/AC/2004. Badania betonu. Część 1: Kształt, wymiary i inne wymagania
dotyczące próbek do badania i form.
PN-EN 12390-2:2009.
Badania betonu. Część 2: Wykonywanie i pielęgnacja próbek
do badań wytrzymałościowych.
PN-EN 12390-3:2009.
Badania betonu. Część 3: Wytrzymałość na ściskanie próbek
do badania.
PN-EN 12390-7:2009.
Badania betonu. Część 7: Gęstość betonu.
PN-EN 12504-1:2009.
Badania betonu w konstrukcjach. Część 1: Odwierty
rdzeniowe. Wycinanie, ocena i badanie wytrzymałości na
ściskanie.
PN-B-01814:1992.
Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje
betonowe i żelbetowe. Metoda badania przyczepności powłok
ochronnych.
PN-B-02483:1978.
Pale wielkośrednicowe wiercone. Wymagania i badania.
PN-EN 12504-4:2005.
Badania betonu. Część 4: Oznaczanie prędkości fali
ultradźwiękowej.
PN-EN 12504-2:2002.
Badania betonu w konstrukcjach. Część 2: Badania
nieniszczące. Oznaczanie liczby odbicia.
PN-EN 480-1,2:2008.
Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań.
Część 1 / Część 2.
PN-EN 934-2:2009.
Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Część 2: Domieszki
do betonu. Definicje, wymagania, zgodność, znakowanie i
etykietowanie.
strona 170/175
69.
PN-B-04500:1985.
70.
71.
PN-EN 12670: 2002.
PN-B-01080:1984.
72.
73.
74.
PN-EN 12620+A1:2008.
PN-B-11104:1960.
PN-B-11213:1997.
75.
PN-EN 1427:2007.
76.
PN-EN 12593:2007.
77.
PN-EN 1926:2007.
78.
PN-B-01080:1984.
79.
PN-EN 13755:2008.
80.
PN-EN 12371:2002.
81.
82.
PN-EN 14157:2005.
PN-EN 13043:2004.
83.
84.
PN-B-01102:1996.
PN-B-10021:1980.
85.
86.
87.
PN-EN 1338:2005.
PN-EN 1340:2004/AC:2007.
PN-EN 970:1999/Ap1:2003.
88.
PN-EN ISO 6506-1:2008.
89.
PN-EN ISO 148-2:2009.
90.
91.
92.
93.
PN-H-93215:1982.
PN-ISO 6935-2:1998.
PN-EN ISO 7438:2006.
PN-EN ISO 6892-1:2009.
94.
95.
PN-EN 1561:2000.
PN-ISO 3755:1994.
Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i
wytrzymałościowych.
Kamień naturalny. Terminologia.
Kamień dla budownictwa i drogownictwa. Podział i
zastosowanie według własności fizyczno-mechanicznych.
Kruszywa do betonu.
Materiały kamienne. Brukowiec.
Materiały kamienne. Elementy kamienne. Krawężniki uliczne,
mostowe i drogowe.
Asfalty i lepiszcza asfaltowe. Oznaczanie temperatury
mięknienia. Metoda Pierścień i Kula.
Asfalty i lepiszcza asfaltowe. Oznaczanie temperatury
łamliwości Fraassa.
Metody badań kamienia naturalnego. Oznaczanie jednoosiowej
wytrzymałości na ściskanie.
Kamień dla budownictwa i drogownictwa. Podział i
zastosowanie w/g własności fizyko-mechanicznych.
Metody badań kamienia naturalnego. Oznaczanie nasiąkliwości
przy ciśnieniu atmosferycznym.
Metody badań kamienia naturalnego. Oznaczanie
mrozoodporności.
Kamień naturalny. Oznaczanie odporności na ścieranie.
Kruszywa do mieszanek bitumicznych i powierzchniowych
utrwaleń stosowanych na drogach, lotniskach i innych
powierzchniach przeznaczonych do ruchu
Skalne surowce mineralne. Podział i terminologia.
Prefabrykaty budowlane z betonu. Metody pomiaru cech
geometrycznych.
Betonowe kostki brukowe. Wymagania i metody badań.
Krawężniki betonowe. Wymagania i metody badań.
Spawalnictwo. Badania nieniszczące złączy spawanych.
Badania wizualne.
Metale. Pomiar twardości sposobem Brinella. Część 1: Metoda
badań.
Metale. Próba udarności Charpy'ego. Część 2: Sprawdzanie
młotów wahadłowych.
Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu.
Stal do zbrojenia betonu. Pręty żebrowane.
Metale. Próba zginania.
Metale. Próba rozciągania. Część 1: Metoda badania w
temperaturze otoczenia.
Odlewnictwo. Żeliwo szare.
Staliwo węglowe konstrukcyjne ogólnego przeznaczenia.
strona 171/175
96.
97.
98.
99.
100.
101.
102.
103.
104.
105.
106.
107.
108.
109.
110.
111.
112.
113.
114.
115.
PN-B-01805:1985.
PN-B-04615:1990.
PN-B-24620:1998/Az1:2004.
PN-B-24622:1998.
PN-B-10260:1969.
PN-C-89085:1986.
PN-EN 10248-1i2:1999.
PN-EN 13101:2005.
Ogólne warunki ochrony.
Papy asfaltowe i smołowe. Metody badań.
Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno.
Roztwory asfaltowe do gruntowania.
Izolacja bitumiczna. Wymagania i badania przy odbiorze.
Żywice epoksydowe nieutwardzone. Metody badań.
Grodzice walcowane na gorąco ze stali niestopowych.
Stopnie do studzienek włazowych. Wymagania, znakowanie,
badania i ocena zgodności.
PN-B-04615:1990.
Papy asfaltowe i smołowe. Metody badań.
PN-EN ISO 2808:2008.
Farby i lakiery. Oznaczanie grubości powłoki.
PN-H-10113-1:1997.
Stal niskostopowa o podwyższonej wytrzymałości . Gatunki.
PN-H-10025:2005.
Stal niskostopowa konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia.
Gatunki.
PN-EN ISO 8501-1:2007.
Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i
podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości
powierzchni. Część 1: Stopnie skorodowania i stopnie
przygotowania niepokrytych podłoży stalowych oraz podłoży
stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych
powłok.
PN-EN 124:2000.
Zwieńczenia wpustów i studzienek kanalizacyjnych do
nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego. Zasady
konstrukcji, badania typu, znakowanie, sterowanie jakością.
PN-EN ISO 6506-1:2008.
Metale. Pomiar twardości sposobem Brinella. Część 1: Metoda
badań.
PN-EN 10045-1:1994.
Metale. Próba udarności sposobem Charpy'ego. Metoda
badania.
PN-EN ISO 9080:2005.
Systemy przewodów rurowych i rur osłonowych z tworzyw
sztucznych. Oznaczanie przez ekstrapolację długotrwałej
wytrzymałości hydrostatycznej materiałów termoplastycznych
w postaci rur.
PN-B-01807:1988.
Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje
betonowe i żelbetowe. Zasady diagnostyki konstrukcji.
PN-EN ISO 8501-1:2008.
Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i
powierzchni. Część 1: Stopnie skorodowania i stopnie
przygotowania niepokrytych podłoży stalowych oraz podłoży
stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych
powłok.
PN -ISO 8501-2:1998/Ap1:2002. Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i
powierzchni. Arkusz 2: Stopnie przygotowania wcześniej
pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym
usunięciu tych powłok.
strona 172/175
116. PN-M-04251:1987.
117. PN-M-04254:1985.
118. PN-EN ISO
3543:2004/AC:2006.
119. PN-EN ISO 2808:2008.
120. PN-EN ISO 2409:2008.
121. PN-EN ISO 2063:2006.
122. PN-EN 10210:2007.
123. PN-EN 970:1999/Ap1:2003.
124. PN-EN ISO 9692-2:2002.
125. PN-EN 760:1998.
126. PN-M-69356:1967.
127. PN-EN ISO 14343:2007.
128. PN-M-69430:1991.
129. PN-EN ISO 2560:2006.
130. PN-EN 10246-10:2004.
131. PN-EN 462-1:1998.
132. PN-EN 10224:2006.
133. PN- PN-EN 1179:2005.
134. PN- EN 12517-1:2008.
135. PN-EN 1712:2001/A2: 2005.
136. PN-EN ISO 9013:2008.
137. PN-H-04304:1993.
Struktura geometryczna powierzchni. Chropowatość
powierzchni. Wartości liczbowe parametrów.
Struktura geometryczna powierzchni. Porównawcze wzorce
chropowatości powierzchni obrabianych.
Powłoki metalowe i niemetalowe. Pomiar grubości. Metoda
beta-odbiciowa.
Farby i lakiery. Oznaczanie grubości powłoki.
Farby i lakiery. Badanie metodą siatki nacięć.
Natryskiwanie cieplne. Powłoki metalowe i inne nieorganiczne.
Cynk, aluminium i ich stopy.
Kształtowniki zamknięte wykonane na gorąco ze stali
konstrukcyjnych niestopowych i drobnoziarnistych.
Spawalnictwo. Badania nieniszczące złączy spawanych.
Badania wizualne.
Spawanie i procesy pokrewne. Przygotowanie brzegów do
spawania.
Materiały dodatkowe do spawania. Topniki do spawania
łukiem krytym. Oznaczenie.
Topniki do spawania żużlowego.
Materiały dodatkowe do spawania. Druty elektrodowe, druty i
pręty do spawania łukowego stali nierdzewnych i
żaroodpornych. Klasyfikacja.
Elektrody stalowe otulone do spawania i napawania. Ogólne
wymagania i badania.
Materiały dodatkowe do spawania. Elektrody otulone do
ręcznego spawania łukowego stali niestopowych i
drobnoziarnistych. Klasyfikacja.
Badania nieniszczące rur stalowych. Część 10: Badania
radiograficzne spoin rur stalowych.
Badania nieniszczące. Jakość obrazu radiogramów. Wskaźniki
jakości obrazu (typu pręcikowego). Liczbowe wyznaczanie
jakości obrazu.
Rury i złączki ze stali niestopowej do transportu wody i innych
płynów wodnych. Warunki techniczne dostawy.
Cynk i stopy cynku. Cynk pierwotny.
Badania nieniszczące spoin. Część 1: Ocena złączy spawanych
ze stali, niklu, tytanu i ich stopów na podstawie radiografii.
Poziomy akceptacji.
Badanie nieniszczące złączy spawanych. Badania
ultradźwiękowe złączy spawanych. Poziomy akceptacji.
Cięcie termiczne. Klasyfikacja cięcia termicznego. Specyfikacja
Przemysłowe badania radiograficzne. Wskaźniki jakości
obrazu. Wymagania.
strona 173/175
138. PN-EN ISO 898-1:2009.
139.
140.
141.
142.
143.
144.
145.
146.
147.
148.
149.
150.
151.
152.
153.
154.
155.
156.
157.
158.
159.
160.
161.
162.
163.
Własności mechaniczne części złącznych wykonanych ze stali
węglowej oraz stopowej. Śruby i śruby dwustronne.
PN-EN 20898-2:1998.
Własności mechaniczne części złącznych. Nakrętki z
określonym obciążeniem próbnym. Gwint zwykły.
PN-EN ISO 4016:2002.
Śruby z łbem sześciokątnym.
PN-EN-4032:2002.
Nakrętki sześciokątne.
PN-H-84023-06:1989/Az1:1996. Stal określonego zastosowania. Stal do zbrojenia betonu.
Gatunki.
PN-ISO 6935-2
Stal do zbrojenia betonu. Pręty żebrowane. Dodatkowe
/Ak:1998/Ap1:1999.
wymagania stosowane w kraju.
PN-H-84023-01:1989.
Stal określonego zastosowania. Stal do zbrojenia betonu.
Gatunki.
PN-H-93200-00:1975.
Pręty stalowe walcowane. Okrągłe. Wymiary.
PN-D-96000:1975.
Tarcica iglasta ogólnego przeznaczenia.
PN-D-96002:1972.
Tarcica liściasta ogólnego przeznaczenia.
PN-M-80236:1971.
Liny do konstrukcji sprężonych.
PN-EN 10025:2002.
Blachy grube i uniwersalne ze stali konstrukcyjnej węglowej
zwykłej jakości i niskostopowej.
PN-H-92127:1973.
Blachy stalowe żeberkowe.
PN-EN 10056-1:2000.
Kątowniki równoramienne i nierównoramienne ze stali
konstrukcyjnej. Wymiary.
PN-EN 10279:2003.
Ceowniki stalowe walcowane na gorąco. Tolerancje kształtu,
wymiarów i masy.
PN-EN ISO 14343:2009.
Materiały dodatkowe do spawania. Druty elektrodowe, taśmy
elektrodowe, druty i pręty do spawania stali nierdzewnych i
żaroodpornych. Klasyfikacja
PN-S-10052:1982.
Obiekty mostowe. Konstrukcje stalowe. Projektowanie.
PN-EN ISO 898-1:2009.
Własności mechaniczne części złącznych wykonanych ze stali
węglowej oraz stopowej. Część 1: Śruby i śruby dwustronne o
określonych klasach własności. Gwint zwykły i drobnozwojny.
PN-H-92327:1992/Az1:1996.
Stal niskowęglowa. Taśma walcowana na zimno.
PN-EN 20898-2:1998.
Własności mechaniczne części złącznych. Nakrętki z
określonym obciążeniem próbnym. Gwint zwykły.
PN-H-84020:1988.
Stal niskostopowa konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia.
Gatunki.
PN-H-93010:1991.
Stal. Kształtowniki walcowane na gorąco.
PN-EN ISO 2560:2006.
Materiały dodatkowe do spawania. Elektrody otulone do
ręcznego spawania łukowego stali niestopowych i
drobnoziarnistych. Klasyfikacja (oryg.)
PN-K-9317-115:1977.
Sieć trakcyjna kolejowa. Człon osłony przed porażeniem
prądem.
PN-EN 1338:2005/AC:2007.
Betonowe kostki brukowe. Wymagania i metody badań.
PN-EN 1008:2004.
Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobierania próbek,
badanie i ocena przydatności wody zarobowej do betonu, w
strona 174/175
164. PN-EN 1340:2004/AC:2007.
165. PN-EN 13139:2003/AC:2004.
166. PN-B-12074:2004.
167. PN-EN ISO 9013:2008.
168. PN-B-12040:1998.
169. PN-H-04684:1997.
170. PN-EN ISO 2063:2006.
171.
172.
173.
174.
175.
176.
PN-M-80026:1967.
PN-H-97080-06:1984.
PN-EN 12385-1+A1:2009.
PN-M-80202:1969.
PN-EN 1610:2002/Ap1:2007.
PN-EN ISO 1183-1:2006.
177. PN-EN ISO 604: 2006.
178. PN-EN ISO 527-4:2000.
179. PN-C-89221:1998.
180. PN-EN 10210-1:2000.
181. PN-EN 10210-2:2000.
182. PN-EN 10224:2003.
183. PN-H-93407:1991.
184. PN-EN 10162:2005.
tym wody odzyskanej z procesów produkcji betonu.
Krawężniki betonowe. Wymagania i metody badań.
Kruszywa do zaprawy.
Urządzenia wodno-melioracyjne. Umacnianie i zadarnianie
powierzchni biowłókniną. Wymagania i badania przy odbiorze.
Cięcie termiczne. Klasyfikacja cięcia termicznego. Specyfikacja
Wyroby budowlane ceramiczne. Rurki drenarskie.
Ochrona przed korozją. Nakładanie powłok metalizacyjnych z
cynku, aluminium i ich stopów na konstrukcje stalowe i
wyroby ze stopów żelaza.
Natryskiwanie cieplne. Powłoki metalowe i inne nieorganiczne.
Cynk, aluminium i ich stopy.
Druty okrągłe ze stali niskowęglowej ogólnego przeznaczenia.
Ochrona czasowa. Warunki środowiskowe ekspozycji.
Liny stalowe. Bezpieczeństwo. Część 1: Wymagania ogólne.
Liny stalowe 1x7.
Budowa i badania przewodów kanalizacyjnych.
Tworzywa sztuczne. Metody oznaczania gęstości tworzyw
sztucznych nieporowatych. Część 1: Metoda zanurzeniowa,
metoda piknometru cieczowego i metoda miareczkowa.
Tworzywa sztuczne. Oznaczanie właściwości przy ściskaniu.
Tworzywa sztuczne. Oznaczanie właściwości mechanicznych
przy statycznym rozciąganiu. Warunki badań kompozytów
tworzywowych izotropowych i ortotropowych wzmocnionych
włóknami.
Rury a tworzyw sztucznych. Rury drenarskie karbowane z
niezmiękczonego polichlorku winylu.
konstrukcyjnych niestopowych i drobnoziarnistych. Warunki
techniczne dostawy.
konstrukcyjnych niestopowych i drobnoziarnistych. Tolerancje,
wymiary i wielkości statyczne.
Rury ze stali niestopowej i osprzęt do transportu cieczy łącznie
z wodą pitną przeznaczoną do celów konsumpcyjnych.
Techniczne warunki dostawy.
Dwuteowniki walcowane na gorąco.
Kształtowniki stalowe wykonane na zimno. Warunki
techniczne dostawy. Tolerancje wymiarów i przekroju
poprzecznego.
strona 175/175

projekt nr cci 2007pl161pr001 - przetargi.plk-sa.pl

Transkrypt

Podobne dokumenty

Zamawiający informuje, że w związku z tym, iż wynagrodzenie za

Zadanie Nr 2 – Remont Domu Ludowego w miejscowości Lipa

Tylko punkt 8 regulaminu

Kierownika Budowy

Plastyfikator do betonu BV 05

Procedura nr 5 Roboty publiczne - Powiatowy Urząd Pracy w Sokółce

Deklaracja stałości właściwości użytkowych – żerdzie

DEKLARACJA ZGODNOŚCI

PN-EN 15037-4+A1:2013-10/Ap1:2015-12E