037 - Kryminalistyka sądowa _Z

WyŜsza Szkoła
Administracji i Zarządzania
w Przemyślu
Zamiejscowy Wydział
Administracyjno-Prawny
w Rzeszowie
SYLABUS
1.
Kierunek: „PRAWO”
2.
Nazwa przedmiotu: KRYMINALISTYKA SĄDOWA
3.
Rok studiów: po II roku studiów
4.
Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne
Semestr: letni
Wymagane zaliczenie przedmiotu: „Prawo karne”.
Stacjonarne
Niestacjonarne
5.
Liczba godzin:
45 godzin
36 godziny
6.
Wykład:
25 godzin
20 godzin
7.
Ćwiczenia:
20 godzin
16 godzin
8.
Punkty ECTS:
6 punktów
6 punktów
9.
ZałoŜenia i cele przedmiotu
Kryminalistyka stanowi wyspecjalizowaną dziedzinę wiedzy, odgrywającą waŜna rolę w zakresie walki z
przestępczością, a jednocześnie uzupełniającą wiedzę teoretyczna z zakresu prawa karnego materialnego i
procesowego. Współczesne warunki walki z przestępczością wymagają stałego poszerzania znajomości metod
działania sprawców, doskonalenia metod ścigania karnego oraz wyprzedzania akcji przestępczej przez
bezpośrednie zapobieganie czynom naruszającym porządek prawny.
W ramach zajęć z kryminalistyki sądowej w pierwszej kolejności przedstawiona zostanie historia tej
dziedziny nauki i etapy jej rozwoju w Polsce, a takŜe wyjaśnione podstawowe pojęcia związane z taktyką i
techniką kryminalistyczną. W dalszej kolejności student będzie się zapoznawał z poszczególnymi działaniami
wykrywczymi organów ścigania, taktyką przeprowadzania czynności procesowych oraz podstawowymi działami
techniki kryminalistycznej.
W ramach ćwiczeń z kryminalistyki sądowej szczególnie zalecane są tzw. zajęcia praktyczne, polegające
zwłaszcza na wizycie w laboratorium kryminalistycznym i zapoznanie z technikami kryminalistycznymi,
sporządzenie planu postępowania przygotowawczego czy udział w czynnościach procesowych (oględziny
miejsca zdarzenia, przesłuchanie, sekcja zwłok). Zajęcia powinny być równieŜ poświęcone analizie stanów
faktycznych – kazusów, które pozwolą na zastosowanie wiedzy teoretycznej w praktyce.
10.
Metody dydaktyczne
Wykład
11.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu
Egzamin. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie na podstawie uzyskania pozytywnych
ocen z kolokwiów.
12.
Lp.
I
II
III
IV
V
VI
VII
VIII
IX
X
XI
XII
XIII
13.
Treści programowe
Tematyka zajęć
Kryminalistyka sądowa jako dyscyplina naukowa i
dydaktyczna.
- definicje kryminalistyki
- funkcje kryminalistyki
- podział na taktykę i technikę kryminalistyczną
- kryminalistyka a inne nauki penalne i
przyrodniczo-techniczne
Geneza i historia kryminalistyki (A. Bertillon, H.
Gross). Rozwój kryminalistyki w Polsce
Działania wykrywacze organów ścigania.
Czynności operacyjno – rozpoznawcze (kontrola
operacyjna, zakup kontrolowany i kontrolowane
wręczenie i przyjęcie korzyści majątkowej,
przesyłka niejawnie nadzorowana, tajni
współpracownicy, obserwacja).
Źródła pierwszych informacji o przestępstwie.
Planowanie czynności śledczych.
Wersja śledcza i plan śledztwa.
Psychologia zeznań jako część kryminalistyki.
Podstawowe załoŜenia psychologii ogólnej,
róŜnicowej, psychodiagnostyki.
Mechanizmy kształtowania się materiału
zeznaniowego.
Prawdziwość i szczerość zeznań.
Psychologiczne i psychofizjologiczne metody
weryfikowania szczerości zeznań.
Narkoanaliza i badania poligraficzne.
Wartość diagnostyczna i dopuszczalność
stosowania poligrafu w procesie karnym.
Kryminalistyczne reguły taktyczne
przeprowadzania czynności procesowych i
operacyjno-rozpoznawczych.
Taktyka kryminalistyczna a reguły obowiązującego
prawa dowodowego.
Taktyka przesłuchania. Szczególne formy
przesłuchania (przesłuchanie małoletniego,
przesłuchanie in articulo mortis, okazanie i
konfrontacja).
Taktyczne reguły przeprowadzania czynności
procesowych takich jak: oględziny miejsca
zdarzenia, eksperyment procesowy, wizja lokalna,
przeszukanie.
Pojęcie śladu w kryminalistyce. Rodzaje śladów.
Ślad kryminalistyczny a dowód rzeczowy.
Ujawnienie śladów a utrwalenia dowodów w
procesie karnym.
Podstawowe działy techniki kryminalistycznej.
Daktyloskopia, mechanoskopia, traseologia,
odorologia.
Badania dokumentów i fonoskopie. Badania broni
palnej. Badania fizyko-chemiczne. Wykorzystanie
termowizji.
Nowe metody identyfikacji (m.in. identyfikacja na
podstawie DNA). Perspektywy rozwoju
kryminalistyki.
Liczba godzin
stacjonarne
wykład
ćwiczenia
Liczba godzin
niestacjonarne
wykład
ćwiczenia
2
-
2
-
1
-
1
-
3
1
2
-
1
1
1
1
2
2
1,5
1,5
2
2
1,5
1
2
2
1
1,5
3
2
2
2
2
3
1
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
1
2
2
1
2
1
1
Literatura podstawowa
1. T. Hanusek, Kryminalistyka. Zarys wykładu, Kraków 2002.
2. J. Widacki [red.], Kryminalistyka, Warszawa 2002.
3. Z. Czeczot, T. Tomaszewski, Kryminalistyka ogólna, Toruń 1996
4.
5.
6.
7.
M. Kulicki, Kryminalistyka. Wybrane zagadnienia teorii i praktyki śledczo – sądowej, Toruń 2005.
B. Hołyst, Kryminalistyka, Warszawa 2007.
T. Tomaszewski, E. Guza (red.), Zagadnienia współczesnej kryminalistyki, t. I-V, Warszawa 1996-2002.
W. Kędzierski (red.), Technika kryminalistyczna, t.I-III, Szczytno 1993-1995.
14.
1.
2.
Literatura uzupełniająca
P. Horyszowski, Kryminalistyka, Warszawa 1958.
J. Wójkiewicz [red.], Ekspertyza sądowa, Kraków 2002.
15.
Nazwisko osoby prowadzącej zajęcia na studiach stacjonarnych
- wykład: dr hab. J. Świtka
- ćwiczenia: dr A. Taracha
16.
Nazwisko osoby prowadzącej zajęcia na studiach niestacjonarnych
- wykład: dr hab. J. Świtka
- ćwiczenia: dr A. Taracha