Polska w operacjach NATO

POLSKA W OPERACJACH NATO
ZaangaŜowanie polskich Sił Zbrojnych w operacje prowadzone pod auspicjami NATO jest jednym
kluczowych elementów polskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Zgodnie ze Strategią Udziału
Sił Zbrojnych RP w operacjach międzynarodowych udział w misjach Sojuszu Północnoatlantyckiego
ma priorytetowy charakter. Stanowi istotny wyznacznik miejsca i roli naszego kraju na arenie
międzynarodowej, potwierdzając wiarygodność Polski jako członka Sojuszu. Jednocześnie jest
źródłem doświadczeń operacyjnych i waŜnym impulsem dla transformacji Sił Zbrojnych RP.
Potwierdza to skala zaangaŜowania. Obecnie w misjach natowskich zaangaŜowanych jest ok.
3200 polskich Ŝołnierzy.
AFGANISTAN (ISAF)
Polska jest aktywnym uczestnikiem operacji ISAF od 2004 r. (od 2002 do 2007 r. uczestniczyła w
koalicyjnej operacji Enduring Freedom). Celem misji jest wsparcie operacji antyterrorystycznej oraz
władz Afganistanu w odbudowie struktur cywilnych oraz infrastruktury państwa.
ZaangaŜowanie Polski w Afganistanie jest znaczące, znajdujemy się na 7 pozycji spośród 46
krajów zaangaŜowanych w operację. Obecnie głównym zadaniem misji jest wsparcie władz
Afganistanu w procesie stopniowego przejmowania odpowiedzialności za bezpieczeństwo kraju
(transition) i zmiana jej charakteru ze stabilizacyjnej na stabilizacyjno-szkoleniową.
Od 1 listopada 2008 r. Polski Kontyngent Wojskowy (PKW) skoncentrowany został i przejął
odpowiedzialność za całą prowincję Ghazni na południowym wschodzie Afganistanu. Obecnie PKW
liczy 2600 Ŝołnierzy i 400 w odwodzie strategicznym. Do głównych zadań kontyngentu naleŜy:
zapewnienie bezpieczeństwa i stabilizacji w prowincji, szkolenie Afgańskich Narodowych Sił
Bezpieczeństwa, wspieranie afgańskich władz i lokalnej administracji poprzez realizację programów
rozwojowych i odbudowę infrastruktury cywilnej, udzielanie pomocy w dystrybucji Ŝywności dla
mieszkańców prowincji.
Od sierpnia 2010 r. w Ghazni stacjonuje równieŜ
batalion amerykański (ok. 800 Ŝołnierzy).
Jednostka ta przejęła kontrolę na wybranymi dystryktami leŜącymi wzdłuŜ południowo-wschodniej
granicy z prowincjami Logar, Paktya i Paktika i jest podporządkowana operacyjnie dowódcy polskiego
kontyngentu.
Polska aktywnie uczestniczy w działaniach szkoleniowych afgańskiej armii
i policji, wydzielając
Operacyjne Zespoły Doradczo-Łącznikowe (Operational Mentoring and Liaison Team, OMLT oraz
Policyjne Operacyjne Zespoły Doradczo-Łącznikowe (Police Operational Mentoring and Liaison Team,
POMLT).
W ramach pomocy rozwojowej w Afganistanie przy amerykańskim Zespole Odbudowy Prowincji
(PRT) w Ghazni funkcjonuje polska grupa ekspertów. Dodatkowo, w składzie Polskich Sił
Zadaniowych wydzielono Zespół Wsparcia Współpracy Cywilno-Wojskowej (CIMIC). Priorytetowe
sektory wsparcia stanowią: wzmocnienie struktur państwa i społeczeństwa obywatelskiego, edukacja,
ochrona zdrowia oraz rozwój prowincji i miasta Ghazni.
KOSOWO (KFOR)
Polska uczestniczy w misji KFOR od 1999 r. Zmieniająca się sytuacja polityczno – wojskowa w
Kosowie oraz przeobraŜenia samych sił KFOR powodowały kilkakrotną modyfikację kontyngentu.
Polskie siły stacjonujące w Kosowie liczą obecnie 212 Ŝołnierzy. Reorganizacja struktury KFOR
spowodowała zmiany równieŜ w polskim kontyngencie. Od 20 października 2010 r. wycofano
pododdziały wydzielone do Wielonarodowej Grupy Bojowej Centrum (MNBG-C) i polska kompania
manewrowa wykonuje zadania w powiększonym rejonie odpowiedzialności w centralnej i wschodniej
części Kosowa.
IRAK (NTM-I)
W misji szkoleniowej NATO w Iraku (NTM-I) Polska uczestniczy od 2005 r. Po wycofaniu PKW
IRAK, od 2008 r. zespoły szkoleniowe oraz oficerowie w dowództwie misji, funkcjonują jako PKW
NTM-I. Jej celem jest przeprowadzenie procesu szkolenia oraz doradztwo dla kadr średniego i
wyŜszego szczebla Irackiego Ministerstwa Obrony i Irackich Sił Bezpieczeństwa, jak równieŜ
koordynacja dostaw uzbrojenia i sprzętu wojskowego dla nowotworzonych sił. Obecnie prowadzone
są kursy szkoleniowe w irackim centrum szkoleniowym w Ar-Rustamiyah.
Obecnie nasz kontyngent liczy 18 Ŝołnierzy i realizuje zadania związane z prowadzeniem
szkolenia podoficerów irackich w Batalionie Ochrony Bazy w formie kursów instruktorsko
metodycznych.
OPERACJA ACTIVE ENDEAVOUR
Polska aktywnie wspiera wysiłki Sojuszu w ramach operacji Active Enadeavour, która jest
pierwszą i jedyną dotąd operacją Sojuszu, prowadzoną na podstawie Artykułu 5 Traktatu
Waszyngtońskiego. Została podjęta jako odpowiedź na ataki terrorystyczne na Stany Zjednoczone z
11 września 2001 r. Jest ona elementem działań antyterrorystycznych. Jej głównym celem jest
zapewnienie bezpieczeństwa Ŝeglugi i zapobieganie aktom terroru na jednym z najwaŜniejszych
akwenów światowych – Morzu Śródziemnym Dotychczas w misji wielokrotnie uczestniczyły polskie
okręty: ORP „Bielik” i ORP „Kondor” oraz fregata rakietowa ORP „Gen. K. Pułaski”.
Od 14 marca br. w operacji Active Endeavour uczestniczy ORP „X. Czernicki”.
AIR POLICING
Air Policing jest misją związaną z tradycyjną funkcją NATO (kolektywna obrona), wynikającą z
Artykułu 5 Traktatu Waszyngtońskiego. Jej celem jest kontrola przestrzeni powietrznej tych
sojuszników, którzy nie dysponują odpowiednimi zdolnościami do samodzielnej realizacji wojskowego
nadzoru swojej przestrzeni powietrznej (są to: kraje bałtyckie, Słowenia, Islandia, Luksemburg,
Albania i Chorwacja). Kontrola przestrzeni powietrznej realizowana jest zarówno przez systemy
naziemne, jak i samoloty bojowe. Zapewnienie bezpieczeństwa przestrzeni powietrznej NATO jest
uznawane za zadanie kolektywne. Dlatego Sojusznicza operacja wojskowego nadzoru przestrzeni
powietrznej - Air Policing jest najbardziej widoczną manifestacją jedności sojuszniczej w okresie
pokoju,
przypominającą
o
tradycyjnej
funkcji
NATO
wynikającej
z
Artykułu
5
Traktatu
Waszyngtońskiego.
Polska trzykrotnie brała udział w misji (w 2006 r. – PKW ORLIK I; 2008 r. - PKW ORLIK II oraz od
1 maja do 31 sierpnia 2010r. - ORLIK III). W składzie Polskiego Kontyngentu Wojskowego ORLIK III
było 100 Ŝołnierzy wyposaŜonych w cztery samoloty Mig-29. Kolejny dyŜur będziemy pełnić od 1 maja
do 31sierpnia 2012 r.
2
Opr. Dep. Polityki i Bezpieczeństwa Międzynarodowego MON
3