PDF 1.1 MB - Uniwersytet Zielonogórski

Transkrypt

UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI
WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ I ŚRODOWISKA
1
PAKIET INFORMACYJNY
KIERUNEK BUDOWNICTWO
STUDIA II STOPNIA
SPECJALNOŚĆ:
TECHNOLOGIA I ORGANIZACJA BUDOWY
ROK AKADEMICKI 2012/2013
EUROPEJSKI SYSTEM TRANSFERU PUNKTÓW
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Kierunek: Budownictwo
S
SP
PIIS
S TTR
RE
EŚ
ŚC
CII
1. CZĘŚĆ II.A. INFORMACJE O STUDIACH ............................................................................. 4
1.1.
Ogólna charakterystyka studiów........................................................................................ 5
1.2.
Opis zakładanych efektów kształcenia .............................................................................. 6
1.3.
Program studiów ................................................................................................................ 8
2. CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW ........................................................................... 12
MATEMATYKA ............................................................................................................................ 13
ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘWZIĘCIAMI BUDOWLANYMI ......................................................... 15
Wymagania wstępne: .................................................................................................................. 15
Zakres tematyczny przedmiotu: .................................................................................................. 15
Metody kształcenia: ..................................................................................................................... 15
TEORIA SPRĘŻYSTPOŚCI I PLASTYCZNOŚCI ....................................................................... 17
METODY KOMPUTEROWE ....................................................................................................... 20
ZŁOŻONE KONSTRUKCJE METALOWE I ................................................................................ 23
ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE I................................................................................ 27
RENOWACJA BUDYNKÓW ....................................................................................................... 30
ZAAWANSOWANE KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA .......................... 33
PROCESY INWESTYCYJNE, UMOWY, PRZETARGI ............................................................... 35
MARKETING W FIRMIE BUDOWLANEJ ................................................................................... 37
NOWOCZESNE MATERIAŁY I TECHNOLOGIE........................................................................ 39
PODSTAWY WYCENY NIERUCHOMOŚCI ............................................................................... 41
WIZUALIZACJA BUDOWY I ZAPLECZA PRODUKCYJNEGO .................................................. 43
METODY PODEJMOWANIA DECYZJI ...................................................................................... 45
NOŚNOŚĆ ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH W FAZIE MONTAŻU ................................. 47
2
TECHNOLOGIA ROBÓT REMONTOWYCH I MODERNIZACYJNYCH .................................... 49
EKONOMIKA BUDOWNICTWA II .............................................................................................. 52
POMIARY GEODEZYJNE W TRAKCIE MONTAŻU .................................................................. 54
RACJONALIZACJA ENERGII W BUDYNKACH ......................................................................... 57
NUMERYCZNE MODELOWANIE KONSTRUKCJI .................................................................... 59
OCHRONA BUDYNKÓW, BUDOWLI I ICH OTOCZENIA PRZED HAŁASEM .......................... 62
WYBRANE ZAGADNIENIA Z REALIZACJI OBIEKTÓW PRZEMYSŁOWYCH ......................... 64
OPTYMALIZACJA KONSTRUKCJI ............................................................................................ 65
BADANIA PODŁOŻA GRUNTOWEGO ...................................................................................... 69
DYNAMIKA KONSTRUKCJI ....................................................................................................... 72
3
1. CZĘŚĆ II.A. INFORMACJE O STUDIACH
4
1.1.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Ogólna charakterystyka studiów
Nazwa kierunku studiów: Budownictwo.
Poziom kształcenia: - drugi stopień kształcenia.
Profil kształcenia: - ogólno akademicki.
Forma studiów: – stacjonarne (1,5 roku),
– niestacjonarne (1,5 roku).
Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta: -magister inżynier.
Przyporządkowanie kierunku studiów do obszaru kształcenia: nauki techniczne.
Wskazanie dziedzin (nauki lub sztuki) i dyscyplin (naukowych lub artystycznych), do
których odnoszą się efekty kształcenia dla kierunku:
budownictwo, inżynieria sanitarna, architektura i urbanistyka, geologia, geodezja.
Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju:prowadzenie badań i kształcenie studentów.
Ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia i kontynuacji kształcenia przez
absolwentów studiów:
Specjalność Technologia i Organizacja budownictwa:
Absolwent łączy przygotowanie inżynierskie z dziedziny budownictwa z
przygotowaniem z zakresu organizacji i zarządzania oraz prawa, finansów, wyceny
obiektów budowlanych, komputerowego wspomagania analizy technologicznoorganizacyjnej realizacji procesów budowlanych, kosztorysowania itp. Absolwenci tej
specjalności posiadają wiedzę merytoryczną z zakresu ergonomii budowlanej,
mechanizacji budownictwa oraz podstawy wiedzy ekonomicznej, menedżerskiej i
ekonomiki procesów budowlanych. W ramach elastycznego systemu studiów możliwe
jest uzyskanie wiedzy z zakresu systemów zarządzania, kontrolingu technicznego,
zarządzania kosztami, doradztwa technicznego, zarządzania inwestycjami itp.
Absolwenci charakteryzują się umiejętnościami w zakresie organizowania i
prowadzenia prac badawczych i rozwojowych, projektowania i wdrażania
nowoczesnych technologii i innowacji organizacyjnych i modernizacyjnych.
Absolwent uzyskuje zatem kwalifikacje nowoczesnego menedżera w budownictwie i
jest przygotowany do kierowania wszelką działalnością produkcyjną, usługową i
handlową w branży budowlanej. Dzięki takim umiejętnościom jak formułowanie ofert,
prowadzenie negocjacji, zawieranie kontraktów, będzie mógł być również zatrudniony w
zarządach i radach nadzorczych spółek i holdingów budowlanych.
Ze względu na odpowiednie wykształcenie ogólnobudowlane absolwent tej specjalności
będzie mógł być również zatrudniony na stanowiskach przynależnych inżynierowi
budowlanemu architektury oraz projektowania prostych konstrukcji budowlanych.
Przygotowany jest również do wytwarzania wyrobów budowlanych i konstrukcyjnych
elementów budowlanych. Absolwent posiada współczesną wiedzę z budownictwa oraz
umiejętności do pełnienia funkcji technicznych w zakresie kierowania budową lub
robotami budowlanymi, do wykonywania nadzoru autorskiego, inwestorskiego i
budowlanego
10. Wymagania wstępne:
Ma skończony I stopień kształcenia z tytułem inżyniera lub magistra tego samego lub
pokrewnego kierunku.
11. Zasady rekrutacji,
Kandydaci na studia przyjmowani są według kolejności na liście rankingowej
sporządzonej na podstawie punktacji:
za przeliczony wynik ukończenia studiów wpisany do dyplomu,
za zgodność albo pokrewieństwo kierunku ukończonych studiów z wybranym
kierunkiem studiów drugiego stopnia.
5
Kierunek ukończonych studiów z wybranym kierunkiem studiów drugiego stopnia jest:
zgodny, gdy jest to ten sam kierunek ukończonych studiów pierwszego stopnia (z
tytułem inżyniera),
pokrewny, gdy jest to kierunek:
architektura i urbanistyka,
inżynieria środowiska,
mechanika i budowa maszyn,
makrokierunki oraz kierunki na których realizowane jest co najmniej 60% ECTS
przedmiotów kierunkowych podanych w obowiązujących standardach kształcenia.
W przypadku, gdy kierunek ukończonych studiów:
jest zgodny z kierunkiem studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa
przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów plus dwa,
jest pokrewny kierunkowi studiów drugiego stopnia, wówczas liczba punktów jest równa
przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów plus jeden,
nie jest ani zgodny ani pokrewny kierunkowi studiów drugiego stopnia, wówczas liczba
punktów jest równa przeliczonemu wynikowi ukończenia studiów.
Jako kryterium dodatkowe brana jest pod uwagę liczba punktów za przeliczoną ocenę z
egzaminu dyplomowego.
Wynik ukończenia studiów, oceny i średnie S ustalone według skali ocen stosowanej na
innych uczelniach, przeliczane są na wynik, oceny i średnie N w skali ocen stosowanej
na Uniwersytecie Zielonogórskim zgodnie z wzorem: N = 3 ( S-m) / (M - m) + 2, gdzie
M - jest maksymalną, m - minimalną (niedostateczną) oceną według skali stosowanej
na innej uczelni.
Osoby przyjęte na studia drugiego stopnia, mogą być zobowiązane do uzupełnienia
różnic programowych dotyczących wiedzy ogólnej z zakresu studiów pierwszego
stopnia w terminach ustalonych przez dziekana..
12. Różnice w stosunku do innych programów o podobnie zdefiniowanych celach
i efektach kształcenia prowadzonych na uczelni:
-
1.2.
Opis zakładanych efektów kształcenia
Kierunek studiów budownictwo należy do obszaru kształcenia w zakresie nauk
technicznych i jest powiązany z takimi kierunkami studiów jak architektura,
urbanistyka, inżynieria sanitarna.
Objaśnienie oznaczeń:
K (przed podkreślnikiem) - kierunkowe efekty kształcenia
T - obszar kształcenia w zakresie nauk technicznych
1 - studia pierwszego stopnia
2 — studia drugiego stopnia
A - profil ogólno akademicki P — profil praktyczny
W — kategoria wiedzy
U — kategoria umiejętności
K - kategoria kompetencji społecznych
01, 02, 03 i kolejne - numer efektu kształcenia
Inz - efekty kształcenia prowadzącego do uzyskania kompetencji inżynierskich
Symbol
Efekty kształcenia dla kierunku studiów b u d o w n i c t w o .
Po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku studiów
b u d o w n i c t w o absolwent o specjalności Konstrukcje Budowlane i
Inżynierskie:
Odniesienie
do efektów
kształcenia
w obszarze
kształcenia
w zakresie nauk
technicznych
6
WIEDZA
K_W01
Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu
matematyki i mechaniki ciała stałego przydatną do
formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z
zakresu analizy konstrukcji dotyczących:
T2A W01
T2A W03
rozumienia zachowania się tarcz i płyt w stanie sprężystym
i sprężysto-plastycznym,
rozumienia i analizy plastycznego stanu granicznego;
formułowania problemu brzegowego odpowiadaj ącego
typowym zagadnieniom konstrukcji płyt i tarcz,
modelowania Metodą Elementów Skończonych (MES),
analizy problemów własnych,
stateczności konstrukcji,
niezawodności,
optymalizacji.
K_W02
K_W03
K_W04
K_W05
K_W06
K_W07
K_W08
Ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę w zakresie
złożonych konstrukcji budowlanych w tym stalowych,
betonowych i specjalnych.
Zna metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane
przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich
z zakresu konstrukcji budowlanych i budownictwa.
Ma wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów
budowlanych i konstrukcji.
Ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych,
ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych
uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz ich
uwzględniania w praktyce inżynierskiej.
Ma wiedzę dotyczącą zarządzania, w tym zarządzania
jakością, i prowadzenia działalności gospodarczej.
Zna zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej
przedsiębiorczości, wykorzystującej nabytą wiedzę.
Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych
nowych
osiągnięciach
w
zakresie
konstrukcji
budowlanych i inżynierskich.
UMIEJĘTNOŚCI
K_U01 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi
integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a
także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie.
K_U02 Potrafi pracować indywidualnie i w zespole; potrafi ocenić czasochłonność zadania;
potrafi kierować małym zespołem w sposób zapewniający realizację zadania w
założonym terminie.
K_U03 Potrafi opracować szczegółową dokumentację zadania projektowego łub
badawczego; potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie tych
wyników.
K_U04 Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne - w razie potrzeby
odpowiednio je modyfikując - do analizy i projektowania złożonych konstrukcji
7
T2A_W02
T2A_W03
T2A_W07
T2A W07
T2A W06
T2A_W08
T2A_W09
T2A_W11
T2A_W05
T2A_U01
T2A_U02
T2A_U03
T2A_U04
T2A U08 T2A
U15 T2A_U17
inżynierskich.
K_U05 Potrafi ocenić i porównać rozwiązania projektowe ze względu na zadane kryteria
użytkowe i ekonomiczne.
K_U06 Potrafi przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań
K_U07
K_W08
T2A U14
T2A_U18
związanych z projektowaniem elementów konstrukcji
integrować wiedzę pochodzącą z różnych źródeł.
Potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania
nowych osiągnięć w zakresie materiałów, elementów,
metod projektowania i wytwarzania do projektowania i
wytwarzania konstrukcji zawierających rozwiązania o
charakterze innowacyjnym. Potrafi zaproponować
ulepszenia istniejących rozwiązań projektowych.
Potrafi samodzielnie formułować zagadnienia z zakresu
fizyki budowli, w tym zagadnień termiki i transportu
energii.
T2AU12
T2A U15
T2A_U16
8
T2A_U18
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K_K01
K_K02
K_K03
Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i
przedsiębiorczy.
Rozumie potrzebę formułowania i przekazywania
społeczeństwu - m.in. poprzez środki masowego
przekazu -informacji i opinii dotyczących osiągnięć
budownictwa, podejmuje starania, aby przekazać takie
informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały,
przedstawiając różne punkty widzenia
Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane
z wykonywaniem zawodu
T2A_K06
T2A_K07
T1A_K04
K_K04 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.
1.3.
T2A_K03
Program studiów
1) Forma studiów :
stacjonarne i niestacjonarne.
2) Liczba semestrów i liczbę punktów ECTS koniecznych dla uzyskania
kwalifikacji odpowiadających poziomowi studiów:
stacjonarne – 3 semestry i 90 punktów ECTS,
niestacjonarne 3 semestry i 90 punktów ECTS.
A 1
Nr
BLOK
3) Moduły kształcenia — zajęcia lub grupy zajęć — wraz z przypisaniem do
każdego modułu zakładanych efektów kształcenia oraz liczby punktów ECTS:
efekty kształcenia wg kart przedmiotu.
NAZWA PRZEDMIOTU
LP.
1
Matematyka
Zakład
GODZIN
RAZEM
(min.)
IMiE
30
Spr.
ECTS
30
ECTS
3
B 1
2
Teoria sprężystości i plastyczności
ZMB
45
B 2
3
Metody komputerowe
ZMB
45
B 3
4
Złożone konstrukcje metalowe I
ZKB
75
B 4
5
Złożone konstrukcje betonowe I
ZKB
75
B 5
6
Zarządzanie przedsięwzięciami budowlanymi
ZTiOB
45
C 1
7
Zaawansowane komputerowe wspomaganie
projektowania
KBI
30
C 2
8
Procesy inwestycyjne, umowy, przetargi
ZTiOB
45
C 3
9
Marketing w firmie budowlanej
ZTiOB
60
C 4
10
Nowoczesne materiały i technologie
ZTiOB
30
C 5
11
Podstawy wyceny nieruchomości
ZTiOB
30
C 6
12
Wizualizacja budowy i zaplecza produkcyjnego
ZTiOB
30
C 7
13
Metody podejmowania decyzji
ZTiOB
30
C 8
14
Nosność elementów konstrukcyjnych w fazie montażu
ZKB
15
C 9
15
Techologia robót remontowych i modernizacyjnych
ZTiOB
60
C 10
16
Ekonomika budownictwa II
ZTiOB
30
C 11
17
Pomiary geodezyjne w trakcie montażu
ZGiG
15
C 12
18
Racjonalizacja energii w budynkach
ZMB
30
C 13
19
Numeryczne modelowanie konstrukcji
ZMB
30
C 14.1
20
Ochrona budynków, budowli i ich otoczenia przed
hałasem
ZTiOB
15
C 14.2
21
Wybrane zagadnienia z realizacji obiektów
przemysłowych
ZTiOB
0
C 15.1
24
Optymalizacja konstrukcji
ZMB
15
45
ECTS
4
45
ECTS
4
75
ECTS
6
75
ECTS
6
45
ECTS
9 3
30
ECTS
2
45
ECTS
4
60
ECTS
4
30
ECTS
2
30
ECTS
3
30
ECTS
2
30
ECTS
4
15
ECTS
1
60
ECTS
4
30
ECTS
3
15
ECTS
2
30
ECTS
4
30
ECTS
2
15
ECTS
1
0
ECTS
0
15
ECTS
1
C 15.2
25
Badania podłoża gruntowego
ZGiG
0
C 15.3
26
Dynamika konstrukcji
ZMB
0
C 15.4
27
Renowacja budynków
ZBO
0
C 16
28
Seminarium dyplomowe
ZTiOB
30
D 1
28
Laboratorium specjalistyczne
ZTiOB
90
E 1
30
Praca dyplomowa
ZTiOB
RAZEM LICZBA GODZIN
4) Sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia osiąganych przez
studenta wg. kart przedmiotu.
5) Plan studiów odrębny dla studiów prowadzonych w formie stacjonarnej
i niestacjonarnej, w tym charakterystyki przedmiotów sporządzonych
zgodnie z wzorcowym sylabusem:
plany wg osobnych kart,
charakterystyka wg kart przedmiotu.
6) Łączna liczbę punktów ECTS, którą student musi uzyskać na zajęciach
wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów:
70 punktów ECTS.
7) Łączną liczbę punktów ECTS, którą student musi uzyskać w ramach zajęć
z zakresu nauk podstawowych, do których odnoszą się efekty kształcenia
dla określonego kierunku, poziomu i profilu kształcenia:
matematyka
3 punkty ECTS.
7) Łączną liczbę punktów ECTS, którą student musi uzyskać w ramach zajęć
o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych:
70
punktów ECTS.
9) Minimalną liczbę punktów ECTS, którą student musi uzyskać, realizując
moduły kształcenia oferowane na zajęciach ogólno uczelnianych lub na
innym kierunku studiów:
0 punktów ECTS.
10) Minimalną liczbę punktów ECTS, którą student musi uzyskać na zajęciach
z wychowania fizycznego:
0 punktów ECTS.
11) Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk:
program nie przewiduje praktyk
12) Wybór modułów kształcenia, do których przypisuje się punkty ECTS w wymiarze
nie mniejszym niż 30% liczby punktów ECTS:
minimalna liczba punktów
ECTS:
27,
moduł kształcenia/przedmiot
moduł C13
ECTS
1,
0
ECTS
0
0
ECTS
0
0
ECTS
0
30
ECTS
5
90
ECTS
10 10
0
ECTS
10
900
90
90
Moduł C14
seminarium dyplomowe
laboratorium specjalistyczne
praca dyplomowa
`
Łącznie: (1+1+5+10+10)
1,
5,
10,
10.
27
11
2. CZĘŚC II.B. KATALOG PRZEDMIOTÓW
DLA KIERUNKU BUDOWNICTWO
STUDIA II STOPNIA
SPECJALNOŚĆ:
TECHNOLOGIA I ORGANIZACJA BUDOWY
12
MATEMATYKA
K od p r ze dm io tu : 11.1-WILŚ- BUD- MAT- TA01
T yp pr ze dm i ot u : obowiązkowy
Opanowanie treści kształcenia w zakresie
W ym agan i a ws tę p ne : matematyki na poziomie studiów pierwszego
stopnia
J ę z yk n auc za n i a : Polski
O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot :
Wydział
Matematyki,
Informatyki
Ekonometrii, dr Tomasz Małolepszy
i
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: dr Tomasz Małolepszy
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
15
zaliczenie z oceną
1
I
15
1
zaliczenie z oceną
3
Studia niestacjonarne
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
10
Zaliczenie z oceną
1
I
10
1
zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU
Zapoznanie studenta z elementami teorii równań różniczkowych cząstkowych
(jednego z podstawowych narzędzi służących do modelowania matematycznego
zjawisk otaczającej nas rzeczywistości) oraz wprowadzenie do rachunku
wariacyjnego.
WYMAGANIA WSTĘPNE
Opanowanie treści kształcenia w zakresie matematyki na poziomie studiów
pierwszego stopnia
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU
WYKŁAD
Równania różniczkowe cząstkowe - klasyfikacja równań ze względu na stopień
nieliniowości, podstawowe metody rozwiązywania równań różniczkowych cząstkowych
rzędu I (metoda charakterystyk, metoda Lagrange’a), postać kanoniczna semiliniowych
równań różniczkowych cząstkowych rzędu II, najważniejsze typy zagadnień początkowoWydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
13
brzegowych dla równań hiperbolicznych, parabolicznych oraz eliptycznych, szeregi
Fouriera, metoda rozdzielania zmiennych jako metod rozwiązywania zagadnień
początkowo-brzegowych dla równań hiperbolicznych.
Podstawy rachunku wariacyjnego.
ĆWICZENIA
Rozwiązywanie zadań dotyczących treści przekazywanych na kolejnych wykładach ze
szczególnym uwzględnieniem praktycznych zastosowań poznanych pojęć.
METODY KSZTAŁCENIA:
Tradycyjny wykład; ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują
zadania.
EFEKTY KSZTAŁCENIA:
Umiejętności w zakresie rozwiązywania quasilinowych równań różniczkowych
rzędu I, sprowadzanie semiliniowych równań rzędu II do postaci kanonicznej,
rozwiązywanie zagadnień początkowo-brzegowych dla równań hiperbolicznych za
pomocą metody rozdzielania zmiennych; podstawy posługiwania się rachunkiem
wariacyjnym.
WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA:
Ćwiczenia: dwa lub trzy kolokwia, złożone z zadań o zróżnicowanym stopniu trudności. O
ocenie końcowej będzie decydowała suma punktów zdobyta podczas tych kolokwiów.
2. Wykład: ocena z zaliczenia.
Na stopień z przedmiotu (modułu) składa się ocena z ćwiczeń (50%) oraz ocena z wykładu (50%).
1.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:
Wykład
Ćwiczenia i przygotowanie do zajęć
Praca samodzielna
Konsultacje
Razem za cały przedmiot: 75 godzin (3 ECTS).
- 15 godzin,
- 30 godzin,
- 20 godzin
- 10 godzin
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Lawrence C. Evans, Równania różniczkowe cząstkowe, PWN, Warszawa 2004.
2. E. Kącki, L. Siewierski, Wybrane działy matematyki wyższej z ćwiczeniami,
WSInf 2002.
3. Praca zbiorowa, Wybrane działy matematyki stosowanej, PWN, Warszawa 1973.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Włodzimierz Stankiewicz, Jacek Wojtowicz, Zadania z matematyki dla
wyższych uczelni technicznych, część II, PWN, Warszawa 1995.
2. Roman Leitner, Janusz Zacharski, Zarys matematyki wyższej dla studentów, cz.
III, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1995, wydanie siódme
poprawione.
14
ZARZĄDZANIE PRZEDSIĘWZIĘCIAMI BUDOWLANYMI
K od p r ze dm io tu : 04.0-WILŚ- BUD- ZPB- TB05
J ę z yk n auc za n i a : polski
dr hab. inż. Jacek Przybylski, prof. UZ
O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : Zakład Technologii i Organizacji
Budownictwa
dr hab. inż. Jacek Przybylski, prof. UZ; mgr
inż. Artur Frątczak
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y:
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
30
2
Egzamin
III
Projekt
15
1
zaliczenie na ocenę
3
W yk ł a d
20
2
Egzamin
III
Projekt
10
1
CEL PRZEDMIOTU:
Poznanie podstawowych zasad i metod zarządzania przedsięwzięciami budowlanymi
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość podstawowych zasad marketingu budowlanego, teorii podejmowania decyzji, ekonomiki
budownictwa
ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:
Model struktury procesu (przedsięwzięcia) inwestycyjno-budowlanego. Potencjał służb
inwestycyjnych. Infrastruktura techniczna inwestycji. Przedmiot inwestycji budowlanej.
Sposób realizacji procesu inwestycyjno-budowlanego. Organizacja procesu inwestycyjnobudowlanego. Efektywność ekonomiczna zainwestowanych środków. Zarządzanie
procesem inwestycyjno-budowlanym jako jego optymalny przebieg. Wybór sposobu
inwestowania, kontrahentów, korygowanie terminów realizacji, korygowanie zakresu
robót, pełnienie nadzoru inwestycyjnego monitorującego przebieg realizacji
przedsięwzięcia budowlanego.
wykład konwencjonalny, ćwiczenia projektowe
15
WIEDZA
Student posiada wiedzę w zakresie: monitorowania i sterowania zgodnie z założeniami
projektowymi przedsięwzięciem budowlanym. K_W06
UMIEJĘTNOŚCI:
Student potrafi zorganizować i zarządzać podstawowymi procesami budowlanymi. K_U02
KOMPETENCJE SPOŁECZNE:
Student zdaje sobie sprawę z korzyści wynikających z kolektywnego działania. -
Wykład – warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium.
Projekt – warunkiem uzyskania pozytywnej oceny z ćwiczeń projektowych.
Ocena końcowa z przedmiotu: 50% z wykładu + 50% zcwiczeń
Kontakt z prowadzącym
15w + 15c +10 konsultacje
Praca własna studenta
Łącznie
ECTS
na przedmiot
65/25
40 h.
25 h,
65 h
3ECTS
1. Cieszyński K.: Zarządzanie w budownictwie. Wydawnictwo FEMB, Warszawa 2006.
2. Czupiał J.: Wprowadzenie do zarządzania firmą w gospodarce rynkowej.
Wydawnictwo AE we Wrocławiu, Wrocław 2004.
3. Czekała M.: Analiza fundamentalna i techniczna. Wydawnictwo AE we Wrocławiu,
Wrocław 1997.
1. Chauvet A.: Metody zarządzania. Wydawnictwo Poltext, Warszawa 1997.
2. Waters D.: Zarządzanie operacyjne. Wydawnictwo PWN, Warszawa 2001
16
TEORIA SPRĘŻYSTPOŚCI I PLASTYCZNOŚCI
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- MSPP- TB01
Prof. dr hab. inż. Romuald Świtka
dr inż. Krzysztof Kula
Forma
zajęć
Semestr
Pr o wa d ząc y:
Liczba godzin
w tygodniu
Zakład Mechaniki Budowli
Prof. dr hab. inż. Romuald Świtka
Liczba godzin
w semestrze
Forma
zaliczenia
17
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
30
2
Egzamin
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
15
Zaliczenie na ocenę
1
4
W yk ł a d
10
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
10
1
CEL PRZEDMIOTU:
Zapoznanie studenta podstawowymi założeniami i zależnościami stosowanymi w teorii
sprężystości i plastyczności.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość analizy matematycznej i rachunku macierzowego, mechaniki budowli - statyki,
podstaw mechaniki komputerowej.
Wykład
Wektory i tensory. Analiza na polach tensorowych. Opis ruchu Lagrange’a i Eulera.
Tensory odkształcenia Greena i Almansiego. Interpretacja fizyczna współrzędnych
tensora odkształcenia. Odkształcenia główne. Równania zgodności odkształceń.
Zasada naprężenia Eulera-Cauchy’ego. Tensor naprężenia Eulera-Cauchy’ego.
Naprężenia główne, największe naprężenia styczne. Tensory naprężenia PioliKirchhoffa. Zasady zachowania: masy, pędu, momentu pędu, energii. Równania
konstytutywne: związek Duhamela-Neumanna, ciało izotropowe, stałe Lamé’go,
techniczne stałe materiałowe. Synteza równań teorii sprężystości. Warunki brzegowe.
Równania Lamé’go. Równania Beltrami-Michella. Równanie pracy wirtualnej.
Twierdzenia o minimum energii potencjalnej komplementarnej i jednoznaczność
rozwiązań. Metoda Ritza. Równania teorii sprężystości we współrzędnych walcowych.
Zadanie Boussinesqa i jego aplikacje. Skręcanie swobodne prętów litych. Płaskie
zadanie teorii sprężystości: płaski stan naprężenia i płaski stan odkształcenia. Materiał
sprężysto-plastyczny i jego modele. Plastyczność idealna i plastyczność ze
wzmocnieniem. Warunek uplastycznienia. Kryteria obciążania i odciążania, postulat
Druckera. Stowarzyszone prawo płynięcia. Teoria małych odkształceń sprężystoplastycznych i teoria plastycznego płynięcia.
Projekt
Wyznaczanie pola wektorowego przemieszczeń i pola tensorowego odkształceń dla
ośrodka ciągłego przy zadanym przekształceniu. Opis przemieszczeń i odkształceń we
współrzędnych materialnych i przestrzennych. Zapis warunków brzegowych dla zadania
przestrzennego i zadania płaskiego. Wybór i odpowiednie przekształcanie równań teorii
sprężystości w celu znalezienia rozwiązania zadania brzegowego.
Metody kształcenia:
Wykład
- wykład konwencjonalny,
Projekt
- praca indywidualna nad projektem i w grupie.
Wiedza
Student ma podstawową wiedzę w zakresie teorii sprężystości i plastyczności.
Student ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki i mechaniki ciała
stałego przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu analizy
konstrukcji (K_W01)
Umiejętności
Rozumienie teoretycznych podstaw mechaniki ciała stałego w zakresie sprężystym i
sprężysto-plastycznym. Umiejętność stosowania podstawowych równań teorii
sprężystości i formułowania warunków brzegowych. Student jest przygotowany do
stosowania metod numerycznych i komputerowych.
Student potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne - w razie potrzeby
odpowiednio je modyfikując - do analizy i projektowania
złożonych konstrukcji
inżynierskich. (K_U04)
Kompetencje społeczne
Student potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy, umie wyszukiwać informacje
potrzebne do rozwiązania postawionych problemów w literaturze i Internecie(K_K01).
18
Wykład
Zaliczenie (egzamin na studiach dziennych) na podstawie kolokwium z
progami punktowymi:
50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst,
Projekt
61% - 70%
dst plus,
71% - 80%
db,
81% - 90%
db+,
91% - 100%
bdb.
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich
ćwiczeń projektowych oraz z pisemnego sprawdzianu z kryteriami
oceny.
Zaliczenie przedmiotu:
Ocena jest średnią z ocen : O = (W+P)/2
Studia stacjonarne
Kontakt z prowadzącym 30w+15p+10kons, razem
55 h.
Przygotowanie do zaliczenia (egzaminu)
40 h,
Projekty – praca własna
25 h,
Łącznie
120 h,
ECTS na przedmiot 120/30
4 ECTS.
Kontakt z prowadzącym 10w+10p+15kons, razem
35 h.
Przygotowanie do zaliczenia (egzaminu)
50 h,
35 h,
Łącznie
60 h,
ECTS na przedmiot 120/30
4 ECTS.
1. Nowacki W.: Teoria sprężystości, PWN, Warszawa 1970
2. Fung Y. C.: Podstawy mechaniki ciała stałego, PWN, Warszawa 1969
3. Mase G. E.: Continuum Mechanics, McGraw-Hill Book Comp., 1970
4. Skrzypek J.: Plastyczność i pełzanie, PWN, Warszawa 1986
5. Brunarski L., Kwieciński M.: Wstęp do teorii sprężystości i plastyczności, Wyd. PW,
Warszawa 1976
6. Brunarski L., Górecki B., Runkiewicz L.: Zbiór zadań z teorii sprężystości i
plastyczności, Wyd. PW, Warszawa 1976
1. Praca zbiorowa: Wprowadzenie w teorię plastyczności, PAN, Warszawa 1962
2. Krzyś W., Życzkowski M.: Sprężystość i plastyczność, PWN, Warszawa 1962
3. Sawicki A.: Mechanika kontinuum, Wyd. IBW PAN, Gdańsk 1994
4. Ostrowska-Maciejewska J.: Mechanika ciał odkształcalnych, PWN, Warszawa 1994
19
METODY KOMPUTEROWE
K od p r ze dm io tu : 11.9-WILŚ- BUD- MKOM- DB02
podstawy metod obliczeniowych, statyki,
stateczności i dynamiki konstrukcji; teorii
W ym agan i a ws tę p ne :
sprężystości i plastyczności, metody elementów
skończonych
20
O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr hab. inż. Mieczysław Kuczma, prof. UZ
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
dr hab. inż. Mieczysław Kuczma, prof. UZ
Pr o wa d ząc y: dr inż. Krzysztof Kula, dr inż. Krystyna Urbańska,
dr inż. Tomasz Socha, mgr inż. Arkadiusz
Denisiewicz
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
30
2
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
4
W yk ł a d
10
1
20
2
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest poznanie zaawansowanych metod komputerowych opartych na
metodzie elementów skończonych, które znajdują zastosowanie w rozwiązywaniu zagadnień
występujących w budownictwie.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Matematyka. Metody obliczeniowe. Wytrzymałość materiałów. Mechanika budowli.
Wykład
Ekstremum funkcjonału energii i równanie pracy wirtualnej dla problemów mechaniki. Własności
aproksymacyjne metody elementów skończonych (MES) dla sformułowań słabych zagadnień
brzegowych mechaniki – błąd aproksymacji, zagadnienie zbieżności i metody adaptacyjne
MES. Analiza numeryczna płyt i powłok metodą elementów skończonych – dostosowane i
niedostosowane elementy skończone. Numeryczne metody bezpośrednie i iteracyjne dla
zagadnień własnych wyboczenia i dynamiki konstrukcji. Geometrycznie i fizycznie nieliniowe
zagadnienia mechaniki. Linearyzacja problemów nieliniowych. Metoda Newtona-Raphsona i jej
zastosowania do zagadnień geometrycznie nieliniowych oraz zagadnień sprężystoplastycznych. Metoda różnic skończonych. Numeryczne metody całkowania równań ruchu.
Stabilność warunkowa i bezwarunkowa metod całkowania w czasie.
Laboratorium
Ćwiczenia projektowe:
1. Analiza płyty metodą elementów skończonych.
2. Analiza tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym metodą elementów skończonych.
Wykład
Laboratorium
- ćwiczenia w laboratorium komputerowym, praca indywidualna nad
ćwiczeniami projektowymi i w grupie.
Wiedza
Student nabywa podstawową wiedzę w zakresie rozumienia i stosowania zasad aproksymacji
i modelowania MES dla układów o dowolnej geometrii; rozumienia i stosowania algorytmów
MES dla zaawansowanych zagadnień mechaniki konstrukcji. Ma świadomość ograniczeń
stosowanych metod i oprogramowania komputerowego. (K_W01)
Umiejętności
Podstawowe nabywa umiejętności stosowania metod komputerowych wykorzystywanych w
praktyce inżynierskiej oraz obsługi zaawansowanych programów komputerowych do
obliczeń inżynierskich MES (Abaqus). (K_U07)
Potrafi myśleć i działać w sposób twórczy i przedsiębiorczy. (K_K05)
Wykład
Zaliczenie na podstawie kolokwium z progami punktowymi:
61% - 70%
dst plus,
71% - 80%
db,
81% - 90%
db+,
91% - 100%
bdb.
21
Laboratorium
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich
ćwiczeń projektowych (2 projekty) oraz z pisemnych sprawdzianów
potwierdzających wiedzę i samodzielność wykonanych ćwiczeń według
kryterium progów punktowych.
Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L)/2
15W+30L+10K, razem
Przygotowanie do zaliczenia wykładu
Przygotowanie do laboratorium
2proj x 20h
Łącznie
55+15+10+40
ECTS na przedmiot
120/30=4
55 h
15 h
10 h
40 h
120 h
4 ECTS.
1. Szmelter J., Metody komputerowe w mechanice. PWN, Warszawa 1980.
2. Zienkiewicz O.C., Metoda elementów skończonych. Arkady, Warszawa 1972.
3. Ciesielski R. et al., Mechanika budowli: ujęcie komputerowe, t. 2. Arkady, Warszawa 1992.
4. Borkowski A. et al., Mechanika budowli: ujęcie komputerowe, t. 3. Arkady, Warszawa 1995.
5. Rakowski G., Kacprzyk Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji.
Wyd. Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2005.
6. Łodygowski T., Kąkol W., Metoda elementów skończonych. Politechnika Poznańska.
Poznań 1994.
7. Rajche J., Pryputniewicz S., Bryś G., Projektowanie wspomagane komputerem. Cz. II:
Metoda elementów skończonych. Wyd. WSInż., Zielona Góra 1991.
8. Piecha J.R., Programowanie w języku Fortran 90 i 95. Wyd. Politechniki Warszawskiej,
Warszawa 2000.
9. Dahlquist G., Bjoerck A., Numerical Methods in Scientific Computing. vol. I, SIAM,
Philadelphia 2008.
10. Sobieski W., Edi 3.1 - zintegrowane środowisko programistyczne dla programujących
w języku Fortran. Olsztyn 2008. (darmowy program do ściągnięcia pod zakładką
Projekty na stronie http://www.uwm.edu.pl/edu/sobieski/ )
1. Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A., Teoria i metody obliczeniowe
optymalizacji. PWN, Warszawa 1980.
2. Kleiber M. (red.), Komputerowe metody mechaniki ciał stałych. PWN, Warszawa 1995.
3. Kuczma M., Podstawy mechaniki konstrukcji z pamięcią kształtu. Modelowanie
i numeryka. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2010.
4. Oden J.T., Carey G. F., Finite Elements: Special Problems in Solid Mechanics. The
Texas Finite Element Series, vol. V. Prentice-Hall Inc., Englewood Cliffs, New Jersey
1984.
5. Piechna J.R., Programowanie w języku Fortran 90 i 95. Politechnika Warszawska,
Warszawa 2000.
6. Stein E. (eds.), Adaptive Finite Elements in Linear and Nonlinear Solid and Structural
Mechanics. Springer, Wien 2005.
7. Wriggers P., Nichtlineare Finite-Element-Methoden. Springer, Berlin 2001.
22
ZŁOŻONE KONSTRUKCJE METALOWE I
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- ZKM1- TB03
T yp pr ze dm i ot u : Obowiązkowy
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Zakład Konstrukcji Budowlanych
dr. hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ
prof. dr hab. inż. Antoni Matysiak,
dr hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ
Pr o wa d ząc y: dr inż. Gerard Bryś,
dr inż. Joanna Kaliszuk,
dr inż. Elżbieta Grochowska
Forma
zaliczenia
23
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
30
2
15
1
Egzamin
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
zaliczenie z oceną
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
30
zaliczenie z oceną
2
6
W yk ł a d
20
2
10
1
Egzamin
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
zaliczenie z oceną
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
10
1
zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest poznanie złożonych konstrukcji metalowych.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Kursy I stopnia kształcenia.
Wykład
Estakady suwnicowe: obciążenie od suwnic, belki suwnicowe pod suwnice natorowe,
belki do suwnic podwieszonych, wzmocnione belki walcowane, belki blachownicowe,
tężniki poziome, słupy estakad suwnicowych, odboje, obliczenia zmęczeniowe,
rozwiązania konstrukcyjne słupów i tężników estakad suwnicowych.
Obliczenia kratowych słupów estakady suwnicowej.
Zbiorniki: zbiorniki walcowe na ciecze, obciążenia, warunki wytrzymałościowe, problemy
stateczności, konstrukcja, montaż, fundamenty, konstrukcja dachu, zbiorniki innych
kształtów, zbiorniki wieżowe, prętowe konstrukcje wsporcze, powłokowe konstrukcje
wsporcze, zbiorniki na materiały ropopochodne (z dachem pływającym), zbiorniki na
materiały sypkie (silosy), obciążenia parciem materiałów sypkich, typowe rozwiązania
konstrukcyjne, przyczyny awarii.
Laboratorium
Modelowanie obciążeń hydrostatycznych oraz obciążeń parciem od materiałów sypkich.
Projekt
W ramach zajęć projektowych studenci wykonają indywidualne projekt estakady
suwnicowej
Wykład
Laboratorium
Projekt
- metoda projektu,
Wiedza
Student nabywa wiedzę o estakadach suwnicowych, zbiornikach na ciecze oraz zbiornikach
na materiały sypkie. (K_W02).
Umiejętności
Student potrafi dobrać i zaprojektować elementy konstrukcji estakady suwnicowej oraz
dobrać i zaprojektować konstrukcję stalowego zbiornika (K_U03, K_U04)
Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.
(K_K04).
Wykład
Laboratorium
Projekt
Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi:
61% - 70%
dst plus,
71% - 80%
db,
81% - 90%
db+,
91% - 100%
bdb.
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch
sprawdzianów z progami punktowymi j. w.
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z projektu
indywidualnego z kryteriami oceny j. w.
24
Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L+P)/3
30w+15ćwicz+30p +3kons , razem
Przygotowanie do egzaminu
Projekt – praca własna
Łącznie
78+12+15+30
ECTS na przedmiot
135/25 = 5.4
78 h.
12 h
15 h,
30 h.
135 h
6 ECTS.
25
1.
Łubiński M., Filipowicz A., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe. Część I. Podstawy
projektowania, Wydawnictwo Arkady, 2005.
2.
Łubiński M., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe. Część II. Obiekty budowlane,
Wydawnictwo Arkady, 2004.
Boretti Z., Bogucki W., Gajowniczek S., Hryniewiecka W.: Przykłady obliczeń
konstrukcji stalowych, Wyd. III, Arkady, Warszawa 1975.
Bródka J.: Stalowe konstrukcje hal i budynków wysokich, t.1 i 2, Wyd. Politechniki
Łódzkiej, Łódź 1994.
Bródka J., Goczek J.: Podstawy konstrukcji metalowych, t. 1, Wyd. Politechniki
Bródka J., Ledzion-Trojanowska Z.: Przykłady obliczania konstrukcji stalowych,
Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź 1992.
Ziółko J., Zbiorniki metalowe na ciecze i gazy, Arkady, Warszawa 1986.
Bryś G., Matysiak A.: Budownictwo stalowe. Belki. Słupy. Kratownice, Wydawnictwo
Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze, Zielona Góra, 1995.
Matysiak A., Budownictwo stalowe. Belki podsuwnicowe. Estakady., PWN,
Warszawa-Poznan, 1994.
Kłoś Cz., Mitzel A., Suwalski J., Zbiorniki na ciecze. Obliczenia i konstrukcja.
Arkady, Warszawa 1961.
Żmuda J.: Podstawy projektowania konstrukcji metalowych, Wydawnictwo TiT,
Opole, 1992.
Krzyśpiak T.: Konstrukcje stalowe hal, Arkady, Warszawa 1980.
Niewiadomski J., Głąbik J., Kazek M., Zamorowski J.: Obliczanie konstrukcji
stalowych wg PN-90/B-03200, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 2002
Bogucki W., Żyburtowicz M.: Tablice do projektowania konstrukcji stalowych,
Praca zbiorowa pod kierunkiem M. Giżejowskiego, J. Ziółko: Budownictwo ogólne,
tom 5, Stalowe konstrukcje budynków, Projektowanie według eurokodów z
przykładami obliczeń. Arkady, Warszawa 2010.
PN-90/B-03200. Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.
PN-ISO 5261?Ak. Rysunek techniczny dla konstrukcji metalowych (arkusz krajowy,
1994)
PN-98/B-03215. Konstrukcje stalowe. Połączenia z fundamentami. Projektowanie i
wykonanie.
PN-86/B-02005. Obciążenia budowli. Obciążenia suwnicami pomostowymi,
wciągarkami i wciągnikami.
PN-97/B-06200. Konstrukcje stalowe budowlane. Wymagania i badania techniczne
przy odbiorze.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21. PN-EN 1990:2004. Eurokod: Podstawy projektowania konstrukcji.
22. PN-EN 1991-1-1:2004. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje – Część 1-1:
Oddziaływania ogólne – Ciężar objętościowy, ciężar własny, obciążenia użytkowe w
budynkach.
Oddziaływania ogólne – Obciążenie śniegiem.
Oddziaływania ogólne – Oddziaływania wiatru.
25. PN-EN 1991-3:2098. Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje – Część 3:
Oddziaływania wywołane dźwignicami i maszynami.
26. PN-EN 1993-1-1:2006. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 11: Reguły ogólne i reguły dla budynków.
27. PN-EN 1993-1-5:2008. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 15: Blachownice.
28. PN-EN 1993-1-8:2006. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 18: Projektowanie węzłów.
29. PN-EN 1993-1-9:2007. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 19: Zmęczenie.
1. PN-EN 1993-6:2009. Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część
6: Konstrukcje wsporcze dźwignic.
1. Biegus A.: Stalowe budynki halowe, Wydawnictwo Arkady, 2004.
2. Biegus A.: Nośność graniczna konstrukcji prętowych, Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa – Wrocław 1997.
3. Bródka J.: Stalowe konstrukcje hal i budynków wysokich, t.1 i 2, Wyd. Politechniki
4. Krzyśpiak T.: Konstrukcje stalowe hal, Arkady, Warszawa 1980.
5. Mromliński R.: Konstrukcje aluminiowe, Arkady, Warszawa 1992.
6. Ziółko J.: Utrzymanie i modernizacja konstrukcji stalowych, Arkady, Warszawa
1991.
7. Ziółko J., Włodarczyk W., Mendera Z., Włodarczyk S.: Stalowe konstrukcje
specjalne, Arkady, Warszawa 1995.
8. Poradnik projektanta konstrukcji metalowych (praca zbiorowa), Arkady, Warszawa
1980.
26
ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE I
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- ZKB1- TB04
Zakład Konstrukcji Budowlanych
dr inż. Jacek Korentz
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
dr hab.inż. Józef Wranik, em. prof. UZ
dr inż. Jacek Korentz
Pr o wa d ząc y: mgr. inż. Paweł Błażejewski
mgr inż. Robert Chyliński
mgr inż. Marek Pawłowski
Forma
zaliczenia
27
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
30
2
15
1
Egzamin
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
zaliczenie z oceną
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
30
zaliczenie z oceną
2
6
W yk ł a d
20
2
10
1
Egzamin
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
zaliczenie z oceną
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
10
1
zaliczenie z oceną
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest poznanie złożonych konstrukcji z betonu.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Konstrukcje betonowe-podstawy, Konstrukcje betonowe - elementy, Konstrukcje betonowe - obiekty
Wykład
Ustroje płytowo-słupowe. Systematyka ustrojów płytowo-słupowych. Obliczanie płyt
lokalnie podpartych. Rozwiązywanie ustrojów płytowo-słupowych. Uproszczone
metody obliczania: metoda ram zastępczych, metoda rozdziału momentów, metoda
współczynnikowa, analizy numeryczne MES. Obliczanie ugięć i nośność żelbetowych
ustrojów płytowo-słupowych. Przebicie płyt w strefie podporowej. Kształtowanie i
konstruowanie ustrojów słupowo-płytowych.
Zbiorniki prostopadłościenne. Zbiorniki na materiały płynne, bunkry, silosy o komorach
o przekroju poziomym prostokątnym. Ogólna charakterystyka pracy zbiorników.
Obciążenia: parcie gruntu, parcie cieczy, parcie materiału zasypowego. Obliczanie
zbiorników. Wymiarowanie zbiorników. Konstruowanie zbiorników, kształtowanie
zbrojenia.
Zbiorniki o przekroju kołowym. Zbiorniki na materiały płynne. Zbiorniki na materiały
sypkie (silosy). Ogólna charakterystyka, zasady obliczania. Obliczanie zbiorników
według teorii błonowej, wpływ zaburzeń brzegowych. Szczelność zbiorników. Wpływ
temperatury. Konstruowanie i wymiarowanie elementów zbiorników: przekrycie,
ścinany, dno. Kształtowanie zbrojenia.
Konstrukcje sprężone. Zasady projektowania elementów strunobetonowych i
kablobetonowych. Dobór przekroju, dobór siły i mimośrodu siły sprężającej. Stany
graniczne nośności. Stany graniczne użytkowalności. Projektowanie strefy
zakotwienia.
Projekt.
Projekt zbiornika na wodę, projekt elementu sprężonego.
Laboratorium komputerowe
Analizy numeryczne MES konstrukcji złożonych. Analiza numeryczne projektowanego
budynku: siły wewnętrzne, naprężenia, odkształcenia i przemieszczenia.
Wykład
Laboratorium
Projekt
- analizy numeryczne projektowanych obikektów
Wiedza
Student nabywa wiedzę o konstrukcjach słupowo-płytowych, zbiornikach powłokowych i
prostopadłościennych, a także konstrukcjach sprężonych. (K_W02).
Umiejętności
Student potrafi zaprojektować budynek o konstrukcji słupowo-płytowej, zbiorniki i elementy
sprężone (K_U03, K_U04)
Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.
(K_K04).
Wykład
Egzamin na podstawie testu z progami punktowymi:
28
Laboratorium
61% - 70%
dst plus,
71% - 80%
db,
81% - 90%
db+,
91% - 100%
bdb.
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch
sprawdzianów z progami punktowymi j. w.
Projekt
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z projektu
indywidualnego z kryteriami oceny j. w.
Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L+P)/3
30w+15ćwicz+30p +3kons , razem
Przygotowanie do egzaminu
Łącznie
78+12+22+30
ECTS na przedmiot
140/25 = 5.6
78 h.
16 h
16 h,
30 h.
140 h
6 ECTS.
2. PN-EN 1992-1-1:2008, Eurokod 2 - Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1:
Reguły ogólne i reguły dla budynków
3.
PN-EN 1992-3:2006 (U), Eurokod 2 - Projektowanie konstrukcji betonowych. Część 3:
Silosy i zbiorniki
4.
PN-B-03264: 2002, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne
i projektowanie,
5.
PN-88/B-01041, Rysunek konstrukcyjny budowlany. Konstrukcje betonowe, żelbetowe
i sprężone,
6.
Starosolski W., Konstrukcje żelbetowe wg PN-B-03464:2002, t.1,2,3, PWN, Warszawa,
2007
7.
Łapko A, Jansen B.C, Podstawy projektowania i algorytmy obliczeń konstrukcji
żelbetowych, Arkady, Warszawa,2005,
8.
Ajudkiewcz A., Mames J., Konstrukcje z betonu sprężonego, Kraków, Polski Cement
sp.z o.o., 2004
9.
Mielnik A., Budowlane konstrukcje przemysłowe, Warszawa, PWN, 1975
1. Praca zbiorowa, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Komentarz Naukowy do
normy PN-B-03264:2002, ITB, Warszawa, 2005
2.
Praca zbiorowa, Budownictwo betonowe, t.XII - Budowle przemysłowe, Arkady,
Warszawa, 1971
3.
Praca zbiorowa, Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Komentarz Naukowy do
normy PN-B-03264:2002, ITB, Warszawa, 2005
29
RENOWACJA BUDYNKÓW
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- REBU- TC15
T yp pr ze dm i ot u : obieralny
Zakład Budownictwa Ogólnego
dr hab. inż. Wojciech Eckert, prof. UZ
Pr o wa d ząc y: dr hab. inż. Wojciech Eckert, prof. UZ
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
30
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
1
W yk ł a d
10
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Po zakończeniu kursu student ma uporządkowaną wiedzę na temat przestrzennostrukturalnych właściwości budowli murowanych w okresie historycznym, doktryn
konserwatorskich, stylów architektonicznych, historii architektury europejskiej i polskiej.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Historia architektury. Budownictwo ogólne. Materiały budowlane.
Przestrzenno-strukturalne właściwości budowli murowanych w okresie historycznym.
Doktryny i teorie
konserwatorskim.
ochrony
zabytków.
Tendencje
i
kierunki
w
projektowaniu
Ważniejsze wydarzenia i osiągnięcia techniczne w budownictwie w okresie nowożytnym.
Ważniejsze wydarzenia i daty w dziejach budownictwa murowanego na ziemiach
polskich.
Wykład
konwencjonalny, problemowy, z tekstem programowym
31
Wiedza
Student ma uporządkowaną wiedzę na temat przestrzenno-strukturalnych właściwości
budowli murowanych w okresie historycznym, doktryn konserwatorskich, stylów
architektonicznych, historii architektury europejskiej i polskiej. (K_W03, K_W05)
Umiejętności
Student potrafi wykonać projekt renowacji budynku oraz adaptacji na współczesne cele
użytkowe w zakresie rozwiązań funkcjonalnych, konstrukcyjnych, materiałowych,
technologicznych. (K_U01).
Student myśli i działa w sposób umożliwiający adaptację i modernizację budynków
i obszarów zabudowanych dla nowych funkcji. Potrafi współpracować z odpowiednimi
służbami i instytucjami. (K_K02)
Wykład
Zaliczenie na podstawie testu z progami punktowymi:
61% - 70%
dst plus,
71% - 80%
db,
81% - 90%
db+,
91% - 100%
bdb.
Ocena jest oceną z wykładu
Kontakt z prowadzącym 15w + 15 kons , razem
ECTS na przedmiot
30/30
30 h
1 ECTS
1. Borusiewicz W.: Konserwacja zabytków budownictwa murowanego. Arkady,
Warszawa 1985.
2. Kadłuczka A.: Konserwacja zabytków i architektoniczne projektowanie
konserwatorskie Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 1999.
3. Małachowicz E.: Konserwacja i rewaloryzacja architektury w zespołach
i krajobrazie. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1994
4. Materiały konferencyjne VII Forum Konserwatorów „Konserwacja Architektury
ceglanej i kamiennego detalu architektonicznego” Toruń 2004.
1. Borusiewicz W.: Budownictwo murowane w Polsce. PWN, Warszawa 1985
2. Zin W. praca zbiorowa: Zabytki urbanistyki i architektury w Polsce . Odbudowa
i konserwacja. Arkady, Warszawa 1986.
3. Inżynieryjne Problemy Odnowy Staromiejskich Zespołów Zabytkowych, Konferencja
Naukowo-Techniczna, Kraków, Politechnika Krakowska.
4. Czasopismo Renowacje
32
ZAAWANSOWANE KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE
PROJEKTOWANIA
K od p r ze dm io tu : 11.3-WILŚ- BUD- ZKWP TC01
W ym agan i a ws tę p ne : Kursy pierwszego stopnia kształcenia.
33
Zakład Konstrukcji Metalowych
dr hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
dr hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ,
dr inż. Gerard Bryś,
Pr o wa d ząc y:
dr inż. Elżbieta Grochowska,
dr inż. Joanna Kaliszuk
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
zaliczenie z oceną
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
30
zaliczenie z oceną
2
II
Seminarium
W ar s zt a t y
zaliczenie z oceną
Projekt
2
W yk ł a d
zaliczenie z oceną
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
20
zaliczenie z oceną
2
II
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
zaliczenie z oceną
Laboratorium
Wykorzystanie programów komercyjnych (Robot, Cosmos/M, Sofistik) do wyznaczania
długości wyboczeniowych prętów w płaskich i przestrzennych konstrukcjach prętowych.
Wyznaczanie formy wyboczenia i wartości obciążenia krytycznego cylindrycznej powłoki
użebrowanej. Zagadnienia termiczne. Naprężenia w ramach i konstrukcjach płytowych
wywołane zmianą temperatury. Równomierny wzrost temperatury. Gradient temperatury
na grubości ścianki. Modelowanie konstrukcji cięgnowych. Drgania swobodne konstrukcji
prętowych i powłokowych. Nośność krytyczna prętów cienkościennych w zakresie
sprężysto-plastycznym
Umiejętności i kompetencje w zakresie: numerycznego modelowania złożonych
problemów konstrukcyjnych z wprowadzeniem do problemów fizycznie
i
geometrycznie nieliniowych.
WARUNKI ZALICZENIA:
Laboratorium
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z trzech indywidualnych
projektów: wyznaczenie obciążenia krytycznego i formy utraty stateczności dla
przestrzennej konstrukcji prętowej, określenie nośności krytycznej dla cienkościennego
pręta ściskanego, obliczenia statyczne wstępnie napiętej siatki cięgnowej..
1. Timoszenko S. K., Gere J. M., Teoria stateczności sprężystej. Wydawnictwo
Arkady, 1963.
2. COSMOS/M. Instrukcja obsługi.
3. Sofistik. Instrukcja obsługi.
4. PN-B-03207:2002. Konstrukcje stalowe. Konstrukcje z kształtowników i blach
profilowanych na zimno. Projektowanie i wykonanie.
1. Waszczyszyn, Z., Cichoń, C., Radwańska, M., Stability of Structures by Finite
Element Methods, Elsevier, Amsterdam, 1994.
34
PROCESY INWESTYCYJNE, UMOWY, PRZETARGI
K od p r ze dm io tu : 04.0-WILŚ- BUD- PIUP TC02
Budownictwa
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y:
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
II
Projekt
30
2
4
W yk ł a d
10
1
II
Projekt
20
2
CEL PRZEDMIOTU:
Poznanie ogniw i uczestników procesu inwestycyjnego
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość prawa budowlanego, elementów kodeksu handlowego, organizacji produkcji budowlanej i
ekonomiki budownictwa
Charakterystyka faz i etapów procesu inwestycyjnego. Postępowanie na etapie
przygotowania, a potem realizacji inwestycji. Ciąg czynności od podjęcia decyzji o
budowie, poprzez pozwolenie na nią wraz z uwarunkowaniami, fazę realizacji, odbioru
prac, przekazania do eksploatacji. Klasyfikacja inwestycji, uczestnicy procesu
inwestycyjnego i ich prawa oraz obowiązki. Nadzór budowlany. Rodzaje przetargów i
warunki ich przeprowadzania. SIWZ i oferty. Podstawowa dokumentacja przetargowa.
Umowy i zasadnicze ich aspekty.
35
Wykład konwencjonalny, ćwiczenia projektowe
WIEDZA:
Student posiada wiedze
w zakresie: sterowania procesem inwestycyjnym z
merytorycznymi podstawami do przeprowadzenia przetargu i zredagowania poprawnej
umowy.K_W06
UMIEJĘTNOŚCI:
Student potrafi przygotować i przeanalizować dokumentację ofertową i przetargową oraz
umowy.K_U02
Ocena końcowa z przedmiotu: 50% z wykładu + 50% z ćwiczeń
Łącznie
ECTS
na przedmiot
95/25
50 h.
45 h,
95 h
4ECTS
1. Lapierre Ł.: Wybrane zagadnienia prawno-ekonomiczne w procesie budowlanym.
Wydawnictwo OWEOB, Warszawa 2000.
2.
Lapierre Ł.: Zmiany w kodeksie cywilnym mające wpływ na zawieranie i wykonanie
umów roboty budowlane. Wydawnictwo WACETOB, Warszawa 1996.
3.
Lemie M., Pieróg J., Sielewicz O.: Jak wygrać przetarg – Poradnik. Rynek zamówień
publicznych. Warszawa 1997.
1. Sielewicz O.: Zmiany w ustawie o zamówieniach publicznych ze szczególnym
uwzględnieniem robót budowlanych. Wydawnictwo AWCETOB 1997
2.
Lapierre Ł.: Błędy i problemy prawne w zawieraniu i wykonywaniu umów oraz
składaniu zamówień publicznych na roboty budowlane. Wydawnictwo WACETOB,
Warszawa 1996.
36
MARKETING W FIRMIE BUDOWLANEJ
K od p r ze dm io tu : 04.0-WILŚ- BUD- MFB- TC03
Budownictwa
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y:
37
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
30
2
II
Projekt
30
2
4
W yk ł a d
20
2
II
Projekt
10
1
CEL PRZEDMIOTU:
Uzyskanie wiedzy i umiejętności pomocnych w zarządzaniu firmą budowlaną
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wiadomości z przedmiotów: Technologia robót budowlanych, ekonomika budownictwa, prawo
budowlane
Przesłanki działalności marketingowej w firmie budowlanej. Wpływ środowiska na
funkcjonowanie marketingu. Badania i analiza otoczenia marketingowego – metody
zdobywania przewagi nad konkurencją. Wdrażanie strategii marketingowej. Organizacja i
kontrola działalności marketingowej w firmie budowlanej. Marketing w przedsięwzięciach
inwestycyjno-budowlanych. Funkcja budowlanego menedżera marketingowego. Warunki
wprowadzenia, rozwoju marketingu w firmie budowlanej. Ryzyko.
Wykład konwencjonalny i konwersatoryjny, ćwiczenia projektowe
WIEDZA:
Student posiada wiedzę w zakresie: wdrażania strategii marketingowej w firmie
budowlanej, jej organizacji i kontroli.K_W06
UMIEJĘTNOŚCI:
Student posiada umiejętność wyboru rynku i panowania nad konkurencją.K_U02
Student zdaje sobie sprawę z korzyści płynących ze współpracy ze specjalistami innych
branż. K_K02
Łącznie
ECTS
na przedmiot
105/25
65 h.
40 h,
105 h
4ECTS
1. Bangs D. H.: Plan marketingowy. Wydawnictwo PWE, Warszawa 1999
2. Damański T.: Marketing dla menedżerów. Wydawnictwo PWN, Warszawa 1998
3. Faulkner D., Bosman C.: Strategia konkurencji. Wydawnictwo Prentice-Hall, Warszawa
1996.
4.
1. Mudie P., Cattam A.: Usługi, zarządzanie i marketing. Wydawnictwo PWN, Warszawa
1998
2.
Pomykalski A., Strategie marketingowe. Wydawnictwa Politechniki Łódzkiej, Łódź 2000
38
NOWOCZESNE MATERIAŁY I TECHNOLOGIE
K od p r ze dm io tu : 06.7-WILŚ- BUD- MFB- TC04
Budownictwa
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y:
39
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
30
2
II
2
W yk ł a d
10
1
II
CEL PRZEDMIOTU:
Poznanie bieżących technologii i materiałów oraz tendencji ich rozwoju
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość budownictwa ogólnego, materiałów budowlanych I i II, technologii budowy.
Budulec ścienny typu Hebel i Silka, lekki szkielet stalowy typu Sudany ™, Degesil i
Degepox Ecophone – sufity podwieszane, materiały STO, szybkowiążące cementy
hydrauliczne Drizoro tamujące przecieki i pod ciśnieniem, powłoki bitumiczne
termozgrzewalne, ciężkie betony przeciwjonizacyjne, folie budowlane Izovil, Izovil S, siatki
plastyczne Strauss, poliwęglany jedno i wielokomorowe Macrolux Rodeca, silikony Den
BraVen, najnowsza generacja Rockwool (jednowłóknista), materiały i technologia
montażu aquatherm, polimerowe przewody grzejące
Wykład konwencjonalny oraz konwersatoryjny
WIEDZA:
Student posiada wiedzę w zakresie: doboru innych niż tradycyjnie stosowane materiałów i
technologii oraz dostosowania wariantu materiałowego do funkcji i lokalizacji obiektu K_W
04, K_W08
UMIEJĘTNOŚCI :
Student potrafi opisać
technologicznych.K_U07
zastosowane
warianty
rozwiązań
materiałowych
i
40
-
30w + 5 konsultacje
Łącznie
ECTS
na przedmiot
35 h.
25 h,
60 h
60/30
2ECTS
1. Szymański E.: Materiałoznawstwo
budowlane.
Wydawnictwo
Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2001
2.
Szymański E., Kołakowski J.: Materiały budowlane z technologią betonu. Wydawnictwo
Politechniki Białostockiej, Białystok 1996.
3.
1. Katalogi systemowe do każdej omawianej technologii i każdego materiału
PODSTAWY WYCENY NIERUCHOMOŚCI
K od p r ze dm io tu : 04.0-WILŚ- BUD- PWN- TC05
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Znajomość prawa budowlanego, statystyki
oraz budownictwa ogólnego
Budownictwa
Pr o wa d ząc y:
Forma
zaliczenia
41
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
II
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
15
1
3
W yk ł a d
10
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
II
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
10
1
Elementarne pojęcia związane z nieruchomościami. Rodzaje nie nieruchomości. Wypis i
wyrys. Formy władania nieruchomościami. Źródła informacji o nieruchomościach.
Obciążenia hipoteczne. Wartość rynkowa nieruchomości. Prawne aspekty wyceny
nieruchomości. Podejścia , metody i techniki stosowane przy wycenie nieruchomości.
Określenie zużycia obiektów budowlanych. Standardy zawodowe rzeczoznawców
majątkowych. Operaty szacunkowe – cel i zasady ich sporządzania.
Umiejętności i kompetencje w zakresie: opanowanie podstawowych technik wyceny
nieruchomości uwzględniających m.in. stopnia zużycia technicznego
WARUNKI ZALICZENIA:
Projekt – warunkiem uzyskania pozytywnej oceny z ćwiczeń projektowych
1. Lapierre Ł.: Jak nabyć prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane
oraz zmiany w ustawie prawo budowlane oraz ustawie o zagospodarowaniu
przestrzennym. WACETOB, Warszawa 1998
2. Zbiór jednostkowych Wskaźników Cenowych z zakresu budownictwa ogólnego,
mieszkaniowego i przemysłowego. ez IiII, Bistyp – Consulting, Warszawa 2002
1. Standardy Zawodowe Rzeczoznawców Majątkowych Polska Federacja
Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych
2. Ustawa z dn. 21.08.1997 o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. nr 46 poz. 543 z
2000 r.)
3. Ustawa z dn. 7.01.2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U.
nr 6 poz. 70 z dnia 31 stycznia 200 r.)
4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lipca 1998 r. w/s szczególnych zasad
wyceny nieruchomości i trybu sporządzania operatu szacunkowego (Dz. u. nr 89
poz. 415).
42
WIZUALIZACJA BUDOWY I ZAPLECZA PRODUKCYJNEGO
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- WBZP- TC06
dr inż. Marek Talaga
Budownictwa
43
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
dr inż. Marek Talaga; mgr inż. Artur
Pr o wa d ząc y:
Frątczak
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
Laboratorium
30
2
II
2
Laboratorium
20
2
II
CEL PRZEDMIOTU:
Pokazanie „na żywo” przebiegu prac i problemów na budowie i zapleczu
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Wiadomości z przedmiotów konstrukcyjnych i technologicznych z pierwszego stopnia studiów
Zajęcia będą odbywały się na budowach w okolicy Zielonej Góry. Na zajęciach na Uczelni
będą omawiane i dyskutowane zagadnienia i procesy obserwowane na budowach.
Główne aspekty wizualizowane na budowach to: nowoczesne technologie i materiały
budowlane, maszyny i sprzęt budowlany, jakość robót budowlanych, zagospodarowanie
placu budowy, zarządzanie budową.
Ćwiczenia na placu budowy
WIEDZA:
Student posiada praktyczną znajomość sposobów realizacji inwestycji oraz oceny
przebiegu procesów budowlanych.K_W03, KW_08
UMIEJĘTNOŚCI:
Student potrafi odróżnić sposoby realizacji obiektu, rozróżnia różne rodzaje maszyn i
urządzeń używanych na budowie KU_07
Student potrafi działać w grupie.
Warunkiem zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach oraz ustne sprawdziany wiedzy w terenie
30L +5 konsultacje
Łącznie
ECTS
na przedmiot
45/25
35 h.
10 h,
45 h
2ECTS
1. Poradnik majstra budowlanego, Arkady Warszawa 2005
1. Mielczarek Z.; Nowoczesne konstrukcje w budownictwie ogólnym. Arkady, Warszawa
2005
44
METODY PODEJMOWANIA DECYZJI
K od p r ze dm io tu : 04.0-WILŚ- BUD- MPD- TC07
Budownictwa
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y:
45
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
II
Projekt
15
1
4
W yk ł a d
10
1
II
Projekt
10
1
CEL PRZEDMIOTU:
Poznanie nowoczesnych metod zarządzania
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawy matematyki, teoria systemów, podstawy technologii robót budowlanych
Geneza i uzasadnienie teorii podejmowania decyzji, typy modeli decyzyjnych, modele
graficzne i formalne procesu inwestycyjno-budowlanego. Psychologiczne aspekty
podejmowania decyzji. Badania operacyjne. Geometryczne interpretacje liniowego
modelu optymalnego. Metoda simplex. Metoda transportowa. Zastosowanie rachunku
prawdopodobieństwa do podejmowania decyzji optymalnych. Teoria masowej obsługi.
Statystyka matematyczna, testowanie hipotez, estymacja. Metoda Monte Carlo
WIEDZA
Student posiada wiedzę
w zakresie: racjonalnego podejmowania decyzji z
zastosowaniem metod matematycznych przy wyeliminowaniu intuicji, która całkowicie
zawodzi podczas realizacji założonych zadań inwestycyjnych w budownictwie.KW_06
UMIEJĘTNOŚCI:
Student potrafi zastosować zmatematyzowane metody wspomagające racjonalność
podejmowanych decyzji.KU_02
46
Łącznie
ECTS
na przedmiot
40h.
35 h,
75 h
4ECTS
1. Kosecki A.: Stochastyczne modele sieciowe przy planowaniu zadań budowlanych.
Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 1989
2.
Marcinkowska E.: Problemy decyzyjne w projektowaniu obiektów i procesów
budowlanych. Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1986.
3.
Morozowicz J.: Metody potokowe organizacji procesów budowlanych o charakterze
deterministycznym. Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, 1982
4.
Praca zbiorowa pod redakcją E. Ignasiaka: Badania operacyjne. Wydawnictwo PWN.
Warszawa 1996
5.
6.
Sadowski Z.: Teoria podejmowania decyzji. Wydawnictwo PWN, Warszawa 1982.
Siudak M.: Badania operacyjne. Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa
1986.
7.
1. Jaworski K.: Organizacja i planowanie w budownictwie. T. II. Zastosowanie badań
operacyjnych. Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1992
2.
Starke P.: Sieci Petri. Podstawy. Zastosowania. Teoria. Wydawnictwo PWN,
Warszawa 1987.
NOŚNOŚĆ ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH W FAZIE
MONTAŻU
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- NEKM- TC08
T yp pr ze dm i ot u : Wybieralny
Dr inż. Gerard Bryś, Zakład Konstrukcji
Budowlanych
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: Dr inż.
47
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
II
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
15
1
1
10
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
II
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
10
1
CEL PRZEDMIOTU:
Poznanie warunków nośności konstrukcji w fazie montażu
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Kursy I stopnia nauczania
Zawiesia. Praca zawiesia. Statyka i dynamika elementów konstrukcji podczas podnoszenia i
transportu na zawiesiach.
Analiza stateczności wznoszonych konstrukcji. Stateczność elementów konstrukcji w
poszczególnych fazach montażu. Statyka i nośność elementów w trakcie wznoszenia.
Stateczność i nośność wybranych elementów konstrukcji w trakcie montażu. Nośność
elementów łukowych przy różnych sposobach montażu. Stateczność i nośność kolumn przy
montażu specjalnymi metodami.
Projekt, ćwiczenia projektowe
48
UMIEJĘTNOŚCI:
Student potrafi przygotować i przeanalizować pracę elementów konstrukcji w fazie
montażu (K_U05, K_U06).
Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy (K_K01)
Ocena końcowa z przedmiotu: 100% z ćwiczeń
15p +5 konsultacje
Łącznie
ECTS
na przedmiot
35/30
= 1.16667
20 h.
15 h,
35 h
1ECTS
1. Ziółko J., Orlik G.: Montaż konstrukcji stalowych. Arkady, Warszawa, 1980.
2. Fligier K., Rowiński L., Szwabowski J.:Montaż zintegrowanych konstrukcji
budowlanych, PWN Warszawa 1977.
1. Augustyn J., Śledziewski E.: Technologiczność stalowych konstrukcji spawanych.
Arkady, Warszawa, 1974.
2. Poradnik majstra budowlanego,Arkady Warszawa 2005.
3. Mielczarek Z.; Nowoczesne konstrukcje w budownictwie ogólnym. Arkady, Warszawa
2005.
TECHNOLOGIA ROBÓT REMONTOWYCH I
MODERNIZACYJNYCH
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- TRRM- TC09
dr inż. Paweł Urbański
Budownictwa
dr inż. Paweł Urbański; mgr inż. Artur
Frątczak
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y:
49
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
30
2
II
Projekt
30
2
4
W yk ł a d
20
2
II
Projekt
20
2
CEL PRZEDMIOTU:
Poznanie podstawowych zasad i metod zarządzania przedsięwzięciami budowlanymi
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawy technologii robót budowlanych, znajomość budownictwa ogólnego
Kryteria trwałości elementów i obiektów. Diagnostyka i przyczyny powstawania
uszkodzeń. Zużycie techniczne, funkcjonalne i środowiskowe – zasady ustalania.
Rodzaje uszkodzeń obiektów i przyczyny ich powstawania. Książki obiektów i zasady ich
prowadzenia. Planowanie i przygotowanie prac remontowych. Organizacja i realizacja
napraw. Podstawowe pojęcia z zakresu prac remontowych. Objawy uszkodzeń
(zarysowania, pęknięcia, przemieszczenia itp.) Przyczyny i rodzaje uszkodzeń obiektów
budowlanych. Uszkodzenia (oraz ich usuwanie) wywołane pracą podłoża budowlanego.
Technologia wzmacniania gruntów. Technologia napraw i wzmocnień konstrukcji
fundamentowych Technologia naprawy i wykonania w istniejących budynkach nowych
izolacji przeciwwilgociowych oraz izolacji termicznych ścian i stropów. Rodzaje uszkodzeń
oraz technologia wzmacniania ścian nośnych budynków Rodzaje i przyczyny uszkodzeń
stropów, stropodachów i nadproży oraz technologia ich naprawy. Uszkodzenia i metody
naprawy konstrukcji dachowych. Uszkodzenia i metody napraw różnego rodzaju pokryć
dachowych, (w tym obróbki blacharskie).Impregnacja grzybo i owadobójcza elementów
drewnianych budynku. Zabezpieczenie przeciwpożarowe. Technologia napraw i
wzmocnień konstrukcji stalowych. Technologia naprawy elementów betonowych i
żelbetowych – technologie systemowe. Technologia napraw i wzmocnień elementów
stolarki oraz elementów wykończeniowych. Technologia robót termomodernizacyjnych –
systemy dociepleń budynków (wady i zalety metod, ekonomiczna analiza
metod).Technologia robót rozbiórkowych i wyburzeniowych. Wykonywanie robót w
okresie zimowym. Remonty i wymiana instalacji.
50
WIEDZA:
Student posiada podstawowe wiadomości zakresie: diagnostyki stanu technicznego
budynków, wykonywania okresowych przeglądów stanu technicznego budynków,
określania miejsc i przyczyn uszkodzeń obiektów budowlanych oraz umiejętności doboru i
rozwiązywania problemów w zakresie uszkodzeń elementów konstrukcyjnych i
wykończeniowych budynku, obliczanie wzmocnień i napraw uszkodzonych elementów
konstrukcyjnych i zabezpieczających, projektowanie robót rozbiórkowych i
wyburzeniowych oraz ich organizacji.K_W04
UMIEJĘTNOŚCI:
Student potrafi zidentyfikować stan techniczny budynków, potrafi wykonać przegląd
techniczny, zaproponować sposoby naprawy uszkodzonych elementów budynku w
podstawowym zakresie.K_U07
-
Łącznie
ECTS
na przedmiot
100/25
70 h.
30 h,
100 h
4ECTS
1. Małyszko L., Orłowicz R.,
Konstrukcje murowe. Zarysowania i naprawy
Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko - Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2000
Praca zbiorowa pod kierunkiem Leonarda Runkiewicza, Błędy i uszkodzenia
budowlane oraz ich usuwanie, Wydawnictwo Informacji Zawodowej WEKA.
3. Masłowski E., Spiżewska D., Wzmacnianie konstrukcji budowlanych, Arkady,
Warszawa 2002
4. Praca zbiorowa pod redakcją J. Ważnego i J. Karysia, Ochrona budynków przed
korozją biologiczną, Arkady, Warszawa 2001
5. Linczowski Cz., Naprawy, remonty i modernizacje budynków, Wydawnictwo
Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 1997
6. Łempicki J., Ekspertyzy konstrukcji budowlanych. Arkady, Warszawa 1972
7. Borusiewicz W., Konserwacja zabytków budownictwa murowanego, Arkady,
Warszawa 1985
8. Runkiewicz L., Raport o awariach i katastrofach konstrukcji budowlanych. ITB,
Warszawa 1994
9. Kobiak J., Błędy w konstrukcjach w żelbetowych, Arkady, Warszawa 1971
10. Thierry J., Zalewski S., Remonty budynków i wzmacnianie konstrukcji. Arkady,
Warszawa 1982.
2.
1. Michalak H., Pyrak S., Domy jednorodzinne. Konstruowanie i obliczanie Arkady,
Warszawa 2000
2. Romanowski J., Nadproża : projektowanie i obliczenia, WACETOB Sp. z o.o.,
Warszawa 2001
3. Rossiński B., Błędy w rozwiązaniach geotechnicznych. Wydawnictwa geologiczne,
Warszawa 1978
4. Mitzel A., Stachurski W., Suwalski J., Awarie konstrukcji betonowych i murowanych,
Arkady, Warszawa 1982
5. Polskie i Europejskie Normy dotyczące obciążeń oraz obliczania konstrukcji
51
EKONOMIKA BUDOWNICTWA II
K od p r ze dm io tu : 04.0-WILŚ- BUD- EBU- TC010
Budownictwa
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y:
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
I
Projekt
15
1
3
W yk ł a d
10
1
I
Projekt
10
1
CEL PRZEDMIOTU:
Rozszerzenie wiadomości z ekonomiki
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawy technologii robót budowlanych, znajomość budownictwa ogólnego, rachunek optymalizacji
Optymalna lokalizacja inwestycji, czynniki wpływu, zagadnienia logistyczne związane z
wyznaczoną lokalizacją, dobór optymalnych warunków materiałowych, teoria procesów
synergicznych, inżynieria wartości, obliczanie maksymalnej zdolności produkcyjnej
przedsiębiorstwa budowlanego, wyznaczanie optymalnej wielkości firmy budowlanej,
sterowanie zapasami PB, wyznaczanie dopuszczalnego ryzyka
52
WIEDZA:
Student posiada wiedzę w zakresie: optymalnego wyboru lokalizacji inwestycji,
rozwiązywania zagadnień logistycznych związanych z budową, optymalnego doboru
wariantów materiałowych. KW_05
UMIEJĘTNOŚCI:
Student posiada umiejętność określania optymalnej lokalizacji,
wielkości firmy
budowlanej, zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa, optymalnego doboru wariantów
materiałowych. KU_06
-
53
Łącznie
ECTS
na przedmiot
70/25
40 h.
30 h,
70 h
3ECTS
1. Jaworski K.: Organizacja i planowanie w budownictwie. T. II. Zastosowanie badań
operacyjnych. Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1992
2.
Jerzak M.: Organizacja i ekonomika
Wydawnictwo PWN, Warszawa 1900
3.
Rowiński L.: Organizacja i ekonomika budownictwa. Wydawnictwo PWN, Warszawa
1989
4.
Stefański A., Walczak J.: Technologia robót budowlanych. Wydawnictwo Arkady,
Warszawa 1983.
wykonawstwa
budowlano-montażowego.
5.
1. Biernacki J., Cyunel B.: Metody sieciowe w budownictwie, Arkady, Warszawa 1989
2. Jaworski K.: Metody projektowania realizacji budowy, PWN, Warszawa 1999
POMIARY GEODEZYJNE W TRAKCIE MONTAŻU
K od p r ze dm io tu : 07.6- WILŚ- BUD- PGM- TC11
Zakład Geotechniki i Geodezji
dr inż. Sławomir Gibowski
prof. dr hab. inż. Józef Gil
Pr o wa d ząc y: dr inż. Sławomir Gibowski
dr inż. Maria Mrówczyńska
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Forma
zaliczenia
54
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
15
1
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
1
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
10
1
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Rozwiązywanie zadań praktycznych z zakresu geodezji inżynieryjno – przemysłowej.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawy matematyki, analizy matematycznej i statystyki, podstawy geodezji i kartografii.
Laboratorium
Geodezyjna osnowa realizacyjna. Projektowanie poziomej sieci realizacyjnej: konstrukcje
geometryczne sieci realizacyjnych, dokładność pomiaru i projekt wykonawczy sieci
realizacyjnej. Założenie w terenie poziomej sieci realizacyjnej. Wznawianie punktów
osnowy realizacyjnej oraz jej rozbudowa.
Tyczenie obiektów. Zasady tyczenia obiektów. Dokładność metod tyczenia: metoda
biegunowa, metoda wcięcia kątowego w przód, metoda przecięć kierunków. Ocena
dokładności tyczenia.
Geodezyjne opracowanie projektów inwestycji. Zasady geometryzacji obiektu.
Dokładność geodezyjnego opracowania projektów. Geodezyjne opracowanie lokalizacji
poszczególnych obiektów i elementów konstrukcyjnych budowli.
Pomiary geodezyjne w procesie realizacji budowli z prefabrykatów. Dokładność
położenia elementów budowlanych względem projektowanej siatki konstrukcyjnej
budynku. Pomiary kontrolne cech geometrycznych elementów prefabrykowanych.
Pomiary geodezyjne w procesie montażu budowli: geodezyjne osnowy budowlano –
montażowe, metody tyczenia wskaźników konstrukcyjnych, prace geodezyjne podczas
wykonywania robót ziemnych i fundamentów, montaż części nadziemnych budynku.
Powykonawcze pomiary inwentaryzacyjno – kontrolne.
Metody określania objętości robót ziemnych. Materiały i prace geodezyjne w
projektowaniu robót ziemnych. Metody obliczania objętości gruntów: na podstawie siatki
kwadratów, na podstawie siatki trójkątów, na podstawie przekrojów poprzecznych,
sposobem przekrojów poziomych z mapy warstwicowej, na podstawie aproksymacji
powierzchni topograficznej wielomianem algebraicznym. Optymalizacja robót ziemnych.
Geodezyjne pomiary inwentaryzacyjne w zakładach przemysłowych. Geodezyjne osnowy
i metody pomiarów inwentaryzacyjnych. Dokumentacja inwentaryzacyjne. Pomiary
inwentaryzacyjne sieci przewodów podziemnych i nadziemnych. Inwentaryzacja hal
przemysłowych i budowli powłokowych. Badanie ugięć dźwigarów, odchylenia od pinu
podpór dźwigarów. Wyznaczenie odchylenia osi komina od pionu.
Obsługa geodezyjna przemysłowego budownictwa wieżowego. Prace przygotowawcze,
ziemne i fundamentowe. Obsługa geodezyjna wznoszenia części cokołowej i podstawy
budowli. Obsługa geodezyjna wznoszenia części wysokościowych budowli wieżowych.
Pomiary kontrolne w budownictwie wieżowym.
Laboratorium
- ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia terenowe, ćwiczenia obliczeniowe
Wiedza
Student posiada wiedzę dotyczącą geodezyjnej osnowy realizacyjnej oraz sposobów jej
wyznaczenia w terenie. Student zna metody pomiarów stosowanych podczas realizacji
budowli z prefabrykatów oraz przy wznoszeniu budowli wieżowych. Student zna
geodezyjne metody pomiarów inwentaryzacyjnych w zakładach przemysłowych. Student
zna metody obliczania objętości robót ziemnych.
Umiejętności
Student potrafi zaprojektować oraz zrealizować w terenie prostą osnowę realizacyjną.
Student potrafi wykonać pomiary kontrolne cech geometrycznych elementów
prefabrykowanych.
Student
potrafi
sporządzić
geodezyjną
dokumentację
inwentaryzacyjną zakładu przemysłowego. Student potrafi wykonać pomiary mające na
celu sprawdzenie pionowości obiektów wieżowych. Student potrafi wykonać pomiar oraz
niezbędne obliczenia mające na celu wyznaczenie objętości robót ziemnych.(K_U02)
55
Student potrafi współdziałać w grupie w celu wykonania w terenie czynności
pomiarowych. Student potrafi określić priorytety służące do realizacji zadań związanych z
geodezyjną obsługą wznoszenia obiektów budowlanych oraz wyznaczenie objętości robót
ziemnych. (K_K04)
Laboratorium
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwiów
pisemnych przeprowadzonych raz w semestrze oraz
pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych,
przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. Progi
punktowe przedstawiają się następująco:
50% - 60% maksymalnej do uzyskania liczby punktów – dostateczny,
61% - 70%
– dostateczny plus,
71% - 80%
– dobry,
81% - 90%
– dobry plus,
91% - 100%
– bardzo dobry.
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA – STUDIA STACJONARNE:
15lab+2kons
razem
Przygotowanie do laboratorium + sprawozdania
Łącznie
17+13
ECTS na przedmiot
30/30
17 h
13 h
30 h
1 ECTS
1. Praca zbiorowa, Geodezja inżynieryjna t. I i II, PPWK, Warszawa 1979-1980
2. Przewłocki S., Geodezja inżynieryjno –drogowa, Wydawnictwo Naukowe
PWN SA, Warszawa 2000,
3. Gil J., Pomiary geodezyjne w praktyce inżynierskiej, Oficyna Wydawnicza
Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2005.
1. Przewłocki S., Geodezja inżynieryjno –drogowa, Wydawnictwo Naukowe
PWN SA, Warszawa 2000,
2. Przewłocki S., Geodezja dla kierunków niegeodezyjnych, Wydawnictwo
Naukowe PWN SA, Warszawa 2002.
56
RACJONALIZACJA ENERGII W BUDYNKACH
K od p r ze dm io tu : 13.2- WILŚ- BUD- REB- TC12
Znajomość fizyki budowli I, podstawowych
zasad zachowania, metody rozdzielania
zmiennych dla równań różniczkowych
cząstkowych.
57
prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilmański
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilmański
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
II
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
15
1
4
W yk ł a d
10
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
II
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
10
1
Podstawy termodynamiki: termodynamika równowagowa, równanie Gibbsa, druga zasada
termodynamiki, potencjały termodynamiczne. Termodynamika gazu idealnego. Wymiana
masy w układach wieloskładnikowych, potencjał chemiczny.
Ciepło: równanie bilansu energii, równanie przewodnictwa cieplnego, warunki brzegowe i
początkowe, rozwiązania ścisłe i przybliżone, rozwiązania stacjonarne. Bilans ciepła.
Promieniowanie. Absorpcja, odbicie i przewodzenie ciepła. Wymiana ciepła między dwoma
równoległymi płaszczyznami. Przewodzenie ciepła w ściance płaskiej wielowarstwowej.
Przenikanie ciepła przez przegrody budowlane. Współczynniki przewodzenia i przejmowania
ciepła, opory cieplne, współczynnik przenikania ciepła, gęstość strumienia ciepła, ilość ciepła,
rozkłady temperatur w przegrodach, mostki cieplne. Stateczność cieplna pomieszczenia.
Alternatywne źródła energii: energia słoneczna, geotermalna. Dom pasywny, wymienniki
ciepła i rekuperatory.
Umiejętności i kompetencje w zakresie: ocena strat i zysków energii w budynkach jedno-,
wielorodzinnych i użyteczności publicznej. Rozwiązywanie równania przewodnictwa
cieplnego, określenie przenoszenia ciepła przez konwekcję promieniowanie.
Projektowanie kolektorów słonecznych dla budynków. Określenie parametrów
rekuperatorów w domach pasywnych. Obliczanie wydajności lokalnych urządzeń
geotermicznych.
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolloquium
Projekt- warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z
indywidualnego.
projektu
1. Klemm, P. i inni: Budownictwo ogólne, tom 2: Fizyka budowli, Arkady,
Warszawa 2005
2. Płoński, W., Pogorzelski, J. A.: Fizyka budowli, Arkady, Warszawa 1979
3. Pogorzelski, J. A.: Fizyka cieplna budowli, PWN, Warszawa 1976
4. Bogusławski, W. N.: Fizyka budowli, Arkady, Warszawa 1975
1. Wilmański, K.: Fizyka budowli – notatki do wykładów, skrypt na stronie
www.mech-wilmanski.de
58
NUMERYCZNE MODELOWANIE KONSTRUKCJI
K od p r ze dm io tu : 11.9-WILŚ- BUD- NMK- TC13
Prof. UZ, dr hab. inż. Mieczysław Kuczma
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
dr inż. Krzysztof Kula
Pr o wa d ząc y: dr inż. Krystyna Urbańska
mgr inż. Arkadiusz Denisiewicz
Forma
zaliczenia
59
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
30
2
III
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
2
W yk ł a d
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
10
1
III
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Przedstawienie podstawowej wiedzy z zakresu statyki, kinematyki i dynamiki.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość podstaw metod komputerowych; statyki konstrukcji; teorii sprężystości i plastyczności.
Zakres tematyczny przedmiotu:
LABORATORIUM
Struktura programu metody elementów skończonych (MES) na przykładzie pakietu
ABAQUS.
Modelowanie numeryczne konstrukcji prętowych (kratownic płaskich, ram płaskich).
Definiowanie geometrii, podpór, parametry materiałów. Wyznaczanie przemieszczeń
i sił wewnętrznych, graficzna prezentacja otrzymanych wyników.
Statyka płyt. Wyznaczanie sił wewnętrznych oraz pola przemieszczeń w płycie od
obciążenia zewnętrznego. Analiza płaskiego stanu naprężenia (PSN) w tarczy płaskiej.
Modelowanie elementów konstrukcyjnych w fazie transportu, składowania, montażu
i pracy. Generacja geometrii i elementów skończonych. Siatki elementów skończonych.
Dobór materiału, warunków brzegowych, obciążeń, modele materiałowe. Graficzne
przedstawienie map naprężeń, odkształceń, przemieszczeń. Modelowanie obiektów
istniejących z uwzględnieniem uszkadzania i wzmacniania.
Laboratorium
- praca samodzielna nad zadaniem projektowym.
Wiedza
Student nabywa wiedzę w zakresie analizy statycznej płaskich konstrukcji prętowych oraz
konstrukcji tarczowych i płytowych na przykładzie wybranych problemów inżynierskich.
(K_W02, K_W04)
Umiejętności
Student potrafi zamodelować wybrane konstrukcje prętowe, tarczowe i płytowe.
Wyznaczyć przemieszczenia i siły wewnętrzne oraz odkształcenia i naprężenia
Student ma świadomość potrzeby dokształcania i samodoskonalenia w zakresie
przedmiotu. Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy, umie wyszukiwać
informacje potrzebne do rozwiązania realizowanych zadań w Internecie i literaturze
(K_K01, K_K05)
Laboratorium
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z wszystkich projektów
i kolokwiów z zakresu modelowania numerycznego konstrukcji.
Laboratorium i przygotowanie do zajęć - 30 godzin
Praca samodzielna
- 10 godzin
Konsultacje
- 10 godzin
Łącznie
- 50 godzin
ECTS na przedmiot - 50/25
- 2 ECTS.
1. ABAQUS – Instrukcja obsługi
60
2.
T. Łodygowski, W. Kąkol, Metoda elementów skończonych w wybranych
zagadnieniach mechaniki konstrukcji inżynierskich. Politechnika Poznańska, Poznań
1994.
1. Zienkiewicz O.C., Metoda elementów skończonych. Arkady, Warszawa 1972.
61
OCHRONA BUDYNKÓW, BUDOWLI I ICH OTOCZENIA
PRZED HAŁASEM
K od p r ze dm io tu : 13.2-WILŚ- BUD- OBBO-TC14
dr inż. Marek Talaga
Budownictwa
62
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: dr inż. Marek Talaga
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
I
1
W yk ł a d
10
1
I
CEL PRZEDMIOTU:
Uświadomienie zagrożeń wynikających z nadmiernego hałasu
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Znajomość podstaw akustyki
Dźwięk, hałas – podstawowe pojęcia i definicje. Propagacja dźwięku. Wpływ hałasu na
człowieka. Dźwiękochłonność i dźwiękoizolacyjność. Izolacyjność przegród budowlanych.
Dopuszczalne poziomy dźwięku w pomieszczeniach. Dopuszczalne poziomy hałasu w
środowisku. Metody obniżania poziomu hałasu.
Wykład konwersatoryjny
WIEDZA:
Student posiada wiedzę w zakresie:
orientacyjnej oceny klimatu akustycznego
pomieszczeń mieszkalnych, biurowych, usługowych i przemysłowych oraz emisji hałasu
do środowiska.KW_05
UMIEJĘTNOŚCI:
Student orientuje się w skali decybelowej, potrafi ocenić czy poziom hałasu mieści się w
granicach dopuszczalnych KU_01
Student zdaje sobie sprawę z zagrożeń jakie niesie ze sobą nadmierny hałas w
budynkach i ich otoczeniu.
63
15w +5 konsultacje
Łącznie
ECTS
na przedmiot
625/25
20 h.
5 h,
25 h
1ECTS
1. Puzyna C.: Zwalczanie hałasu w przemyśle, WNT Warszawa 1974
2. Rybarczyk W. Walerian E. Kowal E. Projektowanie i wdrażanie rozwiązań
zmniejszających hałas, IWZZ Warszawa 1988
3.
Engel Z. Ochrona środowiska przed hałasem, PWN Warszawa 1993
1. Taczanowska T. Jaśkowski P. Ergonomia w budownictwie, Politechnika Lubelska 1998
2. Tytyk E. Projektowanie ergonomiczne, PWN Warszawa- Poznań 2001
WYBRANE ZAGADNIENIA Z REALIZACJI OBIEKTÓW
PRZEMYSŁOWYCH
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- WZRP- TC14
dr inż. Paweł Urbański
Budownictwa
64
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: dr inż. Paweł Urbański
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
I
1
W yk ł a d
10
1
I
CEL PRZEDMIOTU:
Rozszerzenie wiadomości z przedmiotów technologicznych o zagadnienie specjalistyczne
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Podstawy technologii robót budowlanych, znajomość budownictwa ogólnego
Trwałość konstrukcji przemysłowych. Diagnostyka i przyczyny powstawania uszkodzeń
obiektów przemysłowych. Zużycie techniczne i funkcjonalne – sposoby określania.
Rodzaje uszkodzeń obiektów i przyczyny ich powstawania. Planowanie i przygotowanie
prac remontowych. Organizacja i realizacja napraw. Technologia naprawy konstrukcji
stalowych i żelbetowych oraz elementów zabezpieczających i wykończeniowych budowli
przemysłowych. Zabezpieczenie przeciwpożarowe obiektów przemysłowych. Technologia
robót termomodernizacyjnych – systemy dociepleń obiektów przemysłowych –
technologia realizacji. Technologia robót rozbiórkowych i wyburzeniowych. Wykonywanie
robót w okresie zimowym. Remonty i wymiana instalacji
Wykład konwencjonalny
WIEDZA:
Student posiada wiedzę w zakresie: oceny stanu technicznego obiektów przemysłowych,
umiejętności projektowania remontów i rozbiórek obiektów przemysłowych.
UMIEJĘTNOŚCIKW_03, KW_08
Student potrafi ocenić stan techniczny budynków przemysłowych, potrafi wskazać sposób
naprawy uszkodzeń. Rozumie wagę problemów termomodernizacyjnych oraz prac
rozbiórkowych.KU_01
65
-
15w +5 konsultacje
Łącznie
ECTS
na przedmiot
30/30
20 h.
10 h,
30 h
1ECTS
1. Praca zbiorowa pod kierunkiem Leonarda Runkiewicza, Błędy i uszkodzenia
budowlane oraz ich usuwanie, Wydawnictwo Informacji Zawodowej WEKA.
2.
Masłowski E., Spiżewska D., Wzmacnianie konstrukcji budowlanych, Arkady,
Warszawa 2002
3.
Linczowski Cz., Naprawy, remonty i
Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 1997
4.
5.
Łempicki J., Ekspertyzy konstrukcji budowlanych. Arkady, Warszawa 1972
6.
Kobiak J., Błędy w konstrukcjach w żelbetowych, Arkady, Warszawa 1971
modernizacje
budynków, Wydawnictwo
Runkiewicz L., Raport o awariach i katastrofach konstrukcji budowlanych. ITB,
Warszawa 1994
1. Mitzel A., Stachurski W., Suwalski J., Awarie konstrukcji betonowych i murowanych,
OPTYMALIZACJA KONSTRUKCJI
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- OPKO- TC15
W ym agan i a ws tę p ne : znajomość metod komputerowych; wytrzymałości
materiałów, mechaniki budowli; teorii sprężystości i
plastyczności; metody elementów skończonych
O d po wi e d zi a l n y za pr z edm i ot : dr hab. inż. Mieczysław Kuczma, prof. UZ
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: dr hab. inż. Mieczysław Kuczma, prof. UZ
prof. dr hab. inż. Romuald Świtka
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
1
W yk ł a d
10
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Celem przedmiotu jest poznanie podstaw metod optymalizacji konstrukcji (lub procesów
budowlanych).
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Matematyka. Metody komputerowe. Wytrzymałość materiałów. Mechanika budowli.
Wykład
Podstawy metodologii projektowania technicznego. Miary niezawodności i bezpieczeństwa
konstrukcji. Kryteria optymalności konstrukcji. Optymalne kształtowanie łuków i słupów
równej wytrzymałości.
66
Zadanie programowania liniowego (ZPL). Problem dualny ZPL. Metoda graficzna dla ZPL.
Metoda graficzna rozwiązywania ZPL. Metoda sympleksów – algorytm i szczegółowy
przykład rozwiązania (optymalny plan produkcji).
Optymalizacja wielokryterialna. Optymalne projektowanie belek.
Optymalne projektowanie kratownic, belek i ram według teorii nośności granicznej.
Wykład
- wykład konwencjonalny.
Wiedza
Student nabywa podstawową wiedzę w zakresie rozumienia i stosowania metod i algorytmów
optymalizacji matematycznej do zaawansowanych problemów kształtowania konstrukcji oraz
optymalnego planu produkcji. (K_W01)
Umiejętności
Student nabywa podstawowe umiejętności wyznaczania optymalnych rozwiązań dla łuków,
słupów i belek w zakresie sprężystym, oraz kratownic, belek i ram według teorii nośności
granicznej. (K_U09)
Potrafi myśleć i działać w sposób twórczy i przedsiębiorczy. (K_K05)
Wykład
Zaliczenie na podstawie kolokwium z progami punktowymi:
61% - 70%
dst plus,
71% - 80%
db,
81% - 90%
db+,
91% - 100%
bdb.
Ocena końcowa jest średnią za kolokwium i ćwiczenie projektowe.
15W+15K, razem
Przygotowanie do zaliczenia wykładu i opracowania ćwiczenia
Łącznie
30+30
ECTS na przedmiot
60/30=2
30 h
30 h
60 h
2 ECTS.
1. Brandt A.M.(red.), Kryteria i Metody Optymalizacji Konstrukcji. PWN, Warszawa 1977.
2. Brandt A.M. (red.), Podstawy Optymalizacji Elementów Budowlanych. PWN,
Warszawa 1978.
3. Majid K.I., Optymalne projektowanie konstrukcji. PWN, Warszawa 1981.
4. Ostwald M., Podstawy optymalizacji konstrukcji. Wyd. PP, Poznań 2005.
5. Szymczak C., Elementy teorii projektowania. PWN, Warszawa 1998.
6. Wasiutyński Z., Pisma, tom II: O zagadnieniach optymalizacji konstrukcyj
i o rozwijaniu tych zagadnień. PWN, Warszawa 1978.
67
1. Borkowski A., Statyczna analiza układów prętowych w zakresach sprężystym
i plastycznym. IPPT PAN, Warszawa – Poznań 1985.
2. Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A., Teoria i metody obliczeniowe
optymalizacji. PWN, Warszawa 1980.
3. Stadnicki J.: Teoria i praktyka rozwiązywania zadań optymalizacji. WNT, Warszawa
2006.
68
BADANIA PODŁOŻA GRUNTOWEGO
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- BPG- TC15
69
dr inż. Waldemar Szajna
dr Agnieszka Gontaszewska
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y:
dr inż. Waldemar Szajna,
Zakład Geotechniki i Geodezji
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
1
W yk ł a d
10
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
II
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
CEL PRZEDMIOTU:
Zapoznanie z nowoczesnymi metodami badania podłoża gruntowego.
WYMAGANIA WSTĘPNE:
Geologia inżynierska, Wytrzymałość materiałów, Mechanika gruntów, Fundamentowanie.
Wpływ procesów geologicznych na parametry mechaniczne podłoża. Planowanie badań podłoża
gruntowego. Wiercenia badawcze. Pobieranie próbek gruntu i skał. Pomiary zwierciadła wody
podziemnej. Parametry geologiczno-inżynierskie podłoża. Przegląd badań laboratoryjnych.
Przegląd badań polowych gruntu. Dokumentowanie geotechniczne i geologiczno-inżynierskie na
potrzeby budownictwa.
Wykład konwencjonalny i pokaz badań terenowych i laboratoryjnych.
70
Wiedza
Student potrafi scharakteryzować tradycyjne i nowoczesne
laboratoryjnych podłoża gruntowego (K_W03, K_W08).
metody
badań
terenowych
i
Umiejętności
Umie dobrać odpowiednie metody badań do rozwiązywanego problemu inżynierskiego. Potrafi
prawidłowo interpretować wyniki badań. Umie korzystać z dokumentacji geotechnicznej i geologiczno
– inżynierskiej (K_U04, K_U07).
Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z kosztem i jakością wykonywanych badań
oraz wpływem tych czynników na technologię robót fundamentowych (K_K03).
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z pisemnego sprawdzianu.
Kryteria oceny sprawdzianu pisemnego:
91-100% poprawnych odpowiedzi
81-90 % poprawnych odpowiedzi
ocena 5,0
ocena 4,5
ocena 4,0
ocena 3,5
ocena 3,0
ocena 2,0
Zajęcia zorganizowane
Razem
ECTS na przedmiot
15 + 15 =
30 / 30 =
15 h
15 h
30 h
1 ECTS
1. Myślińska E.: Badania laboratoryjne gruntów, PWN, Warszawa 1999.
2. Pisarczyk St.: Gruntoznawstwo inżynierskie, PWN, Warszawa 2002.
3. Sikora Z.: Sondowanie statyczne. Metody i zastosowanie w geoinżynierii, PWN,
Warszawa 2006.
4.
Wiłun Z.: Zarys geotechniki, WKiŁ, Warszawa 2001.
5.
PN-EN 1997 Eurokod 7. Projektowanie geotechniczne, PKN, Warszawa.
1. Bażyński J. et al.: Instrukcja badań podłoża gruntowego budowli drogowych i
mostowych. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych, Warszawa 1998.
2.
3.
Clayton C.R., Matthews M.C., Simone N.E.: Site investigations, Univ. of Surrey 2005.
Myślińska E.: Grunty organiczne i laboratoryjne metody ich badania, PWN, Warszawa
2001.PN-EN 1997 Eurokod 7. Projektowanie geotechniczne, PKN, Warszawa.
71
DYNAMIKA KONSTRUKCJI
K od p r ze dm io tu : 06.4-WILŚ- BUD- DYKO- TC15
Znajomość analizy matematycznej i
rachunku macierzowego, mechanika
budowli - statyka, podstawy mechaniki
komputerowej.
72
Prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilmański
Semestr
Liczba godzin
w tygodniu
Forma
zajęć
Liczba godzin
w semestrze
Pr o wa d ząc y: Prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilmański
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia stacjonarne
W yk ł a d
15
zaliczenie z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
1
W yk ł a d
10
zaliczenie z oceną
1
Ć wi c ze n i a
Laboratorium
I
Seminarium
W ar s zt a t y
Projekt
Wykład
Dynamiczne stopnie swobody. Układ o jednym stopniu swobody: drgania własne, rezonans,
drgania wymuszone, tłumienie. Układy o n stopniach swobody: metoda granulacji mas
(nieobjektywna!), przykład - układ o dwóch stopniach swobody, macierz sztywności, macierz
tłumienia, drgania własne, wektory własne, współrzędne główne, transformacja własna,
drgania wymuszone harmoniczne
i nieharmoniczne, drgania kratownic, belek i ram.
Układy ciągłe. Metoda elementów skończonych: równania ruchu elementu prętowego,
globalne równanie ruchu. Wprowadzenie do metody stanów granicznych.
ANALIZA UZYSKANYCH WYNIKÓW BADAŃ. EFEKTY KSZTAŁCENIA:
Umiejętności i kompetencje w zakresie: obliczanie częstotliwości drgań własnych
i
amplitudy drgań wymuszonych dla układów z dyskretnym rozkładem masy, znajomość
podstawowych metod uwzględnienia tłumienia w takich układach, analiza drgań metodą
elementów skończonych, analiza stanów granicznych prostych układów ramowych..
WARUNKI ZALICZENIA:
Wykład - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium.
1. Ciesielski R. i inni: Mechanika budowli – ujęcie komputerowe, tom 2, Arkady,
2. Warszawa 1992
3. Nowacki W.: Mechanika budowli, PWN, Warszawa 1974
4. Rakowski G., Kacprzyk, Z.:Metoda elementówskończonych w mechanice
konstrukcji, Oficyna Wydawn. Polit. Warsz., Warszawa 1993
5. Kucharski T.: Drgania mechaniczne, rozwiązywanie zagadnień z MATHCAD-em,
WNT, Warszawa 2004
1. Wilmański, K.: Dynamika budowli – notatki do wykładów, skrypt na stronie
www.mech-wilmanski.de.
73

PDF 1.1 MB - Uniwersytet Zielonogórski

Transkrypt

Podobne dokumenty

AUDYT BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY rok akademicki 2015/2016

pobierz

Systemy operacyjne - Instytut Fizyki UO

Wydziały nieposiadające uprawnień do nadawania stopnia

Arkusz opisu przedmiotu do Katalogu przedmiotów ECTS

WOLNA_ ARA_2015

golias 6 sem 2014-15 - Instytut Studiów Klasycznych

WF - ogólnorozwojowy - Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w

Sylabus przedmiotu - Syjon

Informacja o posiadanym mieniu Zakładu Wodociągów i Kanalizacji