SPECYFIKACJA TECHNICZNA System Automatycznej Sygnalizacji

Transkrypt

SPECYFIKACJA TECHNICZNA System Automatycznej Sygnalizacji
Instalacje Teletechniczne - SASP
SPECYFIKACJA TECHNICZNA
System Automatycznej Sygnalizacji Pożaru
Kod CPV: 45312000-7 Prace dotyczące wykonywania systemu alarmowego oraz anten
1. Wstęp
1.1.
Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru Systemu Automatycznej Sygnalizacji Pożaru w budynku Internatu Zespołu Szkół Budowlanych
w Olsztynie
1.2.
Zakres stosowania ST.
Specyfikacja techniczna (ST) stanowi obowiązującą podstawę jako dokument przetargowy i
kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót elektrycznych.
1.3.
Przeznaczenie instalacji SAP
Zadaniem instalacji SAP jest wykrycie pożaru i zaalarmowanie o nim w celu:
 zagwarantowania bezpieczeństwa użytkowników budynku przez zapewnienie możliwości jego
szybkiego i bezpiecznego opuszczenia,
 ograniczenia zniszczeń i uszkodzeń budynku i wyposażenia i związanych z nimi strat materialnych
przez skrócenie czasu między wykryciem pożaru i podjęciem skutecznej akcji ratowniczej,
Zgodnie z normą PN-EN 54 system sygnalizacji pożaru w przedmiotowym obiekcie wykonuje
następujące funkcje:
 Wykrywa zagrożenie pożarowe
 Powiadamia osoby przebywające w obiekcie o zagrożeniu
 Wyłącza układy wentylacji i klimatyzacji
 Zapewnia odpowiednie warunki ewakuacji na klatce schodowej
 Steruje automatyką windy powodując jej zjazd na parter i otwarcie drzwi
 Powiadamia Państwową Straż Pożarną o alarmie
1.4.
Charakterystyka obiektu
Budynek jest obiektem istniejącym. Składa się z 5 kondygnacji użytkowych (piwnica, parter, I piętro,
poddasze). W budynku nie będą występowały materiały niebezpieczne pożarowo.
2. Opis systemu
Projektowany System Automatycznej Sygnalizacji Pożaru jest oparty na trzypętlowej centrali ASP.
Centrala umieszczona jest na parterze. Centrala posiada własne zasilanie awaryjne.
W przypadku wystąpienia pożaru centrala CSP steruje:
 systemem oddymiania klatek schodowych
 sygnalizacją akustyczno-optyczną
 powiadomieniem do straży pożarnej (opcja)
Z uwagi na przeznaczenie, specyfikę obiektu, rodzaj zagrożenia pożarowego, wszystkie pomieszczenia
nadzorują czujki optyczne dymu rozproszeniowe. Zastosowano czujki o bardzo dobrych parametrach
przydatności do wykrywania pożarów tlewnych.
Dla każdej czujki wykrywane są i następnie sygnalizowane następujące kryteria:
 przekroczenie ustalonego poziomu zabrudzenia
 uszkodzenie układu pomiarowego każdej czujki
Każdy element systemu posiada adresację dziesiętną oraz posiada swoją lokalizację i status zawartą w
pamięci nieulotnej centrali. Na tych samych przewodach, na których zainstalowano elementy inicjujące
zainstalowano moduły sterujące, które pozwalają sterować urządzeniami wykonawczymi.
Instalacje Teletechniczne - SASP
W całym obiekcie wykorzystano trzy pętle dozorowe z elementami
adresowalnymi. Dzięki
dwustronnemu zasilaniu pętli uzyskuje się poprawne działanie systemu przy wystąpieniu uszkodzenia
typu przerwa. W przypadku powstania uszkodzenia typu zwarcie wyłączany jest odcinek pętli
znajdujący się między izolatorami.
Sygnalizacja alarmowania: Alarmowanie odbywa się sygnalizatorami akustyczno – optycznymi na
każdej kondygnacji oraz powiadomieniem radiowym lub telefonicznym do Państwowej Straży Pożarnej
za pośrednictwem certyfikowanej agencji ochrony. Sygnalizatory akustyczne połączone są z wyjściami
sterującymi modułów I/O, przewodem HDGs 2x1 o odporności ogniowej minimum PH 90. Kolejne
sygnalizatory łączymy za pomocą specjalnej puszki PIP przeznaczonej do zastosowań
przeciwpożarowych.
System powinien być podłączony za pomocą stacji monitorującej do Państwowej Straży
Pożarnej. Służą do tego celu specjalne wyjścia na płycie centrali.
3. Zakres robót objętych ST.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z budową
Systemu Automatycznej Sygnalizacji Pożaru /SAP/.
System zaprojektowano w oparciu o:
 Rzuty budowlane projektowanej części budynku.
 Schematy instalacji elektrycznej modernizowanych części obiektu
 Wizję lokalną w terenie
 Obowiązujące normy i przepisy
 postanowienie Warmińsko-Mazurskiego Komendanta PSP
 Wstępne warunki konserwatorskie wydane przez Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego
Konserwatora Zabytków
 Dokumentację techniczną, instrukcje obsługi central i czujek .
 Podręcznik projektanta systemów sygnalizacji pożarowej. Część I. Wymagania i podstawy prawne.
st. bryg. dr inż. Dariusz Ratajczak, Wstęp do automatycznych systemów sygnalizacji pożarowej. mgr
inż. Jerzy Ciszewski. Józefów k/Otwocka 16.10.2004r.
 Podręcznik projektanta systemów sygnalizacji pożarowej. Część II. st. kpt. mgr inż. Janusz
Sawicki., inż. Ryszard Strzemeski. Józefów k/Otwocka 16.10.2004r.
4. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wszystkie roboty instalacyjne oraz uruchomieniowe związane z wykonaniem Systemu należy wykonać
w oparciu o dokumentacje projektową oraz aktualnie obowiązujące normy i przepisy, a w
szczególności w oparciu o wytyczne Centrum Naukowo Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej w
Józefowie. Przed uruchomieniem automatycznej instalacji sygnalizacji pożaru należy wykonać
niezbędne pomiary elektryczne. Zwrócić uwagę na prawidłową polaryzację połączeń gniazd na całej
linii dozorowej.
5. Charakterystyka elementów objętych ST – określenia podstawowe.
Sygnalizacja alarmowa pożarowa - system alarmowy pożarowy (SAP) - zespół urządzeń,
mogących ze sobą współpracować ( kompatybilnych), przeznaczonych do przekazywania
informacji o zagrożeniu mienia i życia w , wyniku pożaru.
Czujnik dymu - Czujnik reaguje na produkty spalania i/lub rozkładu termicznego. Ze wzglądu na
sposób wykrywania dymu dzielą się na czujniki jonizacyjne i optyczne.
Jonizacyjny czujnik dymu - Zasada działania jonizacyjnych czujek dymu oparta jest na zjawisku
jonizacji powietrza między elektrodami szeregowo połączonych komór. Do jonizacji powietrza w
komorach służą preparaty wytwarzające promieniowanie alfa, np. izotop ameryku-241,
charakteryzujący się małą aktywnością. Czujki te mają dwie komory jonizacyjne wewnętrzną (
odniesienia) i zewnętrzną (pomiarową). Zjonizowane powietrze umożliwia przepływ prądu
pomiarowego o małej wartości. Produkty spalania, które wnikają do komory pomiarowej,
Instalacje Teletechniczne - SASP
zmniejszają stężenie jonów a więc i prąd pomiarowy. Pojawiające się w związku z tym na komorach
napięcie jest oceniane za pomocą wzmacniacza pomiarowego. Czujki jonizacyjne mają dużą
szerokość pasma detekcji, ponieważ odróżniają zarówno dym widzialny, jak też mniejsze cząstki
areozolu, dlatego nadają się do rozpoznawania pożarów tlących., pożarów otwartych i pożarów
cieczy.
Optyczny czujnik dymu - W optycznej czujce dymu impulsowe źródło promieniowania
podczerwonego jest izolowane przez komorę pomiarową od odbiornika tego promieniowania. Po
wniknięciu dymu do komory następuje rozproszenie promieniowania, ponieważ padające światło,
padające na cząstki dymu, odbija się od nich, możliwe jest odebranie przez odbiornik części
promieniowania rozproszonego, gdzie następuje jego pomiar. Czujki optyczne dobrze reagują na
dym widzialny, dlatego nadają się do rozpoznawania pożarów tlących, podczas których powstaje
dym, np. z pirolizy drewna, początków spalania papieru, pożarów tworzyw sztucznych itd.
Sygnalizator ręczny - stanowią uzupełnienie czujek; ich zadziałanie następuje po wciśnięciu
przycisku normalnie zasłoniętego szybką. Sygnalizatory ręczne należy stosować głównie w ciągach
komunikacyjnych. Mają one element sygnalizacyjny optyczny, potwierdzający przyjęcie przez
centralkę informacji o pożarze.
Czujnik temperatury - Wykrywają wzrost temperatury otoczenia. Przekroczenie pewnego
ustalonego progu temperatury zadziałanie czujek nadmiarowych, z kolei przekroczenie ustalonego
przyrostu temperatury w czasie, spowoduje zadziałanie czujek temperatury różniczkowych. Czujką
temperatury należy stosować w pomieszczeniach, w których może powstać dym w związku s
prowadzonymi pracami. Czujki dymu w takich warunkach mogą. generować fałszywe alarmy.
Linie dozorowe - służą do zasilania wszystkich elementów instalacji SAP. Umożliwiają one
komunikacją między zainstalowanymi na nich elementami adresowalnymi i są najważniejszymi
obwodami systemu alarmowego. Jakość i stan linii dozorowej decyduje o tym, czy i w jakim stanie
sygnały wysyłane przez detektory dotrą do centrali. Do podstawowych parametrów
charakteryzujących linią dozorową należą - dopuszczalna długość linii, określana najczęściej za
pośrednictwem maksymalnej rezystancji wyrażonej w omach, dopuszczalna minimalna rezystancja
izolacji pomiędzy przewodami i podłożem, wyrażona w kiloomach, oraz dopuszczalna liczba czujek na
linii.
Izolator zwarć - jest elementem umożliwiającym ochroną adresowalnej linii dozorowej poprzez
odłączenie uszkodzonej - zwartej części linii. Izolator po wykryciu spadku napięcia spowodowanego
zwarciem w linii uruchamia przekaźnik z podtrzymaniem, który swoim zestykiem przerywa obwód
linii dozorowej. Po ustąpieniu uszkodzenia izolator automatycznie załącza z powrotem fragment
odłączonej linii.
Adresowalne urządzenia wykonawcze - budowane są w postaci przekaźników sterowanych z
centralki lub czujek i zasilanych za pośrednictwem linii dozorowych ze stykami umożliwiającymi
podłączenia zasilania zewnętrznego. Służą one do sterowania wybranymi urządzeniami pożarowymi
(oddymiającymi, gaśniczymi, ewakuacyjnymi). Ich zadziałanie następuje z chwilą otrzymania sygnału
z centralki sygnalizacji pożarowej.
Centralka pożarowa - Centrala sygnalizacji pożarowej koordynuje pracą całego systemu
sygnalizacji pożaru. Umożliwia identyfikacją numeru i rodzaju elementu liniowego zainstalowanego
w linii adresowej.
Linia dozorowa typu A - Unia dozorowa, w której pojedyncze uszkodzenie ( przerwa lub zwarcie )
nie eliminuje z dozorowania żadnego ostrzegacza pożarowego. Linią typu A może być linia pętlowa
pod warunkiem, że każdy ostrzegacz będzie wyposażony w izolator zwarć.
Monitoring - zbieranie przy pomocy łączy telekomunikacyjnych i radiowych, informacji o stanie
niezależnych, oddalonych instalacji alarmowych, przez centrum monitoringu w celu podjęcia działań
interwencyjnych w wypadku odebrania sygnału alarmu.
Instalacje Teletechniczne - SASP
Ogień - proces spalania, charakteryzujący się emisją cieplną, któremu towarzyszy dym i / lub
płomień.
Organizacja alarmowania - koncepcja alarmowania - integracja funkcji instalacji
sygnalizacji alarmowej i działania ludzi w razie pożaru.
Ostrzegacz pożarowy - urządzenie inicjalizujące sygnał alarmowy w związku z wykryciem
pożaru. Ostrzegacze dzielimy na ręczne i automatyczne.
Stan alarmowania pożarowego - stan pracy, w który wchodzi centrala po odebraniu od
ostrzegaczy pożarowych informacji o wykryciu pożaru.
Stan blokowania - stan pracy, w którym w centrali celowo zablokowane jest przyjmowanie
sygnałów i wywoływanie alarmów od jakichkolwiek ostrzegaczy lub zablokowane jest wyjście z
centrali i/lub tor transmisji do jakichkolwiek części składowych systemu sygnalizacji pożarowej,
tworzących instalację alarmową.
Stan dozorowania - stan pracy, w którym centrala jest zasilana ze źródła energii elektrycznej,
spełniającego określone wymagania i nie jest sygnalizowany żaden inny stan pracy.
Strefa dozorowa - część chronionego obiektu, w której zainstalowano jeden lub więcej
ostrzegaczy i dla których w centrali przewidziano wspólną sygnalizacją strefową. Strefa dozorowa
pozwala na jednoznaczne rozpoznanie miejsca wykrycia pożaru.
Strefa pożarowa - część budowli składająca się z jednego lub większej liczby pomieszczeń lub
przestrzeni, wydzielona w taki sposób, aby w określonym czasie powstrzymać przeniesienie się
pożaru do lub l z pozostałych części budowli.
Tor transmisji - fizyczne połączenie znajdujące się na zewnątrz obudowy centrali, służące do
transmisji informacji i/lub zasilania pomiędzy centralą a innymi częściami systemu sygnalizacji
pożarowej.
Urządzenie transmisji alarmów pożarowych - wyposażenie pośredniczące
w przekazywaniu sygnałów alarmowych z centrali pożarowej do stacji odbiorczej alarmów
pożarowych.
Urządzenie zasilające; zasilacz - część składowa systemu alarmowego, która dostarcza energię
o określonych parametrach do centrali i innych części składowych systemu, zasilanych przez centralę.
Wskaźnik strefowy - część centrali sygnalizacji pożarowej, która optycznie wskazuje strefą, z
której pochodzi sygnał pożarowy lub sygnał uszkodzeniowy.
6. Materiały
6.1.
Ogólne wymagania dotyczące materiałów.
Wszystkie elementy systemu muszą posiadać aktualne atesty dopuszczające do ich stosowania w
budownictwie i ochronie przeciwpożarowej budynków. Rodzaj atestów i dokumentów wymaganych dla
ich potwierdzenia określają obowiązujące przepisy prawa budowlanego.
6.2.
Zestawienie podstawowych materiałów.
Szczegółowe zestawienie materiałów zawiera dokumentacja projektowa oraz przedmiar robót
6.3.
Przewody elektroenergetyczne .
Typ przewodów stosować zgodnie z dokumentacją techniczną. Do wykonania instalacji
elektrycznych w budynkach stosować przewody izolowane do układania na stale. Żyły
przewodów wielożyłowych muszą posiadać różne barwy izolacji. Sposób układania przewodów w
Instalacje Teletechniczne - SASP
instalacji musi być dostosowany do charakteru budynku oraz przeznaczenia pomieszczeń w celu
ograniczenia wzajemnego wpływu instalacji elektrycznych i środowiska. Przewody instalacyjne
stosować na napięcie znamionowe (750V). Należy stosować przewody z żyłami miedzianymi.
6.4.
Przewody sygnałowe.
Do instalacji w systemach sterowania i sygnalizacji alarmu pożaru należy stosować przewody typu
YnTKSY posiadające certyfikat zgodności wydany przez Centrum Naukowo - Badawcze
Ochrony Przeciwpożarowej w Józefowie. Budowa YnTKSY jest następująca:
- żyły jednodrutowe wykonane z miedzi, o średnicy 0,8; 1; l.Smm
- izolacja żył wykonana z polwinitu PVC,
- żyły izolowane skrącone w pary lub czwórki,
- kolory żył biały/niebieski, biały/pomarańczowy
- pary skręcone w środek,
- ośrodek kabla ekranowany taśmą aluminiową, z żyłą uziemiającą jednodrutową miedzianą
ocynowaną,
- powłoka kabla kabla wykonana ze specjalnego polwinitu oponowego o indeksie tlenowym >29% w
kolorze czerwonym.
Przewody te zaliczamy do grupy nierozprzestrzeniających płomienia i spełniają normę nie
palności PN-89/E-04160/55- metoda 1 oraz DIN EN 50265-2-1.
 Wymiar i materiał przewodu elektrycznego oraz jego izolacja powinny być takie, aby napięcie
dowolnego urządzenia lub elementu nie było mniejsze niż jego minimalna określona wartość robocza,
przy pomiarze w warunkach maksymalnego prądu.
 Kabel linii dozorowych to uniepalniony YnTKSY 1x2x0,8 w czerwonej powłoce.
 Do sterowania i sygnalizacji należy zastosować niepalny kabel HDGs 2x1 o odporności ogniowej
PH 90 w czerwonej powłoce.
6.5.
Centrala sygnalizacji pożarowej.
W ramach instalacji systemu sygnalizacji alarmu pożaru należy zainstalować centralkę opartą na
analogowej w pełni adresowalnej technologii, z graficznym wyświetlaniem informacji dla każdej
czujki (wielostanowej, wykorzystującej adaptacyjne algorytmy czujek).
Szczegółowe wymagania, które powinny spełniać centrale sygnalizacji pożarowej są zawarte w
normie PN-E-OS350-2.
6.6.
Czujki pożarowe
Należy stosować czujniki posiadające atest i posiadające zdolność do wykrywania pożarów testowych
TF2 do TF5 ( dla pożarów testowych wykonywanych zgodnie z normą PN-92/M-51004/09).
6.7.
Ręczne ostrzegacze pożarowe (ROP).
Ręczne ostrzegacze pożarowe uważane są za najpewniejsze źródło informacji o pożarze. Należy
zainstalować ostrzegacze pożarowe typu A, w którym dla zaalarmowania wystarczy zbić szybkę.
Zainstalowany ROP powinien być wyposażony w optyczny układ zadziałania oraz mechanizm
okresowego testowania bez konieczności zbicia szybki. Szczegółowe wymagania na ręczne
ostrzegacze pożarowe określa norma PN-E-08350-11.
6.8.
Pożarowe urządzenia alarmowe
Sygnalizatory akustyczne powinny zapewniać taki poziom dźwięku, aby sygnał alarmu
pożarowego był natychmiast słyszalny powyżej dowolnego tła hałasu. Według PN-E-08350-3
poziom dźwięku wytwarzany przez sygnalizator akustyczny powinien wynosić minimum 65dB
(A) w jednym kierunku i nie powinien przekraczać w żadnym kierunku 120dB (A). W
przypadku zastosowania programowalnych układów dźwiękowych należy dla alarmu
pożarowego ustawić taki sam dźwięk we wszystkich częściach obiektu. Dźwięk ten nie może
być używany do innych celów. Należy dla danego budynku zastosować minimum dwa
sygnalizatory, nawet wówczas gdy zalecany poziom dźwięku może być osiągnięty przez jeden
sygnalizator, W każdej strefie powinien być zapewniony co najmniej jeden sygnalizator
dźwiękowy.
Instalacje Teletechniczne - SASP
6.9.
Urządzenia zasilające.
W rozpatrywanym systemie urządzenia zasilające stanowią integralną część centrali sygnalizacji
alarmu pożaru. Podstawowym źródłem zasilania instalacji jest sieć 230V/50Hz. Źródłem rezerwowym
jest bateria akumulatorów. Wymagania na urządzenia zasilające zawiera norma PN-E-08350-4.
6.10.
Elektrotechniczny sprzęt instalacyjny.
Do elektrotechnicznego osprzętu instalacyjnego zalicza się urządzenia, które spełniają takie zadania
jak: fizyczne zamocowanie przewodów, ochrona mechaniczna, izolacja elektryczna.
6.11.
Przegrody przeciwpożarowe
Drzwi i ścianki oddzielające strefy pożarowe oraz ściankę wzmacniającą odporność ogniową istniejącej
ścianki klatki schodowej dobrać zgodnie z wytycznymi w dokumentacji projektowej i decyzji
Komendanta Wojewódzkiego PSP ze szczególnym uwzględnieniem konieczności zapewnienia
odpowiedniej odporności ogniowej i dymoszczelności oraz spełnienia wymagań określonych przez
konserwatora zabytków. Każdy z zastosowanych elementów musi posiadać stosowne atesty.
Kolorystykę dobrać do kolorystyki miejsc instalowania. Barierka ochronna instalowana przy schodach
musi być wykonana tak, aby harmonizowała z istniejącymi elementami bariery schodów. Barierkę
wykonać metalową – stal, aluminium – i pomalować na odpowiedni kolor. Roletę przeciwpożarową
zamontować zgodnie z instrukcją producenta. Kolor rolety dobrać do kolorystyki pomieszczenia.
6.12.
Wyposażenie dodatkowe ppoż
Wyposażenie dodatkowe ppoż (zawory hydrantowe, węże) dobrać zgodnie z wytycznymi projektowymi
oraz ekspertyzą rzeczoznawcy ds. ochrony ppoż. Osprzęt dobrać tak, aby była możliwość montażu do
istniejących szafek i instalacji zasilania w wodę.
6.13.
Elementy oświetlenia awaryjnego
Zastosować oprawy takie, aby zapewnić światło na poziomie min. 5lx mierzone przy całkowitym braku
innego oświetlenia sztucznego oraz oświetlenia naturalnego. Kolorystyka i kształt opraw muszą
harmonizować z istniejącymi elementami oświetlenia awaryjnego oraz wystrojem wnętrz.
7. Sprzęt
7.1.
Sprzęt do budowy instalacji sygnalizacji alarmu pożaru.
Wykonawca winien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu gwarantującego
właściwą jakość robót:
Wiertarka udarowa
Miernik skuteczności izolacji
Miernik do pomiaru impedancji pętli zwarcia.
Miernik do pomiaru czasu i prądu zadziałania wyłączników różnicowo - prądowych.
Spawarka transformatorowa,
8. Transport
8.1.
Środki transportu budowy instalacji sygnalizacji alarmu pożaru.
Wykonawca winien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu gwarantującego
właściwą jakość robót:
1. Samochód skrzyniowy dostawczy
2. Samochód dostawczy,
3. Przyczepy do przewożenia kabli.
Przewożone materiały należy zabezpieczyć przed możliwością przesuwania się w czasie transportu.
Przewożone materiały i elementy powinny być układane zgodnie z warunkami transportu wydanymi
przez wytwórcę, dla poszczególnych materiałów i elementów oraz zabezpieczone przed ich
przemieszczaniem się na środkach transportu.
8.2.
Odbiór materiałów na budowie.
- Materiały na budowę należy dostarczać łącznie ze świadectwami jakości, kartami gwarancyjnymi i
protokołami odbioru technicznego.
Instalacje Teletechniczne - SASP
- Dostarczone na miejsce budowy materiały należy sprawdzić pod względem kompletności i
zgodności z danymi producenta.
- W razie stwierdzenia wad tub wystąpienia wątpliwości co do jakości materiałów należy przed ich
wbudowaniem poddać je badaniom określonym przez inżyniera ( dozór techniczny robót).
- Materiały nie spełniające wymagań nie będą użyte.
8.3.
Składowanie materiałów na budowie.
Materiały takie jak: mufy, głowice kablowe, folia powinny być przechowywane jedynie w
pomieszczeniach przeznaczonych do tego celu, tj. w zamkniętych i suchych.
9. Wykonanie robót
9.1 Wykonanie tras kablowych
Trasy kablowe wykonać natynkowo w listwach PCV. W miarę możliwości trasy wykonać ponad sufitami
podwieszanymi na uchwytach. Do wykonania tras kablowych dla przewodów HDGS PH90 stosować
specjalne uchwyty określone w świadectwie dopuszczenia lub innym ateście instalowanych
przewodów. Na przejściach przez ściany i stropy, w szczególności między strefami pożarowymi
wykonać uszczelnienia ogniowe.
9.2 Układanie przewodów
Przewody układać na przygotowanych trasach kablowych. W razie konieczności zastosować
dodatkowe mocowanie do elementów tras za pomocą opasek kablowych. Zwrócić szczególną uwagę
na zachowanie ciągłości izolacji oraz nieprzekraczanie minimalnych promieni gięcia oraz sił wciągania
określonych w danych producenta zastosowanych przewodów. Połączenia przewodów powinny mieć
odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i elektryczną oraz powinny być od siebie elektrycznie
odizolowane. Do połączeń przewodów należy wykorzystywać listwy zaciskowe w elementach oraz
specjalne puszki połączeniowe. Puszki również muszą posiadać Certyfikat Zgodności. Nie dopuszcza
się łączenia przewodów w listwach i korytkach instalacyjnych. Całe oprzewodowanie powinno być
odpowiednio zamocowane i rozprowadzone, albo zabezpieczone w celu uniknięcia uszkodzenia w
środowisku, w którym jest stosowane.
9.3 Montaż urządzeń
Urządzenia montować i podłączać zgodnie z instrukcją producenta i wiedzą techniczną. Lokalizację
urządzeń w obiekcie zaznaczono na rysunkach w projekcie. Lokalizację urządzeń należy zweryfikować
pod kątem ich współistnienia z innymi urządzeniami w obiekcie takimi jak lampy czy ciągi
wentylacyjne mogące mieć wpływ na pracę detektorów pożaru.
9.4 Sprawdzenie i uruchomienie systemu
Sprawdzeniu pod względem poprawności działania oraz zachowania wymaganych parametrów
podlegają wszystkie elementy systemu.
Sprawdzeniu pod względem poprawności działania oraz zachowania wymaganych parametrów
podlegają urządzenia do transmisji sygnałów alarmowych i uszkodzeniowych do oddalonego centrum
nadzorczego.
Konfigurację programową systemu należy uzgodnić z użytkownikiem.
Użytkownik dopilnuje przeszkolenia przez wykonawcę instalacji osób, które będą
obsługiwać centralę.
Użytkownik porozumie się ze strażą pożarną w sprawie sposobu alarmowania na
wypadek pożaru.
Po przekazaniu instalacji do eksploatacji należy zlecić stałą konserwację instalacji i
urządzeń sygnalizacji pożarowej.
10. Użytkowanie
Instalacje Teletechniczne - SASP
Zaleca się aby po sprawdzeniu działania systemu SSP w obecności jego użytkownika i/lub właściciela
był sporządzony protokół zdawczo-odbiorczy. Użytkownicy instalacji powinni być poinstruowani o
właściwym użytkowaniu systemu SSP. Należy ustalić procedury postępowania z alarmami,
ostrzeżeniami o uszkodzeniu, wyłączeniu części lub całego systemu SSP ze stanu działania. Procedury
te powinny być zatwierdzone przez odpowiednie władze przed ich wprowadzeniem. Jeżeli nastąpi
zmiana wystroju lub przeznaczenia pomieszczeń, to użytkownik odpowiednio wcześnie powinien
rozważyć niezbędne zmiany systemu SSP. Właściciel lub użytkownik obiektu zleci uprawnionej firmie
stałą konserwację systemu. Konserwacja powinna być wykonywana zgodnie z PN-E-08350-14 z 2002r.
11. Kontrola jakości robót
11.1.
Wymagania ogólne
Wykonawca powinien zadbać, aby jakość materiałów, urządzeń i montażu była zgodna z
Dokumentacją
Projektową, niniejszą specyfikacją i poleceniami Inżyniera.
Przed przystąpieniem do badania, Wykonawca powinien z co najmniej 7 dniowym wyprzedzeniem
powiadomić
Inżyniera o rodzaju i terminie badania.
Po pozytywnym zakończeniu badań lub inspekcji, Wykonawca przedstawi inżynierowi dwa
egzemplarze
świadectwa badań z jego wynikami.
11.2.
Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót, Wykonawca powinien przekazać Inżynierowi wszystkie
świadectwa jakości i atesty stosowanych materiałów. Materiały bez tych dokumentów nie mogą
być wbudowane.
11.3.
Badania w czasie wykonywania robót
11.3.1.
Trasy przewodowe
Po wytrasowaniu tras pod przewody instalacyjne , należy sprawdzić zgodność ich tras z
Dokumentacją Projektową. W przypadku bruzd należy sprawdzić ich przebieg z dokumentacją jak
również ich wymiary: szerokość i głębokość.
11.3.2.
Układanie przewodów
Podczas układania przewodów i po zakończeniu robót kablowych należy przeprowadzić następujące
pomiary; zgodność z trasą opracowaną w dokumentacji oraz zbliżenia i skrzyżowania z innymi
instalacjami.
11.3.3.
Sprawdzenie ciągłości żył
Sprawdzenie ciągłości żył roboczych i powrotnych oraz zgodności faz należy wykonywać przy użyciu
przyrządów o napięciu nie przekraczającym 24V. Wyniki sprawdzenia należy uznać za dodatni, jeżeli
poszczególne żyły nie mają przerw oraz jeżeli poszczególne fazy na obu końcach linii są oznaczone
identycznie.
11.3.4.
Próba rezystancji izolacji
Pomiary rezystancji izolacji należy wykonać za pomocą megaomomierzą o napięciu nie mniejszym niż
2,5kV dokonując odczytu po czasie niezbędnym do ustalenia mierzonej wartości. Rezystancja izolacji
powinna być nie mniejsza niż:
- 0,75 dopuszczalnej wartości rezystancji izolacji kabli wykonanych zgodnie z PN-E 90303,
- 50 M km dla kabli elektroenergetycznych o izolacji z papieru impregnowanego i napięciu
znamionowym powyżej lkV i dla kabli elektroenergetycznych o izolacji z tworzyw sztucznych.
11.3.5.
Próba napięciowa izolacji
Próbie napięciowej izolacji powinny zostać poddane linie kablowe o napięciu znamionowym powyżej
lkV.
Instalacje Teletechniczne - SASP
Próbę napięciową należy wykonać prądem stałym.
Prąd upływowy należy mierzyć oddzielnie dla każdej z żył. Wyniki próby napięciowej należy uznać za
dodatni jeżeli:

izolacja każdej żyły wytrzyma przez 20 min, bez przeskoku, i bez objawów przebicia, napięcie
probiercze o wartości równej 0,75 napięcia probierczego kabla wg PN-E-90250 i PN-E-90300,

wartość prądu upływu dla poszczególnych żył nie przekroczy 300A/km i nie wzrasta w czasie
ostatnich 4 minut badania, w liniach o długości nie przekraczającej 300m dopuszcza się wartości
upływu 100A.
12. Obmiar robót
Jednostką obmiarowa jest:
1m dla układania kabli
1szt. dla montażu rozdzielnic,
1szt. do montażu elementów
1szt. dla oprogramowania
1kpl dla montażu centrali
1m2 dla montażu przegród ppoż
13. Odbiór robót
Odbiór robót zgodnie z ustalonymi warunkami.
Dokumenty, które zobowiązany jest dostarczyć inwestorowi wykonawca:
 projekt techniczny z naniesionymi zmianami
 protokoły pomiarów rezystancji izolacji pętli, rezystancji żył linii dozorowej i uziemienia
 protokół odbioru końcowy i protokoły odbiorów częściowych
 dziennik budowy
 ważne atesty i świadectwa dopuszczenia dotyczące wszystkich elementów systemu, kabli i
przewodów
14. Podstawa płatności
Podstawą płatności jest pozytywny wynik odbioru komisji
odbiorczej. Cena obejmuje:
- wytyczenie trasy,
- koszt materiałów,
- dostarczenie materiałów,
- przygotowanie podłoża pod instalację przewodów,
- ułożenie rur ochronnych i kanałów elektroinstalacyjnych,
- ułożenie przewodów zasilających,
- ułożenie przewodów sygnałowych,
- montaż gniazd pod czujniki dymu,
- montaż czujników dymu,
- montaż ręcznych ostrzegaczy pożarowych,
- montaż centrali sygnalizacji alarmu pożaru,
- dostarczenie i instalacja oprogramowania
- uruchomienie systemu.
- budowę przepustów w ścianach i stropach,
- wykonanie inwentaryzacji przebiegu tras kablowych,
- przeprowadzenie prób i konserwowanie urządzeń w okresie gwarancji,
- instalacja centrali sygnalizacji alarmu pożaru wraz z osprzętem,
- integracja z systemem dozoru technicznego i sterowania,
- opracowanie Dokumentacji Powykonawczej,
- dostarczenie książki przeglądów i konserwacji
15. Przepisy związane
Aktualnie obowiązujące normy i przepisy prawa budowlanego.

Podobne dokumenty