spis zawartości

ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA:
Część opisowa
SPIS ZAWARTOŚCI
I.
1.
2.
3.
3.
4.
5
6.
8.
OPIS TECHNICZNY
Dane ogólne
Opis stanu istniejącego
Założenia projektowe
Opis technologii osuszania ścian piwnicznych
Opis zakresu prac remontowych dachu
Opis technologii i zakresu robót remontowych
elewacji, tarasów i balkonów
Roboty towarzyszące.
Uwagi końcowe
II.
III.
INFORMACJA BIOZ
OBLICZENIA STATYCZNE
str. 1-2
str. 3
str. 3-7
str. 7-8
str.8-10
str.10-11
str. 11-16
str.16
str.16
str.17
str.18-39
Część rysunkowa
str.40-77
01
Plan sytuacyjny
1:500
02
03
04
05
06
07
08
09
10
Inwentaryzacja DCP - Rzut piwnic (w poziomie przyziemia)
Inwentaryzacja DCP - Rzut parteru
Inwentaryzacja DCP - Rzut piętra
Inwentaryzacja DCP - Rzut poddasza
Inwentaryzacja DCP – rzut dachu
Inwentaryzacja DCP – Przekroje: „A-A”, „B-B” , „C-C”
Stan istniejący - Elewacja północna –mapa uszkodzeń
Stan istniejący - Elewacja południowa –mapa uszkodzeń
Stan istniejący - Elewacja wschodnia – mapa uszkodzeń
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
11
12
13
14
15
16
17
Technologia remontu elewacji - Elewacja północna
Technologia remontu elewacji - Elewacja południowa
Technologia remontu elewacji - Elewacja wschodnia
Technologia remontu elewacji – Naprawa rys konstrukcyjnych
Technologia remontu elewacji – Kolorystyka, Elewacja północna
Technologia remontu elewacji – Kolorystyka, Elewacja południowa
Technologia remontu elewacji – Kolorystyka, Elewacja wschodnia
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
1:100
18
19
Technologia remontu dachu – Rzut dachu
Technologia remontu dachu – Przekrój „A-A” – Piętro i strych
1:100
1:50
20
Wzmocnienie konstrukcji więźby dachowej - Rzut Poddasza
1:100, 1:10
21
Technologia osuszania piwnic – Schemat wykonania przepony
izolacyjnej – Rzut piwnic
1:100
Technologia osuszania piwnic – Przekrój „A-A” – część piwniczna 1:100
Technologia osuszania piwnic – Schemat rozmieszczenia otworów
iniekcyjnych – Szczegół (przekroju „A-A”)
1:10
22
23
1
24
Tarasy od strony północnej – Piętro i parter: Rzuty i przekrój 1:20
25
Balustrada tarasu od strony północnej – piętro: Przekroje, rzuty
zbrojenie elementów
Balustrada tarasu od strony północnej – piętro: Elementy
prefabrykowane – tralka T1
Balustrada tarasu od strony północnej – piętro: Elementy
prefabrykowane – E1, E2, E3, E4
Balustrada tarasu od strony południowej – piętro: Detale
Rzut i przekrój
Balustrada tarasu od strony południowej – piętro: Elementy
prefabrykowane – tralka T2
26
27
28
29
1:20
1:20
1:20
1:20
1:20
30
31
32
33
34
35
36
Szczegóły stolarki okiennej na podstawie okna O6
Wykaz okien skrzynkowych w części nadziemnej – Arkusz nr 1
Wykaz okien skrzynkowych w części nadziemnej – Arkusz nr 2
Wykaz drzwi balkonowych skrzynkowych
Wykaz okien piwnicznych
Wykaz okien i naświetli na poddaszu
Wykaz drzwi zewnętrznych
1:10,1:5
1:50
1:50
1:25
1:50
1:50
1:25
37.
Zadaszenie nad wejściem od strony południowej
Rzut, Detale
1:10, 1:5
38.
Plansza z próbkami kolorów zaprojektowanymi na elewacjach
Załączniki - przekładka
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Oświadczenie projektantów
Uprawnienia głównego projektanta
Zaświadczenie głównego projektanta o wpisie do MOIA
Uprawnienia projektanta konstrukcji
Zaświadczenie projektanta konstrukcji o wpisie do MOIIB
Uprawnienia sprawdzającego w zakresie konstrukcji
Zaświadczenie sprawdzającego o wpisie do MOIIB
Uprawnienia sprawdzającego w zakresie architektury
Zaświadczenie sprawdzającego o wpisie do MOIA
Wytyczne konserwatorskie z dn. 08.07.2010
Wytyczne konserwatorskie uzupełniające z dn. 09.08.2010
Decyzja nr 1132 N/10 - nakaz wykonania prac remontowych
str.78
str. 79
str. 81
str. 81
str. 82
str. 83
str. 84
str. 85
str. 86
str. 87
str. 88
str. 89
str. 90-91
2
I
OPIS TECHNICZNY
1.
DANE OGÓLNE
1.1
NAZWA OPRACOWANIA:
Projekt architektoniczno - budowlany, remontu elewacji i dachu z osuszeniem
fundamentów w budynku przy ul. Płockiej 11 w Warszawie.
1.2
INWESTOR:
Zakład Gospodarowania Nieruchomościami dzielnicy Wola miasta stołecznego
Warszawy, Warszawa, ul. Bema 70.
1.3
JEDNOSTKA PROJEKTOWA:
P.P.U. ABIX bis, Warszawa, ul. Janiszowska 9 we współpracy z „APPA” – Autorska
Pracownia Projektowania Architektonicznego
mgr inż. Arch. Paweł Wróblewski, 01-114 Warszawa, ul. Okocimska 3 m.138
1.4
PODSTAWA OPRACOWANIA:
Umowa na prace projektowe, zawarta z Zakładem Gospodarowania Nieruchomościami
dzielnicy Wola, M.St. Warszawy, a PPU „ABIX Bis” Sp. z o.o., reprezentowaną przez
Włodzimierza Frączka.
Inwentaryzacja do celów projektowych wykonana na podstawie pomiarów obiektu z
maja i czerwca 2020r.
Uzgodnienia z Inwestorem,
Dokumentacja archiwalna obiektu: projekt remontu z balkonów i tarasu z 1994r,
ekspertyza stanu technicznego z kwietnia 2009r.
Zalecenia konserwatorskie z lipca 2010r i zalecenia dodatkowe z sierpnia 2010r.
wydane na wniosek Inwestora w porozumieniu z jednostką projektową.
Obowiązujące przepisy prawne i aktualna baza normatywna.
Mapa w skali 1:500 wg stanu archiwalnego
1.5
CEL I ZAKRES OPRACOWANIA:
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie rozwiązań techniczno –
budowlanych niezbędnych dla realizacji przedmiotowej inwestycji i spełniających
prawne wymogi projektu budowlanego. W zakresie opracowania pozostaje remont
dachu, elewacji, ze szczególnym uwzględnieniem balkonów i tarasów oraz osuszenie
zawilgoconych ścian fundamentowych.
2
OPIS STANU ISTNIEJĄCEGO
2.1
RYS HISTORYCZNY I CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA
Budynek ten jest wpisany do rejestru zabytków pod numerem 1419 -A i został
określony jako "willa Adama Emila Kowalskiego", wzniesiona w 1917r.
Pierwotnie na parterze budynku znajdowały się biura i magazyny zakładów garbarskich
zlokalizowanych w sąsiednim obiekcie. Pierwsze piętro było wykorzystane jako
mieszkanie właściciela domu. Znajdowały się tam też pokoje gościnne.
Po wojnie budynek został odebrany właścicielowi i zajęty przez wojsko najpierw
rosyjskie, a następnie polskie. Znajdowały się tam biura. W późniejszym okresie
3
zamieszkały tam rodziny wojskowe, a następnie budynek został przekazany Zarządowi
Budynków w Dzielnicy Wola.
Cały budynek został podzielony na małe mieszkania, według numeracji jest ich 18, ale
niektóre lokale są oznaczone podwójnymi numerami, więc praktycznie mieszkań jest
14. Z wyjątkiem lokalu Nr 18 na poddaszu wszystkie lokale są zamieszkane.
Budynek posiada dwie kondygnacje nadziemne, poddasze, częściowo adaptowane na
cele mieszkalne i jest całkowicie podpiwniczony.
Głównu trzon budynku jest prostokątny z wystającym od strony północnej ryzalitem
akcentowanym półkolistym tarasem.
Obiekt usytuowany jest po zachodniej stronie ul. Płockiej na odcinku pomiędzy ul.
Wolską i Kasprzaka, Nie został on wybudowany jako część ciągłej zabudowy tej ulicy
lecz jako obiekt wolnostojący. Główna oś budynku leży na linii wschód - zachód .
Budynek i dziedzińce z urządzona zielenią po jego północnej i południowej stronie
niejako „rozcina” pierzeję ulicy Płockiej, tworząc bardzo interesujący akcent
urbanistyczny.
W tym układzie budynek ten posiada trzy elewacje: Elewacja podłużna od strony
południowejoraz poprzeczna wschodnia mogą być uznane za elewacje frontowe.
Elewacja wschodnia znajduje się w linii rozgraniczającej ulicy Płockiej. Elewacja
północna ma charakter elewacji ogrodowej .
Po stronie zachodniej został do omawianego budynku dostawiony obiekt firmy
„Dantex”. Firma zajęła też północną część pomieszczenia garażowego w przyziemiu i
pomieszczenia nad w/w garażem, włączając tę część elewacji północnej budynku
Płocka 11 w obręb swojej posesji i oddzielając ją ogrodzeniem. Ta część elewacji
naszego budynku znajdująca się za ogrodzeniem została wykończona jak nowy
budynek biurowy DANTEX.
W decyzji konserwatorskiej wymagane przywrócenie poprzedniej sytuacji pod
względem wyglądu i kolorystyki budynku.
Budynek posiada dwie wewnętrzne klatki schodowe. Do klatki zachodniej prowadza
dwa wejścia - od południa i północy, z których czynne jest tylko wejście południowe.
Wejście do głównej klatki schodowej w części wschodniej, od strony ul. Płockiej jest
również nieczynne.
Poziom parteru jest wyniesiony ponad teren o około 1,20 m. Wszystkie kondygnacje są
bardzo wysokie: podziemie ma w świetle około 2,80, parter i I piętro około 3,50 m, a
poddasze około 2,50 m przy czym w niektórych pomieszczeniach wysokość jest
zmniejszona w wyniku zainstalowania podwieszonych sufitów.
Jedynie pomieszczenia mieszkalne lokalu Nr 13/14 znajdujące się nad garażem mają
zaniżoną wysokość do około 2,20 m. Wejście do tego mieszkania prowadzi z klatki
schodowej po 7-miu stopniach (różnica wysokości ponad 1,0 m).
Budynek posiada wysoki dach. Ze względu na kształt obiektu dach jest wielospadowy.
Doświetlenie poddasza stanowią okna w ściankach kolankowych i naświetla typu „wole
oko” w połaci dachu. Część pomieszczeń posiada lukarny i świetliki połaciowe
nieotwierane, szklone szkłem zbrojonym - wszystkie na połaci północnej. Od strony
południowej znajdują się dwie lukarny – omówione poniżej.
Obiekt wzniesiono w stylu eklektycznym nawiązującym do neobaroku i neoklasycyzmu
– popularnych pod koniec XIX i na początku XXw. Elewacje budynku są bogato
dekorowane. Elewacja południowa posiada dwa owalne wykusze w poziomie I piętra,
umieszczone symetrycznie na elewacji, z balkonem pomiędzy nimi. Balkon, z tralkową
balustradą wspiera się na ozdobnych konsolach wspornikowych. Na osiach wykuszy,
4
pod oknami i pod dachem umieszczono nisze z półtralkami. Oś elewacji akcentowana
jest zwieńczeniem w postaci tympanonu z girlandą i owalnym oknem. Wszystkie
elewacje posiadają ciągnięte gzymsy, na tympanonie dekorowane dodatkowo
motywem „wolich oczek”.
W poziomie poddasza, na osiach skrajnych okien, znajdują się lukarny.
Przeprowadzona analiza architektury budynku wykazała, że są to elementy wtórne.
Okna osadzono usuwając gzyms nad niszami niewielkich okien poddasza, poszerzono
te okna do pełnej szerokości niszy i nadbudowano drewnianą konstrukcję lukarny.
Lukarna bliżej ul. Płockiej doświetla strych nieużytkowy .
Elewacja północna posiada w części wysuniętej taras półokrągły w poziomie parteru i
podobny na I piętrze, oparty na ozdobnych kolumnach stylu zbliżonym do
toskańskiego. Taras górny zwieńczony jest balustrada tralkową podzielona na sekcje
oddzielone filarami.
Na wszystkich elewacja pojawiają się płytkie nisze zwieńczone łukami. oraz
boniowanie na poziomie parteru
Elewacja wschodnia, od ulicy Płockiej, jest najmniej rozrzeźbiona, posiada jednak
wertykalne akcenty w postaci płytkich pilastrów wychodzących z boniowania ora w/w
nisze łukowe.
elewacja południowa
elewacja wschodnia
2.2.
elewacja północna
KONSTRUKCJA BUDYNKU.
Obiekt ostał wybudowany w tradycyjnej konstrukcji murowanej. Elementami nośnymi
budynku są ściany murowane wykonane z pełnej cegły ceramicznej. Stropy w budynku
5
zostały wykonane jako płaskie płyty ceglane typu Kleina na belkach stalowych.
W okresie powstania budynku zaczęto powszechnie stosować technologie z
zastosowaniem cementu i betonu konstrukcyjnego - konstrukcje żelbetowe i
prefabrykaty betonowe. Znalazło to swój wyraz również w tym budynku. Schody
wschodniej klatki posiadają konstrukcję żelbetową. Schody zachodnie posiadają biegi
wykonane ze wspornikowych stopni prefabrykowanych obsadzonych w murach.
Spoczniki opierają się na belkach stalowych. Płyta balkonowa, żelbetowa, opiera się na
wspornikowych konsolach i żebrach żelbetowych. Żelbetowa płyta tarasu w części
północnej wsparta jest na prefabrykowanych, żelbetowych kolumnach
Dach został wykonany w konstrukcji drewnianej krokwiowo – płatwiowej ze słupami
stolcowymi i pojedynczymi wiązarami płatwiowo – kleszczowymi.
Krokwie i płatwie opierają się na murach oraz słupach drewnianych. Cała konstrukcja
dachu posiada skomplikowany układ ze względu rzut budynku i zróżnicowanie
wysokości niektórych ścian.
2.3
ELEMENTY WYKOŃCZENIA BUDYNKU.
W budynku istnieją murowane ścianki działowe. Istnieją również ścianki lekkie z
różnych płyt wykonane w okresie podziału wnętrza budynku. Cały obiekt jest tynkowany
zarówno wewnątrz jak i zewnątrz. Jedynie poddasze nieużytkowe oraz część
pomieszczeń w podziemiu nie zostały otynkowane.
Podłogi są zróżnicowane: w pomieszczeniach mieszkalnych są z desek sosnowych I z
klepki, w pomieszczeniach sanitarnych położono płytki ceramIczne. W dużej części
pomieszczeń mieszkalnych ułożono różne wykładziny. W lokalu Nr 10 na I piętrze
znajduje się bardzo piękny parkiet drewniany o bogatym kształcie. W podziemiu są
podłogi betonowe częściowo na ułożonych cegłach. Na poddaszu nieużytkowym
znajduje się jedynie polepa.
Klatka schodowa wschodnia usytuowana przy ul. Płockiej została potraktowana jako
frontowa i została wyłożona białym marmurem. Druga klatka posiada wykończenie
lastrykowe. Spoczniki obu klatek są wyłożone płytkami ceramicznymi. Balustrady na
obu klatkach są stalowe z pochwytami drewnianymi.
Dach posiada pełne deskowanie i pokrycie papowe. W inwentaryzacji z 1968 roku
podano, prawdopodobnie błędnie, że w tamtym okresie dach był pokryty dachówką.
Oględziny więźby i pokrycia ujawniają, że zarówno konstrukcja dachu jak i deskowanie
są oryginalne lub co najmniej tak samo stare. Przy kryciu dachówką nie stosowano i nie
stosuje się do dzisiaj deskowania a łacenie. Na pewno nie dublowano deskowania i
łacenia. Stąd domniemanie, że dach pokryty był blachą.
Balkony posiadają posadzki z gładzi cementowej i płytek ceramicznych.
Balustrady tarasów, jak wyżej wspomniano wykonane są z tralek i filarów betonowych,
zwieńczonych płytami betonowymi, natomiast taras na parterze posiada balustradę
stalową.
Stolarka okienna - skrzynkowa, typu weneckiego, malowana na biało. Zasada
kompozycji podziałów okiennych przewiduje krzyżowe szprosy w górnych kwaterach
okien dużych oraz podziały szprosami w oknach mniejszych w tym piwnicznych i na
poddaszu. W oknach na parterze i w piwnicznych umieszczono ozdobne kraty, w
większości dobrze zachowane. Pod większością okien zainstalowano metalowe kosze
do montażu skrzynek na kwiaty.
Tynki na ścianach zewnętrznych wykonano jako cementowo – wapienne.
Z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że pierwotnie tynki były pomalowane
mleczkiem cementowym.
6
2.4
OCENA STANU TECHNICZNEGO I USZKODZEŃ BUDYNU.
Zasadnicza konstrukcja budynku - ściany i stropy pozostają nienaruszone. Poza
niewielkimi rysami na elewacji północnej i wschodniej, powstałymi najprawdopodobniej
na skutek drgań podczas robót drogowych w ul. Płockiej, nie zaobserwowano
poważniejszych uszkodzeń głównej konstrukcji. Jednak część elementów konstrukcji
zewnętrznych jak balkon południowy i taras północny, narażona na długotrwałe
oddziaływanie warunków atmosferycznych przy braku należytej konserwacji i
okresowych remontów uległa dużej degradacji i stanowi obecnie zagrożenie dla
bezpiecznego użytkowania. Podczas wykonywania pomiarów do niniejszego
opracowania runęła środkowa sekcja balustrady tarasu. Brak renowacji obróbek i
napraw izolacji poziomych skutkuje obecnie całkowitą degradacją balustrady i
odspojeniem gzymsów na tarasie północnym oraz częściową na balkonie
południowym. Postępuje również korozja żelbetu. Na części kolumn tarasu północnego
i na spodzie płyty balkonowej widać odsłonięte i skorodowane zbrojenie.
Nieszczelności pokrycia dachowego na wykuszach doprowadziły do odpadnięcia
tynków na sufitach wykuszy w pomieszczeniach.
Większość pozostałych uszkodzeń, a więc odspojenia tynków, ubytki gzymsów
związana jest z penetracją wody opadowej, wynikającą z nieszczelności pokrycia
dachowego (m.in.na wykuszach) , nieszczelności obróbek blacharskich,
nieszczelności i niedrożności rynien i rur spustowych.
W strefie cokołowej widoczne są wysolenia i odspojenia tynków, związane z
zawilgoceniem ścian piwnicznych, a przy rurach spustowych duże ubytki powstałe na
skutek nieszczelności rur spustowych i przenikającej do ścian wody.
Zewnętrzne schody na taras w przyziemiu części północnej uległy całkowitej
degradacji. Penetracja wody opadowej od góry i zawilgocenie fundamentów
doprowadziły stopniowo do rozsadzenia murów i zlasowania cegły .
Dalsze pozostawienie obiektu bez przeprowadzenia robót remontowych skutkować
będzie całkowitym zniszczeniem konstrukcji zewnętrznych balkonów i tarasu oraz
postępującą korozją ścian fundamentowych co w konsekwencji może zagrozić
stabilności ścian nośnych
3
ZAŁOŻENIA PROJEKTOWE
Analiza dostępnej dokumentacji archiwalnej, ocena obecnego stanu technicznego
budynku, badania przeprowadzonych ingerencji w architekturę budynku a także
zalecenia konserwatorskie, pozwoliły, w uzgodnieniu z Inwestorem na sformułowanie
podstawowych założeń projektowych, określających zakres niniejszego opracowania:
wykonanie osuszenia i zabezpieczenia przeciwwilgociowego ścian
fundamentowych poprzez wykonanie izolacji pionowej z odsłonięciem ścian od
zewnątrz, przeponą nad poziomem posadzek piwnicznych i powłokową izolacją
posadzek i ścian wewnętrznych piwnic do wysokości przepony ,
wykonanie nowego pokrycia dachowego z blachy tytanowo – cynkowej na rąbek
stojący i powłokowych izolacji na stropach nad wykuszami, połączone z
likwidacją lukarn na elewacji południowej , wymianą świetlików i montażem
okien połaciowych w miejsce zlikwidowanych lukarn.
wymiana wszystkich obróbek blacharskich na blachę tytanowo – cynkową
wymiana orynnowania na nowe – z blachy tytanowo - cynkowej
7
wykonanie kompleksowej rekonstrukcji tarasów północnych z odtworzeniem
balustrady górnej, zabezpieczeniem przeciwwodnym górnego tarasu
polegającym na wykonaniu nowych warstw i izolacji posadzkowych,
zabezpieczeniem antykorozyjnym żelbetu, odtworzeniem gzymsu i reprofilacją
uszkodzeń elementów dekoracji żelbetowych kolumn.
naprawa balkonu na elewacji południowej z wymianą tralek, wykonaniem
nowych warstw i izolacji posadzkowych, reprofilacją i zabezpieczeniem
antykorozyjnym elementów żelbetowych,
naprawa tynków na ścianach i uzupełnienie profili ciągnionych gzymsów z
zastosowaniem materiałów o składzie tynków pierwotnych, a więc cementowo –
wapiennych, połączone z egalizacją całej powierzchni ścian cienkowarstwową
szpachlą cementowo – wapienną,
wymiana tynku na cokole na tynk renowacyjny
malowanie ścian farbami krzemianowymi w tonacji jasnych i ciepłych szarości z
jaśniejszym akcentowaniem dekoracji elewacyjnych, uwzględniające
ujednolicenie fragmentu północno – zachodniego elewacji z pozostałą częścią,
wymiana zniszczonej, historycznej stolarki okiennej oraz okien zespolonych na
nowe okna skrzynkowe typu weneckiego z zachowaniem wszystkich
szczegółów zastanych okien,
Wymiana drzwi zewnętrznych w wejściu południowym i renowacja drzwi w
wejściach północnym i wschodnim,
wymiana bramy garażowej na współczesną w kolorze stolarki drzwiowej.
malowanie elementów stalowych – krat, balustrady stalowej tarasu północnego
w poziomie parteru, koszy na skrzynki kwiatowe – farbami grafitowymi.
wymiana zadaszenia nad wejściem wschodnim na współczesne, w postaci
podwieszanej tafli szklanej,
zamontowanie oświetlenia zewnętrznego
4.
OPIS TECHNOLOGII OSUSZENIA FUNDAMENTÓW
W projekcie wybrano metodę osuszenia pomieszczeń piwnicznych polegającą nie tylko
na odcięciu wilgoci poprzez wykonanie na powierzchni ścian wewnętrznych szczelnej
powłoki, ale również na osuszeniu ścian fundamentowych. Wiąże się to z
koniecznością wykonania od strony zewnętrznej wykopu co z kolei umożliwi naprawę
uszkodzonych fragmentów ściany i położenie izolacji od zewnątrz. Nad posadzką
piwnic wykonana zostanie przepona metodą iniekcji ciśnieniowej, która połączy izolację
zewnętrzną z izolacją położoną na posadzce piwnic i ścianach do wysokości przepony.
W projekcie wybrano technologię renomowanej firmy KOESTER. Dopuszcza się
jednak zastosowanie innych produktów pod warunkiem spełnienia reżimów
technologicznych i jakościowych na poziomie w/w producenta oraz w uzgodnieniu z
autorem opracowana.
Wraz z prowadzeniem robót zewnętrznych przy naprawie i izolowaniu ściany
fundamentowej należy dokonać rozbiórki schodów zewnętrznych, prowadzących na
taras od strony północnej budynku.
Po rozebraniu schodów wraz z fundamentami wykonać naprawy ściany i powłokę
8
izolacyjną a następnie wylać żelbetowe płyty fundamentowe schodów i odtworzyć
konstrukcję schodów wg stanu istniejącego i niniejszej dokumentacji zgodnie z
rysunkami nr 03, 21, 22
Poniżej szczegółowy opis technologii wykonania izolacji fundamentów:
4.1
4.2
ROBOTY ZEWNĘTRZNE
1.
WYKONAĆ WYKOP WĄSKOPRZESTRZENNY
2.
USUNĄĆ TYNK Z COKOŁU I SCIANY PIWNICZNEJ WRAZ Z POZOSTAŁOŚCIAMI
IZOLACJI PIONOWEJ.
3.
UZUPEŁNIĆ SPOINY I UBYTKI ZAPRAWĄ KOESTER SPERMORTEL.
4.
PODŁOŻE ZAGRUNTOWAĆ KOESTER POLYSIL TG500
5.
WYKONAĆ, DO POZIOMU TERENU, POWŁOKĘ ZE SZLAMU USZCZELNIAJĄCEGO
NB1 Z DODATKIEM NB FLEX.
6.
DO WYSOKOSCI 40cm NAD TERENEM WYKONAĆ POWŁOKĘ IZOLACYJNĄ Z
DWUSKŁADNIKOWEJ ZAPRAWY KOESTER NB ELASTIK
7.
WYKONAĆ, DO POZIOMU TERENU, IZOLACJĘ Z MASY POLIMEROWO BITUMICZNEJ BIKUTHAN 2K GRUNTUJĄC WSTĘPNIE BITUMENEMULSION (NA
PODKŁADZIE ZE SZLAMU NB1)
8.
IZOLACJĘ ZABEZPIECZYĆ FOLIA DRENUJĄCĄ (KUBEŁKOWĄ)
9.
ZASYPAĆ WYKOP ZAGĘSZCZJĄĆ GRUNT WARSTWAMI 15cm
10.
POWYŻEJ TERENU, NA COKOLE, WY WYKONAĆ SYSTEM TYNKÓW
RENOWACYJNYCH SANIERPUTZ E WG ZALECEŃ INSTRUKCJI.
11.
COKÓŁ POMALOWAĆ FARBAMI KRZEMIANOWYMI KEIM FARBEN, UŻYĆ FARBY
TYPU GRANITAL.
12.
ODTWORZYĆ OPASKĘ
ROBOTY WEWNĘTRZNE
1.
USUNĄĆ TYNK DO WYSOKOŚCI 30-40cm NAD POSADZKĘ ORAZ FRAGMENTY Z
WYSOLENIAMI I ODSPOJONE POWYŻEJ TEJ GRANICY
2.
WYWIERCIĆ OTWORY INIEKCYJNE CO 10cm NA WYSOKOŚCI 15cm NAD
POSADZKĄ W DWÓCH RZĘDACH, W ODSTĘPIE 8CM,
3.
WYKONAĆ INIEKCJĘ CIŚNIENIOWĄPREPARATEM KOESTER MAUTROL 2K
4.
USUNĄĆ PAKERY, ZAMKNĄĆ OTWORY, SPOINY W MURZE I EW. UBYTKI
ZAPRAWĄ SPERMORTEL.
5.
WYKONAĆ FASETĘ ZE SPERMORTEL,
6.
ZAGRUNTOWAĆ PODŁOŻE POLYSILEM TG 500
7.
WYKONAĆ WYPRAWĘ Z TYNKU RENOWACYJNEGO SANIERPUTZ E DO
WYSOKOŚCI 38cm ORAZ W MIEJSCACH INNYCH USZKODZEŃ, GDZIE TYNK
WCZESNIEJ ZOSTAŁ USUNIĘTY.
8.
WYKONAĆ, NA ŚCIANACH DO WYSOKOŚCI 15cm NAD OTWORAMI
INIEKCYJNYMI (38cm NAD POSADZKĄ), ORAZ NA PODŁODZE DWUKROTNE
SZLAMOWANIE NB1 Z DODATKIEM NB FLEX.
9.
NA PODŁODZE WYLAĆ JASTRYCH CIENKOWARSTWOWY, SAMOROZLEWNY
QUICK MIX RE 50
10.
POMALOWAC ŚCIANY I SUFITY FARBAMI WEWNĘTRZNYMI KEIM
UWAGA: W PRZPADKU RÓŻNICY POZIOMÓW W SĄSIEDNICH POMIESZCZENIACH
9
PRZEPONĘ WYKONYWAĆ WIERCĄC OTWORY OD STONY POMIESZCZENIA
POŁŻONEGO WYŻEJ, A IZOLACJĘ NA ŚCIANIE W POMIESZCZENIU NIŻSZYM WYKONAĆ
DO POZIOMU 15CM POWYŻEJ PRZEPONY.
4.
OPIS ZAKRESU PRAC REMONTOWYCH DACHU.
Obliczenia statyczne wykonane dla widocznych i zinwentaryzowanych elementów
konstrukcji więby dachowej wykazały, że dla nowego pokrycia dachowego
wytrzymałość konstrukcji jest wystarczająca. Ogólny stan więźby można określić jak
dobry .
Ponieważ wg obliczeń poszczególne elementy znajdują się na granicy nośności w
projekcie przewidziano wzmocnienie krokwi dłuższych, których rozstaw przekracza
80cm poprzez obustronne nabicie krawędziaków sosnowych 4/12cm.
Inne roboty na poddaszu dotyczą rozbiórki konstrukcji drewnianej i zadaszenia lukarn
południowych, z których jedna znajduje się w obrębie lokalu mieszkalnego a druga na
poddaszu nieużytkowym, wraz z przygotowaniem obramowania otworu pod okno
połaciowe i uzupełnieniem deskowania. Dodatkowo należy w miejscu lukarn odtworzyć
pierwotny otwór okienny w ścianie kolankowej, wg wzoru zastanych okien na ścianie
wschodniej - poprzez przemurowanie istniejącego otworu, wylanie nadproża i
odtworzenie muru powyżej okna wraz z rdzeniem profila gzymsu.
W związku z przewidywaną wymianą świetlików na połaci północnej należy
przygotować obramowanie nowych otworów poprzez założenie wymianów w
konstrukcji więźby.
W projekcie przewidziano wykonanie nowego pokrycia dachowego z blachy tytanowo
– cynkowej pasywowanej , kładzionej na podwójny rąbek stojący. Celem zachowania
jednolitego wyglądu dachu wszystkie obróbki przewidziano również z blachy tytanowo –
cynkowej, pasywowanej np. produkcji Silesia. Orynnowanie, j.w. z blachy tytanowo
cynkowej pasywowanej, wykonywane na zamówienie lub gotowy system np.
PLASTMO. rynny szer. 150mm rury spustowe 120mm. Kosze przy odwodnieniu
wykuszy -na zamówienie wg stanu istniejącego.
Przewiduje się usunięcie zastanego pokrycia z papy. Blachę należy układać na macie
strukturalnej – dla wyrównania podłoża i izolacji od ewentualnego kontaktu Łabami
żelaznych gwoździ. Przy układaniu blachy należy ściśle przestrzegać reżimów
technologicznych producenta i stosować oryginale elementy montazowe jak haftki
ruchome i nieruchome.
Wraz pokryciem wymianie podlegają wszystkie wywiewki kanalizacyjne. Należy
dokonać korekt końcowych odcinków kanalizacji, tak aby odsunąć wywietrzaki od
kominów na odległość 50cm.
Na odcinkach stropodachów płaskich nad wykuszach pokrycie z papy zastąpić izolacją
powłokową KOESTER wg rysunku nr 19. Po zdjęciu papy oczyścić podłoże z resztek
bitumu, usunąc luźne cząstki i zagruntować Polysilem TG 500. Dokonać napraw
ubytków, fasety na uskokach i styku ze sciana kolankową oraz reprofilację spadków
zaprawą Sperrmortel. Obróbki balcharskie okapnika spasować wstępnie a następnie
przykleić całopowierzchniowo na POX Kleber wykonując również powłokę na obróbce ,
którą przed związaniem kleju należy posypać piaskiem kwarcowym dla zapewnienia
przyczepności wierzchniej izolacji powłokowej. Na przygotowanym podłożu wykonać
szlamowanie preparatem NB – 1 z dodatkiem NB Flex a następnie powłokę ostateczną
z dwóch warstw zaprawy wodoszczelnej NB Elastic szary. grubość powłoki - 5mm.
Uwaga! przed przystapieniem do prac dekarskich wykonać wszystkie roboty tynkarskie
i malarskie związane z renowacją kominów murowanych. Porycia blachą tytanowo10
cynkową nie wolno wykonywać w temperaturach poniżej 10st. C.
5.
OPIS TECHNOLOGII I ZAKRESU PRAC REMONTOWYCH ELEWACJI,
TARASÓW I BALKONU.
5.1
REMONT BALKONU OD STRONY POŁUDNIOWEJ
5.1.1 POSADZKA TARASU
1. ISTNIEJĄCĄ SZLICHTĘ BALKONU SKUĆ, ZDJĄĆ OBRÓBKĘ BLACHARSKĄ,
PODŁOŻE OCZYŚCIĆ, PODŁOŻE ZAGRUNTOWAĆ POLYSIL TG 500,
2. WYKONAĆ NAPRAWY PODŁOŻA I FASETĘ NA STYKU ZE ŚCIANĄ ZAPRAWĄ
SPERMORTEL. W PRZYPADKU UJAWNIENIA KOROZJI ZBROJENIA PŁYTY
ŻELBETOWEJ BALKONU
ODSŁONIĘTE ZBROJENIE OCZYSCIC DO
METALICZNEGO POŁYSKU I ZABEZPIECZYC ZAPRAWĄ SYSTEMU KOESTER KB
CRET ZAPEWNIAJACĄ PRZYCZEPNOŚĆ I ANTYKOROZJE.
3. PRZYGOTOWANE PODŁOŻE ZACIĄGNĄĆ SZLAMEM USZCZELNIAJĄCYM 2xNB1 Z
DODATKIEM NB FLEX,
4. WYKONAĆ SZLICHTĘ SPADKOWĄ QUICK MIX B03 Z 1.5% SPADKU, ZBROJONĄ
SIATKĄ RABITZA.
5. SZLICHTĘ ZAGRUNTOWAĆ POLYSIL TG 500 A NASTĘPNIE WYKONAĆ IZOLACJE
PODPŁYTKOWĄ 2XNB ELASTIK .
6. POŁOŻYĆ PŁYTKI CERAMICZNE COTTO 14.5X14.5 NA KLEJU KLEBERMORTEL 2K
ZE SPOINĄ ELASTYCZNĄ 3mm.
7. OBRÓBKĘ BLACHARSKĄ WYKONAĆ Z BLACHY CYNKOWO TYTANOWEJ,
WKLEJAĆ CAŁOPOWIERZCHNIOWO NA POX KLEBER, NA WIERZCH POSYPKA Z
SUCHEGO PIASKU,
8. OD GÓRY ZACIĄGNĄĆ NB ELASTIK,(WYSUNIĘTA IZOLACJA PODPŁYTKOWA)
9. NB ELASTIK POMALOWAĆ FARBAMI KRZEMIANOWYMI KEIM SOLDALIT
5.1.2 BALUSTRADA TARASU
10. ISTNIEJĄCE TRALKI ZDEMONTOWAĆ,
OCZYŚCIĆ, UZUPEŁNIĆ UBYTKI,
11. WYKONAĆ NA WARSZTACIE
FIBROBETONOWĄ
NOWE
POZOSTAŁE
TRALKI
CZĘŚCI
Z
BALUSTRADY
WTOPIONĄ
RURKĄ
12. W ELEMENCIE DOLNYM BALUSTRADY WYFREZOWAĆ OTWORY Ø40MM, GŁ 7cm.
W ELEMENCIE GÓRNYM BALUSTRADY WYFREZOWAĆ OTWORY Ø40MM NA
WYLOT. NA CAŁEJ DŁUGOŚCI ELEMENTU, ROZSTAW OTWORÓW JEST
IDENTYCZNY JAK ROZSTAW ZDEMONTOWANYCH TRALEK.
13. DOLNY OTWÓR WYPEŁNIĆ ZAPRAWĄ BETOMOR MULTI A.
14. POWIERZCHNIE STYKU TRALKI Z ELEMENTEM DOLNYM I GÓRNYM
BALUSTRADY USZCZELNIC NB ELASTIK W MONENCIE MONTAŻU TRALKI,
15. USTAWIĆ TRALKĘ W TAKI SPOSÓB ABY MOŻNA BYŁO W OTWÓR TRALKI ORAZ
OTWORY DOLNEGO I GÓRNEGO ELEMENTU WSTAWIĆ PRĘT STALOWY,
ŻEBROWANY Ø16,
16. WSUNĄĆ PRĘT ZATAPIAJĄC GO W ZAPRAWIE BETOMOR WYPEŁNIAJĄCEJ
DOLNY OTWÓR.
17. PO ZWIĄZANIU ZAPRAWY BETOMOR I USZCZELNIENIA NB ELESTIC OTWÓR
ZALAĆ INIEKCIONS LEIM. WKLĘSKĘ NA GÓRZE WYRÓWNAĆ BETOMOR MULTI A
11
18. NA WIERZCHU BALUSTRADY WYKONAĆ HYDROFOBIZACJE PREPARATEM
SILOXAN.
19. WSZYSTKIE ZASTANE ELEMENTY ŻELBETOWE BALUSTRADY PODDAĆ
RENOWACJI W SYSTEMIE KOESTER KB CRET DOBIERAJĄC MARKE DO
WIELKOSCI UBYTKU
20. WYKONAC EGALIZACJĘ WSZYSTKICH ELEMENTÓW ŻELBETOWYCH KB CRET
SPACHTEL.
5.2
REMONT TARASU GÓRNEGO OD STRONY PÓŁNOCNEJ
UWAGA: PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO ROBÓT PROFIL GZYMSU
NALEŻY ZDJĄĆ Z NATURY W CELU ODTWORZENIA.
Istniejącą balustradę należy wyburzyć, szlichtę oraz istniejącą
izolacje tarasu skuć, zdjąć obróbkę blacharską, podłoże oczyścić,
5.2.1 POSADZKA TARASU - wg rysunków 27, 28,29
1. WYKONAĆ NAPRAWY PODŁOŻA I FASETĘ NA STYKU ZE ŚCIANĄ ZAPRAWĄ
SPERMORTEL. W PRZYPADKU UJAWNIENIA KOROZJI ZBROJENIA PŁYTY
ŻELBETOWEJ
TARASU
ODSŁONIĘTE
ZBROJENIE
OCZYSCIĆ
DO
METALICZNEGO POŁYSKU I ZABEZPIECZYC ZAPRAWĄ SYSTEMU KOESTER KB
CRET ZAPEWNIAJACĄ PRZYCZEPNOŚĆ I ANTYKOROZJĘ
2. PODŁOŻE ZAGRUNTOWAĆ POLYSIL TG 500,
3. ZACIĄGNĄĆ SZLAMEM USZCZELNIAJĄCYM 2XNB1,
4. POŁOŻYĆ STYROPIAN WYRÓWNAWCZY EPS 200 O GĘSTOŚCI MIN. 30KG/M,
5. WYKONAĆ SZLICHTE SPADKOWĄ QUICK MIX B03 Z 1.5% SPADKU, ZBROJONĄ
SIATKĄ Z PRĘTÓW STALOWYCH ØC6, ROZSTAW PRĘTÓW 10X10CM.
6. SZLICHTE ZAGRUNTOWAĆ POLYSIL TG 500,
7. WYKONAĆ IZOLACJĘ PODPŁYTKOWĄ WODOCHRONNĄ 2XNB ELASTIK
8. POŁOŻYĆ PŁYTKI CERAMICZNE COTTO 14.5X14.5 NA KLEJU KLEBERMORTEL 2K
ZE SPOINĄ ELASTYCZNĄ 3mm.
9. OBRÓBKĘ BLACHARSKĄ WYKONAĆ Z BLACHY CYNKOWO TYTANOWEJ,
WKLEJAĆ CAŁOPOWIERZCHNIOWO NA POXKLEBER. WIERZCH ZACIĄGNĄĆ
POXKLEBER I OSYPAĆ PIASKIEM KWARCOWYM,
10. OD GÓRY ZACIĄGNĄĆ NB ELASTIK, NB ELASTIK POMALOWAĆ FARBAMI
KRZEMIANOWYMI KEIM SOLDALIT
5.2.2 BALUSTRADA TARASU –wg rysunków 24, 25, 26
Balustrada składa się ze słupków żelbetowych wylewanych na mokro, oraz
prefabrykowanych
elementów,
poziomych
dolnych-E1,
górnych-E2
oraz
prefabrykowanych tralek-T1. Tralki mocowane są w elementach poziomych a elementy
poziome zakotwione są w słupkach.
Szalunki słupów wykonywać z gładkich płyt szalunkowych. Zalewać betonem żwirowym
Quick mix B-03. Beton powinien być gęstoplastyczny i dokładnie zawibrowany.
Przed przystąpieniem
prefabrykowane.
do
robót
wykonać
na
warsztacie
wszystkie
elementy
1. PO WYKONANIU SZLICHTY SPADKOWEJ, NALEŻY WYWIERCIĆ OTWORY W
PODŁOŻU,
12
2. W OTWORY WKLEIĆ PRĘTY ZBROJENIA SŁUPKÓW I PODPÓR ZA POMOCĄ HILTI
HIT-HY 150.
3. W ŚRODKU ROZPIĘTOŚCI ELEMENTU E1 NALEŻY ZASZALOWAĆ BETONOWĄ
PODPORĘ.
11. PRZED ZABETONOWANIEM SŁUPKÓW NALEŻY UMIEŚCIĆ
PREFABRYKOWANE E1 STANOWIĄCE DOLNE BELKI BALUSTRADY.
ELEMENTY
12. ZALAĆ DOLNĄ CZĘŚĆ SŁUPÓW,
13. PO ZWIĄZANIU ZAŁOŻYĆ STRZEMIONA NA ZBROJENIE SŁUPÓW, ZASZALOWAĆ
I ZALAĆ
14. PO ZWIAZANIU ROZSZALOWAĆ I ZAMONTOWAĆ TRALKI NA PODPORACH E1 W
OPISANY W KOLEJNYCH PUNKTACH SPOSÓB.
15. NA WIERZCH TRALEK NAŁOŻYĆ ELEMENT GÓRNEJ PORĘCZY E2,
16. W OSI OTWORÓW ELEMENTU E1 WKLEIĆ WYSTAJĄCE DOLNE PRĘTY TRALEK,
WKLEJAĆ NA BETOMOR MULTI A.
POWIERZCHNIE STYKU TRALKI Z
ELEMENTEM DOLNYM E1 I GÓRNYM E2 SMAROWAĆ NB ELASTIK, ELEMENT E2
NALEŻY NAŁOŻYĆ NA TRALKI TAK ABY GÓRNE PRĘTY TRALEK ZNALAZŁY SIĘ W
OSIACH OTWORÓW ELEMENTU E2 OTWORY WYPEŁNIĆ BETOMOR MULTI "A",
17. ZASZALOWAĆ I ZALAĆ CZAPKI SŁUPÓW WIĄŻĄC W TEN SPOSÓB ELEMENTY
GÓRNYCH PORĘCZY
18. WYKONAĆ EGALIZACJĘ WSZYSTKICH ELEMENTÓW ŻELBETOWYCH KB CRET
SPACHTEL
5.3
REMONT TARASU DOLNEGO OD STRONY PÓŁNOCNEJ
Remont polega na wykonaniu nowych warstw posadzkowych na tarasie i odtworzonych
schodach zewnętrznych.
5.1.1 POSADZKA TARASU
1. ISTNIEJĄCĄ SZLICHTĘ TARASU SKUĆ,
2. WYKONAĆ NAPRAWY PODŁOŻA I FASETĘ NA STYKU ZE ŚCIANĄ ZAPRAWĄ
SPERMORTEL.
3. PRZYGOTOWANE PODŁOŻE ZACIĄGNĄĆ SZLAMEM USZCZELNIAJĄCYM 2xNB1 Z
DODATKIEM NB FLEX,
4. WYKONAĆ SZLICHTĘ SPADKOWĄ QUICK MIX B03 Z 1.5% SPADKU, ZBROJONĄ
SIATKĄ Z PRĘTÓW STALOWYCH Ø6, ROZSTAW PRĘTÓW 10X10CM.
5. SZLICHTĘ ZAGRUNTOWAĆ POLYSIL TG 500 A NASTĘPNIE WYKONAĆ IZOLACJĘ
PODPŁYTKOWĄ 2XNB ELASTIK NA PŁYCIE TARASU I SCHODACH.
6. POŁOŻYĆ PŁYTKI CERAMICZNE COTTO 14.5X14.5 NA KLEJU KLEBERMORTEL 2K
ZE SPOINĄ ELASTYCZNĄ 3mm.
7. NA ŚCIANIE WYKONAC COKOLIK Z ZAPRAWY KOESTER SPERMORTEL
8. W PRZERWE DYLATACYJNĄ POMIĘDZY SCHODAMI I SCIANĄ TARASU WSUNĄC
SZNUR POLIETYLENOWY I WYPEŁNIC MASĄ ELASTYCZNĄ FUGESPACHTEL
FSH – NA POWIERZCHNIACH POZIOMYCH I FSV NA POWIERZCHNIACH
PIONOWYCH
13
5.4
OPIS TECHNOLOGII REMONTU ELEWACJI
5.4.1
ROBOTY TYNKARSKIE
Po wykonaniu w/w prac renowacyjno – budowlanych przy balkonach i tarasach i
wymianie stolarki okiennej i drzwiowej, a przed wymianą pokrycia dachowego można
przystąpićdo robót tynkarskich na elewacjach.
Istniejące tynki cementowo wapienne będą naprawiane, stosownie do zaleceń
konserwatorskich w tynkach o składzie tożsamym z zastanymi –zachowując w ten
sposób purystyczną jednorodność materiału elewacyjnego.
Zaproponowano produkty z oferty firmy Quick Mix z serii SAN z certyfikatem WTA jako
najbardziej właściwe
dla historycznego obiektu, który wykazuje częściowe
zawilgocenie i zasolenie ścian .
Zestaw produktów renowacyjnych bazuje na spoiwie wapienno-cementowym.
Zestawienie produktów:
1. SAN-V
Obrzutka renowacyjna WTA
(obrzutka 50%)
2. SAN -A Tynk renowacyjny wyrównawczy WTA
3. SAN -1
Tynk renowacyjny drobnoziarnisty WTA
4. Stuckoplan SGS Zaprawa sztukatorska do wykonywania i uzupełniania profili
ciągnionych (0-2 mm)
5. Stuckoplan STW Zaprawa sztukatorska do wykonywania i uzupełniania profili
ciągnionych (0-0,4mm)
6. SHF/SHG Szpachlówka renowacyjna Wzmocniony włóknem tynk szpachloworenowacyjny, do dowolnego fakturowania, filcowania lub zacierania.
Uziarnienie SHG: 0-0,3 mm, SHF: 0-0,6 mm GP CS II, możliwość nakładania na
grubość ok. 5mm
Zakres stosowania poszczególnych produktów doprecyzowano na rysunkach nr
11,12,13 oraz w poniższej tabeli:
Rodzaj i nazwa handlowa
tynku
Skład
Zastosowanie
Temperatura stosowania
Świeża zaprawa
Gęstość w kg/m³
Zawartość porów powietrza
w%
Stwardniała zaprawa
Gęstość w kg/m³
Wytrzymałość na ściskanie
w N/mm²
Wytrzymałość na zginanie
przy rozciąganiu w N/mm²
Absorpcja wody
SAN-A
Tynk
renowacyjny
wyrównawczy
SAN-1
Tynk renowacyjny
drobnoziarnisty
SAN-4
Tynk renowacyjny
gruboziarnisty
SAN –V
Obrzutka
natryskowa
Do
wyrównywania
dużych
ubytków w
podłożu
Do tynkowania
powierzchni
zawilgoconych i
zasolonych jako
tynk podkładowy
lub warstwa
ostateczna.
Do tynkowania
powierzchni
zawilgoconych i
zasolonych jako
tynk podkładowy
+5 C do +30 C
+5 C do +30 C
+5 C do +30 C
Do wykonywania
podkładu
sczepnego
obrzutki (50 %), w
celu uzyskania
poprawy
przyczepności
kolejnych warstw
+5 C do + 30 C
>20 %
>25%
>25%
CS II
CS II
CS II
CS IV
14
spowodowana
podciąganiem kapilarnym w
ciągu 24h w kg/ m²
uziarnienie
Współczynnik
przepuszczalności pary
wodnej μ
Porowatość w % obj.
Odporność na sole
Zużycie
Certyfikaty / Aprobaty
Elementy systemu tynków
renowacyjnych
Cechy szczególne systemu
tynków
0-4 mm
< 18
0-1 mm
<12
0-4 mm
<12
0-4 mm
>45%
tak
1kg/m2/mm
WTA
quick-mix SAN
>40%
tak
1,3kg/m2/mm
WTA
quick-mix SAN
>40%
tak
1,4kg/m2/mm
WTA
quick-mix SAN
tak
3,75 kg/ m2
WTA
quick-mix SAN
WTA
WTA
WTA
WTA
UWAGA: NALEŻY UWZGLĘDNIĆ EGALIZACJĘ CAŁEJ POWIERZCHNI ŚCIAN
SZPACHLÓWKĄ RENOWACYJNĄ SGH ORAZ EGALIZACJĘ GZYMSÓW I INNYCH
PROFILI DEKORACYJNYCH CIĄGNIONYCH ZAPRAWĄ STUCKOPLAN STW NA
CAŁEJ DŁUGOŚCI.
Na cokołach tynk zostanie wymieniony na tynk renowacyjny KOESTER Sanierputz E w
ram robób związanych z izolowaniem i osuszaniem ścian fundamentowych.
5.4.2
ROBOTY MALARSKIE I KOLORYSTYKA ELEWACJI
Kolorystyka elewacji bazuje na palecie farb krzemianowych firmy KEIM.
Dobrano 2 kolory z palety HISTORISCH na ściany powyżej cokołu:
tło: kolor szary nr 50006
gzymsy, balustrady balkonowe, konsole wspornikowe balkonów, kolumnada górnego
tarasu: kolor jasnoszary nr 50008
Na cokół dobrano kolor z palety KEIM NATURSTEIN nr S-107 n nawiązujący do barwy
piaskowca naturalnego.
Możliwe jest zastosowanie systemów innych firm, pod warunkiem spełnienia wymogów
niniejszego opracowania , tj. zastosowania farb czystokrzemianowych, o kolorystyce
maksymalnie zbliżonej do założonej. Każda zmiana koloru musi zostać bezwzględnie
uzgodniona z nadzorem autorskim.
Uwaga: przy określaniu kolorystyki, a zwłaszcza zmiany na paletę kolorów inna niż
zakładana należy posługiwać się numerami kolorów i ich charakterystyką określoną przez
producenta na wzorniku, a nie kolorem bezpośrednio przedstawionym na załączonych
rysunkach elewacji (wizualizacje) ze względu na możliwe przekłamania wydruku.
MALOWANIE ŚCIAN NAD COKOŁEM:
1. GRUNTOWANIE KEIM SPECIALFIKSATIV
2. POWŁOKA KEIM GRANITAL x2
MALOWANIE COKOŁU:
1. GRUNTOWANIE KEIM SPECIALFIKSATIV
2. GRUNTOWANIE SILANGRUND Z WYJŚCIEM 20cm NA ŚCIANĘ NAD
COKOŁEM,
15
3. PO 4 GODZINACH NAŁOŻENIE FARBy GRANITAL
UWAGA: WSZYSTKIE POZIOME POWIERZCHNIE HYDROFOBIZOWAC
MIĘDZYWARSTWO SILANGRUNDEM
Przyjęto malowanie stalowych balustrad tarasu, krat okiennych i koszy na skrzynki
kwiatowe farbami grafitowymi Eddi Schmied – kolor grafitowy z metalicznym połyskiem
imitujący wykończenie wyrobów z kutej stali.
Wszystkie elementy należy dokładnie oczyścic do metalicznego połysku. W przypadku
malowania na powłoke zastana należy zastosowac specjalny podkład Eddi Schmied.
Malowanie drzwi wejściowych w kolorze zółtooliwkowym RAL 1020. w nawiązaniu do
kolorystyki zastanej oraz projektowanej kolorystyki cokołu.
6 ROBOTY TOWARZYSZĄCE
zamontowanie zadaszenia nad wejściem w elewacji południowej
wymaina dolnych odcinków kanalizacji deszczowej z PVC na żeliwne.
roboty ziemne i brukarskie związane z odtworzeniem chodnika i opaski wokół
budynku
zamontowanie oświetlenia nad wejściami i renowacja lampy nad balkonem,
połączone z wymianą okablowania wypustów oświetleniowych.
7. UWAGI KOŃCOWE
Przy wykonywaniu prac związanych z dociepleniem budynku, należy przestrzegać
przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, zgodnie z Rozporządzeniem
MPiPMP z dnia 28.03.72 Dz.U.Nrl 3 poz.93.
Roboty należy prowadzić zgodnie z obowiązującymi Warunkami
Technicznymi Wykonania i Odbioru , pod nadzorem upoważnionego Kierownika
Budowy lub Inspektora Nadzoru.
Szczegóły wykonawstwa i wszelkie odstępstwa od projektu bezwzględnie uzgadniać
z autorem opracowania, gdyż niniejsze opracowanie jest chronione prawnie.
Koniec opisu technicznego
opracował: mgr inż. arch. Paweł Wróblewski
sprawdził: mgr. inz. Paweł Chmielewski
WARSZAWA, SIERPIEŃ 2010
16
II.
INFORMACJA DO SPORZĄDZENIA PLANU BiOZ
1.
DANE INWESTYCJI:
2.
Przedmiotowa informacja BiOZ dotyczy docieplenia zabytkowego budynku
mieszkalnego wielorodzinnego przy ul. Płockiej 11 w Warszawie.
W świetle Art. 21a ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane – zwanym
dalej „ustawą” (Dz. U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268,
z 2001 r. Nr 5, poz. 42, Nr 100, poz. 1085, Nr 110, poz. 1190, Nr 115, poz. 1229, Nr 129,
poz. 1439 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676). Kierownik budowy
zobowiązany jest do sporządzenia Szczegółowego Planu Bezpieczeństwa i
Ochrony Zdrowia, zgodnie z Art. 21a ust.4 Ustawy Prawo Budowlane z dnia 07.07.
1994r.( Dz.U. nr 106 z 2000r. poz.1126, z późn. zm.) ze szczególnym uwzględnieniem
zabezpieczenia terenu budowy i bezpieczeństwa prac wykonywanych w pobliżu ulicy z
czynnym ruchem kołowym. Wykonywane będą roboty na wysokości powyżej 5m i
wykopy poniżej 1,5m.
3. Przy wykonywaniu prac budowlanych na elewacjach budynku należy przestrzegać
przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny przy wykonywaniu robót budowlanych,
zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury Dz.U. nr 47 z 2003r.
4. Teren wykonywanych robót należy wygrodzić przegrodami stałymi, wykonać przejścia
dla pieszych z ewentualnymi zadaszeniem nad chodnikiem i odgrodzeniem od strony
ulicy, oznakować tablicami ostrzegawczymi z napisem „Uwaga! Roboty na wysokości” oraz
zabezpieczyć przed osobami postronnymi. Rusztowania należy zabezpieczyć siatkami.
5. Wszystkie prace należy wykonać zgodnie z obowiązującymi normami, z „Warunkami
technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano - montażowych”, przestrzegając
przepisów p.- poż. i BHP.
6. Podstawa do wykonania planu BiOZ:
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 27 sierpnia 2002 r. w sprawie
szczegółowego zakresu i formy planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz
szczegółowego zakresu rodzajów robót budowlanych, stwarzających zagrożenia
bezpieczeństwa i zdrowia ludzi (Dz. U. z dnia 17 września 2002 r. Nr 151, poz. 1256).
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20.09.2001 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń
technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. z dnia 15
października 2001 r. Nr 118, poz. 1263).
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997 r. w
sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 129, poz. 844;
zm.: Dz. U. z 2002 r. Nr 91, poz. 811).
Opracował: mgr inż. arch. Paweł Wróblewski
17