popularyzatorski opis rezultatów projektu

Nr wniosku: 185242, nr raportu: 15039. Kierownik (z rap.): dr Katarzyna Adamczyk
Większość nastolatków i młodych dorosłych pragnie wstąpić w związek małżeński oraz mieć udane
życie małżeńskie i rodzinne. Pomimo tego pragnienia, w ciągu ostatnich lat w Europie i Stanach
Zjednoczonych Ameryki liczba osób żyjących w pojedynkę znacząco wzrosła. W związku z tym ważne staje
się dziś zrozumienie czynników, które mogą być powiązane ze stanem cywilnym i rozwojem stabilnych,
satysfakcjonujących więzi między partnerami. Jednym z takich czynników są, zdaniem badaczy, postawy
wobec małżeństwa, miłości i seksu. Dotychczasowe badania w tym obszarze prowadzone były głównie
w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Czy w Polsce możemy jednak mówić o podobnych zależnościach?
By odpowiedzieć na to pytanie, w ramach projektu przeprowadzono badania o charakterze podłużnym,
co pozwoliło na określenie nie tylko, czy postawy wobec małżeństwa, miłości i seksu zmieniają się w czasie,
ale przede wszystkim na ustalenie związku przyczynowo-skutkowego między postawami a posiadaniem (lub
nie) partnera życiowego w okresie wczesnej dorosłości. Przeprowadzenie badań nie byłoby możliwe bez
użycia rzetelnych i trafnych narzędzi w języku polskim. W pierwszej kolejności w ramach projektu
opracowano więc polskie wersje językowe zagranicznych narzędzi do pomiaru postaw wobec małżeństwa,
miłości i seksu. Teraz polscy badacze dysponują uznanymi narzędziami do pomiaru tych postaw.
Wyniki badań, choć ostatecznie objęły jedynie 117 młodych dorosłych w wieku 20-33 lat, mają
niewątpliwe znaczenie dla psychologów (teoretyków jak i praktyków) oraz naszego społeczeństwa.
Po pierwsze, uzyskane ukazują znaczenie postawy wobec miłości określanej mianem miłość Eros,
przekonania o znaczeniu miłości namiętnej dla zawarcia małżeństwa oraz przekonania, iż seks nie stanowi
już dłużej znaczącego aspektu relacji dla pomyślnej realizacji zadania rozwojowego, jakim jest ustanowienie
intymnej więzi z partnerem/małżonkiem w okresie wczesnej dorosłości. Co więcej, rola tych czynników
została ujawniona dla statusu w relacji (tj. posiadania lub nie) partnera życiowego w przeciągu 12 miesięcy
od pierwszego badania. Innymi słowy, im bardziej wierzymy w miłość typu Eros i im bardziej wierzymy,
iż namiętna miłość ma znaczenie dla zawarcia małżeństwa, nasze prawdopodobieństwo na posiadanie
partnera zmniejsza się. Z kolei, gdy jesteśmy bardziej przekonani, iż seks nie stanowi już dłużej znaczącego
aspektu relacji, z większym prawdopodobieństwem jesteśmy osobami w związku niż osobami żyjącymi
w pojedynkę. Po drugie, badania te mogą mieć zastosowanie w praktyce psychologicznej (np. w formie
poradnictwa psychologicznego czy też edukacji młodych dorosłych), wskazując, iż to, co myślimy na temat
miłości ma związek z tym, czy posiadamy lub nie partnera życiowego. Możemy zatem pracować nad
naszymi postawami wobec miłości i seksu.
Przeprowadzone badania dostarczyły ciekawych wyników dotyczących przycznowo-skutkowych
zależności między postawami wobec miłości i seksu, które warto będzie zweryfikować w dalszych
badaniach na większej próbie. Badania te można by zwięźle podsumować, mówiąc po prostu, iż „Miłość ma
znaczenie”.