Turbina Peltona
Transkrypt
Turbina Peltona
Turbina Peltona (1880) Turbina Peltona jest rozwinięciem “koła natryskowego” w którym łopatki są ustawione pod kątem 90 st. do strumienia wody a protoplastą dla obydwu jest koło młyńskie. Turbiny systemu Peltona są stosowane na największe spady wody (H>500m). Strumień wody wypływający z każdej z dysz uderza w łopatki wirnika w kształcie czarek. Czarki są ukształtowane w ten sposób, że rozdzielają strumień na dwie części i jednocześnie odchylają go w kierunku przeciwnym do kierunku prędkości obwodowej prawie o 180 stopni. Dzięki temu energia kinetyczna strugi jest przekazywana wirnikowi. Turbina może mieć jedną lub szereg dysz. Po spłynięciu z czarki woda opada grawitacyjnie w komorze wirnika i jest odprowadzana do wody dolnej. Strumień objętości wody, a więc i moc turbiny, można regulować w sposób ciągły zmieniając przekrój wylotowy dyszy z możliwością całkowitego jej zamknięcia. Turbina Peltona jest rzadkim obecnie przykładem turbiny czysto akcyjnej, w której zwiększenie prędkości czynnika ma miejsce tylko w wieńcu kierowniczym, natomiast w wirniku następuje zmiana pędu wyłącznie przez odchylenie strumienia. Pozostałe systemy turbin wodnych dotyczą turbin reakcyjnych. Turbiny Peltona buduje się z wałami poziomymi i pionowymi.