Odpust 2012 - Oficjalna Strona Parafii pw Ducha Świętego i NMP
Transkrypt
Odpust 2012 - Oficjalna Strona Parafii pw Ducha Świętego i NMP
ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12 Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a str. 1 przy Osiedlu Piastów w Kêdzierzynie–KoŸlu Zesłanie Ducha Świętego 2012 Ks. Tomasz Horak „DUCH ŚWIĘTY I MY” Co to właściwie jest „Kościół”? O kim myślę, gdy mówię „Kościół”? O proboszczu, bo on najbliżej. Są jeszcze wikarzy, katecheci, jest kapelan w szpitalu. Są zakonnice. A nad nimi biskup. Zjawia się czasem w parafii, bierzmuje. A daleko w Rzymie jest papież. Bez nich nie byłoby Kościoła. A skoro tak, to może po prostu oni są Kościołem? „Oni” - to słówko zrobiło ogromną karierę. Zawsze byli jacyś „oni”, z którymi mało kto się identyfikował. I, niestety, to słowo-klucz dopasowaliśmy także do Kościoła. Kościół to oni. My jesteśmy klientami. Parafia zaś punktem świadczenia usług religijnych. Wygodne to i niefortunne zarazem. Wygodne - bo zdejmuje odpowiedzialność, to w końcu „oni”, nie ja... Niefortunne - bo z tej pozycji przestaję mieć wpływ na... Właśnie, na co? Na „ludzi Kościoła”, czy na Kościół? Wiem, uprościłem sprawę. Ale nie tu miejsce na rozległe analizy. Przyznasz jednak, że odpowiedź na pytanie o Kościół nie jest ani prosta, ani łatwa. I dlatego odpowiedzi bywało i jest wiele. Czy nie zaskoczyła cię formuła, której użyli Apostołowie, pisząc list do chrześcijan w Antiochii, Syrii i Cylicji? Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my... Co za śmiałość: „Duch Święty i my”. Ludzie postawili siebie obok Boga! A jednak to nie bluźnierstwo ani pomyłka. Apostołowie są świadomi obietnicy danej przez Jezusa: A Pocieszyciel, Duch Święty... On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Ta obietnica wypływa z innej: Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. Przez kilkanaście lat doświadczali realności tych słów. Wiedzą więc, że to nie oni gromadzą i nie wokół siebie skupiają tysiące wiernych. Czują swoją małość i słabość. Staliśmy się jakby śmieciem tego świata (l Kor 4,13). Równocześnie są współuczestnikami zadziwiających przemian w ludziach - świadectwem tego jest cała księga Dziejów Apostolskich. Przeżywając to i współtworząc wiedzą, że Kościół nie jest ich dziełem. Jest darem Jezusa. Jest tajemnicą obecności Boga w świecie. Jest żywy obecnością Ducha Świętego. Czują się za to dzieło odpowiedzialni, ale ono ich przerasta. Mają świadomość „starszeństwa” (1P 5,1), ale przede wszystkim czują się jego cząstką i sługami (Kol 1,24n). Bo Kościół – to Miasto Święte. Miastu temu świątyni nie potrzeba, bo jego świątynią jest Pan Bóg wszechmogący oraz Baranek. I ja jestem cząstką społeczności Miasta Świętego. Nie mieszkańcem, lecz obywatelem. W Świętym Mieście, w Kościele ISSN 1732–6885 przyszedłem na świat. Z tradycji, obyczaju, wiary, historii Kościoła wyrasta moje duchowe wnętrze: moja wiara, historia mego życia, moje codzienne obyczaje, tradycje mojej rodziny i mego kraju. Bez zakorzenienia w społeczności Kościoła byłbym bezkształtną cząstką kosmosu. Wygnańcem pozbawionym oparcia i domu. Bez przynależności do wielkiej rodziny Kościoła byłbym sierotą otoczonym obojętnym tłumem ludzi. Ja? A ty nie? Kim byś był, gdyby ciebie, twojej rodziny, twego kraju, twojej historii nie kształtował od wieków Kościół? Czym byłaby Europa i świat... Dlatego tak ważna jest dla mnie historia Kościoła - bo ta historia mnie ukształtowała. Wiem, nie wszystko w tej historii blaskiem cnót świeci. Były (i są...) w niej karty ciemne i wstydliwe. Jak w życiu każdego człowieka i każdej rodziny. Trzeba je poznać. Zadziwia wszakże jedno: mimo błędów Kościół ciągle się odradza. Ciągle odżywa w nim pragnienie świętości. I wciąż daje on światu świętych. Gdyby był tylko ludzkim dziełem, jego błędy i niedostatki dawno doprowadziłyby do unicestwienia - tak to widział już dwa tysiące lat temu Gamaliel (Dz 5,34nn). Uświadomienie sobie, czym jest Kościół, poznanie jego historii wyzwala w człowieku pragnienie wierności Kościołowi - tak jak własnej rodzinie czy ojczyźnie. Więcej - bo nawet rodzina i ojczyzna w Kościele znajdują ostateczne oparcie. Opoka - Czytelnia str. 2 Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a s. M. Imelda Kosmala – felicjanka O Matce Bożej inaczej Nikt nigdy nie pisał o zmarszczkach Matki Bożej o Jej włosach srebrzystych na skroniach jak niteczki poświaty w czas pełni księżyca czyżby ich nie miała? czy mówić nie wypada o bliznach miłości wielkiej bo zwyczajnej — wszyscy wizjonerzy widzieli Ją młodą i piękną tak piękną że język im się plątał w nieudolnym słowie malarzom drżały pędzle pod palcami a Bernadetka wołała w rozpaczy to do Niej nie podobne! nikt nigdy nie pisze o Jej spracowanych rękach o spękanych od trudu dłoniach galilejskiej Gosposi Jej wizerunki nie rejestrują żadnej zmarszczki trudu czy zakłopotania jakby nie musiała żyć wiarą z chwili na chwilę jakby nie znała bezradności wobec tajemnicy czemu w litanii nie ma wezwania Matko codzienna Matko zwyczajnie nam podobna Matko spracowana Ukryta w cieniu mieściny z której nie wyszło nic dobrego Są róże duchowne Przedziwne naczynia a tak by się chciało nadać Jej imię Matko zatroskana Matko gospodarna przepasana fartuchem schylona nad żarnami o dłoniach oblepionych ciastem zamiatająca kąty ubogiego mieszkania w poszukiwaniu zapodzianej drachmy krzesząca ogień zapalająca oliwę w lampie niosąca na głowie wodę ze studni odległej Matko licząca po wypłacie ubogi zarobek Józefa płacząca za zgubionym Synem wolimy legendę czemu z Twego życia usuwamy świętą szarość poezję faktów wszystko co Cię czyni nam podobną stawiamy Twoje stopy na sierpie księżyca jakbyś była bardziej kosmiczna niż ziemska dalekie gwiazdy tańczą wokół Twojej głowy Panno najwierniejsza w królestwie codzienności piękna jak jedna chwila zanurzona w Bogu Matko ubogich «Ku twarzy wędruję», Warszawa 1997 O BŁOGOSŁAWIONEJ MARYI DZIEWICY W ŻYCIU PIELGRZYMUJĄCEGO KOŚCIOŁA W czasie Soboru papież Paweł VI uroczyście ogłosił, iż Maryja jest Matką Kościoła, „czyli Matką wszystkich chrześcijan, tak wierzącego ludu, jak i Pasterzy”. Z kolei w Wyznaniu wiary, znanym pod nazwą Credo populi Dei, w 1968 roku, dał temu jeszcze bardziej zobowiązujący wyraz w słowach: „Wierzymy, że Najświętsza Boża Rodzicielka, nowa Ewa, Matka Kościoła, spieszy spełnić z nieba macierzyńskie zadanie wobec członków Chrystusa, aby dopomóc do zrodzenia i pomnożenia życia Bożego w duszach ludzi odkupionych”. Magisterium Soboru podkreśliło, że prawda o Najświętszej Dziewicy, Matce Chrystusa, stanowi swoisty klucz do zgłębienia prawdy o Kościele. Tenże Paweł VI, przemawiając w kontekście świeżo uchwalonej przez Sobór Konstytucji Lumen gentium, powiedział: „Poznanie prawdziwej nauki katolickiej o Błogosławionej Maryi Dziewicy będzie zawsze kluczem do należytego zrozumienia tajemnicy Chrystusa i Kościoła”. Maryja jest w Kościele jako Matka Chrystusa, równocześnie zaś jako ta Matka, którą Chrystus w tajemnicy Odkupienia dał człowiekowi w osobie Jana apostoła. Dlatego Maryja swym nowym macierzyństwem w Duchu obejmuje każdego i wszystkich w Kościele, obejmuje również każdego i wszystkich przez Kościół. W tym znaczeniu Maryja — Matka Kościoła jest także jego wzorem. Kościół bowiem — jak wskazywał Paweł VI — „winien brać z Bogarodzicy Dziewicy najprawdziwszy wzór doskonałego naśladowania Chrystusa”. Dzięki tej szczególnej więzi, jaka łączy Bogarodzicę z Kościołem, rozjaśnia się zarazem tajemnica owej „niewiasty”, która od pierwszych rozdziałów Księgi Rodzaju aż do Apokalipsy towarzyszy objawieniu zbawczych zamiarów Boga w stosunku do ludzkości. Maryja bowiem, obecna w Kościele jako Matka Odkupiciela, po macierzyńsku uczestniczy w owej „ciężkiej walce przeciw mocom ciemności”, jaka toczy się w ciągu całej historii ludzkiej. Równocześnie poprzez Jej eklezjalne utożsamienie z ową „niewiastą obleczoną w słońce” ( p o r . A p 12, 1), można powiedzieć, że „Kościół w Jej osobie osiąga już tę doskonałość, dzięki której istnieje nieskalany i bez zmazy”; stąd też chrześcijanie z ufnością wznosząc oczy ku Maryi w całym swoim ziemskim pielgrzymowaniu, „starają się usilnie o to, aby wzrastać w świętości”. Maryja, wzniosła Córa Syjonu, pomaga wszystkim swoim synom, gdziekolwiek i w jakichkolwiek warunkach żyjącym, aby w Chrystusie znajdowali drogę do domu Ojca. Kościół przeto w całym swoim życiu zachowuje z Bogarodzicą więź, która obejmuje w tajemnicy zbawczej przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, i czci Ją jako Matkę duchową ludzkości i Orędowniczkę łaski. Z Encykliki Redemptoris Mater Ojca Świętego Jana Pawła II. ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12 Misterium wielkanocne W Trzecią Niedzielę Wielkanocną, kiedy Kościół cały czas trwa w radości wielkanocnego poranka, nasza młodzież przygotowała krótką inscenizację wydarzeń Paschalnych, połączonych z nabożeństwem i zakończonych błogosławieństwem sakramentalnym, samego Zmartwychwstałego Chrystusa. Pokazane str. 3 zostały sceny, kiedy niewiasty szły namaścić ciało Pana i znalazły tylko chusty i anioła zapewniającego, że On zmartwychwstał: „Czemu szukacie żyjącego wśród umarłych?”. Następnie w naszych sercach pospieszyliśmy z uczniami do wsi Emaus, gdzie Jezusa rozpoznali dopiero przy łamaniu chleba. A także patrzyliśmy na Piotra, który nad brzegiem jeziora Genezaret wyznał Zmartwychwstałemu Panu swoją miłość. Niech Jezus będzie uwielbiony w tych wszystkich ludziach młodych, którzy zechcieli przygotować to misterium, a także w naszych parafianach, którzy pragnęli tego dnia być razem z nami. Bóg zapłać. tekst: ks. Robert Sadlak zdjęcia: T. Kucharski 33. rocznica święceń kapłańskich ks. proboszcza - prałata Edwarda Bogaczewicza Dzień 6 maja, od kilku lat, jest dniem szczególnym dla naszej parafii. W tym dniu od rana, pomiędzy niedzielnymi mszami św., trwała adoracja Najświętszego Sakramentu, zakończona Apelem Jasnogórskim o godz. 21.00. W czasie mszy św. o godz. 11.30, której przewodniczył ks. proboszcz, a koncelebrował ks. Robert Sadlak, przy asyście diakona Artura Juzwy, dziękowaliśmy Bogu za dar kapłaństwa ks. proboszcza Edwarda Bogaczewicza. Po Komunii Świętej, serdeczne życzenia Jubilatowi złożyli przedstawiciele Rady Duszpasterskiej, wspólnot parafialnych, Służby Liturgicznej i Dzieci Maryi. Dziękowaliśmy również diakonowi Arturowi, kończącemu praktykę diakonatu, za Jego wkład w pracę duszpasterską w naszej Wspólnocie, życząc, aby ta praktyka przyniosła obfite owoce duchowe i przygotowała Go do wiernej służby Bogu i ludziom. tekst: Tadeusz Kucharski zdjęcia: Urszula Bogaczek 4. rocznica świeceń kapłańskich ks. Roberta Sadlaka „Nie wyście mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał” (J 15,16) Te słowa słyszałem przed dziesięcioma laty, kiedy przekraczałem próg opolskiego seminarium duchownego. I nie jest dziełem przypadku, że podczas mojej Mszy dziękczynnej w czwartą rocznicę święceń Pan, poprzez Matkę Kościół, mi je przypomniał na nowo. Bo za każdym razem przypominam sobie, że to nie ja, nie moje zasługi, ale szczególna łaska Zmartwychwstałego sprawiła, że wraz z 22 braćmi 10 maja 2008 roku staliśmy się kapłanami. Nie dla siebie, ale dla Boga i Jego Kościoła. W ten szczególny dzień pragnę wyrazić moją wdzięczność za te cztery lata pracy na niwie Pańskiej. Za moich Rodziców, Siostrę, całą rodzinę. Za ludzi, którzy stali się moimi przyjaciółmi. Za parafian, których Bóg stawia na mojej drodze, za każde życzliwe słowo i uśmiech. Za modlitwę tak wielu ludzi, o którą w sposób szczególny cały czas proszę. Jeszcze raz wszystkim pragnę powiedzieć z serca płynące słowo: BÓG ZAPŁAĆ!!! Wszystkie te sprawy i ludzi spotkanych na drodze życia zawierzam Panu przez wstawiennictwo Niepokalanej Matki Kościoła. W Jej matczynych dłoniach składam moją posługę i wszystkie ludzkie sprawy, które obiecałem otoczyć modlitwą. Maryjo, Matko kapłanów... módl się za nami. św. Janie Mario Vianney’u... módl się za nami ks. Robert zdjęcia : D. Kubny str. 4 Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a WIELKI TYDZIEŃ W NASZEJ PARAFII w fotograficznym skrócie Niedziela Palmowa – Procesja z palmami. (z lewej) – Czytanie Męki Pańskiej. (z prawej) Wielki Czwartek – Msza Wieczerzy Pańskiej. (z lewej) – Ciemnica. (z prawej) Wielki Piątek – Liturgia na cześć Męki Pańskiej. (z lewej) – Adoracja Krzyża. (z prawej) Wielka Sobota – Poświęcenie pokarmów. (z lewej) – Błogosławieństwo wody chrzcielnej. (z prawej) Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego – Procesja rezurekcyjna. (z lewej) – Msza św. w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego. (z prawej) Opracował: Tadeusz Kucharski zdjęcia: U. Bogaczek i T. Kucharski ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12 str. 5 UROCZYSTOŚĆ PIERWSZEJ KOMUNII ŚWIĘTEJ Za nami kolejne piękne wydarzenie w naszej parafii. Bo piękne i wzruszające chwile niesie ze sobą uroczystość Pierwszej Komunii Świętej. Dla dzieci, rodziców i duszpasterzy jest to niepowtarzalna chwila, kiedy w tak uroczysty dzień, mogą wraz z rodzinami być obecni, kiedy ktoś po raz pierwszy spotyka Zmartwychwstałego Pana w Eucharystii. W tym roku, pod przewodnictwem księży Tomasza i Roberta, przygotowywało się do tego wielkiego wydarzenia 93 dzieci ze Szkół Podstawowych nr 9 i nr 19. Na mszach św., którym przewod- niczyli księża opiekunowie, czynny udział w liturgii brały udział dzieci pierwszokomunijne, jak i ich rodzice. Cała uroczystość była podniosła, a w czasie popołudniowego nabożeństwa dzieci odebrały obrazki upamiętniające ten szczęśliwy dzień spotkania z Panem Jezusem Eucharystycznym. ks. Robert Sadlak Opracował: Tadeusz Kucharski zdjęcia: Studio Jezierny, D. Kubny Szkoła nr 19 Szkoła nr 9 str. 6 Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a Śp. Władysław Wilczyński zaopatrzony świętym wiatykiem odszedł do Pana w poniedziałek 23 kwietnia 2012 roku Urodził się w 1927 w Biłce Szlacheckiej, czyli prawie, można powiedzieć, na przedmieściach Lwowa. W 1942 roku, mając 15 lat wstępuje w szeregi Armii Krajowej, w której walczy do 1945 roku. Po wojnie przybywa na ziemie odzyskane do Gościęcina i działa w ruchu oporu w organizacji Wolność i Niezawisłość. W 1949 roku zostaje aresztowany i skazany na 15 lat więzienia. Przebywa w najcięższych więzieniach w Polsce, amnestia pozwala mu wyjść na wolność w 1955 roku. W 1956 poślubia panią Urszulę. Mają córkę, troje wnuków i dwóch prawnuków. Dzisiaj możemy powiedzieć – to był pełen wiary i miłości ojciec, dziadek i pradziadek. Wiara - Zawsze był wśród ludzi modlących się. Bóg był przez całe życie naczelną wartością i w tym duchu wraz z żoną Urszulą kształtowali oblicze swojej rodziny. Dzięki takim ludziom jak Pan Władysław trwa święta wiara i za takich ludzi Bogu niech będą dzięki! Praca - Praca w ZA”Kędzierzyn”, później jego pracownię elektryczną przeniesiono do Biura Projektów w ZCh „Blachownia”. Lata uczciwej pracy, przyjaźni z wieloma ludźmi. Dzisiaj wielu to pamięta i wspomina. Solidarność - A gdy trzeba było na nowo upomnieć się o Polskę, to bez wahania to uczynił. Włączył się w działalność ruchu Solidarność. Solidarność dla niego, to Bóg, Honor, Ojczyzna i to bez żadnych odcieni politycznych. Kościół - Od samego początku był w ścisłym gronie osób, które włączyły się w prace pierwszego komitetu budowy kościoła na Piastach. Wykonywał różne prace, nie tylko z branży elektrycznej. Zbierał tacę, dopóki zdrowie pozwalało ciągle był wśród nas. Pamięć – Pan Władysław żył Polską i świętą pamięcią o jej Synach, których prześladowano, osadzano w ciężkich więzieniach, mordowano w powojennej Polsce. Jego staraniom zawdzięczamy kamień pamięci przy naszym kościele, który poświęcony został Żołnierzom AK. Rozłąka jest naszym losem. Spotkanie naszą nadzieją. Te słowa umieścili na swojej stronie internetowej Kresowiacy, zawiadamiając o śmierci pana Władysława. Z nadzieją na spotkanie z panem Władysławem w Domu naszego Ojca modlimy się: „Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie!” ks. proboszcz Mszy św. pogrzebowej przewodniczył i homilię wygłosił ks. Edward Bogaczewicz, koncelebrował ks. p. por. Jarosław Król, asystował dk. Artur Juzwa. Uroczystościom pogrzebowym na cmentarzu przewodniczył ks. p. por. Jarosław Król. Asystę honorową Wojska Polskiego wystawił d-ca Garnizonu Miasta Opola z 10 Brygady Logistycznej w Opolu. W pogrzebie śp. Władysława uczestniczyły delegacje i poczty sztandarowe: – naszej parafii z asystą żołnierzy Honorowego Szwadronu Kawalerii III RP w barwach IV Pułku Ułanów Zaniemeńskich, – Koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, – Związku Sybiraków, – Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo–Wschodnich, – NSZZ „Solidarność” ZCh „Blachownia”, – uczniowie i nauczyciele Zespołu Szkół Miejskich nr 1. Zmarłego żegnała rodzina, sąsiedzi, przyjaciele i koledzy z różnych środowisk, w których śp. Władysław realizował swoje, jakże bogate i godne życie. zdjęcia: T. Kucharski i D. Kubny ul. Boles³awa Krzywoustego 2, 47–232 Kêdzierzyn–KoŸle 12 PRZEŻYJMY TO WSPÓLNIE Czerwiec 1 16.30 18.00 Msza św. w intencji dzieci z okazji Dnia Dziecka. Msza św. za zmarłych, od uczestników pogrzebu - I piątek m-ca. 3. 11.30 Msza św. w różnych intencjach za żyjących – I niedziela m-ca. 15.00 Msza św. w intencji Róż Różańcowych. 4 18.00 Msza św. za zmarłych – I poniedziałek m-ca. 7 Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej Msze św. 7.00, 8.30 - po niej procesja, 11.30 - za parafian, 15.00 i 18.30. 17 11.30 Msza św. w różnych intencjach za żyjących – III niedziela m-ca. Rocznica I Komunii Świętej. 18 18.00 Msza św. za zmarłych – III poniedziałek m-ca. 29 8.00 Msza św. na zakończenie roku szkolnego. Lipiec 1 11.30 2 6 15.00 18.00 18.00 15 11.30 15.00 16 25 18.00 18.00 Msza św. w różnych intencjach za żyjących – I niedziela m-ca. Msza św. w intencji Róż Różańcowych. Msza św. za zmarłych – I poniedziałek m-ca. Msza św. za zmarłych, od uczestników pogrzebu - I piątek m-ca. Msza św. w różnych intencjach za żyjących – III niedziela m-ca. Msza św. w intencji Bractwa Szkaplerza Świętego. Msza św. za zmarłych – III poniedziałek m-ca. Msza św. w intencji Apostolatu Margaretka. Sierpień 3 18.00 5 6 15 Msza św. za zmarłych, od uczestników pogrzebu - I piątek m-ca. 11.30 Msza św. w różnych intencjach za żyjących – I niedziela m-ca. 15.00 Msza św. w intencji Róż Różańcowych. 18.00 Msza św. za zmarłych – I poniedziałek m-ca. Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny Msze św. w porządku niedzielnym. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej Uroczysta procesja przejdzie w tym roku ulicami Osiedla Piastów, po mszy św. odprawionej w kościele o godz. 8.30. Prosimy mieszkańców osiedla o włączenie się w przygotowanie ołtarzy, dekorację balkonów i okien. Niech nasze zaangażowanie w przygotowanie procesji i jak najliczniejszy w niej udział, będą świadectwem naszej wiary. str. 7 Z ŻYCIA WSPÓLNOTY PARAFIALNEJ W rubryce tej pragniemy informowaæ czytelników o radosnych i smutnych wydarzeniach z ¿ycia naszej wspólnoty parafialnej. Chrzty, œluby i inne sakramenty, wa¿niejsze jubileusze i uroczystoœci oraz pogrzeby, to istotne momenty w ¿yciu ka¿dego z nas, to ich suma stanowi o kondycji duchowej parafii. Sakrament chrztu œwiêtego „Ja ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” – tymi słowami następujące dzieci zostały włączone we Wspólnotę Kościoła Świętego: Oliwier Sławomir Koliński, Lena Maria Gromala, Maja Stanisławska, Michał Jan Herbowski, Jagoda Aleksandra Paździor, Julia Amelia Krzywkowska, Amelia Morawska, Hanna Marzena Honczarek, Brajan Kacper Wilkon –Ziajko, Piotr Adam Wilga, Maja Elżbieta Przybyła. Sakrament małżeństwa „...ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że cię nie opuszczę aż do śmierci.” – taką przysięgę małżeńską w obecności Chrystusa złożyli sobie: Dariusz Sikorski Robert Banach Mateusz Delkowski Mateusz Kępka i i i i Iwona Łukasiewicz Agnieszka Ochman Joanna Mikołajczyk Katarzyna Witczak Bóg mi³osierny daje odkupienie Polecamy miłosierdziu Bożemu tych, którzy zasnęli w pokoju z Chrystusem w nadziei zmartwychwstania: Anna Sadzik l. 15 Krystyna Soszyńska-Supron Zdzisław Ostrowicz l. 69 Jan Adamów l. 78 Józef Piętka l. 83 Zbigniew Chudzik l. 56 Ryszard Bednorz l. 65 Janusz Maksymowicz l. 76 Krystyna Losik l. 74 Władysława Licznar l. 73 Walter Myca l. 72 Henryk Gołąbkowski l. 74 Daniela Wojtaszek l. 76 l. 67 Walentyna Sobolewska l. 77 Józefa Świerk l. 87 Anastazja Wisła l. 87 Alicja Johna l. 76 Władysław Wilczyński l. 84 Leszek Łuba l. 57 Mieczysław Sado l. 64 Henryk Pustelnik l. 85 Józef Janur l. 71 Antoni Mincewicz l. 63 Niech spoczywają w pokoju. Wydawca: Parafia Rzymskokatolicka Ducha Świętego i NMP Matki Kościoła, ul. B. Krzywoustego 2; 47–232 Kędzierzyn–Koźle 12. Kontakt telefoniczny z redakcją pod numerem 77–483–73–50 w godzinach pracy kancelarii. E–mail parafii: [email protected] Strona internetowa: www.duchaswietego–kk.pl Konto PKO SA 26 1240 1659 1111 0000 2594 9018 ISSN 1732–6885 Zapraszamy do współpracy str. 8 Parafia Ducha Œwiêtego i NMP Matki Koœcio³a UROCZYSTOŚĆ KRÓLOWEJ POLSKI „Już się zbliżył miesiąc maj...” i to w tym przepięknym czasie w sposób szczególny czcimy naszą Matkę i Królową. Dla nas Polaków tym większa radość, że od 1656 r. po ślubach króla Jana Kazimierza, możemy w Matce naszego Pana widzieć swoją królową. A naród, który za królową ma Panią Nieba i Ziemi, nie może zginąć. Także w naszym kościele parafialnym 3 maja zgromadziło się wielu wiernych, którzy przez wstawiennictwo Królowej Polski modlili się o pomyślność naszej Ojczyzny. Uroczystą mszę św. koncelebrowali: ks. prałat Edward Bogaczewicz, ks. Tomasz Fortalski i ks. Robert Sadlak, który przewodniczył Eucharystii i wygłosił okolicznościową homilię. Po Eucharystii udaliśmy się pod krzyż misyjny i do kamieni upamiętniających ważne wydarzenia i ludzi z historii Polski. Tam po modlitwie za Ojczyznę złożono kwiaty i zapalono znicze. Ubogaceniem uroczystości był udział orkiestry dętej. tekst: ks. Robert Sadlak zdjęcia: T. Kucharski