Orzeczenie konstr ASP_zadaszenie
Transkrypt
Orzeczenie konstr ASP_zadaszenie
ORZECZENIE TECHNICZNE DOTYCZĄCE MOŻLIWOŚCI I WARUNKÓW WYKONANIA ZADASZENIA NAD WEWNĘTRZNYM PATIO W BUDYNKU AKADEMII SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU 1.0. PRZEDMIOT OPINII, LOKALIZACJA Przedmiotem opinii jest techniczny aspekt możliwości wykonania zadaszenia nad wewnętrznym patio w budynku Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Akademia mieści się w zespole dwóch budynków. Jeden z nich, odbudowana po wojnie Wielka Zbrojownia (jej piętra) była najwcześniejszą gdańską siedzibą uczelni. W 1968 r. dobudowano na sąsiedniej działce od strony południowej modernistyczny plombowy budynek o dwóch skrzydłach od ul. Tkackiej i od ul. Wełniarskiej, które utworzyły wewnętrzne patio zabudowane tylko na poziomie sutereny z dodatkowym dolnymi pomieszczeniami technicznymi na jeszcze niższym poziomie. Obecnie budynek jest po generalnym remoncie i modernizacji wnętrz tak części nowszej jaki i pomieszczeń w budynku Zbrojowni. Założenia programu ostatniej przebudowy nie przewidywały przekrycia patia, chociaż temat ten przewijał się w okresie prowadzenia prac modernizacyjnych. Obecnie powrócono do tego pomysłu. Niniejsze orzeczenie techniczne dotyczy możliwości wykonania kolejnej modernizacji obiektu – zamknięcia obszaru patia przykryciem przeszklonym i ścianą czołową – uczynienie z niego wewnętrznego zadaszonego dziedzińca przeznaczonego do przeprowadzania wystaw, szeroko rozumianych prezentacji i innych imprez uczelnianych. Budynek okalający patio z trzech stron jest aktualnie w pełni użytkowany. Od czwartej strony przestrzeń patia ograniczona jest ścianą kamienicy Tkacka 7, w której mieści się redakcja gazety, z oknami od pomieszczeń redakcyjnych wychodzącymi na patio. Adres nowszego budynku ASP – ul. Tkacka 1-6. Adres uczelni – Gdańsk, Targ Węglowy 6 (budynek Zbrojowni z siedzibą Rektoratu stoi przy Targu Węglowym). 2.0. PODSTAWA OPRACOWANIA • Umowa między Studiem Konstrukcji NORTHPLAN z siedzibą w Gdańsku, ul. Na Wzgórzu 23 i Autorską Pracownią Architektoniczną JAGA-STUDIO, Gdańsk, ul. Słupska 26, na podstawie umowy APA JAGA-STUDIO z Akademią Sztuk Pięknych w Gdańsku. • Dokumentacja architektoniczna (wersja podstawowa) archiwalna z 1963r. – autor prof. inż. Ryszard Semka. • Ekspertyza techniczna dotycząca uwarunkowań wykonania budynku z 1963r. – autor prof. inż. Roman Wieloch. • Doświadczenie uzyskane podczas sporządzania projektu ostatniej przebudowy budynków uczelni i podczas prowadzenia prac remontowych i modernizacyjnych. • Zestawy zdjęć fotograficznych wykonane podczas wizyt w budynku przed, w czasie i po zakończeniu prac. • Literatura fachowa. 3.0. OPIS BUDYNKU WOKÓŁ PATIO Obszar patio zawiera się w całości między ramionami budynku nowszego Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Oba skrzydła budynku połączone są od strony Zbrojowni częścią zawierającą wejścia do budynku Główne od ul. Tkackiej i drugie od Targu Węglowego, hole na poszczególnych kondygnacjach i główną klatkę schodową wielobiegową i po modernizacji dwa szyby wind obsługujących wszystkie poziomy użytkowe. Po przeciwnej stronie – południowej zamknięcie przestrzeni patio stanowi ściana kamienicy mieszczącej redakcję gazety, chociaż rzeczywistym ograniczeniem posadzki patia na poziomie stropu nad parterem jest zagłębione o jedną kondygnację podwórze gospodarcze przy południowej granicy działki. Dawne kamienice stojące w tym miejscu zostały w znacznej mierze zniszczone w trakcie działań II Wojny Światowej. Ekspertyza prof. inż. Romana Wielocha sporządzona na potrzeby wykonania tego budynku w latach 60. dokładniej analizuje sytuację gruntową w tym miejscu. Po rozebraniu resztek zniszczonych kamienic pozostały po nich w podłożu fundamenty oraz zasypane gruzem i ziemią ściany i sklepienia dolnych piwnic. Znajdujące się niżej fundamenty mają znaczną szerokość i można przypuszczać, że służyły wcześniej większym budynkom, może magazynom. Na takim podłożu, ze świadomym jego wykorzystaniem, wykonano w 1967 r. fundamentowy ruszt żelbetowy pod dobudowywany do Zbrojowni nowy budynek uczelniany. Zarysy jego elementów – wspomnianego rusztu żelbetowego o grubości 50 cm, są znane z opracowania projektowego z 1964 r. Rodzimy grunt w podłożu w tym rejonie Gdańska ma nośność 100-150 kPa. Naprężenia dopuszczalne przy uzupełnianiu fundamentowania przyjmowano o wartości 150 kPa na poziomie starych fundamentów i 100 kPa przy posadowieniu na wyższym poziomie po potwierdzeniu jego nośności. Układ istniejących ścian nośnych budynku ASP pokrywa się jedynie częściowo z zarysem wcześniejszych fundamentów i rola rusztu żelbetowego jest bardzo istotna. Najniżej położone pomieszczenia budynku – przy Zbrojowni – dolny poziom piwnic – mają funkcję techniczną – wentylatornia. Górny poziom piwnic, w zasadzie suterena, znajduje się pod całym obrysem budynku i pod podwórzem gospodarczym, służy już częściowo celom dydaktycznym, częściowo technicznym i magazynowym. Wyżej położony parter posiada sale dydaktyczne i pomieszczenia administracyjne. Zajmuje również prawie cały obszar budynku. Na tym poziomie od strony budynku redakcji gazety znajduje się podwórze gospodarcze o kształcie trapezu, szerokości od ok. 3,5 m do 5,5 m. Od poziomu I piętra budynek przyjmuje kształt litery U otwartego w stronę południową, w stronę kamienicy redakcji gazety. We wnętrzu tej „litery U” znajduje się przedmiotowe patio. Strop pod patio jest jednocześnie przekryciem parterowych sal dydaktycznych z doświetleniem przez pochylone okna na krawędziach posadzki i przeszklenia w posadzce patia. Wewnętrzne elewacje budynku – od strony patio – mają bardzo rozbudowaną formę. W budynku nowszym, w każdym ze skrzydeł występują na piętrach dwa trakty, jeden szerszy, między wewnętrzną ścianą nośną i zewnętrzną ramą wypełnioną ścianami osłonowymi, drugi wspornikowy, korytarzowy, nadwieszony nad patio, po przeciwnej stronie wewnętrznej ściany nośnej. Wszystkie stropy kondygnacji piętrowych, łącznie ze stropodachem, mają taki sam charakter – rozpiętość poprzeczną i wspornikową część od strony patio ze stosunkowo lekkim wypełnieniem osłonowym od strony dziedzińca. 4.0. STAN BUDYNKU ISTNIEJĄCEGO Oględziny budynku przeprowadzono na przełomie października i listopada br. Były formą upewnienia się, że realizacja projektu modernizacji została przeprowadzona zgodnie z założeniami. Stan konstrukcji budynku jest znany autorowi niniejszego orzeczenia przez analizy, doświadczenia i obserwacje wyniesione i poczynione w okresie wykonywania robót budowlanych wg jego projektu konstrukcyjnego. Budynek jest bezpośrednio po generalnym remoncie i trudno w obecnej chwili znaleźć usterki świadczące o jakichkolwiek uszkodzeniach budynku. Znalezione takie źle świadczyłyby o jakości przeprowadzonego remontu. W tym wypadku bardziej liczące jest doświadczenie projektanckie i znajomość konstrukcji budynku. Elementami nośnymi jakiejkolwiek konstrukcji nad patio mogą być jedynie wewnętrzne podłużne ściany nośne biegnące za wewnętrznymi traktami korytarzowymi obu skrzydeł budynku. Ściany te są wykonane w dolnej części (piwnice i do poziomu antresoli) z betonu, wyżej z cegły pełnej, do poziomu I piętra grubości 2 cegieł, wyżej o grubości 1½ cegły. Są solidne, lecz znajdują się w nich liczne otwory drzwiowe oraz trzony wentylacyjne i instalacyjne. Obecne obciążenie ich stanowią części stropów z traktów zewnętrznych oraz całe trakty wewnętrzne wraz ze ścianami osłonowymi od strony patia. Poprzednia opinia sprzed remontu wnosiła zastrzeżenia do podłoży posadzek piwnicznych, jednak obecne obciążenia z przekrycia i ewentualnie ze ściany osłonowej patia będą przenoszone przez główne ustroje nośne oparte na wspomnianym fundamentowym ruszcie żelbetowym. Rysunki z dokumentacji archiwalnej wskazują na bardzo szerokie ławy fundamentowe pod podłużnymi ścianami nośnymi w skrzydłach budynku, ale należy pamiętać o pozostałościach fundamentowych po wcześniejszych budowlach na tym obszarze. Obecne doświadczenia związane z nośnością podłoża w zestawieniu z istniejącymi fundamentami są dobre. Należy odnieść to raczej do czasu eksploatacji budynku, a mniej do ostatnich prac remontowych i przebudowy, gdyż przy ich realizacji nie zwiększono zasadniczo obciążeń fundamentów tej ściany. 5.0. ZAMIERZENIA PROJEKTOWE Zamierzeniem projektowym jest przekrycie patio dachem i ograniczenie tego rejonu ścianą od strony redakcji gazety, by stała się elementem wnętrza budynku i mogła być wykorzystywana dla realizacji przedsięwzięć do tej pory dla uczelni trudnych do przeprowadzenia bez odpowiedniej scenerii i przestrzeni. Zadaszenie i ściana powinny spełniać szereg warunków: zachować doskonałe doświetlenie patia, stanowić istotny i charakterystyczny akcent architektoniczny i estetyczny, dawać możliwości wykorzystania powierzchni patia i przestrzeni nad nim w sposób kreatywny i wszechstronny. Przewiduje się pokrycie zadaszenia szkłem, najprawdopodobniej w całości. Zamierzenia projektowe obejmują szereg działań modernizacyjnych i dostosowawczych w pomieszczeniach i przestrzeniach komunikacyjnych z uwzględnieniem potrzeb uczelni, poprawieniem efektywności połączeń wewnętrznych i przystosowaniem do obowiązujących dzisiaj przepisów budowlanych i pożarowych. Projektowana przebudowa ma również uaktywnić powierzchnie użytkowe wykorzystywane dotychczas w ograniczonym zakresie lub niedostępne dla studentów, pracowników naukowych i dydaktycznych niepełnosprawnych. Dużo większe zmiany zamierza się wprowadzić w budynku nowszym. Głównym i elementami przebudowy są: wykonanie dwóch nowych szybów wind osobowych, zamiana dachu nad pracowniami w obrębie patio na taras ze znacznie szerszą częścią użytkową, zamkniecie przestrzeni pomiędzy szybami windowymi wysoką ścianą szklaną z zadaszeniem ponad poziomem dachu istniejącego w celu utworzenia ogromnego holu. Doświetlenie pomieszczeń piwnicznych od ul. Wełniarskiej będzie związane z wykonaniem zewnętrznych studzienek doświetlających oraz wykorzystanie uzyskanego światła na dwóch kondygnacjach piwnicznych przez utworzenie układów pomieszczeń w formie zbliżonej do antresoli. Zgodnie z wytycznymi przeciwpożarowymi w najwyższym punkcie istniejącej klatki schodowej, w stropodachu na bazie płyty Ackermana, planuje się wycięcie otworów i zamontowanie czterech klap oddymiających. Najprawdopodobniej będzie to wymagało wzmocnienia płyt stropodachu. Szereg z wyżej wymienionych działań będzie związanych z uzupełnieniami układu fundamentów w budynku nowszym o potrzebne fragmenty do podparcia elementów konstrukcyjnych dostawianych w trakcie przebudowy oraz z robotami rozbiórkowymi i licznymi zamurowaniami. 6.0. UWARUNKOWANIA PROJEKTOWE Zamierzeniem projektowym jest przekrycie przestrzeni patio dachem i ograniczenie jej ścianą od strony redakcji gazety, by stała się elementem wnętrza budynku i mogła być wykorzystywana dla realizacji przedsięwzięć do tej pory dla uczelni trudnych do przeprowadzenia bez odpowiedniej scenerii i przestrzeni. Zadaszenie i ściana powinny spełniać szereg warunków: zachować doskonałe doświetlenie patia, stanowić istotny i charakterystyczny akcent architektoniczny i estetyczny, dawać możliwości wykorzystania powierzchni patia i przestrzeni nad nim w sposób kreatywny i wszechstronny. 7.0. WNIOSKI 1) Przeznaczenie budynków nie ulega zmianie. 2) Największą zmianą dotyczącą Zbrojowni jest wprowadzenie obu antresol: przy ścianie północno-wschodniej i południowo-zachodniej. Na antresoli od strony budynku nowszego wymagane jest znaczne obciążenie typu bibliotecznego. 3) Przebudowy wykonywane w Zbrojowni nie wpływają w sposób zasadniczy na konstrukcję historyczną budynku. 4) Zakres ingerencji budowlanej w budynek nowszy jest znacznie większy. Następuje istotna zmiana układów statycznych niektórych elementów konstrukcji. Do najważniejszych zmian należy zaliczyć: zmiana linii podparcia stropów oraz likwidacja wspornikowych fragmentów stropu w rejonie klatki przy bramie wjazdowej na podwórze i odtworzenie stropów w układzie płyty podpartych, obniżenie fundamentów nowych dźwigów osobowych poniżej fundamentów istniejących, konieczność podchwycenia fundamentów istniejących, wykonywanie fundamentów w podłożu wymagającym dodatkowych badań geotechnicznych, zmiana konstrukcji stropu pod patio, zmiana statyki balkonu nad patio ze wspornikowego na płytę wolnopodpartą połączoną z konstrukcją ścianki przeszklonej, wykonanie dużych otworów oddymiających w istniejącym stropodachu nad klatka schodową, zmiana układu płyt stropowych w rejonie wejścia głównego od strony ul. Tkackiej. 5) Konstrukcje obu budynków są w stanie dobrym i remont w przewidywanym zakresie jest technicznie dopuszczalny. Konieczne jest opracowanie projektu technicznego obejmującego wszystkie roboty modernizacyjne. W projektach należy uwzględnić poniższe wskazania konstrukcyjne. 6) Wskazania do wykonania projektu konstrukcyjnego wykonawczego i prowadzenia robót w trakcie przebudowy: Zakres przebudowy należy podzielić na grupy robót, które będą wymagały wykonania w jednym cyklu. W takich samych grupach należy je rozpatrzyć projektowo. Zmiana statyki układów przebudowywanych może wpływać na konstrukcje sąsiadujące, często są z nimi połączone. Należy sprawdzić zachowanie tych pozostawianych elementów i ewentualnie uwzględnić ich dodatkowe zabezpieczenia. Rozpoznanie konstrukcji na tym etapie projektowania ze względu na funkcjonowanie budynku nie jest pełne. W projekcie wykonawczym należy sprecyzować zakres dodatkowych rozpoznań i odkrywek potrzebnych do jednoznacznego określenia konstrukcji istniejących z uwzględnieniem podziału na strefy projektowania. Zagadnienia fundamentowania nie będą tutaj dominującym zagadnieniem projektowym. Jednak brak na obecnym etapie dokładnego rozpoznania podłoża i spodziewana jego nierówna jakość obliguje do jego przebadania geologicznego i analizy w konkretnym miejscu w przypadku elementów wymagających zafundamentowania. Należy takie wymogi postawić w projekcie wykonawczym i zaplanować w procesie prowadzenia robót. W przypadkach trudnych do określenia lub kłopotliwych z innych względów należy rozważyć alternatywne sposoby posadowienia fundamentów, np. przy pomocy mikrofali lub podobnych. Ograniczenie ugięć ponad wymagany normatyw dla konstrukcji nowoprojektowanych może być korzystne z punktu widzenia koniecznej współpracy elementów projektowanych z istniejącymi. Plan prowadzenia robót w zakresie cyklu robót powinien być skonsultowany z projektantem konstrukcji. 7) We wskazaniach pominięto zagadnienia bezpieczeństwa prowadzenia robót. Opracował mgr inż. Janusz Filipek