20.03 Swiatowy Dzien Teatru

Transkrypt

20.03 Swiatowy Dzien Teatru
Światowy Dzień Teatru dla Dzieci i Młodzieży ASSITEJ
jest obchodzony w ponad 85 krajach na całym świecie.
20 marca w ramach trwającej kampanii „Zabierz dziecko do teatru” opublikowano
tekst - przesłanie, promujący Światowy Dzień i samą kampanię. Tekst został
przetłumaczony na wiele różnych języków. W roku 2013 autorami tekstu są prezes
ASSITEJ Yvette Hardie oraz ceniony brytyjski pisarz Michael Morpurgo.
Jaką wartość ma teatr w życiu dzieci i młodzieży?
Wiele napisano o wartości sztuki, a na całym świecie
prowadzi się obecnie badania (w takich obszarach jak
neuronauka, neuroedukacja, psychologia rozwojowa itp.)
potwierdzające ogromny wpływ sztuki na dzieci. Jednak
bez względu na to, jak bardzo będziemy się starać
zmierzyć efekty naszych działań, zawsze będzie istniał
poziom, na którym wpływ sztuki na jej odbiorców
pozostanie zagadką i nie da się go określić ilościowo. To
właśnie głęboka i niepowtarzalna konfrontacja sztuki
teatralnej z publicznością w określonym czasie i miejscu
sprawia, że teatr jest tak nieprzewidywalny i ekscytujący.
Yvette Hardie
jest prezesem ASSITEJ
Międzynarodowego Stowarzyszenia
Teatru dla Dzieci i Młodzieży
(2011 – 2014).
Jest producentem i reżyserem
teatralnym oraz pedagogiem
i pisarzem aktywnym w świecie teatru
i sztuk widowiskowych,
ze szczególnym uwzględnieniem
teatru dla młodzieży.
Była inicjatorką założenia ośrodka
ASSITEJ w RPA w 2007 roku, któremu
obecnie przewodniczy.
Była dyrektorem Out The Box Festival
of Puppetry and Visual Performance
2011 pełniąc rolę kuratora
Family Festival.
Jest producentką nagradzanego
spektaklu Colonnades Lab, Truth n
Translation, który obejrzało ponad
55 000 osób na całym świecie.
Obecnie jest producentką
międzynarodowej trasy
Mother to Mother
z udziałem Thembi Mtshali-Jones.
Jej ostatnie realizacje reżyserskie to:
The Ogreling Suzanne Lebeau,
spektakl uhonorowany nagrodą
Standard Bank Ovation Award
podczas National Arts Festival w
2011 oraz Is it because I’m Jack?
Mike’a van Graana.
Hardie jestrównież zastępcą prezesa
Arterial Network SA.
Ktoś ostatnio przypomniał mi takie powiedzenie: „Można
policzyć ziarenka w jabłku, ale nie można policzyć jabłek,
jakie wyrosną z ziarenka”. Precyzyjne określenie wpływu
doświadczenia teatralnego na dzieci i młodzież może być
niewykonalne, ale uważam, że jego potencjał jest
ogromny, porównywalny do ziaren dla niezliczonej liczby
jabłek.
Pieter-Dirk Uys, ceniony południowoafrykański aktor i pisarz,
pracujący z upośledzonymi społecznie dziećmi w małej
wiosce Darling, opowiadał o tym, jak pewnego razu zabrał
grupę dzieci na wycieczkę do miasta. Prowadził autobus
długą drogą wiodącą pod górę za ową wioską, gdy
zauważył, że mały chłopczyk siedzący obok niego na
przednim fotelu jest coraz bardziej zdenerwowany. Gdy
dotarli na szczyt wzgórza i ów chłopczyk zobaczył
rozciągającą się przed nim drogę oraz leżące w oddali
morze, krzyknął pełen zachwytu i ulgi: „Więc tam jest
jeszcze coś!”. Uważam, że ci z nas, którzy tworzą teatr dla
dzieci i młodzieży, czynią to właśnie w tym celu – aby
obudzić w każdym dziecku poczucie, że rzeczywiście „tam
jest jeszcze coś”. I jeszcze, i jeszcze.
Tworząc teatr dla dzieci i młodzieży, siejemy zatem ziarno
niezmierzonych możliwości i pozwalamy odkryć, że „jest
coś jeszcze” – radość, śmiech, ciekawość, olśnienie, inny
rodzaj postrzegania, łzy empatii, zachwyt i pasja. Jest to
coś, co składa się na sens życia.
Przyłącz się do obchodów Światowego Dnia Teatru dla
Dzieci i Młodzieży 2013, biorąc udział w kampanii „Weź
dziecko do teatru”. Kto potrafi zliczyć jabłka, jakie wyrosną
z ziarenka, które zasiejesz?
Szekspir napisał kiedyś, że „Sztuka jest
wszystkim…”. I miał rację, ale nie do końca!
To opowieść jest wszystkim, a sztuka jest po
prostu najskuteczniejszym sposobem jej
przekazania.
Michael Morpurgo
jest autorem ponad stu książek i zdobywcą wielu
nagród.
W 1976 roku roku, Michael wraz z żoną Clare założyli
charytatywną organizację Farmy dla Miejskich
Dzieci, której celem jest rozwiązywanie problemu
ubóstwa doświadczeń dzieci z dużych miast i
obszarów miejskich.
Organizacja została wyróżniona nagrodą MBE w
1999 roku, a sam Michael w 2006
otrzymał nagrodę OBE.
Na podstawie powieści War Horse przygotowano
niezwykle popularny i doceniony przez krytyków
spektakl na West Endzie oraz nakręcono film
w reżyserii Stevena Spielberga.
Michael jest niekwestionowanym mistrzem literatury
dziecięcej.
Uwielbiany przez dzieci (które wyróżniły go nagrodą
Children’s Laureate), nauczycieli i rodziców,
Michael Morpurgo zdobył następujące nagrody:
Whitbread Award, Smarties Award, Circle of Gold
Award, Children’s Book Award, a także był
czterokrotnie nominowany do Carnegie Medal.
(źródło: Lovereading4Kids.co.uk)
Przekonałem się o tym zaledwie kilka dni
temu. Poszedłem na spotkanie z nowymi
aktorami, którzy mieli zagrać w sztuce War
Horse (jest to opowieść, która ma swoją
wersję książkową i – oczywiście – filmową).
Gdy spotkaliśmy się po raz pierwszy by
opowiedzieć historie z farmy w Devon i I
wojny światowej siedziało wokół mnie około
40 aktorów, którzy nie znali siebie nawzajem.
Nie było jednej osoby snującej opowieść – a
taka zwykle jest moja rola – lecz grupa osób
wkładających serce, duszę i całą swoją
wielką energię emocjonalną, swój intelekt i
talent
aktorski
w
proces
tworzenia
przedstawienia, które wzbudzi zachwyt i
przerażenie, pobudzi publiczność do śmiechu
i wzruszy do łez. Wiedziałem, że dołożą oni
wszelkich starań, by każdy spektakl (a będą
grać przed dziesiątkami tysięcy dzieci i
nastolatków) stał się
niezapomnianym
przeżyciem.
Siła teatru, niezależnie od wieku publiczności,
to wspólne tworzenie opowieści i pomysłów.
Zarówno aktorzy (i oczywiście wszystkie osoby
pracujące za kulisami), jak i my – widownia –
wszyscy współtworzymy sztukę, przeżywamy
ją razem, wspólnie zawieszając niewiarę na
kołku, złączeni w tym samym twórczym
wysiłku.
Dla młodych ludzi przychodzących po raz
pierwszy do teatru efekt jest elektryzujący,
wręcz zniewalający. Wszystko rozgrywa się na
ich oczach – opowieść, spektakl, muzyka,
światło,
ruch,
dźwięk,
aktorzy.
Takie
doświadczenie może zmienić nie tylko życie
młodego człowieka. To uczy i wzbogaca nas
wszystkich.