Testy płatkowe u polskich dzieci i młodzieży z wypryskiem: Wyniki
Transkrypt
Testy płatkowe u polskich dzieci i młodzieży z wypryskiem: Wyniki
Testy płatkowe u polskich dzieci i młodzieży z wypryskiem: Wyniki badań wieloośrodkowych KRAK (faza druga, 2013-2014) Radosław Śpiewak, Zbigniew Samochocki, Elżbieta Grubska-Suchanek, Ewa Czarnobilska, Marek Paśnicki, Magdalena Czarnecka-Operacz, Marzena Bukiel, Anna Cisowska, Katarzyna Jędrzejewska-Jurga, Andrzej Krakowski, Bo Niklasson 1 Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum, Kraków; Warszawski Uniwersytet Medyczny; Gdański Uniwersytet Medyczny; Alergicus-Med, Żary; Uniwersytet Medyczny w Poznaniu; Alergologia-Pulmonologia, Stargard Szczeciński; Praktyka Dermatologiczna, Kamienna Góra; Dolnośląski Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy, Wrocław; Krak-Med, Kolbuszowa; Chemotechnique Diagnostics, Vellinge (Szwecja) Wprowadzenie Częstość alergicznego wyprysku kontaktowego (ACD) u dzieci i młodzieży jest porównywalna do częstości atopowego zapalenia skóry. Ponadto choroby te często współwystępują, a leczenie miejscowe wyprysku jest istotnym czynnikiem ryzyka rozwoju jatrogennej alergii kontaktowej na leki zewnętrzne i środki do pielęgnacji skóry. Dlatego wykonanie testów płatkowych jest nieodzownym elementem diagnostyki klinicznej każdego chorego na przewlekły lub nawrotowy wyprysk. Cel Celem niniejszej pracy była analiza częstości występowania alergii kontaktowej wśród dzieci i młodzieży z przewlekłym lub nawrotowym wypryskiem. Metodologia Przedstawione dane zostały zebrane w ramach fazy 2 badań KRAK (Krajowy Rejestr Alergii Kontaktowej) – wieloośrodkowych badań obserwacyjnych pacjentów rutynowo kwalifikowanych do testów płatkowych. W badaniu uczestniczyło 10 ośrodków alergologicznych i dermatologicznych, od praktyk prywatnych do klinik uniwersyteckich. Na plecy wszystkich pacjentów na 2 dni naklejano serię 50 substancji testowych (Chemotechnique Diagnostics) w elastycznych komorach testowych z miękkiej, chemicznie obojętnej pianki polietylenowej (IQ Ultra). Reakcję skórną odczytywano co najmniej dwukrotnie, a okres obserwacji po zdjęciu plastrów wynosił co najmniej 3 dni (minimalny czas badania 5 dni). Wyniki zapisywano w międzynarodowej skali ICRDG a istotność kliniczną dodatnich odczynów oceniano według skali CODEX. Wyniki W okresie obserwacji testy płatkowe wykonano 171 dzieci w wieku 0,5-13 (mediana 6) lat oraz 119 osób w wieku 14-21 (mediana 18) lat. Co najmniej jeden dodatni odczyn stwierdzono u 119 dzieci (70%) oraz 70 osób młodych (59%). U 55 dzieci (32%) oraz 44 młodzieży (37%), wyniki testów uznano za istotne klinicznie, tzn. ujawniły one przyczynę wyprysku u danego pacjenta i doprowadziły do ostatecznego rozpoznania alergicznego wyprysku kontaktowego (pierwotnego lub wtórnego). Haptenami najczęściej uczulającymi dzieci z wypryskiem były nikiel (33%), chrom, pallad i limonen (po 16%), kobalt (15%), linalol i gentamycyna (po 12%), galusany (11%), metyloizotiazolinon (6%) i propolis (5%). Młodzież najczęściej była uczulona na nikiel (20%), pallad (14%), kobalt (13%), limonen (12%), linalol (10%), metyloizotiazolinon (9%), chrom i galusany (po 8%), parafenylenodiaminę (7%) oraz tekstylny barwnik azowy oranż zawiesinowy 3 (6%). Wnioski Alergia kontaktowa jest częstą przyczyną lub powikłaniem wyprysku u dzieci i młodzieży. Główną przyczyną alergii kontaktowej są metale i składniki kosmetyków.