05_Das billigste Futtermittel – Wasser für die Kühe PL

Arntjen Germany
GmbH
D-26180 Rastede
Tel:
+49 (0) 44 02 - 92 40 0
Fax:
+49 (0) 44 02 - 92 40 92
Infoline / Freecall
+(00)-800-Arntjen-0
+(00)-800-27685360
E-Mail: [email protected]
Internet: www.arntjen.com
Najtańsza pasza – woda dla krów
Pojenie w oborze
Krowa mleczna, podobnie jak wszystkie inne zwierzęta,
do produkcji mleka potrzebuje paszy i wody. Mimo iż woda
jest jednoznacznie korzystniejszym surowcem, jest równie
ważna, ponieważ mleko bądź co bądź zawiera 87% wody!
Ile pracy wkładamy w przygotowanie porcji paszowej,
uwzględniając analizy, obliczenia i indywidualny system
karmienia? Czy wiecie Państwo, jaką jakość ma woda,
której używacie? Czy kontrolowane są ilość bakterii,
czystość, temperatura i składniki? Czy zwierzęta mają
zagwarantowany stały dostęp do wody? Czy wiecie
Państwo, ile wody piją Państwa krowy?
Do produkcji 1 l mleka krowy potrzebują około 3 l wody, a
latem nawet 4 litrów. Oznacza to, że na jedną krowę w
ciągu dnia przypada od 80 do 170 litrów. Wszelkie ograniczenia dostępu do wody obniżają mleczność krów!
Picie wody jak w naturze
Kiedy zwierzę podchodzi do poidła, natychmiast wkłada
pysk do wody i pije bezgłośnie, dużymi łykami. Są to
naturalne warunki pojenia krów. Głowa zwierzęcia powinna być przy tym wysunięta lekko do przodu – można to
osiągnąć tylko wtedy, gdy krawędź koryta nie wystaje
więcej niż 80 cm nad powierzchnię stanowiska.
W małej misce poidła z zaworem napływająca woda
wytryskuje i krowa niepotrzebnie musi połykać powietrze.
Aby temu zapobiec, krowa powinna pić ze stojącego
zbiornika wody, znajdującego się w odpowiedniej
odległości od zaworu. Wymagana głębokość wody wynosi
minimum 15 cm, czego celem jest nie tylko udostępnienie
niezbędnej ilości wody, ale też niedopuszczenie do tego,
aby krowa wraz z wodą piła brud, który w ciągu dnia
gromadzi się na dnie koryta.
Koryto o długości 2 m umożliwia jednoczesne pojenie
wielu krów, co odpowiada naturalnemu zachowaniu
zwierząt stadnych. Krowy nie powinny jednak wypijać z
koryta całej wody. W tym celu wymagany jest duży zawór
pływakowy, przewód doprowadzający o długości 1 do 1½
cala oraz ciśnienie wody 3-5 barów, tak aby możliwe było
osiągnięcie dopływu przynajmniej 50 l/min.
Długa droga do poidła
Popularna wielkość orientacyjna dla ilości i wielkości koryt
w oborze wynosi 6-10 cm długości koryta na krowę.
Jednakże sama ilość to za mało. Dzięki celowemu
rozmieszczeniu i właściwemu podziałowi stanowisk
można również w znacznym stopniu zwiększyć ich
dostępność dla zwierząt niższego rzędu. Krowy już ze
swojej natury są zwierzętami wygodnymi. Bez względu na
to, gdzie akurat znajduje się zwierzę, odległość pomiędzy
kolejnymi korytami nie powinna przekraczać 15 m.
Do wytwarzania mleka krowa potrzebuje dużych ilości
wody. Tak więc po dojeniu krowie chce się pić. Tę lukę w
zaopatrywaniu w wodę można wypełnić pojeniem na
stanowisku udojowym. Krowy powinny mieć jednak
możliwość napicia się wody przede wszystkim w obszarze
wypoczynkowym lub w pobliżu wyjścia ze stanowiska
udojowego. Wielkość koryta oczywiście musi odpowiadać
jednostkom, które opuszczają stanowisko udojowe.
Równie ważna jest bliskość stołu paszowego. Krowa
może zjeść taką ilość paszy podstawowej, jaka odpowiada
ilości wypitej wody. Żwacz funkcjonuje prawidłowo tylko
przy 86% zawartości wody w żołądku.
Poidła korytowe są często ustawiane w przejściach. Wówczas są one jednakowo dostępne z dwóch przejść i mimo
to znajdują się przy samym stole paszowym.
Poidło korytowe w przejściu Rys. 1
Szerokość takiego przejścia powinna jednak wynosić
przynajmniej 4 m. Wokół poidła należy zapewnić
swobodną przestrzeń, aby przechodzące zwierzęta mogły
wymijać krowy korzystające z poideł. Już od dawna przy
stole paszowym akceptuje się przejście o szerokości 4 m,
więc dlaczego by nie odnieść tego też do przejść z
poidłami korytowymi?
Jeżeli latem krowy mogą paść się na łące lub korzystać z
wybiegu, większe zapotrzebowanie na wodę ze względu
na
wyższą
temperaturę
należy
koniecznie
zrekompensować poprzez montaż dodatkowych stanowisk poidłowych na zewnątrz.
Woda tak czysta jak w źródełku górskim
Zwłaszcza w przypadku korzystania z własnej wody
studziennej zaleca się przeprowadzenie analizy wody w
celu stwierdzenia, czy nie zostały przekroczone wartości
graniczne jej składników. Niemniej jednak najważniejszą
cechą jakości jest czystość.
Praktycznie nie da się zapobiec zanieczyszczeniom spowodowanym resztkami pokarmu zwisającymi z pyska
zwierzęcia. Tylko regularne czyszczenie koryta gwarantuje czystość wody. Konstrukcja koryta powinna uwzględnić
powyższe czynniki. Należy zapewnić możliwość
opróżnienia koryta lub wyposażyć je w korek spustowy
przynajmniej wielkości pięści, umożliwiający szybkie
opróżnienie koryta. Powierzchnia koryta musi być gładka.
Należy unikać kantów, w których gromadzi się brud. W
każdym bądź razie przed opróżnieniem koryta należy
usunąć brud, który przyczepił się do dna. Można użyć do
tego zwykłej, nowej i wcześniej nieużywanej, szczotki do
toalety. Należy również regularnie sprawdzać i czyścić
komorę pływakową.
Tränken im Kuhstall
Seite 1 von 2
Arntjen Germany
Stand: 11/2011
Arntjen Germany
GmbH
D-26180 Rastede
Tel:
+49 (0) 44 02 - 92 40 0
Fax:
+49 (0) 44 02 - 92 40 92
E-Mail: [email protected]
Internet: www.arntjen.com
Świeża, czysta woda Rys. 2
Poproszę wodę bez lodu
Nowoczesne obory dla bydła mlecznego są obecnie
wyposażone
w
klimatyzację
zewnętrzną. Aby
zagwarantować stałą jakość powietrza, akceptowane są
również temperatury poniżej 0°C. W związku z tym technika pojenia musi być przystosowana do temperatur
zimowych. Z technicznego punktu widzenia można
stosować pięć podstawowych systemów ochrony przed
zamarzaniem.
1.
Gruba izolacja systemu przewodów i komory
poidła. Komora ta musi być następnie zamknięta również
od góry. Jednym z rozwiązań było poidło w kształcie kuli,
ale z przyczyn higienicznych nie znalazło uznania na
rynku.
2.
Elektryczne ogrzewanie niskonapięciowe komory
poidła. Modernizacja techniczna jest co prawda prosta,
ale ze względu na dużą objętość wody stosunkowo
energochłonna. Ponadto należy unikać kontaktu
odbiorców energii elektrycznej z korytem, ponieważ
zwierzęta są bardzo wrażliwe na prądy pełzające i
unikałyby kontaktu z korytem.
3.
System
cyrkulacyjny
składający
się
z
połączonych ze sobą rur. Główny zbiornik, wyposażony w
zawór pływakowy, łączy się w układzie pierścieniowym
przez rury o grubości ramienia z korytami. Wszystkie
koryta umieszczone są na tej samej wysokości i posiadają
dopływ oraz odpływ. Poprzez użycie pompy obiegowej
możliwe jest utrzymanie w ruchu wody w przewodach i
korytach, co w rezultacie stanowi ochronę przed zamarzaniem. Zaletą tego systemu jest to, że potrzebny jest tylko
jeden pływak. Jednakże również w tym przypadku higiena
jest kwestią problematyczną, ponieważ przez rury łączące
wraz wodą doprowadzaną do koryta przenoszone są
również cząstki brudu. Ponieważ do rur ani nie da się
zajrzeć ani nie można ich wyczyścić mechanicznie,
gromadzące się osady z czasem mogą doprowadzić do
rozwoju znacznych ilości bakterii.
Infoline / Freecall
+(00)-800-Arntjen-0
+(00)-800-27685360
4.
Obieg świeżej wody z centralnym ogrzewaniem i
pompą. W tym przypadku obora jest wyposażona w 1 do
1½-calowy przewód obiegowy, ale z regularnym
ciśnieniem wody. Woda utrzymywana jest w obiegu przy
pomocy pompy cyrkulacyjnej i przy zagrożeniu
zamarznięciem ogrzewana jest termą. Każde koryto posiada własny zawór pływakowy i przewód rurowy, który doprowadza do koryta wodę i może też uwalniać ciepło do
zaworu. Długość przewodu i ilość koryt ogranicza moc
grzejna. Należy tutaj uwzględnić dane producenta, jednak
mimo to jest to bezpieczny i higieniczny system.
5.
Bezprądowe czujniki zamarzania to specjalne
zawory,
umieszczone
nad
właściwym
zaworem
pływakowym koryta, które w przypadku mrozu otwierają
dodatkowy, niewielki wylot, przez który później do zaworu
dopływa cienki strumień wody. Dzięki stałemu przepływowi
wody zarówno zaworowi jak i przewodowi nie grozi
zamarznięcie. Dzięki temu nie zamarza również
powierzchnia wody w okolicy zaworu. Jeżeli z koryta
korzysta zbyt mała ilość krów, wówczas może dojść do
przelania się wody. Można temu zapobiec poprzez zastosowanie odpowiedniego odpływu. System ten jest dobrze
przystosowany do takich zastosowań, gdzie nie ma
możliwości poprowadzenia przewodu obiegowego. Należy
jednak pamiętać o zabezpieczeniu tego czułego zaworu
przed dostępem zwierząt.
Cechy dobrego systemu pojenia:
- Z jednego stanowiska może korzystać większa ilość
zwierząt.
- Dla każdej grupy większa ilość stanowisk z poidłami.
- Świeża, czysta woda.
- Odpowiednie uziemienie eliminuje wystąpienie prądu
pełzającego.
- Ochrona przed zamarzaniem.
Świeża, czysta woda, doprowadzana odpowiednio do
gatunku zwierząt, jest nie tylko najważniejszym surowcem
w procesie produkcji mleka, ale też łagodzi niepotrzebny
stres. Kiedy zwierzęta muszą między sobą walczyć, aby
ugasić pragnienie, przegrane osobniki wypijają bądź co
bądź zbyt mało wody. Krowa, która nie otrzyma
wystarczającej ilości wody, jeszcze tego samego dnia daje
mniej mleka.
Wniosek
Na zdrowie!
Tränken im Kuhstall
Seite 2 von 2
Arntjen Germany
Stand: 11/2011