System_obronności - Edukacja dla Bezpieczeństwa

Transkrypt

EDUKACJA DLA BEZPIECZEŃSTWA
studia podyplomowe dla czynnych zawodowo
nauczycieli szkół gimnazjalnych
i ponadgimnazjalnych
Projekt jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego
Priorytet IX Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach
Działanie 9.4 Wysoko wykwalifikowane kadry systemu oświaty
System obronności, siły zbrojne i
instytucje bezpieczeństwa
wewnętrznego RP
Prowadzący
Dr Jerzy Brzeski
Projekt jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
SIŁY ZBROJNE RP
Prowadzący
dr Jerzy BRZESKI
1.
2.
3.
4.
ZAGADNIENIA
Pojęcie,
podstawy
prawne
funkcjonowania
i
misja
Sił
Zbrojnych RP (SZ RP)..
Podział SZ RP.
System dowodzenia SZ RP.
Rodzaje SZ RP.
SIŁY ZBROJNE – definicja
WYSPECJALIZOWANY
ORGAN
PAŃSTWA,
PRZEZNACZONY DO OCHRONY
I OBRONY JEGO INTERESÓW
PRZEZ WYKORZYSTANIE GO JAKO CZYNNIKA ODSTRASZANIA
PRZED AGRESJĄ, LUB - W RAZIE KONIECZNOŚCI – DO
PROWADZENIA WALKI ZBROJNEJ AŻ DO OSIĄGNIĘCIA
ZAŁOŻONEGO CELU POLITYCZNEGO.
Z PUNKTU WIDZENIA STRUKTUR ORGANIZACYJNYCH
MOŻNA JE PODZIELIĆ NA REGULARNE I NIEREGULARNE SIŁY
ZBROJNE,
A
Z
PUNKTU
WIDZENIA
CHARAKTERU
PROWADZONYCH DZIAŁAŃ NA WOJSKA OPERACYJNE ORAZ
SIŁY
I ŚRODKI OBRONY TERYTORIALNEJ, ZAŚ ZE WZGLĘDU
NA ŚRODOWISKO, W KTÓRYM PROWADZĄ DZIAŁANIA NA
WOJSKA LĄDOWE, SIŁY POWIETRZNE I MARYNARKĘ WOJENNĄ.
Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego (Wydanie IV, AON, Warszawa 2004)
SIŁY ZBROJNE
Art. 26.
Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej służą ochronie
niepodległości państwa i niepodzielności jego
terytorium oraz zapewnieniu bezpieczeństwa i
nienaruszalności jego granic.
2. Siły Zbrojne zachowują neutralność w sprawach
politycznych
oraz
podlegają
cywilnej
i
demokratycznej kontroli.
KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. 1997, NR 78
poz. 483 z późn. zm.)
SIŁY ZBROJNE
Art. 3.
1.Na straży suwerenności i niepodległości Narodu
Polskiego oraz jego bezpieczeństwa i pokoju stoją Siły
Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej "Siłami
Zbrojnymi".
2.Siły Zbrojne mogą ponadto brać udział w zwalczaniu
klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków, akcjach
poszukiwawczych oraz ratowania życia ludzkiego, a
także w oczyszczaniu terenów z materiałów
wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia
wojskowego oraz ich unieszkodliwianiu.
USTAWA z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku
obrony Rzeczypospolitej Polskiej
(Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz.
2416, tekst jednolity)
MISJE SIŁ ZBROJNYCH RP
Ø Obrona przed agresją
Ø Udział w stabilizacji sytuacji międzynarodowej
oraz operacjach reagowania kryzysowego i
humanitarnych
Ø Wspieranie bezpieczeństwa wewnętrznego oraz
pomoc społeczeństwu
Ø Obrona przed agresją
W powyższej misji, w ramach zobowiązań sojuszniczych, Siły
Zbrojne RP utrzymują gotowość do realizacji zadań związanych z:
üobroną i ochroną nienaruszalności granic RP;
üudziałem w działaniach antyterrorystycznych w kraju i poza nim;
üudziałem w rozwiązywaniu lokalnego lub regionalnego konfliktu
zbrojnego na obszarze odpowiedzialności NATO lub poza nim;
üudziałem w operacji obronnej poza obszarem kraju odpowiednio do
zobowiązań sojuszniczych w ramach artykułu 5 TP;
üprowadzeniem strategicznej operacji obronnej na terytorium RP.
Ø Udział w stabilizacji sytuacji międzynarodowej oraz
operacjach reagowania kryzysowego i humanitarnych
Współuczestnictwo w tej misji wymaga utrzymywania przez Siły Zbrojne RP
sił i zdolności do:
ü udziału w operacjach pokojowych i reagowania kryzysowego prowadzonych
przez NATO, UE, ONZ oraz innych operacjach wynikających z porozumień
międzynarodowych;
ü udziału w operacjach humanitarnych prowadzonych przez organizacje
międzynarodowe, rządowe i inne;
ü współpracy wojskowej w zakresie rozwoju i stosowania środków budowy
zaufania i bezpieczeństwa.
Ø Wspieranie bezpieczeństwa wewnętrznego oraz pomoc
społeczeństwu
W celu wypełnienia powyższej misji Siły Zbrojne RP utrzymują zdolność do realizacji zadań
polegających na:
ü monitorowaniu i ochronie przestrzeni powietrznej oraz wsparciu ochrony granicy lądowej i
wód terytorialnych;
ü prowadzeniu działalności rozpoznawczej i wywiadowczej;
ü monitorowaniu skażeń promieniotwórczych, chemicznych i biologicznych na terytorium
kraju;
ü oczyszczaniu terenu z materiałów wybuchowych i przedmiotów niebezpiecznych pochodzenia
wojskowego;
ü prowadzeniu działań poszukiwawczo-ratowniczych;
ü pomocy władzom państwowym, administracji publicznej oraz społeczeństwu w reagowaniu
na zagrożenia.
ZADANIA SIŁ ZBROJNYCH RP – czas pokoju
ØSiły Zbrojne RP utrzymują niezbędny poziom zdolności
operacyjnych, które powinny zapewnić w czasie pokoju:
üintegralność terytorialną oraz nienaruszalność granic, a także
ochronę i obronę przestrzeni powietrznej kraju, stanowiące
bezwzględny priorytet;
üsprawne przejście do realizacji zadań w wypadku konfliktu
zbrojnego;
ümożliwość zaangażowania w operacje międzynarodowe
zgodnie z podjętymi zobowiązaniami.
ZADANIA SIŁ ZBROJNYCH RP – czas pokoju
Ponadto,
üSiły Zbrojne RP utrzymują niezbędny potencjał sił
wyspecjalizowanych
do
prowadzenia
działań
antyterrorystycznych, przeciwdziałania asymetrycznym i
niemilitarnym zagrożeniom oraz zadań realizowanych w
sytuacjach kryzysowych w ramach wsparcia działań władz
cywilnych.
ZADANIA SIŁ ZBROJNYCH RP – czas wojny
Ø Siły Zbrojne RP utrzymują niezbędny poziom zdolności
operacyjnych, które powinny zapewnić w czasie wojny:
ü w razie konfliktu zbrojnego o małej skali – obronę państwa utrzymywanym w
czasie pokoju potencjałem obronnym, na jednym kierunku operacyjnym;
ü w razie konfliktu zbrojnego o dużej skali – rozwinięcie strategiczne całości sił i
utrzymanie strategicznie ważnych obszarów państwa, przyjęcie na terytorium
państwa Sojuszniczych Sił Wzmocnienia i udział w strategicznej sojuszniczej
operacji obronnej w celu stworzenia warunków do politycznego rozwiązania
konfliktu zgodnie z polską racją stanu.
PODZIAŁ SIŁ ZBROJNYCH RP
Siły Zbrojne RP dzielą się na:
a) wojska operacyjne, obejmujące siły i środki rodzajów sił zbrojnych, przygotowane do
prowadzenia działań połączonych w kraju i poza jego terytorium, w strukturach Sojuszu i w
ramach innych organizacji bezpieczeństwa międzynarodowego oraz doraźnie tworzonych koalicji.
W zależności od charakteru wykonywanych zadań w strukturach wojsk operacyjnych
wyróżnia się:
Øjednostki bojowe: ogólnowojskowe, aeromobilne, specjalne, lotnictwa taktycznego,
rakietowe obrony powietrznej (OP) oraz zespoły okrętów uderzeniowych;
Øjednostki wsparcia bojowego: rozpoznania, wywiadu, walki elektronicznej, działań
psychologicznych, rakietowe i artylerii, obrony przeciwlotniczej, chemiczne, inżynieryjne,
radiotechniczne OP, okręty obrony przeciwminowej, zwalczania okrętów podwodnych i
zabezpieczenia hydrograficznego;
Øjednostki zabezpieczenia bojowego: dowodzenia, łączności i informatyki, logistyczne,
medyczne, współpracy cywilno-wojskowej oraz inne pomocnicze jednostki pływające.
b) wojska wsparcia, przeznaczone do wspierania wojsk operacyjnych i wykonywania zadań
obronnych głównie na terytorium kraju we współdziałaniu z pozamilitarnymi elementami systemu
obronnego państwa.
W ich skład wchodzą:
Ø jednostki obrony terytorialnej,
Ø Żandarmerii Wojskowej,
Ø organy administracji wojskowej oraz
Ø jednostki logistyki stacjonarnej,
Ø stacjonarne placówki medyczne i
Ø inne zabezpieczające w systemie stacjonarnym.
W szczególnych sytuacjach jest możliwe czasowe podporządkowanie części tych sił – w strefie
bezpośrednich działań na terenie kraju – dowództwom sojuszniczym i koalicyjnym.
c) Narodowe Siły Rezerwowe (NSR), które docelowo umożliwią wzmocnienie
potencjału wojsk operacyjnych i wojsk wsparcia.
NSR tworzy wyselekcjonowany ochotniczy zasób żołnierzy rezerwy,
posiadających przydziały kryzysowe na określone stanowiska służbowe w
jednostkach wojskowych, nadane w wyniku ochotniczo zawartych kontraktów
na pełnienie służby wojskowej w rezerwie i pozostających w dyspozycji do
wykorzystania w przypadku realnych zagrożeń militarnych i niemilitarnych,
zarówno w kraju, jak i za granicą.
STANY GOTOWOŚCI SIŁ ZBROJNYCH RP
Ø Jednostki Sił Zbrojnych RP zaszeregowuje się do jednego z
następujących poziomów gotowości:
ü siły o zróżnicowanej gotowości (wysokiej gotowości i niższej
gotowości)
ü oraz o wydłużonym terminie gotowości.
SYSTEM DOWODZENIA SZ RP
Organy dowodzenia Sił Zbrojnych RP szczebla strategicznego są integralną
częścią systemu kierowania obronnością we wszystkich stanach gotowości
obronnej państwa.
ØW skład tego systemu wchodzą organy kierowania i dowodzenia szczebla
strategicznego, to jest:
üMinister Obrony Narodowej;
üSzef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego ;
üNaczelny Dowódca Sił Zbrojnych z chwilą jego mianowania.
ØW systemie kierowania obronnością uczestniczą również pozostałe
elementy systemu dowodzenia Sił Zbrojnych RP szczebla operacyjnego
i taktycznego.
W czasie pokoju Prezydent RP sprawuje zwierzchnictwo nad
Siłami Zbrojnymi RP za pośrednictwem Ministra Obrony
Narodowej.
ØCałokształtem działalności sił zbrojnych w czasie pokoju kieruje
Minister Obrony Narodowej.
ØSwoje zadania minister wykonuje przy pomocy Ministerstwa
Obrony Narodowej, w skład którego wchodzi Sztab Generalny
Wojska Polskiego.
Ø Siłami Zbrojnymi RP w czasie pokoju – w imieniu Ministra Obrony Narodowej
– dowodzi Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, który pod względem
pełnionej funkcji jest żołnierzem o najwyższym stopniu wojskowym w czynnej
służbie wojskowej.
Ø Zasadniczymi organami systemu dowodzenia Siłami Zbrojnymi RP w czasie pokoju
są:
ü Sztab Generalny Wojska Polskiego;
ü Dowództwo Operacyjne Sił Zbrojnych;
ü Dowództwa Rodzajów Sił Zbrojnych;
ü Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych;
ü Inspektorat Wojskowej Służby Zdrowia;
ü Komenda Główna Żandarmerii Wojskowej;
ü Dowództwo Garnizonu Warszawa.
Ø W razie zaistnienia sytuacji kryzysowych nie stwarzających bezpośredniego zagrożenia dla
bezpieczeństwa Polski, nie przewiduje się wprowadzania istotnych zmian w systemie
dowodzenia Sił Zbrojnych RP.
Ø Uruchomione zostaną jedynie dodatkowe środki i procedury systemu zarządzania
kryzysowego.
Ø Wojskami wydzielonymi do międzynarodowych zgrupowań, wykonujących zadania w
ramach reagowania kryzysowego poza obszarem państwa dowodzić będą operacyjni
dowódcy tych zgrupowań.
Ø W czasie kryzysu kierowanie i dowodzenie Siłami Zbrojnymi RP odbywa się według zasad
przyjętych w czasie pokoju z wykorzystaniem sił, środków i procedur systemu zarządzania
kryzysowego Ministerstwa Obrony Narodowej. Jest on w pełni zintegrowany z krajowym
i sojuszniczym systemem zarządzania kryzysowego.
W działaniach wojennych - wprowadza się szczególne rozwiązania:
Øfunkcję organu ustawodawczego, jeśli nie może zebrać się SEJM, sprawuje Prezydent RP;
wydaje on (na wniosek RM) rozporządzenia z mocą ustawy, dotyczące prowadzenia wojny;
ØPREZES RM zapewnia realizację polityki RM w zakresie obrony państwa (określa sposoby
jej prowadzenia);
Øna czas WOJNY uruchamiane jest CENTRALNE STANOWISKO KIEROWANIA OBRONNOŚCIĄ
PAŃSTWA;
ØSZ dowodzi NACZELNY DOWÓDCA SZ RP, mianowany przez Prezydenta na wniosek Prezesa
RM;
Ørozwijany jest WOJENNY SYSTEM DOWODZENIA - organizowany w czasie „P” (w razie
narastania zagrożenia bezpieczeństwa państwa);
Øproces dowodzenia odbywa się w systemie NARODOWYM i SOJUSZNICZYM;
Øcałością SZ wydzielonych do NATO dowodzą DOWÓDZTWA WIELONARODOWE;
Ø W czasie wojny Minister Obrony Narodowej kieruje podległymi jednostkami organizacyjnymi
ze Stanowiska Kierowania MON oraz spełnia rolę organu planistycznego i koordynującego
wsparcie i zabezpieczenie działań Sił Zbrojnych RP i wojsk sojuszniczych, uczestniczących w
operacji przeciwdziałania i przeciwstawienia się agresji zbrojnej przeciwko Rzeczypospolitej
Polskiej.
Ø W operacji obronnej siłami zbrojnymi dowodzi Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych ze
Stanowiska Dowodzenia Naczelnego Dowódcy SZ, który:
ü dowodzi Siłami Zbrojnymi RP w celu odparcia zbrojnej agresji na terytorium RP;
ü zapewnia współdziałanie podległych mu sił zbrojnych z siłami sojuszniczymi w
planowaniu i prowadzeniu działań wojennych;
ü określa, w ramach swojej właściwości, potrzeby sił zbrojnych w zakresie wsparcia ich
przez niemilitarną część systemu obronnego państwa;
ü wyznacza organy wojskowe do realizacji zadań administracji rządowej i samorządowej w
strefie bezpośrednich działań wojennych.
SZTAB GENERALNY SZ RP
Od 1990 roku Sztab Generalny realizuje podstawowe
cele interoperacyjności oraz kompatybilności ze
strukturami NATO.
Szczególną uwagę zwraca się na problemy wspólnego
działania zgłoszonych do Sojuszu Sztabów i wojsk, jak
również standaryzację i unifikację wyposażenia
technicznego. Zasadnicze przedsięwzięcia SG WP
wynikały przede wszystkim z treści wypracowanych
założeń modernizacyjnych.
Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego odpowiada
za organizację i przygotowanie do działań organu
dowodzenia i stanowiska dowodzenia Naczelnego
Dowódcy Sił Zbrojnych.
Ø Do zakresu działania Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego należy:
ü współuczestniczenie w opracowywaniu koncepcji rozwoju Sił Zbrojnych i planowanie tego rozwoju,
ü kierowanie kompleksowym planowaniem mobilizacyjnego i strategiczno-operacyjnego rozwinięcia
oraz użycia Sił Zbrojnych,
ü utrzymywanie w Siłach Zbrojnych gotowości bojowej i mobilizacyjnej,
ü kierowanie szkoleniem wojsk, określanie celów, kierunków i zadań tego szkolenia oraz kierowanie
programowaniem i planowaniem szkolenia bojowego i taktycznego, a także działalnością sportową w
Siłach Zbrojnych,
ü kierowanie szkolnictwem wojskowym w ramach pełnomocnictw udzielonych przez Ministra Obrony
Narodowej,
ü kierowanie programowaniem i planowaniem materiałowo-finansowym w Siłach Zbrojnych,
ü wykonywanie innych zadań zleconych przez Ministra Obrony Narodowej oraz wynikających z ustaw i
innych przepisów.
RODZAJE SIŁ ZBROJNYCH RP
Ø W skład Sił Zbrojnych RP wchodzą jako ich rodzaje:
ü Wojska Lądowe
ü Siły Powietrzne
ü Marynarka Wojenna
ü Wojska Specjalne (od 2007 jako osobny rodzaj wojsk SZ RP)
Ø W skład Sił Zbrojnych RP wchodzą również:
Dowództwo Operacyjne Sił Zbrojnych, które odpowiada za:
ü planowanie operacyjne i dowodzenie operacyjne częścią SZ RP,
wydzieloną z Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych oraz Marynarki
Wojennej i przekazaną w jego podporządkowanie dla przeprowadzenia
operacji, w tym poza granicami kraju;
ü wykonywanie zadań Ministra Obrony Narodowej w zakresie ochrony
granicy państwowej w przestrzeni powietrznej RP;
ü przygotowanie organów dowodzenia operacyjnego SZ RP, a także ich
zgrywanie z dowództwami związków organizacyjnych i jednostek
wojskowych przewidywanych do wydzielenia w jego podporządkowanie;
Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych odpowiedzialny za:
ü organizowanie i kierowanie systemem wsparcia logistycznego sił
zbrojnych, w tym zabezpieczenie jednostek wojskowych użytych lub
przebywających poza granicami państwa;
ü kierowanie procesem planowania i realizacji zadań wynikających z
pełnienia funkcji państwa-gospodarza (HNS) i państwa wysyłającego;
ü zarządzanie obroną terytorialną, wydzielonymi siłami inżynierii
wojskowej i obrony przed bronią masowego rażenia;
ü kierowanie terenowymi organami wykonawczymi Ministra Obrony
Narodowej w sprawach operacyjno-obronnych i rządowej administracji
niezespolonej;
Inspektorat Wojskowej Służby Zdrowia, który jest organem zarządzającym
systemem zabezpieczenia medycznego Sił Zbrojnych RP, odpowiedzialnym
za:
ü kierowanie wojskową służbą zdrowia;
ü programowanie rozwoju systemu zabezpieczenia medycznego;
ü współpracę cywilno-wojskową w sektorze medycznym;
Żandarmeria Wojskowa, jako wyodrębniona i wyspecjalizowana służba,
przeznaczona głównie do:
ü ochraniania porządku publicznego na terenach i obiektach jednostek
wojskowych oraz w miejscach publicznych;
ü udziału w narodowym systemie reagowania kryzysowego;
ü udziału w akcjach poszukiwawczych, ratowniczych i humanitarnych;
ü realizacji zadań wsparcia działań wojsk operacyjnych;
Dowództwo Garnizonu Warszawa, którego zasadniczymi zadaniami są:
ü kompleksowe przygotowanie warunków zapewniających sprawne
rozwinięcie i funkcjonowanie stanowisk dowodzenia szczebla
strategicznego w czasie pokoju, kryzysu i wojny;
ü ochrona i obrona obiektów oraz zabezpieczenie funkcjonowania
Ministerstwa Obrony Narodowej i jednostek organizacyjnych podległych
Ministrowi Obrony Narodowej.
Ø Ponadto, po ogłoszeniu mobilizacji, w skład Sił Zbrojnych RP wchodzą:
ü Służba Kontrwywiadu Wojskowego;
ü Służba Wywiadu Wojskowego.
Ø Istotną rolę w zabezpieczeniu potrzeb mobilizacyjnych oraz współpracy
z pozamilitarnymi elementami systemu obronnego państwa odgrywają
terenowe organy administracji wojskowej, a zwłaszcza Wojewódzkie
Sztaby Wojskowe (WSzW) i Wojskowe Komendy Uzupełnień (WKU).
Ich dostosowywanie do wypełniania nowych funkcji i zadań wynika z
procesu profesjonalizacji Sił Zbrojnych RP.
STANY OSOBOWE SIŁ ZBROJNYCH RP
Stan ewidencyjny żołnierzy w SZ RP (stan na dzień 31 stycznia 2011 r.).
Generałowie
- 120
Oficerowie (w tym generałowie) - 21 555
Podoficerowie
- 39 276
Szeregowi
- 36 501
Służba nadterminowa
- 103
Wojska Lądowe
- 60 000 żołnierzy
Siły Powietrzne
Marynarka Wojenna
Wojska Specjalne
(bez JW GROM)
- 1808 żołnierzy
Kandydaci do z.s.w. (elewi, pchor) - 2343
Ogółem
- 99 778
WOJSKA LĄDOWE SZ RP
Ø Wojska Lądowe przeznaczone są do zapewnienia obrony przed atakiem lądowopowietrznym w dowolnym rejonie kraju, na każdym kierunku, w obliczu każdej formy
zagrożenia militarnego. Ich struktura oparta jest na związkach taktycznych, oddziałach i
pododdziałach. Zgodnie z wymogami współczesnego pola walki Wojska Lądowe
przystosowane są do wykonywania zadań operacyjnych i taktycznych w skomplikowanych
warunkach meteorologicznych i bojowych. Struktura i organizacja Wojsk Lądowych
odpowiada standardom NATO. Dysponując dużą siłą ognia, manewrowością, ruchliwością i
odpornością na uderzenia przeciwnika, stanowią trzon Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej (2/3 stanu osobowego).
Ø Narodowa doktryna obronna przewiduje, że Wojska Lądowe uczestniczą również w realizacji
zadań wynikających z międzynarodowych zobowiązań Polski, związanych z zapewnieniem
bezpieczeństwa, pełnieniem misji pokojowych i humanitarnych, a także w akcjach
związanych z likwidacją klęsk żywiołowych. Ze struktur Wojsk Lądowych wydzielane są
kontyngenty pełniące służbę w najodleglejszych zakątkach świata.
Ø Zadaniem wojsk operacyjnych jest prowadzenie działań obronnych i zaczepnych, a w okresie
pokojowym realizowanie zadań związanych ze szkoleniem, pełnieniem misji pokojowych i
humanitarnych.
Ø Wojska Lądowe składają się z następujących rodzajów wojsk: wojsk pancernych i
zmechanizowanych, wojsk aeromobilnych, wojsk rakietowych i artylerii, wojsk obrony
przeciwlotniczej, wojsk inżynieryjnych, wojsk chemicznych, wojsk łączności i informatyki,
ponadto: oddziały i pododdziały rozpoznania i walki elektronicznej, pododdziały działań
psychologicznych oraz pododdziały logistyczne.
Ø Trzon wojsk operacyjnych stanowią trzy dywizje: 11 Lubuska Dywizja Kawalerii
Pancernej, 12 Szczecińska Dywizja Zmechanizowana oraz 16 Pomorska Dywizja
Zmechanizowana. W składzie ww. dywizji znajdują się brygady ogólnowojskowe
(zmechanizowane, pancerne), kawalerii pancernej.
Ø Ponadto w bezpośrednim podporządkowaniu Dowództwa Wojsk Lądowych znajdują się:
6 Brygada Powietrznodesantowa, 25 Brygada Kawalerii Powietrznej, 21 Brygada
Strzelców Podhalańskich, 1 Brygada Lotnictwa Wojsk Lądowych, Brygada Wsparcia
Dowodzenia Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego oraz inne jednostki
rodzajów wojsk, dowodzenia i zabezpieczenia, w tym pułki przeciwlotnicze,
rozpoznawcze, artyleryjskie, chemiczne, saperów i inżynieryjny.
Ø Szkolnictwo wojskowe pozostające w podporządkowaniu Dowódcy Wojsk
Lądowych stanowią: Centra Szkolenia Wojsk Lądowych (Wrocław, Poznań, Toruń i
Zegrze), Szkoły Podoficerskie (Poznań), Centrum Przygotowań do Misji
Zagranicznych w Kielcach oraz Ośrodki Szkolenia Poligonowego (Orzysz, Żagań,
Nowa Dęba, Wędrzyn, Bemowo Piskie, Duszniki Zdrój, Drawsko Pomorskie).
Ø Z dniem 1 stycznia 2012r przestały funkcjonować ostatnie 2 okręgi
wojskowe :Śląski Okręg Wojskowy i Pomorski Okręg Wojskowy znosząc dawny
system administracji wojskowej.
Ø Do 2008 roku istniały również Wojska Obrony Terytorialnej.
Wojska Pancerne i Zmechanizowane przeznaczone są głównie do
odpierania uderzeń zgrupowań pancerno - zmechanizowanych.
Przewidywane są również do wykonywania zwrotów zaczepnych
celem odzyskania utraconego terenu oraz prowadzenia działań
na rzecz wsparcia pokoju.
W związku z powietrzno - lądowym charakterem przyszłego pola
walki, wojska pancerne i zmechanizowane przygotowane są
również do zwalczania środków napadu powietrznego (w tym
zwłaszcza śmigłowców bojowych) i walki z formacjami
aeromobilnymi przeciwnika.
Na wyposażeniu tych jednostek znajdują się: czołgi T-72, PT-91,
Leopard 2A-4, bojowe wozy piechoty (BWP-1), kołowe
transportery opancerzone KTO "Rosomak" oraz inny sprzęt
specjalistyczny.
Wojska Aeromobilne łączą w sobie dotychczasowe wojska
powietrzno-desantowe, desantowo-szturmowe, kawalerię
powietrzną i lotnictwo wojsk lądowych.
Do podstawowych zadań wojsk aeromobilnych należy
naziemne wspieranie operacji lądowych i morskich,
zmierzających do opanowania z powietrza ważnych obiektów
przeciwnika, dezorganizację ruchu odwodów oraz niszczenie sił
i środków wsparcia logistycznego.
Ten rodzaj wojsk jest przygotowany do prowadzenia działań
dywersyjnych, zaczepnych i obronnych, a ich trzon stanowią
25 Brygada Kawalerii Powietrznej i 6. Brygada
Powietrznodesantowa.
Kawaleria powietrzna jest przygotowana do prowadzenia walki
tak z powietrza jak i na lądzie, do wykonywania rajdów
przeciwpancernych oraz niszczenia środków ogniowych
przeciwnika.
Wojska Rakietowe i Artylerii są jednym z podstawowych
rodzajów wojsk. Wykonują one zasadnicze zadania wsparcia
ogniowego wojsk w każdych warunkach, w działaniach
głębokich i bezpośrednich. Przeznaczone są do rażenia
ogniowego przeciwnika i zapewnienia wsparcia walczącym
wojskom.
Artylerię Wojsk Lądowych stanowią: dwie brygady artylerii,
pułk przeciwpancerny, cztery dywizyjne pułki artylerii,
dywizjony artylerii brygad ogólnowojskowych, baterie
przeciwpancerne oraz kompanie wsparcia.
Na ich wyposażeniu znajdują się: działa samobieżne kalibru
122 i 152 mm, wyrzutnie rakietowe BM-21 i RM-70,
moździerze 120 mm i 98 mm zestawy przeciwpancernych
pocisków kierowanych typu SPIKE, FAGOT, KONKURS
i MALUTKA.
Wojska Łączności i Informatyki przeznaczone są do
zapewnienia dowodzenia wojskami lądowymi w czasie pokoju,
kryzysu i wojny. Wykorzystują do tego potencjał
telekomunikacyjny kraju, istniejącą infrastrukturę
telekomunikacyjną oraz jednostki i pododdziały wsparcia
dowodzenia Wojsk Lądowych.
Nowym zadaniem tych wojsk jest także informatyczne
wspomaganie procesów decyzyjnych, m.in. przez cyfrowe
przygotowanie danych, w tym analizę potencjału bojowego
przeciwnika i symulowanie przebiegu działań bojowych.
Proces dowodzenia zabezpieczają pułki dowodzenia, bataliony
dowodzenia oraz pododdziały dowodzenia i łączności
jednostek rodzajów wojsk. Wojska łączności i informatyki
stanowią priorytet w osiągnięciu zdolności do pełnego
współdziałania z odpowiednimi służbami i środkami w armiach
NATO.
Wojska Obrony Przeciwlotniczej przeznaczone są do
bezpośredniej osłony wojsk i obiektów przed uderzeniem
środków napadu powietrznego.
Trzon wojsk OPL Wojsk Lądowych stanowi sześć pułków
przeciwlotniczych oraz dywizjony przeciwlotnicze w brygadach
zmechanizowanych i pancernych.
Wojska wyposażone są w nowoczesne stacje radiolokacyjne
typu NUR, zestawy automatyzacji dowodzenia oparte na
urządzeniach ŁOWCZA-REGA, zestawy rakietowe KUB i OSA,
przenośne przeciwlotnicze zestawy rakietowe GROM, STRZAŁA2, zestawy artyleryjsko - rakietowe ZUR-23-2KG, zestawy
artyleryjskie ZU-23-4MP BIAŁA.
Wojska Chemiczne, wyposażone w specjalistyczny sprzęt, realizują
najbardziej złożone przedsięwzięcia obrony przed bronią masowego rażenia.
Do najważniejszych zadań, które realizują należy zaliczyć: wykrywanie
skażeń biologicznych, prowadzenie rozpoznania i dokonywanie pomiarów
skażeń promieniotwórczych i chemicznych, użycie zespołów do pobierania
próbek skażeń promieniotwórczych, biologicznych i chemicznych,
zapewnienie zbiorowej ochrony przed skażeniami oraz prowadzenie
całkowitej likwidacji skażeń. Pododdziały wojsk chemicznych mogą razić
przeciwnika miotaczami ognia oraz maskować dymem wojska własne i
obiekty. Biorą też udział w likwidacji skutków klęsk żywiołowych.
W ramach wojsk chemicznych funkcjonuje system wykrywania skażeń,
którego wybrane elementy w okresie pokoju monitorują sytuację skażeń na
terenie całego kraju. Istniejący system ratownictwa chemicznego oparty jest
o dwa Chemiczne i Radiacyjne Zespoły Awaryjne.
Podstawowymi formacjami wojsk chemicznych na szczeblu operacyjnym są
pułki i bataliony chemiczne, na szczeblu związków taktycznych kompanie
chemiczne, a na szczeblu oddziałów plutony chemiczne.
Wojska Inżynieryjne realizują zadania w ramach dwóch zasadniczych
funkcji: bojowej (wsparcia inżynieryjnego) i humanitarnej.
Pierwsza obejmuje m.in. rozpoznanie inżynieryjne przeciwnika i
terenu, budowę i pokonywanie zapór inżynieryjnych, wykonywanie
przejść w naturalnych przeszkodach terenowych, przygotowanie i
utrzymanie dróg, urządzanie i utrzymanie przepraw, rozminowanie
terenu i obiektów oraz maskowanie wojsk.
Działalność humanitarna ma charakter pokojowy i dotyczy niesienia
pomocy gospodarce i społeczeństwu zarówno w kraju jak i za
granicą, w tym: oczyszczanie terenu z przedmiotów wybuchowych i
niebezpiecznych, udział w likwidacji skutków klęsk ekologicznych i
żywiołowych, udział w misjach pokojowych w składzie sił ONZ i
NATO.
Podstawowymi formacjami wojsk inżynieryjnych na szczeblu
operacyjno-taktycznym są brygady i pułki. Wojska Lądowe posiadają
dwie brygady saperów, pułk inżynieryjny, dwa pułki drogowomostowe oraz pułk komunikacyjny.
Wojska Rozpoznania i Walki Elektronicznej zajmują się rozpoznaniem
wojskowym, walką elektroniczną, działaniami psychologicznymi
i specjalnymi oraz zabezpieczeniem geograficznym.
Głównym celem rozpoznania wojskowego jest zdobywanie danych o
przeciwniku, niezbędnych do przygotowania i skutecznego prowadzenia
działań bojowych, m.in. o ruchu wojsk przeciwnika oraz posiadanych
przez niego siłach i środkach.
Zadania te są realizowane z pomocą wyspecjalizowanych wojsk oraz
technicznych i elektronicznych środków rozpoznania. Natomiast
podstawowym zadaniem walki radioelektronicznej jest rozpoznanie
i dezorganizacja działań organów dowodzenia przeciwnika oraz ochrona
własnych wojsk przed analogicznymi działaniami.
Podstawowymi ogniwami wojsk rozpoznania i walki radioelektronicznej
Wojsk Lądowych są: na szczeblu operacyjnym - pułki rozpoznania,
bataliony WRE, na szczeblu związków taktycznych - bataliony
rozpoznawcze oraz na szczeblu oddziałów- kompanie rozpoznawcze.
SIŁY POWIETRZNE SZ RP
Ø Siły Powietrzne, jako jeden z czterech rodzajów Sił Zbrojnych RP, to dziś jedna z
najbardziej dynamicznie rozwijających się formacji Sił Zbrojnych RP.
Ø Funkcjonuje w ramach narodowego systemu obrony powietrznej oraz
zintegrowanego systemu sojuszniczego NATO.
Ø Siły Powietrzne przeznaczone są głównie do obrony przestrzeni powietrznej kraju,
prowadzenia operacji mających na celu utrzymanie przewagi w powietrzu oraz
wspierania innych rodzajów wojsk.
Ø Składają się z:
ü Wojsk Lotniczych;
ü Wojsk Obrony Przeciwlotniczej ;
ü Wojsk Radiotechnicznych.
Ø Jednostki bezpośrednio podległe Siłom Powietrznym:
ü 1 Skrzydło Lotnictwa Taktycznego Świdwin
ü 2 Skrzydło Lotnictwa Taktycznego Poznań
ü 3 Skrzydło Lotnictwa Transportowego Powidz
ü 4 Skrzydło Lotnictwa Szkolnego Dęblin
ü 3 Brygada Rakietowa Obrony
Powietrznej Warszawa
ü 3 Brygada Radiotechniczna Wrocław
ü Centrum Operacji Powietrznych Warszawa
ü Centrum Szkolenia Sił Powietrznych Koszalin
ü Szefostwo Służby Hydrometeorologicznej SZ RP
Warszawa
ü Szefostwo Służby Ruchu Lotniczego SZ RP
Warszawa
ü Centralny Poligon Sił Powietrznych Ustka
ü 21 Centralny Poligon Lotniczy Nadarzyce
ü Ogólnokształcące Liceum Lotnicze Dęblin
ü Centrum Wsparcia Teleinformatycznego SP
Warszawa
ü 1 Ośrodek Radioelektroniczny Grójec
ü 6 Batalion Chemiczny Sił Powietrznych Śrem
WOJSKA LOTNICZE - SIŁY POWIETRZNE SZ RP
ØGłównym zadaniem Wojsk Lotniczych jest zapewnienie bezpieczeństwa w obrębie
przestrzeni powietrznej, zwalczanie celów przeciwnika w powietrzu, na lądzie i wodzie,
samodzielnie bądź przy współdziałaniu z innymi rodzajami wojsk.
ØFormacja ta w głównej mierze wykonuje misje bojowe, rozpoznawcze, transportowe
(przerzut powietrzny żołnierzy, sprzętu wojskowego i uzbrojenia) i szkoleniowe.
ØW 2009 roku nastąpiła transformacja jakościowa w Wojskach Lotniczych - brygady lotnictwa
przekształcono w skrzydła lotnictwa, rozpoczęto także integrowanie baz i eskadr lotniczych w
struktury baz lotnictwa taktycznego i transportowego.
ØW wyniku transformacji powstały:
ü 1. i 2. Skrzydło Lotnictwa Taktycznego;
ü 3. Skrzydło Lotnictwa Transportowego oraz
ü 4. Skrzydło Lotnictwa Szkolnego.
Pod koniec 2010 roku wszystkie jednostki Wojsk Lotniczych funkcjonowały już w ramach nowej
struktury organizacyjnej: Baz Lotnictwa Taktycznego, Baz Lotnictwa Transportowego oraz Baz
Lotnictwa Szkolnego.
1 Skrzydło Lotnictwa Taktycznego (1SLT) - w Świdwinie.
1 SLT podlegają: 21 Baza Lotnictwa Taktycznego, w Świdwinie, 22 Baza
Lotnictwa Taktycznego w Malborku i 23 Baza Lotnictwa Taktycznego w
Mińsku Mazowieckim.
Głównym wyposażeniem 1. SLT są samoloty myśliwskie MiG-29 oraz
myśliwsko-bombowe Su-22.
2 Skrzydło Lotnictwa Taktycznego (2 SLT) - w Poznaniu.
Podlegają mu Bazy Lotnictwa Taktycznego - 31. Baza Lotnictwa
Taktycznego w Poznaniu-Krzesinach oraz 32. Baza Lotnictwa
Taktycznego w Łasku.
Użytkują najnowocześniejsze samoloty w Wojsku Polskim wielozadaniowe F-16 Block 52+ "JASTRZĄB".
3. Skrzydło Lotnictwa Transportowego (3 SLTr) - w Powidzu.
Zapewnia transport lotniczy dla wszystkich rodzajów SZ RP.
Podlegają mu 8. Baza Lotnictwa Transportowego w Krakowie, 33. Baza
Lotnictwa Transportowego w Powidzu oraz 1 GPR, 2 GRP i 3 GPR
(Grupy Poszukiwawczo-Ratownicze).
Zasadniczym wyposażeniem 3 SLTr są samoloty CASA C-295M oraz C130E Hercules.
4. Skrzydło Lotnictwa Szkolnego (4 SLSz) - w Dęblinie.
Odpowiada za szkolenie lotnicze podchorążych WSO Sił Powietrznych
w Dęblinie . Skrzydłu podlegają 41. i 42. Baza Lotnictwa Szkolnego
oraz Centrum Szkolenia Inżynieryjno-Lotniczego (CSIL).
Szkolenie lotnicze jest realizowane na samolotach turbośmigłowych
PZL-130 ORLIK oraz TS-11 ISKRA. Obecnie trwają prace mające na celu
pozyskanie samolotów szkolno-bojowych nowej generacji (LIFT).
WOJSKA OBRONY PRZECIWLOTNICZEJ - SIŁY POWIETRZNE SZ RP
ØWojska Obrony Przeciwlotniczej SP przeznaczone są do zwalczania środków napadu powietrznego (ŚNP)
przeciwnika i stanowią jeden z filarów systemu Obrony Powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej (OP RP).
Ø Do zasadniczych zadań Wojsk OPL należy osłona ważnych obiektów i centrów administracyjno-gospodarczych
państwa oraz potencjału bojowego Sił Powietrznych.
Ø Wojska OPL SP przystosowane są do prowadzenia działań bojowych w operacjach narodowych, sojuszniczych i
koalicyjnych w ramach systemu OP RP oraz systemu NATINADS (NATO Integrated Air Defence System).
Ø W 2011 roku odbyło się bezprecedensowe w historii Wojsk Rakietowych przedsięwzięcie polegające na
przeformowaniu całej struktury tych wojsk. Na bazie rozwiązanych 1 Śląskiej Brygady Rakietowej OP, 3
Warszawskiej Brygady Rakietowej OP i 61 Skwierzyńskiego Pułku Rakietowego OP oraz 78 Mrzeżyńskiego Pułku
Rakietowego OP powstała 3 Warszawska Brygada Rakietowa OP o nowej strukturze.
Składa się ona z sześciu dywizjonów rakietowych oraz jednego dywizjonu zabezpieczenia, tj:
ü 32 dr OP Olszewnica;
ü 33 dr OP Gdynia;
ü 34 dr OP Bytom;
ü 35 dr OP Skwierzyna;
ü 36 dr OP Mrzeżyno;
ü 37 dr OP Sochaczew;
ü 38 dzab OP Warszawa, od 1 stycznia 2013 r. Sochaczew.
WOJSKA OBRONY PRZECIWLOTNICZEJ - SIŁY POWIETRZNE SZ RP
W każdym nowym dywizjonie rakietowym występują trzy Zespoły Ogniowe wyposażone w zestawy
rakietowe S-125 Newa S.C. Jedynie dywizjon mrzeżyński ma dwa zestawy rakietowe Newa-SC i jeden zestaw
dalekiego zasięgu S-200 Wega. Zespoły Ogniowe zajmują się szkoleniem bojowym i utrzymywaniem
sprawności technicznej sprzętu. Zadania mobilizacyjne oraz planowanie stało się domeną wspólnego dla nich
sztabu dywizjonu. Dzięki utworzeniu „triad” uzyskana została - w sposób organizacyjny - wielokanałowość: z
jednego stanowiska dowodzenia dowódca dywizjonu może kierować równoczesnym zwalczaniem trzech
celów powietrznych przez trzy podległe mu Zespoły Ogniowe. Merytoryczny nadzór nad działalnością 3
WBROP sprawuje Szefostwo Wojsk OPL i Radiotechnicznych, które jest częścią Pionu Szkolenia Dowództwa
Sił Powietrznych.
WOJSKA RADIOTECHNICZNE - SIŁY POWIETRZNE SZ RP
ØWojska Radiotechniczne SP są przeznaczone są do prowadzenia ciągłego rozpoznania
radiolokacyjnego oraz radiolokacyjnego zabezpieczenia działań Sił Powietrznych. Rozpoznanie
radiolokacyjne realizowane jest przez ciągłą obserwację przestrzeni powietrznej wydzielonymi
siłami i środkami Wojsk Radiotechnicznych SP. Radiolokacyjne zabezpieczenie działań bojowych
SP obejmuje zabezpieczenie działań bojowych Wojsk Lotniczych i Wojsk Obrony Przeciwlotniczej
Sił Powietrznych.
ØDo zadań Wojsk Radiotechnicznych Sił Powietrznych należy:
üw czasie pokoju:
- utrzymywanie parametrów strefy rozpoznania radiolokacyjnego zgodnie z wymogami
dyrektywnymi;
- wydawanie informacji radiolokacyjnej, niezbędnej do zabezpieczenia działań dyżurnych sił i
środków SP, w tym misji AIR POLICING oraz szkolenia wojsk;
- radiolokacyjne zabezpieczenie akcji poszukiwawczo-ratowniczych (SAR);
üw czasie kryzysu i wojny:
- poprawa lub odtwarzanie parametrów strefy rozpoznania radiolokacyjnego;
- wydawanie informacji radiolokacyjnej, niezbędnej do zabezpieczenia działań bojowych
aktywnych środków walki.
WOJSKA RADIOTECHNICZNE - SIŁY POWIETRZNE SZ RP
Ø W skład Wojsk Radiotechnicznych SP wchodzi 3 Wrocławska Brygada Radiotechniczna wraz z czterema podległymi batalionami
radiotechnicznymi:
ü 3 brt w Sandomierzu;
ü 8 brt w Lipowcu;
ü 31 brt we Wrocławiu;
ü 34 brt w Chojnicach.
Ø Obecnie w Wojskach Radiotechnicznych Sił Powietrznych eksploatowanych jest kilkadziesiąt stacji radiolokacyjnych różnych
typów. Do grupy najnowocześniejszych stacji radiolokacyjnych należą wprowadzone do eksploatacji w 2007 roku stanowiące
wyposażenie posterunków radiolokacyjnych dalekiego zasięgu, urządzeni typu NUR-12M oraz mobilne stacje radiolokacyjne
średniego zasięgu typu NUR-15. Starsze urządzenia wprowadzane do eksploatacji w latach 90-tych to trój współrzędne,
przewoźne stacje radiolokacyjne typu NUR-12, odległościomierze radiolokacyjne typu NUR-31MK oraz mobilne wysokościomierze
radiolokacyjne typu NUR-41. Najstarszą grupę stacji radiolokacyjnych, eksploatowanych w pododdziałach radiotechnicznych od
początku lat 80-tych stanowią stacje kontroli rejonu lotniska AVIA W oraz mobilne stacje radiolokacyjne typu NUR-31 i NUR-31M.
Ø Do 2012 roku posterunki radiolokacyjne dalekiego zasięgu zostaną wyposażone w trzy urządzenia typu RAT-31 DL produkcji
włoskiej, pozyskane w ramach pakietu inwestycyjnego CP 5A0044 "Dostawa i instalacja radarów dalekiego zasięgu obrony
powietrznej dla nowych członków NATO" finansowanego ze środków Sojuszu.
MARYNARKA WOJENNA SZ RP
Ø Marynarka Wojenna przeznaczona jest do obrony interesów państwa na polskich
obszarach morskich, morskiej obrony wybrzeża oraz udziału w lądowej obronie wybrzeża we
współdziałaniu z innymi rodzajami sił zbrojnych w ramach strategicznej operacji obronnej.
Ø Zgodnie ze zobowiązaniami międzynarodowymi Marynarka Wojenna utrzymuje zdolności
do realizacji zadań związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa zarówno w obszarze Morza
Bałtyckiego jak i poza nim.
Ø Podstawowym zadaniem Marynarki Wojennej jest obrona i utrzymanie morskich linii
komunikacyjnych państwa podczas kryzysu i wojny oraz niedopuszczenie do blokady
morskiej kraju. W czasie pokoju Marynarka Wojenna wspiera działania Straży Granicznej w
obszarze morskich wód terytorialnych i wyłącznej strefy ekonomicznej.
Ø W ramach dostosowania sił morskich Rzeczypospolitej Polskiej do wymagań sojuszniczych,
Marynarka Wojenna dysponować będzie jednostkami zapewniającymi aktywny udział w
projekcji sił połączonych NATO i UE. Trzon struktury Marynarki Wojennej tworzą flotylle
okrętów, Brygada Lotnictwa Marynarki Wojennej, a także brzegowe jednostki wsparcia i
zabezpieczenia działań oraz ośrodki szkolne.
Ogólna struktura organizacyjna MW RP:
Ø Dowództwo Marynarki Wojennej w Gdyni oraz:
ü Centrum Operacji Morskich w Gdyni
ü 3 Flotylla Okrętów w Gdyni
ü 8 Flotylla Obrony Wybrzeża w Świnoujściu
ü Brygada Lotnictwa Marynarki Wojennej w Gdyni
ü Oddział Zabezpieczenia Marynarki Wojennej w Gdyni
ü Centrum Wsparcia Teleinformatycznego i Dowodzenia Marynarki Wojennej w Wejherowie
ü Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej w Gdyni
ü dywizjon Zabezpieczenia Hydrograficznego w Gdyni
ü 6 Ośrodek Radioelektroniczny w Gdyni
ü Zespół Informatyki Marynarki Wojennej w Gdyni
ü Akademia Marynarki Wojennej w Gdyni
ü Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej w Ustce
ü Szkoła Podoficerska Marynarki Wojennej w Ustce
ü Ośrodek Szkolenia Nurków i Płetwonurków Wojska Polskiego w Gdyni
CENTRUM OPERACJI MORSKICH
Centrum Operacji Morskich odpowiada za koordynację działań
wszystkich jednostek MW wykonujących zadania na morzu, w
powietrzu i na lądzie.
Centrum Operacji Morskich jest jednostką dowodzenia
taktycznego siłami Marynarki Wojennej podległą dowódcy MW,
stacjonującą w Gdyni. Jest odpowiedzialne za planowanie i
dowodzenie operacyjne wydzielonymi siłami MW, koordynację sił
przydzielonych do działań pokojowych i stabilizacyjnych oraz za
pełnienie Dyżurnej Służby Operacyjnej Marynarki Wojennej.
Ponadto współpracuje z pozamilitarnymi organami państwa w
zakresie ratownictwa morskiego, reagowania kryzysowego oraz
kontroli żeglugi morskiej.
3 Flotylla Okrętów w Gdyni
3 Flotylla Okrętów jest uderzeniowym związkiem taktycznym
Marynarki Wojennej. Jej siłę stanowią fregaty, korwety i okręty
podwodne wchodzące w skład dywizjonów Okrętów Bojowych i
Okrętów Podwodnych. Jednostki 3 Flotylli Okrętów odpowiadają
również za szkolenie i ratowanie na morzu (dywizjon Okrętów
Wsparcia), obronę wybrzeża (43. batalion saperów i 9. dywizjon
przeciwlotniczy) oraz zabezpieczenie logistyczne rejonu działań
(Komenda Portu Wojennego Gdynia i Baza Techniczna Marynarki
Wojennej).
Okręty 3 FO uczestniczą w NATO-wskiej operacji antyterrorystycznej
na Morzu Śródziemnym pod kryptonimem ACTIVE ENDEAVOUR
operując jako Polski Kontyngent Wojskowy w ramach sił Sojuszu.
Wchodzą również w skład elitarnych Sił Odpowiedzi NATO oraz
Stałego Zespołu Morskiego Sojuszu Północnoatlantyckiego – SNMG1
(Standing NATO Maritime Group One).
8 Flotylla Obrony Wybrzeża
8. Flotylla Obrony Wybrzeża w Świnoujściu jest związkiem taktycznym,
którego głównym zadaniem jest obrona polskich obszarów morskich,
utrzymanie reżimu operacyjnego w przybrzeżnej strefie obrony oraz
udział w obronie wybrzeża morskiego. Siły okrętowe 8. Flotylli
stacjonują w porcie wojennym w Świnoujściu.
W skład flotylli wchodzi 2. Dywizjon Okrętów TransportowoMinowych (Świnoujście), 12. Dywizjon Trałowców (Świnoujście). Siły
brzegowe Flotylli zorganizowane są w dwie specjalistyczne jednostki:
8. Dywizjon Przeciwlotniczy (Dziwnów), 8. Batalion Saperów
(Dziwnów). Zabezpieczenie logistyczne działań 8 Flotylli Obrony
Wybrzeża realizuje Komenda Portu Wojennego w Świnoujściu.
Od stycznia 2010 roku ORP „Kontradmirał Xawery CZERNICKI” z 8.
Flotylli Obrony Wybrzeża został okrętem dowodzenia Stałego Zespołu
Obrony Przeciwminowej NATO – SNMCMG-1.
Brygada Lotnictwa Marynarki Wojennej
Gdyńska Brygada Lotnictwa Marynarki Wojennej jest jednym z
trzech związków taktycznych Marynarki Wojennej.
W jej skład wchodzą: 43. Baza Lotnictwa Morskiego w Gdyni
Babich Dołach oraz 44. Baza Lotnictwa Morskiego w
Siemirowicach i Darłowie. Dowództwo brygady znajduje się w
Gdyni Babich Dołach.
Lotnictwo morskie jest wyposażone w samoloty i śmigłowce
realizujące zadania zwalczania okrętów podwodnych,
rozpoznania, wskazywania celów okrętom, ratownicze, kontroli
czystości wód Bałtyku oraz transportu ludzi i sprzętu. Więcej
informacji na stronie internetowej BLMW.
Oddział Zabezpieczenia Marynarki Wojennej jest jednostką zabezpieczenia bojowego, podlegającą
bezpośrednio dowódcy Marynarki Wojennej. Odpowiada za obronę i ochronę dowództwa i sztabu Marynarki
Wojennej, jak również za funkcjonowanie Grupy Reagowania Kryzysowego Marynarki Wojennej w czasie pokoju i
kryzysu. Oddział Zabezpieczenia Marynarki Wojennej jest spadkobiercą tradycji 1 Morskiego Pułku Strzelców.
Centrum Wsparcia Teleinformatycznego i Dowodzenia Marynarki Wojennej jest jednostką
zabezpieczenia operacyjnego, podlegającą bezpośrednio dowódcy Marynarki Wojennej. Odpowiada za całokształt
przedsięwzięć związanych z systemami łączności i informatyki Marynarki Wojennej. CWTiD MW jest spadkobiercą
tradycji 11 pułku łączności Marynarki Wojennej, 7 Rejonu Obserwacji i Łączności Hel, 8 Rejonu Obserwacji i
Łączności Świnoujście oraz Zespołu Informatyki Marynarki Wojennej, który wszedł w struktury Centrum, tworząc
kolejny jego element składowy - Oddział Informatyki CWTiD.
Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej zabezpiecza pod względem nawigacyjnym, hydrograficznym i
hydrometeorologicznym działania sił Marynarki Wojennej. Zapewnia bezpieczeństwo użytkownikom morza. Dzięki BH
MW marynarze mają m.in. mapy, wydawnictwa nawigacyjne, jak również ostrzegani są o niebezpieczeństwach
podczas żeglugi.
Dywizjon Zabezpieczenia Hydrograficznego MW jest dywizjonem morskim z autonomicznymi systemami
radionawigacyjnymi i geodezyjnymi, z własną bazą środków transportowych, podlegającym Dowódcy MW poprzez
Zastępcę Dowódcy - Szefa Sztabu MW. W skład dywizjonu wchodzą okręty ORP „Arctowski”, ORP „Heweliusz”, ORP
„Iskra”, dwa kutry i trzy motorówki hydrograficzne oraz pododdziały zabezpieczenia radionawigacyjnego,
topogeodezyjnego i transportowego.
Dywizjon wykonuje zadania z zakresu nawigacyjno-hydrograficznego zabezpieczenia działań sił MWzgodnie ze
standardami NATO i Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej (IHO) w ścisłej współpracy z Biurem
Hydrograficznym Marynarki Wojennej.
Ø Zasadnicze siły okrętowe Marynarki Wojennej :
ü fregaty rakietowe - typ OLIVER HAZARD PERRY;
ü korweta zwalczania okrętów podwodnych ORP "Kaszub;
ü korwety rakietowe - typu TARANTULA;
ü małe okręty rakietowe - typu ORKAN;
ü okręty podwodne: typu KILO; typu KOBBEN;
ü niszczyciele min projektu 206FM;
ü trałowce: typu GARDNO; typu MAMRY; typu GOPŁO;
ü okręty transportowo-minowe typu LUBLIN;
ü inne okręty (różnych typów): okręt wsparcia logistycznego ORP "Kontradmirał Xawery Czernicki; duży
zbiornikowiec ORP "Bałtyk"; okręty ratownicze: typu PIAST; typu ZBYSZKO; okręty rozpoznania
radioelektronicznego: ORP "Hydrograf"; ORP "Nawigator";
okręty hydrograficzne: ORP
"Arctowski"; ORP "Heweliusz";
szkolne: typu WODNIK; typu ISKRA;
ü w skład MW wchodzą także jednostki pomocnicze, specjalistyczne, kutry i motorówki oraz warsztaty
pływające; okręt-muzeum, niszczyciel ORP "Błyskawica".
Ø Na wyposażeniu lotnictwa Marynarki Wojennej znajdują się samoloty An-28 (M28
Bryza) w wersjach patrolowo – rozpoznawczej, monitoringu ekologicznego oraz
transportowej.
Lotnictwo Marynarki Wojennej eksploatuje kilka typów śmigłowców przeznaczonych
do wykonywania zadań zwalczania okrętów podwodnych, ratowniczych oraz
transportowych. Są to - śmigłowiec ratowniczy W-3RM "Anakonda" ; śmigłowiec
ratowniczy Mi-14PŁ/R, śmigłowiec pokładowy ZOP Kaman SH-2G, śmigłowiec ZOP
Mi-14PŁ oraz śmigłowce W-3T i Mi-17.
BATALIONY SAPERÓW MARYNARKI WOJENNEJ
Bataliony saperów przeznaczone są do zabezpieczenia inżynieryjnego działań sił Marynarki Wojennej.
Realizowane zadania to: wykrywanie i likwidacja niewybuchów i niewypałów; tworzenie
przeciwdesantowych zapór inżynieryjnych i minowych; urządzanie i utrzymanie stanowisk rozładunku
oraz załadunku sprzętu i materiałów na okręty z nieprzygotowanego brzegu; urządzanie przepraw
pontonowych i desantowych; prowadzenie prac fortyfikacyjnych; budowa mostów niskowodnych;
organizacja punktów poboru i oczyszczania wody; likwidacja zniszczeń oraz rozpoznanie inżynieryjne sił
przeciwnika.
8. Batalion Saperów - jest jedną z najstarszych jednostek Marynarki Wojennej. Powstał w czasie II
Wojny Światowej jako 3. Samodzielny Batalion Saperów w Sielcach w roku 1943. W roku 1957 batalion
zmienił miejsce postoju z Wejherowa na Dziwnów i w tym garnizonie stacjonuje do dnia dzisiejszego.
Od 1977 roku batalion podlega strukturalnie 8 Flotylli Obrony Wybrzeża.
43. Batalion Saperów - swoje tradycje i historie batalion wywodzi ze 115. Kompanii EksploatacyjnoNaprawczej która rozkazem Dowódcy Wojska Polskiego z 1955 roku. została sformowana na bazie
wydzielonej kompanii z 8. Batalionu Saperów. W 2005 r. podjęto decyzję o przeniesieniu batalionu z
Helu do Rozewia gdzie jednostka stacjonuje do dziś. Jednostka należy do struktur 3 Flotylli Okrętów.
DYWIZJONY PRZECIWLOTNICZE MARYNARKI WOJENNEJ
Dywizjony przeciwlotnicze przeznaczone są do osłony działań Marynarki Wojennej przed atakami
z powietrza.
Realizowane zadania to: osłona stanowisk dowodzenia Marynarki Wojennej; osłona baz
morskich i punktów manewrowego bazowania oraz zwalczanie pojedynczych lub grupowych
celów powietrznych na małych i średnich wysokościach.
8. Dywizjon Przeciwlotniczy jest samodzielnym oddziałem taktyczno–ogniowym 8. Flotylli
Obrony Wybrzeża. W Marynarce wojennej funkcjonuje od roku 1974. Jednostka stacjonuje w
Dziwnowie.
9. Dywizjon Przeciwlotniczy powstał w roku 1974, kiedy to na bazie rozformowywanej 5. Baterii
Artylerii Stałej nakazano sformować 9. Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej. Po wielu
przekształceniach i zmianach w 2006 roku został podporządkowany 3 Flotylli Okrętów i
stacjonuje w Ustce.
WOJSKA SPECJALNE SZ RP
Ø Wojska Specjalne powołane zostały Ustawą z dnia 24 maja 2007 o zmianie
Ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o
zmianie niektórych innych ustaw. Zgodnie z zapisami Ustawy z dnia 24 maja 2007
roku sił wydzielanych z Wojsk Specjalnych nie podporządkowuje się Dowódcy
Operacyjnemu Sił Zbrojnych.
Ø Funkcje dowodzenia Wojskami Specjalnymi realizuje Dowództwo Wojsk
Specjalnych. Dzięki temu Wojska Specjalne mogą realizować samodzielne
operacje specjalne wspierane przez inne rodzaje Sił Zbrojnych na zasadach
zbliżonych do operacji prowadzonych przez Dowódcę Operacyjnego SZ.
Ø Wojska Specjalne Rzeczypospolitej Polskiej są prawdopodobnie jedynym na
świecie wyodrębnionym rodzajem sił zbrojnych nie wchodzącym w skład
marynarki czy wojsk lądowych.
Misja
Prowadzenie operacji specjalnych w wymiarze narodowym, sojuszniczym lub koalicyjnym,
samodzielnie lub we współdziałaniu z innymi komponentami sił zbrojnych w okresie pokoju, kryzysu i wojny,
w kraju i poza jego granicami.
Zadania
ü Opracowanie koncepcji rozwoju i użycia wojsk przeznaczonych do prowadzenia działań specjalnych oraz
nadzór nad procesem szkolenia żołnierzy z jednostek specjalnych;
ü Realizowanie i koordynacja przedsięwzięć związanych z użyciem jednostek specjalnych poza granicami
oraz w kraju w tym przygotowaniem współdziałania polskich wojsk specjalnych do współdziałania w
ramach Wielonarodowych Połączonych Sił Operacji Specjalnych NATO i Unii Europejskiej;
ü Nadzorowanie poziomu zdolności bojowej sił i środków przeznaczonych do działań specjalnych oraz
określanie potrze w zakresie uzbrojenia, wyposażenia, szkolenia i prowadzenia ćwiczeń;
ü Opracowanie zasad rekrutacji do jednostek specjalnych, a także określenie kierunków kształcenia i
doskonalenia kadry tych jednostek.
Ø Dowództwu Wojsk Specjalnych (Kraków) podlegają następujące jednostki
wojskowe:
ü Jednostka Wojskowa Agat (Gliwice)
ü Jednostka Wojskowa Formoza (Gdynia)
ü Jednostka Wojskowa Grom (Warszawa, Gdańsk)
ü Jednostka Wojskowa Komandosów (Lubliniec)
ü Jednostka Wojskowa Nil (Kraków)
Wsparcie śmigłowcowe transportowe i ogniowe z powietrza na rzecz Wojsk Specjalnych będzie
prowadzić (wchodząca w skład 33 BLTr) 7 Eskadra Działań Specjalnych obecnie rozwijana.
Jednostka Wojskowa Komandosów
8 października 1993 roku szef sztabu Generalnego Wojska Polskiego wydał rozporządzenie o
formowaniu nowej jednostki: 1. Pułku Specjalnego. Jednostka osiągnęła gotowość do zadań
bojowych w roku 1994, a 23 listopada 1995 roku Prezydent na wniosek Ministra Obrony
Narodowej przyznał nowej jednostce sztandar.
Jednostka jest kontynuatorem tradycji następujących formacji: 1 Polskiego Samodzielnego
Batalionu Specjalnego , Batalionu Armii Krajowej PARASOL , Samodzielnej Kompanii
COMMANDO oraz Batalion Armii Krajowej ZOŚKA.
1. Pułk Specjalny Komandosów z Lublińca był jednostką podległą bezpośrednio Dowódcy Wojsk
Specjalnych przeznaczoną do prowadzenia działań specjalnych w kraju i poza jego granicami w
warunkach pokoju, kryzysu i wojny.
Pułk specjalizował się w następujących obszarach działalności:
• Rozpoznanie specjalne;
• Akcje bezpośrednie, szczególnie o charakterze dywersyjnym;
• Wsparcie militarne;
• Działania niekonwencjonalne.
Z dniem 1 października 2011 roku 1 Pułk Specjalny Komandosów przeformowany została do
nowego etatu i otrzymał nazwę Jednostka Wojskowa Komandosów.
Jednostka Wojskowa GROM
Jednostka Wojsk Specjalnych, sformowana 13 lipca 1990. Właściwe rozwinięcie skrótu GROM
to: Grupa Reagowania Operacyjno-Manewrowego.
Jest to pierwsza polska jednostka, która zorganizowana została według najlepszych wzorców
amerykańskich i brytyjskich. Formacja przygotowana jest do wszechstronnego prowadzenia
operacji specjalnych, akcji bezpośrednich i misji antyterrorystycznych w warunkach pokoju,
kryzysu i wojny.
GROM działa w czteroosobowych zespołach. Zespoły te składają się z doskonale wyszkolonych
i wyposażonych komandosów, z których każdy posiada oprócz ogólnego wyszkolenia po 2
specjalności, np. radiotelegrafisty, strzelca wyborowego, sapera, chemika, medyka, kierowcy.
W skład grupy wchodzą także analitycy, elektronicy, informatycy, specjaliści od materiałów
wybuchowych i technicy. To właśnie dzięki nim możliwe jest współdziałanie poszczególnych
zespołów. Każdy z żołnierzy jest profesjonalistą w prowadzeniu działań specjalnych.
Żołnierze GROM-u zdobywają doświadczenie poprzez udział w misjach i wspólne szkolenia z
najlepszymi jednostkami specjalnymi na świecie.
GROM od początku istnienia jest formacją w pełni zawodową. Zapewniło to najwyższy możliwy
w Siłach Zbrojnych stopień wyszkolenia i przygotowania do zróżnicowanych zadań w kraju i
poza jego granicami. Jednostka podlega bezpośrednio pod rozkazy Dowódcy Wojsk
Specjalnych.
Jednostka Wojskowa FORMOZA
Jednostka wywodzi swoje korzenie z utworzonego w 1974 roku, Zespołu Badawczego ds.
Płetwonurków Morskich. Po przejściu w październiku 2007 roku z Marynarki Wojennej w
struktury Wojsk Specjalnych, jednostka zmieniła nazwę na Morską Jednostkę Działań
Specjalnych (MJDS).
Ze względu na wyszkolenie, wyposażenie i tryb działania członkowie MJDS zwani są często
"Polskimi Fokami" i porównywani do legendarnego oddziału US Navy Seals. Ze względu na
długotrwałe i kosztowne szkolenie jednostka jest w 100% zawodowa.
JW FORMOZA podobnie jak inne formacje specjalne przygotowana jest do prowadzenia
działań w warunkach pokoju, kryzysu i wojny. Ze względu na swą specyfikę może być
wykorzystana zarówno w operacjach o charakterze wodnym, jak i wodno-lądowym.
Żołnierze JW FORMOZA brali do tej pory udział w akcjach związanych z ochrona polskich
statków uczestniczących w operacji irackiej. Najczęściej współdziałają i współpracują z
oddziałem morskim jednostki GROM, żołnierzami JW Komandosów i podobnymi
jednostkami armii państw NATO.
Z dniem 1 października 2011 roku Morska Jednostka Działań Specjalnych przeformowana
została do nowego etatu i otrzymała nazwę Jednostka Wojskowa Formoza.
Jednostka Wojskowa NIL
Jednostka powstała 2 grudnia 2008 roku jako Jednostka Wsparcia Dowodzenia i Zabezpieczenia
Wojsk Specjalnych.
Jej zasadniczym zadaniem jest realizacja zadań wsparcia informacyjnego, dowodzenia i
zabezpieczenia logistycznego operacji specjalnych prowadzonych przez Wojska Specjalne w kraju
oraz poza jego granicami, w układzie narodowym i sojuszniczym.
Zasadnicze obszary działalności Jednostki Wojskowej NIL: organizowanie i realizowanie
przedsięwzięć związanych z systemem dowodzenia wojsk specjalnych; zabezpieczenie
informacyjne operacji specjalnych poprzez wydzielenie elementów wsparcia dla zadaniowych
zespołów bojowych oraz komponentów wojsk specjalnych; zabezpieczenie systemu dowodzenia i
kierowania komponentów wojsk specjalnych w misjach i operacjach realizowanych w ramach
kontyngentów i zobowiązań sojuszniczych; organizowanie systemu zabezpieczenia logistycznego
na potrzeby funkcjonowania jednostek wojsk specjalnych oraz realizacji operacji specjalnych;
zabezpieczenie finansowe i logistyczne jednostki oraz Dowództwa Wojsk Specjalnych oraz
realizowanie zakupów na potrzeby wojsk specjalnych.
JW. NIL dziedziczy tradycje Kedywu KG AK i jej twórcy i pierwszego dowódcy - gen. bryg. Augusta
Emila Fieldorfa „NILA”.
Z dniem 1 października 2011 roku Jednostka Wsparcia Dowodzenia i Zabezpieczenia Wojsk
Specjalnych przeformowana została do nowego etatu i otrzymała nazwę Jednostka Wojskowa NIL.
Jednostka Wojskowa AGAT
Jednostkę utworzono na mocy Decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 marca
2011r.
Jednostka sformowana została w oparciu o zasoby osobowe rozformowanego
Oddziału Specjalnego Żandarmerii Wojskowej w Gliwicach.
Z dniem 1 lipca 2011 roku weszła w podporządkowanie Dowództwa Wojsk
Specjalnych.
Jednostka Wojskowa AGAT jest jednostką o charakterze powietrznodesantowym.
Przeznaczona jest do realizacji zadań zapewniających wsparcie bojowe (kinetyczne)
operacji specjalnych prowadzonych przez Wojska Specjalne, a także wykonywania
akcji bezpośrednich na tyłach i w ugrupowaniu przeciwnika na wskazane cele.
Ponadto może prowadzić operacje przeciw terrorystyczne, przeciw partyzanckie i
ochrony krytycznej infrastruktury Państwa.
W swojej strukturze posiada zespoły szturmowe, pododdziały wsparcia
przeciwpancernego, przeciwlotniczego, artyleryjskiego, naprowadzania lotnictwa i
ognia artylerii.
NARODOWE SIŁY REZERWOWE (NSR) SZ RP
Ø Obywatelska ochotnicza formacja wojskowa powstała w Polsce w 2 połowie 2010
roku na mocy zmian w ustawie o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej
Dz. U. z 1967 r. Nr 44, poz. 220.
Ø Narodowe Siły Rezerwowe tworzą żołnierze rezerwy, którzy ochotniczo zawarli kontrakt
na pełnienie służby wojskowej w rezerwie i pozostają w dyspozycji do wykonywania zadań
w przypadku realnych zagrożeń militarnych i niemilitarnych, zarówno w kraju, jak i poza
granicami państwa.
Ø Jest to wyselekcjonowany, ochotniczy zasób żołnierzy rezerwy, posiadających przydziały
kryzysowe na określone stanowiska służbowe w jednostkach wojskowych.
Ø Podstawowe zadania NSR wynikają z przeznaczenia Sił Zbrojnych i realizacji przez nie
konstytucyjnych zadań w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa kraju i potrzeb obronnych
państwa.
Ø Narodowe Siły Rezerwowe stanowią także wzmocnienie potencjału jednostek wojskowych
realizujących zadania z zakresu zarządzania kryzysowego, tj. biorących udział w: zwalczaniu
klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków, ochronie mienia oraz zdrowia i życia ludzkiego,
akcjach poszukiwawczych oraz ratowniczych, a także w oczyszczaniu terenu z materiałów
wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego oraz ich unieszkodliwianiu.
Ø Ponadto żołnierze NSR służyć będą uzupełnianiu stanowisk wojskowych w strukturach
polskich kontyngentów wojskowych poza granicami państwa.
NARODOWE SIŁY REZERWOWE (NSR) SZ RP
Ø Służba przygotowawcza została wprowadzona w celu
gromadzenia zasobów osobowych na potrzeby Narodowych Sił
Rezerwowych.
Ø Ten nowy rodzaj służby wojskowej jest przeznaczony przede
wszystkim dla ochotników, którzy zamierzają podjąć obowiązki w
ramach NSR, lecz wcześniej nie pełnili jakiegokolwiek rodzaju
czynnej służby wojskowej.
Ø Służba przygotowawcza wychodzi również naprzeciw
oczekiwaniom osób, które identyfikują się ze służbą wojskową,
jednak nie zamierzają na stałe wiązać się z zawodem żołnierza.
Ø Czas trwania służby przygotowawczej wynosi:
ü dla żołnierza kształcącego się na oficera – do sześciu miesięcy;
ü dla żołnierza kształcącego się na podoficera – do pięciu
miesięcy;
ü dla żołnierza kształcącego się na szeregowego – do czterech
miesięcy.
ŻANDARMERIA WOJSKOWA SZ RP
W sierpniu 2001 roku Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił Ustawę o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych
organach porządkowych, w której szczegółowo określono właściwość, zadania oraz obowiązki i uprawnienia Żandarmerii
Wojskowej w Siłach Zbrojnych RP.
Na podstawie Ustawy wcielono w życie okołoustawowe akty prawne co do wykonywania zadań przez
Żandarmerię Wojskową (rozporządzenia i zarządzenia) oraz porozumienia wewnątrzresortowe i międzyresortowe szczegółowo
regulujące zasady współpracy Żandarmerii Wojskowej z innymi podmiotami bezpieczeństwa i porządku publicznego.
Ø Zgodnie z artykułem 3 ustawy Żandarmeria Wojskowa jest uprawniona do
wykonywania zadań należących do jej zakresu działania w stosunku do:
ü żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową;
ü żołnierzy nie będących w czynnej służbie wojskowej w czasie noszenia przez nich
mundurów oraz odznak i oznak wojskowych;
ü pracowników zatrudnionych w jednostkach wojskowych:
- w związku z ich zachowaniem się podczas pracy w tych jednostkach,
- w związku z popełnieniem przez nich czynu zabronionego przez ustawę pod
groźbą kary, wiążącego się z tym zatrudnieniem;
ü osób przebywających na terenach lub w obiektach wojskowych;
ü innych osób podlegających orzecznictwu sądów wojskowych;
ü osób nie będących żołnierzami, jeżeli współdziałają z osobami wyżej
wymienionymi, w popełnieniu czynu zabronionego przez ustawę pod groźbą kary
albo tez jeżeli dokonują czynów zagrażających dyscyplinie wojskowej albo czynów
przeciwko zdrowiu lub życiu żołnierza albo mieniu wojskowemu;
ü żołnierzy sił zbrojnych państw obcych przebywających na terytorium RP oraz
członków ich personelu cywilnego, jeżeli pozostają w związku z pełnieniem
obowiązków służbowych.
INSPEKTORAT WSPARCIA SZ RP
Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych
ØJest jednostką organizacyjną podległą Ministrowi Obrony
Narodowej.
ØJako dowództwo (na poziomie rodzaju sił zbrojnych) jest
bezpośrednio podległe Szefowi Sztabu Generalnego, powołane w
celu planowania pełnego zabezpieczenia logistycznego
funkcjonowania Sił Zbrojnych.
ØSiedziba dowództwa mieści się w Bydgoszczy.
ØFormowanie Inspektoratu rozpoczęto 6 października 2006 roku.
Gotowość do działania Inspektorat osiągnął 1 lipca 2007 roku,
przejmując zadania logistyczne od dowództw rodzajów sił
zbrojnych.
ØObecnie nie wykonuje zadań związanych z zabezpieczeniem
medycznym, gdyż zadania te wykonuje Inspektorat Wojskowej
Służby Zdrowia.
Ø Do zadań Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych
należy:
ü organizowanie i kierowanie systemem wsparcia logistycznego Sił
Zbrojnych, w tym zabezpieczeniem jednostek wojskowych użytych
lub przebywających poza granicami państwa
ü kierowanie procesem planowania i realizacji zadań wynikających z
pełnienia funkcji państwa-gospodarza (HNS) i państwa
wysyłającego
ü zarządzanie obroną terytorialną, wydzielonymi siłami inżynierii
wojskowej i obrony przed bronią masowego rażenia
ü kierowanie terenowymi organami wykonawczymi Ministerstwa
Obrony Narodowej w sprawach operacyjno-obronnych i rządowej
administracji niezespolonej (terenowymi organami administracji
wojskowej)
ü W skład wewnętrznej struktury organizacyjnej Inspektoratu
Wsparcia wchodzą cztery piony funkcjonalne: pion Szefa Sztabu,
pion Szefa Logistyki, Szefostwo Infrastruktury i Szefostwo
Finansów.
Jednostki i instytucje bezpośrednio podporządkowane:
ü Szefostwo Transportu i Ruchu Wojsk - Centrum Koordynacji Ruchu Wojsk (STiRW - CKRW);
ü Wojskowe Oddziały Gospodarcze (WOG) - nr 2 Wrocław, nr 4 Gliwice, nr 5 Dęblin, nr 6 Ustka, nr 12 Toruń, nr
13 Grudziądz, nr 15 Szczecin, nr 16 Drawsko Pomorskie, nr 22 Olsztyn, nr 24 Giżycko, nr 26 Zegrze, nr 31
Zgierz, nr 33 Nowa Dęba, nr 34 Rzeszów, nr 35 Kraków, nr 43 Świętoszów, nr 44 Krosno Odrzańskie oraz nr 45
Wędrzyn;
ü Rejonowe Zarządy Infrastruktury – Bydgoszcz, Gdynia, Kraków, Lublin, Olsztyn, Szczecin, Wrocław, Zielona
Góra;
ü Stołeczny Zarząd Infrastruktury Warszawa;
ü Wojskowy Zarząd Infrastruktury Poznań;
ü 12 Terenowe Oddziały Lotniskowe - nr 12 w Warszawie, nr 17 w Gdańsku;
ü Wojskowy Ośrodek Badawczo-Wdrożeniowy Służby Mundurowej w Łodzi;
ü Wojskowy Ośrodek Badawczo-Wdrożeniowy Służby Żywnościowej w Rembertowie.
Dziękuję za uwagę

System_obronności - Edukacja dla Bezpieczeństwa

Transkrypt

Podobne dokumenty

Praca z uczniem zdolnym - Olimpiada Informatyczna Gimnazjalistów