Vademecum singla

Vademecum singla
Życie w pojedynkę
W drodze do pary
Magdalena Giedrojć
Zapraszamy do przejrzenia książki.
Do poruszania się po dokumencie użyj klawiszy [PgUp] i [PgDn].
Kliknij, aby wyświetlić notkę o prawach autorskich
Copyright © Wydawnictwo RM
Kliknij tutaj, aby kupić tę książkę
Vademecum singla (Magdalena Giedrojć)
www.rm.com.pl
Kliknij tutaj, aby kupić tę książkę
Vademecum singla
Magdalena Giedrojć
Copyright © 2009 by Wydawnictwo RM
All rights reserved
Wydawnictwo RM, 03-808 Warszawa, ul. Mińska 25
[email protected]
www.rm.com.pl
Żadna część tej pracy nie może być powielana i rozpowszechniana, w jakiejkolwiek
formie i w jakikolwiek sposób (elektroniczny, mechaniczny) włącznie z fotokopiowaniem, nagrywaniem na taśmy lub przy użyciu innych systemów, bez pisemnej zgody wydawcy.
Wszystkie nazwy handlowe i towarów występujące w niniejszej publikacji są znakami towarowymi zastrzeżonymi lub nazwami zastrzeżonymi odpowiednich firm odnośnych właścicieli.
Wydawnictwo RM dołożyło wszelkich starań, aby zapewnić najwyższą jakość tej
książce, jednakże nikomu nie udziela żadnej rękojmi ani gwarancji. Wydawnictwo
RM nie jest w żadnym przypadku odpowiedzialne za jakąkolwiek szkodę będącą następstwem korzystania z informacji zawartych w niniejszej publikacji, nawet jeśli
Wydawnictwo RM zostało zawiadomione o możliwości wystąpienia szkód.
ISBN 978-83-7243-671-9
Edytor: Marta Stefańska-Parafiniuk
Redaktor prowadzący: Justyna Mrowiec
Redakcja: Marta Stefańska-Parafiniuk
Korekta: Anna Ochendalska
Koordynator prac graficznych: Grażyna Jędrzejec
Projekt okładki: Grażyna Jędrzejec
Projekt graficzny książki i ilustracje: Agata Chmielewska
Redaktor techniczny: Beata Donner-Soska
Skład: Dorota Rafalska
Druk i oprawa: Oficyna Wydawnicza READ ME – Drukarnia w Łodzi,
Olechowska 83, (42) 649-33-91, [email protected], http://druk.readme.pl
Wydanie I
Warszawa 2009
10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
Vademecum singla (Magdalena Giedrojć)
www.rm.com.pl
Kliknij tutaj, aby kupić tę książkę
Spis treści
Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8
Część I. W kręgu nieparzystych . . . . . . . . . . 9
Rozdział pierwszy. Singiel, czyli kto? . . . . . . . . . . . . . .11
Bez zobowiązań . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
Panna i kawaler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
Wolni z odzysku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12
Niby w parze, ale single . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
W oczekiwaniu na powrót . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15
Kiedy nadchodzi koniec, czyli separacja . . . . . . . . . . . . 17
Rozdział drugi. Solista wśród ludzi . . . . . . . . . . . . . . .18
Ja singiel, ty singiel... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18
Miłość bywa zaraźliwa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
Rozdział trzeci. Uwaga, singiel!. . . . . . . . . . . . . . . . . .21
Najważniejszy jesteś TY . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
Część II. Życie w pojedynkę . . . . . . . . . . . . 25
Rozdział pierwszy. Singiel w pracy . . . . . . . . . . . . . . .27
Dyżurny strażak . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
Szkoła basenowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
Szkoła konfabulacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31
Vademecum singla (Magdalena Giedrojć)
www.rm.com.pl
Kliknij tutaj, aby kupić tę książkę
Nadmiar na własne życzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31
Zauważ sygnały . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32
Jak z tym walczyć? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33
Plusy do kwadratu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
Spokojna kontrola nad czasem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
Przyjemny rozwój . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
Wartościowa dyspozycyjność . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
Miła grubość portfela . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36
Silna pozycja przetargowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36
Bieg z przeszkodami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
Ten to ma za dobrze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
Coś mu widocznie dolega . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38
Trzeba mu pomóc . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
On mnie zrozumie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
Rozdział drugi. Singiel w podróży . . . . . . . . . . . . . . . .41
Odwaga nagrodzona . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41
Zorganizuj mi to! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42
Spotkanie z agentem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42
Dla singli czy dla „normalnych”? . . . . . . . . . . . . . . . . . 43
Wybieramy stronę świata . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44
Miejsce zakwaterowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44
Sprawdzamy otoczenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46
Szukamy dopłat . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
Nocleg z towarzystwem lub bez . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48
Kilka istotnych rad . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49
Urlop w ruchu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
Na własną rękę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
Przede wszystkim bezpieczeństwo . . . . . . . . . . . . . . . . 53
Porządny rekonesans . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53
Spokojna droga . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
Tanie spanie? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
Kilka dobrych rad . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
Wędrówki krajowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
Vademecum singla (Magdalena Giedrojć)
www.rm.com.pl
Kliknij tutaj, aby kupić tę książkę
Rozdział trzeci. Singiel w domu. . . . . . . . . . . . . . . . . .59
Niebezpieczeństwa domowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
Dom niczym twierdza . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
Nie zaszkodzi ubezpieczenie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62
Uwaga, awaria! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65
Najważniejsze pod ochroną . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67
Plastikowy klucz do skarbca . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67
Papiery na wagę złota . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68
Klucze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69
Własna osoba rzecz święta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70
Sztuka uników . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70
Trudna konfrontacja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71
Kłopot na czterech kółkach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 72
Pomoc na wagę złota . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73
Kiedy auto znika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73
Stłuczka i wypadek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74
W strefie choroby . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75
Mapa pierwszej pomocy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75
Wsparcie pakietowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76
Zakupy w sytuacji awaryjnej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77
Informacja ratuje życie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77
Przygody kuchenne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77
Jedna szósta przepisu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78
Lodówka pełna drobiazgów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78
Miksy w roli głównej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79
Dodatkowy domownik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80
Samotny rodzic . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80
Przyjaciele czy krwiopijcy? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82
Kudłaty lokator . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 83
Rozdział czwarty. Singiel w wolnym czasie . . . . . . . .86
Weekend bez obowiązków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86
Inspirujące lenistwo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86
Vademecum singla (Magdalena Giedrojć)
www.rm.com.pl
Kliknij tutaj, aby kupić tę książkę
Wśród przyjaciół i znajomych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87
Czas na pasje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87
Samotne wyjścia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88
Przy świątecznym stole . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88
Kiedy rodzina atakuje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 89
Asertywność w granicach normy . . . . . . . . . . . . . . . . . 89
Strategiczna ucieczka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90
Część III. W drodze do pary . . . . . . . . . . . . 91
Rozdział pierwszy. Zacznij od spojrzenia
w głąb siebie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .93
Bardzo się boję, choć bardzo chcę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94
Przebudzenie doświadczonego yuppie . . . . . . . . . . . . . . . . 96
Dobrze mi w pojedynkę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 98
To boli, zmieńmy temat . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 100
Rozdział drugi. Najtrudniejsze są początki . . . . . . . .103
Szczypta szczerości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104
Singiel przestraszony . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104
Singiel przyzwyczajony . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 105
Singiel zachwycony . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 106
Akcja poszukiwanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 106
Rozpoznanie terenu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107
Odświeżający przeciąg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
Krok za próg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 111
Rozdział trzeci. Podryw, flirt i inne zabawy . . . . . . . .114
Nie broń się! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 114
Pan podbija, pani czeka? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115
Panowie, do dzieła! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115
Vademecum singla (Magdalena Giedrojć)
www.rm.com.pl
Kliknij tutaj, aby kupić tę książkę
Przeszkody usunięte, zaczynamy... . . . . . . . . . . . . . . . 116
Miłe panie, czas zacząć grę! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 119
Dodatkowe wsparcie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 121
Biuro matrymonialne – spokój i dyskrecja . . . . . . . . . 121
Internet – nowoczesna przyjaźń . . . . . . . . . . . . . . . . . 124
Inne twarze Internetu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 137
Czas na spotkanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 139
Rozdział czwarty. Strategia randkowa. . . . . . . . . . . .141
Spotkanie z lustrem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141
Randka – grunt to dobra organizacja . . . . . . . . . . . . . . . . 145
Jak się umówić? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 146
Randka zasiadana . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 147
Randka kulturalna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 153
Randka w gronie znajomych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 154
Randka w ruchu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 154
O czym rozmawiać? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 155
Damsko-męski przekładaniec . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 157
I co dalej? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 158
Vademecum singla (Magdalena Giedrojć)
www.rm.com.pl
Kliknij tutaj, aby kupić tę książkę
W środowiskach bardzo tradycyjnych koniec edukacji oznaczał dla panien koniec swobody, podczas gdy kawalerowie
mogli jeszcze przez jakiś czas cieszyć się niezależnością.
Dziś nadal są środowiska, w których starą panną nazywa
się już dwudziestolatkę, ale zasadniczo granica wieku zawierania małżeństw została przesunięta o kilka, a gdzieniegdzie nawet kilkanaście lat. Na wsiach i w małych miasteczkach dziewczyna w wieku 25 lat zaczyna być poważną
kandydatką na starą pannę, ale w większych miastach nawet samotnym kobietom po trzydziestce nie przypina się
tej niesympatycznej etykiety. Kawalerowie mają jeszcze łatwiej, bo nieżonaty pan przed czterdziestką, o ile nie zachowuje się jak safandułowaty maminsynek, nie budzi złych
skojarzeń i nie wywołuje komentarzy. Słowem, współczesne panny i kawalerowie mają prostsze życie niż ich krewni
z pokolenia rodziców czy nawet starsze rodzeństwo. Łatwiej
im też dotrzeć do większej liczby poszukujących, na pomoc
przychodzą bowiem media, na czele z Internetem, w którym serwisy towarzyskie mnożą się i rozrastają, a największe z nich zapewniają ponad milion ofert. Jednak duży
wybór i społeczne przyzwolenie na dłuższe niż kiedyś szukanie sprawia, że przed singlami pojawia się niebezpieczeństwo uzależnienia od niezależności. Osoba, która dawniej
uznana byłaby za dar niebios, dziś podlega tak szczegółowym porównaniom, że traci swój urok i niepowtarzalność.
Pogubieni w nadmiarze czasami odrzucamy to, co cenne,
w nadziei, że na naszej drodze pojawi się ktoś bardziej wartościowy. I to chyba główny problem współczesnych panien
i kawalerów.
Już cię nie chcę
Kiedyś rozwody były mniej akceptowane społecznie, więc
rzadsze. Poza tym jeśli już dochodziło do rozwodu, to jego
przyczyny bywały naprawdę bolesne – zdrada czy przemoc
domowa naznaczały piętnem nierzadko na całe dalsze życie.
Dziś nadal ludzie rozwodzą się z poważnych powodów, jednak coraz więcej osób akceptuje rozpadanie się małżeństw
z przyczyn znacznie mniej dramatycznych, np. różnicy charakterów. Przyzwolenie na częstsze niż kiedyś kończenie
związków sakramentalnych skutkuje tym, że rozrasta się
segment singli z odzysku. To grupa, w której spotykają się
bardzo różni ludzie – rozczarowani niepowodzeniami i pełni zapału do budowania kolejnych związków; trzydziestolatkowie, którzy nie przetrwali pierwszych małżeńskich kryzysów, i znacznie starsi od nich „wyjadacze”, dla których
przełomowy okazał się dopiero kryzys wieku średniego. Są
wśród nich zarówno niedojrzali poszukiwacze przygód, jak
i ciężko doświadczeni przez los, otwarci na kolejne uczucia
i marzący o znalezieniu się na uboczu wydarzeń, porzucający i porzucani. Często łączy ich to, że zdążyli już zostać rodzicami i teraz próbują pogodzić swoje macierzyństwo czy ojcostwo z poszukiwaniem nowej miłości. Na szczęście stygmat
rozwodnika nie jest już dzisiaj przekleństwem i nie wyklucza dalszej aktywności uczuciowej, co jeszcze niedawno było
nie do pomyślenia w wielu środowiskach bardziej tradycyjnych. Związek z rozwodnikiem nie uchodzi za mniej wartościowy czy wręcz desperacki, a problemem dla osoby związanej z rozwiedzionym nie jest już wstyd, lecz zaakceptowanie
przeszłości partnera, w tym przede wszystkim dzieci z poprzedniego związku.
Wolni z odzysku
Byłeś dla mnie wszystkim
Z innymi trudnościami zmagają się single po przejściach.
Należą do nich rozwodnicy oraz wdowcy płci obojga i wieku dowolnego – wbrew pozorom nie są to tylko osoby starsze i bierne. To ogromna i niestety powiększająca się grupa
nieparzystych.
Wdowieństwo jest najsmutniejszym rodzajem singielstwa,
bo wiąże się z nieodwracalną utratą kogoś kochanego, często miłości życia. Rozwodnik wycofuje się ze związku, bo
przestał on być porywający i satysfakcjonujący, wdowiec
traci często to, co zapewnia mu największe szczęście. Nie
12
Vademecum singla (Magdalena Giedrojć)
13
www.rm.com.pl
Kliknij tutaj, aby kupić tę książkę
gdy sparowani i rodzinni współpracownicy będą wychodzić
znacznie wcześniej.
Nawet jeśli choroby dzieci i problemy rodzinne nie są wymyślone – a tak jest zazwyczaj – trudno oczekiwać, by osoby
pojedyncze brały na siebie wszelkie ciężary zawodowe z tego wynikające. To prawda, że zostanie dwie godziny dłużej
w pracy najczęściej nie jest dla singla wielkim problemem,
a rodzicowi chorego dziecka różnicę robi każde dziesięć minut. Zbyt często jednak ludzie poprawiają swoją sytuację
kosztem innych, wykorzystując społeczne przyzwolenie na
przerzucanie dodatkowych obowiązków na osoby żyjące
w pojedynkę.
Fakt, że współpracownicy starają się łatać swoje szczęście rodzinne wolnym czasem singla to tylko połowa jego zawodowego „nieszczęścia”. O drugą część troszczy się przełożony, który w singlu widzi kandydata na pracownika miesiąca.
Wszak jest on – zdaniem szefa – zawsze dyspozycyjny, chętny,
skoncentrowany na pracy i pozbawiony innych zmartwień.
Bez względu na to, czy szef należy do grupy pasjonatów, czy
spryciarzy, singiel zawsze może liczyć na jego zainteresowanie w zakresie wyznaczania nowych zadań. Nadgodziny singla nie budzą współczucia, szybko też znajdują usprawiedliwienie w stylu: „on przecież i tak nie ma co robić w domu,
a dzięki temu czegoś nowego się nauczy”. Co bardziej „kreatywny” przełożony wmówi sobie i otoczeniu, że wieczory w pracy to dla singla początek wielkiej kariery, którą zawdzięcza rzecz jasna swemu szefowi. Prawda jest taka, że
choć szef może i ma ochotę zostawić na dłużej w pracy wielu
swoich pracowników, argumenty parzystych są bardziej akceptowalne niż singli i to ci ostatni są najczęściej skazani na
jego „wyroki”.
Oczywiście są świetne firmy i profesjonalni przełożeni, ale
niestety nie każdy ma szczęście pracować w takim gronie.
Jeżeli zatem pojawiają się problemy, choćby takie jak zasygnalizowane powyżej, trzeba się bronić. Jak? Są dwie szkoły:
„basenowa” i „konfabulacji”. Wybór zależy od siły przebicia,
poziomu asertywności, atmosfery w pracy, sytuacji w zespole i postawy szefa.
28
Vademecum singla (Magdalena Giedrojć)
Szkoła basenowa
Metoda ta polega na otwartym komunikowaniu, że nie możesz zostać, ponieważ masz basen, jogę lub tai chi. Zapłaciłeś
za karnet, organizm jest już przyzwyczajony i nie możesz
opuścić zajęć. Jak to się ma do chorego brzuszka synka koleżanki? Choć wydaje ci się to nieprawdopodobne, w rzeczywistości oba powody są równoważne! Bo może odwołanie lekcji tenisa spowoduje mniejsze spustoszenia w naszym życiu
niż zaniedbanie choroby dziecka, ale jedno i drugie jest konsekwencją wybranego stylu życia, a mamy przecież prawo
do uszanowania swoich wyborów. Zwłaszcza że każde rozwiązanie ma swoje lepsze i gorsze strony. Koleżanka miewa
problemy ze zdrowiem dziecka, ale też przeżywa wspaniałe chwile, gdy obserwuje pierwsze kroki malucha czy dostaje laurkę na Dzień Matki. Singiel nie płacze nad łóżeczkiem
gorączkującego synka, ale też nie wzrusza się, widząc jego
pierwsze życiowe sukcesy. Przyznawanie większej swobody
zawodowej osobom parzystym jest wartościowaniem wyborów, a przecież nie o to chodzi. Singiel ma i lepiej, i gorzej.
Ma prawo do basenu tak samo, jak jego koleżanka ma prawo do popołudniowej zabawy z dzieckiem. Trzeba to tylko
umiejętnie uzmysłowić współpracownikom. Nawet jeśli nie
do końca zrozumieją przytoczone argumenty, dotrze do nich,
że jesteś gotów bronić swoich granic. A to już duży sukces
i nadzieja na zdrowsze relacje w pracy.
Niewątpliwie trudniej będzie z szefem, bo basen przeciwstawiony poleceniom służbowym to strategia ryzykowna. Ale
powiedzmy to z pełną odpowiedzialnością – nie niemożliwa
do zrealizowania. Jeżeli sytuacja na to pozwala, a ty masz
wystarczająco dużo siły, uda się. Mało tego, mądry szef może cię nawet za to obdarzyć większym szacunkiem. Wszak
pracownik dbający o siebie to materiał na jeszcze lepszego
pracownika. Ponieważ jednak mądrych szefów jest jak na
lekarstwo, trzeba przygotować listę bardzo konkretnych argumentów, które będziemy mogli przytoczyć w odpowiednim momencie. Oczywiście listy będą się różnić od siebie
w zależności od konkretnego przełożonego. Jednemu wystarczy odwołanie do regulaminu pracy, drugiego przekona
29
www.rm.com.pl
Kliknij tutaj, aby kupić tę książkę
dobrych dusz dookoła, tym większa szansa na właściwe proporcje społeczne.
Tata na dochodne
W naszym kraju dziećmi najczęściej zajmują się single-matki, a single-ojcowie wpadają w odwiedziny i współuczestniczą w utrzymywaniu dziecka. Truizmem jest powtarzanie, że
dla dobra dziecka oboje powinni utrzymywać ze sobą przyzwoite relacje. Pomijając kwestie właściwego rozwoju emocjonalnego dziecka, w przypadku singla drugi rodzic może
być po prostu bardzo przydatnym odciążeniem. Weekend
z tatą daje mamie czas na własne życie i umożliwia zachowanie równowagi między macierzyństwem a singlowaniem.
No, a o to przecież właśnie chodzi, żeby się całkiem nie zagubić w nowej roli.
Galeria kandydatów
Fakt posiadania dziecka nie sprawia, że singiel przestaje szukać kandydata na partnera idealnego. Ma może mniej czasu na flirty i spotkania, no i może trochę mniejszy wybór, bo
nie każdy chce się umawiać z kimś, kto ma takie zobowiązania. Mimo to single-rodzice chodzą na randki, a gdy znajomość pomyślnie się rozwija, zaczynają myśleć o wspólnej
przyszłości. Wówczas w życiu dziecka pojawia się wujek (lub
ciocia). Wszystko jest dobrze, o ile ów wujek (lub ciocia) zatrzyma się w jego życiu na dłużej bądź już na zawsze. Gorzej,
gdy chwilę później pojawia się jego następca (lub następczyni). Ledwie dziecko przywiąże się do jednej osoby, a już musi zaczynać poznawanie drugiej. To, co dla singla jest pełną
namiętności grą, dla kogoś, kto w tej grze nie bierze udziału,
może być tylko plątaniną bez wyjścia. Lepiej zaoszczędzić tego dziecku i nie przedstawiać mu zbyt wcześnie każdego, kto
wydaje się sympatyczny.
singla wydaje się wielu znajomym idealnym azylem. Do jego drzwi pukają pokłóceni małżonkowie, zawiedzione w miłości przyjaciółki, kumple, którym brakuje towarzystwa do
picia. Niektórym wydaje się chyba, że singiel ma zawsze
czas i jest gotowy, by ich wysłuchać, zająć się ich problemami czy imprezowymi zachciankami. Niezwykle cienka staje
się wówczas granica prywatności we własnym domu. Trzeba
odróżnić normalne życie towarzyskie od prowadzenia świetlicy. Bez względu na to, czy jesteś singlem z wyboru, czy
z powodu niesprzyjającego rozwoju wypadków, twój dom ma
prawo być twoją oazą, w której odpoczywasz, zamiast bawić
wszystkich niezapowiedzianych i nieproszonych gości.
Możesz nie otworzyć drzwi. Możesz w każdej chwili ogłosić
koniec imprezy. Możesz poprosić zbyt długo pomieszkującą
kątem koleżankę o znalezienie nowego mieszkania. Możesz,
ale to trudne do wykonania. Dlatego lepiej temu zapobiec, niż
potem zastanawiać się, jak wybrnąć z kłopotliwej sytuacji.
Powtarzaj znajomym, że nie lubisz niespodzianek
w postaci niezapowiedzianych gości.
Okaż swoją dezaprobatę, gdy ktoś z twego otoczenia
będzie planował taki nalot na swoich przyjaciół. Niech wszyscy poznają twoje stanowisko.
Bądź czujna na niewinnie wyglądające pytania typu
„mogłabym u ciebie przenocować? Jedna, góra dwie noce,
dopóki czegoś nie znajdę”. Od razu twardo ustal termin i go
egzekwuj.
Nie angażuj się w małżeńskie kłótnie przyjaciół. Jak
wejdziesz w ich konflikt, nie opędzisz się od kryzysowych
wizyt.
Przyjaciele czy krwiopijcy?
Kudłaty lokator
Niezłe mieszkanie, a w nim spokój, dodatkowe łóżko dla gości, żadnych dzieci i marudzących współmałżonków – dom
Samotne osoby chętnie otaczają się zwierzętami. Mruczący
kociak na kolanach, skaczący na powitanie pies czy kojące
82
Vademecum singla (Magdalena Giedrojć)
83
www.rm.com.pl
Kliknij tutaj, aby kupić tę książkę
Dawni sąsiedzi, koledzy z poprzedniej firmy, agent ubezpieczeniowy czy poprzedni weterynarz twojego psa. Nie trzeba
się od razu narzucać z udawaną przyjaźnią, ale sympatyczne życzenia imieninowe czy świąteczne lub kontrolny e-mail
z zapytaniem, co słychać, dadzą szansę obu stronom.
Zainwestuj w swoje kwalifikacje – na kursie językowym czy szkoleniu komputerowym można wzbogacić swoją wiedzę, a przy okazji poznać zupełnie nowe osoby. Rozwiązanie jest o tyle proste, że dzieje się jakby samo.
Zaczyna się od porównywania prac domowych i niezobowiązujących rozmówek podczas przerwy, a potem może być interesujący ciąg dalszy.
Rozwijaj zainteresowania – klub miłośników zwierząt futerkowych, stowarzyszenie pasjonatów dobrej kuchni,
ścianka wspinaczkowa, kurs na sternika, szkoła tańca nowoczesnego. Możliwości jest naprawdę co niemiara. Wspólna
pasja potrafi fantastycznie zbliżać ludzi, jednoczyć wokół
wysiłków i dążeń. Zapewnia też dużo emocji.
żeglowanie czy podróże. Między starymi znajomymi nagle
zaiskrzy, a spojrzenia zza sąsiedniego biurka nabiorą nowego
znaczenia. Drogi prowadzące do miłości i związków bywają
naprawdę zaskakujące...
Jeśli zatem czujesz opór przed wchodzeniem w nowe środowiska ze świadomością poszukiwania drugiej połówki, odpuść sobie i po prostu szukaj przyjaciół, realizuj siebie, rozwijaj swoje pasje i umiejętności. Wszystko ponad to będzie
dodatkową nagrodą.
Drogowskaz
Kiedy sięgasz do gwiazd, możesz nie schwytać ani jednej,
lecz to co złapiesz, nigdy nie będzie garścią błota.
Leo Burnett
W szukaniu nowych znajomych jest wszystko, co sprawia, że
życie bywa tak niezwykłe i pełne wrażeń. Mamy tu tajemnicę, dreszczyk emocji, grę spojrzeń, błyskotliwość rozmowy. A kiedy na horyzoncie pojawia się właściwy „obiekt”, ciśnienie wzrasta, oddech przyspiesza, zmysły wyostrzają się.
Znasz to, prawda? Nie zaprzeczysz, że stan ten jest całkiem
sympatyczny.
Nawet gdy nie prowadzi do głębszej znajomości i miłosnych wyznań, może ubarwić życie, powiększyć grono przyjaciół i pokrewnych dusz, utrzymać pewien rodzaj gotowości
do nawiązywania nowych kontaktów międzyludzkich. Już
choćby to wystarczy, by docenić ten rodzaj aktywności.
Inna sprawa, że miłość nie zawsze musi się zaczynać od flirtu. Czasami piękne związki powstają na bazie wieloletnich
przyjaźni czy długotrwałych znajomości. Osoby połączone
wspólną pasją mogą z czasem odkryć, że łączy je nie tylko
112
Vademecum singla (Magdalena Giedrojć)
www.rm.com.pl
Kliknij tutaj, aby kupić tę książkę
Jeśli zatem bierzesz udział w poważnych zawodach, twoje
notowania gwałtownie rosną. Zresztą uroda to rzecz gustu.
Dla jednych piękny jest słodki Leo DiCaprio, innym sen z powiek spędza szorstki Harrison Ford. Poza tym liczy się wewnętrzna siła i magnetyzm. Nie wierzysz? A jak w takim razie wytłumaczysz to, że co druga twoja koleżanka wzdychała
swego czasu do niskiego i niepozornego Roberta Redforda?
Zalety i wady – najpopularniejsi w towarzystwie mężczyźni są świadomi swych atutów i intensywnie pracują nad
tym, by pokazać właśnie to, co w nich najlepsze. Eksponują
swoje zalety, dzięki czemu ich wady stają się mniej zauważalne. Nie daj się zwieść przekonaniu, że nie masz czym zabłysnąć. Każdy ma jakieś atuty – jeden jest dobrze zbudowany, drugi świetnie tańczy, trzeci w mgnieniu oka staje się
duszą towarzystwa, a czwarty ujmuje kobiety znajomością
ich świata. Określ swoje mocne strony i niech to one zwracają na siebie uwagę. Jeżeli wiesz, że masz kartę, którą możesz
zagrać, od razu poczujesz się pewniej.
Wstyd i strach przed odrzuceniem – próba poderwania wybranej kobiety nie jest niczym dziwnym, a na pewno
nie naraża na śmieszność. To normalne, że mężczyźni poznają kobiety, a one chcą pogłębić tę znajomość lub nie. Ważne,
by męskie starania nie były nachalne, desperackie czy wulgarne, bo to na pewno wystawiłoby im złą ocenę. Cała reszta
to ryzyko, które wpisane jest w każdą znajomość, nie tylko tę
o podtekście miłosnym.
Przeszkody usunięte, zaczynamy...
Są dwie drogi nawiązywania pierwszego kontaktu – anonimowa i bezpośrednia. Pierwsza to przesłanie kwiatów bez
podpisu, rozpuszczenie poprzez znajomych pogłoski, że ktoś
się nią interesuje, sympatyczny e-mail od cichego wielbiciela. Decydując się na ten romantyczny scenariusz, należy jednak pamiętać, że od zaciekawienia do przerażenia jest bardzo
krótka droga. To, co nadawcy wyda się tajemnicze, adresatkę
116
Vademecum singla (Magdalena Giedrojć)
może wytrącić z równowagi. Niestety, żyjemy w takich czasach, że tajemnicze smsy czy e-maile szybciej trafią na policję niż do pamiętnika.
Bezpośrednia droga jest jednocześnie łatwiejsza i trudniejsza.
Możesz w większym stopniu kontrolować rozwój wypadków,
bardzo szybko dowiadujesz się też, czy masz szanse, czy nie,
co znacznie upraszcza sprawę. Jednak wykonanie pierwszego kroku na pewno wymaga tu więcej odwagi. Trzeba podejść i zacząć. Na uginających się nogach, z drżącym głosem.
Na dodatek nic mądrego nie przychodzi do głowy, wszystko jest takie banalne i oklepane. Jeżeli masz taką możliwość, spróbuj zbliżyć się do niej w niezobowiązujący sposób.
Sprawdź, czy nie możesz jej odprowadzić po zajęciach do domu lub podwieźć po pracy, czy nie potrzebuje pomocy (posiadanie wiertarki może okazać się decydujące) lub nie interesuje się tym samym co ty. Może wygadała się koleżance, że
miałaby ochotę pójść na jakiś koncert jazzowy, ale nie bardzo
wie, co warto wybrać. Jeżeli los postanowił utrudnić ci życie
i nie dał żadnych wskazówek ani cienia podpowiedzi, musisz
zrobić ten pierwszy krok bez ułatwień. Trudno, miliony mężczyzn na całym świecie podchodzą do nieznajomych kobiet
i próbują się z nimi umówić. Nie ma co się zastanawiać, trzeba działać. Kluczem jest zgrabny początek.
Wariant pierwszy – znacie się
Jeżeli chodzi o osobę, która cię kojarzy (np. z tego samego
kursu angielskiego), jest o tyle łatwiej, że nie weźmie cię za
gwałciciela z parku. Co możesz powiedzieć? Zapytaj, jak jej się
podoba kurs, potem przedstaw się (ona pewnie odwzajemni
się tym samym), wtrąć, że masz kuzynkę o tym imieniu i bardzo ją lubisz, a w ogóle to nie znasz niefajnych dziewczyn
o imieniu Zuza. Potem znowu powrót do kursu, np. pytanie,
czy lubi sushi, o którym była dzisiejsza czytanka. A może wie,
gdzie jest naprawdę dobre sushi w mieście? Mały zwrot akcji i światło na twoje atuty (błyskotliwy żart, skromne słowo o dalekich podróżach, coś o zainteresowaniach). Jeżeli
zadziałało, pytanie o plany na piątkowy wieczór spotka się
z obiecującym zastanowieniem. Wtedy wkraczasz do akcji
117
www.rm.com.pl