Irita Žeiere, Types of linen fabric recovered archaeologically in

Irita Žeiere, Types of linen fabric recovered archaeologically in

Irita Žeiere, Types of linen fabric recovered archaeologically in Latvia and their utilization
This paper analysed linen fabrics from 7th–17th century recovered archaeologically in Latvia. The
oldest fragments of linen fabric date back to the period between 7th– 8th century, even though
there is evidence that this material was used considerably earlier.
Almost all of the linen fabric fragments are plain-woven, or woven in some variation of plain weave rib, basket, half basket weave and others from single-ply threads, and, with a single exception, they
were all Z-spun. Equally rare are fabrics woven in twill – there are some fragments woven in
diagonal, herringbone and diamond twill, sometimes in a combination with other kinds of weave. On
very rare occasions linen fabrics are decorated.
The number of warp threads is twice or even three times greater than the number of weft threads in
the oldest samples from 7th – 9th century: 24 x 6, 24 x 8, 30 x 10 threads per cm2. Starting from the
10th century fabrics show a smaller difference between the warp and weft thread count, namely
14x10, 16x12 threads per cm2. A similar level of quality can be observed also in the linen fabric
samples of the 13th – 17th century.
The use of the fabric can be precisely determined only in very rare cases: where characteristic details
or particular kinds of evidence are preserved. The most common garment for which linen fabrics
have been used is the shirt. The evidence regarding shirts is very meagre, but it is possible to
reconstruct certain characteristic details. There is very little evidence regarding other linen garments,
such as headcloths, skirts, trousers and puttees which are theoretically possible, but so far there is no
evidence to prove it.
Irita Žeiere, Typy tkanin lnianych odkrytych w czasie badao archeologicznych na Łotwie i ich
zastosowanie
W artykule omówione zostały tkaniny lniane z okresu od VII do XVII w. pochodzące z wykopalisk
prowadzonych na Łotwie. Chociaż najstarsze fragmenty tkanin lnianych datują się na okres VII i VIII
wieku, istnieją dowody potwierdzające, że materiały te stosowane były znacznie wcześniej.
Prawie wszystkie fragmenty tkanin lnianych wykonane są w splocie płóciennym lub jego odmianach –
splotach rypsu i panamy, z nici o skręcie pojedynczym oraz, z jednym wyjątkiem, z przędzy w skręcie
Z. Równie rzadkie są tkaniny wykonane w splocie skośnym – istnieje kilka fragmentów tkanych w
splocie skośnym, w jodełkę i w splocie rombowym lub czasami będących kombinacją tych splotów z
innymi rodzajami splotów. W nielicznych wypadkach tkaniny lniane bywają zdobione.
W najstarszych próbkach, pochodzących z okresu od VII do IX wieku, liczba nici osnowy jest dwu lub
nawet trzykrotnie większa niż liczba nici wątku: 24 x 6, 24 x 8, 30 x 10 nici na cm2. Poczynając od X
wieku różnica między liczbą nici osnowy i wątku zmniejsza się i wynosi: 14 x 10, 16 x 12 nici na cm2.
Podobne standardy jakościowe zaobserwowad można w przypadku próbek tkanin lnianych
pochodzących z XIII – XVII wieku.
Zastosowanie tych tkanin udało się precyzyjnie ustalid tylko w bardzo nielicznych wypadkach tam,
gdzie zachowały się charakterystyczne szczegóły lub konkretne poszlaki. Najczęstszym elementem
ubioru, w którym wykorzystywano len, była koszula. Materiał dotyczący koszul jest bardzo skromny,
ale istnieje możliwośd rekonstrukcji pewnych charakterystycznych detali. Nie można wykluczyd
wykorzystywania lnu do wyrobu innych części odzieży, takich jak chusty, spódnice, spodnie, owijacze.
Dotychczas nie znaleziono jednak dowodów na ich występowanie.