Program działalności ŚDS

PROGRAM DZIAŁALNOŚCI
ŚRODOWISKOWEGO DOMU SAMOPOMOCY W SŁAWOBORZU
DLA OSÓB PRZEWLEKLE PSYCHICZNIE CHORYCH - T Y P A
Głównym przesłaniem opracowania niniejszego programu działalności Domu na rzecz osób
przewlekle psychicznie chorych jest potrzeba zaplanowania skoordynowanych działań, które
pozwoliłyby tym osobom poprawić ich stan zdrowia psychicznego, fizycznego oraz
funkcjonowania w codziennym życiu, jak również nabycie umiejętności radzenia sobie
z chorobą psychiczną.
Uzasadnienie potrzeby funkcjonowania Domu.
Istotnym problemem na terenie działania Domu jest rosnąca liczba osób przewlekle
psychicznie chorych. Na taki stan rzeczy wpływ ma m.in. wzrost liczby psychoz i nerwic.
Mieszkańcy gminy są narażeni na dużą liczbę zjawisk społecznych o charakterze
stresogennym takim jak brak pracy i perspektyw rozwojowych.
Dlatego też jednym z istotnych zagrożeń dla zdrowia psychicznego mieszkańców gminy jest
znaczny wskaźnik bezrobocia, brak stabilizacji, które prowadzą m.in. do zaburzeń depresyjnych,
nerwicowych oraz wzrostu liczby osób uzależnionych od alkoholu i narkotyków. Zaburzenia
psychiczne stanowią duże obciążenie dla rodzin tych osób.
Zdrowie psychiczne jest nieodłącznym składnikiem zdrowia. Brak odporności psychicznej
rozwija poczucie bezradności i osamotnienia, pozbawia nadziei na lepszą przyszłość, rozwija
negatywne i wyczerpujące mechanizmy radzenia sobie, skutkujące zwiększoną fizyczną
i psychiczną zachorowalnością oraz wykluczeniu osób z zaburzeniami psychicznymi.
Przewlekła psychiczna choroba poważnie ogranicza możliwości normalnego
funkcjonowania. Chory z powodu urojeń, omamów oraz lęków żyje w świecie własnych wyobrażeń
i przeżyć, odsuwa się od innych oraz zamyka się w sobie.
Dochodzi do zerwania kontaktów towarzyskich i wcześniej zawartych znajomości. Ponieważ
nawiązanie kontaktu z chorym jest bardzo trudne, często rodzina i znajomi odsuwają się od
chorego, unikają z nim kontaktu.
Niechęć otoczenia od kontaktowania się z osobą chorą psychicznie, często poczucie wstydu
przed środowiskiem, że w rodzinie jest osoba chora psychicznie, jeszcze bardziej niż choroba
zaburza wzajemne relacje i prowadzi do tego, że chory pozbawiony bliskości życzliwych,
przyjaznych osób coraz bardziej oddala się od rzeczywistości i przestaje samodzielnie radzić sobie
ze sprawami codziennego życia.
Program działalności Domu jest zbieżny w szczególności ze Strategią Rozwiązywania
Problemów Społecznych Miasta na lata 2007-2015 (uchwała nr V/17/2007 Rady Gminy w
Sławoborzu z dnia 07 lutego 2007r.)
Realizacja tego programu przy współudziale środków Wojewody Zachodniopomorskiego
pozwoli na znacznym zmniejszeniu liczby hospitalizacji osób z zaburzeniami psychicznymi,
w miarę samodzielnego ich funkcjonowania w środowisku społeczności lokalnej oraz ich integracji
społecznej.
Ogólna charakterystyka funkcjonowania Domu.
Zgodnie z Regulaminem organizacyjnym Środowiskowego Domu Samopomocy
w Sławoborzu, Dom jest ośrodkiem wsparcia prowadzonym w formie placówki dziennego pobytu
i skierowanym do osób z zaburzeniami psychicznymi zwanych uczestnikami, które w wyniku
upośledzenia niektórych funkcji organizmu lub zdolności adaptacyjnych wymagają pomocy
w zakresie przystosowania do życia w środowisku rodzinnym i społecznym, w szczególności
w celu zwiększenia zaradności i samodzielności życiowej, a także ich integracji społecznej.
Dom w szczególności zapewnia:
1. Niezbędną opiekę.
2. Prowadzenie z uczestnikami zajęć terapeutycznych pobudzających
ich do realizacji swoich celów rozwijających zdolności do
dokonywania własnych wyborów i podejmowania decyzji, włączanie
ich w sytuacje interpersonalne, które poprawiłyby
funkcjonowanie społeczne.
3. Uczestnictwo uczestników w terapii zajęciowej rozwijającej ich
indywidualne zainteresowania, zdolność manualną oraz
umiejętność wykonywania różnorodnych prac, w tym również prace
związane z prowadzeniem gospodarstwa domowego.
4. Zajęcia indywidualne utrwalające i rozwijające nawyki
codziennej samoobsługi: higiena osobista, pranie, prasowanie,
dbanie o czystość i porządek w najbliższym otoczeniu.
5. Dom zapewnia także prowadzenie treningów w zakresie:
a)
funkcjonowania w codziennym życiu, w tym trening dbałości o wygląd zewnętrzny,
trening nauki higieny, trening kulinarny, trening umiejętności praktycznych, trening
ekonomiczny,
b)
trening umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów, w tym
kształtowania pozytywnych relacji uczestnika z osobami w różnych relacjach i
okolicznościach dnia codziennego,
c)
trening umiejętności spędzania czasu wolnego, w tym rozwijanie zainteresowań
literaturą, audycjami radiowymi, telewizyjnymi, internetem, udział w spotkaniach
towarzyskich i kulturalnych.
6. Rehabilitację i podnoszenie sprawności ogólnej poprzez udział w gimnastyce, uczestnictwo
w zajęciach rekreacyjno-sportowych oraz turnusach rehabilitacyjnych.
7. Organizowanie spotkań towarzyskich oraz imprez kulturalno – rekreacyjnych integrujących
uczestników i dostarczających im różnorodnych przeżyć.
8. Prowadzenie wsparcia i poradnictwa dla rodzin uczestników.
9. Pomoc uczestnikom w załatwianiu ważnych spraw osobistych oraz
socjalnych, w tym pomoc w ewentualnym zatrudnieniu.
W Domu jest prowadzona terapia zajęciowa i rehabilitacja społeczna, które są realizowane
m.in. poprzez udział uczestników w zajęciach na pracowniach terapeutycznych prowadzonych
przez terapeutów zajęciowych np. m.in. zajęcia plastyczne, rękodzielnictwo, szycie i wyszywanie,
mała poligrafia oraz zajęcia kulinarne w ramach, których Uczestnicy uczą się wykonywać posiłki,
nakrywać do stołu, czy zmywać naczynia.
W zakresie tak zwanego uspołeczniania Uczestnicy mają trening z zakresu umiejętności
społecznych – m.in. uczą się robić zakupy, uczestniczyć w życiu społeczności lokalnej, przede
wszystkim w życiu kulturalnym oraz religijnym. Ponadto odbywają się zajęcia z zakresu treningu
funkcjonowania w codziennym życiu, umiejętności interpersonalnych, higienicznego oraz
rehabilitacji ruchowej.
Zajęcia są dostosowywane do możliwości psychofizycznych uczestników. Ponadto
uczestnicy otrzymują także pomoc i wsparcie udzielane przez psychologa, pedagoga oraz
psychiatrę.
Założenia, charakter Domu oraz dobór personelu merytorycznego pozwala dorosłym
osobom niepełnosprawnym o większej sprawności intelektualnej i fizycznej pomagać i wspierać
razem z terapeutami również swoich rówieśników głębiej dotkniętych niepełnosprawnością.
Kierownik oraz pracownicy merytoryczni stanowią Zespół Wspierająco
– Aktywizujący, zwany dalej ZWA. Na posiedzeniach Zespołu dokonywane są m.in. analizy
efektów prowadzonej terapii indywidualnej z uczestnikami placówki w oparciu o program
indywidualny każdego uczestnika oraz rozwiązywane i omawiane są sprawy dotyczące placówki,
zarówno merytoryczne jak i organizacyjne.
Ponadto w Domu jest prowadzona terapia psychologiczna zarówno indywidualna jak i w
grupie. W zakres terapii indywidualnej wchodzi poprawa dobrostanu uczestnika przez wzrost
samooceny, rozumienie i akceptowanie własnych ograniczeń, prawidłowe reagowanie na sytuacje
trudne, wyrabianie odporności psychicznej, wspomaganie rozwoju, dojrzałości emocjonalnej,
pomoc w przezwyciężaniu złego nastroju, oraz negatywnych nastawień poznawczych.
W obszarze terapii grupowej prowadzone są zajęcia w zakresie zwiększenia internalizacji
i socjalizacji, uczenie współżycia w grupie oraz zachowań prospołecznych, poznawanie nowych
form komunikowania się; redukowanie napięć. Terapia psychologiczna indywidualna i grupowa
była na bieżąco korygowana pod kątem aktualnych potrzeb i możliwości Uczestników.
W ramach prowadzonej muzykoterapii rozwija się aktywność muzyczno
– ruchową i uzdolnienia uczestników oraz przygotowuje się uczestników placówki do aktywnego
uczestnictwa w kulturze w roli odbiorcy i wykonawcy.
Oprócz podstawowych zadań i form działalności Domu w zakresie rehabilitacji społecznej
organizowane są zajęcia sportowo – turystyczno – rekreacyjne i kulturalne, w których udział biorą
uczestnicy placówki.
Cel główny Domu.
Głównym celem Domu jest zapewnienie osobom przewlekle psychicznie chorym możliwości
aktywnego i autentycznego uczestnictwa w życiu społecznym i kulturalnym dającego im
zadowolenie z życia, z zachowaniem związków rodzinnych oraz poczucia bliskich więzi z ludźmi
oraz środowiskiem lokalnym, w warunkach bezpieczeństwa i akceptacji.
Cel ten realizowany jest poprzez świadczenie usług w ramach indywidualnych oraz
zespołowych specjalistycznych treningów w zakresie radzenia sobie w życiu z przewlekłą chorobą
psychiczną.
Cele priorytetowe Domu.
1. Kształtowanie umiejętności społecznych i umiejętności z zakresu
samoobsługi w tym usprawnianie wykonywania czynności dnia codziennego
2. Wsparcie w zakresie zapewnienia uczestnikom opieki zdrowotnej
3. Integrowanie uczestników ze środowiskiem lokalnym i rodzinnym.
Cele szczegółowe Domu.
Podstawowa działalność w stosunku do osób przewlekle psychicznie chorych
ukierunkowana będzie na uruchomienie całego procesu zmian z życiu uczestników, poprawę ich
stanu psychicznego i fizycznego, poprawę funkcjonowania w codziennym życiu, jak również
nabycie umiejętności radzenia sobie z chorobą.
Ponadto będzie udzielana pomoc w zakresie rozwiązywania problemów dnia codziennego,
udzielania wsparcia psychicznego, przełamywania barier we wzajemnych kontaktach osób chorych
psychicznie z innymi osobami z najbliższego otoczenia.
Założeniem działalności Domu w zakresie pomocy osobom przewlekle psychicznie chorym
jest, aby pobyt uczestnika w Placówce był ograniczony w czasie i jeżeli to możliwe zakończony
powrotem do środowiska rodzinnego i w miarę samodzielnego w nim funkcjonowania.
W przypadku większości osób tej kategorii efekty postępowania mogą być tylko częściowe i nie
można osiągnąć, ani pełnego oraz trwałego powrotu do zdrowia.
Korzystanie z oferty Domu dla tej kategorii osób jest uzupełnieniem leczenia
farmakologicznego prowadzonego w poradni zdrowia psychicznego. Umożliwia zmniejszenie
liczby i intensywności nawrotów choroby.
Założenia pracy terapeutycznej w stosunku do osób przewlekle psychicznie chorych
nakierowane będą na następujące cele szczegółowe :

doprowadzenie do redukcji lęku oraz obniżenia napięcia emocjonalnego;

poprawę relacji z rodziną i najbliższym środowiskiem;

nauce radzenia sobie w sytuacjach trudnych;

poprawa samooceny;

motywowanie do uczestnictwa w zajęciach w placówce;

doprowadzenie do zwiększenia poczucia pewności siebie i poczucia
własnych możliwości w kontaktach interpersonalnych;
nauce w zakresie umiejętności radzenia sobie z doświadczaniem choroby psychicznej;
zwiększaniu własnej aktywności i rozwój zainteresowań;
zapewnienie możliwości dzielenia się swoimi przeżyciami i poszukiwania rozwiązań;
kształtowanie podstawowych umiejętności społecznych uczestników
odpowiednio do ich potrzeb i możliwości - pomoc w powrocie do
zadowalającego funkcjonowania w społeczeństwie;
wdrażanie do osiągania optymalnego poziomu samodzielności w podstawowych sferach
życia;
poprawa wzajemnych relacji interpersonalnych, umiejętności komunikowania się, a także
współżycia w grupie.






Realizacja w/w celów możliwa jest przy akceptacji i wsparciu rodzin, dlatego też
współpraca z rodzinami jest jednym z podstawowych elementów pracy terapeutycznej
warunkującym jej skuteczność.
Dom udziela
i opiekunom poprzez:









wsparcia
osobom
przewlekle
psychicznie
chorym,
ich
rodzinom
przywracanie umiejętności życia w rodzinie – pełnienie w sposób adekwatny ról
rodzinnych,
nauce nawiązywania nowych kontaktów interpersonalnych oraz ich utrzymywania,
znalezienie lub utrzymanie odpowiedniego zajęcia, również pracy zawodowej, co da
choremu poczucie bycia potrzebnym i użytecznym,
pomoc w załatwianiu spraw związanych z wizytami i leczeniem farmakologicznym
w poradni zdrowia psychicznego,
rozwój zainteresowań oraz nauka podejmowania decyzji oraz odpowiedzialności,
wzajemną pomoc i wsparcie współuczestników w placówce i po za nią,
integrowanie uczestników ze środowiskiem lokalnym poprzez współpracę
z innymi placówkami oraz instytucjami,
udzielanie wsparcia psychologicznego uczestnikom i ich rodzinom,
kreowanie pozytywnego, realnego wizerunku osób przewlekle psychicznie chorych,
przeciwdziałanie pojawiającym się stereotypom.
Formy działalności prowadzonej w Domu.
Dom realizują swoje cele poprzez różnorodne formy zajęć dostosowane do indywidualnych
potrzeb i możliwości uczestników, jak również do możliwości organizacyjnych i finansowych
placówki.
W Domu pracują pracownicy posiadający odpowiednie cechy osobowościowe oraz wiedzę
i umiejętności z zakresu pracy z osobami przewlekle psychicznie chorymi (terapeuci zajęciowi,
psycholog, psychiatra). Osoby, które korzystają z usług Domu nie są traktowane jak pacjenci, lecz
są uczestnikami zajęć terapeutycznych i wspierających.
Uczestnicy Domu mają możliwość aktywnego uczestniczenia w codziennym życiu placówki,
otwartego wyrażania swoich opinii i potrzeb, adekwatnie do swoich możliwości intelektualnych.
Zajęcia w Domu prowadzone są na bazie istniejących pracowni terapeutycznych.
W Domu realizowane są następujące formy zajęć:


zajęcia terapeutyczne z wykorzystaniem różnorodnych metod pracy,
treningi specjalistyczne m.in.: umiejętności społecznych oraz radzenia sobie z chorobą
psychiczną,

zajęcia rozwijające aktywność i ekspresję twórczą - jak np.: zajęcia plastyczne, zajęcia
ceramiczne, zajęcia teatralne, zajęcia muzyczne, rehabilitacja ruchowa, zajęcia edukacyjne,
komputerowe,

zajęcia indywidualne oraz grupowe o charakterze terapeutycznym, m.in.: zebrania Rady
Domu, zajęcia grupowe i indywidualne z psychologiem oraz psychoterapia,

praca socjalna: poradnictwo dla uczestników oraz ich rodzin,
a także pomoc w rozwiązywaniu trudnych sytuacji życiowych (we współpracy z
pracownikami GOPS oraz poradnią zdrowia psychicznego),

organizacja integracyjnych imprez okolicznościowych o charakterze kulturalnym,
sportowym i rekreacyjnym w środowisku lokalnym.
Cele Domu realizuje się w szczególności przez:
1. Odpowiednie traktowanie i relacje z osobami przewlekle psychicznie chorymi oparte na:

szacunku

partnerstwie

akceptacji

indywidualnym podejściu uwzględniającym mocne strony osoby.

tworzeniu warunków rozwoju, poczucia tożsamości i zachowań odpowiednich do wieku, życia.
2. Specjalistyczne treningi.
3. Terapię zajęciową (zarówno formy twórczej ekspresji, rzemiosła jak
i elementy pracy usługowej i wytwórczej).
4. Gimnastykę ogólnokondycyjną, rehabilitację ruchową i turystykę.
5. Różne formy rekreacji, także korzystanie z form ogólnodostępnych.
6. Udział w życiu społeczności lokalnej, zwłaszcza w życiu kulturalnym, religijnym,
kultywowaniu tradycji itp.
7. Poradnictwo i pomoc osobom w załatwianiu ich spraw życiowych.
8. Poradnictwo i wsparcie dla opiekunów.
9. Żywienie oraz transport – w miarę możliwości i potrzeby.
Oferta Domu dla osób przewlekle psychicznie chorych opiera się na działaniach w miarę
możliwości ograniczonych czasowo, a formy pomocy dostosowane są do indywidualnych potrzeb
psychofizycznych i możliwości każdej z osób uczestniczących w zajęciach.
Metody pracy
Podstawową metodą pracy w stosunku do osób chorych psychicznie są różnego rodzaju
treningi specjalistyczne, m.in. umiejętności społecznych, w tym:
-
trening aktywnego udziału we własnym leczeniu farmakologicznym,
-
trening radzenia sobie z objawami choroby,
-
trening umiejętności spędzenia czasu wolnego,
-
trening funkcjonowania w codziennym życiu,
-
trening zawodowy,
-
trening umiejętności nawiązywania i podtrzymywania przyjaźni.
Ponadto oprócz specjalistycznych treningów prowadzonych dla osób chorych psychicznie
są stosowane m.in. takie metody pracy terapeutycznej jak:
- terapia zajęciowa,
- muzykoterapia,
- teatroterapia,
- biblioterapia,
- ludoterapia,
- praca socjalna,
- oddziaływanie psychologiczne i pedagogiczne,
- psychoterapia,
- zajęcia z rehabilitacji ruchowej,
- zajęcia sportowe i rekreacyjne.
Rezultaty i efekty realizacji programu Domu.
W wyniku realizacji Programu umożliwia się osobom przewlekle psychicznie chorym,
a także ich rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych pojawiających się przede
wszystkim w związku z wykluczaniem społecznym tej grupy osób, których nie są one w stanie
pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.
Promowanie prawa osób chorych psychicznie oraz ich rodzin do integracji i uczestnictwa
w życiu społecznym w środowisku lokalnej społeczności, poprzez wspólne działania z ludźmi
zdrowymi na rzecz poprawy warunków psycho – społecznych ww. osób oraz ich rodzin, a także
pomoc im. Przedmiotowe działania znajdą swój praktyczny wyraz poprzez różnego rodzaju
wspólne działania z ludźmi zdrowymi podczas organizacji imprez o charakterze kulturalno rekreacyjno – turystycznych oraz poprzez prowadzone przez placówkę wsparcie i poradnictwo dla
rodzin uczestników.
W wyniku wyżej opisanych działań osoby przewlekle psychicznie chore oraz ich rodziny
uzyskają możliwości większego zaspokojenia ich potrzeb, a także integracji społecznej.
Zajęcia prowadzone w placówce oraz poza placówką pozwolą na rozwój pozytywnych
relacji międzyludzkich. Przełamane zostaną bariery dzielące osoby chore psychicznie, ich
rodzinami, a środowiskiem lokalnym osób sprawnych.
Ponadto spotkania uczestników w placówce i poza placówką pozwolą nawiązywać
interakcję między ludźmi oraz pozwalają na wspólne rozwiązywanie problemów, przezwyciężanie
trudności, słabości i wzajemnego wsparcia uczestników.
W wyniku upowszechniania rezultatów działań osiągnie się promowanie dobrych praktyk
oraz rozwiązań modelowych w zakresie m.in.:
-
wspierania rodzin osób chorych psychicznie,
- pomocy przedmiotowej grupie osób, m.in. poprzez informowanie o rodzaju
usług świadczonych na rzecz tych osób przez jednostki organizacyjne pomocy
społecznej oraz zatrudnienia,
- funkcjonowania tych osób w ich środowisku społecznym, oraz w instytucjach
zapewniających im wsparcie,
- integracji społecznej tych osób , m.in. przez wyposażenie ich w kompetencje umożliwiające
pełnienie ról społecznych i osiąganie pozycji społecznej dostępnej osobom zdrowym,
- zmianę stereotypów dotyczących oceny przydatności społecznej osób chorych psychicznie.
Doświadczenia teoretyczne i praktyczne jakie wynosić będą na co dzień uczestnicy z zajęć
socjoterapeutycznych prowadzonych w placówce pozwolą przekazać zdobytą wiedzę oraz
doświadczenie innym osobom w zakresie radzenia sobie w życiu z przewlekle psychiczną chorobą.
Działania takie w rezultacie dadzą praktyczne przekonanie, że osoby te oraz ich rodziny
mogą liczyć na wsparcie w wykonywaniu nie tylko podstawowych funkcji wynikających m.in.
z potrzeb zdrowotnych, edukacyjnych, opiekuńczych, ale także kulturalnych, rekreacyjnych
i sportowych.
Partnerzy w realizacji programu Domu.
- Rodziny i opiekunowie uczestników zadania
- Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Sławoborzu
- Urząd Gminy w Sławoborzu
- Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Świdwinie
- Powiatowy Urząd Pracy w Świdwinie
- Inne Środowiskowe Domy Samopomocy z terenu Województwa Zachodniopomorskiego
- Zespół Szkół Publicznych w Sławoborzu
- Zespół Placówek Specjalnych w Sławoborzu
- Parafialne Koło Caritas Parafii pw. MB Różańcowej w Sławoborzu
- Szkolne Koło Caritas przy Zespole Szkół Publicznych w Sławoborzu
- Poradnia Zdrowia Psychicznego w Kołobrzegu
- Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczną w Świdwinie
- Gminna Biblioteką w Sławoborzu
- Dom Pomocy Społecznej w Krzecku
- Ochotnicze Straże Pożarne
- Stowarzyszenie na Rzecz Inicjatyw Społecznych „Kariatyda” w Sławoborzu
- świetlice wiejskie na terenie gminy Sławoborze
- kuratorzy społeczni i zawodowi
- lokalni przedsiębiorcy.
Możliwości w zakresie realizacji programu Domu (zasoby kadrowe oraz rzeczowe)
Posiadane zasoby kadrowe, które zapewniają funkcjonowanie Domu.
W Środowiskowym Domu Samopomocy w Sławoborzu jest zatrudniona wykwalifikowana
kadra pracowników merytorycznych jak i obsługi spełniająca m.in. wymagania w zakresie
odpowiednich cech osobowościowych. Pracownicy merytoryczni podwyższają stale swoje
kwalifikacje poprzez udział w różnego rodzaju: szkoleniach, kursach, warsztatach oraz poprzez
samokształcenie.
Ponadto pracowników Domu wspierają osoby skierowane przez Powiatowy Urząd Pracy do
odbycia stażu , prac interwencyjnych .
Liczba pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony i na czas określony w podziale na
stanowiska pracy oraz w przeliczeniu na etaty oraz stanowiska planowane do utworzenia do końca
2014r.
Liczba
pracowników
Stanowisko
1.
2.
Kierownik
Psycholog, Psycholog
Psychiatra
Instruktor Terapii
zajęciowej
Instruktor Terapii
zajęciowej
Konserwator
Pracownik gospodarczy
Instruktor terapii
zajęciowej
Księgowa
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Razem
Okres zawarcia
umowy o pracę
W przeliczeniu
na etaty
Czas nieokreślony
Umowa zlecenie
1,00
Czas nieokreślony
1,00
Czas określony
1,00
Czas określony
Czas określony
Czas określony
1,00
1,00
1,00
stanowisko planowane
stanowisko planowane
Umowa – zlecenie
6,00
Posiadane zasoby rzeczowe, które zapewniają funkcjonowanie Domu.
Zasoby rzeczowe ŚDS stanowią urządzenia, sprzęt i wyposażenie pomieszczeń oraz terenu
placówki, znajdujące się na stanie placówki.
Pomieszczenia placówki były doposażone w urządzenia, sprzęt i wyposażenie od momentu
uruchomienia placówki do chwili obecnej.
Budżet
placówki
niezbędny
na
zabezpieczenie
zasobów
i rzeczowych stanowi co roczna dotacja celowa przyznawana przez
Zachodniopomorskiego dla Domu oraz dofinansowanie z budżetu gminy.
kadrowych
Wojewodę
Opis bazy lokalowej.
1) Rodzaj obiektu i stan techniczny:
Budynek wybudowany w roku 1982 i w latach 2009 – 2011 remontowany i adaptowany na
budynek administracyjny. Dojazd dogodny do drogi lokalnej. W bezpośrednim sąsiedztwie są
działki z budynkami jednorodzinnymi. Teren wyrównany na poziomie drogi. Budynek
wybudowany od strony ulicy, w głębi teren ziel4eni z trawnikami, krzewami i drzewami
ozdobnymi. Budynek ma dwie kondygnacje i jest częściowo podpiwniczony. Ma 1.049, 80m2
powierzchni ogólnej, z tego Środowiskowy Dom Samopomocy zajmuje 548,96 m2 powierzchni
użytkowej. W skład zajmowanej powierzchni przez Ośrodek wchodzą:
- część parteru: sala konferencyjna, szatnia, dwie toalety, pracownia kulinarna, jadalnia,
pomieszczenia socjalne o łącznej powierzchni 259,00m2,
- I piętro: trzy pracownie(plastyczna wraz z pomieszczeniem gospodarczym, korekcyjny –
rehabilitacyjna z zapleczem sanitarnym, pracownia techniczna) sala wyciszeń, cztery
pomieszczenia biurowe, korytarz, dwie toalety o łącznej powierzchni użytkowej 389,96m2,
- pomieszczenia piwniczne o łącznej powierzchni użytkowej 82,98m2.
Pomieszczenia przystosowane na potrzeby placówki, bez barier architektonicznych. Sanitariaty w
budynku są przystosowane m.in. do potrzeb osób niepełnosprawnych, poruszających się na wózku
inwalidzkim.
Powyższa nieruchomość oddana w trwały zarząd na cele związane ze statutową działalnością
Ośrodka.
Nad pozostałym udziałem części nieruchomości wspólnej sprawuje trwały zarząd Gminny Ośrodek
Pomocy Społecznej w Sławoborzu.
Obiekt posiada własną nowoczesną zmodernizowaną kotłownię CO z ogrzewaniem solarycznym
wody użytkowej w sezonie letnim.
Budynek użytkowy jest wyposażony w nowe urządzenia, sprzęt oraz meble.
4) Liczba miejsc w obiekcie i ich podział ze względu na
grupy osób objętych pomocą:














pracownie terapeutyczne do zajęć z zakresu terapii zajęciowej – w tym:
- gospodarstwa domowego z wydzieloną częścią kuchenną oraz
myjnią gdzie prowadzona jest m.in. terapia kulinarna,
- rękodzieła artystycznego
- plastyczna i robótek ręcznych
- komputerowa i małej poligrafii
pracownia metodyczna i terapii psychologicznej,
pokój ciszy i sytuacji kryzysowych,
sala do rehabilitacji,
szatnia,
jadalnia,
pokój biurowy 4,
pokój socjalny dla pracowników,
pomieszczenia gospodarcze przy każdej pracowni i sali konferencyjnej
magazyn sprzętu konserwatora
sanitariaty dla uczestników – 3
sanitariaty dla pracowników – 1
holl
pomieszczenia piwniczne.
Przyjęte kierunki dalszego rozwoju Domu.
Poza środkami Wojewody planuje się na ten cel pozyskać dodatkowe środki finansowe ze
środków Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w ramach Programu Operacyjnego Funduszu
Inicjatyw obywatelskich.
W miarę możliwości finansowych Dom będzie finansował szkolenia zewnętrzne dla
pracowników z zakresu terapii, kontaktów interpersonalnych czy doskonalących warsztat
merytoryczny.
Kierownik
Środowiskowego Domu Samopomocy
PROGRAM DZIAŁALNOŚCI
ŚRODOWISKOWEGO DOMU SAMOPOMOCY W SŁAWOBORZU
DLA OSÓB UPOŚLEDZONYCH UMYSŁOWO - T Y P B
Środowiskowy Dom Samopomocy jest ośrodkiem wsparcia dla osób przewlekle psychicznie
chorych i upośledzonych umysłowo. Wsparcie takie można uznać za uwieńczone sukcesem,
jeśli spowoduje samodzielne (na miarę możliwości uczestnika) funkcjonowanie osoby
korzystającej ze wsparcia w jej naturalnym środowisku społecznym przy obustronnej
akceptacji. Pobyt osoby z zaburzeniami psychicznymi w Środowiskowym Domu
Samopomocy powinien być ograniczony w czasie (jeśli to możliwe) i zakończony powrotem
do środowiska rodzinnego i w miarę samodzielnego w nim funkcjonowania lub przejściem
kolejno do Warsztatów Terapii Zajęciowej, Zakładu Aktywności Zawodowej, a nawet
uzyskania zatrudnienia na rynku pracy.
Ze względu na to, że rodzajów zaburzeń psychicznych jest wiele, nie we wszystkich
przypadkach uda się doprowadzić do pełnego sukcesu. Należy jednak dążyć do tego, by
każdy uczestnik ŚDS mógł mieć poczucie akceptacji ze strony najbliższego otoczenia, a więc
był w stanie uznać świat wokół siebie za przyjazny. Praca z uczestnikiem to także praca
z najbliższymi mu osobami, w tym – z rodziną, między innymi poprzez doprowadzenie do
takiego stanu, że uczestnik nie jest postrzegany przez swoich najbliższych jako ciężar,
przedmiot ciągłej opieki i przeszkoda życiowa, a jako pełnoprawny uczestnik życia
codziennego rodziny i najbliższego środowiska społecznego. Innymi słowy, udzielane w ŚDS
wsparcie nie powinno mieć charakteru izolacyjnego w relacjach uczestnik ŚDS a jego
dotychczasowe otoczenie (rodzinne, sąsiedzkie), lecz skupić się na integracji i współpracy na
linii ŚDS – środowisko uczestnika. Traktowanie ŚDS jako rodzaju świetlicy środowiskowej
czy hostelu jest błędem. Wprawdzie stanowi istotne odciążenie rodziny (opiekunów), dając
jej możliwość realizowania własnych planów życiowych, ale nie rozwiązuje problemów osób
dotkniętych niepełnosprawnością czy zaburzeniami psychicznymi. W sensie społecznym
i psychologicznym takie podejście wręcz pogarsza sytuację uczestnika, skazując go albo na
„dożywotni” pobyt w ŚDS albo na zupełne wyobcowanie z naturalnego środowiska
społecznego. Koncentrowanie się ŚDS na działaniach umiejscowionych na terenie Domu,
bez przykładania należytej uwagi do budowania (lub odbudowywania) właściwych relacji
uczestnika z najbliższymi nie może więc być uznane za rzeczywiste wsparcie. Dlatego
Program Działalności Środowiskowego Domu Samopomocy i Roczne Plany pracy winny
zawierać jak najwięcej form wsparcia o charakterze integracyjno - aktywizującym.
W realizację programu i planów należy włączać członków rodzin i inne osoby z otoczenia
uczestników, począwszy od etapu tworzenia tych dokumentów, poprzez fazę wykonawczą aż
po ocenę efektów podejmowanych działań.
Mając na uwadze przepisy ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r.
i Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie Środowiskowych Domów
Samopomocy z dnia 09 grudnia 2010 r. oraz ogólne zasady konstruowania programów
działań, program działań ŚDS w Sławoborzu przedstawia się następująco:
Program działalności Środowiskowego Domu Samopomocy w Sławoborzu
1.
Cel ogólny funkcjonowania Domu
Celem ogólnym funkcjonowania ŚDS w Sławoborzu jest świadczenie dziennych usług
w zakresie wsparcia terapeutycznego osób przewlekle psychicznie chorych i upośledzonych
umysłowo, zamieszkujących obszar Gminy Sławoborze.
2.
Cele szczegółowe działania ŚDS w Sławoborzu – priorytety:
– kształtowanie umiejętności społecznych i umiejętności z zakresu samoobsługi
(w tym usprawnianie wykonywania podstawowych czynności dnia codziennego);
– wsparcie w zakresie zapewnienia uczestnikom psychiatrycznej opieki zdrowotnej;
- wsparcie psychologiczne;
– integrowanie uczestników z ich środowiskiem lokalnym (w tym – rodzinnym);
- kształtowanie i rozwijanie zainteresowań uczestników;
- terapia ruchowa (w tym zajęcia rekreacyjne, sportowe i turystyka);
- przywrócenie właściwej samooceny;
- przezwyciężanie barier społecznych wynikających z choroby i niepełnosprawności
psychicznej uczestników;
- aktywizacja uczestników w obszarach życia społecznego, pracy, pozyskiwania nowych
umiejętności;
- pomoc w załatwianiu spraw urzędowych;
- pomoc w dostępie do niezbędnych świadczeń zdrowotnych;
-wsparcie rodzin uczestników (pomoc w rozwiązywaniu problemów dotyczących
uczestników, informowanie o przepisach prawa dotyczących niepełnosprawności i pomocy
społecznej).
Podstawę programu działalności Środowiskowego Domu Samopomocy w Sławoborzu
stanowią:
- Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z
późn. zm.),
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 09 grudnia 2010 r. w sprawie
środowiskowych domów samopomocy (Dz. U. z 2010 r. Nr 238, poz.1586)
- regulamin organizacyjny Środowiskowego Domu Samopomocy w Sławoborzu.
- statut Środowiskowego Domu Samopomocy w Sławoborzu.
3. Formy działalności prowadzonej przez ŚDS w Sławoborzu dla osiągnięcia wyznaczonych
celów oraz możliwości realizacyjne poszczególnych form działania oraz uzasadnienie
wyboru tych form.
W ŚDS w Sławoborzu prowadzone są następujące pracownie: usprawniania fizycznego,
kulinarna, rękodzieła artystycznego, komputerowa oraz sala integracji społecznej zgodnie z
regulaminem organizacyjnym. We wszystkich pracowniach realizowane są programy
terapeutyczne według zatwierdzonych przez kierownika domu planów rocznych. Plany te
przygotowywane są przez pracowników obsługujących każdą z sal terapeutycznych. Plany
roczne uwzględniają założenia indywidualnych planów postępowania tworzonych przez
zespół wspierająco – aktywizujący.
Ponadto w domu prowadzone są:
- treningi funkcjonowania w codziennym życiu, w tym: (trening dbałości o wygląd
zewnętrzny, nauki higieny, kulinarny, umiejętności praktycznych, gospodarowania własnymi
środkami finansowymi;
- treningi umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów, w tym: (
kształtowanie pozytywnych relacji uczestnika z osobami bliskimi, sąsiadami, z innymi
osobami w czasie zakupów, środkach komunikacji publicznej, w urzędach, w instytucjach
kultury);
- treningi umiejętności spędzania czasu wolnego, w tym: rozwijanie zainteresowań literaturą,
audycjami radiowymi, telewizyjnymi, Internetem, udział w spotkaniach towarzyskich
i kulturalnych;
Zajęcia służące celom omówionym w poprzednich punktach Planu Działań prowadzone są
w poszczególnych pracowniach i salach terapeutycznych. Poniżej przedstawiono zakres
działań poszczególnych pracowni:
a) Pracownia usprawniania fizycznego - rehabilitacyjna
Pracownia usprawniania fizycznego realizuje zajęcia indywidualne i grupowe z zakresu
rehabilitacji, sportu, rekreacji ruchowej, turystyki, wychowania fizycznego oraz adaptowanej
aktywności fizycznej. Odpowiednio dobrane ćwiczenia nakierowane są na konkretne
schorzenia, potrzeby i możliwości uczestników. Są one stosowane przy wykorzystaniu
całego wyposażenia oraz przyborów używanych do ćwiczeń sensomotorycznych,
propriocepcyjnych, równoważnych, koordynacyjnych, rozciągających oraz wzmacniających.
Doskonalenie kondycji i głównych cech motorycznych odbywa się m.in. przy użyciu
ergometrów stacjonarnych, bieżni, ławeczki do ćwiczeń oraz atlasu treningowego. Ponadto
na świeżym powietrzu rozwijanie wydolności fizycznej możliwe jest dzięki spacerom
z wykorzystaniem kijków Nordic Walking oraz wycieczkom na rowerach.
W spędzaniu czasu wolnego, oprócz różnych gier i zabaw ruchowych, pomaga sprzęt
sportowy do takich dyscyplin jak: piłka nożna, piłka siatkowa, tenis stołowy, futbol stołowy,
badminton, frisbee, ringo czy bule. Wysiłki wkładane w wykonywane ćwiczenia
niwelowane są przy pomocy ćwiczeń relaksacyjnych, ćwiczeń aktywnego rozluźniania,
ćwiczeń oddechowych łączących elementy jogi i ćwiczeń świadomości ciała
wykorzystujących materace, wałki rehabilitacyjne czy piłki fitness.
Ponadto sala rehabilitacyjna pełni funkcję pracowni muzyczno – teatralnej, w której
znajdują się instrumenty muzyczne, takie jak: keyboard,
dzwonki chromatyczne,
grzechotki, marakasy itd. Dzięki takiemu wyposażeniu sali uczestnicy mogą zapoznawać się
z różnorodnymi dźwiękami. Jednocześnie mogą uczyć się grać na każdym z tych
instrumentów. Dodatkowo, w pracowni znajduje się sprzęt hi-fi pozwalający na słuchanie
rożnych gatunków muzyki z płyt CD czy też – stacji radiowych. Oprócz w/w wyposażenia,
w pracowni znajdują się puzzle oraz wiele gier zespołowych i logicznych pobudzających
uczestników do zdrowej rywalizacji, a także rozwijających myślenie i wyobraźnię.
Pracownia muzyczno - teatralna to miejsce, w którym uczestnicy mogą wyzwolić swój
potencjał twórczy, energię i rozkoszować się muzyką na wszelkie sposoby. Uczestnicy biorą
także udział w zajęciach z choreoterapii (tańce integracyjne i towarzyskie), teatroterapii
(etiudy, inscenizacje, pantomimy, rzeźba ciała) i tańca scenicznego.
b) Pracownia komputerowa
W pracowni komputerowej uczestnicy mają do dyspozycji dziewięć zestawów
komputerowych, drukarki, skanery, aparat fotograficzny cyfrowy oraz Internet. Dzięki
takiemu wyposażeniu uczestnicy nabywają nowe bądź udoskonalają już nabyte umiejętności
z zakresu programów: Open Office Writer, Open Office Prezentacje multimedialne, MS
Office Picture Manager, MS Word, MS Power Point, edytorów graficznych: Paint oraz Art
Rage. Prowadzone są również zajęcia z obsługi programów do słuchania muzyki,
oglądania filmów. Wykonywane są ciekawe ćwiczenia z użyciem rejestratora dźwięku.
Korzystając z Internetu uczestnicy rozwijają własne zainteresowania, zdobywają nowe
hobby, poszerzają swoją wiedzę o otaczającym ich świecie. Zajęcia z aparatem
fotograficznym dostarczą uczestnikom również mnóstwa wrażeń. Za jego pomocą
uczestnicy zajęć uwieczniają wspólne wycieczki, spacery, święta i inne ważne chwile
z życia ŚDS.
c) Pracownia kulinarna
Pracownia kulinarna wyposażona jest w niezbędny sprzęt AGD taki jak: robot kuchenny,
frytkownica, tostery, gofrownica, mikser, elektryczną maszynkę z zestawem tarek, kuchenka
elektryczna, kuchenka mikrofalowa i wiele innych narzędzi potrzebnych do
przeprowadzenia
zróżnicowanych
i
ciekawych
zajęć
kulinarnych.
W pracowni uczestnicy przygotowują w ramach treningu kulinarnego śniadania, obiady,
wypiekają ciasta, robią kolorowe sałatki i surówki, przetwory na zimę, przygotowują
poczęstunki na zabawy i uroczystości w ŚDS.
Ponadto uczestnicy ŚDS uprawiają samodzielnie ogródek warzywny, a zebrane warzywa i
owoce wykorzystują w treningu kulinarnym.
d) Sala integracji społecznej – sala wyciszeń
W ramach pracy terapeutycznej prowadzone są rozmowy z uczestnikami na temat ich
problemów, dyskusje tematyczne, runda terapeutyczna, rozwijanie zainteresowań
uczestników, integracja uczestników poprzez gry planszowe, logiczne i edukacyjne oraz
zabawy z chustą klanzy, zabawy słowne i ruchowe, filmoterapia, biblioterapia. W ramach
silwoterapii uczestnicy wykonują prace ogrodnicze, zbierają wytwory przyrody, chodzą na
spacery. Prowadzone są również zajęcia socjoterapeutyczne (wykorzystujące rysunek
terapeutyczny i psychodramę), zajęcia relaksacyjne i wyciszające. Wszystkie
zaproponowane formy terapii są odpowiedzią na problemy zgłaszane i diagnozowane
w czasie pracy terapeutycznej z uczestnikami.
Na stanie pracowni znajdują się: pufy do siedzenia, stoły, planuje się zakup kolumny
wodnej, zestaw światłowodów i zestaw do aromaterapii co będzie stanowić wyposażenie
niezbędne do przeprowadzania zajęć relaksacyjnych. W zasobach pracowni znajdują się
również płyty z muzyką relaksacyjną i ebooki, których słuchanie stanowi dobrą formę
spędzania czasu wolnego. W ramach zajęć wykorzystywany jest rzutnik multimedialny,
zestaw kina domowego, wiele książek i gier planszowych. W terapii stosuje się zarówno
metodę indywidualną, jak i grupową w zależności od form proponowanej terapii oraz
indywidualnych potrzeb uczestników.
e) Pracownia rękodzieła artystycznego ( plastyczna i robótek ręcznych)
Pracownia rękodzieła artystycznego podejmuje różnorodne metody i formy pracy zgodne
z indywidualnym programem rehabilitacji dla każdego uczestnika. W pracowni tej
terapeuta czuwa nad doskonaleniem uzdolnień, pobudzaniem wyobraźni twórczej,
usprawnianiem zdolności manualnych poszczególnych uczestników. Pracownia ta jest
wyposażona w niezbędny sprzęt, materiały i pomoce konieczne do wykonywania
podstawowych prac.
Uzasadnienie wyboru poszczególnych form działalności dla osób upośledzonych umysłowo
(typ B):
Wybór wyszczególnionych powyżej metod działania spowodowany jest specyfiką
pracy z osobami upośledzonymi umysłowo. Jednym z głównych problemów w pracy
z tymi uczestnikami ŚDS jest obecność wielu niepełnosprawności jednocześnie:
umysłowej, somatycznej i społecznej. Dlatego też w czasie pracy z tymi osobami terapeuci
skupiają się na niwelowaniu lub zapobieganiu powstawania nowych niepełnosprawności.
Dla osób upośledzonych umysłowo ważny jest ruch, ćwiczenia fizyczne i aktywność
w spędzaniu czasu. Dbają o to terapeuci , którzy pracują nie tylko na przyrządach
obecnych w pracowni fizjoterapii, ale także organizują wycieczki i wyjazdy terenowe.
Ćwiczenia fizyczne poprawiają ogólną kondycję osób upośledzonych umysłowo i stwarzają
większe szanse na pracę terapeutyczną w obszarze psychiki. Problemem osób
upośledzonych umysłowo jest również nierówny nastrój, stany depresyjne, nieradzenie
sobie z emocjami oraz konflikty międzyludzkie wywołane nieszablonowymi zachowaniami
tych osób. W związku z tym niniejszy program przewiduje objęcie uczestników
kompleksowym wsparciem psychicznym oraz opieką psychiatryczną. Ważnym elementem
w terapii i wsparciu osób upośledzonych umysłowo jest rozwijanie ich zainteresowań
i zdolności. Temu służą zajęcia w salach: rehabilitacyjnej i komputerowej. Terapia skupia
się tu głównie na podniesieniu samooceny uczestników. W pracy z osobami upośledzonymi
umysłowo niezwykle ważne są treningi: samoobsługi, zaradności życiowej
i funkcjonowania w codziennym życiu, spędzania wolnego czasu oraz treningi umiejętności
społecznych i interpersonalnych.
4. Metody, sposoby i kryteria (ilościowe i jakościowe) oceny efektów działalności Domu,
w tym - postępów uczestników.
Każdy z uczestników ŚDS w Sławoborzu podlega ocenie zespołu wspierająco aktywizującego. Wnioski z terapii oraz ścieżka postępowania z uczestnikiem opisana jest
w indywidualnym planie postępowania wspierająco – aktywizującego, aktualizowanego od
momentu przyjęcia zgodnie z terminami ustalonymi przez zespół wspierającoaktywizujący. W skład zespołu wspierająco-aktywizującego wchodzą: kierownik terapeuci zajęciowi, lekarze specjaliści ( psycholog, psychiatra).
Aby dokonać poprawnej i miarodajnej oceny uczestnika, każdy z terapeutów prowadzi
dziennik terapii, w którym codziennie wpisuje, przeprowadzone treningi, zakres i formę
prowadzonej terapii , wymienia uczestników terapii oraz opisuje ich aktywność.
Obserwowane efekty działań terapeutycznych oraz treningów u większości uczestników:
- wzrost aktywności psychoruchowej oraz sprawności fizycznej (uczestniczenie
w zajęciach rehabilitacyjnych i ogólnousprawniających, rozładowanie napięć
psychicznych, udział w spacerach po okolicy)
- wzrost umiejętności z zakresu samoobsługi (dbałość o higienę osobistą, estetykę ubioru
i estetykę otoczenia, umiejętność przygotowania prostych posiłków, dobór odpowiednich
artykułów spożywczych i umiejętność dokonywania samodzielnych zakupów, korzystanie
z wizyt u lekarza i przyjmowanie leków)
- wzrost umiejętności nawiązywania kontaktów interpersonalnych (nawiązywanie
i podtrzymywanie rozmowy, umiejętność funkcjonowania w grupie, podejmowanie
aktywnych działań, wywiązywanie się z obowiązków)
- zainteresowanie uczestnictwem w zajęciach zorganizowanych (branie udziału
w imprezach okolicznościowych w ŚDS i poza nim, uczestniczenie w zajęciach
komputerowych, muzyczno – teatralnych, kulinarnych)
- poprawa motoryki małej i wielkiej
- wzrost zainteresowania sposobami spędzania czasu wolnego ( słuchanie muzyki,
gra w gry komputerowe i planszowe, gra na instrumentach, praca na komputerze,
wykonywanie robótek ręcznych, majsterkowanie, czytanie książek i czasopism)
- zainteresowanie bieżącymi wydarzeniami w najbliższej okolicy i kraju
- poprawa samooceny
- poprawa relacji z rodziną i najbliższym środowiskiem
5. Możliwości realizacji poszczególnych form działania ze wskazaniem zasobów
(ludzkich, materialnych i organizacyjnych).
a) zasoby ludzkie
zespół wspierająco-aktywizujący:
- kierownik
- instruktorzy terapii zajęciowej prowadzący zajęcia w następujących pracowniach:
pracownia rękodzieła artystycznego ( plastyczna i robótek ręcznych) , pracownia
usprawniania fizycznego - rehabilitacyjna, pracownia komputerowa, pracownia kulinarna,
sala integracji społecznej.
W Środowiskowym Domu Samopomocy w Sławoborzu jest zatrudniona wykwalifikowana
kadra pracowników merytorycznych jak i obsługi spełniająca m.in. wymagania w zakresie
odpowiednich cech osobowościowych. Pracownicy merytoryczni podwyższają stale swoje
kwalifikacje poprzez udział w różnego rodzaju: szkoleniach, kursach, warsztatach oraz
poprzez samokształcenie.
Ponadto pracowników Domu wspierają osoby skierowane przez Powiatowy Urząd Pracy do
odbycia stażu , prac interwencyjnych .
obsługa domu:
- księgowy
- sprzątaczka
- konserwator.
b) zasoby materialne - rodzaj obiektu i stan techniczny:
Budynek wybudowany w roku 1982 i w latach 2009 – 2011 remontowany i adaptowany na
budynek administracyjny. Dojazd dogodny do drogi lokalnej. W bezpośrednim sąsiedztwie
są działki z budynkami jednorodzinnymi. Teren wyrównany na poziomie drogi. Budynek
wybudowany od strony ulicy, w głębi teren ziel4eni z trawnikami, krzewami i drzewami
ozdobnymi. Budynek ma dwie kondygnacje i jest częściowo podpiwniczony.
Ma 1.049,80m2 powierzchni ogólnej, z tego Środowiskowy Dom Samopomocy zajmuje
548,96 m2 powierzchni użytkowej. W skład zajmowanej powierzchni przez Ośrodek
wchodzą:
- część parteru: sala konferencyjna, szatnia, dwie toalety, pracownia kulinarna, jadalnia,
pomieszczenia socjalne o łącznej powierzchni 259,00m2,
- I piętro: trzy pracownie(plastyczna wraz z pomieszczeniem gospodarczym, korekcyjny –
rehabilitacyjna z zapleczem sanitarnym, pracownia techniczna) sala wyciszeń, cztery
pomieszczenia biurowe, korytarz, dwie toalety o łącznej powierzchni użytkowej 389,96m2,
- pomieszczenia piwniczne o łącznej powierzchni użytkowej 82,98m2.
Pomieszczenia przystosowane na potrzeby placówki, bez barier architektonicznych.
Sanitariaty w budynku są przystosowane m.in. do potrzeb osób niepełnosprawnych,
poruszających się na wózku inwalidzkim.
Powyższa nieruchomość oddana w trwały zarząd na cele związane ze statutową
działalnością Ośrodka.
Nad pozostałym udziałem części nieruchomości wspólnej sprawuje trwały zarząd Gminny
Ośrodek Pomocy Społecznej w Sławoborzu.
Obiekt posiada własną nowoczesną zmodernizowaną kotłownię CO z ogrzewaniem
solarycznym wody użytkowej w sezonie letnim.
Budynek użytkowy jest wyposażony w nowe urządzenia, sprzęt oraz meble.
c) zasoby organizacyjne
Sprawami organizacyjnymi zajmuje się kierownik ŚDS.
Obecny skład osobowy Środowiskowego Domu Samopomocy w Sławoborzu w pełni
zapewnia sprawną i profesjonalną obsługę spraw Domu.
6. Przyjęte kierunki dalszego rozwoju
a)
Szkolenia pracowników
W miarę możliwości finansowych ŚDS w Sławoborzu kieruje pracowników na szkolenia
wyjazdowe z zakresu terapii, kontaktów interpersonalnych czy doskonalących warsztat
merytoryczny. Uzasadnieniem takich działań są nie tylko wytyczne wojewódzkie, ale przede
wszystkim potrzeba ciągłego doskonalenia warsztatu i zwiększania umiejętności
zawodowych, dostrzegana tak przez kierownika jak i przez zespół terapeutyczny.
Gwarantuje to stałe podnoszenie jakości działań w ŚDS.
c)
Współpraca z:
- rodzinami uczestników – angażowanie we wspólne przedsięwzięcia, kształtowanie
odpowiednich postaw wobec uczestnika ŚDS
- Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Sławoborzu – w zakresie kierowania
uczestników do ŚDS oraz monitoringu ich sytuacji życiowej w środowisku
- Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie – w zakresie pomocy podopiecznym
w uzyskiwaniu porad prawnych oraz wsparcia finansowego w wyposażeniu w sprzęt
rehabilitacyjny,
- Powiatowym Urzędem Pracy – w zakresie aktywizacji bezrobotnych uczestników
(wyszukiwanie przedsiębiorców chcących zatrudnić os. niepełnosprawne i chore
psychicznie) oraz przy zatrudnianiu przez ŚDS stażystów
- Urzędem Gminy w Sławoborzu – w zakresie przewidzianym umową o prowadzenie ŚDS
- Urzędem Wojewódzkim w Szczecinie
- Szpitalem Ogólnym w Kołobrzegu, Białogardzie – Oddział Psychiatryczny – hospitalizacja
uczestników ŚDS, wsparcie w zakresie konsultacji psychiatrycznych – według potrzeb
-współpraca
ze
Środowiskowymi
Domami
Samopomocy
z
województwa
zachodniopomorskiego, integracja uczestników i kadry.
- Zespołem Szkół Publicznych w Sławoborzu
- Zespół Placówek Specjalnych w Sławoborzu
- Parafialne Koło Caritas Parafii pw. MB Różańcowej w Sławoborzu
- Szkolne Koło Caritas przy Zespole Szkół Publicznych w Sławoborzu
- Poradnia Zdrowia Psychicznego w Kołobrzegu
- Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczną w Świdwinie
- Gminna Biblioteką w Sławoborzu
- Dom Pomocy Społecznej w Krzecku
- Ochotnicze Straże Pożarne
- Stowarzyszenie na Rzecz Inicjatyw Społecznych „Kariatyda” w Sławoborzu
- świetlice wiejskie na terenie gminy Sławoborze
- kuratorzy społeczni i zawodowi
- lokalni przedsiębiorcy.