wersja pdf

Handel Ludzmi
Źródło: http://handelludzmi.eu/hl/aktualnosci/6448,Ocena-wdrozenia-Dyrektywy-200952WE-dyrektywy-sankcyjnej.html
Wygenerowano: Sobota, 4 marca 2017, 11:45
Strona znajduje się w archiwum.
AAA
Ocena wdrożenia Dyrektywy 2009/52/WE (dyrektywy sankcyjnej)
Dodane dnia 08 września 2014
Komisja Europejska przedłożyła Parlamentowi i Radzie informację na temat wdrożenia Dyrektywy 2009/52/WE
w sprawie minimalnych norm w odniesieniu do kar i środków stosowanych wobec pracodawców
zatrudniających nielegalnie przebywających obywateli krajów trzecich, zwanej potocznie dyrektywą sankcyjną.
Celem przyjęcia dyrektywy sankcyjnej było ograniczenie skali
zatrudniania nielegalnych migrantów w UE oraz zapewnienie im
możliwości dochodzenia swoich praw od wyzyskujących ich
pracodawców. Dyrektywa stanowi część pakietu środków mającego
skutecznie ograniczyć nielegalną imigrację na terytorium UE. W
ocenie Komisji wszystkie Państwa Członkowskie wdrożyły główne
regulacje dyrektywy, zakazując zatrudniania nielegalnych
migrantów. Część Państw (Austria, Belgia, Czechy, Niemcy, Estonia,
Francja, Finlandia, Węgry, Litwa, Malta, Rumunia, Szwecja)
zdecydowała się na rozszerzenie zakresu obowiązywania regulacji
dyrektywy na obywateli państw trzecich przebywających na ich
terytoriach legalnie nie mających jednak odpowiednich pozwoleń na
pracę.
Polska jako jeden z niewielu krajów (z Cyprem, Finlandią, Węgrami i Holandią) zdecydowała się na wprowadzenie obniżonych
sankcji w sytuacji kiedy pracodawca jest osobą fizyczną zatrudniającą pracownika na własne potrzeby, a zatrudnienie nie ma
charakteru wyzysku.
Państwa Członkowskie zastosowały dwie metody naliczania wysokości kar. W większości z nich wprowadzono maksymalne
lub sztywne kwoty za każdego zatrudnionego nielegalnego imigranta. W pozostałych, w tym w Polsce, ustalono ogólną
maksymalną wysokość sankcji, a o kwotach w poszczególnych sytuacjach decyduje sąd. Komisja zwróciła uwagę na bardzo
duże zróżnicowanie wysokości sankcji w odniesieniu do kwot płacy minimalnej. Maksymalna wysokość sankcji waha się od
1,7 minimalnego wynagrodzenia na Łotwie do 24,2 w Belgii, czy nawet 584 w Czechach.
W kwestii zapewnienia dostępu nielegalnych migrantów do systemu sprawiedliwości, bardzo niewiele państw wprowadziło
prawo do wystąpienia z roszczeniem o zaległe wynagrodzenie. Polska jako jeden z niewielu krajów (z Belgią, Francją,
Węgrami i Maltą) wprowadziła procedury umożliwiające uzyskanie przez imigrantów zaległego wynagrodzenia bez
konieczności składania pozwów.
Wnioski Komisji:
Wszystkie Państwa Członkowskie zakazały zatrudniania nielegalnych imigrantów, jednak dolegliwość wprowadzonych
sankcji jest bardzo zróżnicowana. To rodzi wątpliwość, czy sankcje te są efektywne, proporcjonalne i w odpowiednim
stopniu zniechęcające.
Część krajów musi zwiększyć wysiłki na rzecz wzmocnienia inspekcji pracy i identyfikacji najbardziej zagrożonych sektorów
gospodarki.
Brak silnego systemu inspekcji sprawia, że implementacja postanowień dyrektywy może okazać się mało efektywna i nie
wpłynie na faktyczne ograniczenia zatrudnienia nielegalnych imigrantów.
Zdjęcie: CC-BY 2.0 / Wikimedia Commons / Sébastien Bertrand
Tagi:
podziel się treścią:
wersja pdf drukuj