D - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Szczecinie

Sygn. akt II Cz 1953/13
POSTANOWIENIE
Dnia 24 października 2014 roku
Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym
Przewodniczący: SSO Mariola Wojtkiewicz (spr.)
Sędziowie SO Wiesława Buczek - Markowska
SO Małgorzata Grzesik
po rozpoznaniu w dniu 24 października 2014 roku w Szczecinie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku G. P.
o zwolnienie od kosztów notarialnych
na wniosek notariusza M. O. o wypłatę wynagrodzenia za dokonanie czynności notarialnej
na skutek zażalenia notariusza M. O. na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 23
września 2013 roku, w sprawie II Co 2/13
postanawia:
oddalić zażalenie.
SSO Małgorzata Grzesik SSO Mariola Wojtkiewicz SSO Wiesława Buczek - Markowska
II Cz 1953/13
UZASADNIENIE
Zaskarżonym Postanowieniem z dnia 23 września 2013roku, Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie,
przyznał notariuszowi M. O. od (...)wynagrodzenie w kwocie 550 zł za sporządzenie dnia 26 czerwca 2013r. umowy
ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ul.(...) M. (...)i przeniesienia jego
własności w celu wykonania wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 13 października 2009r. W punkcie II Sąd
oddalił wniosek notariusza co do kwoty 126 złotych 50 groszy stanowiącej doliczony podatek VAT.
Na powyższe postanowienie notariusz M. O. złożyła zażalenie, którym zaskarżyła punkt II postanowienia, wniosła o
jego zmianę, poprzez przyznanie na jej rzecz wynagrodzenia w pełnym zakresie.
W uzasadnieniu skarżąca powołała się art. 6 § 4 ustawy Prawo o notariacie, z którego zdaniem skarżącej wynika
obowiązek Sądu przyznania notariuszowi wynagrodzenia w pełnej wysokości, objętej zwolnieniem, a więc również
z podatkiem od towarów i usług, któremu podlega usługa notarialna, zgodnie z art. 146 a pkt 1 w zw. z art. 41 ust.
1 oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. z (...) ze zm.). Skarżąca
wskazała również na treść postanowienia z dnia 29 lipca 2013r., którym Sąd dokonał wykładni postanowienia z dnia
16 kwietnia 2013r. o zwolnieniu G. P. od ponoszenia wynagrodzenia notariusza. Postanowieniem tym Sad wyjaśnił,
że G. P. nie ma obowiązku zapłacenia notariuszowi ani wynagrodzenia, ani podatku od towaru i usług. Skoro G. P. nie
miała obowiązku zapłacić podatku to obowiązek ten obciąża Sąd.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Przy rozstrzyganiu zażalenia powstało zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości. Czy wynagrodzenie
przyznawane notariuszowi od (...), w wysokości maksymalnej stawki taksy notarialnej (na podstawie art. 6 § 4 ustawy
z dnia 14 lutego 1991 roku- Prawo o notariacie) należy podwyższyć o stawkę podatku od towarów i usług. Problem ten
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia (...) przedstawił do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu.
W dniu(...)r. Sąd Najwyższy podjął uchwałę, wskazując, że wynagrodzenia notariusza wyznaczonego do dokonania
czynności notarialnej na podstawie art. 6 § 4 zd. 2 w zw. z art. 6 § 3 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r.- Prawo o notariacie
nie podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w ustawie z dnia 11
marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (sygn.. akt (...)
W uzasadnieniu uchwały Sąd Najwyższy wskazał, że regulacja wynagrodzenia notariusza ma charakter szczegółowy.
Przepisy ustawy o notariacie oraz rozporządzenia w sprawie maksymalnych stawek nie stanowią, że przy ustaleniu
wynagrodzenia notariusza bierze się pod uwagę należny od tego wynagrodzenia podatek od towarów i usług,
ani że ustalone wynagrodzenie podlega podwyższeniu o ten podatek. Ich wykładnia gramatyczna przemawia
całkowicie jednoznacznie przeciwko podwyższeniu wynagrodzenia notariusza wyznaczonego przez sąd o podatek
od towarów i usług. Sąd Najwyższy zauważył, że w tej sytuacji należy domniemywać, że wolą ustawodawcy było
wyczerpujące ustalenie kryteriów, od których uzależnione jest ustalenie wynagrodzenia notariusza i w związku z tym
niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca przepisów regulujących wynagrodzenie notariusza. W szczególności nie
można interpretować przepisów o wynagrodzeniu notariusza w odniesieniu do przepisów regulujących wynagrodzenie
adwokatów lub radców prawnych za dokonywane przez nich czynności, ponieważ w stosunku do ich wynagrodzenia
podwyższenie o należny podatek od towarów i usług jest w przepisach wprost przewidziane.
Przepis art. 390 § 2 k.p.c. stanowi, że uchwała Sądu Najwyższego rozstrzygająca zagadnienie prawne wiąże w danej
sprawie. W niniejszej sprawie przesądza o niezasadności wywiedzionego zażalenia.
Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił, iż brak jest podstawy prawnej do podwyższenia należnego notariuszowi
wynagrodzenia za dokonaną przez notariusza czynność notarialną o podatek od towarów i usług. Tym samym Sąd
wydał słuszne rozstrzygnięcie, które Sąd Okręgowy w całości podziela.
Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.
orzekł jak w sentencji.
(...)
(...)
ZARZĄDZENIE
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)