tutaj

INFORMACJA PRASOWA
Szanowni Państwo,
Znamy już laureatów Paszportów POLITYKI 2014.
Uroczysta Gala miała miejsce w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej
w Warszawie.
To była dwudziesta druga edycja Paszportów POLITYKI. Nagrody przyznane zostały w sześciu
dziedzinach: film, teatr, sztuki wizualne, muzyka poważna, muzyka popularna, literatura. Nadany
został również honorowy tytuł Kreatora Kultury, który trafił w ręce wybitnej osobowości świata
artystycznego, za szczególne osiągnięcia w krzewieniu polskiej kultury. W tym roku dodatkowo
wręczono Nagrodę Specjalną. Przyznana ona została inicjatorom budowy Muzeum Historii Żydów
Polskich i jego współtwórcom – Stowarzyszeniu Żydowski Instytut Historyczny.
Paszporty POLITYKI co roku udowadniają, że hasło porozumienia ponad podziałami
(w tym wypadku redakcyjnymi) jest możliwe, przynajmniej, jeśli chodzi o kulturę. Krytycy z różnych
redakcji i instytucji kultury wytypowali trzech twórców w każdej kategorii, których osiągnięcia wydały
im się ważne, a Kapituła wybrała Laureata w każdej kategorii.
LAUREACI PASZPORTÓW POLITYKI 2014
KATEGORIA FILM:
foto@ Leszek Zych
Jan Komasa
Za wyobraźnię, ambicję i perfekcyjny warsztat reżyserski. Za film „Miasto 44”, w którym tragedia
Powstania Warszawskiego opowiedziana została nowoczesnym językiem, trafiającym do młodego
widza.
Urodził się w Poznaniu, ale liceum kończył już w Warszawie. Po dwóch semestrach rzucił filozofię na UW i zdał
na reżyserię do Łodzi. Zrealizowana po drugim roku etiuda „Fajnie, że jesteś” została wyróżniona w canneńskim
konkursie Cinéfundation. Komasa reżyseruje też teledyski, reklamy, telewizyjne spektakle oraz jest
pomysłodawcą bijącego rekordy powodzenia, dokumentu „Powstanie Warszawskie” – pierwszego na świecie
dramatu wojennego non-fiction. Pod koniec października skończył 33 lata i jest reżyserem największej polskiej
superprodukcji po 1989 r., „Miasta 44”. Zazdrość budził nie tylko budżet filmu (25 mln zł). Także udział
hollywoodzkich specjalistów od efektów specjalnych, rozmach rozpisanego na osiem lat przedsięwzięcia. Za
kontrowersyjną uznano transową formę dzieła, ukazującą powstańczą masakrę w wersji pop, scenariusz,
antywojenne przesłanie, historyczne nieścisłości i przedpremierowy pokaz na Stadionie Narodowym – słowem
prawie wszystko.
KATEGORIA LITERATURA:
foto@ Leszek Zych
Zygmunt Miłoszewski
Za stworzenie cyklu powieści kryminalnych, w których wciągająca intryga łączy się przenikliwym
portretem współczesnej Polski i diagnozą kluczowych problemów społecznych.
Urodzony w 1976 r., zadebiutował na łamach POLITYKI w 2004 r. opowiadaniem „Historia portfela”,
nadesłanym na konkurs zorganizowany przez Jerzego Pilcha. Rok później ukazała się powieść grozy „Domofon”,
a następnie w 2006 r. powieść dla dzieci „Góry Żmijowe” i pierwsza część trylogii kryminalnej o prokuratorze
Szackim, czyli „Uwikłanie”. Powieść stała się bestsellerem i przyniosła mu Nagrodę Wielkiego Kalibru, na jej
podstawie powstał też film. Angielski i francuski przekład „Uwikłania” zostały nie tylko zauważone, ale zebrały
kilka nagród literackich za granicą. Za drugą część cyklu, rozgrywającą się w Sandomierzu, czyli za powieść
„Ziarno prawdy”, Miłoszewski był nominowany do Paszportu POLITYKI w 2011 r. Ekranizację tej powieści
w reżyserii Borysa Lankosza zobaczymy w kinach w przyszłym roku. W 2013 r. Miłoszewski opublikował powieść
sensacyjną „Bezcenny”, osnutą wokół zagadki zaginionego obrazu.
KATEGORIA MUZYKA POPULARNA:
foto@ Leszek Zych
Pablopavo
Za piosenki łączące podwórkową lokalność ze światowością brzmienia i poetycką głębią, za
odtwarzanie w muzyce obyczajowego kolorytu Warszawy, jej krajobrazu społecznego i charakteru
tego miasta.
Prywatnie: Paweł Sołtys, wokalista, instrumentalista, autor tekstów, zdobył nominację do Paszportu
w dziedzinie muzyki popularnej, ale równie dobrze mógłby być nominowany w kategorii literatura. Pablopavo
(ur. w 1978 r.) karierę muzyczną zaczął 14 lat temu w zespole Saduba, w 2002 r. był współzałożycielem
Zjednoczenia Sound System, tria specjalizującego się w muzyce jamajskiej, a od 2003 r. jest wokalistą
warszawskiego zespołu reggae Vavamuffin. Krytycy muzyczni od razu zauważyli, że Paweł jest niezrównanym
wokalistą-melorecytatorem, któremu mogą pozazdrościć wszyscy rodzimi hiphopowcy wraz z wokalistami
rozmaitych modnych odmian reggae, jak dancehall czy ragga. Już na pierwszej płycie „Telehon” Pablopavo
i Ludzików, wydanej w 2009 r., zwracają uwagę opowieści o ludziach i miejscach, o obyczajowym kolorycie
Warszawy. Jako Pablopavo i Ludziki wydał trzy albumy. Oprócz wspomnianego „Telehonu” - „10 piosenek”
(2011 r.) i „Polor” (2014 r.). Ponadto ma w swoim dorobku płytę „Głodne Kawałki”, nagraną wspólnie z Rafałem
„Praczasem” Kołacińskim, zaś w tym roku ukazał się jeszcze jego solowy album „Tylko” – surowy, ze skromnym
instrumentarium, ale tym lepiej eksponujący teksty, które znów przypominają o ponadczasowości tradycji
Stanisława Grzesiuka i Marka Nowakowskiego.
KATEGORIA MUZYKA POWAŻNA:
foto@ Leszek Zych
Kwadrofonik
Za wirtuozerię, wyobraźnię, wrażliwość i poczucie humoru, które sprawiają, że ich wykonania i
opracowania muzyki z różnych światów – klasyki, folku, piosenek dziecięcych – są tak wyrafinowane i
zarazem ujmujące.
Kwadrofonik powstał z połączenia dwóch duetów o ugruntowanej już wcześniej pozycji: Lutosławski Piano Duo
(Emilia Sitarz i Bartłomiej Wąsik) i perkusyjnego Hob-Beats Duo (Magdalena Kordylasińska i Miłosz Pękala).
Inspiracją była Sonata na dwa fortepiany i perkusję Béli Bartóka, ale kariera kwartetu rozpoczęła się
zwycięstwem w 2006 r. na Festiwalu Folkowym Polskiego Radia Nowa Tradycja. Członkowie zespołu sami
efektownie i dowcipnie zaaranżowali melodie ludowe. Za ten program otrzymali też nagrodę specjalną III
Konkursu Europejskiej Unii Radiowej „Svetozar Stracina” w Bratysławie, a w 2008 r. nagrali ten repertuar na
płytę „Folklove”. Koncertują w Europie, obu Amerykach, na Bliskim i Dalekim Wschodzie. Zamawiają utwory
u polskich kompozytorów współczesnych, m.in. Wojciecha Ziemowita Zycha, Wojciecha Blecharza, Macieja
Jabłońskiego. Jednak dużą część repertuaru tworzą z własnych aranżacji. W 2010 r. zaprezentowali program
„Byłem tu. Fryderyk” – kolaż zainspirowany muzyką Chopina oraz tradycyjną i współczesną. W Roku
Lutosławskiego 2013 nagrali z wokalistką jazzową Dorotą Miśkiewicz płytę „Piosenki nie tylko dla dzieci”, czyli
opracowania piosenek Lutosławskiego do słów Juliana Tuwima. Opracowali też dzieła Karola Szymanowskiego
(Mazurki, Harnasie). W tym roku powrócili do muzyki tradycyjnej, pokazując „Requiem ludowe” z udziałem
śpiewaka Adama Struga.
KATEGORIA SZTUKI WIZUALNE:
foto@Leszek Zych
Jakub Woynarowski
Za oryginalne łączenie badań nad historią sztuki i kultury z artystyczną praktyką, czego intrygującym
efektem była autorska oprawa pawilonu polskiego na Biennale Architektury w Wenecji.
Urodził się w 1982 r. w Stalowej Woli. Studiował na Wydziale Grafiki oraz w Międzywydziałowej Pracowni
Intermediów ASP w Krakowie. Prowadzi zajęcia na macierzystej uczelni. Artysta wszechstronny. Rysownik,
grafik, twórca komiksów, artbooków, atlasów, filmów, instalacji, inicjator działań w przestrzeni publicznej,
kurator wystaw, autor esejów. Cechą charakterystyczną jego twórczości jest łączenie teoretycznej refleksji
z działaniami z zakresu sztuk wizualnych.
Głównym obszarem jego penetracji jest historia, a szczególnie te jej elementy, które wiążą się z wątkami
tajemniczymi, niesprawdzalnymi, wykraczającymi poza kanon wiedzy i poza powszechnie przyjęte normy,
trudno dostępnymi. Stąd fascynacja takimi fenomenami, jak alchemia, teorie spiskowe, ruchy masońskie,
wiedza tajemna, ruchy parareligijne. Skwapliwie gromadzoną wiedzę stara się przekładać na świat wizualny:
rysunków, diagramów, schematów, wykresów, tablic poglądowych. Te poszukiwania realizuje przede wszystkim
w ramach dużego, rozwijanego od kilku lat projektu „Novus Ordo Seclorum” (Nowy Porządek Wieków).
KATEGORIA TEATR:
foto@ Leszek Zych
Radosław Rychcik
Za reżyserię spektaklu „Dziady” w Teatrze Nowym w Poznaniu, za brawurowe włączenie polskiego
arcydramatu w przestrzeń współczesnej, zbiorowej wyobraźni, w której Guślarz, Konrad i Upiór
odżywają jako postaci z filmów Tarantino, Lyncha czy Kubricka.
Reżyser teatralny, ur. w 1981 r.. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim i reżyserii w PWST
w Krakowie. Lubi wyzwania, amerykańską popkulturę oraz wysokie stężenie emocji. Jego „Versus. W gęstwinie
miast” Brechta, zrealizowany w 2008 r. w Teatrze Nowym w Krakowie, był inspirowany esejem Rolanda
Barthesa o wolnoamerykance i rozgrywał się na bokserskim ringu. Wielkim sukcesem okazała się „Samotność
pól bawełnianych” Bernarda-Marii Koltèsa z Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach.
KREATOR KULTURY
foto@ Tadeusz Późniak
Agnieszka Holland
Za łączenie wybitnie autorskiego spojrzenia na film z trudnymi regułami kina rozrywkowego. Za
otwartość, odwagę tworzenia ambitnej sztuki i bezkompromisowość wyrażania w życiu publicznym
niepopularnych idei. Za to, że swoją twórczością nie pozwala nam zapomnieć o historii i paradoksach
Europy Wschodniej.
Urodziła się w 1948 r. w Warszawie. Od 45 lat zajmuje się reżyserią. Pisze też scenariusze m.in. dla Andrzeja
Wajdy, tłumaczyła prozę Milana Kundery. W minionych dekadach, realizując filmy za granicą, zdobyła
międzynarodowe uznanie. Wyrazem zaufania środowiska stało się powierzenie jej rok temu funkcji
przewodniczącej zarządu Europejskiej Akademii Filmowej. Jest laureatką najważniejszych światowych
festiwali. Trzykrotnie otrzymywała nominacje do Oscara – za „Gorzkie żniwa”, „Europę, Europę” i „W
ciemności”. Studiowała w praskiej szkole filmowej FAMU. Była kluczową postacią, wywierającą silny wpływ na
rozwój kina moralnego niepokoju. Po wprowadzeniu stanu wojennego wyemigrowała na Zachód. Tworząc
otwarte, głęboko zanurzone w problematykę społeczno-psychologiczną filmy wytyczała ścieżki ambitnemu kinu
autorskiemu. Stawiając pytania o tożsamość, stosunek do wartości (wiary), rolę przypadku i wpływ historii
kontynuowała egzystencjalne poszukiwania Krzysztofa Kieślowskiego.
NAGRODA SPECJALNA PASZPORTÓW „POLITYKI”
Dla Stowarzyszenia Żydowski Instytut Historyczny
Za zainicjowanie i współtworzenie Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Za angażowanie się w
inicjatywy kulturalne związane ze wspólną polsko-żydowską pamięcią. Za stworzenie stałej ekspozycji
Muzeum, która w nowoczesny i mądry sposób opowiada ważne wątki historii Polaków i Żydów.
- specjalną nagrodę Paszportów „POLITYKI” otrzymują Jerzy Halbersztadt, Barbara KirshenblattGimblett, Grażyna Pawlak, Marian Turski, Piotr Wiślicki, współtwórcy Muzeum Historii Żydów
Polskich POLIN.
Jerzy Halbersztadt
Historyk, muzealnik i menedżer kultury. Do 2011 roku był dyrektorem Muzeum Historii Żydów Polskich.
Przyczynił się do jego powstania i powołał międzynarodowy zespół do spraw projektowania wystawy stałej, w
którego skład weszli projektanci I historycy. Przedtem był Dyrektorem Programu Polskiego Muzeum Holocaustu
w Waszyngtonie.
Barbara Kirshenblatt – Gimblett
Profesor na wydziale sztuk performatywnych w Tish School of the Art w Nowym Jorku. Jest autorką książek o
tematyce żydowskiej. Obecnie mieszka w Warszawie, gdzie jest Dyrektorem Programowym do spraw Wystawy
Głównej Muzeum Historii Żydów Polskich.
Grażyna Pawlak
Dyrektor Zarządu Fundacji im. prof. Mojżesza Schorra, centrum edukacyjnego i szkoły języka hebrajskiego.
Członkini Zarządu Gminy Żydowskiej w Warszawie. W kwietniu 1993 r. wzięła udział w otwarciu Muzeum
Holokaustu w Waszyngtonie. To miejsce zainspirowało ją do stworzenia nowoczesnego muzeum w Polsce,
które miałoby opowiadać o życiu Żydów przed Zagładą.
Marian Turski
Wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Żydowski Instytut Historyczny w Polsce. Historyk i dziennikarz. Jest
inicjatorem powstania i członkiem Rady Muzeum Historii Żydów Polskich, która akceptuje ostateczny kształt
wystawy głównej Muzeum. W rozmowie z “Polityką” wyznał: Dla mnie najważniejsze jest to, by zwiedzający
uświadomił sobie, że Żydzi żyli na tej ziemi przez tysiąc lat. Żeby pomyślał: byli między nami i już ich nie ma. Jeśli
muzeum choć w małej cząstce wypełni tę próżnię, to będę się cieszył.
Piotr Wiślicki
Przewodniczący Zarządu Stowarzyszenia Żydowskiego Instytutu Historycznego w Polsce. Wielokrotnie
podkreślał, że wystawa Muzeum POLIN powstała dzięki darczyńcom z Polski i z zagranicy.
Dla Państwa wygody materiały zostały umieszczone pod poniższym linkiem
ftp://ftp.polityka.com.pl/
User: paszporty2014
Pass: 5P7YudirSK=nwkG*fh;o
Anna Orłowska-Posiej
POLITYKA
[email protected]
22 451 61 14