Konwertuj Mundur gen. dyw. Tadeusza Bora

Transkrypt

Konwertuj Mundur gen. dyw. Tadeusza Bora
Mundur gen. dyw. Tadeusza Bora­
Komorowskiego, Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Czas powstania maj 1945 Miejsce powstania Londyn, Wielka Brytania Numer inwentarzowy MAK/35/M Muzeum Muzeum Armii Krajowej im. gen. Emila Fieldorfa „Nila” w Krakowie Tematy władza, wojna, stroje, znane postaci Technika haft nicią metalową Materiał wełna czesankowa, guziki metalowe Prawa do obiektu Muzeum Armii Krajowej im. gen. Emila Fieldorfa „Nila” Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski Tagi militaria, mundur, Armia Krajowa, II wojna światowa, strój, wojsko, Wielka Brytania, 3D, audiodeskrypcja Mundur ten jest darem syna generała — Adama Komorowskiego. Postać osoby, która ten mundur nosiła, jest doskonałą ilustracją losów Polski w I połowie XX wieku. Tadeusz Komorowski „Bór” urodził się w 1895 roku. W okresie I wojny światowej służył w armii austro­węgierskiej, od 1918 roku — w Wojsku Polskim. Był uczestnikiem wojny polsko­bolszewickiej. W dwudziestoleciu międzywojennym zajmował szereg stanowisk dowódczych, by wymienić najważniejsze, takie jak: dowódca 9. Pułku Ułanów, Komendant Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w 1924 roku w Paryżu w jeździectwie, szef polskiej ekipy jeździeckiej na Igrzyskach w 1936 roku w Berlinie, która uzyskała tam srebrny medal. Był dowódcą Obszaru Śląsko­Krakowskiego ZWZ, od lipca 1941 roku zastępcą Komendanta Głównego ZWZ­AK, a jednocześnie dowódcą Obszaru Zachodniego ZWZ­AK. Po aresztowaniu przez Niemców Stefana „Grota” Roweckiego został mianowany Komendantem Głównym AK, funkcję tę pełnił do upadku powstania warszawskiego (2 października 1944 roku), następnie wzięty do niewoli niemieckiej. Jeszcze przed kapitulacją powstania warszawskiego 30 września 1944 roku został mianowany Naczelnym Wodzem PSZ — po uwolnieniu pełnił już faktycznie tę funkcję od maja 1946 do listopada 1946 roku. W okresie późniejszym — od lipca 1947 do kwietnia 1949 roku — piastował stanowisko premiera Rządu RP na Uchodźstwie. W związku z tym był na emigracji jedną z czołowych postaci polskiej sceny politycznej. Zmarł w 1966 roku.
Mundur pochodzi z czasów pełnienia przez Tadeusza Bora­Komorowskiego funkcji Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych. Składa się z oficerskiej kurtki brytyjskiej z oliwkowozielonej wełny czesankowej typu french oraz spodni z podobnego materiału i tego samego wzoru co kurtka. Uwagę zwracają umieszczone w górnej części klap kołnierza granatowe aksamitne patki generalskie (wz. 1941) z sukienną karmazynową wypustką, z orłem generalskim haftowanym srebrną nicią. Na obu rękawach, niewiele poniżej wszycia, widnieją amarantowe naszywki sukienne z napisem POLAND haftowanym srebrną nicią. Oznaki takie noszone były przez wszystkich żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie dla wyróżnienia narodowości, ponieważ wobec stosowania umundurowania i ekwipunku brytyjskiego miał to być element dobitnie wskazujący na przynależność żołnierza do Polskich Sił Zbrojnych. Dodatkowym akcentem jest umieszczona na lewej górnej kieszeni odznaka pamiątkowa oficerska 9. Pułku Ułanów, gdzie Bór–Komorowski pełnił służbę jako zastępca dowódcy, a w latach 1928—1938 był dowódcą.
Opracowanie: Muzeum Armii Krajowej im. gen. Emila Fieldorfa „Nila”, © wszystkie prawa zastrzeżone