Gdzie jest gwiazdka?

przedstawia ulubioną świąteczną opowieść skandynawskich dzieci
Gdzie jest gwiazdka?
Reżyseria Nils Gaup
Norwegia 2012, 80 min.
W polskim dubbingu usłyszymy m.in. Malgorzatę Kożuchowską, Małgorzatę Sochę i
Krzysztofa Kowalewskiego
Rezolutna dziewczynka ratuje królestwo przed złem i ciemnością.
Pełna magii bożonarodzeniowa baśń dla całej rodziny.
W KINACH OD 15 LISTOPADA 2013
DYSTRYBUCJA
VIVARTO SP. Z O.O
ul. Św. Wincentego 114 lokal U5, 03-291 Warszawa
tel.: + 48 22 35 39 602, fax: + 48 22 35 39 603
KONTAKT - Dział dystrybucji
Anna Dziewulska, e-mail: [email protected]
PR & MARKETING
METEORA FILMS sp. z o.o.
Adres korespondencyjny: KINO PRAHA, ul. Jagiellońska 26, 03-719 Warszawa
Media & PR – Małgorzata Borychowska e-mail: [email protected] tel. + 48 696 485 303
Marketing – Katarzyna Kobylińska e-mail: [email protected] tel. + 48 600 051 516
VIVARTO, ul. Św. Wincentego 110 lok PK-1, 03-291 Warszawa, tel. 22 826 60 48, fax. 22 35 39 603
VIVARTO sp. z o.o.
przedstawia produkcję
Moskus Film i Storm Rosenberg AS
we współpracy z The Walt Disney Company Nordic
Gdzie jest gwiazdka?
Tytuł oryginalny: Reisen til julestjernen
Tytuł angielski: The Journey to the Christmas Star
Twórcy filmu:
Reżyseria Nils Gaup
Scenariusz Kamilla Krogsveen,
na podstawie sztuki „Reisen til julestjernen” Sverre Brandta
Zdjęcia Odd Reinhardt Nicolaysen
Montaż Per-Erik Eriksen
Scenografia Kjell Nordström
Muzyka Johan Halvorsen
Produkcja Sigurd Mikal Karoliussen i Jan Eirik Langoen
Występują:
Vilde Zeiner Sonja
Agnes Kittelsen czarownica – w polskiej wersji dubbingowej Małgorzata Kożuchowska
Anders Baasmo Christiansen król
Jakob Oftebro Ole
Evy Kasseth Røsten Petrine- w polskiej wersji dubbingowej Małgorzata Socha
Andreas Cappelen święty Mikołaj – w polskiej wersji dubbingowej Krzysztof Kowalewski
VIVARTO, ul. Św. Wincentego 110 lok PK-1, 03-291 Warszawa, tel. 22 826 60 48, fax. 22 35 39 603
Nagrody / festiwale:
2013 – 43. Międzynarodowy Festiwal Filmów dla Dzieci i Młodzieży w GIFFONI, sekcja Elements +6, udział w
konkursie
2013 – nominacja do norweskiej nagrody Amanda – najlepszy film dla dzieci
2012 – 9. MFF w Dubaju, sekcja Cinema for Children
Nils Gaup o filmie:
To dla mnie wielki zaszczyt, że mogłem zrobić filmową adaptację opowieści, która jest częścią kulturowego
dziedzictwa Norwegii. Ta historia wiele znaczy dla wszystkich Norwegów – już kilka pokoleń się na niej wychowało,
więc tym bardziej jestem dumny, że mogę podzielić się nią z dziećmi z całego świata.
Ten film naprawdę wiele dla mnie znaczy. Powstawał w trudnych warunkach, bo na planie było bardzo zimno,
a wszyscy codziennie pracowaliśmy bardzo długo. To jest trudne zadanie nawet dla dorosłych, a dla dzieci stanowiło
jeszcze większe wyzwanie. Ale wszyscy byli dzielni, a atmosfera na planie – fantastyczna i myślę, że udało nam się
wyczarować naprawdę magiczną, świąteczną opowieść.
Nils Gaup, reżyser
Skrócony opis filmu:
Rezolutna dziewczynka wyrusza w niebezpieczną podróż, aby odnaleźć Gwiazdę Bożego Narodzenia i w ten
sposób uwolnić królestwo od klątwy, a także przywrócić do życia zaginioną królewnę. Próbują ją powstrzymać potężni
wrogowie.
Świąteczna, pełna przygód baśń dla całej rodziny, osadzona w magicznej zimowej scenerii.
Opis filmu:
Dawno, dawno temu jedyna córka władcy niewielkiego królestwa, Złotowłosa, wybrała się do lasu w
poszukiwaniu Gwiazdy Bożego Narodzenia i… słuch o niej zaginął. Królowa zmarła z żalu i tęsknoty za córką, a król
przeklął Gwiazdę, sprawiając, że w jego królestwie nastały smutek i ciemność. Legenda jednak głosi, że Złotowłosa
wciąż żyje i powróci do królestwa, gdy tylko król odnajdzie Gwiazdę i przywróci jej blask. Odtąd król szuka Gwiazdy
w każde Boże Narodzenie, lecz na próżno. Tuż przed świętami ostatniej szansy do królestwa trafia 12-letnia Sonja,
porwana przez bandę rozbójników. Dzielnej dziewczynce udaje się uciec od porywaczy, a przy okazji poznać smutną
historię króla. Wzruszona jego losem i dobrocią, Sonja przysięga mu pomóc i wyrusza w długą, pełną przygód i
niebezpieczeństw podróż w poszukiwaniu magicznej Gwiazdy...
VIVARTO, ul. Św. Wincentego 110 lok PK-1, 03-291 Warszawa, tel. 22 826 60 48, fax. 22 35 39 603
Film Nilsa Gaupa jest najnowszą adaptacją ulubionej skandynawskiej baśni, bez której norweskie dzieci nie
wyobrażają sobie świąt. Powstał na podstawie klasycznej sztuki Sverre Brandta, często granej w norweskich teatrach
przed Bożym Narodzeniem. Teraz i polskie maluchy wraz z rodzicami mają okazję poznać tę piękną historię.
Ponadczasowe wartości, które przekazuje film, takie jak wiara w to, że Dobro zwycięża Zło, a trud zostaje
wynagrodzony, wraz z zawartymi w nim fantazją i magią, czynią „Gdzie jest gwiazdka?” doskonałą rozrywką dla całej
rodziny.
Prasa o filmie:
Pokrzepiająca serca, baśniowa opowieść dla najmłodszych. Bajkowy zamek (…), efektowne momenty i młoda
Vilde Zeiner, zachwycająca jako Sonja – 13-letnia dziewczynka, która wyrusza na poszukiwanie dawno zaginionej
Gwiazdy Bożego Narodzenia.
Mark Adams, „Screen Daily”
Film Gaupa rozgrywa się w staromodnym moralnym wszechświecie, w którym dobro wygrywa ze złem, gdzie
współczucie i bezinteresowność są nagradzane (…) I dobrze, że tak jest. Rodzice mogą być spokojni, a dzieci nie będą
się nudzić.
Dagbladet.no
VIVARTO, ul. Św. Wincentego 110 lok PK-1, 03-291 Warszawa, tel. 22 826 60 48, fax. 22 35 39 603
Scenografia jest wspaniała, a kostiumy imponujące. Zdjęcia są duże, piękne i szerokie (…). Wszystko to razem
wprowadza widzów w baśniowy nastrój.
Birger Vesmo, „Filmpolitiet”
Rozmowa z Vilde Marie Zeiner, filmową Sonją:
Spełnione marzenie
Niedawno spełniło się wielkie marzenie młodziutkiej Vilde Marie
Zeiner: dziewczynka zagrała główną rolę w magicznym, pełnym
przygód filmie. Wkrótce dzieci w 40 krajach świata będą ją mogły
zobaczyć w kinach we wspaniałej familijnej opowieści „Gdzie jest
gwiazdka?”. Vilde Marie gra tam Sonję – biedną, ale rezolutną sierotę,
która postanawia pomóc nieszczęśliwemu królowi odnaleźć Gwiazdę
Bożego Narodzenia. Przestała ona świecić, gdy król przeklął ją po
zniknięciu ukochanej córki.
- Byłam bardzo szczęśliwa, gdy dowiedziałam się, że zagram rolę Sonji.
Moją pierwszą myślą było: „Ciekawe, co powiedzą moi przyjaciele?".
- No i co powiedzieli?
- Wszyscy bardzo mi gratulowali! Ale musiałam utrzymać to w tajemnicy przed nimi przez jakiś czas, zanim nie
upewniłam się, że naprawdę dostałam tę rolę – mówi Vilde Marie.
Vilde Marie do roli Sonji musiała przejść przez trzy etapy castingów. Za trzecim razem miała próbę z jednym z
najbardziej utalentowanych norweskich aktorów, Andersem Christiansenem Baasmo, który w filmie gra króla.
Aktorka przez sześć tygodni
Aby zagrać Sonję, Vilde Marie musiała na sześć tygodni opuścić szkołę. Przez ponad miesiąc przebywała na planie
zdjęciowym w Czechach, a jeden tydzień spędziła na planie w Norwegii.
- Jak się czułaś, kręcąc film w innym kraju?
- W Czechach było bardzo, bardzo zimno! Wiele scen kręciliśmy w starym zamku, w którym było znacznie chłodniej w
środku niż na zewnątrz. Ale to była wspaniała przygoda i prawie nigdy nie czułam zmęczenia.
VIVARTO, ul. Św. Wincentego 110 lok PK-1, 03-291 Warszawa, tel. 22 826 60 48, fax. 22 35 39 603
- Co było dla ciebie najzabawniejsze?
- Naprawdę zabawna była jazda na niedźwiedziu. Wewnątrz „niedźwiedzia" znajdował się animator, który od czasu do
czasu unosił go w górę, a inny sterował jego głową i oczami za pomocą pilota. Czasami wynikały z tego naprawdę
śmieszne sytuacje.
Vilde Marie partnerowali w filmie znani norwescy aktorzy: Agnes Kittelsen („Happy, Happy”), Jacob Oftebro („KonTiki”, „Max Manus”) i Anders Christiansen Baasmo („”Kon-Tiki”, „Nord”).
Marząc o kolejnych filmach
W rodzinnym Asker w Norwegii Vilde Marie dwa razy w tygodniu trenuje taniec i spędza dużo czasu z przyjaciółmi.
Wcześniej grała trochę w teatrze, ale myśli, że praca w filmie sprawia dużo większą frajdę i nie jest tak stresująca.
- Kiedy dorosnę, chciałabym pracować jako aktorka – mówi.
- Czy masz jakieś rady dla innych dzieci, które marzą o grze w filmie?
- Po prostu trzeba brać udział w castingach i być sobą – tylko tyle!
Tekst: Ingrid Åberg, zdjęcia: Charlotte Wiig
Rozmowa z reżyserem Nilsem Gaupem:
Na początku 1960 roku mały chłopiec siedzi w gimnazjum w Kautokeino, patrząc z niepokojem na
prowizoryczny ekran. Nigdy wcześniej nie widział filmu. Nigdy nie oglądał telewizji, a od najbliższego teatru dzielą go
kilometry. Ale już zna smak dobrej historii – często słucha przy ognisku przekazywanych z pokolenia na pokolenie
lapońskich opowieści. Zaczyna się film. To „Działa Navarony” z Gregory Peckiem. To najlepszy film, jaki kiedykolwiek
widziałem – powie potem Nils Gaup.
- „Działa Navarony” były absolutnie fantastyczne! Ale kiedy zobaczyłem ten film znowu wiele lat później, pomyślałem,
że chyba nie był tak niesamowity – mówi Gaup z uśmiechem.
Pijemy kawę w Grands, a Gaup stał się sławnym reżyserem, który zaczyna się zbliżać do 60. Ponad 50 lat
minęło, odkąd był małym chłopcem, który mieszkał w lapońskiej wiosce Soahtefielbmá obok Kautokeino. W
międzyczasie widział wiele filmów, a sporo też sam nakręcił. Dwa z nich były bezpośrednio inspirowane lapońskimi
opowieściami z dzieciństwa. W 1987 roku debiutował „Tropicielem”, za którego otrzymał nominację do Oscara, a w
2008 roku powstał ceniony film o krwawym buncie Samów w Kautokeino w 1852 roku. Obecnie Nils ukończył pracę
nad nową filmową wersją „Gdzie jest gwiazdka?”, która swoją premierę będzie miała w przyszłym tygodniu. Jest ona
zupełnie inna niż klasyczna wersja Oli Soluma z lat 70. W wersji Gaupa widzowie znajdą dynamiczną, przygodową
akcję, wiele filmowych efektów, norweskie góry i czeski zamek z XII wieku. Tej wersji „Gdzie jest gwiazdka?"
zdecydowanie bliżej do „Harry’ego Pottera”.
VIVARTO, ul. Św. Wincentego 110 lok PK-1, 03-291 Warszawa, tel. 22 826 60 48, fax. 22 35 39 603
- To jest mój pierwszy film cyfrowy. Faktycznie nigdy wcześniej takiego nie robiłem. Czułem się trochę jak student. Na
początku zadałem sobie pytanie: „Co można wykreować w takim filmie?” Dziewczynka w tej historii rusza z Północnym
Wiatrem na Biegun Północny, aby spotkać Świętego Mikołaja… Mieliśmy ogromne pole do popisu. Mogliśmy stworzyć
zupełnie nowy świat. To jest naprawdę imponujace, co można zrobić cyfrowo – mówi Gaup i nagle widać, że jest z
siebie dumny. Jego śmiech jest niski, gesty oszczędne, a niebieskie oczy patrzą przenikliwie. I choć ma ponad 50 lat, w
tym momencie widać, że nadal ma w sobie coś z niesfornego, ciekawskiego chłopca.
- Nie byłem dzieckiem w latach 70-tych, więc nie wychowałem się na pierwszej wersji „Gdzie jest gwiazdka?”
(„Journey”) i nie mam do tego filmu tak nabożnego stosunku, jak wielu Norwegów. Ale w każde święta można go
zobaczyć w telewizji, więc oczywiście go widziałem – mówi Gaup, podkreślając, że jego wersja jest wierna oryginalnej
sztuce Sverre Brandta z 1924 roku.
- Mój film jest oparty na oryginalnej sztuce z 1924 roku, która znacznie różni się od wersji Oli Soluma, i która ma w
sobie jakieś mitologiczne dno, moim zdaniem fascynujące. To nie jest po prostu opowieść o dziewczynce, która szuka
Gwiazdy. To bardzo ważna opowieść o podróży, którą każdy z nas musi odbyć w życiu. Jej celem jest odnalezienie
siebie, sprawdzenie się w trudnych sytuacjach, dotarcie do tego, kim się jest.
VIVARTO, ul. Św. Wincentego 110 lok PK-1, 03-291 Warszawa, tel. 22 826 60 48, fax. 22 35 39 603
- Mam dość dobrą obrazową pamięć. Kiedy opowiadasz mi historię, wyobrażam sobie różne rzeczy, przed moimi
oczami pojawiają się różne obrazy. To dokładnie coś takiego jak film. Zresztą film jest tak naprawdę dziedzictwem
opowieści snutych przy ognisku. Pali się płomień, ludzie coś opowiadają, a przed oczami słuchających pojawiają się
konkretne obrazy. Masz wrażenie, że wszystko, nawet jeśli zdarzyło się dawno temu, dzieje się tu i teraz, zupełnie tak jak
w filmie.
Na pytanie, czy „Gdzie jest gwiazdka?” trudno było zrobić, Gaup odpowiada: Robienie filmów to zawsze jest walka. Nie
ma w tym nic efektownego. Ten film był o tyle trudny, że na planie mieliśmy dzieci, a dzieci nie mogą pracować tak
długo jak dorośli. Dorośli aktorzy też nie mieli łatwo, bo to film z dużą ilością akcji, biegania i wspinaczki, a trzeba
jeszcze pamiętać kwestie… No i było bardzo zimno, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz zamku! Nie, to nie był spacer
w parku… Nigdy nie jest.
- Co więc robisz, żeby odpocząć?
- Oglądam telewizję – to bardzo prosty odpoczynek. I rozwiązuję krzyżówki - myślę, że to jest świetny sposób na relaks!
- Czy uważasz, że twoje życie może stać się materiałem na ciekawy film?
- Nie, tak naprawdę nie ma o czym mówić!
- Może nakręcisz thriller o człowieku, który lubi rozwiązywać krzyżówki?
- Ha, ha, i kulminacja następuje, gdy udaje mu się rozwiązać krzyżówkę! To niemożliwe, nie da się tego zrobić. Nie ma
zaskoczenia!
Hanne Mauno, dagsavisen.no
VIVARTO, ul. Św. Wincentego 110 lok PK-1, 03-291 Warszawa, tel. 22 826 60 48, fax. 22 35 39 603
Ciekawostki na temat filmu:
Norwegia ma wiele tradycji związanych ze świętami Bożego Narodzenia. Dotyczy to także rozrywek w tym
okresie. Jedną z nich jest obowiązkowe obejrzenie w telewizji klasycznego filmu Oli Soluma z 1976 roku „Reisen til
julestjernen” („Gdzie jest gwiazdka?”) lub wizyta w teatrze, aby zobaczyć jego literacki pierwowzór – sztukę Sverre
Brandta z 1924 roku pod tym samym tytułem. Jest to ukochana norweska historia świąteczna i dla wielu Norwegów
oraz ich dzieci święta bez niej nie byłyby prawdziwymi świętami.
W ostatnim roku przed Bożym Narodzeniem Norwegowie – zamiast do teatrów – tłumnie udali się do kin, aby
zobaczyć zupełnie nową filmową wersję tej pięknej opowieści. Zrealizowany z rozmachem film Nilsa Gaupa miał
swoją premierę w listopadzie 2012 i okazał się wielkim sukcesem kasowym (72000 sprzedanych biletów tylko w
listopadzie), bijąc pod tym względem nawet „Skyfall”. To było najlepsze otwarcie dla norweskiego filmu 2012 zaraz po
„Kon-Tiki” o legendarnej wyprawie Thora Heyerdala.
Budżet filmu wynosił około 29 mln koron norweskich (5 mln USD), a zdjęcia były kręcone w zabytkowym
zamku Pernstejn na Morawach oraz w norweskich górach.
W obsadzie znalazła się słynna norweska aktorka Agnes Kittelson, która zagrała wcześniej w „Happy, Happy”
– zwycięzcy MFF w Sundance 2011 i wielkim kasowym hicie. Jako zła wiedźma fascynuje i stanowi idealną
przeciwwagę dla ślicznej 12-letniej debiutantki Vilde Marie Zeiner w roli Sonji. Anders Baasmo Christiansen („KonTiki”), który gra króla, na Berlinale 2010 został wskazany jako jeden z dziesięciu najlepszych młodych aktorów
europejskich.
Film Nilsa Gaupa miał swoją premierę na 9. MFF w Dubaju w sekcji dziecięcej i spotkał się z dużym
zainteresowaniem młodych widzów, którzy z wypiekami na twarzy śledzili przygody dzielnej Sonji.
„Gdzie jest gwiazdka?” została sprzedana do ponad 70 krajów na świecie.
Biogramy:
Nils Gaup – reżyser
Nils Gaup ma niezwykle ciekawą biografię. Urodził się w 1955 w
Kautokeino w północnej Norwegii. Jest więc rdzennym Lapończykiem
(Samem), co zawsze z dumą podkreśla. Kształcił się jako aktor w
Norweskiej Akademii Teatralnej, którą ukończył w 1978 roku. W 1981
roku współtworzył Beaivváš Sámi Teáhter, jedyny teatr złożony z
Lapończyków i grający w ich języku. W 1987 roku jego scenariusz –
„Tropiciel” („Ofelas”/„Pathfinder”) – wzbudził duże zainteresowanie
w środowisku filmowym
Norwegii, co doprowadziło do debiutu
reżyserskiego Nilsa. Powstały wtedy film pod tym samym tytułem stał się jednym z największych sukcesów
VIVARTO, ul. Św. Wincentego 110 lok PK-1, 03-291 Warszawa, tel. 22 826 60 48, fax. 22 35 39 603
norweskiego kina tamtych lat i w 1988 roku zdobył nominację do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.
Inne filmy Gaupa to „Rozbitkowie” („Haakon Haakonsen”, 1990), „Byle nie utonąć” („Hodet over vannet”, 1993) – w
jego amerykańskim remake’u „Urwanie głowy” główne role zagrali Cameron Diaz i Harvey Keitel, „North Star”
(1996), „Misery Harbour” (1999) oraz bardzo ceniony historyczny „Kautokeino-opprøret” (2008). „Gdzie jest
gwiazdka?” – pełna magii bożonarodzeniowa baśń – to pierwszy film Nilsa Gaupa dla młodych widzów.
VIVARTO, ul. Św. Wincentego 110 lok PK-1, 03-291 Warszawa, tel. 22 826 60 48, fax. 22 35 39 603