kliknij aby pobrać wersję PDF.

Kilka słów od proboszcza
Nr 18, Niedziela Palmowa, 17 kwietnia 2011
Kilka ciepłych słów podziękowań. Najpierw – dla wszystkich, którzy uczestniczyli w Drodze
Krzyżowej, którą przeżywaliśmy na ulicach naszej parafii. Dzięki za wspólną modlitwę
i rozważanie tajemnicy Męki Pana.
Serdecznie dziękuję Dzieciom z naszego przedszkola (i ich Wychowawczyniom) za przygotowanie
pięknej palmy do naszego kościoła na dzisiejszą niedzielę.
Bardzo dziękuję również wszystkim, którzy złożyli ofiary na kwiaty do Grobu Pańskiego
i świąteczny wystrój kościoła, wspomagając również parafię w uregulowaniu należności za
energię i gaz. Dziękuję Paniom, które zbierały ofiary kwestując na ten cel.
Wreszcie dziękuję tym, którzy idą razem drogą wielkopostnego przygotowania, by doświadczyć
mocy Chrystusa Zmartwychwstałego w celebracjach Triduum Paschalnego. Już dziś dziękuję
tym, z którymi tworzyć będziemy wspólnotę modlitwy w te dni i w tę największą z nocy.
Ogłoszenia
ks. Grzegorz
1. Zachęcamy do udziału w liturgii Triduum Paschalnego - program na 1. stronie
2. Przypominamy, że w Wieki Piątek obowiązuje nas wstrzemięźliwość od pokarmów
mięsnych, a osoby od 18. do 60. roku życia także post ścisły. Kościół zachęca nas, byśmy post
paschalny zachowali także w Wielką Sobotę aż do uroczystej Wigilii Paschalnej.
3. Jeśli będą chętni możemy zorganizować – również w tym roku – czuwanie modlitewne
przy Grobie Pańskim w nocy z Wielkiego Piątku na Wielką Sobotę. Chętni do włączenia się
w tę modlitwę adoracyjną proszeni są o zapisywanie się na liście w zakrystii.
4. Ostatnie w tym Wielkim Poście Gorzkie Żale - dziś o godz. 17.00.
5. Błogosławienie pokarmów na stół wielkanocny w Wielką Sobotę w kaplicy Matki Bożej
od godz. 10.00 do 12.00 i od 16.00 do 17.00 co pół godziny. W Mościskach o godz. 12.15,
w Klaudynie na ul. Ciećwierza – u pp. Zawadzkich o godz. 12.30 i u pp. Szkolików o godz. 12.45
oraz w Laskach przy kaplicy zakładowej – o godz. 13.00
6. Zapraszamy do pomocy w generalnym sprzątaniu kościoła przed świętami w najbliższy
wtorek, 19.04, na godz. 8.00.
7. Wójt Gminy oraz Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej serdecznie zapraszają seniorów
i osoby samotne na tradycyjne spotkanie przedwielkanocne, które odbędzie się 18.04
o godz. 13.00 w sali widowiskowej Centrum Izabelin.
8. Jeśli ktoś chciałby jeszcze skorzystać z przedświątecznej spowiedzi, zapraszamy
w Wielkim Tygodniu w poniedziałek, wtorek i środę. Rano - od godz. 6.45, a wieczorem
od godz. 18.00 do 19.00, a jeśli będzie potrzeba, także i dłużej. W czasie Triduum Paschalnego
nie będzie dyżurów w konfesjonale.
Dziękujemy za ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki :-)
PARAFIA MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ MEKSYKU
Laski, ul. 3 Maja 40/42, 05-080 Izabelin
tel.: (22) 752 21 07
www.parafiawlaskach.pl; [email protected]
nr konta parafii: 18 1020 1026 0000 1102 0016 9920
MSZE ŚW. W NIEDZIELE I ŚWIĘTA:
9.00, 10.30 (z udziałem dzieci), 12.00, 19.00;
MSZE ŚW. W DNI POWSZEDNIE:
7.00 i 18.30
ŚWIĘTE TRIDUUM PASCHALNE
CHRYSTUS UKRZYŻOWANY
WIELKI CZWARTEK WIELKI PIĄTEK Msza Wieczerzy Pańskiej g. 19.00
Liturgia Męki Pańskiej
g. 19.00
CHRYSTUS POGRZEBANY
WIELKA SOBOTA dzień ciszy i modlitwy przy Grobie Pana
CHRYSTUS ZMARTWYCHWSTAŁY
NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA
Wigilia Paschalna w Świętą Noc – REZUREKCJA
sobota g. 21.00
Procesja rezurekcyjna niedziela g. 6.00
Msze święte w dzień g. 6.30, 9.00, 10.30, 12.00, 19.00
PRZYJDŹ I ŚWIĘTUJ Z NAMI PASCHĘ!
Liturgia Słowa
Iz 50,4-7; Ps 22; Flp 2,6-11;
Mt 26,14-27,66
DRUGIE CZYTANIE (Flp 2,6-11)
Chrystus Jezus istniejąc w postaci Bożej,
nie skorzystał ze sposobności, aby na
równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego
siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się
podobnym do ludzi. A w tym co zewnętrzne
uznany za człowieka, uniżył samego siebie,
stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to
śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko
i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby
na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot
niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby
wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest
Panem ku chwale Boga Ojca.
Bo trzeba – mówiąc obrazowo – opróżnić
zewnętrzną formę, wylać z siebie
przekonanie
o
własnej
boskości
i samowystarczalności, żeby Bóg mógł
zadziałać swoją łaską. Do naczynia
wypełnionego po brzegi nawet On nic
już nie wleje.
Dobrze jest czekać w milczeniu ratunku
od Pana.
Szkoła liturgiczna
Misterium
Chrystusa Zmartwychwstałego
Wigilia Paschalna w Wielką Noc
Słowo o Słowie
Sługa Pański
Kenoza… to greckie słowo odnosimy najczęściej
do Jezusa, mówiąc o Jego pokorze, uniżeniu,
posłuszeństwie woli Boga, które doprowadziły
Go do Krzyża. Czasem myślimy jeszcze
przy tym o wyniszczeniu, fizycznym cierpieniu;
w dzisiaj odczytywanym fragmencie Listu
do
Filipian
zostało
oddane
jako
„ogołocenie”. Tymczasem kenosis – to
dosłownie „próżnia, pustka”. Jezus uczynił
siebie pustym; nie zostało Mu – pozornie –
nic z chwały bóstwa, z blasku Taboru. Tylko
ten zewnętrzny schemat, podobieństwo do
każdego z nas – śmiertelne ciało człowieka.
Jest sługą Pana, jego niewolnikiem –
jak tajemnicza postać z księgi Izajasza
z niezachwianą pewnością czeka na pomoc
Boga i wie, że Bóg Go nie zawiedzie.
„Tej właśnie Nocy Chrystus, skruszywszy
więzy śmierci, jako Zwycięzca wyszedł
z otchłani”.
Wigilia – od łac. słowa vigilare: „czuwać”
– to nic innego jak czuwanie, jak aktywna
obecność. Dlatego Mszał Rzymski, mówiąc
o Nocy paschalnej, ukazuje ją jako noc
czuwania. Jest to bowiem „Pascha na cześć
Pana”, noc Przejścia – z ciemności do światła,
z niewoli do wolności, ze śmierci do życia.
To przejście jest wyraźnie obecne we
wszystkich czterech częściach Wigilii
Paschalnej, począwszy od rozpoczynających
całą celebrację obrzędów liturgii światła.
Rozpalone poza kościołem ognisko, na tyle
duże, żeby mogło „rzeczywiście rozproszyć
ciemności i rozjaśnić noc”, wytycza swoistą
granicę między ciemnością i światłem.
Przejście z nocy w krąg blasku ognia
jest już wejściem w rzeczywistość
Zmartwychwstania Chrystusa – Światłości
świata. Podobnie, jak procesyjne przejście
do ciemnego kościoła za paschałem –
znakiem Zmartwychwstałego Pana, który
prowadzi swój lud tak, jak kiedyś słup ognia
prowadził Izraelitów w ich drodze z niewoli
Egiptu do wolności Ziemi Obiecanej.
Kulminacją liturgii światła Wigilii Paschalnej
jest śpiew Exsultetu – starożytnego orędzia
paschalnego, w którym jasno ukazana jest
jedność tych trzech nocy: Nocy Paschy
Izraela, wyjścia z Egiptu – Nocy Paschy
Chrystusa, Zmartwychwstania – i Nocy
Paschy Kościoła, czyli naszego tu i teraz,
tej
celebracji,
w
której
właśnie
uczestniczymy.
W liturgii Słowa, niezwykle rozbudowanej
i bogatej, Bóg przeprowadza nas – sprawia,
że przechodzimy – przez kolejne etapy
historii zbawienia, przypominając te
momenty, kiedy ze szczególną mocą działał
w życiu Narodu Wybranego. Od stworzenia
świata, poprzez niezapomniane Wyjście
z Egiptu, po niewolę babilońską i radosny
powrót z wygnania… Jednak prawdziwym
przejściem – od Pierwszego do Nowego
Przymierza – jest ten moment, kiedy
po czytaniach ze Starego Testamentu
rozbrzmiewa tryumfalne Chwała na
wysokości, biją dzwony, grają organy;
wchodzimy w rzeczywistość Nowego
Przymierza, Nowego Życia, które przynosi
Zmartwychwstały.
Następująca potem liturgia chrzcielna
to już przejście sensu stricte, na sposób
sakramentalny: ze śmierci grzechu do
życia łaski, do godności Bożego dziecka.
Najpełniej, oczywiście, doświadczają tego
ci, którzy tej Nocy przyjmują chrzest,
obmyci
świeżo
pobłogosławioną
wodą. Jednak dla wszystkich moment
odnowienia
przyrzeczeń
chrzcielnych
jest przypomnieniem, że nasze życie ma
być paschalne – ma polegać na ciągłym
przechodzeniu z grzechu do przyjaźni
z Bogiem i na ciągłym odnawianiu tego
przymierza, na ciągłym powrocie do tej
pierwszej decyzji, która zapoczątkowuje
w człowieku Boże życie.
W tym momencie też rodzi się wspólnota;
nowoochrzczeni stają się częścią Kościoła,
włączają się w tę wspólnotę odkupionych.
A sam Kościół na początku liturgii chrzcielnej
przyzywa w litanii wstawiennictwa świętych,
wyznając wiarę w prawdę o świętych
obcowaniu.
Ukoronowaniem nocnej celebracji Paschy
jest liturgia eucharystyczna – wejście
w prawdziwą, sakramentalną Komunię
ze
Zmartwychwstałym
Panem.
Ofiara
eucharystyczna
ma
swój
początek
w
misterium
paschalnym,
uobecniając
śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa.
Procesja, następująca po Wigilii Paschalnej, jest
„uroczystym ogłoszeniem Zmartwychwstałego
Chrystusa i wezwaniem całego stworzenia do
udziału w Jego tryumfie”. Jednak w istocie
ogłoszenie
Zmartwychwstania
dokonało
się podczas nocnego sprawowania Wigilii
Paschalnej, a w śpiewie orędzia wielkanocnego
cały świat został wezwany do paschalnej
radości.
Wigilia
Paschalna
rozpoczyna
Okres
Pięćdziesiątnicy, który obchodzimy z radością
jako „jeden dzień świąteczny, co więcej – jako
jedną wielką niedzielę”.
Czy to nie znamienne, że większość
wielkich dzieł Bożych dokonuje się
w nocy? To nocą Bóg wyprowadził swój
lud z niewoli. To w nocy aniołowie
zwiastowali światu radość z narodzenia
Zbawiciela. To w noc wreszcie wyszedł
z wieczernika Judasz, rozpoczynając
w ten sposób serię zbawczych wydarzeń.
Jeśli mogliśmy być z pasterzami
w Betlejem w Noc Narodzenia, jeśli
mogliśmy czuwać przy Panu w noc zdrady
– czemu miałoby nas zabraknąć i w tę
Noc Jego zwycięstwa…?