Jednopęczkowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego nie
Transkrypt
Jednopęczkowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego nie
Jednopęczkowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego nie przywraca normalnej kinematyki kolana po sześciu miesiącach BADANIA MRI W POZYCJI STOJĄCEJ J. A. Nicholson, A. G. Sutherland, F. W. Smith From University of Aberdeen, Aberdeen, United Kingdom J Bone Joint Surg [Br] 2011;93-B:1334–1340. Nieprawidłowa kinematyka kolana po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego może występować pomimo oczywistej poprawy stabilizacji kolana i korzyści funkcjonalnych. Przeprowadziliśmy badania rezonansu magnetycznego w płaszczyźnie strzałkowej w pozycji stojącej i w obciążeniu kolan, w różnych kątach zgięcia, aby określić kinematykę kolana po jednostronnej rekonstrukcji (n = 12). Zdrowe kolana wykorzystano jako grupę kontrolną. Badanie wykonano przed zabiegiem, po trzech i sześciu miesiącach po operacji. Przednio-tylna niestabilność kolana mierzona była za pomocą arthrometeru, a oceny funkcjonalnej pacjenta dokonano za pomocą walidowanych ankiet przed i po rekonstrukcji. We wszystkich kolanach z niewydolnością więzadeł krzyżowych przednich, plateau piszczeli zostało przesunięte ku przodowi i wewnętrznie obrócone w stosunku do kości udowej w porównaniu z grupą kontrolną, którą stanowiły kolana po stronie przeciwnej, zwłaszcza w wyproście i na początku zgięcia (średnia przemieszczenie bocznego przedziału: wyprost 7,9 mm (OS 4,8) , p = 0,002 i w 30 ° zgięcia 5,1 mm (OS 3,6), p = 0,004). U wszystkich dziesięciu pacjentów wykonano pooperacyjne badanie RM. Rekonstrukcja spowodowała zmniejszenie podwichnięcia bocznego plateau kości piszczelowej po trzech miesiącach oraz poprawę niestabilności przedniej w niewielkim zgięciu, ale nie w wyproście (p = 0,015). Po sześciu miesiącach, w zrekonstruowanych kolanach ponownie stwierdzono przednią niestabilność zarówno przedziale bocznym (średnio: wyprost 4,2 mm (OS 4,2), p = 0,021 i w 30 ° zgięcie 3,2 mm (SD 3,3), p = 0,024) i przyśrodkowego przedziału (wyprost, p = 0,049). Nasze wyniki pokazują, że mimo poprawy stabilności i korzyści funkcjonalnych, nieprawidłowa kinematyka kolana występuje po sześciu miesiącach i ulega pogorszeniu od trzech do sześciu miesięcy po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego.