karta przedmiotu - Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej

KARTA OPISU MODUŁU KSZTAŁCENIA
Nazwa modułu/przedmiotu
Kod
A_K_1.5_001
HISTORIA URBANISTYKI
Kierunek studiów
Profil kształcenia
(ogólnoakademicki, praktyczny)
Rok / Semestr
ogólnoakademcki
ARCHITEKTURA
III/5
CKI oferowany w języku:
Przedmiot
Specjalność
-
Kurs (obligatoryjny/obieralny)
polskim
obligatoryjny
Liczba punktów
Godziny
Wykłady
:
15
Stopień
studiów:
Ćwiczenia
30
Laboratoria:
:
Forma studiów
(stacjonarna/niestacjonarna)
STACJONARNE
I
-
Podział ECTS (liczba i %)
NAUKI TECHNICZNE
2
Status przedmiotu w programie studiów (podstawowy, kierunkowy, inny)
Liczba punktów
3
Projekty / seminaria:
Obszar(y) kształcenia
100%
(ogólnouczelniany, z innego kierunku)
KIERUNKOWY
-
Odpowiedzialny za przedmiot:
xx
Wykładowca:
dr hab. inż. arch. Adam Nadolny
e-mail: [email protected]
Wydział Architektury
ul. Nieszawska 11A, 61-021 Poznań
tel.: 061 665 33 05
dr hab. inż. arch. Adam Nadolny
e-mail: [email protected]
Wydział Architektury
ul. Nieszawska 11A, 61-021 Poznań
tel.: 061 665 33 05
xxx
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych:
1
Wiedza:



2
3
Umiejętności:
Kompetencje
społeczne

Student ma wiedzę z zakresu historii architektury, historii, geografii przydatną do
zrozumienia prostych zależności zachodzących w budowlach na przestrzeni
wieków w różnych warunkach klimatycznych i kulturowych podstawowa wiedza
niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i
pozatechnicznych uwarunkowań procesów historycznych
student ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych i najistotniejszych
nowych osiągnięciach z zakresu projektowania architektonicznego i
urbanistycznego
student zna podstawowe metody, narzędzia, techniki pracy (w tym rysunek
architektoniczny), konieczny w prowadzeniu notatek z wykładów i realizacji
zadań egzaminacyjnych
student potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych,
właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim, potrafi integrować
informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz
formułować i uzasadniać opinie

student ma umiejętność samokształcenia się

student wykazuje umiejętność poprawnego wnioskowania na podstawie danych
pochodzących z różnych źródeł

student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i
organizować proces uczenia się innych osób
Cel przedmiotu:
 uświadomienie studentom ciągłości kształtowania układów urbanistycznych od czasów starożytnych do
współczesności oraz ich ewolucji w ramach poszczególnych okręgów kulturowych i politycznych
 przedmiot zwraca uwagę znaczenie prawodawstwa planistycznego jako ważnego czynnika w kształtowaniu
złożonych układów przestrzennych
 określa związki między możliwościami technicznymi, jakie powstały w wyniku rewolucji przemysłowej, a
nowymi kierunkami rozwoju urbanistyki teoretycznej ,
 przedmiot zwraca uwagę na genezę nowych trendów w historii urbanistyki XIX wieku, które doprowadziły
do rozwoju współczesnej urbanistyki
 zapoznaje z najważniejszymi, w omawianym okresie, dziełami, twórcami oraz teoriami urbanistyki
europejskiej i polskiej










uczy o prawidłach twórczego myślenia i dochodzenia do nowych rozwiązań funkcjonalnych, technicznych i
formalnych w ramach rozwoju form urbanistycznych na przestrzeni wieków,
umożliwia poznanie zagadnień związanych z kompozycją urbanistyczną w odniesieniu do rzeczywistych
układów przestrzennych
uświadamia różnice w podejściu do kompozycji urbanistycznej oraz prawodawstwa związanego z
planowaniem przestrzennym w ośrodkach europejskich oraz na terenie polski
ukazuje związki urbanistyki polskiej z dokonaniami i nawiązaniami do urbanistyki europejskiej
uświadomienie studentom ciągłości kształtowania układów urbanistycznych na terenie Polski od czasów
starożytnych do współczesności oraz ich ewolucji w ramach poszczególnych okręgów kulturowych i
przemian politycznych
przedmiot zwraca uwagę znaczenie prawodawstwa planistycznego jako ważnego czynnika w kształtowaniu
złożonych układów przestrzennych głównych miast Polskich.
określa związki między możliwościami technicznymi, jakie powstały w wyniku rewolucji przemysłowej, a
nowymi kierunkami rozwoju urbanistyki polskiej ,
przedmiot zwraca uwagę na genezę nowych trendów w historii urbanistyki XIX wieku, które doprowadziły
do rozwoju wielu z polskich miast
umożliwia poznanie zagadnień związanych z kompozycją urbanistyczną w odniesieniu do rzeczywistych
układów przestrzennych polskich miast
ukazuje związki urbanistyki polskiej z dokonaniami i nawiązaniami do urbanistyki europejskiej.
Efekty kształcenia
Wiedza:
W01
W02
ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe
zagadnienia oraz szczegółową związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu
historii urbanistyki powszechnej i polskiej.
ma podstawową wiedzę związaną z etyką zawodu architekta
AU1_W01
AU1_W04
Umiejętności:
U01
U02
student potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych
właściwie dobranych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać
ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i języku angielskim
prezentację ustną i dobrze udokumentowane opracowanie dotyczące zagadnień
z zakresu architektury i urbanistyki
AU1_U01
AU1_U03
Kompetencje społeczne:
K01
K02
student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i
organizować proces uczenia się innych osób
AU1_K03
student ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki
działalności projektowej, w tym jej wpływu na środowisko kulturowe i związanej z
tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
AU1_K05
Sposoby sprawdzenia efektów kształcenia
Cykl wykładów z przedmiotu Historia architektury współczesnej kończy się egzaminem.
Studenci otrzymują listę obowiązujących zagadnień egzaminacyjnych oraz tematów rysunkowych.
Przewidziane są dwa egzaminy sesyjne, przy czym drugi termin jest terminem poprawkowym.
Egzamin z przedmiotu Historia architektury współczesnej jest pisemny; jego integralną częścią jest sprawdzian
umiejętności rysunkowych oraz kojarzenia i rozpoznania planów oraz najważniejszych budynków i zespołów
przestrzennych prezentowanych w ramach wykładów.
Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie seminarium z tego przedmiotu, potwierdzone wpisem w
indeksie.
Realizacja ćwiczeń z przedmiotu Historia Urbanistyki polega na prowadzeniu cyklu ćwiczeń omawiających
tematykę historii urbanizacji miast polskich . Szczególny nacisk położono na ukazanie współzależności polityki
przestrzennej poszczególnych aglomeracji w odniesieniu do europejskich i światowych trendów kształtowania
miast w ujęciu historycznym. Uzupełnieniem poruszanej tematyki jest cykl prezentacji autorskich, podczas
których każdy student zapoznaje się z rozwojem wybranej przez siebie historycznej przestrzeni urbanistycznej i
prezentuje to zagadnienie na forum grupy
Ocena formująca

ocena wiedzy oraz prezentacje na forum grupy, wspólna analiza i dyskusja

ocena wygłoszonego referatu z wnioskami do dyskusji

prezentacja na płycie CD z dokładnym konspektem oraz szczegółową bibliografią

udziału w dyskusjach oraz formułowaniu wniosków końcowych.

jest średnią z poniższych ocen składowych:

oceny części merytorycznej prezentacji,

oceny sposobu prezentacji,

oceny aktywności na zajęciach,

oceny pracy semestralnej,

oceny z kolokwium (opcjonalnie ).
Przyjęta skala ocen: 2,0, 3,0; 3,5; 4,0; 4,5; 5,0
Ocena podsumowująca:

ocena uzyskana w trakcie egzaminu pisemnego, stanowiąca średnią z ocen cząstkowych (wiedza i
umiejętności rysunkowe)
Przyjęta skala ocen: 2,0 3,0; 3,5; 4,0; 4,5; 5,0
Uzyskanie oceny pozytywnej z modułu, zależne jest od osiągnięcia przez studenta wszystkich
zapisanych w sylabusie efektów kształcenia.
Treści programowe
Wykład:
1. Miasto Poznań na przestrzeni wieków w ujęciu urbanistycznym. Kierunki rozwoju, idea kształtowania
miasta nowoczesnego na przełomie XIX i XX wieku. Odbudowa po roku 1945 w kontekście ówcześnie
panujących prądów i doktryn planistycznych
2. Miasto w historii cywilizacji. Czynniki warunkujące powstawanie miast nie zależnie od ich położenia.
Kompozycja miasta oraz podstawowe teorie budowy miast. Formy urbanistyczne na przestrzeni wieków w
ujęciu chronologicznym.
3. Idea miasta na przestrzeni stuleci, forma, funkcja, znaczenie. Utopie urbanistyczne w XIX i początku XX
wieku. Teoretycy urbanistyki Saint-Simon, Charles Fourier, Robert Owen, Arturo Sorya y Mata,Tony
Garnier, Antonio Sant’Elia, Le Corbusier
4. Rozwój urbanistyczny Berlina na przestrzeni stuleci. Średniowiecze, Renesans, Barok, klasycyzm, wiek
XIX i początek XX, Plany przebudowy Berlina w okresie faszystowski. Odbudowa po roku 1989
5. Rozwój urbanistyczny Barcelony i Madrytu na przestrzeni stuleci ze szczególnym uwzględnieniem wieku
XIX, Rozwój urbanistyczny Wiednia i Paryża na przestrzeni stuleci ze szczególnym uwzględnieniem wieku
XIX . Procesy decyzyjne w planowaniu przestrzennym w XIX wieku w stolicach europejskich.
6. Rozwój urbanistyczny miast amerykańskich; Nowy York, Washington, Boston, Filadelfia na przestrzeni
stuleci ze szczególnym uwzględnieniem wieku XIX i XX
7. Planowanie miast w XX wieku ma wybranych przykładach, Brasilia-Oskara Niemeyera, Chandigar Le
Corbusiera, New Dehli i inne. Teorie urbanistyczne w drugiej połowie XX wieku.
8. Planowanie urbanistyczne w Polsce w latach 1945-1989. Wybrane aspekty zagadnienia
9. Rozwój urbanistyczny miast włoskich- wybrane przykłady Wenecja, Florencja Rzym
Ćwiczenia:
1. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Krakowa, Oś Saska w Warszawie Rozwój
przestrzenny Lwowa
2. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Warszawy ,Krakowskie Przedmieście w
Warszawie, założenie przestrzenne Grudziądza
3. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Gdańska, Rozwój przestrzenny Kalisza,
Założenie przestrzenne Kazimierza Dolnego
4. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Szczecina, Założenie przestrzenne Lanckorony.
Rozwój przestrzenny Lublina
5. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Łodzi, Założenie przestrzenne Zamościa
Założenie przestrzenne Malborka
6. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Torunia, Rozwój przestrzenny Oleśnicy, Rozwój
przestrzenny Przemyśla
7. Prezentacja tematów seminaryjnych: Założenie przestrzenne Rydzyny, Założenie przestrzenne Tarnowa
8. Kolokwium z tematyki poruszanej na ćwiczeniach, sprawdzenie stanu zawansowania prac semestralnych
9. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Wrocławia, Oś Stanisławowska, w Warszawie
Założenie przestrzenne Kamieńca Podolskiego
10. Prezentacja tematów seminaryjnych: Założenie przestrzenne Żółkwi, Założenie przestrzenne Gniezna,
Założenie przestrzenne Opola
11. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Bydgoszczy, Rozwój przestrzenny Katowic
12. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Radomia Założenie przestrzenne Leszna
13. Prezentacja tematów seminaryjnych: Rozwój przestrzenny Gdyni, Rozwój przestrzenny Sandomierza
14. Oddanie prac semestralnych. Kolokwium z tematyki poruszanej na ćwiczeniach. Zaliczenie
Literatura podstawowa:
1. Benevolo Leonardo; Die geschichte der Stadt, Campus, Frankfurt-New York 2000.
2. Curtis Wiliam; Modern Architecture Since 1900, Phaidon, London 2001
3. Frampton Kenneth; Modern Architecture, a Critical History, Thames and Hudson, London, 1992.
4. Giedion Sigfried.; Czas, przestrzeń, architektura – narodziny nowej tradycji; Arkady, Warszawa 1968
5. Hall Peter; Cities of Tomorrow An Intellectual History of Urban Planning and Designing in the Twentieth
Century; Blackwell, Oxford 2001.
6. Jałowiecki Bohdan, Szczepański Marek; Miasto i przestrzeń w perspektywie socjologicznej, Wydawnictwo
Naukowe Scholar, Warszawa 2002.
7. Kalinowski Wojciech; Zabytki Urbanistyki i Architektury w Polsce, Arkady, Warszawa 1986.
8. Kostof Spiro; The City Shaped, Urban Patterns and Meanings Through History, Thames & Hudson,
London 2001
9. Kostof Spiro; The City Assembled, The Elements of Urban Form Through History, Thames & Hudson,
London 1992.
10. Müller Werner; Atlas Architektury Tom 1, Tom 2, Wydawnictwo Prószyński i spółka, Warszawa 2003.
11. Ostrowski Wacław; Wprowadzenie do Historii Budowy miast, Oficyna Wydawnicza Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2001
12. Ostrowski Wacław; Urbanistyka Współczesna, Arkady 1975.
13. Tołwiński Tadeusz; Urbanistyka Tom I, Wydawnictwo Ministerstwa Odbudowy, Warszawa 1948
Literatura uzupełniająca:
1. Nadolny Adam. Christopher Alexandra poszukiwanie tożsamości miejsca na przykładzie Poznania,
Krakowa i Warszawy w XIX i XX wieku, w Fenomen Genius Loci. Tożsamość miejsca w kontekście
historycznym i współczesnym : konferencja naukowa, Warszawa, 15.12.2007 / Muzeum Pałac w
Wilanowie, Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Warszawa, 2009
2. Skutecki Jakub; Ulicami Poznania, Wydawnictwo Kwartet, Poznań 2003
3. Topolski Jerzy; Dzieje Poznania Tom1*,Tom1**,PWN,Warszawa - Poznań 1988.
4. Topolski Jerzy; Dzieje Poznania 1918 –1945 Tom 2*,Tom 2**,PWN,Warszawa - Poznań 1998.
5. Trzeciakowski Lech, Maria; W XIX wiecznym Poznaniu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1982.
Obciążenie pracą studenta
forma aktywności
godzin
ECTS
Łączny nakład pracy
76
3
Zajęcia wymagające indywidualnego kontaktu z
nauczycielem
50
2
Zajęcia o charakterze praktycznym
49
2
Bilans nakładu pracy przeciętnego studenta
forma aktywności
liczba godzin
udział w wykładach
15 h
udział w ćwiczeniach/ laboratoriach (projektach)
30 h
przygotowanie do ćwiczeń/ laboratoriów
12 x 1h = 12 h
przygotowanie do kolokwium/przeglądu zaliczeniowego
4h
udział w konsultacjach związanych z realizacją procesu kształcenia
3x1h=3h
przygotowanie do egzaminu
10 h
obecność na egzaminie
Łączny nakład pracy studenta:
2h
2 punkty ECTS
76 h
W ramach tak określonego nakładu pracy studenta:

zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
15 h + 30 h + 3h + 2 h = 50 h
2 punkty ECTS