„Kochać, jak to łatwo powiedzieć…” śpiewał Piotr Szczepanik, każdy

„Kochać, jak to łatwo powiedzieć…” śpiewał Piotr Szczepanik, każdy

Walentynki
Wpisany przez Administrator
piątek, 20 lutego 2009 08:24
„Kochać, jak to łatwo powiedzieć…” śpiewał Piotr Szczepanik, każdy z nas wie jednak jak
trudno czasami opisać to, co naprawdę czujemy. To właśnie z myślą o zakochanych
zorganizowaliśmy poetycki „Podwieczorek przy mikrofonie” poświęcony temu wspaniałemu
uczuciu, podczas którego recytowaliśmy najpiękniejsze wiersze o miłości Marii Pawlikowskiej –
Jasnorzewskiej, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Adama Asnyka, Agnieszki Osieckiej, ks.
Jana Twardowskiego, Jonasza Kofty i wielu innych. Utwory recytowali członkowie grupy
teatralnej. Nie zabrakło również współczesnych piosenek o miłości, które wykonał szkolny
zespół muzyczny. Usłyszeliśmy niezapomniane utwory „Zawsze tam gdzie ty…” Perfektu oraz
„Dwie bajki” Dody. W iście walentynkowy nastrój wprowadziła nas piosenka „Całuj mnie”, którą
zakończono spotkanie...
Nie tylko poeci potrafią opowiadać o miłości. Młodzież równie pięknie opisuje to uczucie, o czym
przekonaliśmy się organizując Powiatowy Konkurs na „Najpiękniejszą Walentynkę”.
Organizatorki konkursu, pani Magdalena Kościcka i pani Małgorzata Żórawska, miały trudne
zadanie. Prace konkursowe przygotowali uczniowie naszej szkoły oraz Zespołu Szkół
Ponadgimnazjalnych nr 1 w Kluczborku, których gościliśmy podczas wieczorku poetyckiego.
Oto laureaci konkursu:
1. miejsce: Anita Mrugała, uczennica klasy IaTE w ZSP nr 1
2. miejsce: Anna Szczepaniak, uczennica klasy II LPS w ZSP nr 1
3. miejsce: Angelika Smyrek, uczennica klasy Ic LO w ZSL-T
W konkursie wyróżnione zostały Nicol Smyrek z ZSL-T oraz Sylwia Fingas z ZSP nr 1.
Zwycięzcom konkursu Dyrektor szkoły wręczył dyplomy oraz drobne upominki.
Oto zwycięski utwór:
Stanęłam nad brzegiem.
Nad brzegiem oceanu duszy.
Spojrzałam.
Pragnęłam zobaczyć,
Co kryje się na dnie
Bezkres, bezmiar, przepaść
Zionęły wokół.
Ta głębia niespokojna,
1/2
Walentynki
Wpisany przez Administrator
piątek, 20 lutego 2009 08:24
Myśli tonące w niej
Wciąż nie mogłam pojąć
Czemu tak mocno kocham Cię?
Dlaczego widząc Cię muszę podeprzeć się,
By nie runąć jak kłoda?
Czemu jesteś muzyką,
W rytm której moje serce tańczy z radości?
Z jakiego powodu wypadło na Ciebie,
Byś był mi drogowskazem?
Czemuś mi iskrą życia?
Czemuś wytchnieniem po męczącym dniu?
Zechciej proszę użyczyć mi choć
Skrawka Twego serca,
Bo ja już dawno oddałam Ci swoje.
A my zachęcamy do własnych prób poetyckich, może kiedyś poznamy Wasze wiersze o miłości
…
Równocześnie zapraszamy do udziału w zajęciach teatralnych wszystkich
zainteresowanych (osoby odważne i marzące o scenie, młodych pisarzy i poetów
mających pomysły na sztuki teatralne, a także osoby utalentowane plastycznie i
muzycznie).
Małgorzata Żórawska
Opiekun koła teatralnego
2/2