Aktywność twórcza - przykazania dla potencjalnego

Aktywność twórcza - przykazania dla potencjalnego
Einsteina, Picassa lub Billa Gatesa
Piotrek przyszedł ze szkoły bardzo smutny. Nie może odnaleźć się w nowej klasie, a wszyscy
koledzy szydzą z jego pomysłów. Po powrocie do domu poszedł od razu do swojego pokoju,
położył się na łóżku i zaczął rozmyślać o swoim idolu książkowym- Harrym Poterze. „Ty
zawsze sobie radzisz, masz świetne pomysły i wielu przyjaciół. Chcę być taki jak ty”pomyślał i zaraz potem zasnął. Nagle usłyszał wołanie: „Wstawaj! Wstawaj! Nie mamy
czasu.” Harry zbudził go gwałtownie i bez słowa wyjaśnienia złapał za rękę i wciągnął do
dziwnego pojazdu. „Wołałeś mnie, więc zabieram Cię w podróż- powiedział Harry. Pokażę
Ci, ludzi, którzy stali się podziwiani za to, co stworzyli. Mam nadzieję, że ich wskazówki
pomogą Ci w osiągnięciu własnego celu”
Polecieli wysoko i znaleźli się nad ogromnym oceanem. Gdy obniżyli lot Piotrek zauważył
płynącą łódź. „To Krzysztof Kolumb”- powiedział Harry. Człowiek, który odkrył Amerykę.
Sprzeciwił się panującym wierzeniom, że ziemia jest płaska. Kierował się własną wiedzą, a
przede wszystkim ciekawością. Pamiętaj: Nie ulegaj wpływom innych ani własnym
przyzwyczajeniom oraz nie trać dziecięcej ciekawości świata. Ona otwiera wiele
zamkniętych drzwi.”
Piotrek nic nie mówił. Był przerażony, a z drugiej tak oszołomiony aktualnymi wydarzeniami,
że nie mógł wydusić z siebie ani słowa. Uważnie słuchał i przyglądał się. Nagle spostrzegł, że
znaleźli się nad łąką, na której pod jabłonią leżał mężczyzna. „To jest Isaak Newton”wyjaśnił Harry i w tej samej chwili na głowę Newtona spadło jabłko. „To on odkrył
grawitację. Przyciąganie ziemskie było zawsze i wszyscy zdawali sobie sprawę, że można
chodzić tylko po powierzchni ziemi, ale nikt się nad tym nie zastanawiał. Upadek jabłka z
drzewa jest pozornie zjawiskiem bez znaczenia, ale Newton zauważył w tym coś
niezwykłego. Dlaczego jabłko spadło na dół a nie poleciało do góry? Czy to pytanie nie
wydaje ci się śmieszne? Ale zaczynając od tak śmiesznego pytania Newton odkrył bardzo
ważną rzecz. Pamiętaj: Podczas myślenia o problemie staraj się wychodzić poza sztywne,
typowe kategorie.”
Podróżując dalej znaleźli się w Żelazowej Woli w pięknym dworku, z którego dobiegały
dźwięki pięknej muzyki. Przy fortepianie siedział młody mężczyzna i wydawał się tak
pochłonięty muzyką jakby nie istniał otaczający go świat. „To jest Chopin”- powiedział
Piotrek i uśmiechnął się. „Masz rację”- odpowiedział Harry i przez chwilę siedzieli cicho
zafascynowani jego grą. „Pięknie gra, prawda? A wiesz dlaczego? Ponieważ to jest jego
pasja, coś co kocha. Robi to z radością i powołaniem. Pamiętaj: Rób to, co sprawia Ci
naturalną radość i satysfakcję.”
„Przedstawiłem Ci kilka osób i kilka rad, ale to nie wszystko. Pamiętaj również, aby nie
tracić radości życia i sympatii do ludzi, ponieważ każde dzieło, nie ważne z jakiej
dziedziny, musi mieć swojego odbiorcę. Rób coś co kochasz, ale rób to dla innych.
Ważna jest również wytrwałość w dążeniu do celu. Wspaniałe pomysły, idee i dzieła
nigdy nie przychodzą bez wysiłku. I jeszcze jedno: Bądź niezależny, nie ulegaj wpływom
innych. Bądź otwarty na nowe doświadczenia i nie trać wiary we własne możliwości.”
„A teraz żegnaj i życzę powodzenia”- powiedział Harry na koniec i odleciał gdzieś w
nieznane. W pokoju rozległ się nagle przenikliwy dźwięk budzika i Piotrek powoli wracał z
fascynującego świata snu do codzienności.
Powodzenia w realizacji swoich celów i marzeń, nie tylko tych wielkich i niezwykłych, ale
także tych małych i codziennych.
Aneta Łempicka
magister psychologii