Podstawy elektrokardiografii cz

Podstawy elektrokardiografii
część 1
Dr med. Piotr Bienias
Klinika Chorób Wewnętrznych i Kardiologii WUM
Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus w Warszawie
ELEKTROKARDIOGRAFIA
metoda rejestracji napięć elektrycznych wytwarzanych przez
serce i przetwarzanych w krzywą zmian napięcia względem
osi czasu
ELEKTROKARDIOGRAF
urządzenie rejestrujące różnice potencjałów z powierzchni ciała
ODPROWADZENIE
obwód elektryczny rejestrator + 2 punkty pola elektrycznego
linia ekg z danego odprowadzenia
1895 Wille Einthoven: odkrył
rozróżnienie 5 wychyleń
- P, Q, R, S i T
1887 Augustus Waller ze Szkoły
Medycznej St. Mary w Londynie
opisuje pierwszy ludzki
elektrokardiogram
Archiwizacja i analiza cyfrowa
Standardowe
EKG
Próba
wysiłkowa
Badanie
met. Holtera
Elektrokardiografia
Test
pochyleniowy
Monitorowanie
w OIT, SOR,
PRat, zabiegi
Stymulacja
przezprzełykowa
Echo
próba
obciążeniowa
Odprowadzenia kończynowe
Elektrody:
prawa k. górna (elektr. czerwona)
lewa k. górna (elektr. żółta)
prawa k. dolna (elektr. czarna)
lewa k. dolna (elektr. zielona)
Odpr. kończynowe dwubiegunowe
-
I, II, III
Odpr. kończynowe jednobiegunowe
- aVR, aVL, aVF
Elektrody przedsercowe
V1: IV m-ż. przy mostku str. prawa
V2: IV m-ż. przy mostku str.lewa
V3: połowa odległości V2 i V4
V4: V m-ż. w linii śr-obojcz.-sutk.
V5: l. pachowa przednia
V6: l. pachowa środkowa
Odprowadzenia jednobiegunowe
V1-V6 (C1-C6)
Siatka elektrokardiograficzna
Cecha: 10 mm/mV (5 lub 20 mm mV)
Przesuw: 25 lub 50 mm/s
Ogólny opis krzywej ekg
Podstawowe nazewnictwo
Załamki
Zespoły
Odcinki
Odstępy
Punkty
Linia izoelektryczna
Załamki
wychylenia zapisu ekg w górę lub w dół od linii
poziomej
dodatnie / ujemne
nazwy załamków wg propozycji Einthovena:
P, Q, R, S, T i U
wielkość załamków QRS czasami określona
wielkością liter, np. qRs, Qs
Ogólny opis krzywej ekg
Zespoły
zespół QRS: fragment krzywej ekg obejmujący
załamki Q, R i S
(nie muszą być widoczne wszystkie załamki)
zespół komorowy: fragment krzywej ekg od początku
zał. Q do końca zał. T
część początkowa (QRS) + końcowa (ST-T)
Zespół QRS
Załamek R: każdy załamek dodatni
w obrębie zespołu QRS (ew. R i R’)
Załamek Q: pierwszy ujemny
załamek widoczny przed zał. R
Załamek S: pierwszy ujemny
załamek widoczny po zał. R
Ogólny opis krzywej ekg
Zespół QRS
Zespół typu R: brak
ujemnych załamków w
obrębie zespołu QRS
Zespół typu QS: brak
dodatnich załamków w
obrębie zespołu QRS
Odcinki
części zapisu ekg pomiędzy załamkami
Odcinek PQ: od końca zał. P do początku zespołu QRS
Odcinek ST: od końca zesp. QRS do początku zał. T
Odcinek TP: od końca zał. T do początku zał. P
(=linia podstawowa)
Odstępy
części zapisu ekg obejmujące odcinek i sąsiedni
załamek
Odstęp PQ: od początku zał. P do początku zespołu
QRS
Odstęp QT: od początku zesp. QRS do końca zał. T
Ogólny opis krzywej ekg
Odstępy
m.in. określanie częstości rytmu
Odstęp RR (R-R): od szczytu jednego zał. R do szczytu
sąsiedniego zał. R
Odstęp PP (P-P): od początku jednego zał. P do początku
sąsiedniego zał. P (lub od szczytu do szczytu P)
Linia izoelektryczna
Punkty
linia pozioma łącząca
Punkt J
załamki należące do
kolejnych ewolucji serca
wyznaczona przez koniec
załamka T i początek
załamka P
(ang, junction – połaczenie):
punkt łączący załamek S
z odcinkiem ST
Ogólny opis krzywej ekg
Związek między EKG
a zjawiskami elektrycznymi i
hemodynamicznymi
zachodzącymi w sercu
Zjawiska elektryczne
depolaryzacja → repolaryzacja
Węzła zatokowego
Mięśnia przedsionków
Węzła przedsionkowo-
komorowego, pęczka Hisa i
włókien Purkinjego
Mięśnia komór
Zjawiska hemodynamiczne
→ skurcz przedsionków
→ skurcz komór
→ zamknięcie zastawek
przedsionkowo-komorowych
(mitralnej i trójdzielnej)
→ otwarcie zastawek
półksiężycowatych (aortalnej
i pnia płucnego)
→ rozkurcz przedsionków i komór
EKG a zjawiska elektryczne i
hemodynamiczne zachodzące w sercu
Depolaryzacja węzła
zatokowego
– brak odzwierciedlenia
w standardowym ekg
( bezpośrednio przed zał. P )
Depolaryzacja mięśnia
roboczego przedsionków
- załamek P
EKG a zjawiska elektryczne i
hemodynamiczne zachodzące w sercu
Skurcz mięśnia
przedsionków:
od szczytu zał. P do
szczytu zesp. QRS
Rozkurcz przedsionków:
od szczytu zesp. QRS do
szczytu zał. P
Depolaryzacja węzła
przedsionkowo-komorowego i
układu Hisa-Purkinjego:
- brak odzwierciedlenia w
standardowym ekg (odcinek PQ )
Depolaryzacja mięśnia roboczego
komór: - zespół QRS
Repolaryzacja mięśnia roboczego
komór:
- odcinek ST + załamek T
Skurcz mięśnia komór:
od szczytu zesp. QRS do końca zał. T
Rozkurcz mięśnia komór:
od końca zał. T do szczytu zesp. QRS
Monitorowanie
ekg metodą
Holtera
- Ambulatoryjne
- 24-72 h
- event-Holter
Cykloergometr
Test wysiłkowy EKG
Bieżnia ruchoma