Wysokoczuły mikrofon bezprzewodowy Wysokoczuły
Transkrypt
Wysokoczuły mikrofon bezprzewodowy Wysokoczuły
Forum Czytelników Wysokoczuły mikrofon bezprzewodowy Na łamach EP, EdW, ŚR opisywano już wiele różnego rodzaju nadajników, nadajniczków pracujących na falach ultrakrótkich. Zaintere− sowanie nimi nie słabnie. Niekiedy są one ofe− rowane za cenę dużo większą od wartości podzespołów składowych. Świadczą o tym choćby ogłoszenia drobne zamieszczane przez wielu elektroników. Prezentowany poniżej mikrofon bezprzewo− dowy charakteryzuje się: ✱ wysoką czułością; ✱ prostotą (2 łatwo dostępne tranzystory, 1 cewka powietrzna, brak diody pojemnościowej); ✱ łatwo dostępnym zasilaniem (popularna bateria 9V); ✱ stosunkowo niedużym poborem prądu (do 8 mA); ✱ zasięgiem kilkunastu ... kilkudziesięciu metrów (w otwartym terenie nieco więcej); ✱ częstotliwością pracy obejmującą “dolny” i “górny” UKF. Opis konstrukcji Opis działania nie jest długi – wystarczy spoj− rzeć na schemat pokazany na rysunku 1. Mikrofon jest zasilany za pośrednictwem re− zystora R1. Sygnał akustyczny z mikrofonu po− dawany jest przez kondensator C1 na dzielnik R2, R3, ustalający punkt pracy T1 i dalej na ba− zę T1. Te elementy wraz R4 i R5 stanowią czu− ły przedwzmacniacz mikrofonowy – dzięki temu mikrofon dobrze odbiera dźwięki z odle− głości do kilku metrów. Rys. 1 Schemat ideowy Elektronika dla Wszystkich Pojemność C1 ustala dolną częstotliwość przenoszonego sygnału akustycznego. Dla 47nF mikrofon jest mniej wrażliwy na kilku− dziesięciohercowe sygnały – dźwięk mowy jest bardziej wyrazisty. Sygnał z przedwzmacniacza moduluje jednotranzystorowy generator w.cz. o częstotliwości pracy określonej przez pojem− ność C5, C4 i indukcyjność cewki L1. Antenę stanowi kilkunastocentymetrowy odcinek zwy− kłego, pojedynczego, izolowanego przewodu. Montaż i uruchomienie Układ jest prostą konstrukcją. Całość można zlutować na małej płytce drukowanej (prototyp na uniwersalnej o wymiarach 29 x 11 mm). Cewkę nawinięto na wiertle 3 mm, emaliowa− nym przewodem o średnicy 0,6 mm (7,5 zwo− ja). Można próbować zastosować nieco grubszy lub cieńszy drut, a cewkę nawinąć na wiertle (gwoździu) o innej średnicy (2 ... 5 mm) licząc się ze zmianą częstotliwości pracy układu. Wlutowanie wszystkich elementów w płytkę nie zajmie dużo czasu. Układ został zamknięty w małej obudowie (patrz wykaz). Bateria jest umieszczona na zewnątrz za pośrednictwem złączki 9V – tzw. kijanki. W prototypie przymo− cowana jest do obudowy – dzięki temu, po do− łączeniu baterii, cały układ ... stoi na niej i łatwo odwrócić go “ w dowolną stronę świata”. Układ zestrajamy na częstotliwość, na której nie nadaje żadna radiostacja. Prototyp zestrojo− no na około 89MHz. W innych rejonach Polski na tej częstotliwości może nadawać jakaś radio− stacja, trzeba wybrać inną, wolną. Trymer C5 należy stroić plastykowym śrubo− krętem lub stroikiem opisanym w EdW 7/99 na str. 64 w zakresie 5...40pF. Pozwala to na ustawienie dowolnej częstotliwości z zakresu 64...108MHz (dla cewki jak w opisie, zwoje ściśnięte). Układ prototypowy testowano na radiomagnetofonie po− siadającym zarówno “dolny”, jak i “górny” UKF oraz pasmo pomiędzy tymi zakresami. Wypada przypomnieć ewentualnym zło− śliwcom czy kandydatom na szpiegów, że za− kłócanie odbioru radiostacji sąsiadom i innym osobom lub/i podsłuchiwanie ludzi jest karalne i naganne. Zaprezentowany układ jest stworzo− ny do innych celów – np. do porozumiewania się między blokami na osiedlu mieszkaniowym (w roli odbiornika zwykłe radio z zakresem UKF – oba nadajniki zestrojone na tę samą, uzgodnioną przez obu rozmówców, częstotli− wość), na wakacjach pomiędzy namiotami, do kontrolowania małych dzieci (np. w celu usta− lenia, czy śpiące w sąsiednim pokoju dziecko już się obudziło). Możliwych, pożytecznych zastosowań może być wiele – wszystko zależy od użytkownika. Dariusz Knull Od Redakcji. Ten interesujący układ trafił do Forum Czytelników ze względu na słabą stabilność częstotliwości. Zbliżenie ręki lub ja− kiegokolwiek przedmiotu do nadajnika powo− duje znaczące odstrojenie. Należy przypuszczać, że wadę tę można wy− eliminować, stosując odpowiednie ekranowa− nie. Czytelnicy zechcą wypróbować różne spo− soby ekranowania we własnym zakresie. Wykaz elementów Rezystory R1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .12k Ω R2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .91k Ω R3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .910k Ω R4 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .130 Ω R5, R6 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .15k Ω R7 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .1,2k Ω Kondensatory C1 C2 C3 C4 C5 . . . . . . . . . . . . . . . . . .47nF (miniaturowy monolityczny) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .220nF (j/w) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .15nF (ceramiczny) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .6pF (ceramiczny) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .trymer strojeniowy 5/40 pF Półprzewodniki T1, T2 . . . . . . . . . . . . . . BC559 (niskoszumne) lub podobne Pozostałe L1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .cewka powietrzna (patrz tekst) płytka drukowana obudowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .np. Z–43 lub inna przewód . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . antena mikrofon elektretowy zacisk baterii 9V (“kijanka”) bateria 9V. 87