Monoclonal Mouse Anti-Human Beta-Catenin Clone β
Transkrypt
Monoclonal Mouse Anti-Human Beta-Catenin Clone β
Monoclonal Mouse Anti-Human Beta-Catenin Clone β -Catenin-1 Nr kat. M3539 Przeznaczenie Do stosowania w diagnostyce in vitro Przeciwciała Dako Monoclonal Mouse Anti-Human Beta-Catenin, klon β-katenina-1, (anty-beta-katenina, β-klatenina-1) są przeznaczone do laboratoryjnej identyfikacji jakościowej komórek zawierających β-kateninę w tkankach prawidłowych i nowotworowych przy uŜyciu mikroskopii świetlnej i metod immunohistochemicznych (IHC). Interpretację kliniczną kaŜdego wybarwienia dodatniego lub jego braku naleŜy uzupełnić badaniami morfologicznymi i histologicznymi z uŜyciem stosownych kontroli. Interpretację powinien przeprowadzić wykwalifikowany patolog, w oparciu o historię kliniczną pacjenta oraz inne testy diagnostyczne. Streszczenie i informacje ogólne Kateniny są to podobne do siebie pod względem struktury białka cytoplazmatyczne zaliczane do kategorii alfa (α), beta (β) i gamma (γ) w zaleŜności od ich ruchliwości w elektroforezie.2,3 Gen β-kateniny zlokalizowany jest na chromosomie 3p21 i koduje białko o masie 88 kD.2,3 To białko cytoplazmatyczne ma charakter wielofunkcyjny i odgrywa zasadniczą rolę w zachodzącym pod wpływem kadheryny mocowaniu i organizacji cytoszkieletu.2 Beta-katenina bierze równieŜ udział w regulacji ekspresji genów jako mediator szlaku sygnalizacji Wnt. StęŜenie β-kateniny w komórkach jest ściśle regulowane przez wielobiałkowy kompleks zawierający kinazę serynową/treoninową GSK3β, produkt genu wywierającego działanie supresyjne na nowotwory APC, i aksynę, która wspomaga fosforylację i będący jej skutkiem rozkład βkateniny. Rozregulowanie rozkładu β-kateniny prowadzi do akumulacji białka w cytoplazmie, a następnie jego translokacji do jądra. Jądrowa βkatenina tworzy kompleksy z białkami wiąŜącymi DNA, takimi jak TCF i LEF, powodując aktywację transkrypcji genów.4 Zobacz dokument „Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych” firmy Dako lub następujące części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody. Dostarczany odczynnik Mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci nadsączu hodowli tkankowej w buforze Tris-HCl o stęŜeniu 0,05 mol/l i pH 7,2, zawierającym azydek sodu o stęŜeniu 0,015 mol/l. Produkt zawiera białko stabilizujące. Klon: β-katenina-1 Izotyp: IgG1, kappa StęŜenie mysich lgG [mg/L]: Zobacz etykietę na fiolce. Preparat M3539 moŜe być stosowany w rozcieńczeniu 1:200 podczas badań IHC przy uŜyciu systemu detekcji EnVision+, DAB (nr kat. K4006). Podane informacje mają charakter wyłącznie orientacyjny. Optymalne stęŜenia przeciwciała mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału i sposobu jego przygotowania i powinny być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. Immunogen Rekombinowane C-końcowe białko fuzyjne β-katenina-GST1 Swoistość Przeciwciała anty-beta-katenina, klon β-catenin-1, rozpoznawały ludzką β-kateninę w testach Western blot ludzkich komórek nabłonka A431 i mysią β-kateninę w testach mysich fibroblastów NIH/3T3. Nie obserwowano reaktywności krzyŜowej z α i γ-kateniną.1 Materiały wymagane, ale niedostarczane Zobacz „Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych” firmy Dako i/lub instrukcje do systemu detekcji. Zalecany rozcieńczalnik do stosowania przy odczynach IHC: Dako Antibody Diluent (nr kat. S0809). Zalecana ujemna kontrola odczynów IHC: Mouse IgG1 (nr kat. X0931). Środki ostroŜności 1. Odczynniki są przeznaczone dla przeszkolonych UŜytkowników. 2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. StęŜenie NaN3 występujące w produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3 z ołowiem lub miedzią, wchodzącymi w skład instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe azydki metali. Przy usuwaniu resztek odczynnika uŜywać duŜych ilości wody do przepłukiwania, aby uniknąć gromadzenia się azydków w instalacji kanalizacyjnej.5 3. Podobnie jak w przypadku kaŜdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, naleŜy stosować odpowiednie procedury postępowania. 4. NaleŜy stosować właściwe wyposaŜenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą bądź oczami. 5. Niewykorzystane odczynniki naleŜy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i ogólnokrajowymi. (112128-002) 304363PL_001 s. 1/3 Przechowywanie Przechowywać w temperaturze 2–8 °C. Nie nale Ŝy uŜywać odczynników po upływie terminu waŜności podanego na fiolce. JeŜeli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane na ulotce dołączanej do opakowania, UŜytkownik powinien je zweryfikować. Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności tego produktu. Dlatego równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Przygotowanie próbek Skrawki parafinowe Przeciwciała anty-beta-katenina, β-katenina-1, moŜna stosować do badania skrawków utrwalanych w formalinie i zatapianych w parafinie. Po odparafinowaniu, przed wykonaniem odczynu IHC skrawki powinny być poddane obróbce cieplnej (odmaskowaniu antygenu). Odmaskowanie antygenu polega na umieszczeniu skrawków w ogrzanym uprzednio roztworze buforu i utrzymaniu temperatury w kąpieli wodnej (95–99 °C) lub parowej (95–99 °C). W celu uz yskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie szkiełek silanizowanych (nr kat. Dako S3003). Zaleca się stosowanie procedury 20-minutowego ogrzewania w roztworze Target Retrieval Solution (nr kat. S1700) lub 10x Concentrate (nr kat. S1699). Skrawki mroŜakowe i rozmazy cytologiczne Przeciwciała anty-beta-katenina, β-katenina-1, mogą być stosowane do odczynów na skrawkach mroŜakowych utrwalonych w acetonie lub utrwalonych rozmazach cytologicznych. Nie jest wymaganie odmaskowanie antygenu. Wykonanie odczynu Postępować według stosownej procedury dla wybranego systemu detekcji. Interpretacja odczynu Anty-beta-katenina daje odczyn głównie błonowy, zwłaszcza przy brzegach sąsiadujących komórek. Zgłaszano dodatni odczyn jądrowy i rozlany odczyn cytoplazmatyczny w komórkach rakowych.7-16 Charakterystyka wydajnościowa Tkanki prawidłowe Wykazano ekspresję beta-kateniny w błonach prawidłowych komórek nabłonka. W prawidłowym nabłonku dróg moczowych stwierdzano równomierną ekspresję na granicach między komórkami. Bardziej widoczny odczyn zaobserwowano w szczytowych zespołach połączeń w powierzchniowej warstwie komórek, natomiast nie stwierdzono ekspresji na błonie komórek nabłonka przewodowego i częściach komórek stykających się z błoną podstawną (preparaty mroŜakowe i zatapiane w formalinie).17-19 W prawidłowym nabłonku sutka prawidłowe komórki przewodów zrazików gruczołu sutkowego dają odczyn na obwodach i w cytoplazmie.7 W prawidłowych przewodach i gronach gruczołu sutkowego β-katenina dawała silnie skupiony odczyn na podstawno-bocznych powierzchniach nabłonka przewodowego; słaby odczyn obserwowano na bocznych brzegach komórek mięśniowo-nabłonkowych (preparaty zatapiane w parafinie).20 W prawidłowej śluzówce okręŜnicy obserwowano immunoreaktywność β-kateniny wzdłuŜ granic między wszystkimi komórkami nabłonka; nie stwierdzono immunoreaktywności po stronie zwróconej do błony podstawnej ani na brzegach komórek przewodowych (preparaty mroŜakowe i zatapiane w parafinie).8,9,15,21 W prawidłowym nabłonku przełyku na granicach między komórkami występował równomierny odczyn dodatni (preparaty mroŜakowe i zatapiane w parafinie).13,15,22 Choć ekspresję β-kateniny stwierdzano wszędzie z wyjątkiem parakeratynizowanych komórek prawidłowego nabłonka przełyku, był on bardziej wyraźny w warstwie komórek kolczystych niŜ w warstwie podstawnej i przypodstawnej.22 W nabłonku Ŝołądka immunoreaktywność β-kateniny skupiona była na błonach komórkowych w całym nabłonku zatok i gruczołów Ŝołądka, zaś nasilenie immunoreaktywności było większe w głębszych partiach gruczołów zatok, trzonu Ŝołądka i przełyku.10,15 Obserwowano równieŜ odczyn cytoplazmatyczny i jądrowy w prawidłowym nabłonku śluzówki Ŝołądka (preparaty zatopione w parafinie).10 W prawidłowych komórkach pęcherzyków tarczycy immunoreaktywność stwierdzano głównie na styku komórek, przy słabej reaktywności cytoplazmy (preparaty zatopione w parafinie).16 Słabą immunoreaktywność na błonach komórkowych obserwowano równieŜ w komórkach śródbłonka, mięśni i neuronów (preparaty zatapiane w parafinie).10,18 Komórki nieprawidłowe Metodami immunohistochemicznymi wykazano ekspresję beta-kateniny w róŜnych nowotworach. Do nowotworów, które wykazywały dodatnią immunoreaktywność β-kateniny, naleŜą: rak pęcherza moczowego z nabłonka dróg moczowych, rak gruczołowy i gruczolaki okręŜnicy, rak gruczołowy sutka, rak płaskonabłonkowy przełyku, pierwotne raki płaskonabłonkowe zlokalizowane w rejonie głowy i szyi, rak gruczołowy Ŝołądka, rak jajnika i rak tarczycy.7-24 W niektórych badaniach nietypową ekspresję β-kateniny (słaba, mały odsetek komórek dodatnich lub lokalizacja w jądrach i/lub w cytoplazmie) kojarzono z cechami patologicznymi, takimi jak wysoka złośliwość i przerzuty.13,17,18,22 Piśmiennictwo 1. Antibody Certification. On file at Dako 2. Bracke ME, Van Roy FM, Mareel MM. The E-cadherin/catenin complex in invasion and metastasis. Cur Top Microbiol Immunol 1996;213 (Pt 1):123-61 3. Ozawa M, Baribault H, Kemler R. The cytoplasmic domain of the cell adhesion molecule uvomorulin associates with three independent proteins structurally related in different species. EMBO J 1989;8(6):1711-7 4. Willert K, Nusse R. β-catenin: a key mediator of Wnt signaling. Oncogenes and cell proliferation. Current Opinion in Genetics & Development 1998;8(1):95-102 5. Department of Health, Education and Welfare, National Institute for Occupational Safety and Health, Rockville, MD. “Procedures for the decontamination of plumbing systems containing copper and/or lead azides.” DHHS (NIOSH) Publ. No. 78-127, Current 13. August 16, 1976 6. Clinical Laboratory Improvement Amendments of 1988: Final Rule, 57FR7163. February 28, 1992 7. Bukholm IK, Nesland JM, Karesen R, Jacobsen U, Borresen-Dale A-L. E-cadherin and α-,β- and γ-catenin protein expression in relation to metastasis in human breast carcinoma. J Pathol 1998;185(3):262-6 (112128-002) 304363PL_001 s. 2/3 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. van der Wurff AAM, Vermeulen SJT, van der Linden EPM, Mareel MM, Bosman FT, Arends J-W. Patterns of α- and β-catenin and Ecadherin expression in colorectal adenomas and carcinomas. J Pathol 1997;182(3):325-30 Hao X, Tomlinson I, Ilyas M, Palazzo JP, Talbot IC. Reciprocity between membranous and nuclear expression of β-catenin in colorectal tumours. Virchows Arch 1997;431(3):167-72 Jawhari A, Jordan S, Poole S, Browne P, Pignatelli M, Farthing MJG. Abnormal immunoreactivity of the E-cadherin-catenin complex in gastric carcinoma: relationship with patient survival. Gastroenterology 1997;112(1):46-54 Davies BR, Worsley SD, Ponder BAJ. Expression of E-cadherin, α-catenin, and β-catenin in normal ovarian surface epithelium and epithelial ovarian cancers. Histopathology 1998;32(1):69-80 Inomata M, Ochiai A, Akimoto S, Kitano S, Hirohashi S. Alterations of β-catenin expression in colonic epithelial cells of familial adenomatous polyposis patients. Cancer Res 1996;56(9):2213-7 Krishnadath KK, Tilanus HW, Van Blankenstein M, Hop WCJ, Kremers ED, Dinjens WNM, Bosman FT. Reduced expression of the cadherin-catenin complex in oesophageal adenocarcinoma correlates with poor prognosis. J Pathol 1997;182(3):331-8 Gamallo C, Palacios J, Moreno G, Calvo de Mora J, Suarez A, Armas A. β-catenin expression pattern in stage I and II ovarian carcinomas. Am J Pathol 1999;155(2):527-36 Takayama T, Shiozaki H, Shibamoto S, Oka H, Kimura Y, Tamura S, Inoue M, Monden T, Ito F, Monden M. β-Catenin expression in human cancers. Am J Pathol 1996;148(1):39-46 Cerrato A, Fulciniti F, Avallone A, Benincasa G, Palombini L, Grieco M. Beta- and gamma-catenin expression in thyroid carcinomas. J Pathol 1998;185(3):267-72 Shimazui T, Schalken JA, Giroldi LA, Jansen CFJ, Akaza H, Koiso K, Debruyne FMJ, Bringuier PP. Prognostic value of cadherinassociated molecules (α-, β-, and γ-catenins and p120cas) in bladder tumors. Cancer Res 1996;56(18):4154-8 Mialhe A, Louis J, Montlevier S, Peoch M, Pasquier D, Bosson J-L, Rambeaud J-J, Seigneurin D. Expression of E-cadherin and α-,β-,γcatenins in human bladder carcinomas: are they good prognostic factors? Invasion Metastasis 1997;17(3):124-37 Garcia del Muro X, Torregrosa A, Munoz J, Castellsague X, Condom E, Vigues F, Arance A, Fabra A, Germa JR. Prognostic value of the expression of E-cadherin and β-catenin in bladder cancer. Eur J Cancer 2000;36(3):357-62 Hashizume R, Koizumi H, Ihara A, Ohta T, Uchikoshi T. Expression of β-catenin in normal breast tissue and breast carcinoma: a comparative study with epithelial cadherin and α-catenin. Histopathology 1996;29(2):139-46 Andrews NA, Jones AS, Helliwell TR, Kinsella AR. Expression of the E-cadherin-catenin cell adhesion complex in primary squamous cell carcinomas of the head and neck and their nodal metastases. Br J Cancer 1997;75(10):1474-80 Nakanishi Y, Ochiai A, Akimoto S, Kato H, Watanabe H, Tachimori Y, Yamamoto S, Hirohashi S. Expression of E-cadherin, α-catenin, β-catenin and plakoglobin in esophageal carcinomas and its prognostic significance. Oncology 1997;54(2):158-65 Palacios J, Gamallo C. Mutations in the β-catenin gene (CTNNB1) in endometrioid ovarian carcinomas. Cancer Res 1998;58(7):1344-7 Bukholm IK, Nesland JM, Borresen-Dale A-L. Re-expression of E-cadherin, α-catenin and β-catenin, but not of γ-catenin, in metastatic tissue from breast cancer patients. J Pathol 2000;190(1):15-9 Edition 06/07 (112128-002) 304363PL_001 s. 3/3