Stracić na wadze - Cukrzyca a Zdrowie

Starannie opracowane plany żywieniowe zalecają, by spożywać codziennie ściśle określoną ilość mięsa, nabiału, owoców i warzyw. Mimo to zmodyfikowaną przed kilkoma laty „piramidę zdrowego żywienia” niektórzy
specjaliści już krytykują jako nieaktualną. Co zatem jeść? Naukowe podstawy optymalizacji diety dla całego
społeczeństwa są mniej niż skromne.
Większość badań dotyczących żywienia polega na śledzeniu reakcji organizmu na wpływ jednej substancji. A organizm ludzki to maszyneria bardzo
złożona. Nie bierze się więc pod uwagę innych czynników, na przykład genetycznych lub związanych z trybem
życia badanych. Konieczność wprowadzania takich nadmiernie upraszczających założeń w tego typu badaniach
tłumaczy, dlaczego nawet najbardziej
podstawowe zalecenia dietetyczne ulegają czasem diametralnym zmianom i
na przykład pojawiają się zdania kwe-
stionujące zalety diety bogatej w błonnik w profilaktyce cukrzycy i nowotworów albo podważające przekonanie, że menu niskotłuszczowe zapobiega zawałom serca i rakowi jelita grubego. Wielu dietetyków i diabetologów
próbuje ułatwić życie zdezorientowanym klientom barów szybkiej obsługi
ze śmieciową żywnością, przez powtarzanie w kółko zaklęć: omijać te miejsca z daleka, mniej jeść, więcej się ruszać, spożywać jak najwięcej owoców
i warzyw, a pieczywo i inne pokarmy
zbożowe jeść tylko pełnoziarniste, no
i unikać wszelkich niezdrowych przekąsek czyli nie podjadać między posiłkami.
Niestrudzone próby zachowania prostoty zaleceń dietetycznych nie odbiegają daleko od tego, co można by
nazwać „dietą Marka Twaina”, który sprowadził złożoność problemu żywienia i zrównoważenia bilansu energetycznego do zdania: „Powodzenie w
życiu polega w dużej mierze na tym,
by jeść to, co się lubi, i pozwolić, by
to, co się zjadło, wydostało się na zewnątrz”. Następcy Twaina – na przykład Michael Pollan, autor głośnej
książki The Omnivore’s Dilemma (Dylemat wszystkożercy) – podkreślają
wagę czerpania przyjemności z jedzenia, natomiast dążenie do trzymania
się „naukowej diety”, czyli pilnowanie,
by pokarmy były lekarstwem, uznają za postępowanie, które paradoksalnie wcale zdrowiu nie służy. Pollan zachęca by „jeść mniej, ale drożej”, czyli
kupować żywność organiczną lub ekologiczną, wysokiej jakości, taką, która
zachowuje i smak, i wartości odżywcze. Jeśli ktoś będzie postępował zgodnie z tymi zasadami, to okaże się, że
sztuka kulinarna i nauka o żywności i
żywieniu nie muszą się wcale ze sobą
gryźć.
Opr. J.N.
Stracić na wadze
Ludzie, którzy chudną niedługo po wykryciu u nich cukrzycy
typu 2 mają lepsze wyniki ciśnienia krwi i poziomu cukru, niż pacjenci, których masa ciała się nie
zmienia – informuje pismo „Diabetes Care”. Co więcej, korzyści
te utrzymują się nawet po ponownym przytyciu, podkreślają autorzy pracy – naukowcy z organizacji prozdrowotnej Kaiser Permanente w Portland (Oregon).
W trwających 4 lata badaniach
udział wzięło 2.574 osób z cukrzycą typu 2. Zbierano dane na temat zmian ich masy ciała w ciągu
pierwszych trzech lat po zdiagnozowaniu choroby, a w czwartym
roku porównywano wyniki pomiarów glukozy i ciśnienia krwi.
W badanym okresie większość
14
pacjentów zachowała mniej więcej
tę samą masę ciała, ale mała grupa (314 osób) schudła średnio o
10 kg. Okazało się, że osoby, które zrzuciły wagę w ciągu pierwszych 18 miesięcy po diagnozie, w
czwartym roku badań dwukrotnie częściej miały dobre wyniki
ciśnienia krwi i poziomu glukozy niż ci, którzy nie schudli. Efekty te utrzymywały się nawet wówczas, gdy pacjenci zdążyli ponownie przybrać na wadze. Jak przypominają naukowcy, dzięki dobrej
kontroli poziomu cukru we krwi
można obniżyć ryzyko wielu powikłań cukrzycy, jak choroba serca, ślepota, uszkodzenia nerwów i
nerek oraz ryzyko zgonu.
– Od dawna wiadomo, że zrzucenie zbędnych kilogramów od-
grywa ważną rolę w prewencji i leczeniu cukrzycy typu 2 – mówi
dr Adrianne Feldstein, główna autorka pracy. Najnowsze badania
dowodzą, że jeśli tuż po diagnozie pacjenci zechcą wprowadzić
konieczne zmiany w stylu życia,
to mogą uzyskać trwałe korzyści
zdrowotne, podkreśla badaczka.
Z dotychczasowych obserwacji
wynika, że chorzy na cukrzycę,
którzy korzystają z porad dietetycznych, mają dwukrotnie większe szanse, stracić na wadze. Podobnie jest w przypadku pacjentów, którzy codziennie robią zapiski na temat tego, co jedzą oraz
pacjentów należących do grup
wsparcia.
źródło: Onet.pl
z serwisu Moja Cukrzyca