,, Prostytutka `` Porozmawiajmy o mojej prostytucji o tym co robię w

Transkrypt

,, Prostytutka `` Porozmawiajmy o mojej prostytucji o tym co robię w
,, Prostytutka ''
Porozmawiajmy o mojej prostytucji
o tym co robię w przerwach
między pierwszym a ostatnim
Porozmawiajmy zagłuszmy tę
bezbarwną ciszę.
Przed nim
maluję sobie usta
po nim
zmywam czerwoną szminkę.
Porozmawiajmy o mojej prostytucji
i moim braku emocji
Porozmawiajmy bo rozmowa
zagłuszy ciszę.
Wiersz to liryka bezpośrednia. Podmiot liryczny, którego nie należy utożsamiać z autorem,
mówi do nas wprost- porozmawiajmy. Swoją obecność podkreśla zaimkiem ( mojej, moim ).
Wiersz odczytywany w sensie dosłownym może budzić kontrowersje. Mamy w nim wówczas do
czynienia z kreacją bohaterki lirycznej, przedstawiającej swoje odczucia, związane z konkretną
profesją. Byłaby to wówczas zachęta do dyskusji nad wyborem pewnej postawy życiowej, na
przekór wszechobecnej hipokryzji. Taka interpretacja jest jednak dużym uproszczeniem. Poezji nie
odbieramy w sposób dosłowny, a metaforyczny. Cały wiersz należy wziąć w cudzysłów. Autorka
traktuje słowo prostytucja w dużo szerszym kontekście. Prostytuować się oznacza tu „sprzedawać
się za pieniądze”, sprzedawać swoje myśli, poglądy, uczucia. Wiersz mówi o pewnym rodzaju
konformizmu, o życiu we współczesnym zmaterializowanym świecie, o braku uczuć i braku
szczerej rozmowy, o samotności i nakładaniu maski, udawaniu i zaniku więzi międzyludzkich.
Dowodem na to jest między innymi druga strofa. Nakładanie szminki i jej zmywanie jest niezwykle
symboliczne. Wiersz jest niezwykły w warstwie językowej. Widoczna jest w nim oszczędność
słowa, nie ma „waty słownej”, jest za to metafora i liczne niedopowiedzenia : „przed nim”, „po
nim”- przed kim ? po kim? , „między pierwszym a ostatnim”- między kim? czym ?. Widać „wstyd
uczuć”, grę słów, kontrast, celowe powtórzenie wersu, prostotę języka przy jednoczenie dużym
niewypowiedzianym ładunku emocjonalnym. Temat i tytuł są szokujące dla przeciętnego odbiorcy.
Ale czy nie po to jest poezja, aby szokować, zmusić do refleksji, do dyskusji ? Czy nie jest
szokująca poezja Rimbauda, Baudelaire’a, Bursy, Wojaczka ? Ten wiersz to bardzo udana próba
literacka.
mgr Elżbieta Kamińska