,, Prostytutka `` Porozmawiajmy o mojej prostytucji o tym co robię w
Transkrypt
,, Prostytutka `` Porozmawiajmy o mojej prostytucji o tym co robię w
,, Prostytutka '' Porozmawiajmy o mojej prostytucji o tym co robię w przerwach między pierwszym a ostatnim Porozmawiajmy zagłuszmy tę bezbarwną ciszę. Przed nim maluję sobie usta po nim zmywam czerwoną szminkę. Porozmawiajmy o mojej prostytucji i moim braku emocji Porozmawiajmy bo rozmowa zagłuszy ciszę. Wiersz to liryka bezpośrednia. Podmiot liryczny, którego nie należy utożsamiać z autorem, mówi do nas wprost- porozmawiajmy. Swoją obecność podkreśla zaimkiem ( mojej, moim ). Wiersz odczytywany w sensie dosłownym może budzić kontrowersje. Mamy w nim wówczas do czynienia z kreacją bohaterki lirycznej, przedstawiającej swoje odczucia, związane z konkretną profesją. Byłaby to wówczas zachęta do dyskusji nad wyborem pewnej postawy życiowej, na przekór wszechobecnej hipokryzji. Taka interpretacja jest jednak dużym uproszczeniem. Poezji nie odbieramy w sposób dosłowny, a metaforyczny. Cały wiersz należy wziąć w cudzysłów. Autorka traktuje słowo prostytucja w dużo szerszym kontekście. Prostytuować się oznacza tu „sprzedawać się za pieniądze”, sprzedawać swoje myśli, poglądy, uczucia. Wiersz mówi o pewnym rodzaju konformizmu, o życiu we współczesnym zmaterializowanym świecie, o braku uczuć i braku szczerej rozmowy, o samotności i nakładaniu maski, udawaniu i zaniku więzi międzyludzkich. Dowodem na to jest między innymi druga strofa. Nakładanie szminki i jej zmywanie jest niezwykle symboliczne. Wiersz jest niezwykły w warstwie językowej. Widoczna jest w nim oszczędność słowa, nie ma „waty słownej”, jest za to metafora i liczne niedopowiedzenia : „przed nim”, „po nim”- przed kim ? po kim? , „między pierwszym a ostatnim”- między kim? czym ?. Widać „wstyd uczuć”, grę słów, kontrast, celowe powtórzenie wersu, prostotę języka przy jednoczenie dużym niewypowiedzianym ładunku emocjonalnym. Temat i tytuł są szokujące dla przeciętnego odbiorcy. Ale czy nie po to jest poezja, aby szokować, zmusić do refleksji, do dyskusji ? Czy nie jest szokująca poezja Rimbauda, Baudelaire’a, Bursy, Wojaczka ? Ten wiersz to bardzo udana próba literacka. mgr Elżbieta Kamińska