Pierwotny hiperaldosteronizm (zespół Conna) to zespół wynikający

Pierwotny hiperaldosteronizm (zespół Conna) to zespół wynikający z nadmiernego
wydzielania aldosteronu przez nadnercza, najczęściej w przebiegu obustronnego przerostu kory
nadnerczy lub gruczolaka kory nadnerczy. Rzadko hiperaldosteronizm może być spowodowany
przyczynami genetycznymi (hiperaldosteronizm rodzinny) lub rakiem kory nadnerczy.
W obrazie klinicznym zespołu Conna występuje nadciśnienie tętnicze, często oporne na
leczenie, hipokaliemia (obniżone stężenie potasu we krwi), osłabienie mięśniowe, wielomocz,
zwiększone pragnienie, bóle głowy.
W diagnostyce hiperaldosteronizmu ocenia się stężenie potasu w surowicy i moczu
dobowym, aktywność reninową osocza oraz stężenie aldosteronu w surowicy i jego wydalanie w
moczu dobowym. Często konieczne są badania dynamiczne wykonywane w warunkach
szpitalnych: test pionizacyjny, test obciążenia solą fizjologiczną, test z kaptoprilem, test z
fludrokortyzonem. Po potwierdzeniu hiperaldosteronizmu należy poszukiwać jego przyczyny źródła. W tym celu jako pierwsze badanie zaleca się TK jamy brzusznej. Do innych badań
diagnostycznych należą rezonans nadnerczy, scyntygrafia nadnerczy oraz cewnikowanie żył
nadnerczowych.
W
przypadku
jednostronnego
gruczolaka
nadnercza
będącego
przyczyną
hiperaldosteronizmu pierwotnego leczeniem z wyboru jest jego operacyjne usunięcie metodą
laparoskopową. Przy obustronnym przeroście kory nadnerczy stosuje się leczenie farmakologiczne
spironolaktonem lub eplerenonem. Pomocne mogą być również leki diuretyczne oszczędzające
potas i inne leki przeciwnadciśnieniowe.
Pamiętaj!
Nawet u 10% chorych z nadciśnieniem tętniczym może występować pierwotny hiperaldosteronizm.
Jeśli masz nadciśnienie tętnicze (zwłaszcza powyżej 160/100 mmHg) oporne na dotychczasowe
leczenie lub nadciśnieniu tętniczemu towarzyszy niskie stężenie potasu lub zmiana ogniskowa
nadnercza zgłoś się do endokrynologa celem wykluczenia pierwotnego hiperaldosteronizmu.