VAT - Taxonline.pl

 
FS Tax Monthly
Poland
Nr 6, czerwiec 2011
CIT
Wydatki związane z odstąpieniem od umowy nabycia
wierzytelności mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych
W dniu 17 czerwca 2011 r. WSA w Warszawie wydał wyrok (sygn. akt III SA/Wa
3072/10), w którym stwierdził, że w przypadku odstąpienia przez nabywcę od
umowy zbycia wierzytelności na skutek „wadliwości” danej wierzytelności,
zbywca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nadwyżkę wypłaconej
kwoty ponad uprzednio otrzymaną cenę wierzytelności.
Wyrok został wydany na rzecz banku, który zamierzał zawierać umowy
sprzedaży pakietów wierzytelności związanych z udzielanymi kredytami,
pożyczkami oraz innymi czynnościami bankowymi. Umowy przewidywały, iż
w przypadku, gdy po ich zawarciu, zapłacie ceny i przeniesieniu wierzytelności
na nabywcę wyjdą na jaw określone okoliczności odnoszące się do nabytej
wierzytelności ten ostatni będzie miał prawo odstąpienia od umowy.
Równocześnie będzie mógł żądać od banku kwoty obliczonej w sposób
określony w umowie. Wypłacana nabywcy kwota będzie przy tym przewyższać
otrzymaną przez bank cenę sprzedaży wierzytelności. Wraz z jej wypłatą, bank
stanie się ponownie właścicielem konkretnej wierzytelności.
Bank powziął wątpliwość, co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania
przychodów kwot wypłacanych nabywcy zwracanej wierzytelności
przewyższających cenę uzyskaną za tę wierzytelność, stanowiących swego
rodzaju odszkodowanie z tytułu jej „wadliwości”. Dlatego też zwrócił się
z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie. We wniosku
przedstawił własne stanowisko, zgodnie z którym, kwoty wypłacone przez bank
nabywcy zwracanej wierzytelności po odstąpieniu przez niego od umowy
sprzedaży, przewyższające cenę wierzytelności, mogą zostać zaliczone do
kosztów uzyskania przychodów. Organ interpretacyjny nie podzielił stanowiska
banku.
Bank zaskarżył interpretację indywidualną do WSA w Warszawie, który
uwzględnił skargę. Jak zauważył Sąd, w art. 16 pkt. 22 ustawy o CIT
enumeratywnie wymienione są rodzaje kar umownych i odszkodowań, które nie
mogą stanowić kosztów podatkowych. Odszkodowanie, do którego zapłaty
zobowiązany był bank nie zostało wymienione w tym przepisie, dlatego też
może ono zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy
zostały poniesione w celu ich osiągnięcia lub zabezpieczenia.
FS Tax Monthly
Polska
PwC
Nr 6, czerwiec 2011
Strona 2
Wydatki poniesione na profesjonalne usługi doradcze związane
z wycofaniem się z niekorzystnych umów mogą zostać zaliczone
do kosztów uzyskania przychodów
W dniu 6 czerwca 2011 r. WSA wydał wyrok (sygn. akt III SA/Wa 2705/10),
w którym stwierdził, że wydatki poniesione przez podatnika na usługi
profesjonalnego doradcy, związane z koniecznością wycofania się
z niekorzystnych umów, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania
przychodu.
Wyrok został wydany na rzecz spółki, która zamierzała rozpocząć działalność
gospodarczą w wynajmowanym lokalu usługowym. Zgodnie z postanowieniami
zawartej umowy najmu, nie miała ona uprawnienia do odstąpienia od umowy lub
jej przedterminowego wypowiedzenia. Jednakże, w związku z nadejściem
kryzysu gospodarczego, spółka była zmuszona zrezygnować z rozpoczęcia
prowadzenia działalności, wobec czego dalszy najem lokalu nie miał
uzasadnienia ekonomicznego. Zarząd spółki postanowił wycofać się z zawartej
umowy najmu, co okazało się procesem złożonym, dlatego też spółka
zdecydowała się na skorzystanie z usług profesjonalnego doradcy.
Spółka powzięła wątpliwość, czy wydatki poniesione przez nią na usługi
doradcze, będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Dlatego też zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej
przepisów prawa podatkowego w tym zakresie. We wniosku przedstawiła
własne stanowisko, zgodnie z którym, przedmiotowe wydatki mogą zostać
zaliczone do kosztów podatkowych ponieważ miały one związek
z zabezpieczeniem przychodu.
Organ nie zgodził się ze stanowiskiem spółki, w związku z czym wniosła ona
skargę do sądu administracyjnego. WSA uwzględnił skargę, stwierdzając, że
wydatki spółki miały charakter racjonalny, a zaoszczędzone z tytułu wycofania
się z umowy najmu środki mogą zostać przeznaczone na inne inwestycje,
zabezpieczając w konsekwencji źródło przychodów. W rezultacie koszty
wynagrodzenia profesjonalnego doradcy mogą zostać zaliczone do kosztów
uzyskania przychodów.
VAT
Obowiązek podatkowy w VAT z tytułu świadczenia usługi
finansowania wierzytelności powstaje w momencie jej przejęcia
W dniu 14 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał
interpretację indywidualną (sygn. ILPP2/443-519/11-7/MR), w której stwierdził,
że momentem powstania obowiązku podatkowego w VAT z tytułu świadczenia
usługi finansowania przez skup wierzytelności jest moment przeniesienia
wierzytelności.
Interpretacja została wydana na rzecz spółki specjalizującej się w oferowaniu
produktów i usług finansowych dla podmiotów działających na rynku
medycznym. W ramach tej działalności finansuje ona wierzycielowi pierwotnemu
wierzytelność własnymi środkami z zachowaniem odpowiednio odroczonych
terminów płatności i ujmuje nabyte wierzytelności, jako własne aktywa.
FS Tax Monthly
Polska
PwC
Nr 6, czerwiec 2011
Strona 3
Następnie, w ramach odrębnej transakcji zawartej pomiędzy spółką
a dłużnikiem, wierzytelności podlegają restrukturyzacji, zamianie, egzekucji lub
sprzedaży.
Spółka powzięła wątpliwość co do określenia momentu, w jakim usługa
finansowania wierzytelności zostaje wykonana na gruncie przepisów ustawy
o VAT. Dlatego też zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie. We wniosku
przedstawiła własne stanowisko, zgodnie z którym, momentem, w którym należy
uznać przedmiotową usługę finansowania za wykonaną dla celów VAT, jest
chwila rzeczywistego sfinansowania tej wierzytelności, czyli wypłaty środków
finansowych na rzecz wierzyciela.
Organ nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Zdaniem Dyrektora Izby
Skarbowej obowiązek podatkowy w VAT z tytułu świadczenia usługi
finansowania wierzytelności powstanie w momencie wykonania usługi.
W ocenie organu podatkowego, za moment wykonania usługi należy natomiast
przyjąć moment zakupu wierzytelności.
Usługi cash processingu podlegają zwolnieniu od VAT
W dniu 10 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał
interpretację indywidualną (sygn. ILPP4/443-222/11-3/EWW), w której
stwierdził, że usługi cash processingu są usługami złożonymi podlegającymi
zwolnieniu od VAT.
Interpretacja została wydana na rzecz spółki, która zamierza rozpocząć
świadczenie usług tzw. cash processingu. Kompleksowe usługi spółki będą
polegały m.in. na liczeniu, sortowaniu i magazynowaniu znaków pieniężnych,
a także na obsłudze bankomatów czy dokonywaniu rozliczeń na rachunku
klienta. Cash processing będzie przy tym świadczony wyłącznie na rzecz
banków.
Spółka powzięła wątpliwość, czy świadczona przez nią kompleksowa usługa
będzie w całości podlegała zwolnieniu z VAT. Dlatego też zwróciła się do
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z wnioskiem o wydanie interpretacji
indywidualnej przepisów prawa podatkowego w tym zakresie. We wniosku
przedstawiła własne stanowisko, zgodnie z którym cash processing będzie
podlegał zwolnieniu.
Organ podzielił stanowisko spółki. W jego ocenie, wszystkie usługi wchodzące
w skład oferowanego cash processingu są funkcjonalnie powiązane z jej
zasadniczym elementem, tj. obsługą obrotu gotówkowego, liczenia, sortowania
i pakowania znaków pieniężnych. W konsekwencji, także te pomocnicze
czynności będą podlegały zwolnieniu z VAT.
Usługi związane z nabywaniem wierzytelności pozbawione
elementu windykacji nie mogą być uznane za factoring i korzystają
ze zwolnienia od VAT
W dniu 10 czerwca 2011 r. WSA w Warszawie wydał wyrok (sygn. akt III SA/Wa
2815/10), w którym stwierdził, że usługi związane z nabywaniem wierzytelności
FS Tax Monthly
Polska
PwC
Nr 6, czerwiec 2011
Strona 4
pozbawione elementu windykacji nie mogą być uznane za factoring i jako takie
korzystają ze zwolnienia z VAT.
Wyrok został wydany na rzecz banku, który zawarł umowę o finansowanie
należności. Finansowanie odbywało się poprzez odpłatne przeniesienie przez
finansowanego na bank wierzytelności handlowych przysługujących
finansowanemu od jego dłużników wraz z wszelkimi związanymi z nimi
prawami, w szczególności zabezpieczającymi płatność.
Nabywane wierzytelności miały charakter bezwarunkowy oraz bezsporny, ich
wartość mieściła się w limicie zaangażowania przyznanym finansowanemu,
a ich podstawa oraz termin płatności nie budziły żadnych wątpliwości. Bank
nabywał wierzytelności wraz z prawem ich zwrotnego przeniesienia na
finansowanego bez konieczności uprzedniego podejmowania jakichkolwiek
czynności wobec dłużnika, zmierzających do wyegzekwowania należności.
Zgodnie z postanowieniami umowy, strony w odrębnych porozumieniach mogą
uzgodnić świadczenie przez bank dodatkowych usług na rzecz finansowanego.
Bank powziął wątpliwość, czy wynagrodzenie, jakie będzie otrzymywał z tytułu
świadczenia usług na podstawie umowy o finansowanie należności, będzie
korzystało ze zwolnienia z VAT. Dlatego też zwrócił się z wnioskiem o wydanie
interpretacji indywidualnej w tym zakresie. We wniosku przedstawił własne
stanowisko, zgodnie z którym, uzyskane przez niego wynagrodzenie będzie
zwolnione od opodatkowania VAT
Organ nie zgodził się ze stanowiskiem banku, stwierdzając, że przedstawione
przez bank we wniosku o interpretację usługi finansowania należności, są
w istocie usługami factoringu, które nie korzystają ze zwolnienia od VAT. Bank
zaskarżył interpretację indywidualną do WSA w Warszawie, który uwzględnił
skargę. Zdaniem Sądu, usługi świadczone przez bank nie mieszczą się
w pojęciu factoringu i korzystają ze zwolnienia od VAT. Aby można było zgodzić
się ze zdaniem organu podatkowego, w skład świadczonych usług musiałaby
wchodzić windykacja należności, która jest niezbędnym elementem usługi
factoringu.
Usługi polegające na pomocy ubezpieczonemu
w wyegzekwowaniu kwoty ubezpieczenia nie podlegają zwolnieniu
od VAT
W dniu 6 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał
interpretację indywidualną (sygn. ILPP1/443-390/11-3/BD), w której stwierdził,
że usługi polegające na oszacowaniu wysokości szkody poniesionej przez
ubezpieczonego i jego ewentualnych wydatków związanych z zaistnieniem
zdarzenia objętego ubezpieczeniem oraz na pomocy ubezpieczonemu
w pozyskaniu kwoty ubezpieczenia nie podlegają zwolnieniu od VAT.
Interpretacja została wydana na rzecz podatnika, który zajmuje się
świadczeniem usług polegających na oszacowaniu wysokości szkody
i ewentualnych kosztów poniesionych przez osoby ubezpieczone, w związku
z zaistnieniem zdarzeń objętych ubezpieczeniem, przygotowaniu dokumentacji
szkód, zgłaszaniem ich do zakładu ubezpieczeń oraz nadzorem nad wypłatą
ubezpieczenia osobom ubezpieczonym.
FS Tax Monthly
Polska
PwC
Nr 6, czerwiec 2011
Strona 5
Podatnik powziął wątpliwość, czy świadczone przez niego usługi podlegają
zwolnieniu od VAT. Dlatego też zwrócił się do Dyrektora Izby Skarbowej
w Poznaniu z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa
podatkowego w tym zakresie. We wniosku przedstawił własne stanowisko,
zgodnie z którym, świadczone przez niego usługi są usługami pomocniczymi do
usług ubezpieczeniowych i jako takie, korzystają ze zwolnienia podatkowego.
Organ nie zgodził się z powyższym stanowiskiem, stwierdzając, że czynności
wykonywane przez podatnika mają jedynie charakter techniczny i nie można im
przypisać bezpośredniego związku z zawieranymi pomiędzy zakładem
ubezpieczeń, a ubezpieczonymi, umowami ubezpieczenia. Nie będą one więc
korzystały ze zwolnienia z VAT.
Podatki Międzynarodowe
Opodatkowanie usług niemieckiej kancelarii wykonywanych na
rzecz polskiej spółki
W dniu 3 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał
interpretację indywidualną (sygn. ILPB4/423-89/11-4/ŁM), w której stwierdził, że
wynagrodzenie niemieckiej kancelarii z tytułu usług świadczonych w Niemczech
na rzecz polskiej spółki, nie podlega opodatkowaniu w Polsce.
Interpretacja została wydana na rzecz spółki, która skorzystała z usług
niemieckiej kancelarii prawnej, będącej osobą prawną. Dokonując płatności
z tytułu wykonanych usług, spółka potrąciła zryczałtowany podatek w wysokości
5%. Powzięła przy tym wątpliwość, czy rzeczywiście istnieje obowiązek zapłaty
podatku w przypadku skorzystania z usług niemieckiej kancelarii wykonanych
w Niemczech.
Dlatego też zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej
przepisów prawa podatkowego w tym zakresie. We wniosku przedstawiła
własne stanowisko, zgodnie z którym, w zaistniałej sytuacji będzie ona
zobowiązana do zapłaty podatku.
Dyrektor Izby Skarbowej nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Wynagrodzenie
kancelarii nie stanowi zapłaty należności licencyjnej w rozumieniu polskoniemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Otrzymana przez
nią kwota będzie w konsekwencji zyskiem z prowadzenia przedsiębiorstwa,
podlegającym opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech.
PIT
Organizacja imprezy integracyjnej dla pracowników nie skutkuje
powstaniem po ich stronie przychodu ze stosunku pracy
W dniu 2 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał
interpretację indywidualną (sygn. ILPB1/415-286/08/11-S/AG), w której uznał,
że organizacja imprezy integracyjnej dla pracowników nie skutkuje powstaniem
po ich stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT w sytuacji, gdy nie
ma możliwości określenia kwoty świadczenia, jakie uzyskali w związku
z organizacją imprezy poszczególni pracownicy.
Interpretacja została wydana na rzecz spółki, która organizowała dla swoich
pracowników imprezy integracyjne w lokalach gastronomicznych, imprezy
okolicznościowe oraz wyjazdy wraz z noclegami i wyżywieniem. Wydarzenia te
miały charakter zarówno szkoleniowy i informacyjny, jak i wyłącznie
FS Tax Monthly
Polska
PwC
Nr 6, czerwiec 2011
Strona 6
integracyjny. Spółka powzięła wątpliwość, czy organizacja imprez skutkuje
powstaniem po stronie jej pracowników przychodu ze stosunku pracy. Dlatego
też zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów
prawa podatkowego w tym zakresie. We wniosku przedstawiła własne
stanowisko, zgodnie z którym, organizowane wydarzenia nie generują
przychodów po stronie pracowników.
Organ uznał stanowisko za nieprawidłowe, w związku z czym wniosła ona
skargę do WSA, który uchylił interpretację indywidualną. Sąd zauważył, że
spółka nie ma możliwości obliczenia wartości przychodu, jaki powstaje po
stronie pracowników z tytułu udziału w imprezie organizowanej przez
pracodawcę, w przypadku, gdy wydatki ponoszone przez niego na organizację
wydarzenia mają formę zryczałtowaną.
Ponownie, wydając interpretację indywidualną, Dyrektor Izby Skarbowej uznał
stanowisko spółki za prawidłowe.
Kontakt z nami
Camiel van der Meij
(022) 523 4959
[email protected]
Tomasz Szczepanik
(022) 523 4896
[email protected]
Jakub Żak
(022) 523 4792
[email protected]
Robert Jurkiewicz
(022) 523 4653
[email protected]
Wiktor Szczypiński
(022) 523 4969
[email protected]