Pepperkakegutten Piernikowy Ludek

Polsk
Pepperkakegutten
Piernikowy Ludek
Det var en gang en gammel dame som bakte pepperkake til mannen sin.
Plutselig hørte hun en stemme rope fra ovnen:
”Slipp meg ut! Slipp meg ut!" skrek den.
Hun åpnet forsiktig døren og pepperkakegutten løp ut.
Pewnego dnia była sobie kobieta, która upekła piernikowego ludzika dla swojego męża.
Ngle usłyszała głos dobiegajacy z piekarnika:
„Wypuść mnie! Wypuść!”ktoś wołał.
Kobieta otworzyła ostrożnie drzwi piekarnika, a ze środka wybiegł piernikowy ludek!
1
Den gamle mannen løp etter ham, og ropte “Stopp! Vi vil spise deg!”
Men pepperkakegutten bare lo og løpte sin vei mens han sang:
“Løp, løp fort du bare kan, du kan ikke ta meg for jeg er en pepperkakemann”.
Mąż kobiety, starszy pan, wybiegł za ludzikiem krzycząć: „Stój! Precież mieliśmy cię zjeść”
Ale piernikowy ludek uciekając śpiewał:
„Biegnij, biegnij jak najszyciej potrafisz, ale nie możesz mnie złapać! Jestem Piernikowym
Ludkiem!
2
En hare så han og sa:
“Stop! Jeg vil spise deg!
Men pepperkakemannen bare løpte ennå fortere,
mens han sang:
“Løp, løp så for du bare kan, du kan ikke ta meg for jeg er en pepperkakemann!”
Zając zobaczył piernikowego ludka i powiedział:
„Stój! Ja cię zjem!”
Ale piernikowy ludek uciekał, nawet szybciej niż przedtem i śpiewał:
„Biegnij, biegnij jak najszyciej potrafisz, ale nie możesz mnie złapać! Jestem Piernikowym
Ludkiem!”
3
En bjørn så han og sa:
“Stop! Jeg vil spise deg!
Men pepperkakemannen bare løpte ennå
fortere, mens han sang:
“Løp, løp så for du bare kan, du kan ikke ta
meg for jeg er en pepperkakemann!”
Niedźwiedź zobaczył jak piernikowy ludek
ucieka i powiedział:
„Stój! Ja cię zjem!”
Ale piernikowy ludek uciekał, jeszcze
szybciej niż przedtem i śpiewał:
„Biegnij, biegnij jak najszyciej potrafisz, ale
nie możesz mnie złapać! Jestem
Piernikowym Ludkiem!”
4
En rev så han og sa:
“Stop! Jeg vil snakke med deg!
Men pepperkakemannen bare løpte videre, mens han
sang:
“Løp, løp så for du bare kan, du kan ikke ta meg for jeg
er en pepperkakemann!”
Men reven fulgte han hele veien ned til elven.
Lis zobaczył jak ucieka piernikowy ludek i powiedział:
„Stój! Ja cię zjem!”
Ale piernikowy ludek uciekał, jeszcze szybciej niż
przedtem i śpiewał:
„Biegnij, biegnij jak najszyciej potrafisz, ale nie możesz
mnie złapać! Jestem Piernikowym Ludkiem!”
5
Pepperkakegutten viste ikke hvordan han skulle svømme.
“Jeg kan hjelpe deg," sa den lure reven.
“Hvis du setter deg på halen min skal jeg hjelpe deg over”.
Pepperkakegutten hoppet opp på halen til reven og reven begynte å svømme over elven.
Piernikowy Ludek napotkał rzekę, ale zasmucił się -nie umiał pływać.
„Ja ci mogę pomóc”, powiedział sprytny lis.
„Jeśli tylko będziesz siedział na moim ogonie, będę móg ci pomóc i cię przewiozę”.
Zadowolony ludzik wskoczył na ogon lisa, a ten zaczął płynąć przez rzekę.
6
Men elven ble dypere midt utpå, og reven ropte:
“Hopp opp på hodet mitt så du ikke blir våt.”
Pepperkakegutten gjorde som reven sa.
Med det samme kastet den lure reven hodet bakover og åpnet munnen, og vips hadde
den fanget pepperkakegutten mellom tennene.
Og det var slutten på pepperkakegutten.
Ale rzeka była głębsza, niż piernikowy ludzik myślał... Nagle lis rzekł:
„Wskakuj! Wskakuj na moją głowę, przeciez nie chcesz być mokry.”
Piernikowy ludek zrobił to co mówił lis.
Lecz w tym samym momencie w którym piernikowy ludek wskakiwał na głowę lisa,
sprytny lisek odchylił głowę do tyłu i otworzył buzię. I tak piernikowy ludek wskoczył
lisowi prosto do pyska.
To był koniec piernikowego ludka, lis go zjadł.
7