Instalacje elektryczne, przyłącz energetyczny, oświetlenie

Instalacje elektryczne, przyłącz energetyczny, oświetlenie zewnętrzne dla
zadania „Budowa parkingu z oświetleniem i kanalizacją deszczową,
rozbudowa istniejącego zjazdu oraz przebudowa zewnętrznej instalacji
wodociągowej i energetycznej przy budynku Domu Kultury”
na dz. nr ewid. 494/, 508/1 i 509 w Sędziszowie Młp
SPIS TREŚCI
1. CZĘŚĆ OGÓLNA.
2. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WŁAŚCIWOŚCI MATERIAŁÓW.
3. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU, MASZYN I NARZĘDZI.
4. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT.
5.WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPOSOBU ODBIORU ROBÓT
6. PODSTAWA ROZLICZENIA ROBÓT.
7. DOKUMENTY ODNIESIENIA
1.CZĘŚĆ OGÓLNA
1.1.Nazwa nadana zamówieniu przez zamawiającego.
Instalacje elektryczne, przyłącz energetyczny, oświetlenie zewnętrzne
1.2.Przedmiot SST.
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót związanych z układaniem i montaŜem elementów instalacji elektrycznej (układanie kabli
i przewodów, montaŜ osprzętu, oświetlenia zewnętrznego oraz przełoŜenie przyłącza energetycznego
do istniejącej pompowni.
1.3.Zakres stosowania SST.
Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.2. Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji
obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonanie wszystkich robót
elektrycznych przewidzianych w projekcie wykonawczym. Odstępstwa od wymagań podanych w
niniejszej specyfikacji mogą mieć miejsce w przypadkach prostych robót o niewielkim znaczeniu, dla
których istnieje pewność, Ŝe podstawowe wymagania będą spełnione przy zastosowaniu metod
wykonania wynikających z doświadczenia oraz uznanych reguł i zasad sztuki budowlanej.
1.4.Przedmiot i zakres robót objętych SST.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji technicznej (SST) dotyczą zasad wykonywania i
odbioru robót związanych z:
- zabudowy złącz kablowych i układu pomiarowego bezpośredniego
- układaniem kabli i przewodów elektrycznych,
- montaŜem opraw, osprzętu, urządzeń i odbiorników energii elektrycznej, wraz z przygotowaniem
podłoŜa i robotami towarzyszącymi.
SST dotyczy wszystkich czynności mających na celu wykonanie robót związanych z:
- kompletacją wszystkich materiałów potrzebnych do wykonania podanych wyŜej prac,
- wykonaniem wszelkich robót pomocniczych w celu przygotowania podłoŜa (w szczególności roboty
murarskie, ślusarsko-spawalnicze montaŜ elementów osprzętu instalacyjnego itp.),
- wykonywaniem wszelkiego rodzaju uziemień,
- wykonaniem wszelkich robót pomocniczych w celu przygotowania podłoŜa, a takŜe tzw. „polepszania
gruntu" i pogrąŜania elementów uziemień itp.),
- ułoŜeniem wszystkich materiałów w sposób i w miejscu zgodnym z dokumentacją techniczną,
- wykonaniem oznakowania zgodnego z dokumentacją techniczną wszystkich elementów
wskazanych w dokumentacji,
- przeprowadzeniem wymaganych prób i badań oraz potwierdzenie protokołami kwalifikującymi
montowany element instalacji elektrycznej.
- przeprowadzeniem wymaganych prób , uruchomień oraz potwierdzenie protokołami
kwalifikującymi montowane elementy instalacji oświetlenia scenicznego oraz nagłośnienia
1.5.Określenia podstawowe, definicje.
Określenia podane w niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są zgodne z odpowiednimi
normami oraz określeniami podanymi poniŜej:
Specyfikacja techniczna - dokument zawierający zespół cech wymaganych dla procesu wytwarzania
lub dla samego wyrobu, w zakresie parametrów technicznych, jakości, wymogów bezpieczeństwa,
wielkości charakterystycznych a takŜe co do nazewnictwa, symboliki, znaków i sposobów oznaczania,
metod badań i prób oraz odbiorów i rozliczeń.
Aprobata techniczna - dokument stwierdzający przydatność dane wyrobu do określonego obszaru
zastosowania. Zawiera ustalenia techniczne co do wymagań podstawowych wyrobu oraz metodykę
badań dla potwierdzenia tych wymagań.
Deklaracja zgodności- dokument w formie oświadczenia wydany przez producenta, stwierdzający
zgodność z kryteriami określonymi odpowiednimi aktami prawnymi, normami, przepisami, wymogami
lub specyfikacją techniczną dla danego materiału lub wyrobu.
Certyfikat zgodności - dokument wydany przez upowaŜnionąjednostkę badającą (certyfikującą),
stwierdzający zgodność z kryteriami określonymi odpowiednimi aktami prawnymi, normami,
przepisami, wymogami lub specyfikacją techniczną dla badanego materiału lub wyrobu.
Część czynna - przewód lub inny element przewodzący, wchodzący w skład instalacji elektrycznej lub
urządzenia, który w warunkach normalnej pracy instalacji elektrycznej moŜe być pod napięciem, a nie
spełnia funkcji przewodu ochronnego (przewody ochronne PE i PEN nie są częścią czynną).
Połączenia wyrównawcze - elektryczne połączenie części przewodzących dostępnych lub obcych w
celu wyrównania potencjału.
Kable i przewody- materiały słuŜące do dostarczania energii elektrycznej, sygnałów, impulsów
elektrycznych w wybrane miejsce.
Osprzęt instalacyjny do kabli i przewodów- zespół materiałów dodatkowych, stosowanych przy
układaniu przewodów, ułatwiający ich montaŜ oraz dotarcie w przypadku awarii, zabezpieczający
przed uszkodzeniami, wytyczający trasy ciągów równoległych przewodów itp.
Grupy materiałów stanowiących osprzęt instalacyjny do kabli i przewodów:
-przepusty kablowe i osłony krawędzi,
-drabinki instalacyjne,
-koryta i korytka instalacyjne,
-kanały i listwy instalacyjne,
-rury instalacyjne,
-kanały podłogowe,
-systemy mocujące,
-puszki elektroinstalacyjne,
-końcówki kablowe, zaciski i konektory,
-pozostały osprzęt (oznaczniki przewodów, linki nośne i systemy naciągowe, dławice,
złączki i szyny, zaciski ochronne itp.).
Urządzenia elektryczne - wszelkie urządzenia i elementy instalacji elektrycznej przeznaczone do
wytwarzania, przekształcania, przesyłania, rozdziału lub wykorzystania energii elektrycznej.
Odbiorniki energii elektrycznej - urządzenia przeznaczone do przetwarzania energii elektrycznej w
inną formę energii (światło, ciepło, energię mechaniczną itp.).
Klasa ochronności- umowne oznaczenie, określające moŜliwości ochronne urządzenia, ze względu
na jego cechy budowy, przy bezpośrednim dotyku.
Oprawa oświetleniowa (elektryczna) - kompletne urządzenie słuŜące do przymocowania i połączenia
z instalacją elektryczną jednego lub kilku źródeł światła, ochrony źródeł światła przed wpływami
zewnętrznymi i ochrony środowiska przed szkodliwym działaniem źródła światła, a takŜe do uzyskania
odpowiednich parametrów świetlnych (bryła fotometryczna, luminancja), ułatwia właściwe
umiejscowienie i bezpieczną wymianę źródła światła, tworzy estetyczne formy wymagane dla danego
typu pomieszczenia. Elementami dodatkowymi są osłony lub elementy ukierunkowania źródeł światła
w formie: klosza, odbłyśnika, rastra, abaŜuru.
Stopień ochrony IP- określona w PN-EN 60529:2003, umowna miara ochrony przed dotykiem
elementów instalacji elektrycznej oraz przed przedostaniem się ciał stałych., wnikaniem cieczy
(szczególnie wody) i gazów, a którą zapewnia odpowiednia obudowa.
Obwód instalacji elektryczne] - zespół elementów połączonych pośrednio lub bezpośrednio ze źródłem
energii elektrycznej za pomocą chronionego przed przetęŜeniem wspólnym zabezpieczeniem,
kompletu odpowiednio połączonych przewodów elektrycznych. W skład obwodu elektrycznego
wchodzą przewody pod napięciem, przewody ochronne oraz wszelkie urządzenia zmieniające
parametry elektryczne obwodu, rozdzielcze, sterownicze i sygnalizacyjne, związane z danym punktem
zasilania w energię.
Część dostępna - przewodząca część urządzenia elektroenergetycznego lub innego przedmiotu,
będąca w zasięgu ręki ze stanowiska dostępnego (tj. takiego, na którym człowiek o przeciętnej
sprawności fizycznej moŜe się znaleźć bez korzystania ze środków pomocniczych np. drabiny,
słupołazów itp.), która podczas normalnej pracy nie jest pod napięciem, jednak moŜe się pod nim
znaleźć w momencie zakłócenia (uszkodzenia lub niezamierzonej zmiany instalacji
elektroenergetycznej, parametrów, charakterystyk lub układu pracy urządzenia np. zwarcia,
wyniesienia potencjału, uszkodzenia izolacji itp.).
Miejsce wydzielone - zamykana przestrzeń lub miejsce eksploatacji instalacji lub urządzeń, do którego
dostęp posiadają jedynie osoby upowaŜnione.
Napięcie dotykowe Ud (źródłowe przy dotyku) - napięcie pojawiające się przy zwarciu doziemnym
pomiędzy przewodzącą częścią, która moŜe być (nie jest) dotknięta przez człowieka, a miejscem na
ziemi, na którym znajdują się stopy.
Osłona izolacyjna - osłona wykonana w celu uniemoŜliwienia dotknięcia elementów N części
dostępnej, na których moŜe się pojawić niebezpieczne napięcie np. na pancerzu metalowym kabla.
Ziemia odniesienia - miejsce w którym prąd uziemienia nie powoduje zauwaŜalnej róŜnicy potencjałów
pomiędzy dwoma dowolnymi punktami.
Przewód uziemiający - przewodnik łączący uziemiany element z uziomem, umieszczony poza ziemią
lub izolowany od ziemi i wody, jeśli się w tym środowisku znajduje.
Sieć skompensowana - sieć elektroenergetyczna posiadająca co najmniej jeden punkt neutralny
uziemiany poprzez opór indukcyjny (reaktancję kompensującą składową pojemnościową
jednofazowego prądu zwarcia z ziemią).
Uziemienie - zespół środków i urządzeń słuŜących połączeniu przewodzącej części z ziemią poprzez
odpowiednią instalację.
MoŜe występować jako uziemienie:
-ochronne (nie naleŜące do obwodu elektrycznego podczas normalnej pracy) lub
-robocze (naleŜące do obwodu elektrycznego, zapewniające normalną pracę).
Uziemienie robocze moŜna wykonać jako bezpośrednie lub otwarte (przy zastosowaniu bezpiecznika
iskiernikowego), nie moŜna jego stosować w obwodzie wtórnym transformatora lub przetwornicy
separacyjnej oraz w obwodzie bardzo niskiego napięcia bezpiecznego SELV {prąd przemienny: do
50 V [12 V dla wody] i 15-100 Hz; prąd stały 120 V [30 V dla wody]}.
Przygotowanie podłoŜa - zespół czynności wykonywanych przed zamocowaniem osprzętu
instalacyjnego, urządzenia elektrycznego, odbiornika energii elektrycznej, układaniem kabli i
przewodów mający na celu zapewnienie moŜliwości ich zamocowania zgodnie z dokumentacją.
Do prac przygotowawczych zalicza się następujące grupy czynności:
-wiercenie i przebijanie otworów przelotowych i nieprzelotowych,
-kucie bruzd i wnęk
-osadzanie kołków w podłoŜu, w tym ich wstrzeliwanie,
-montaŜ uchwytów do rur i przewodów,
-montaŜ konstrukcji wsporczych do korytek, drabinek, instalacji wiązkowych, szynoprzewodów
Oprawa oświetleniowa - urządzenie słuŜące do rozdziału, filtracji i przekształcania strumienia
świetlnego wysyłanego przez źródło światła, zawierające wszystkie niezbędne detale do
przymocowania i połączenia z instalacją elektryczną.
Kabel- przewód wieloŜyłowy izolowany, przystosowany do przewodzenia prądu elektrycznego,
mogący pracować pod i nad ziemią.
Rozdzielnica oświetleniowa - urządzenie rozdzielczo-sterownicze bezpośrednio zasilające instalacje
oświetleniowe.
1.6.Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z
dokumentacją projektową, specyfikacjami technicznymi i poleceniami Inspektora nadzoru.
1.7.Dokumentacja robót montaŜowych.
Dokumentację robót montaŜowych elementów instalacji elektrycznej stanowią:
-projekt budowlany i wykonawczy w zakresie wynikającym z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z
02.09.2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej,
specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu
funkcjonaino-uŜytkowego Dz.U. z 2004 r. Nr 202, poz. 2072 zmian Dz. U. z 2005 r. Nr 75, poz.
664),
-specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót (obligatoryjne w przypadku zamówień
publicznych), sporządzone zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z
dniaO2.09.2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej,
specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu
funkcjonaino-uŜytkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 202, poz. 2072 zmian Dz. U. z 2005 r. Nr 75,
poz. 664),
-dziennik budowy prowadzony zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 26 czerwca
2002 r. w sprawie dziennika budowy, montaŜu i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz
ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (Dz. U. z
2002 r. Nr 108, . 953 z późniejszymi zmianami),
-dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego lub jednostkowego zastosowania
uŜytych wyrobów budowlanych, zgodnie z ustawą z 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach
budowlanych (Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz. 881), karty techniczne wyrobów lub zalecenia
producentów dotyczące stosowania wyrobów,
-protokoły odbiorów częściowych, końcowych oraz robót zanikających i ulegających zakryciu z
załączonymi protokołami z badań kontrolnych,
-dokumentacja powykonawcza (zgodnie z art. 3, pkt 14 ustawy Prawo budowlane
z dnia 7 lipca 1994 r. Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późniejszymi zmianami).
MontaŜ elementów instalacji elektrycznej naleŜy wykonywać na podstawie dokumentacji projektowej
i szczegółowej specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót montaŜowych, opracowanych dla
konkretnego przedmiotu zamówienia.
1.8. Nazwy i kody.
Grupy robót, klasy robót lub kategorie robót.
CPV 45231400-9-Roboty budowlane w zakresie budowy linii energetycznych.
CPV 45232200-40Roboty pomocnicze w zakresie linii elektroenergetycznych.
CPV 45310000-0-Roboty w zakresie instalacji elektrycznych.
CPV 45311000-0-Roboty w zakresie przewodów instalacji elektrycznych oraz opraw elektrycznych.
CPV 45311100-1-Roboty w zakresie przewodów instalacji elektrycznej.
CPV 45311200-2-Roboty w zakresie opraw elektrycznych.
CPV 45314300-4-Kładzenie kabli.
2. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WŁAŚCIWOŚCI MATERIAŁÓW.
Wszelkie nazwy własne produktów i materiałów przywołane w specyfikacji słuŜą ustaleniu
poŜądanego standardu wykonania i określenia właściwości i wymogów technicznych załoŜonych w
dokumentacji technicznej dla projektowanych rozwiązań.
Dopuszcza się zamieszczenie rozwiązań w oparciu o produkty (wyroby) innych producentów pod
warunkiem:
-spełniania tych samych właściwości technicznych,
-przedstawienia zamiennych rozwiązań (dane techniczne, atesty dopuszczenia do stosowania)
2.1.Ogólne wymagania dotyczące właściwości materiałów, ich pozyskiwania i składowania.
Do wykonania i montaŜu instalacji, urządzeń elektrycznych i odbiorników energii elektrycznej w
obiektach budowlanych naleŜy stosować przewody, kable, osprzęt oraz aparaturę i urządzenia
elektryczne posiadające dopuszczenie do stosowania w budownictwie. Za dopuszczone do obrotu i
stosowania uznaje się wyroby, dla których producent lub jego upowaŜniony przedstawiciel: -dokonał
oceny zgodności z wymaganiami dokumentu odniesienia według określonego systemu
oceny zgodności, -wydał deklarację zgodności z dokumentami odniesienia, takimi jak:
zharmonizowane specyfikacje techniczne, normy opracowane przez Międzynarodową Komisję
Elektrotechniczną (IEC) i wprowadzone do zbioru Polskich Norm, normy krajowe opracowane z
uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa Międzynarodowej Komisji ds. Przepisów Dotyczących
Zatwierdzenia Sprzętu Elektrycznego (CEE), aprobaty techniczne,
-oznakował wyroby znakiem CE lub znakiem budowlanym B zgodnie z obowiązującymi przepisami, wydał deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej, dla wyrobu umieszczonego w
określonym przez Komisję Europejską wykazie wyrobów mających niewielkie znaczenie dla
zdrowia i bezpieczeństwa, -wydał oświadczenie, Ŝe zapewniono zgodność wyrobu
budowlanego, dopuszczonego do jednostkowego zastosowania w obiekcie budowlanym, z
indywidualną dokumentacją projektową, sporządzoną przez projektanta obiektu lub z nim
uzgodnioną. Zastosowanie innych wyrobów, wyŜej nie wymienionych, jest moŜliwe pod
warunkiem posiadania przez nie dopuszczenia do stosowania w budownictwie i
uwzględnienia ich w zatwierdzonym projekcie dotyczącym montaŜu urządzeń
elektroenergetycznych w obiekcie budowlanym.
2.2. Rodzaje materiałów.
Wszystkie materiały do wykonania instalacji elektrycznej powinny odpowiadać wymaganiom
zawartym w dokumentach odniesienia (normach, aprobatach technicznych
2.2.1. Złacza, tablice i rozdzielnie.
Rozdzielnicą nazywamy urządzenie, zazwyczaj prefabrykowane, składające się z aparatów
elektrycznych wraz z ich połączeniami, izolacją, elementami konstrukcyjnymi i osłonami. Zespół
aparatów oraz urządzeń rozdzielczych i pomocniczych wraz z budynkiem lub pomieszczeniem, w
którym się znajduje, albo wydzielonym terenem stacji napowietrznej, nosi nazwę rozdzielni
Załącza kablowe wraz z układem pomiarowym przenieść pod zabudowe przy stacji trafo zgodnei z
planem sytuacyjnym.
Projektowane obwody instalacji oświetlenia zewnętrznego zasilić z projektowanych rozdzielnic
elektrycznych znajdującej się wewnątrz obiektu zgodnie z planami projektu wykonawczego.
Instalacja elektryczna jest całkowicie osłonięta i pracownicy mogą wykonywać czynności związane z
codzienną obsługa zupełnie bezpieczne.
2.2.2. Kable i przewody.
Zaleca się, aby kable energetyczne układane w budynkach posiadały izolację wg wymogów
dla rodzaju pomieszczenia i powłokę ochronną.
Jako materiały przewodzące moŜna stosować miedź i aluminium, liczba Ŝył: 1,3,4, 5.
Napięcia znamionowe dla linii kablowych: 0,6/1 kV.
Przewody instalacyjne naleŜy stosować izolowane lub z izolacją i powłoką ochronną do układania na
stałe, w osłonach lub bez, klejonych bezpośrednio do podłoŜa, a takŜe natynkowo, wtynkowo lub pod
tynkiem, ilość Ŝył zaleŜy od przeznaczenia danego przewodu.
Napięcia znamionowe izolacji wynoszą: 450/750, 600/1000 V w zaleŜności od wymogów, przekroje
2
układanych przewodów mogą wynosić 1 do 240 mm , przy czym instalacje elektryczne budynków
2
wymagają stosowania przekroju minimalnego 1,5 mm .
Jako materiały przewodzące moŜna stosować miedź i aluminium, przy czym dla przekroju Ŝył do 10
2
mm naleŜy stosować obowiązkowo przewody miedziane.
Przyłącz energetyczny
Prace związane zabudową złączy kablowych i układu pomiarowego oraz ułoŜenie i
zabezpieczenie kabli wykonać zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie montaŜu i odbioru
robót elektrycznych opracowanych przez PGE Dystrybucja S.A
Po wykonaniu zasilania naleŜy wykonać pomiary stanu izolacji kabli oraz rezystancji uziemień.
NaleŜy równieŜ sporządzić inwentaryzację geodezyjną ułoŜonych kabli i zabudowanych złącz.
Rozdzielnia obiektowe
Do zasilania rozdzielni obiektowych ( w wykonaniu n/t oraz p/t) naleŜy zastosować kable typ
YDY i YKY o przekrojach zawartych w projekcie wykonawczym wyprowadzonych z rozdzielnicy
istniejącej. Wszystkie kable do rozdzielnic obiektowych zabezpieczone za pomocą rozłączników
bezpiecznikowych zgodnie ze specyfikacją zawartą w projekcie wykonawczym.
2.2.3. Osprzęt instalacyjny do kabli i przewodów.
Dla ochrony izolacji przewodów przy przejściach przez ścianki konstrukcji wsporczych naleŜy
stosować przepusty ochronne. Kable i przewody układane bezpośrednio na podłodze naleŜy chronić
poprzez stosowanie osłon (rury instalacyjne, listwy podłogowe o zwiększonej wytrzymałości na
zgniatanie).
Rury instalacyjne wraz z osprzętem - (rozgałęzienia, tuleje, łączniki, uchwyty) wykonane z tworzyw
sztucznych albo metalowe, głównie stalowe - zasadą jest uŜywanie materiałowi o wytrzymałości
elektrycznej'powyŜej 2 kV, niepalnych lub trudnozapalnych, które nie podtrzymują płomienia, a
wydzielane przez rury w wysokiej temperaturze gazy nie są szkodliwe dla człowieka. Rurowe instalacje
wnętrzowe powinny być odporne na temperaturę otoczenie w zakresie od - 5 do + 60°C, a ze wzgl ędu
na wytrzymałość, wymagają stosowania rur z tworzyw sztucznych lekkich i średnich. Jednocześnie
podłączenia silników i maszyn naraŜonych na uszkodzenia mechaniczne naleŜy wykonywać przy
uŜyciu rur stalowych. Dobór średnicy rur instalacyjnych zaleŜy od przekroju poprzecznego kabli i
przewodów wciąganych oraz ich ilości wciąganej do wspólnej rury instalacyjnej. Rury z tworzyw
sztucznych mogą być gładkie lub karbowane i jednocześnie giętkie lub sztywne; średnice typowych
rur gładkich: od 016 do O 63 mm (większe dla kabli o duŜych przekrojach Ŝył) natomiast średnice
typowych rur karbowanych: od 016 do 054 mm. Rury stalowe czarne, malowane lub ocynkowane
mogą być gładkie lub karbowane - średnice typowych rur gładkich (sztywnych): od 013 do 042 mm,
średnice typowych rur karbowanych giętkich: od 07 do 048 mm i sztywnych od 016 do 050 mm. Dla
estetycznego zamaskowania kabli i przewodów w instalacjach podłogowych stosuje się giętkie osłony
kablowe -spiralne, wykonane z taśmy lub karbowane rury z tworzyw sztucznych.
Uchwyty do mocowania kabli i przewodów - klinowane w otworze z elementem trzymającym stałym lub
zaciskowym, wbijane i mocowane do innych elementów np. paski zaciskowe lub uchwyty kablowe
przykręcane; stosowane głównie z tworzyw sztucznych (niektóre elementy mogą być wykonane takŜe
z metali).
Uchwyty do rur instalacyjnych - wykonane z tworzyw i w wielkościach takich jak rury instalacyjne mocowanie rury poprzez wciskanie lub przykręcanie (otwarte lub zamykane). Puszki
elektroinstalacyjne mogą być standardowe i do ścian pustych, słuŜą do montaŜu gniazd i łączników
instalacyjnych, występują jako łączące, przelotowe, odgałęźne lub podłogowe i sufitowe. Wykonane
są z materiałów o wytrzymałości elektrycznej powyŜej 2 kV, niepalnych lub trudnozapalnych, które nie
podtrzymują płomienia, a wydzielane w wysokiej temperaturze przez puszkę gazy nie są szkodliwe dla
człowieka, jednocześnie zapewniają stopień ochrony minimalny IP 2X. Dobór typu puszki uzaleŜniony
jest od systemu instalacyjnego. Ze względu na system montaŜu - występują puszki natynkowe,
podtynkowe, natynkowo - wtynkowe, podłogowe. W zaleŜności od przeznaczenia puszki muszą
spełniać następujące wymagania co do ich wielkości: puszka sprzętowa 060 mm, sufitowa lub
końcowa 060 mm lub 60x60 mm, rozgałęźna lub przelotowa 070 mm lub 75 x 75 mm - dwu-trzy- iub
2
czterowejściowa dla przewodów o przekroju Ŝy\y do 6 mm . Puszki elektroinstalacyjne do montaŜu
gniazd i łączników instalacyjnych powinny być przystosowane do mocowania osprzętu za pomocą
„pazurków" i / lub wkrętów.
Końcówki kablowe, zaciski i konektory - wykonane z materiałów dobrze przewodzących prąd
elektryczny jak aluminium, miedź, mosiądz, montowane poprzez zaciskanie, skręcanie lub lutowanie;
ich zastosowanie ułatwia podłączanie i umoŜliwia wielokrotne odłączanie i przyłączanie przewodów do
instalacji bez konieczności kaŜdorazowego przygotowania końców przewodu oraz umoŜliwia
systemowe izolowanie za pomocą osłon izolacyjnych.
2.2.4 Oświetlenie zewnętrzne
Do oświetlenia zewnętrznego naleŜy zastosować oprawy montowane na słupach stalowych
zgodnie z załoŜeniami projektu wykonawczego. Sterowanie oświetleniem odbywać się będzie z szafki
TSO (tyb auto/ręka) Oprawy oświetlenia zewnętrznego montować na prefabrykowanych słupach
stalowych h=4m z wysięgnikiem jedno i dwuramiennym o dlugości l=0,5m posadowione na
fundamencie. Stosować oprawy 100W .
.
2.2.5. Połączenia wyrównawcze.
Zastosowanie połączeń wyrównawczych ma na celu ograniczenie do wartości dopuszczalnych
długotrwale w danych warunkach środowiskowych napięć występujących pomiędzy róŜnymi częściami
przewodzącymi. KaŜdy budynek powinien mieć połączenia wyrównawcze główne.
Połączenia wyrównawcze główne realizuje się przez umieszczenie w najniŜszej kondygnacji
budynku głównej szyny uziemiającej (zacisku), do której są przyłączone: -przewody uziemiające, przewody ochronne lub ochronno-neutralne, -funkcjonalne przewody uziemiające (w razie potrzeby), metalowe rury oraz metalowe urządzenia wewnętrznych instalacji wody zimnej, wody gorącej,
ścieków, -centralnego ogrzewania, gazu, klimatyzacji, metalowe powłoki i pancerze kabli
elektroenergetycznych itp. -metalowe elementy konstrukcyjne budynku, takie jak np.zbrojenia itp.
2.2.6. Elektryczny osprzęt instalacyjny.
Łączniki - ogólnego przeznaczenia wykonane dla potrzeb instalacji podtynkowych, natynkowych
i natynkowo-wtynkowych.
Łączniki podtynkowe powinny być przystosowane do instalowania w puszkach O60 mm za pomocą
wkrętów lub „pazurków".
Łączniki natynkowe i natynkowo-wtynkowe przygotowane są do instalowania bezpośrednio na
podłoŜu (ścianie) za pomocą wkrętów lub przyklejane.
2
Zaciski do łączenia przewodów winny umoŜliwiać wprowadzenie przewodu o przekroju 1.0-f-2,5 mm .
Obudowy łączników powinny być wykonane z materiałów niepalnych lub niepodtrzymujących
płomienia.
Podstawowe dane techniczne:
napięcie znamionowe: 250V; 50 Hz,
prąd znamionowy: do 16 A,
stopień ochrony w wykonaniu zwykłym: minimum IP 2X,
stopień ochrony w wykonaniu szczelnym: minimum IP 44.
Gniazda wtykowe - ogólnego przeznaczenia do montaŜu w instalacjach podtynkwych, natynkowych
i natynkowo-wtynkowych.
Gniazda podtynkowe 1 -fazowe powinny zostać wyposaŜone w styk ochronny i przystosowane do
instalowania w puszkach fi60 mm za pomocą wkrętów lub „pazurków".
Gniazda wtykowe do urządzeń technologicznych – gniazda montowane na sztankietach typ Shuchko
(kolor czarny) 16A , 1-fazowe
Gniazda natynkowe i natynkowo-wtynkowe 1-fazowe powinny być wyposaŜone w styk ochronny
i przystosowane do instalowania bezpośredniego na podłoŜu za pomocą wkrętów lub przyklejane.
Gniazda natynkowe 3-fazowe muszą być przystosowane do 5-cio Ŝyłowych przewodów w tym do
podłączenia styku ochronnego oraz neutralnego.
Zaciski do połączenia przewodów winny umoŜliwiać wprowadzenie przewodów o przekroju od 1,5-i2
6,0 mm w zaleŜności od zainstalowanej mocy i rodzaju gniazda wtykowego.
Obudowy gniazd naleŜy wykonać z materiałów niepalnych lub niepodtrzymujących płomienia.
Podstawowe dane techniczne gniazd:
napięcie znamionowe: 250V lub 250V/400V; 50 Hz,
prąd znamionowy: 16A dla gniazd 1-fazowych,
prąd znamionowy: 16Ado 63Adla gniazd 3-fazowych,
stopień ochrony w wykonaniu zwykłym: minimum IP 2X,
stopień ochrony w wykonaniu szczelnym: minimum IP 44.
2.3. Warunki przyjęcia na budowę materiałów do robót montaŜowych.
Wyroby do robót montaŜowych mogą być przyjęte na budowę, jeśli spełniają następujące
warunki: -są zgodne z ich wyszczególnieniem i charakterystyką podaną w dokumentacji projektowej
i specyfikacji technicznej, -są właściwie oznakowane i opakowane, -spełniają wymagane
właściwości wskazane odpowiednimi dokumentami odniesienia, (producent
dostarczył dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego lub
jednostkowego zastosowania,
a w odniesieniu do fabrycznie przygotowanych prefabrykatów równieŜ karty katalogowe wyrobów lub
firmowe wytyczne stosowania wyrobów).
Niedopuszczalne jest stosowanie do robót montaŜowych - wyrobów i materiałów niejasnego
pochodzenia. Przyjęcie materiałów i wyrobów na budowę powinno być potwierdzone wpisem do
dziennika budowy.
2.4. Warunki przechowywania materiałów do montaŜu instalacji elektrycznych.
Wszystkie materiały pakowane powinny być przechowywane i magazynowane zgodnie
instrukcją producenta oraz wymaganiami odpowiednich norm.
W szczególności kable i przewody naleŜy przechowywać na bębnach (oznaczenie „B") b w krąŜkach
(oznaczenie „K"), końce przewodów producent zabezpiecza przed przedostawaniem się wilgoci do
wewnątrz i wyprowadza poza opakowanie dla ułatwienia kontroli parametrów (ciągłość Ŝył, przekrój).
Pozostały sprzęt, osprzęt i oprawy oświetleniowe wraz z osprzętem pomocniczym naleŜy
przechowywać w oryginalnych opakowaniach, kartonach, opakowaniach foliowych. Szczególnie
naleŜy chronić przed wpływami atmosferycznymi: deszczem, mrozem oraz zawilgoceniem.
Pomieszczenie magazynowe do przechowywania wyrobów opakowanych powinno być suche i
zabezpieczone przed zawilgoceniem.
3. WYMAGANIA DOTYCZĄCE SPRZĘTU, MASZYN I NARZĘDZI.
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu. Prace moŜna wykonywać przy pomocy wszelkiego
sprzętu zaakceptowanego przez Inspektora nadzoru.
3.1. Ogólne wymagania.
Wykonawca jest zobowiązany do uŜywania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje
niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót, zarówno w miejscu tych robót, jak teŜ przy
wykonywaniu czynności pomocniczych oraz w czasie transportu, załadunku i wyładunku materiałów,
sprzętu itp. Sprzęt uŜywany przez Wykonawcę powinien uzyskać akceptację InŜyniera.Liczba
i wydajność sprzętu powinna gwarantować wykonanie robót zgodnie z zasadami określonymi
w dokumentacji projektowej, OST, SST i wskazaniach InŜyniera w terminie przewidzianym kontraktem.
4.KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT.
4.1. Zasady ogólne.
Na wyniki pomiarów składają się dwie części: -pierwsza to oględziny mające dać
pozytywną odpowiedź, Ŝe zainstalowane na stałe urządzenia
elektryczne spełniają wymagania bezpieczeństwa podane w odpowiednich normach
przedmiotowych i Ŝe zainstalowane wyposaŜenie jest zgodne z instrukcjami wytwórcy, tak aby
zapewniało jego poprawne działanie, -druga to próby i pomiary mające dać odpowiedź czy
zachowane są wymagane parametry techniczne
i spełnione są wymagania dotyczące aparatów pomiarowych i sprawdzających podanych
w normach.
Norma PN-IEC 60364-6-61:2000 "Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Sprawdzanie.
Sprawdzanie odbiorcze." zawiera wymagany zakres prób odbiorczych. Norma wymaga aby kaŜda
instalacja przed przekazaniem do eksploatacji była poddana oględzinom i próbom celem sprawdzenia,
czy zostały spełnione wymagania normy. Przed przystąpieniem do prób naleŜy udostępnić
wykonującym sprawdzenie instalacji, dokumentację techniczną wraz z protokołami oględzin i prób
cząstkowych wykonanych podczas montaŜu.
4.2. Kontrola przed przystąpieniem do robót.
Przed przystąpieniem do robót, Wykonawca powinien uzyskać od producentów zaświadczenia o
jakości lub atesty stosowanych materiałów.
Na Ŝądanie InŜyniera, naleŜy dokonać testowania sprzętu posiadającego moŜliwość nastawienia
mechanizmów regulacyjnych.
W wyniku badań testujących naleŜy przedstawić InŜynierowi świadectwa cechowania.
4.3. Badania odbiorcze i pomiary linii kablowych i instalacji elektrycznych-KNR 4-03;
KNNR 5; CPV 45310000-0.
4.3.1. Próba napięciowa izolacji.
Próbie napięciowej izolacji podlegają wszystkie linie kablowe. Dopuszcza się nie wykonywanie próby
napięciowej izolacji linii wykonanych kablami o napięciu znamionowym do 1 kV. Próbę napięciową
naleŜy wykonać prądem stałym lub wyprostowanym.
W przypadku linii kablowej o napięciu znamionowym wyŜszym niŜ 1 kV, prąd upływu naleŜy
mierzyć oddzielnie dla kaŜdej Ŝyły.
Wynik próby napięciowej izolacji naleŜy uznać za dodatni, jeŜeli:
-izolacja kaŜdej Ŝyły wytrzyma przez 20 min. bez przeskoku, przebicia i bez objawów przebicia
częściowego, napięcie probiercze o wartości równej 0,75 napięcia probierczego kabla wg PN-76/E90250 [4] i PN-76/E-90300 [6],
-wartość prądu upływu dla poszczególnych Ŝył nie przekroczy 300 mA/km i nie wzrasta w czasie
ostatnich 4 min. badania; w liniach o długości nie przekraczającej 300 m dopuszcza się wartość prądu
upływu 100 mA.
4.3.2.Ciągłość przewodów ochronnych i połączeń wyrównawczych.
Norma wymaga aby próbę ciągłości przewodów wykonywać przy uŜyciu źródła prądu stałego
lub przemiennego o niskim napięciu 4 do 24 V w stanie bezobciąŜeniowym i prądem co najmniej 0,2 A.
Prąd stosowany podczas próby powinien być tak mały, aby nie powodował niebezpieczeństwa
powstania poŜaru lub wybuchu. Do wykonania tego sprawdzenia moŜna uŜyć specjalnie
przystosowanej latarki elektrycznej z baterią o napięciu 4,5 V i Ŝarówką 3,7V/0,3A. Sprawdzenie moŜe
być równieŜ wykonane przy uŜyciu mostka lub omomierza z wbudowanym źródłem napięcia
pomiarowego lub metodą techniczną.
4.3.3.Pomiar rezystancji izolacji.
Mierząc rezystancję izolacji sprawdzamy stan ochrony przed dotykiem bezpośrednim. Pomiary
rezystancji powinny być wykonane w instalacji odłączonej od zasilania. Rezystancję izolacji naleŜy
mierzyć pomiędzy kolejnymi parami przewodów czynnych oraz pomiędzy kaŜdym przewodem czynnym
i ziemią. Przewody ochronne PE i ochronno-neutralne PEN traktować naleŜy jako ziemię, a przewód
neutralny N jako przewód czynny.
Pomiar rezystancji izolacji kabli sterowniczych o napięciu znamionowym izolacji 250 V wykonuje się
induktorem o napięciu 1000 V, a kabli energetycznych niezaleŜnie od napięcia znamionowego
badanego kabla, wykonuje się induktorem o napięciu 2500 V. Pomiarowi podlega rezystancja izolacji
kaŜdej Ŝyły kabla względem pozostałych Ŝył zwartych i uziemionych. Rezystancja izolacji kabla
podawana jest w M^/km w temperaturze 20°C. Rezystan cja Ŝył roboczych i powrotnych powinna być
zgodna z danymi wytwórcy.
Zgodnie z PN-E-04700:1998r. powinna ona wynosić co najmniej:
kable do 1 kV
- 75 MH/km - dla kabli z izolacją gumową
- 20 Mfi/km - dla kabli z izolacją papierową
- 20 M^/km - dla kabli z izolacją polwinitową
- 100 MQ/km - dla kabli z izolacją polietylenową,
kable powyŜej 1 kV
- 50 MH/km - dla kabli z izolacją papierową,
40 Ma/km - dla kabli z izolacją polwinitową
- 100 M^/km - dla kabli z izolacją polietylenową (o napięciu do 30 kV)
-1000 MO/km - kable do zasilania elektrofiltrów, kable olejowe oraz kable z izolacją polietylenową o
napięciu powyŜej 30 kV.
4.3.4.Samoczynne wyłączenie zasilania w sieci TN.
Sprawdzenie skuteczności ochrony przez samoczynne wyłączenie zasilania w układzie TN
polega na sprawdzeniu czy spełniony jest warunek: Zs x la < Uo gdzie:
Zs - impedancja pętli zwarcia w [Cl],
la - prąd zapewniający samoczynne zadziałanie urządzenia ochronnego;
Uo - napięcie fazowe sieci w [V]
Przeprowadza się pomiar impedancji pętli zwarciowej Zs i określa prąd U na postawie charakterystyk
czasowo-prądowych urządzenia ochronnego lub znamionowego prądu róŜnicowego urządzeń
ochronnych róŜnicowoprądowych. la dobieramy z charakterystyki zastosowanego urządzenia
zabezpieczającego tak aby wyłączenie następowało w wymaganym czasie 0,2; 0,4 lub 5 s zgodnie z
wymaganiami p. 413.1.3. normy PN-IEC 60364-4-41.
Impedancja pętli zwarcia wynika z sumy rezystancji przewodów doprowadzających, impedancji
uzwojeń transformatora, impedancji wszystkich urządzeń i przewodów znajdujących się w instalacji
odbiorczej aŜ do punktu pomiaru. Przy obliczaniu impedancji pętli zwarcia przez projektanta wynik
naleŜy powiększyć o 25%.
Norma zaleca aby pomiar impedancji pętli zwarcia wykonywać przy częstotliwości znamionowej prądu
obwodu.
Pomiar metoda techniczną.
Pomiar ten wykonuje się przy uŜyciu woltomierza i amperomierza lecz obecnie praktycznie tej metody
nie stosuje się. Przy tej metodzie osobno mierzymy i obliczymy rezystancję Rx badanej pętli zwarcia
następnie mierzymy i obliczamy reaktancję Xx pętli zwarcia. Impedancja pętli zwarcia jest sumą
2
2
geometryczną rezystancji i reaktancji i wynosi: Zs = \j R X + X X £1
Stosowanie tej metody grozi pojawieniem się niebezpiecznego napięcia dotykowego na chronionych
odbiornikach, które moŜe wystąpić przy przerwie w przewodzie ochronnym. Dlatego przed właściwym
pomiarem naleŜy włączyć w badaną pętlę rezystor kontrolny rzędu 6 k£2. W załączniku D normy PNIEC 60364-6-61 podane są2 metody pomiaru impedancji pętli zwarcia dla układów sieci TN. Pomiar
impedancji pętli zwarciowej metodą spadku napięcia..
Impedancję pętli zwarcia sprawdzanego obwodu naleŜy zmierzyć załączając na krótki okres
obciąŜenie o znanej impedancji. Impedancja pętli zwarcia obliczana jest ze wzoru:
Zs = (Ui -U2)/IR
gdzie: Zs - impedancja pętli zwarcia; Ui - napięcie pomierzone bez włączonej rezystancji obciąŜenia;
U2 - napięcie pomierzone z włączoną rezystancją obciąŜenia;
IR - prąd płynący przez rezystancję obciąŜenia. RóŜnica pomiędzy Ui i U2powinna być znacząco duŜa.
Na tej metodzie oparta jest zasada działania prawie wszystkich mierniki impedancji pętli zwarcia,
takich jak: MOZ, MR-2, MZC-2, MZC 300.
Pomiar impedancji pętli zwarcia przy zastosowaniu oddzielnego zasilania. Pomiar jest
wykonywany po wyłączeniu normalnego źródła zasilania i zwarciu uzwojenia pierwotnego
transformatora.
Zasilanie napięciem przy tej metodzie odbywa się z oddzielnego źródła zasilania.
Impedancja pętli zwarcia obliczana jest ze wzoru: Zs = U/l gdzie: Z - impedancja
pętli zwarcia; U - napięcie zmierzone podczas próby; I - prąd zmierzony podczas
próby.
Mierniki do sprawdzania zabezpieczeń nadmiarowo-prądowych.
Do pomiarów impedancji pętli zwarcia Zs przy ocenie skuteczności ochrony przeciwporaŜeniowej w
nowych i uŜytkowanych instalacjach elektrycznych z zabezpieczeniami nadmiarowoprądowymi
uŜywanych jest wiele mierników takich jak: MW 3, MZK-2, MPZ-1, MIZ, MZW-5, MR-2, MOZ, MZC-2,
OMER-1, MZC-300, MZC-301, MZC-302 i MZC-303.
4.5.1
Pomiar natęŜenia oświetlenia-KNR 13-21.
Pomiary naleŜy wykonywać po upływie co najmniej 0,5 godz. od włączenia lamp. Lampy przed
pomiarem powinny być wyświecone minimum przez 100 godzin. Pomiary naleŜy wykonywać przy
suchej i czystej nawierzchni, wolnej od pojazdów, pieszych i jakichkolwiek obiektów obcych, mogących
zniekształcić przebieg pomiaru. Pomiarów nie naleŜy przeprowadzać podczas nocy księŜycowych
oraz w złych warunkach atmosferycznych (mgła, śnieŜyca, unoszący się kurz itp.). Do pomiarów
naleŜy uŜywać przyrządów pomiarowych o zakresach zapewniających przy kaŜdym pomiarze
odchylenia nie mniejsze od 30% całej skali na danym zakresie.
Pomiary natęŜenia oświetlania naleŜy wykonywać za pomocą luksomierza wyposaŜonego w
urządzenie do korekcji kątowej, a element światłoczuły powinien posiadać urządzenie umoŜliwiające
dokładne poziomowanie podczas pomiaru.
Pomiary naleŜy przeprowadzać dla punktów jezdni, zgodnie z PN-76/E-02032.
4.5.2. Weryfikacja struktury systemu okablowania.
Polega ona na sprawdzeniu rozplanowania elementów okablowania w budynku bądź budynkach oraz
długości połączeń pomiędzy nimi. Muszą być spełnione wymagania opisane w PN-EN 50173-1:2004.
4.5.3. Weryfikacja doboru komponentów.
Zgodnie z punktem 6.2.2.1 „Wybór komponentów" normy PN-EN 50173-1:2004 wydajność systemu
okablowania definiują komponenty składające się na poszczególne tory transmisyjne: -komponenty
kategorii 5 zapewniają wydajność klasy D okablowania symetrycznego; -komponenty kategorii 6
zapewniają wydajność klasy E okablowania symetrycznego; -komponenty kategorii 7 zapewniają
wydajność klasy F okablowania symetrycznego. Kable i połączenia róŜnych kategorii mogą być
mieszane ze sobą w kanale, jednakŜe o wydajności kanału będzie decydował element o najsłabszej
wydajności." W przypadku doboru komponentów światłowodowych muszą być spełnione zapisy tej
samej normy PN-EN 50173-1:2004.
4.5.4. Weryfikacja wydajności systemu okablowania.
Sprawdzenie wydajności systemu okablowania w rozumieniu poszczególnych jego łączy stałych bądź
kanałów polega na przeprowadzeniu badań wydajności zgodnie z normą PN-EN 50346:2004 z
zastosowaniem odpowiednich przyrządów określonej dokładności. Przy badaniu okablowania
symetrycznego klasy E naleŜy posłuŜyć się przyrządem pomiarowym poziomu III, zaś klasy F przyrządem pomiarowym poziomu IV. NaleŜy przeprowadzić badania wydajności łączy stałych
okablowania poziomego i szkieletowego w klasie wydajności, w jakiej projektowano i wykonywano
system okablowania. Wynik badań powinien być pozytywny dla wszystkich łączy stałych systemu.
4.5.5.Weryfikacja jakości wykonania prac wykończeniowych.
Polega ona na wizualnym sprawdzeniu wszelkich prac wykończeniowych, włączając w to sprawdzenie
zgodności dokumentacji powykonawczej ze stanem rzeczywistym instalacji.
4.6. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi robotami i materiałami.
Wszystkie materiały, urządzenia i aparaty nie spełniające wymagań podanych w odpowiednich
punktach specyfikacji, zostaną odrzucone. Jeśli materiały nie spełniające wymagań stały wbudowane
iub zastosowane, to na polecenie Inspektora nadzoru Wykonawca wymieni je na właściwe, na własny
koszt. Na pisemne wystąpienie Wykonawcy Inspektor nadzoru moŜe uznać wadę za niemającą
zasadniczego wpływu na jakość funkcjonowania instalacji i ustalić zakres i wielkość potrąceń za
obniŜoną jakość.
5. SPOSÓB ODBIORU ROBÓT.
W zaleŜności od ustaleń odpowiednich specyfikacji technicznych, roboty podlegają następującym
etapom odbioru:
-odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu,
-odbiorowi częściowemu,
-odbiorowi wstępnemu,
-odbiorowi końcowemu.
5.1.Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu.
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu polega na finalnej ocenie ilości i jakości
wykonywanych robót przed ich zanikiem lub zakryciem. Odbiór robót zanikających i ulegających
zakryciu będzie dokonany w czasie umoŜliwiającym wykonanie ewentualnych korekt i poprawek bez
wstrzymywania ogólnego postępu robót. Odbioru robót dokonuje Inwestor.
Gotowość danej części robót do odbioru zgłasza Wykonawca wpisem do dziennika budowy i
jednoczesnym powiadomieniem Inwestora. Odbiór będzie przeprowadzony niezwłocznie, nie później
jednak niŜ w ciągu 3 dni od daty zgłoszenia wpisem do dziennika budowy i powiadomienia o tym
fakcie Inwestora.
Jakość i ilość robót ulegających zakryciu ocenia Inwestora na podstawie dokumentów zawierających
komplet wyników badań laboratoryjnych i w oparciu o przeprowadzone pomiary i próby, w konfrontacji
z dokumentacją projektową, specyfikacjami technicznymi i uprzednimi ustaleniami.
5.2. Odbiór częściowy.
Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości wykonanych części robót. Odbioru
częściowego robót dokonuje się według zasad jak przy odbiorze wstępnym robót. Odbioru
częściowego robót dokonuje Inwestor.
5.3. Odbiór wstępny robót.
Odbiór wstępny polega na finalnej ocenie rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do ich
ilości, jakości i wartości. Całkowite zakończenie robót oraz gotowość do odbioru wstępnego będzie
stwierdzona przez Wykonawcę wpisem do dziennika budowy z bezzwłocznym powiadomieniem na
piśmie o tym fakcie Inwestora. Odbiór wstępny robót nastąpi w terminie ustalonym w dokumentach
kontraktowych licząc od dnia potwierdzenia przez Inwestora zakończenia robót i przyjęcia
dokumentów, o których mowa w punkcie 8.4. Odbioru wstępnego robót dokona komisja wyznaczona
przez Inwestora w obecności Wykonawcy. Komisja odbierającą roboty dokona ich oceny jakościowej
na podstawie przedłoŜonych dokumentów, wyników badań i pomiarów, oceny wizualnej oraz
zgodności wykonania robót z dokumentacją projektową i specyfikacjami technicznymi. W toku odbioru
wstępnego robót komisja zapozna się z realizacją ustaleń przyjętych w trakcie odbiorów robót
zanikających i ulegających zakryciu, zwłaszcza w zakresie wykonania robót uzupełniających i robót
poprawkowych. W przypadkach nie wykonania wyznaczonych robót poprawkowych, robót
uzupełniających lub robót wykończeniowych komisja przerwie swoje czynności i ustali nowy termin
odbioru wstępnego.
5.4. Dokumenty do odbioru wstępnego.
Podstawowym dokumentem do dokonania odbioru wstępnego robót jest protokół odbioru
wstępnego robót sporządzony według wzoru ustalonego przez Inwestora. Do odbioru wstępnego
wykonawca jest zobowiązany przygotować następujące dokumenty: -dokumentację projektową
podstawową z naniesionymi zmianami oraz dodatkową, jeśli została
sporządzona w trakcie realizacji kontraktu, -specyfikacje techniczne (podstawowe z
kontraktu i ewentualnie uzupełniające lub zamienne),
-ustalenia technologiczne, -dokumenty zainstalowanego wyposaŜenia, -dziennik budowy,
-oświadczenia Kierownika Budowy zgodnie z Prawem Budowlanym, -rejestry obmiarów (oryginały), wyniki pomiarów kontrolnych, prób oraz badań i oznaczeń laboratoryjnych, zgodnie ze specyfikacjami
technicznymi, -deklaracje zgodności lub certyfikaty zgodności wbudowanych materiałów zgodnie z
specyfikacjami technicznymi, -opinię technologiczną sporządzoną na podstawie wszystkich wyników
badań i pomiarów załączonych do dokumentów odbioru, wykonanych zgodnie ze specyfikacjami
technicznymi, -rysunki (dokumentacje) na wykonanie robót towarzyszących oraz protokoły odbioru i
przekazania tych robót właścicielom urządzeń,
-geodezyjną inwentaryzację powykonawczą robót i sieci uzbrojenia terenu, -kopię mapy zasadniczej
powstałej w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej, -protokoły sprawdzeń i odbiorów
instalacji i urządzeń sieci zewnętrznych elektroenergetycznych wraz z układami pomiarowymi.
W przypadku, gdy według komisji roboty pod względem przygotowania dokumentacyjnego nie będą
gotowe do odbioru wstępnego, komisja, w porozumieniu z Wykonawcą, wyznaczy ponowny termin
odbioru wstępnego robót. Wszystkie zarządzone przez komisję roboty poprawkowe lub uzupełniające
będą zestawione według wzoru ustalonego przez Zamawiającego. Termin wykonania robót
poprawkowych i robót uzupełniających wyznaczy komisja.
5.5. Odbiór końcowy.
Odbiór końcowy - pogwarancyjny polega na ocenie wykonanych robót związanych z
usunięciem wad stwierdzonych przy odbiorze wstępnym i zaistniałych w okresie gwarancyjnym.
Odbiór końcowy - pogwarancyjny będzie dokonany na podstawie oceny wizualnej obiektu z
uwzględnieniem zasad opisanych w punkcie 8.3. „Odbiór wstępny robót".
6.PODSTAWA ROZLICZENIA ROBÓT.
6.1.Ogólne ustalenia dotyczące podstawy rozliczenia robót.
Rozliczenie robót montaŜowych instalacji odgromowych moŜe być dokonane jednorazowe po
wykonaniu pełnego zakresu robót i ich końcowym odbiorze lub etapami określonym w umowie, po
dokonaniu odbiorów częściowych robót.
Ostateczne rozliczenie umowy pomiędzy zamawiającym a wykonawcą następuje po dokonaniu
odbioru pogwarancyjnego.
Podstawę rozliczenia oraz płatności wykonanego i odebranego zakresu robót stanowi wartość tych
robót obliczona na podstawie:
-określonych w dokumentach umownych (ofercie) cen jednostkowych i ilości robót zaakceptowanych
przez zamawiającego lub, -ustalonej w umowie kwoty ryczałtowej za określony zakres robót.
Ceny jednostkowe wykonania robót instalacji odgromowych lub kwoty ryczałtowe obejmujące roboty
w/w uwzględniają: -przygotowanie stanowiska roboczego,
-dostarczenie do stanowiska roboczego materiałów, narzędzi i sprzętu, -obsługę sprzętu nie
posiadającego obsługi etatowej, -ustawienie i przestawienie drabin oraz lekkich rusztowań
przestawnych umoŜliwiających wykonanie robót na wysokości do 4 m (jeśli taka konieczność
występuje), -usunięcie wad i usterek oraz naprawienie uszkodzeń powstałych w czasie robót,
-uporządkowanie miejsca wykonywania robót, -usunięcie pozostałości, resztek i odpadów
materiałów, -likwidację stanowiska roboczego.
W kwotach ryczałtowych ujęte są równieŜ koszty montaŜu, demontaŜu i pracy rusztowań
niezbędnych do wykonania robót na wysokości do 4 m od poziomu terenu.
Przy rozliczaniu robót według uzgodnionych cen jednostkowych koszty niezbędnych rusztowań mogą
być uwzględnione w tych cenach lub stanowić podstawę oddzielnej płatności. Sposób rozliczenia
kosztów montaŜu, demontaŜu i pracy rusztowań koniecznych do wykonywania robót na wysokości
powyŜej 4 m, naleŜy ustalić w postanowieniach pkt. specyfikacji technicznej (szczegółowej) SST robót
w zakresie instalacji opraw oświetleniowych i odgromowej opracowanej dla realizowanego przedmiotu
zamówienia.
7.DOKUMENTY ODNIESIENIA.
PRZEPISY TECHNICZNO-BUDOWLANE.
Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych powinny spełniać wymagania technicznobudowlane określone w ustawach i rozporządzeniach wykonawczych do tych ustaw oraz w normach
wprowadzonych do obowiązkowego stosowania.