Monoclonal Mouse Anti-Human Tyrosinase Clone T311 Nr
Transkrypt
Monoclonal Mouse Anti-Human Tyrosinase Clone T311 Nr
Monoclonal Mouse Anti-Human Tyrosinase Clone T311 Nr kat. M3623 Przeznaczenie Do stosowania w diagnostyce in vitro. Przeciwciała przeznaczone do zastosowań laboratoryjnych, w celu identyfikacji jakościowej komórek wykazujących ekspresję tyrozynazy w tkankach prawidłowych i nowotworowych, przy uŜyciu mikroskopii świetlnej i metod immunohistochemicznych (IHC). Wyniki dodatnie wykorzystuje się w klasyfikacji czerniaka.1,2 Interpretację kliniczną kaŜdego wybarwienia dodatniego lub jego braku naleŜy uzupełnić badaniami morfologicznymi i histologicznymi z uŜyciem stosownych kontroli. Interpretację powinien przeprowadzić wykwalifikowany patolog, w oparciu o historię kliniczną pacjenta oraz inne testy diagnostyczne. Synonim: T311, EC 1.14.18.1 Streszczenie i informacje ogólne Tyrozynaza jest glikoproteinowym enzymem miedziowym biorącym udział w produkcji barwników melaninowych, w tym zarówno eumelaniny, jak i feomelaniny.1,3 W procesie tym tyrozynaza katalizuje hydroksylację L-tyrozyny do L-dopa, a następnie konwersję L-dopa do L-dopachinonu.1,3 Jako marker pochodzenia melanosomowego, tyrozynaza zlokalizowana jest w melanocytach, które znaleźć moŜna w połączeniu skórno-naskórkowym zdrowej skóry, ale nie wykrywa się go w innych zdrowych komórkach.2 Melanocyty występują równieŜ w pigmentowanych częściach oczu, takich jak tęczówka i naczyniówka. Ekspresję tyrozynazy wykryto równieŜ w zmianach barwnikowych, w tym w łagodnych znamionach oraz większości pierwotnych i przerzutowych czerniaków złośliwych, ale nie w nowotworach niezawierających melanocytów.2,4,5 Dodatkowo tyrozynaza moŜe zostać rozpoznana przez autologiczne limfocyty cytotoksyczne T od pacjentów z melanomą, w związku z czym peptydy tyrozyny mają zastosowanie w szczepionkach czerniakowych.6,7 Zobacz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody. Dostarczany odczynnik Nr kat. M3623 Mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci nadsączu hodowli tkankowej w buforze Tris-HCl o stęŜeniu 0,05 mol/l i pH 7,2, zawierającym azydek sodu o stęŜeniu 0,015 mol/l. Produkt zawiera białko stabilizujące. Klon: T3111 Izotyp: IgG2a, kappa StęŜenie mysich lgG [mg/L]: patrz etykieta na fiolce. Preparat M3623 moŜe być stosowany w rozcieńczeniu 1:100 podczas IHC przy uŜyciu systemu detekcji EnVision™+. Podane informacje mają charakter wyłącznie orientacyjny. Optymalne stęŜenie przeciwciał moŜe się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału i sposobu jego przygotowania. Optymalne stęŜenie powinno być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. Immunogen Oczyszczony rekombinant białka tyrozynazy bez grup glikozylowych, składający się z 452 aminokwasów z 511 dojrzałej tyrozynazy ludzkiej.1 Swoistość Przeprowadzono immunobloting z wykorzystaniem komórek fibroblastów mysich (L-cells) transfekowanych genami tyrozynazy i czterech linii komórkowych wykazujących ekspresję mRNA tyrozynazy: SK-MEL-13, SK-MEL-19, SK-MEL-30 and SK-MEL-37.1 Zgodnie z wcześniejszymi raportami, klon T311 we wszystkich pięciu liniach rozpoznawał grupę pięciu białek o masie 70–80 kD.1 Dodatkowe pasmo 55 kD oznaczono w rozdziałach linii komórkowych o duŜej reaktywności (SK-MEL-19).1 Co więcej, w badaniach transfekowanych fibroblastów, wszystkie trzy linie nie wykazujące ekpresji mRNA tyrozynazy (MZ2-MEL3.1, SK-MEL-187 i MZ2-MEL2.2) dały wynik negatywny z klonem T311.1 Komórki fibroblastów transfekowane oksydazą kwasu dihydroksyindolooctowego (Tyrosinase-related protein 1, TRP-1, gp75), równieŜ nie wykazywały reakcji z klonem T311 w badaniach techniką immunofluorescencji i immunoblot dowodząc, Ŝe przeciwciało nie wykazuje reakcji krzyŜowej z oksydazą kwasu dihydroksyindolooctowego (TRP-1, gp75).1 Materiały wymagane, ale niedostarczane Zobacz Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako i/lub instrukcje do systemu detekcji. Zalecany rozcieńczalnik do stosowania przy odczynach IHC: Antibody Diluent (rozcieńczalnik do przeciwciał) (nr kat. S0809) Zalecana ujemna kontrola odczynów IHC: Mouse IgG2a (nr kat. X0943) (113052-002) 306320PL_001 s. 1/4 Środki ostroŜności 1. Odczynniki są przeznaczone dla przeszkolonych UŜytkowników. 2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. StęŜenie NaN3 występujące w produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3 z ołowiem lub miedzią, wchodzącymi w skład instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe azydki metali. Przy usuwaniu resztek odczynnika uŜywać duŜych ilości wody do przepłukiwania, aby uniknąć gromadzenia się azydków w instalacji kanalizacyjnej. 3. Podobnie jak w przypadku kaŜdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, naleŜy stosować odpowiednie procedury postępowania. 4. NaleŜy stosować właściwe wyposaŜenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą bądź oczami. 5. Niewykorzystane odczynniki naleŜy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i ogólnokrajowymi. Przechowywanie Przechowywać w temperaturze 2–8 °C. Nie nale Ŝy uŜywać odczynników po upływie terminu waŜności podanego na fiolce. JeŜeli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane na ulotce dołączanej do opakowania, UŜytkownik powinien je zweryfikować. Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności tego produktu. Dlatego równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Przygotowanie próbek Skrawki parafinowe Przeciwciała przeciwko tyrozynazie moŜna stosować do skrawków utrwalanych w formalinie i zatapianych w parafinie. Nie zaleca się trawienia tkanki enzymami proteolitycznymi. Po odparafinowaniu, przed wykonaniem odczynu IHC skrawki powinny być poddane obróbce cieplnej (odmaskowaniu antygenu). Cieplne odmaskowanie antygenu (Heat-induced epitope retrieval — HIER) polega na umieszczeniu skrawków w ogrzanym uprzednio roztworze buforu i utrzymaniu temperatury w łaźni wodnej (95–99 °C). Do HIER mo Ŝna zastosować alternatywne źródła ciepła po zweryfikowaniu zgodności z procedurą. Zaleca się stosowanie protokołu ogrzewania HIER przez 40 minut w temperaturze 95–99 °C. Po zako ńczeniu ogrzewania naleŜy odstawić pojemnik z buforem zawierającym preparaty do ostygnięcia w temperaturze pokojowej przez 20 minut. Po zakończeniu HIER dokładnie przepłukać roztworem buforu lub wodą dejonizowaną. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie szkiełek Silanized Slides (nr kat. S3003). Zaleca się stosowanie preparatu Target Retrieval Solution pH 9.0 (roztworu do odzyskiwania antygenu, nr kat. S2368) lub 10xConcentrate (10x koncentrat, nr kat. S2367). Skrawki mroŜakowe i rozmazy cytologiczne Przeciwciała przeciwko tyrozynazie mogą być stosowane do odczynów na utrwalonych w acetonie skrawkach mroŜakowych lub utrwalonych rozmazach cytologicznych. Wykonanie odczynu Postępować według procedury, stosownie do wybranego systemu detekcji. Interpretacja odczynu Przeciwciała przeciwko tyrozynie dają reakcję cytoplazmatyczną i/lub okołojądrową. Charakterystyka wydajnościowa Tkanki zdrowe2 Przy pomocy technik immunocytochemicznych przetestowano z przeciwciałem przeciw tyrozynazie, klon T311 panel 33 zdrowych tkanek i tylko skóra wykazała dodatnią reakcję.2 W zdrowej skórze immunoreaktywne były melanocyty, natomiast podstawowe keratynocyty skóry nie wykazały reakcji.1,2 Rodzaj tkanki Przydatek Gruczoł sutkowy Przełyk Nerki Wątroba Gruczoł krokowy Pęcherz moczowy Ślinianki Śledziona Migdałki Nadnercze Szpik kostny Węzły chłonne OkręŜnica Serce Płuca Trzustka Nerwy obwodowe Mięśnie szkieletowe Skóra Pęcherzyk Ŝółciowy Jelito cienkie śołądek (113052-002) Składniki komórkowe dające odczyn dodatni 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 melanocyty 0 0 0 306320PL_001 s. 2/4 Jądra Powrózek nasienny Grasica Tarczyca Przytarczyce Jajniki Jajowody ŁoŜysko Macica Pochwa 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 Tkanki nieprawidłowe2 Klon T311 przetestowano na łagodnych i złośliwych zmianach barwnikowych i zaobserwowano powstawanie odczynu w większości zbadanych łagodnych znamion i czerniaków. Niską immunoreaktywność tyrozynazy stwierdzono w czerniakach komórek desmoplastycznych i wrzecionowatokomórkowych.1,2,4,5 Swoistość przeciwciał przeciw tyrozynazie w zmianach barwnikowych została udokumentowana przez odczyny immunologiczne ponad 70 nie-czerniakowych odmian nowotworów w których nie zaobserwowano immunoreaktywności co wskazuje, Ŝe ekspresja tyrozynazy ograniczona jest do komórek linii melanocytarnych.2 Rodzaj tkanki (liczba testowanych przypadków) Przerzutowe czerniaki złośliwe (70) Przerzutowe czerniaki złośliwe komórek desmoplastycznych/wrzecionowatokomórkowe (5) Pierwotne czerniaki złośliwe (9) Pierwotne czerniaki złośliwe typu desmoplastycznego (8) Pierwotne czerniaki złośliwe typu wrzecionowatokomórkowego (2) Pierwotne czerniaki złośliwe o cechach wrzecionowatokomórkowych (1) Łagodne znamiona barwnikowe (20) Kłębczak (4) Naczyniak pericytarny (4) Samotne guzy włókniste (4) Nerwiaki (4) Nerwiakowłókniaki (4) Złośliwe guzy otoczki nerwu obwodowego (4) Mięsaki nabłonkowate (4) Mięsaki maziówki (4) Guzowaty włókniakomięsak skóry (4) Złośliwy guz włóknisty z histiocytów (4) Rak gruczołowy płuc (4) Rak gruczołowy Ŝołądka (4) Rak gruczołowy jelita grubego (4) Rak gruczołowy trzustki (4) Rak gruczołowy trzonu macicy (4) Rak gruczołowy jajników (surowiczy brodawkowaty) (4) Rak gruczołowy jajników (śluzuwkowy) (4) Rak gruczołowy jajników (śluzowaty) (4) Rak gruczołowy gruczołu krokowego (4) Rak tarczycy (pęcherzykowaty) (4) Rak tarczycy (brodawkowaty) (4) Rak tarczycy (komórek Hürthle’a) (4) Rak tarczycy (anaplastyczny) (4) Rak tarczycy (rdzeniowy) (4) Rak przytarczycy (4) Rak komórek wysp trzustkowych (4) Gruczolak przysadki (4) Gruczolak kory nadnerczy (4) Rak kory nadnerczy (4) Nowotwory komórek ziarnistych (4) Guz komórek Leydiga (jądra) (4) Guz komórek Sertoli-Leydiga (jajniki) (4) Mięsak naczyniowy (4) Guzy wielkokomórkowe tkanek miękkich (4) Łagodne nowotwory mieszane (ślinianki przyuszne) (4) Guz chromochłonny nadnerczy (3) Mięśniak gładkokomórkowy, macica (4) Mięsak gładkokomórkowy, macica (4) Mięsak gładkokomórkowy, tkanki miękkie (4) Guzy stromalne przewodu pokarmowego (GIST) (4) Mięsak pęcherzykowaty (4) (113052-002) Nowotwory z odczynem dodatnim 63/70 0/5 8/9 1/8 0/2 1/1 20/20 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 1/4 słaba reaktywność ogniskowa w mucynie 0/4 1/4 słaba reaktywność ogniskowa z mucyną 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/3 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 306320PL_001 s. 3/4 Włókniakowatość (4) Struniak (4) Chrzęstniakomięsak (4) Kostniakomięsak (4) Chłoniak typu grudkowego (4) Chłoniak z duŜych komórek (4) Chłoniak obwodowych limfocytów T (4) Chłoniak anaplastyczny z duŜych komórek (4) Chłoniak Burkitta (4) Chłoniak ziarniczy z przewagą limfocytów (4) Chłoniak ziarniczy z przerostem miąŜszu (4) Chłoniak Ŝołądka typu MALT (4) Szpiczak/szpiczak mnogi (4) Białaczka włochatokomórkowa (4) Mięśniakomięsak zarodkowy (4) Mięśniakomięsak pęcherzykowaty (4) Mięsak Ewinga/PNET (4) Desmoplastyczny nowotwór drobnokomórkowy (4) Chłoniak limfoblastyczny (4) Nowotwór rhabdoidny (rhabdoid) (4) Nerwiak niedojrzały (4) Kostniakomięsak (4) Guz Wilmsa (4) Wątrobiak zarodkowy (4) Rak przewodowy sutka (4) Rak zrazikowy sutka (4) rak komórek nabłonka przejściowego (4) Rak płaskonabłonkowy płuc (4) Rak płaskonabłonkowy tkanek głowy i szyi (4) Rak płaskonabłonkowy szyjki macicy (4) Rak z komórek wątrobowych (4) Międzybłoniak (4) Rak ślinianek (4) 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 0/4 Piśmiennictwo 1. Chen YT, Stockert E, Tsang S, Coplan KA, Old LJ. Immunophenotyping of melanomas for tyrosinase: implications for vaccine development. Proc Natl Acad Sci USA 1995;92(18):8125-9 2. Jungbluth AA, Iversen K, Coplan K, Kolb D, Stockert E, Chen YT, Old LJ, Busam K. T311-an anti-tyrosinase monoclonal antibody for the detection of melanocytic lesions in paraffin embedded tissues. Pathol Res Pract 2000;196(4):235-42 3. Garcia-Borron JC, Solano F. Molecular anatomy of tyrosinase and its related proteins: beyond the histidine-bound metal catalytic center. Pigment Cell Res 2002;15(3):162-73 4. Clarkson KS, Sturdgess IC, Molyneux AJ. The usefulness of tyrosinase in the immunohistochemical assessment of melanocytic lesions: a comparison of the novel T311 antibody (anti-tyrosinase) with S-100, HMB45, and A103 (anti-melan-A). J Clin Pathol 2001;54(3):196-200 5. Hofbauer GF, Kamarashev J, Geertsen R, Boni R, Dummer R. Tyrosinase immunoreactivity in formalin-fixed, paraffin-embedded primary and metastatic melanoma: frequency and distribution. J Cutan Pathol 1998;25(4):204-9 6. Slingluff CL Jr, Petroni GR, Yamshchikov GV, Barnd DL, Eastham S, Galavotti H, Patterson JW, Deacon DH, Hibbitts S, Teates D, Neese PY, Grosh WW, Chianese-Bullock KA, Woodson EM, Wiernasz CJ, Merrill P, Gibson J, Ross M, Engelhard VH. Clinical and immunologic results of a randomized phase II trial of vaccination using four melanoma peptides either administered in granulocytemacrophage colony-stimulating factor in adjuvant or pulsed on dendritic cells. J Clin Oncol 2003;21(21):4016-26 7. Zajac P, Oertli D, Marti W, Adamina M, Bolli M, Guller U, Noppen C, Padovan E, Schultz-Thater E, Heberer M, Spagnoli G. Phase I/II clinical trial of a nonreplicative vaccinia virus expressing multiple HLA-A0201-restricted tumor-associated epitopes and costimulatory molecules in metastatic melanoma patients. Hum Gene Ther 2003;14(16):1497-1510 Edition 06/07 (113052-002) 306320PL_001 s. 4/4