abstrakt

Prof. dr hab. Sławomir Moździoch
Mediewistyka historyczna w kontekście interdyscyplinarnym. Historycy i archeolodzy - dialog
głuchych?
Współpraca (?) historyków z archeologami ma swoją stosunkowo długą historię.
W przypadku mediewistyki można w niej wyróżnić co najmniej dwa okresy. Okres pierwszy,
do lat 80-ych XX wieku, to lata kiedy archeologia pełniła rolę nauki pomocniczej historii,
a prace archeologów na ogół ograniczały się do potwierdzania tez wysuwanych przez
historyków. Okres drugi, obejmujący ostatnie 20-lecie XX wieku i pierwsze lat kilkanaście
wieku XXI, to czas w którym archeolodzy, dzięki niewątpliwym postępom metodologicznym
i metodycznym tej nauki oraz ciągłemu napływowi nowych źródeł, stali się nie tylko
równorzędnymi partnerami w dyskusji nad problematyką wieków średnich, ale często także
zaczęli budować odmienny obraz dziejów. Powodowało to i powoduje polemiki przedstawicieli
obu tych dyscyplin, które jednak toczą się na dwóch różnych, rzadko przecinających się
płaszczyznach (dialog głuchych).
Wynika to niekiedy z faktu, właściwej dla obu stron, nieznajomości warsztatu strony
przeciwnej, często jednak jest efektem funkcjonowania paradygmatów, szczególnie w historii
średniowiecza, opartych trochę siłą tradycji tej dziedziny nauk humanistycznych, w większym
stopniu na autorytecie badaczy, aniżeli na solidnych podstawach źródłowych.