loco typico

VII Zjazd Naukowy Polskiego Towarzystwa Chirurgii Ręki
10-12 październik 2013, ŁÓDŹ
Leczenie złamań wieloodłamowych i dostawowych
kciuka z użyciem stabilizacji zewnętrznej wg Slade'a –
opis przypadków.
Henryk Guzik, Damian Kusz
Katedra i Klinika Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu
Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Kierownik: Prof. dr hab. n. med. Damian Kusz
Wstęp
■
Złamania wieloodłamowe dostawowe, tzw. „pilon fracture”,
paliczków bliższych palców ręki stanowią poważny problem
leczniczy, często trudny do rozwiązania metodami otwartej
stabilizacji z użyciem śrub i płytek, czy przezskórnej
stabilizacji drutami K.
■
Mała liczba doniesień i publikacji na temat opisywanych
typów złamań w obrębie kciuka oraz metod ich leczenia,
w szczególności porównujących dostępne sposoby leczenia.
■
Dobry wynik leczenia uzależniony jest od skutecznej
stabilizacji odłamów, osiowego ustawienia odłamów
oraz podjęcia wczesnych ruchów czynnych.
Wstęp
■
Warunki te spełnia we wspomnianym typie złamań przede
wszystkim dynamiczna dystrakcyjna stabilizacja zewnętrzna
(DDEF).
■
Leczenie z użyciem fabrycznie produkowanych stabilizatorów
nie zawsze jest możliwe, ze względu na ich dostępność
oraz koszt.
Wstęp
■ Wykorzystanie niedrogich drutów Kirschnera
do zmontowania stabilizatorów wg założeń określonych
m.in. przez Slade’a, Agee’a, Inanami’ego, Suzuki’ego
czy Allisona wydaje się być najkorzystniejszym
rozwiązaniem.
■ Brak nastawienia powierzchni stawowej na drodze
ligamentotaksji może wymagać dodatkowej otwartej
repozycji i zastosowania przeszczepów kostnych,
bądź stabilizacji przezskórnej drutami K.
Materiał
■ Mężczyzna lat 58, wypadek na nartach – wstrząśnienie
mózgu, złamanie podgłowowe kości ramiennej lewej,
złamanie wieloodłamowe dostawowe nasady bliższej
paliczka bliższego kciuka prawego.
Materiał
■ Mężczyzna lat 42, wybuch butli z gazem – złamanie
dostawowe wieloodłamowe nasady bliższej paliczka bliższego
kciuka prawego, złamanie dostawowe nasady bliższej
paliczka dalszego kciuka prawego.
Metoda
Dynamiczna dystrakcyjna stabilizacja zewnętrzna wg Slade'a
Metoda
Dynamiczna dystrakcyjna stabilizacja zewnętrzna wg Slade'a
Metoda
Dynamiczna dystrakcyjna stabilizacja zewnętrzna wg Slade'a
Metoda
Dynamiczna dystrakcyjna stabilizacja zewnętrzna wg Slade'a
Metoda
Dynamiczna dystrakcyjna stabilizacja zewnętrzna wg Slade'a
Metoda
Dynamiczna dystrakcyjna stabilizacja zewnętrzna wg Slade'a
Metoda
Dynamiczna dystrakcyjna stabilizacja zewnętrzna wg Slade'a
Metoda
Dynamiczna dystrakcyjna stabilizacja zewnętrzna wg Slade'a
Metoda
Ćwiczenia czynne wdrażaliśmy od 2 doby po zabiegu
Metoda
■ Zespolenie usuwaliśmy 5 tygodni po zabiegu w warunkach
ambulatoryjnych.
■ Następnie kontynuowano proces usprawniania – ćwiczenia
czynne i bierne, diadynamik, masaż wirowy, magnetronik,
laseroterapia.
■ Oceny wyniku dokonaliśmy 5 miesięcy od uzyskania zrostu
posługując się testem Kapandji oraz kwestionariuszem DASH.
Metoda
test Kapandji
Wyniki
kwestionariusz DASH – 58 pkt.
test Kapandji - 9
Wyniki
kwestionariusz DASH – 34 pkt.
test Kapandji - 10
Wnioski
 Dynamiczna
dystrakcyjna
stabilizacja
zewnętrzna
wg
Slade'a
wykonywana z użyciem drutów K w złamaniach wieloodłamowych
dostawowych
kciuka
wydaje
się
być
sposobem
powszechnie
dostępnym, nie wymagającym leczenia w ośrodkach referencyjnych,
tanim, a przede wszystkim dającym dobry wynik leczenia tych trudnych
złamań.
 Ustawienie kciuka w opozycji do pozostałych palców ułatwia
zarówno założenie stabilizatora jak i późniejsze
stosowanie go i akceptowanie przez chorego.
Dziękuję za uwagę.