Fragment całunu - Wirtualne Muzea Małopolski

Fragment całunu
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Czas powstania II w., okres rzymski Miejsce powstania Sakkara Wymiary długość: 66,3 cm (z frędzlami 68,7 cm), szerokość: 60,7 cm Numer inwentarzowy MAK/AS/2336 Muzeum Muzeum Archeologiczne w Krakowie Tematy religijność, namalowane, śmierć Technika malowanie Materiał len, płótno nasączone żywicą Prawa do obiektu Muzeum Archeologiczne w Krakowie Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski Tagi śmierć, II wojna światowa, starożytny Egipt, mitologia, tkanina, 2D, bogowie Całun został zakupiony w Muzeum Egipskim w Kairze przez żołnierzy Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich podczas II wojny światowej i przekazany do Muzeum Archeologicznego. Prawa część całunu przedstawia zmarłego jako Ozyrysa. Głowę w peruce zdobi korona ze strusich piór z dyskiem słonecznym ustawiona na rogach z ureuszami po bokach. Twarz została ukazana jako kolumna dżed (symbol powtórnych narodzin). Zmarły owinięty jest w całun zdobiony siatką z gwiazd z pasem dekoracyjnym z rozet u dołu. Pod berłem i biczem, które trzyma w dłoniach, widoczny jest sokół, którego głowa ma kształt oka Horusa — wadżet. Po jego prawej stronie ustawione są trzy postacie. Pierwsza to Izyda, wyciągająca w jego kierunku ręce w geście adoracji, ubrana w udrapowaną szatę odsłaniającą piersi. Na głowie nosi perukę i ureusz (symbol władzy boskiej i królewskiej w postaci świętego węża) oraz hieroglif swego imienia w postaci tronu z dyskiem słonecznym. Powyżej na lotosie siedzi Harpokrates, dziecięca forma Horusa z lokiem młodości za uchem. Na piersi ma naszyjnik i ukośnie przewiązany szal. Trzecia postać przedstawia prawdopodobnie zmarłego mężczyznę niosącego kadzielnicę. Ubrany jest w krótką spódniczkę z fartuszkiem z przodu, na głowie zaś nosi niebieską koronę z dyskiem słonecznym. Zakładając symetryczność dekoracji całunu, można sądzić, że po przeciwnej stronie Ozyrysa umieszczona była postać Neftydy, jego drugiej siostry i płaczki lamentującej nad śmiercią brata.
Len przesączony żywicą, dekoracja malowana czarną kreską.
Opracowanie: Krzysztof Babraj (Muzeum Archeologiczne w Krakowie)