Nasza zakręcona klasa... Więź wariatów Ostatni rok Cała prawda o

Nasza zakręcona klasa...
Cała prawda o starszakach
Mimo tylu lat spędzonych razem nasza przygoda w podstawówce dobiega końca. Nasza
klasa była klasą jedyną w swoim rodzaju. Zabawną, pocieszną ,a zarazem byliśmy bandą
małych rozwydrzonych dzieciaków :D. Będę tęsknić za swoją klasą mimo wielu
trudności. Najbardziej zostanie nam w pamięci nasza wychowawczyni, pani Małgorzata
Fudali-Hakman. :) Całą klasą spędziliśmy razem wiele zabawnych i cudownych chwil.
Mam nadzieję, że jak pójdziemy do gimnazjum nadal będziemy o sobie pamiętać i że
zawsze będziemy to wielką kochającą się rodziną. :)
Ewa Witczak
Każdy z nas się starzeje i tak naprawdę na każdego przychodzi pora. Nie piszę tutaj jako
prowokator, czy też pod naciskiem, lecz szczerze, od serca. Jestem jednym z tych których
za rok już nie będzie w gazetce- szóstoklasistą. Na pewno będę tęsknił za tym czasem, za
tymi sześcioma latami spędzonymi w podstawówce a trzema w magazynie szkolnym.
Pierwsze trzy lata nauki nie sprawiły mi trudności i myślę, że nie jestem jedyny. Lecz
kiedy przechodziłem do klas 4-6 , czułem się zbyt pewny siebie . Na drodze mojej i całej
klasy stanął nasz wódz naczelny (serdecznie pozdrawiam) oraz redaktor i od tamtej pory
wszystko się zmieniło. Była to pani Hakman, (serdecznie pozdrawiam) która
zaakceptowała nas , nauczyła zasad dobrego wychowania oraz wyciągnęła z opresji i
wprowadziła na dobrą drogę. Bez niej bylibyśmy nadal takimi bachorami jakimi byliśmy
w 3 klasie. Nie wiem co byśmy zrobili bez naszego Wodza . Dzięki pani będę wspominał
te 3 trudne, piękne lata z dobrą myślą, a nie ze złością i „ hardkorową lekcją polskiego” ;
Dziękuję pani za to bardzo.
Więź wariatów
Nie jestem pewna czy wszyscy będziemy za sobą tęsknić . Nasza klasa to nie jest zwykła
rodzina to więź wariatów. Czasem coś nabroimy , lecz sobie przebaczamy . Klasa 6 b to
nie jest normalne grono ludzi , niektórzy myślą tylko o sobie , a niektórzy nie. Może
kiedyś się opamiętamy . Ja będę tęsknić za tą rozbrajającą małą rodzinką , oraz nigdy nie
zapomnę naszej wspaniałej wychowawczyni Pani Małgorzaty Fudali - Hakman , która w
każdej chwili miała otwarte serce dla nas wszystkich. Będę tęsknić za swoją klasą.
Julia Nawrot
Daniel Łyba
Prawdziwy wycisk
Ostatni rok
W tym roku jak i we wcześniejszych latach klasy szóste odchodzą ze Szkoły
Podstawowej. Szkoda z jednej strony, że od siebie odchodzimy, że te wspólne lata już się
kończą, lecz może nadal niektórzy uczniowie będą ze sobą w klasie, w Gimnazjum. Mam
taką nadzieje, że nas wszystkich nie rozdzielą. Ale z drugiej strony się ciszę, bo już ja i
moi koledzy z klasy 6b zaczęliśmy się kłócić, na siebie denerwować, męczyliśmy się już
sobą i za to już od siebie odpoczniemy. Prawie każdy mówi, że na koniec nie będzie
rozpaczać lecz będziemy, ponieważ byliśmy naprawdę blisko siebie, tak nas
zintegrowano. To tyle w moim ostatnim wydaniu gazetki w Szkole Podstawowej. :)
Magda Ochman
Cześć ludzie, to już jest koniec nie ma już nic, jesteśmy wolni, możemy iść. Tak,
odchodzimy i nie tylko my i nasze wspomnienia i to co zostawiliśmy w
podstawówce. Klasy 6b i 6a wyruszają w trzyletnią podróż do magicznego świata
zwanego "gimnazjum". Nauczyciele straszyli nas, że w gimnazjum zginiemy itp.
Dla większości osób tak właśnie będzie, chyba, że się wreszcie ogarniemy. Jednak
ta podstawówka wniosła coś do naszego życia i nas wychowała(Pani Hakman)
może nie jesteśmy idealni, ale dostaliśmy parę lekcji, które nieźle popamiętamy i
nigdy nie zapomnimy. Jednak z naszym odejściem obecne klasy 5a i 5b awansują
o rok wyżej i poznają co to prawdziwy wycisk :).
Krzysztof Zaucha
Niezapomniana Podstawówka
Niedługo etap nauki w szkole podstawowej dobiegnie końca. Każdy z nas zmienił się
przez te 6 lat. Niektórzy dochodzili, a niektórzy odchodzili. Mieliśmy złe chwile, w
których czasem sobie dokuczaliśmy i przeszkadzaliśmy. Czasem się kłóciliśmy. Również
mieliśmy dobre chwile, w których byliśmy zgrani i pomagaliśmy sobie nawzajem. Lecz
tą podstawówkę każdy z nas będzie pamiętał.
Mateusz Zygmuntowicz