Słowo pasterskie - Archidiecezja Wrocławska

Transkrypt

Słowo pasterskie - Archidiecezja Wrocławska
Wrocław, dnia 23.04.2005 r.
MARIAN GOŁĘBIEWSKI
ARCYBISKUP METROPOLITA WROCŁAWSKI
SŁOWO PASTERSKIE
DO MINISTRANTÓW ARCHIDIECEZJI WROCŁAWSKIEJ
1.
OJCIEC ŚWIĘTY
OGŁASZA
ROK EUCHARYSTII
Ojciec Święty Jan Paweł II listem apostolskim Mane nobiscum Domine ogłosił ROK
EUCHARYSTII, który rozpoczął się w październiku 2004 roku i będzie trwał do października
roku bieżącego. Zachęca on wszystkich wiernych, aby odkryli dar Eucharystii jako światło
i siłę w codziennym chrześcijańskim życiu. „Niech Rok Eucharystii − zachęca nas Papież −
będzie dla wszystkich cenną okazją do rozbudzenia nowej świadomości niezrównanego
skarbu, który Chrystus powierzył swojemu Kościołowi. Niech będzie bodźcem do bardziej
ożywionego i mocniej odczuwalnego jej celebrowania, z którego mogłaby się rodzić
przeobrażona miłością egzystencja chrześcijańska (…). Jeśli owocem tego Roku byłoby tylko
ożywienie we wszystkich wspólnotach chrześcijańskich celebrowania Mszy niedzielnej
i upowszechnienie adoracji eucharystycznej poza Mszą, wtedy ten Rok łaski już osiągnąłby
znaczący rezultat”. Zwracając się do młodzieży Ojciec Święty napisał, że „Bardzo liczę na
was (…) młodzi, przypominając jednocześnie o zapowiedzianym spotkaniu na Światowym
Dniu Młodzieży w Kolonii. Wybrany temat − Przybyliście oddać Mu pokłon (Mt 2,2) − lepiej
niż którykolwiek inny wskazuje na postawę, w jakiej macie przeżywać ten Rok
Eucharystyczny. Na spotkanie z Jezusem ukrytym pod eucharystycznymi zasłonami
przynieście cały entuzjazm waszego wieku, waszych nadziei, waszej zdolności miłowania”.
2.
DRODZY MINISTRANCI
Rok Eucharystii usposabia nas do szczególnego, głębszego pochylania się nad
tajemnicą obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Jego obchody kierują nasze
oczy w stronę ołtarza i wszystkich tych, których Pan Jezus do służby Eucharystii powołuje.
Zwracam się do Was w szczególnym momencie − już wkrótce przypadnie uroczystość
Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (Boże Ciało). Rok temu wielu z Was przyłączyło się do
dzieła „Polscy ministranci − Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II”. Przyjęliście wtedy
zobowiązania: ofiarowania Komunii Świętej w intencji Ojca Świętego, praktykę Komunii
Świętej duchowej i cotygodniową krótką adorację przed Najświętszym Sakramentem
w intencji nowych powołań kapłańskich. Czy pamiętacie jeszcze o tych zobowiązaniach
powziętych w intencji Ojca Świętego? Ponadto w listopadzie ubiegłego roku przedstawiciele
ministrantów z naszej Archidiecezji zawieźli te przyrzeczenia w formie Księgi Zobowiązań
Ojcu Świętemu. Dziś, kiedy nie ma wśród nas naszego umiłowanego Ojca Świętego − te
zobowiązania wciąż winny być obecne w Waszych sercach pełnych wdzięcznej pamięci
o Papieżu Janie Pawle II.
W Roku Eucharystii nie może zabraknąć słowa Biskupa skierowanego do sług
Eucharystii, do których zaliczacie się także Wy, Drodzy Ministranci.
3.
MINISTRANCI −
SŁUDZY
EUCHARYSTII
Kim są ministranci, jakie spełniają posługi liturgiczne? W czasie sprawowania liturgii
zawsze byli zaangażowani młodzieńcy jako ministranci. Znaczenie ministrantów podkreśla
soborowa Konstytucja o liturgii: „Ministranci, lektorzy, komentatorzy i członkowie chóru
2
również spełniają prawdziwą funkcję liturgiczną” (KL 29). Funkcje te wynikają z sakramentu
chrztu świętego i z powszechnego kapłaństwa wiernych.
Ministranci spełniają swoje funkcje liturgiczne służąc celebransowi sprawującemu
liturgię oraz zgromadzeniu wiernych. Trzeba powiedzieć, że ich posługa jest skierowana
w jednym i drugim kierunku. Jest najpierw funkcją wobec celebransa. Ministranci pomagają
mu w nakładaniu szat liturgicznych, czytają Pismo święte, po zakończeniu modlitwy
wiernych przygotowują ołtarz do liturgii eucharystycznej. W czasie przygotowania darów
podają celebransowi patenę z hostiami i ampułki z winem i wodą. Towarzyszą też z pateną
rozdzielającym Komunię św.
Ministrant stoi też w służbie ludu wiernego uczestniczącego w liturgii. Odpowiednio
przygotowany ministrant − komentator może w zwięzłych słowach wprowadzić wiernych
w treść Mszy świętej danego dnia. Jego postawa przy ołtarzu jest przykładem dla wiernych,
jak powinni się zachowywać zewnętrznie w poszczególnych częściach Mszy świętej. Ministranci spełniają też pewne czynności symboliczne, które pomagają wiernym poprzez znaki
widzialne lepiej zrozumieć i przeżyć misterium zbawczej obecności Chrystusa w liturgii.
4.
BYĆ
DOBRYM MINISTRANTEM TO ZNACZY STAWIAĆ SOBIE WYMAGANIA
Ojciec Święty Jan Paweł II zwracając się do młodzieży, powiedział: „nawet jeśli inni
nie będą od nas wymagać musicie wymagać sami od siebie”. Słowa papieskie w sposób
szczególny odnoszą się do Was, Ministranci. To, że jesteście tak blisko ołtarza i usługujecie
do Mszy świętej zawdzięczacie samemu Chrystusowi, który każdego z Was osobiście zaprosił
do służby przy Jego ołtarzu. To Chrystusowe wezwanie jest zarazem dla Was zobowiązaniem
i wytyczeniem drogi życiowej, do podjęcia pracy nad sobą samym, nad kształtowaniem
swojego charakteru na wzór „nowego człowieka w Chrystusie”.
Cechy dobrego ministranta, do których niewątpliwie należą: miłość Boga i Kościoła,
służba Chrystusowi poprzez ludzi, poznawanie i życie liturgią, radość życia, pilność w nauce
itp. powinny być przedmiotem osobistego wysiłku każdego z Was, bo one w sumie składają
się na Waszą dojrzałość ludzką i chrześcijańską. Spowodują, że droga Waszego życia będzie
tożsama z drogą ewangelijną.
Liturgiczna służba ołtarza jest właściwym miejscem rozwoju życiowego powołania,
jego poprawnego odczytania i świadomego realizowania. Jest środowiskiem, w którym młody
człowiek wzrasta i dojrzewa do swego powołanie życiowego w stanie małżeńskim czy
kapłańskim. Spośród ministrantów często wyrastają przykładni mężowie i ojcowie, a także
wspaniali kapłani.
Skąd czerpać siłę, by sprostać tak wielkim wymaganiom? Przede wszystkim
z Eucharystii, której jesteście sługami oraz osobistej modlitwy. Ojciec Święty Jan Paweł II
podczas jednego ze spotkań z młodzieżą wyznał: „Zapewniam was o mojej pamięci w czasie
odprawiania Mszy świętej i Adoracji Eucharystycznej, którą stale odprawiam od czasów
młodości. Wiedzcie, że zawsze czerpałem z Niej wielkie owoce dobra nie tylko dla samego
siebie, ale i dla tych wszystkich, których powierzyło mi Miłosierdzie Boże”.
4.
DUCHOWA FORMACJA MINISTRANTÓW
Wasze duchowe wzrastanie dokonuje się w rodzinie, szkole, na katechizacji. Przez te
etapy przechodzi każdy. One mają wpływ zasadniczy. W nich człowiek uczy się żyć po
ludzku i po chrześcijańsku. Przynależność do grona ministrantów jest zawsze wobec tych
rzeczywistości czymś dodatkowym. Może ona mieć miejsce dopiero wtedy, gdy ktoś solidnie
wypełni to, co jest pierwsze i bardziej fundamentalne. Chcąc być ministrantem trzeba
poświęcić dodatkowy czas i mobilizować się do większego wysiłku, aby podjąć zadania,
które wykraczają poza ramy obowiązków podstawowych.
3
Być ministrantem − to wyróżnienie i zaszczyt, a równocześnie gotowość do podjęcia
dodatkowego wysiłku, aby służyć Bogu i ludziom. Idąc do ołtarza ministrant nie przestaje być
synem ani uczniem, ale stojąc bliżej ołtarza niż jego koledzy i posługując przy świętych
Tajemnicach, jest zobowiązany dać z siebie więcej, aby być dobrym człowiekiem wszędzie −
w domu, w szkole, na katechizacji, czy w gronie kolegów i koleżanek.
Pobożne i staranne wykonywanie obowiązków ministranta wynika z samej istoty
liturgii i domaga się wychowania do należytego rozumienia, przeżycia i wykonywania jego
służby. „Należy starannie wychowywać te osoby w duchu liturgii oraz przygotować do
odpowiedniego wykonywania przypadających każdemu czynności” (KL, 29). Postulat
starannego wychowania ministrantów sformułowany przez Konstytucję Liturgiczną jest
skierowany do kapłanów-duszpasterzy i stanowi dla nich jako wychowawców ogromną
szansę. Dzięki temu, że przynależność do liturgicznej służby ołtarza jest dobrowolnym
wyborem, istnieje większa możliwość skutecznego działania. Zajęcia podejmowane
z własnego zainteresowania są chętniej wykonywane, a prawdy, które się z nimi wiążą łatwiej
trafiają do umysłu i serca. Można i należy stawiać ministrantom większe wymagania. Tylko
ci, którzy do nich dorastają, są ministrantami i pełnią posługę przy ołtarzu jako choralista,
ministrant światła, księgi, ołtarza.
5.
DRODZY
MINISTRANCI
Dziękuję Wam za służbę Bogu i ludziom przy wszystkich ołtarzach naszej
Archidiecezji.
Słowa wdzięczności kieruję także do Waszych Rodziców, prosząc ich jednocześnie
o życzliwe wspieranie Was w służbie Jezusowi Chrystusowi przy ołtarzu, o budowanie
w rodzinie właściwej atmosfery przepojonej miłością Boga i człowieka.
Ministrantów Seniorów zapraszam do włączania się w ruchy i stowarzyszenia
kościelne, zachęcam do nieustannego dawania świadectwa o Chrystusie, który za nas umarł
i zmartwychwstał.
Wszystkich Ministrantów zapraszam do tronu Jasnogórskiej Królowej Polski na
I. Ogólnopolską Pielgrzymkę Liturgicznej Służby Ołtarza, która odbędzie się w czerwcu
na Jasnej Górze.
Z błogosławieństwem pasterskim
+ Marian Gołębiewski
Arcybiskup Metropolita Wrocławski
_________________________________
KURIA METROPOLITALNA WROCŁAWSKA
L.dz. 482/2005
Zarządzenie
Powyższe Słowo Księdza Arcybiskupa Metropolity należy odczytać w świątyniach
Archidiecezji w najbliższą niedzielę po otrzymaniu.
Wrocław, 25.04.2005 r.
WIKARIUSZ GENERALNY