Słowo pasterskie - Archidiecezja Wrocławska
Transkrypt
Słowo pasterskie - Archidiecezja Wrocławska
Wrocław, dnia 23.04.2005 r. MARIAN GOŁĘBIEWSKI ARCYBISKUP METROPOLITA WROCŁAWSKI SŁOWO PASTERSKIE DO MINISTRANTÓW ARCHIDIECEZJI WROCŁAWSKIEJ 1. OJCIEC ŚWIĘTY OGŁASZA ROK EUCHARYSTII Ojciec Święty Jan Paweł II listem apostolskim Mane nobiscum Domine ogłosił ROK EUCHARYSTII, który rozpoczął się w październiku 2004 roku i będzie trwał do października roku bieżącego. Zachęca on wszystkich wiernych, aby odkryli dar Eucharystii jako światło i siłę w codziennym chrześcijańskim życiu. „Niech Rok Eucharystii − zachęca nas Papież − będzie dla wszystkich cenną okazją do rozbudzenia nowej świadomości niezrównanego skarbu, który Chrystus powierzył swojemu Kościołowi. Niech będzie bodźcem do bardziej ożywionego i mocniej odczuwalnego jej celebrowania, z którego mogłaby się rodzić przeobrażona miłością egzystencja chrześcijańska (…). Jeśli owocem tego Roku byłoby tylko ożywienie we wszystkich wspólnotach chrześcijańskich celebrowania Mszy niedzielnej i upowszechnienie adoracji eucharystycznej poza Mszą, wtedy ten Rok łaski już osiągnąłby znaczący rezultat”. Zwracając się do młodzieży Ojciec Święty napisał, że „Bardzo liczę na was (…) młodzi, przypominając jednocześnie o zapowiedzianym spotkaniu na Światowym Dniu Młodzieży w Kolonii. Wybrany temat − Przybyliście oddać Mu pokłon (Mt 2,2) − lepiej niż którykolwiek inny wskazuje na postawę, w jakiej macie przeżywać ten Rok Eucharystyczny. Na spotkanie z Jezusem ukrytym pod eucharystycznymi zasłonami przynieście cały entuzjazm waszego wieku, waszych nadziei, waszej zdolności miłowania”. 2. DRODZY MINISTRANCI Rok Eucharystii usposabia nas do szczególnego, głębszego pochylania się nad tajemnicą obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Jego obchody kierują nasze oczy w stronę ołtarza i wszystkich tych, których Pan Jezus do służby Eucharystii powołuje. Zwracam się do Was w szczególnym momencie − już wkrótce przypadnie uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (Boże Ciało). Rok temu wielu z Was przyłączyło się do dzieła „Polscy ministranci − Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II”. Przyjęliście wtedy zobowiązania: ofiarowania Komunii Świętej w intencji Ojca Świętego, praktykę Komunii Świętej duchowej i cotygodniową krótką adorację przed Najświętszym Sakramentem w intencji nowych powołań kapłańskich. Czy pamiętacie jeszcze o tych zobowiązaniach powziętych w intencji Ojca Świętego? Ponadto w listopadzie ubiegłego roku przedstawiciele ministrantów z naszej Archidiecezji zawieźli te przyrzeczenia w formie Księgi Zobowiązań Ojcu Świętemu. Dziś, kiedy nie ma wśród nas naszego umiłowanego Ojca Świętego − te zobowiązania wciąż winny być obecne w Waszych sercach pełnych wdzięcznej pamięci o Papieżu Janie Pawle II. W Roku Eucharystii nie może zabraknąć słowa Biskupa skierowanego do sług Eucharystii, do których zaliczacie się także Wy, Drodzy Ministranci. 3. MINISTRANCI − SŁUDZY EUCHARYSTII Kim są ministranci, jakie spełniają posługi liturgiczne? W czasie sprawowania liturgii zawsze byli zaangażowani młodzieńcy jako ministranci. Znaczenie ministrantów podkreśla soborowa Konstytucja o liturgii: „Ministranci, lektorzy, komentatorzy i członkowie chóru 2 również spełniają prawdziwą funkcję liturgiczną” (KL 29). Funkcje te wynikają z sakramentu chrztu świętego i z powszechnego kapłaństwa wiernych. Ministranci spełniają swoje funkcje liturgiczne służąc celebransowi sprawującemu liturgię oraz zgromadzeniu wiernych. Trzeba powiedzieć, że ich posługa jest skierowana w jednym i drugim kierunku. Jest najpierw funkcją wobec celebransa. Ministranci pomagają mu w nakładaniu szat liturgicznych, czytają Pismo święte, po zakończeniu modlitwy wiernych przygotowują ołtarz do liturgii eucharystycznej. W czasie przygotowania darów podają celebransowi patenę z hostiami i ampułki z winem i wodą. Towarzyszą też z pateną rozdzielającym Komunię św. Ministrant stoi też w służbie ludu wiernego uczestniczącego w liturgii. Odpowiednio przygotowany ministrant − komentator może w zwięzłych słowach wprowadzić wiernych w treść Mszy świętej danego dnia. Jego postawa przy ołtarzu jest przykładem dla wiernych, jak powinni się zachowywać zewnętrznie w poszczególnych częściach Mszy świętej. Ministranci spełniają też pewne czynności symboliczne, które pomagają wiernym poprzez znaki widzialne lepiej zrozumieć i przeżyć misterium zbawczej obecności Chrystusa w liturgii. 4. BYĆ DOBRYM MINISTRANTEM TO ZNACZY STAWIAĆ SOBIE WYMAGANIA Ojciec Święty Jan Paweł II zwracając się do młodzieży, powiedział: „nawet jeśli inni nie będą od nas wymagać musicie wymagać sami od siebie”. Słowa papieskie w sposób szczególny odnoszą się do Was, Ministranci. To, że jesteście tak blisko ołtarza i usługujecie do Mszy świętej zawdzięczacie samemu Chrystusowi, który każdego z Was osobiście zaprosił do służby przy Jego ołtarzu. To Chrystusowe wezwanie jest zarazem dla Was zobowiązaniem i wytyczeniem drogi życiowej, do podjęcia pracy nad sobą samym, nad kształtowaniem swojego charakteru na wzór „nowego człowieka w Chrystusie”. Cechy dobrego ministranta, do których niewątpliwie należą: miłość Boga i Kościoła, służba Chrystusowi poprzez ludzi, poznawanie i życie liturgią, radość życia, pilność w nauce itp. powinny być przedmiotem osobistego wysiłku każdego z Was, bo one w sumie składają się na Waszą dojrzałość ludzką i chrześcijańską. Spowodują, że droga Waszego życia będzie tożsama z drogą ewangelijną. Liturgiczna służba ołtarza jest właściwym miejscem rozwoju życiowego powołania, jego poprawnego odczytania i świadomego realizowania. Jest środowiskiem, w którym młody człowiek wzrasta i dojrzewa do swego powołanie życiowego w stanie małżeńskim czy kapłańskim. Spośród ministrantów często wyrastają przykładni mężowie i ojcowie, a także wspaniali kapłani. Skąd czerpać siłę, by sprostać tak wielkim wymaganiom? Przede wszystkim z Eucharystii, której jesteście sługami oraz osobistej modlitwy. Ojciec Święty Jan Paweł II podczas jednego ze spotkań z młodzieżą wyznał: „Zapewniam was o mojej pamięci w czasie odprawiania Mszy świętej i Adoracji Eucharystycznej, którą stale odprawiam od czasów młodości. Wiedzcie, że zawsze czerpałem z Niej wielkie owoce dobra nie tylko dla samego siebie, ale i dla tych wszystkich, których powierzyło mi Miłosierdzie Boże”. 4. DUCHOWA FORMACJA MINISTRANTÓW Wasze duchowe wzrastanie dokonuje się w rodzinie, szkole, na katechizacji. Przez te etapy przechodzi każdy. One mają wpływ zasadniczy. W nich człowiek uczy się żyć po ludzku i po chrześcijańsku. Przynależność do grona ministrantów jest zawsze wobec tych rzeczywistości czymś dodatkowym. Może ona mieć miejsce dopiero wtedy, gdy ktoś solidnie wypełni to, co jest pierwsze i bardziej fundamentalne. Chcąc być ministrantem trzeba poświęcić dodatkowy czas i mobilizować się do większego wysiłku, aby podjąć zadania, które wykraczają poza ramy obowiązków podstawowych. 3 Być ministrantem − to wyróżnienie i zaszczyt, a równocześnie gotowość do podjęcia dodatkowego wysiłku, aby służyć Bogu i ludziom. Idąc do ołtarza ministrant nie przestaje być synem ani uczniem, ale stojąc bliżej ołtarza niż jego koledzy i posługując przy świętych Tajemnicach, jest zobowiązany dać z siebie więcej, aby być dobrym człowiekiem wszędzie − w domu, w szkole, na katechizacji, czy w gronie kolegów i koleżanek. Pobożne i staranne wykonywanie obowiązków ministranta wynika z samej istoty liturgii i domaga się wychowania do należytego rozumienia, przeżycia i wykonywania jego służby. „Należy starannie wychowywać te osoby w duchu liturgii oraz przygotować do odpowiedniego wykonywania przypadających każdemu czynności” (KL, 29). Postulat starannego wychowania ministrantów sformułowany przez Konstytucję Liturgiczną jest skierowany do kapłanów-duszpasterzy i stanowi dla nich jako wychowawców ogromną szansę. Dzięki temu, że przynależność do liturgicznej służby ołtarza jest dobrowolnym wyborem, istnieje większa możliwość skutecznego działania. Zajęcia podejmowane z własnego zainteresowania są chętniej wykonywane, a prawdy, które się z nimi wiążą łatwiej trafiają do umysłu i serca. Można i należy stawiać ministrantom większe wymagania. Tylko ci, którzy do nich dorastają, są ministrantami i pełnią posługę przy ołtarzu jako choralista, ministrant światła, księgi, ołtarza. 5. DRODZY MINISTRANCI Dziękuję Wam za służbę Bogu i ludziom przy wszystkich ołtarzach naszej Archidiecezji. Słowa wdzięczności kieruję także do Waszych Rodziców, prosząc ich jednocześnie o życzliwe wspieranie Was w służbie Jezusowi Chrystusowi przy ołtarzu, o budowanie w rodzinie właściwej atmosfery przepojonej miłością Boga i człowieka. Ministrantów Seniorów zapraszam do włączania się w ruchy i stowarzyszenia kościelne, zachęcam do nieustannego dawania świadectwa o Chrystusie, który za nas umarł i zmartwychwstał. Wszystkich Ministrantów zapraszam do tronu Jasnogórskiej Królowej Polski na I. Ogólnopolską Pielgrzymkę Liturgicznej Służby Ołtarza, która odbędzie się w czerwcu na Jasnej Górze. Z błogosławieństwem pasterskim + Marian Gołębiewski Arcybiskup Metropolita Wrocławski _________________________________ KURIA METROPOLITALNA WROCŁAWSKA L.dz. 482/2005 Zarządzenie Powyższe Słowo Księdza Arcybiskupa Metropolity należy odczytać w świątyniach Archidiecezji w najbliższą niedzielę po otrzymaniu. Wrocław, 25.04.2005 r. WIKARIUSZ GENERALNY