prezentacje-ekonf-asperger-w-przedszkolu

Transkrypt

prezentacje-ekonf-asperger-w-przedszkolu
Dziecko z zespołem Aspergera
w przedszkolu
Dorota Kalinowska - psycholog
Zespół Aspergera vs Autyzm
Podobieństwa:
 Nieprawidłowości w zakresie interakcji społecznych;
 Stereotypowy, ograniczony repertuar zainteresowań
i aktywności;
Różnice:
 Brak ogólnego opóźnienia;
 Brak upośledzenia rozwoju mowy;
 Brak opóźnienia funkcji poznawczych.
Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989)
Zaburzenia w sferze relacji społecznych(skrajny
egocentryzm)
Nieumiejętność interakcji z rówieśnikami;
Brak potrzeby kontaktów z rówieśnikami;
Słabe rozumienie sygnałów społecznych;
Nieadekwatne zachowania społeczne i reakcje
emocjonalne;
 Trudności w zrozumieniu niepisanych reguł
zachowania;




Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989)
Zaburzone interakcje społeczne (co najmniej jedna z
poniższych cech)




Niezdarne kontakty społeczne;
Jednostronne reakcje na rówieśników;
Trudności w odczytywaniu emocji innych ludzi;
Brak reakcji na odczucia innych;
Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989)
Wąskie zainteresowania
(przynajmniej jedna z poniższych cech)
 Wykluczenie innych zainteresowań;
 Lgnięcie do tego, co powtarzalne;
 Większe wykorzystanie pamięci niż rozumienia.
Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989)
Powtarzające się zainteresowania, które mogą:
(przynajmniej jedna z poniższych)
 Angażować siebie samego;
 Angażować inne osoby.
Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989)
Nietypowe cechy mowy i języka (przynajmniej trzy z poniższych cech)
 Opóźniony rozwój;
 Formalny i pedantyczny język;
 Nietypowa prozodia, dziwne brzmienie głosu;
 Upośledzone rozumienie mowy;
 Dosłowna interpretacja wypowiedzi;
 Neologizmy lub oryginalny język;
 Wokalizacja myśli
Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989)
Dziwaczna mowa




(co najmniej dwie z poniższych)
Nieprawidłowa odmiana wyrazów;
Mówi zbyt dużo lub zbyt mało;
Brak spójności w konwersacji;
Repetytywność mowy.
Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989)
Samotnictwo (co najmniej jedna z poniższych cech)




Brak bliskich przyjaciół;
Unikanie innych ludzi;
Brak zainteresowania zawieraniem przyjaźni;
Rola „samotnika”.
Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989)
Zaburzona komunikacja niewerbalna
(co najmniej jedna poniższych
cech)






Ograniczona ekspresja mimiczna;
Nieumiejętność odczytywania emocji z mimiki drugiej osoby;
Brak zdolności porozumiewania się za pomocą spojrzeń;
Trudność w nawiązaniu i utrzymaniu kontaktu wzrokowego;
Nieumiejętność gestykulacji;
Podchodzi zbyt blisko drugiej osoby, trudność w utrzymaniu
odpowiedniego dystansu.
Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989)
Niesprawność motoryczna






Chód;
Gra w piłkę;
Utrzymanie równowagi;
Sprawność manualna;
Pismo odręczne;
Zbyt szybkie ruchy;
Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989)
Rozwój poznawczy
 Trudność w rozumieniu myśli i uczuć innych osób;
 Bezrefleksyjne komentowanie otoczenia;
 Doskonała pamięć wzrokowa i werbalna;
 Sztywność myślenia;
 Niezwykłe zdolności arytmetyczne;
 Hiperleksja – doskonałe rozpoznawanie słów i słaba
zdolność ich rozumienia;
 Wyobraźnia;
Kryteria diagnostyczne wg Gillberg, Gillberg (1989)
Wrażliwość sensoryczna
 Wrażliwość na dźwięk;
 Wrażliwość dotykowa;
 Wrażliwość na smaki, zapachy i konsystencję
pokarmów;
 Wrażliwość wzrokowa;
 Niska wrażliwość na ból;
Rola nauczyciela w pracy z dzieckiem
z Zespołem Aspergera.
Wsparcie rozwoju kompetencji społecznych:
1.
2.
3.
4.
5.
Wykorzystaj obecność innych dzieci jako źródło
modelowania prawidłowych zachowań;
Zachęcaj dziecko do współpracy z rówieśnikami;
Zachęcaj inne dzieci do kontaktu z dzieckiem z ZA na
terenie placówki oraz domu;
Rozwijaj adekwatne zachowania innych dzieci względem
dziecka z ZA;
Rozwijaj u dziecka umiejętność proszenia o pomoc;
Wsparcie rozwoju kompetencji społecznych:
6.



7.
8.



Naucz dziecko jak:
Rozpoczynać, podtrzymywać i kończyć zabawę w grupie;
Być elastycznym i dzielić się z innymi;
Bawić się samemu, bez sprawiania przykrości innym;
Zachęcaj do rozwijania i podtrzymywania przyjaźni;
W pracy z dzieckiem wykorzystaj:
Historyjki obrazkowe zawierające pozytywne zachowania
oraz negatywne;
Emotikony;
Lustro;
Wsparcie rozwoju emocjonalnego:
1.
2.
3.


4.
Pomóż dziecku zrozumieć, czym są emocje;
Skup jednorazowo na jednej emocji;
Ucz, po czym można rozpoznać emocje:
Werbalnie;
Niewerbalnie;
Rozwijaj świadomość tego, że każdy może czuć co
innego w podobnej sytuacji;
Wsparcie rozwoju emocjonalnego:
5.
6.
7.
8.


9.
10.
Ucz mówienia o emocjach;
Rozwijaj zdolność okazywania emocji;
Ucz radzenia sobie z emocjami;
Pokazuj konsekwencje wynikające z zachowania dziecka:
Dla dziecka;
Dla innych;
Naucz dziecko różnicowania emocji;
Wykorzystaj filmy do pracy, czasopisma i książki
bajkoterapeutyczne.
Rozwijanie zdolności posługiwania się językiem:
1.


2.
3.
4.



Naucz dziecko:
Inicjowania rozmowy i jej kończenia;
Technik aktywnego słuchania;
Pokaż jak można okazać współczucie, akceptację czy
niezadowolenie;
Rozwijaj zdolność rozmowy z utrzymywaniem kontaktu
wzrokowego;
Wykorzystaj w pracy z dzieckiem:
Story Cubes;
Historyjki społeczne;
Komiksy;
Rozwijanie zdolności posługiwania się językiem:
Mów do dziecka w sposób zrozumiały;
Wyjaśnij znaczenie metafor i powiedzonek;
Naucz dziecko, jak modyfikować wysokość głosu, rytm, jak
akcentować kluczowe słowa, aby podkreślić emocje
związane z komunikatem;
8. Unikaj abstrakcji mówiąc do dziecka;
9. Nie karć za błędy językowe i neologizmy;
10. Rozwijaj zdolność cichej wokalizacji myśli;
11. Wydawaj polecenia pojedynczo;
5.
6.
7.
Wspieranie niesprawności motorycznych:
1.
2.
3.
4.
5.
Poprawa zdolności łapania i rzucania piłki;
Wykorzystywanie sprzętów do ćwiczeń sprawnościowych;
Ćwiczenia małej motoryki (lepienie z plasteliny, posługiwanie
się nożyczkami itp);
Nakładka na narzędzie pisarskie;
Zachęcanie do zwolnienia tempa ruchów celem usprawnienia
precyzji;
Strategie dotyczące wrażliwości sensorycznej:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Wykorzystuj zabawy stymulujące uwagę słuchową;
Minimalizuj hałas w otoczeniu;
Nie zmuszaj dziecka do jedzenia, ale zachęcaj do
próbowania i wąchania;
Bądź uważny na zachowania świadczące o odczuwanym
bólu;
Ucz dziecko mówienia o stopniu odczuwanego bólu;
Wykonuj zalecenia terapeuty SI oraz psychologa.
Dziękuję za uwagę.

Podobne dokumenty