Odwołanie

Wrocław, XXXXXXXr.
XXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXX
51-206 Wrocław
nr ewid.: XXXXX
Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu
pl. Powstańców Warszawy 1
50-153 Wrocław
za pośrednictwem
Prezydenta Miasta Wrocławia
ul. Kotlarska 41
50-151 Wrocław
Odwołanie
Na podstawie art. 220 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa,
składamy odwołanie od decyzji wydanej przez Prezydenta Wrocławia o numerze
XXXXXXXXXXXXXXXXXX z dnia XXXXXXXXr. doręczonej w dniu XXXXXXXXr. w
sprawie wymiaru podatku od nieruchomości.
Decyzją z dnia XXXXXXXXr. Prezydent Wrocławia ustalił wysokość stawki podatku za
garaż podziemny w budynku mieszkalnym na 7,02zł za m2. Uważamy, że opodatkowany stawką
właściwą dla budynków oraz części budynków mieszkalnych, tj. 0,57zł za m2.
Przedmiotowa decyzja została wydana w sprzeczności z szeregiem przepisów prawa, jak
również niezgodnie z dotychczasową praktyką oraz utrwalonym orzecznictwem sądowoadministracyjnym (por. wyrok NSA z dnia 15 listopada 1994 r., SA/KA 2592/93, wyrok NSA z dnia
11 kwietnia 1995 r. SA/WR 1703/94, por. wyrok NSA z dnia 18 maja 1994 r. III SA 1685/93),
interpretacją Ministra Finansów (interpelacja poselska nr 7649, załącznik nr 1), a także
rozstrzygnięciem Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu w roku 2009 i 2010
(załącznik nr 2).
Należy zauważyć, że zgodnie z ewidencją gruntów i budynków oraz wszelką dokumentacja
architektoniczną oraz budowlaną oraz zgodnie z zapisami szeregu innych przepisów prawa budynek
przy ul. Wilanowskiej 33-43 we Wrocławiu jest budynkiem mieszkalnym. Posiadany przez nas
garaż spełnia więc wszystkie warunki określone w interpretacji Ministerstwa Finansów do
opodatkowania stawką stosowaną dla budynków mieszkalnych i jego części.
Wskazując na powyższe twierdzimy, że nasz garaż powinien być opodatkowany stawką
właściwą dla budynku mieszkalnego.
Z poważaniem
XXXXXXXXXXXXXXXXX
Załącznik nr 1 – interpelacja poselska nr 7649.
W roku 2009 Minister Finansów odpowiadając na interpelację poselską nr 7649 przedstawił
swoją interpretację wysokości stawek podatku dla garaży znajdujących się w bryle budynku i
garaży będących oddzielnymi budynkami: „... Dla budynków będących garażami nie przewiduje
się odrębnej stawki podatku od nieruchomości. Garaże należące do osób fizycznych, jeśli nie
stanowią części budynku mieszkalnego, co do zasady są opodatkowane stawką właściwą dla
budynków ˝pozostałych˝. Stosowanie odmiennej wysokości stawki podatku od nieruchomości od
garaży, które znajdują się w bryle budynku mieszkalnego, wynika z przyjętej dla celów
opodatkowania podatkiem od nieruchomości definicji budynku mieszkalnego. Zgodnie z art. 21 ust.
1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz.
2027, ze zm.) podstawą wymiaru podatków są dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.
W §65 rozporządzenia ministra rozwoju regionalnego i budownictwa z dnia 29 marca 2001 r.
w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) określono rodzaje budynków
oraz stwierdzono, że przynależność budynku do odpowiedniego rodzaju ustala się zgodnie
z zasadami Klasyfikacji Środków Trwałych. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia
1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317, ze zm.) budynki
mieszkalne zostały określone jako obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej
powierzchni użytkowej jest wykorzystywana na cele mieszkalne. W związku z powołanymi
przepisami garaż mieszczący się w bryle budynku mieszkalnego, jeśli jego powierzchnia nie
przekracza połowy budynku mieszkalnego, traktowany jest jako część budynku mieszkalnego, a
co za tym idzie, stosuje się do jego opodatkowania stawkę właściwą dla budynku
mieszkalnego....”.
Załącznik nr 2 – rozstrzygnięcie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu w
sprawie opodatkowania miejsca postojowego (garażu) znajdującego się w budynku
mieszkalnym.
Organ podatkowy pierwszej instancji opodatkował podatkiem od nieruchomości miejsce
postojowe, posiadające odrębną od lokalu mieszkalnego księgę wieczystą, znajdujące się
w wielolokalowym budynku mieszkalnym, wg stawki podatkowej właściwej dla budynków
pozostałych, gdyż uznał, że miejsce postojowe nie służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych
i stanowi odrębny, od lokalu mieszkalnego, przedmiot własności wyodrębniony prawnie
z nieruchomości macierzystej na podstawie art. 46 § 1 k.c. Zdaniem Kolegium, miejsce postojowe
służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, bowiem prowadzenie gospodarstwa domowego jest
często uzależnione od posiadania i używania samochodu osobowego w sensie niezwiązanym
z działalnością gospodarczą (por. wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 sierpnia 2009 r.,
I SA/Ol452/09). Odnosząc się natomiast do kwestii wyodrębnienia prawnego - cywilistycznego
nieruchomości, stwierdzić należy, że ma ono znaczenie jedynie w sprawach związanych z prawem
własności i obrotem nieruchomościami, posiadającymi odrębne księgi wieczyste lecz nie
w sprawach podatkowych, dla których znaczenie mają funkcje spełniane przez przedmiot
opodatkowania, a nie wyłącznie jego prawne wyodrębnienie. Dla potrzeb specyfiki stawek
podatkowych dotyczących budynków mieszkalnych lub ich części, w świetle art. 5 ust. 1 pkt 2
ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, kluczowe znaczenie ma architektoniczna przynależność
przedmiotu opodatkowania. Zasadnym jest zatem powołanie stanowiska WSA w Bydgoszczy,
wyrażonego w wyroku z dnia 28 lipca 2009 r. (I SA/Bd 346/09): „nie ma dwu odrębnych
przedmiotów opodatkowania 1. budynku, 2. części budynku. Zatem jednemu przedmiotowi
opodatkowania można przypisać jedną cechę – mieszkalny lub niemieszkalny. (...) Przepis art. 5
ust. 1 pkt 2 uopl wskazuje, że w uchwale rady gminy można rozróżnić pod względem granic stawek
podatkowych – budynki lub ich części mieszkalne, przy czym słowo „mieszkalne” dotyczy rodzaju
budynku co do jego podstawowej funkcji, a nie funkcji poszczególnych lokali ponieważ
przedmiotem opodatkowania jest budynek lub jego część (art. 2 ust. 1 pkt 2). Temu zapisowi
odpowiada wyszczególnienie przyjęte w art. 5 ust. 1 pkt 2 uopl. Tak zapisując, ustawodawca nie
oddzielił przedmiotowo budynku od jego części (...). To rodzaj budynku determinuje wysokość
stawki podatkowej. Rodzaj budynku staje się okolicznością istotną z punktu widzenia art. 3 ust.
1 pkt 2 lit. a) i e) uopl.” Miejsca postojowe znajdujące się w podziemiu budynku mieszkalnego
zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych mieszczą się w pojęciu budynku
mieszkalnego (PKOB-112/1122), co jest zgodne z zasadą zawartą w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia
17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.).
W § 65 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r.
w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) są określone rodzaje budynków
oraz zasady ustalania ich przynależności na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia
30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.).
W rozporządzeniu tym budynki mieszkalne określono jako obiekty budowlane, których co najmniej
połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana na cele mieszkalne, zatem miejsce
postojowe/garaż znajdujący się w budynku, w którym ponad połowa powierzchni użytkowej
wykorzystywana jest na cele mieszkalne, winien być opodatkowany stawką właściwą dla
budynków mieszkalnych. Z powyższego wynika, że zarówno ze względów funkcjonalnych
(przeznaczenie dla zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych), jak i prawnych – wynikających z zasad
klasyfikacji obiektów budowlanych, miejsce postojowe w garażu wielostanowiskowym, jak
również garaż znajdujący się w bryle budynku mieszkalnego, winny być opodatkowane podatkiem
od nieruchomości wg stawek właściwych dla budynku mieszkalnego.