Zawierzmy Miłosierdziu Bożemu
Transkrypt
Zawierzmy Miłosierdziu Bożemu
Zawierzmy Miłosierdziu Bożemu List pasterski Arcybiskupa Metropolity Częstochowskiego na Niedzielę Miłosierdzia Bożego Bracia i Siostry w Chrystusie, Jedynym Odkupicielu człowieka Po wielu miesiącach oczekiwania i duchowego przygotowania radujemy się i dziękujemy Bogu za dar wyniesienia dzisiaj do chwały ołtarzy wraz ze świętym papieżem Janem XXIII, Syna Polskiego Narodu i Kościoła - świętego Jana Pawła II. O życiu Karola Wojtyły, a od 16 października 1978 r. Ojca świętego Jana Pawła II, chciałoby się tak wiele powiedzieć. Będziemy próbowali to czynić przez najbliższe dni, miesiące i lata, ponieważ nie mamy wątpliwości, że Pan Bóg w swojej łaskawości wypowiedział się w świętym Janie Pawle II i przez Niego dla naszego zbawienia. 1. Dla nas i całego świata Jan Paweł II odszedł do Domu Ojca w pierwszą sobotę miesiąca, ale zarazem w Wigilię Święta Bożego Miłosierdzia. To znak dla nas i całego świata, jak również to, że ogłoszenie świętym bł. Jana Pawła II ma miejsce dzisiaj czyli w Niedzielę Bożego Miłosierdzia. Również w II Niedzielę Wielkanocną Jubileuszowego 2000 roku Jan Paweł II wyniósł na ołtarze św. Siostrę Faustynę. Spełnił wtedy pragnienie Jezusa Miłosiernego i ustanowił Niedzielę Miłosierdzia Bożego. W Dzienniczku Duchowym Świętej Siostry Faustyny czytamy następujące słowa Pana Jezusa: Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699). Chcemy więc właściwie odczytać dar dzisiejszej kanonizacji i przede wszystkim zbliżyć się do źródła miłosierdzia Bożego, aby z niego zaczerpnąć obficie przez akty ufności i wiary. 2. Błogosławieni, którzy uwierzyli Orędzie Miłosierdzia Bożego, tak niezwykle przypomniane przez Pana Boga współczesnemu światu, nie jest jednak - jak uczył św. Jan Paweł II - orędziem nowym. To orędzie Krzyża, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. To orędzie Zesłania Ducha Świętego. To orędzie Ewangelii. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne (J 3, 16). O niepojętej i przebaczającej miłości Boga przypomina nam dzisiejsza Ewangelia. Chrystus zmartwychwstały przynosi do wieczernika wspaniałe orędzie Bożego Miłosierdzia i powierza apostołom posługę jego szafarzy: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. (...) Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane (J 20, 21-23). Przed wypowiedzeniem tych słów Jezus pokazuje ręce i bok czyli rany zadane Mu podczas męki, zwłaszcza zranione Serce - źródło, z którego wypływa obfity strumień miłosierdzia, rozlewający się na ludzkość. Przy tym Jezus wypowiada szczególne błogosławieństwo - błogosławieństwo wiary. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. Tym samym Zmartwychwstały Chrystus wskazuje na postawę wiary, jako właściwą dla przyjęcia orędzia miłosierdzia Bożego, w konsekwencji daru zbawienia wiecznego. Postawa wiary towarzyszyła św. Janowi Pawłowi II przez całe jego życie, a szczególnie w dniu wyboru na Stolicę Piotrową. Sam Święty wspomina: głosem Kolegium Kardynałów, zmartwychwstały Chrystus rzekł do mnie, jak ongiś do Piotra nad Jeziorem Genezaret: „Paś owce moje”. A w duszy brzmiało echo pytania, które ongiś usłyszał Piotr: „Czy mnie miłujesz? Czy mnie miłujesz bardziej...?” Jak po ludzku można było nie odczuwać lęku? Jak mogła nie zaciążyć odpowiedzialność tak wielka? Trzeba było z całą mocą odwołać się do miłosierdzia, aby na pytanie: „Czy przyjmujesz?” z ufnością odpowiedzieć: „W posłuszeństwie wiary wobec Chrystusa mojego Pana, zawierzając Matce Chrystusa i Kościoła świadom wielkich trudności przyjmuję”. Czy takie osobiste zawierzenie Bogu, byłoby możliwe bez mocnej, wielkodusznej i apostolskiej wiary? 3. Cały Twój Maryjo Nie ulega wątpliwości, że św. Jan Paweł II był człowiekiem zawierzenia i całkowicie należał do Matki Bożej naśladując jej przykład wiary i świętości. To zawierzenie wpisuje się w historię i dziedzictwo Narodu oraz Kościoła w Polsce. Sam Jan Paweł II na progu swojego pontyfikatu 23 października 1978 r. mówił zwracając się do Sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego: Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego papieżaPolaka, który dziś pełen bojaźni Bożej, ale i pełen ufności rozpoczyna nowy pontyfikat, gdyby nie było Twojej wiary, nie cofającej się przed więzieniem i cierpieniem, Twojej heroicznej nadziei, Twego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła, gdyby nie było Jasnej Góry i tego całego okresu dziejów Kościoła w Ojczyźnie naszej, które związane są z Twoim biskupim i prymasowskim posługiwaniem. Nie dziwi więc fakt, że Jan Paweł II akt oddania siebie i posługi Piotrowej Matce Bożej i zawierzenia Jej z bezgraniczną ufnością dokonał właśnie „tutaj, na Jasnej Górze”, w dniu 4 czerwca 1979 r. To do Matki Boskiej Częstochowskiej po wielokroć przybywał, 2 aby nie tylko odnawiać swoje zawierzenie, ale i dziękować za matczyną opiekę. To tu przybył, aby podziękować Maryi za ocalenie życia w dniu 13 maja 1981 r. i ofiarować – dziś dla nas najcenniejszą relikwię - przestrzelony i naznaczony krwią papieski pas, który przypomina nam o niezbadanych wyrokach Bożej Opatrzności. 4. Nasza wdzięczność i zobowiązania Dlatego jako Kościół Częstochowski w patronalne święto naszej archidiecezji 3 maja br. tj. w Uroczystość NMP Królowej Polski chcemy przybyć właśnie tutaj, na Jasną Górę, aby wraz z całym Kościołem w Polsce uczestniczyć w narodowym dziękczynieniu za osobę i dar kanonizacji świętego Jana Pawła II. Wyrazem naszego dziękczynienia, a zarazem przygotowania do kanonizacji są nasze parafialne Księgi Zawierzenia, które przedstawiciele naszych parafii w tym dniu złożą na Jasnej Górze. Serdecznie zapraszam wszystkich księży, osoby życia konsekrowanego i wszystkich wiernych naszej Archidiecezji do udział w uroczystościach na Jasnej Górze w dniu 3 maja o godz. 11. 00. Gorąco zachęcam także do udziału w kolejnych spotkaniach o charakterze dziękczynnym, których w najbliższym czasie nie zabraknie w naszych parafiach, dekanatach, regionach duszpasterskich czy całej archidiecezji. Mieszkańców Częstochowy zapraszam do Bazyliki Archikatedralnej w dniu 18 maja o godz. 12.00 na Mszę dziękczynną za dar świętego Jana Pawła II – Pielgrzyma Jasnogórskiego i Honorowego Obywatela „dobrego” miasta Częstochowy. Równie serdecznie zapraszam wszystkich archidiecezjan, a szczególnie wiernych regionu wieluńskiego wraz z duchowieństwem do udziału w uroczystościach na Kalwarii Praszkowskiej w dniu 10 sierpnia br. o godz. 11.00 Sam Jan Paweł II powtarzał już jako papież wskazując na obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej: Ona wychowywała moje serce od najmłodszych lat. Poświęcając zaś kopię obrazu Matki Bożej Kalwaryjskiej dla Praszki prosił: Módlcie się za mnie także w Praszce. Dlatego chcemy w tym miejscu szczególnie dziękować za życie i pontyfikat świętego Jana Pawła II nadając obrazowi Matki Bożej Kalwaryjskiej dla upamiętnienia Roku Zawierzenia w naszej Archidiecezji tytuł Kalwaryjska Matka Zawierzenia. 5. Zawierzenie świata Miłosierdziu Bożemu Podążając drogami zawierzenia za świętym Janem Pawłem II dziś dobrze wiemy, że zawierzenie Maryi jest zawierzeniem samemu Bogu. I tego zawierzenia uczy nas dziś Jan Paweł II, który w trakcie drugiej wojny światowej, jako pracownik Solvayu, codziennie w drewnianych butach przemierzał drogę, która prowadziła z Borku Fałęckiego na Dębniki. Wtedy nawiedzał kaplicę Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Kto przypuszczał, jak mówił św. Jan Paweł II o sobie, że człowiek w drewniakach, będzie kiedyś w tym miejscu, w Łagiewnikach krakowskich, konsekrował bazylikę Miłosierdzia Bożego i w niej zawierzy świat Bożemu Miłosierdziu? 3 Dlatego teraz wraz ze świętym Janem Pawłem II – na kolanach - zawierzmy siebie i cały świat miłosierdziu Bożemu: Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata! Amen. Z serca udzielam pasterskiego błogosławieństwa: W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen! Arcybiskup Metropolita Częstochowski ********* Kuria Metropolitalna w Częstochowie L.dz. 328 Częstochowa, 16 kwietnia 2014 r. Zarządzenie Powyższy list należy odczytać we wszystkich kościołach i kaplicach w niedzielę 27 kwietnia br. Wikariusz Generalny 4