D - Sąd Rejonowy w Olsztynie

Sygn. akt IX W 4030/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
(Zaoczny wobec obwinionej K. M.)
Dnia 08 stycznia 2016 r.
Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny
w składzie:
Przewodniczący - SSR Wojciech Kottik
Protokolant –sekr. Sąd. Jolanta Jarmołowicz
Bez udziału oskarżyciela publ.
po rozpoznaniu w dniu 08 stycznia 2016r., sprawy
1. K. M.
córki J. i B. z domu G.
ur. (...) w O.
2. P. P.
córki J. i S. z domu D.
ur. (...) w O.
obwinionych o to, że:
w dniu 26 marca 2015 r., w godz. 1650 – 1720 w O. przy ul. (...) w Banku (...) SA w pomieszczeniach socjalnych
wspólnie i w porozumieniu dokonały kradzieży artykułów spożywczych oraz łyżeczki o łącznej wartości 29,- zł na
szkodę pracowników Banku – E. S. (1), L. K. (1), M. S. (1), M. K., R. S. (1) i I. H. (1)
- tj. za wykroczenie z art. 119 § 1 kw,
ORZEKA
I. obwinione K. M. i P. P. uznaje za winne popełnienia zarzucanego im czynu i za to z mocy art. 119 § 1 kw skazuje
je na kary aresztu w wymiarze po 30 (trzydzieści) dni;
II. na podstawie art. 119 § 4 kw orzeka wobec obwinionych środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody
pokrzywdzonym poprzez zapłatę kwoty 29,- (dwadzieścia dziewięć) złotych;
III. na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinione od kosztów postępowania i opłaty.
UZASADNIENIE
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 27 marca 2015 r., po przyjściu rano do pracy w (...) Banku (...) przy ul. (...) w O. E. S. (1) spostrzegła, że z
lodówki niezamkniętego pomieszczenia socjalnego znajdującego się na (...) piętrze tego budynku zginęła jej konserwa
mięsna. Kiedy zaczęła sprawdzać i pytać innych pracowników, którzy również trzymali produkty spożywcze w tym
pomieszczeniu okazało się, że produktów tych zginęło jeszcze więcej i pokrzywdzonych jest w sumie sześć pracownic
banku. Ustalono, że produkty te musiano ukraść w dniu poprzednim po zakończeniu pracy przez pracownice pracujące
na tym piętrze. W tym celu dokonano przeglądu zapisów z kamer monitoringu budynku i ustalono, że o godzinie
16( 56) do pomieszczeń Oddziału na (...) weszły dwie osoby ubrane w kurtki z kapturami, które pokręciły się trochę
po S. obsługi a następnie udały się klatką schodową na kolejne piętra budynku Banku. Po drodze zdjęły kaptury co
pozwoliło lepiej zidentyfikować, że są to młode kobiety, które miały ze sobą dużą damską torbę koloru brązowego
i które po kolei wchodziły do pomieszczeń usytuowanych na kolejnych kondygnacjach budynku docierając aż na
najwyższą. Ostatecznie po spenetrowaniu wszystkich pięter o godzinie 17( 20 )opuściły budynek Banku. Po dokładnym
sprawdzeniu przez pracowników okazało się że L. K. (1) straciła cukier o wartości 2 zł, E. S. (1) – konserwę mięsną
o wartości 2 zł, R. S. (1) – łyżeczkę do herbaty o wartości 3 zł, I. H. (1) mleko i dwa jogurty o wartości 10 zł, M. K. –
serek wiejski, masło oraz sałatkę o wartości 7 zł oraz, M. S. (1) – masło i pasztet o wartości 5 zł – łącznie o wartości 29
zł. W toalecie na tym samym (...) piętrze ujawniono ślady świadczące, że sprawczynie część skradzionych produktów
tam zjadły a resztę zabrały ze sobą pozostawiając bałagan.
Zabezpieczone nagranie z kamer monitoringu banku z wizerunkiem 2 sprawczyń przekazano funkcjonariuszom Policji
i ci rozpoznali, że na nagraniach tych widoczne są doskonale im znane obwinione P. P. i K. M. wielokrotnie karane
za wykroczenia i przestępstwa kradzieży.
(dowody: zeznania świadków – G. N. k. 128v; E. S. k. 128v; L. K. k. 128v, M. S. k. 129; M. K. k. 129; R. S. k. 129; I. H. k.
129 zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia – k. 1, oświadczenia –k. 2-7; wydruki zdjęć k. 8 – 10 z dnia 07.01.2015r;
notatka urzędowa – k. 14, 63; płyta z nagraniem – k.11; protokół oględzin – k. 12-13;dane o karalności – k. 87, 88;
wydruki z systemu (...) k. 89-93, 125)
Obwiniona K. M. przesłuchana na etapie czynności wyjaśniających nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej
czynu i odmówiła składania dalszych wyjaśnień. Prawidłowo wezwana na termin rozprawy nie stawiła się na nią i nie
nadesłała usprawiedliwienia
(wyjaśnienia – k. 61)
Obwiniona P. P. w wyjaśnieniach złożonych na rozprawie również nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej
czynu i potwierdziła wyjaśnienia złożone na etapie czynności wyjaśniających.
(wyjaśnienia – k. 70, 128v)
Sąd zważył, co następuje
Sąd uznał, że przeprowadzone w niniejszym postępowaniu dowody pozwalają na uznanie, że formalne nieprzyznanie
się obwinionych do popełnienia zarzucanego im czynu jest jedynie przejawem przyjętej przez nie linii obrony a dowody
te pozwalają na przypisanie im popełnienia zarzucanego czynu.
Z jednoznacznych zeznań wszystkich pracownic banku wynika bezspornie, że z pomieszczenia socjalnego położonego
na (...) piętrze budynku z niezamkniętej lodówki i szafek zginęły produkty spożywcze i sztućce o łącznej wartości 29
złotych. Do kradzieży tej musiało dojść ich zdaniem po zakończeniu przez nie pracy w dniu 26 marca 2015 r., tj.
po godzinie 16-tej. To pozwoliło zweryfikować nagranie z kamer monitoringu banku umieszonych zarówno na sali
obsługi na parterze banku jak i na klatkach schodowych na każdej kondygnacji. Z nagrania tego wynika, że o godzinie
16( 56 )do budynku banku, wejściem od strony ul. (...) weszły 2 osoby ubrane w kurtki z kapturami, jedna w kurtkę
jasną, a druga czarną. Pokręciły się chwilę po S. obsługi klientów a następnie klatką schodową zaczęły przemieszczać
się na wyższe kondygnacje budynku banku gdzie wchodziły do kolejnych pomieszczeń, w tym do pomieszczeń na
(...) piętrze banku. Z uwagi na brak kamer w pomieszczeniu socjalnym na tym piętrze nie zdołano zarejestrować
co te 2 osoby dokładnie robiły, jednak ok. 17( 20 )opuściły budynek banku wejściem od strony ul. (...). W trakcie
przemieszczenia się po banku osoby te zdjęły kaptury co pozwoliło na dokładne przyjrzenie się ich twarzom. Policjant
prowadzący czynności wyjaśniające w niniejszej sprawie po zapoznaniu się z nagraniem z tego zdarzenia nie miał
wątpliwości, że sprawczyniami widocznym na nim były właśnie obwinione P. P. i K. M.. Są one z powodu wielu
podobnych postępowań prowadzonych w przeszłości doskonale znany funkcjonariuszom, więc rozpoznanie to ma
wszelkie walory wiarygodności.
Co charakterystyczne z innych nagrań i zdjęć (k. 8-11) zabezpieczonych przez pracowników banku wynika, że te same
sprawczynie po terenie banku kręciły się w ten sam sposób również w dniu 07 stycznia 2015 r.
Tym samym w świetle przeprowadzonych dowodów należało uznać, że wina obwinionych i okoliczności popełnienia
zarzucanego im czynu nie budzą wątpliwości.
Kwestią, która natomiast wywołała najwięcej kontrowersji w niniejszej sprawie jest rodzaj i wymiar kary orzeczonej
wobec obwinionych
Obwiniona K. M. od 2013 r. była aż 12-krotnie karana za wykroczenia przed tutejszym Sądem, z czego aż 11-krotnie
za wykroczenia z art. 119 § 1 kw, w tym również karami aresztu.
Natomiast obwiniona P. P. od roku 2014 była 8-krotnie skazana przez tut. Sąd za wykroczenia przeciwko mieniu
(kradzieże) w tym już kilkakrotnie na kary aresztu. Co więcej w dniu 08 września 2015 r., w sprawie o sygn.. akt (...)
została skazana za praktycznie identyczną kradzież kawy dokonaną w oddziale innego banku położonego w centrum
O..
W ocenie Sądu świadczy to o nieskuteczności dotychczas stosowanych kar i niepoprawności obu obwinionych.
Podkreślić należy też, że dotychczas wymierzane również łagodniejsze kary bez wątpienia nie odniosły skutku, nie
wpłynęły na zmianę postępowania obwinionych, sposobu ich życia i nie wykształciły właściwej postawy, co do cudzej
własności i prawa i nie zapobiegły popełnieniu przez nie kolejnych czynów zabronionych.
Wobec powyższego, Sąd uznał, iż są spełnione przesłanki wskazane w art. 35 kw i jedynie orzeczenie kary aresztu w
orzeczonym wymiarze spełni cele kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze
w stosunku do obu obwinionych. W tej sytuacji, nawet stosunkowo niska wartość ukradzionego mienia nie mogła być
podstawą wymierzenia obwinionym łagodniejszych kar. Obwinione dopuściły się tego czynu współdziałając ze sobą,
w sposób zuchwały, w pełni dnia, wykorzystując brak pracownic na tym piętrze banku.
Z uwagi, na fakt, że szkoda wyrządzona tym czynem nie została naprawiona Sąd orzekł wobec obwinionych środek
karny w postaci obowiązku jej naprawienia.
Mając na względzie trudną sytuację materialną obwinionych, Sąd, w oparciu o przepisy art. 624§1 kpk w zw. z art. 119
kpw zwolnił je od uiszczenia kosztów postępowania i opłat.