Barbara Jędrysko, Ojciec Święty Jan Paweł II na lotnisku w Nowym

niu. Balneologia sta³a siê g³ówn¹ dziedzin¹ jego zainteresowañ teoretycznych
i praktycznych. Wiele czasu i œrodków poœwiêci³ dla poznania zagranicznych
zdrojowisk i stacji klimatycznych, aby obce doœwiadczenia przenieœæ na grunt
polski i wydaæ naukowe opracowanie o wszystkich krajowych zak³adach wodno-leczniczych.
W tym celu profesor Józef Dietl przyby³ do Szczawnicy w dniu 19
sierpnia 1853 r., gdzie w ci¹gu czterech dni dokona³ szczegó³owej lustracji (
³¹cznie z odbyciem atrakcyjnego sp³ywu Prze³omem Dunajca ), a nastêpnie
- sporz¹dziwszy protokó³ pokontrolny - spotka³ siê z w³aœcicielem Zdroju ,
Józefem Szalayem, i przedstawi³ mu swoje uwagi i dezyderaty. Do osi¹gniêæ
Nieistniej¹cy od r. 1962 „Dworzec Goœcinny”, wzniesiony po r. 1882
przez Akademiê Umiejêtnoœci. Fot. A. Szubert. Pocztówka z r. 1907.
Zbiory Archiwum Pañstwowego w Nowym Targu, sygn. A-258
zaliczy³ dokonanie analiz chemicznych piêciu Ÿróde³ - na siedem czynnych - oraz
wysy³kê w œwiat wody ze Ÿród³a „Józefiny” w iloœci stu tysiêcy butelek rocznie,
co dawa³o 20 % zysku przy pó³milionowym obrocie. Owoce tej kontrolnej
wizyty d³ugo zbiera³ oddany dzie³u swego ¿ycia - Józef Szalay. Szczawnica
sta³a siê kurortem znanym w Galicji i krajach oœciennych, a przed³u¿eniem
jej œwietnoœci - z woli w³aœciciela - okreœlonej w testamencie - mia³o byæ kontynuowanie dzie³a darczyñcy po roku 1876 przez Akademiê Umiejêtnoœci w
Krakowie.
Niestety, Akademia Umiejêtnoœci nie by³a przygotowana na przyjêcie tak
cennej darowizny i po latach bardzo dla Szczawnicy niepomyœlnych, sprzeda³a
Zdrojowiska w roku 1909 hr. Adamowi Stadnickiemu z Nawojowej.
Nowy w³aœciciel postanowi³ przywróciæ Szczawnicy jej dawn¹ œwietnoœæ
i s³awê. Powsta³o specjalistyczne sanatorium „Modrzewie”, wybudowano komfortowe inhalatorium, w którym uruchomiono pierwsze w Polsce komory pneu* 103 *
matyczne, zmodernizowano zak³ady lecznicze i ujêcia Ÿróde³ wód mineralnych
oraz opracowano plan zabudowy uzdrowiska.
Pomyœlne lata miêdzywojenne, przerwa³a II -ga wojna œwiatowa, a
pó³wiecze PRL ca³kowicie przeobrazi³o strukturê kurortu pod ka¿dym wzglêdem.
Niezmienione zosta³y Ÿródlane wody i ich lecznicze wartoœci - i o nich przecie¿
mamy tutaj mówiæ !
Przypomnijmy wiêc sobie, co nazywamy wod¹ mineraln¹ ? Wed³ug
najnowszej definicji jest to roztwór wody zawieraj¹cy :
- sk³adniki mineralne wystêpuj¹ce normalnie w wodzie Ÿródlanej, lecz w iloœci
co najmniej 1000 mg na 1 litr, lub
- sk³adniki o specyficznej aktywnoœci biologicznej w iloœciach okreœlonych
specjaln¹ klasyfikacj¹, wzglêdnie
- wody wyró¿niaj¹ce siê temperatur¹ wy¿sz¹ ponad przeciêtn¹ normê 22o C.
Wodami leczniczymi - wed³ug Jarockiej, nazywamy wody, zawieraj¹ce mniej
ni¿ g/1 wody sk³adników sta³ych (tzn. wody s³abo mineralizowane), ale
wyró¿niaj¹ce siê spoœród wód s³odkich albo temperatur¹ od 20o C wzwy¿, albo
Zdrój „Magdaleny”, nieistniej¹cy budynek z r. 1866. Pocztówka z r. 1912,
nak³ad: CH.H.S. - Szczawnica. Zbiory Archiwum Pañstwowego w Nowym Targu, sygn.
A-119.
zawartoœci¹ sk³adników farmakodynamicznie czynnych, jak np. jonu jodkowego
od 1 mg/1 wody wzwy¿, jonu ¿elazowego od 10 mg/1 wody wzwy¿, wzglêdnie
zawartoœci¹ gazu, np. dwutlenku wêgla, siarkowodoru, emanacji radu.
Mineralizacja szczawnickich wód zdrojowych: Józefiny, Stefana, Szymona, Walerii, Magdaleny, Wandy i Jana ulega³a w przesz³oœci nieznacznym
wahaniom i wynosi od 4,5 g/1 do 10 g/l wody. Zawartoœæ dwutlenku wêgla
wynosi od 814 mg do 1800 mg na 1 litr wody. Wody te zawieraj¹ ponadto od 1
do 3 mg/1 jonu jodkowego, znaczne iloœci kationów sodu oraz anionów hydro
wêglowych i chlorowych, a tak¿e pewne
* 104 *iloœci kationów wapnia i magnezu.
Wody z ró¿nych Ÿróde³ ró¿ni¹ siê stosunkiem iloœci jonów wapnia
i magnezu.Wszystkie zawieraj¹ trochê jodu i bromu, co znacznie podnosi ich walory
lecznicze. Obecnoœæ jodu w wodach powoduje, jak wykaza³y obserwacje dr Wernera,
¿e u miejscowej ludnoœci nie wystêpuje wole i inne schorzenia tarczycy.
W wodach szczawnickich spotyka siê jeszcze drobne iloœci ¿elaza
(g³ównie w zdroju Szymona), litu (g³ównie w zdroju Wandy) oraz potasu.
Najwiêksze stê¿enie ma, odkryta w roku 1839 „Magdalena”, zawieraj¹ca
17 gramów sk³adników sta³ych w litrze wody. Ze szczaw polskich jedynie krynicki „Zuber” ma wiêksze stê¿enie. „Magdalena” to szczawa silnie alkaliczna
, bardzo s³ona, lekko alkaliczno-ziemna z przewag¹ jonów magnezu (ró¿ni j¹
to od innych wód szczawnickich). W przeciwieñstwie do wszystkich innych
zdrojów tutejszych jest ona hipertoniczna, to znaczy - jej ciœnienie osmotyczne
jest wy¿sze od ciœnienia osmotycznego osocza krwi cz³owieka. „Magdalena”
zawiera najwiêcej jodu ze wszystkich wód szczawnickich. Odrêbnoœæ tej wody
od pozosta³ych t³umaczy siê tym ¿e wyp³ywa ona z innych pok³adów genealogicznych ni¿ zdroje z ni¹ s¹siaduj¹ce.
Zdrój „Józefiny i Stefana”, budynek z r. 1863. pocztówka sprzed r. 1930,
nak³ad W³. Hawlin - Szczawnica. Zbiory Archiwum Pañswowego w Nowym Targu,
sygn. A-147.
Ma³o ró¿ni¹ siê od siebie sk³adem chemicznym wody ze zdroju Józefiny - znanego od niepamiêtnych czasów i ze zdroju Stefana , odkrytego w roku
1882 , po osuniêciu siê góry obok Ÿród³a. „Stefan” ma 6,3 grama sk³adników
mineralnych w 1 litrze wody, a „Józefina” oko³o 9 gramów. Obie te szczawy
cechuje przewaga jonów wapnia nad jonami magnezu i doœæ znaczne zawartoœci
bromu. Obie s¹ hipotoniczne, to znaczy ,¿e ich ciœnienie osmotyczne jest ni¿sze
od ciœnienia osmotycznego osocza krwi cz³owieka.
* 105 *
Zdrój „Wanda” odkryty w roku 1866, jako Ÿród³o macierzyste bij¹cych
niegdyœ nieco poni¿ej zdrojów „Anieli” i „Heleny” - to szczawa silnie alkaliczna,
lekko alkaliczno- ziemna o ma³ej iloœci jonu magnezowego. Sk³adników sta³ych
zawiera 8,7 g w 1 litrze wody i jest równie¿ wod¹ hipotoniczn¹.
Wody „Jana” i „Szymona” zawieraj¹ najmniej czêœci sta³ych ze wszystkich zdrojów szczawnickich (2,3 i 1, 9 g w 1 litrze wody). Obie s¹ wodami
hipotonicznymi.
Wydajnoœæ Ÿróde³ szczwawnickich nie by³a dotychczas dok³adnie badana. O Ÿródle „Jana” wiadomo, i¿ po odkryciu i ujêciu w roku 1889 dawa³o
2125 litrów wody na godzinê.
Terapeutyczne znaczenie wód mineralnych Szczawnicy polega³o na
stosowaniu ich do :
- kuracji pitnej - krenoterapii,
- p³ukania nosa i gard³a,
- inhalacji solankowych,
- inhalacji Bullinga,
- inhalacji ultradŸwiêkowych,
- k¹pieli mineralnych,
- k¹pieli kwasowêglowych - CO2
- k¹pieli igliwiowych,
Najczêœciej stosowanymi wodami mineralnymi Szczawnicy s¹ wody ze
Ÿróde³ Józefiny, Stefana, Magdaleny i Wandy. Te szczawy alkaliczno - s³one
zobojêtniaj¹ kwasy, rozrzedzaj¹ œluz, podnosz¹ zasadowoœæ krwi, dzia³aj¹
moczopêdnie , posiadaj¹ te¿ w³aœciwoœci przeciwzapalne i odczulaj¹ce, zw³aszcza
w schorzeniach œluzówek dróg oddechowych, przewodu pokarmowego i dróg
moczowych. Zobojêtniaj¹ kwasotê ¿o³¹dka, wzmagaj¹ aktywnoœæ amylazy œliny
i soku trzustkowego.
Po kuracji pitnej najwiêksze zastosowanie znalaz³y szczawnickie wody
lecznicze w aerosoloterapii, czyli leczeniu inhalacyjnym.
Inhalacje, jako metoda lecznicza, znane by³y i stosowane od
niepamiêtnych czasów. Ju¿ Hipokrates zaleca³ wziewanie z naczynia przykrytego przedziurawion¹ przykryw¹ przez któr¹ przechodzi³a rurka trzcinowa.
Wydzielaj¹cy siê przez ni¹ z naczynia wonny dym spalanych zió³ leczniczych
i ¿ywic balsamicznych , albo parê zalanych wrz¹c¹ wod¹ aromatycznych zió³
leczniczych, wdychali chorzy , trzymaj¹c w ustach koniec rurki.
Galen radzi³ chorym na suchoty , odpluwaj¹cym du¿o flegmy, udawaæ
siê w s¹siedztwo wulkanów i tam wdychaæ suche wyziewy siarczane z kraterów. Pliniusz Starszy zaleca³ chorym na p³uca wdychaæ powietrze balsamiczne
lasów. W drugiej po³owie XVIII stulecia rozpowszechniony by³ zalecany przez
angielskiego lekarza Reada sposób leczenia suchot p³ucnych powietrzem stajenno- oborowym. Chorzy na suchoty spêdzali dni i noce w stajniach i oborach ,
gdzie przesycone wyziewami zwierz¹t i ich wydalin powietrze mia³o pomyœlnie
wp³ywaæ na przebieg cierpienia p³ucnego.
Wziewania wilgotne w zdrojowiskach na szersz¹ skalê zaczynaj¹ siê
rozwijaæ dopiero w koñcu I po³owy ubieg³ego stulecia .W zdrojowiskach solankowych za pierwsze wziewanie s³u¿y³y tê¿nie, budowane w pobli¿u Ÿróde³
w celu warzenia soli.
* 106 *
Istniej¹ce w Szczawnicy do po³owy lat 1980 urz¹dzenia inhalacyjne
powsta³y w roku 1937 i nale¿a³y w okresie miêdzywojennym do najbardziej
nowoczesnych w Polsce.
Leczenie inhalacjami polega³o na wprowadzeniu do dróg oddechowych pacjenta œrodków leczniczych w postaci drobnokroplistej mg³y. Wielkoœæ
cz¹steczek zawiesiny waha³a siê w granicach od 2 do 6 mikronów. Wprowadzone w ten sposób wody mineralne, olejki i inne leki dzia³a³y miejscowo i
ogólnie. Powszechnie stosowane inhalacje szczawnickimi wodami mineralnymi
s¹ k¹piel¹ wewnêtrzn¹ dróg oddechowych i dziêki w³aœciwoœciom szczaw alkalicznych dzia³aj¹ przeciw zapalnie, odczulaj¹co i rozpuszczaj¹ œluz. Zawartoœæ
w nich dwutlenku wêgla wywiera miejscowe dzia³anie znieczulaj¹ce na b³ony
œluzowe i pobudzaj¹ce na oœrodek oddechowy.
Ostatnie badania fizykochemiczne i farmamodynamiczne wód mineralnych stosowanych w leczeniu chorób alergicznych, przeprowadzone w Instytucie Balneologicznym, wykaza³y dobitnie ich dzia³anie przeciw histaminowe
czyli odczulaj¹ce, co dla Uzdrowiska w Szczawnicy jako przysz³ego Krajowego
Centrum leczenia chorób alergicznych ma zasadnicze znaczenie.
Szczawnickie zdroje w latach 60. i 70. ubieg³ego stulecia by³y przedmiotem specjalnej troski Zarz¹du Uzdrowiska. Zrekonstruowano ujêcia wszystkich czynnych Ÿróde³ mineralnych, wykonuj¹c jednoczeœnie g³êboki odwiert
badawczy w Parku Dolnym. Przeprowadzono modernizacjê produkcji wody
sto³owej „Szczawniczanka”, co umo¿liwi³o zwiêkszenie produkcji ze 140.000
tys. sztuk butelek w roku 1961 do 3.500.000 sztuk w roku 1980 r.
Stare urz¹dzenia rozlewnicze, po ich odnowieniu, wystawiono w pijalni
„Józefina”, jako eksponaty muzealne pierwszego w kraju Muzeum Uzdrowiskowego. Szczawnica nazywana „per³¹ polskich wód” dziêki nowoczesnym
inwestycjom balneoterapeutycznym i sportowym - jak wybudowanie kolejki na
Palenicê - ³¹cznie z Kroœcienkiem, Prze³omem Dunajca, Zamkiem w Niedzicy
i Zalewem Czorsztyñskim - sta³a siê najbardziej atrakcyjnym uzdrowiskiem
w Polsce.
* 107 *
NOVIFORIANA
Barbara S³uszkiewicz
XVIII - wieczny inwentarz koœcio³a parafialnego
pod wezwaniem œw. Katarzyny i kaplicy pod
wezwaniem œw. Anny w Nowym Targu
Do cennych Ÿróde³ historycznych zwi¹zanych z histori¹ koœcio³a
œw.Katarzyny w Nowym Targu nale¿¹ nielicznie zachowane inwentarze
koœcielne spisywane przez lustrato-rów przy okazji odbywanych wizytacji w
parafii nowotarskiej.W zbiorach archiwum parafii pod wezwaniem Najœwiêtszego
Serca Pana Jezusa w Nowym Targu zachowa³ siê inwentarz koœcio³a i plebani
œw.Katarzyny z 1761 r. W nim równie¿ zosta³ zawarty opis inwentarzy koœcio³ów
filialnych: w Klikuszowej, Szaflarach i Waksmundzie.
Odczytany i opisany przez autorkê poni¿ej inwentarz rzeczy kosztownych pochodzi z roku 1785 i zosta³ spisany w dniu 15 listopada, w okresie
gdy proboszczem nowotarskim by³ ks. Józef Kazimierz Sawicki ( 1761-1789
), kanonik kapitu³y inflanckiej. By³ on pierwszym proboszczem nowotarskim
w takiej godnoœci 1. Lustracja po³¹czona z inwentaryzacj¹ wyposa¿enia
koœcielnego mia³a miejsce w rok póŸniej od pamiêtnego po¿aru miasta, do jakiego dosz³o w nocy 13 czerwca 1784 r. Wówczas to „... w ci¹gu dwóch godzin
sp³onê³o 368 budynków z koœcio³em i dworem kameralnym,przy czym zginê³o
3 ludzi i kilkaset sztuk byd³a, a 2.500 dusz pozosta³o bez dachu nad g³ow¹ ...”2.
Spali³a siê wówczas plebania. Jak wynika z omawianego ni¿ej inwentarza po¿ar
nie dotkn¹³ jednak bezpoœrednio wnêtrz koœcielnych, o czym œwiadczy licznie
i bogato zachowany sprzêt liturgiczny, w tym szaty i naczynia.
Poni¿szy dokument zosta³ spisany w j.³aciñskim na papierze czerpanym
jako plik luŸnych dwustronnie zapisanych kart o wymiarach 24 cm x 38 cm.
Przechowywany jest w zbiorach akt ck.Starostwa Powiatowego w Nowym Targu
(sygnatura ST NT23\33a-c,AP Kr) Ogó³em zawiera 175 pozycji. Inwentarz zosta³
podzielony na kilka grup,zawieraj¹cych spis rzeczy kosztownych jak: naczyñ i
rzeczy kultu religijnego, odzie¿y, szat liturgicznych i o³tarzy.W tym przedmioty
kultu religijnego z metali szlachetnych, jak ze z³ota i srebra3, opisano w poz.1-34,
kolejne
poz. 1-40 odnosz¹ siê do ornatów, dalej poz. 41-44 do kap liturgicznych,
1
Kumor B.,Koœció³ i ¿ycie religijne, Oœwiata, [W:] Dzieje miasta Nowego Targu, pod red. Mieczys³awa
Adamczyka, Nowy Targ 1991 r., s.128
2
Baranowie T.i K., Wyrostek L., Z przesz³oœci miasta Nowego Targu, Nowy Targ,1948 r., s.56; por.
Adamczyk M., Oœwiata i kultura (1770-1867),[W:] Op.cit. Dzieje miasta Nowego Targu,s.199
3
Podstawow¹ miar¹ w oznaczeniu polskich wyrobów ze srebra w omawianym inwentarzu by³a
1 grzywna = marka wiedeñska = 280,6 g = 16 ³utów. Stop próby oznaczonej liczb¹ np. „11”
jedenasto³utowej zawiera³ 687,5\1000 czystego srebra czyli 11\16 czystego kruszcu tj.11³utów
srebra i 5 ³utów domieszki, dwunasto³utowy „12” zawiera³ 12\16 czystego kruszcu ,co stanowi³o
750\1000 czystego kruszcu. Stop próby „13” zawiera³ 812,5\1000 czystego srebra; na terenie
* 108 *
i na koñcu poz.45 - 141do sprzêtów liturgicznych i koœcielnych .Nale¿y dodaæ
i¿ pozycje 110-141 dotycz¹ opisu wyposa¿enia kaplicy pod wezwaniem œw.
Anny w Nowym Targu. Ostatnia 141 pozycja zosta³a wpisana j. niemieckim, jak
równie¿ i adnotacje lustratora w rubryce „uwagi” potwierdzone m.in. w 1790 i
1804 r.
*
*
*
Inwentarz naczyñ liturgicznych, sprzêtów i rzeczy kultu religijnego
Koœcio³a parafialnego pod wezwaniem œw. Katarzyny Dziewicy
Mêczennicy w Nowym Targu. Diecezja Tarnowska, cyrku³ s¹decki.
15.XI.1785 r.
Nr pozycji Uwagi
Opis Wykaz Wartoœæ 1.Monstrancja srebrna, z promieniami, po bokach 2 anio³ów, krzy¿ z postaci¹
ukrzy¿owanego Zbawiciela, naprawione, poz³acane, próba 10,10 marek,
14 uncji, - taksa 139.12 fl.
2.Puszka do przechowywania Najœwiêtszego Sakramentu poz³acana, z postaci¹
ukrzy¿owanego Chrystusa Zbawiciela, próba 10, 2 marki, 5 uncji-taksa 29.36
fl.
3.Kielich mszalny ozdobiony srebrem, poni¿ej w górnej czêœci kielicha 3
anio³owie cherubini, czêœciowo niekompletne, poz³acane, z paten¹ na Hostiê
œw., próba 12, 3 marki, 7 uncji, - taksa 55.36 fl.
4.Kielich mszalny drugi posrebrzany z tac¹, wewn¹trz i na zewn¹trz przyozdobiony z³otem, z odciœniêtymi 3 cherubinami, próba 12, 3 marki 2, 15
uncji- taksa 47,36 fl
5.Kielich mszalny trzeci posrebrzany z paten¹ ca³kowicie poz³acan¹, próba 11,
1 marka,15 uncji - taksa 24.48 fl, patena poz³acana, próba 5,7 uncji, -taksa
2.55 fl
6.Kielich mszalny czwarty posrebrzany z paten¹, ca³kowicie od wewn¹trz i na
zewn¹trz poz³acany, próba 13, 1 marka, 12 uncji, -taksa - 29.24 fl, patena,
próba 8, 7 uncji, - taksa 4.51 fl
7.Kielich mszalny pi¹ty ca³kowicie posrebrzany, w ca³oœci poz³acany od dawien
dawna, nêdzny, próba 14,1 marka, 8 uncji, - taksa 22.36 fl,patena, próba 5,
9 uncji, - taksa 3.45 fl.
8.Naczyñko ma³e srebrne do przechowywania Najœwiêtszego Sakramentu,s³u¿¹ce
do pos³ugi chorych, od wewn¹trz poz³acane, próba 12, 5 1\2 uncji, - taksa
5.37 1\2 fl.
9.Relikwiarz srebrny z figur¹ œw. Jana Kantego, przyozdobiony jedwabn¹ szat¹
w kwiaty, w koronie na g³owie, z 2 ber³ami srebrnymi, próba 9, 3 marki, 10
uncji - taksa 39.37 1\2 fl
zaboru austriackiego stosowano w produkcji wyrobów srebrnych trzynasto³utowego srebra. Natomiast jednostk¹ masy tych wyrobów ze szlachetnych metali by³a uncja = w przybli¿. 28.3495 g;
por. Gradowski Micha³, Dawne z³otnictwo, technika i terminologia ,Warszawa 1984 , s.19; tak¿e
Gradowski Micha³, Znaki probiercze na zabytkowych srebrach w Polsce, Warszawa 1988, s. 6
i nast.
* 109 *
9 1\4.Monstrancja miedziana z³otem ozdobiona - taksa 30.37 1\2 fl
9 1\2.Naczyñko srebrne do olejów œwiêtych, z ³y¿eczk¹ tak¿e srebrn¹,- taksa
10,37 1\2 fl
10.Krzy¿ rêcznie wykonany z postaci¹ przybitego Zbawiciela, srebrny, ozdobiony 4 postaciami Ewangelistów,odzianych w szaty, przywieszone korale
czerwone, próba 10, 2 marki, 4 uncje - taksa 28,37 1\2 fl
11.Krzy¿ drugi z postaci¹ ukrzy¿owanego Chrystusa, poz³acany, próba 8,1marka,
8 uncji, - taksa 16.54 fl
12.Krzy¿ ma³y srebrny, z postaci¹ ukrzy¿owanego Chrystusa, z 5 koralami
czerwonymi pojedynczymi, poz³acany, próba 14, 14 uncji,- taksa 16,60 fl,
piêæ korali - taksa 3.45 fl.
13.Œwieczniki dwa srebrne, próba 13, 7 marek,4 uncje, -taksa 121.48 fl
14.Lichtarze srebrne 3 z ³añcuszkami, równie¿ srebrne, próba 11,4 marki,
6 uncji - taksa 63,48 fl
15.Lichtarz drugi, ma³y, tego samego rodzaju (prz.w³. srebrny), doskonalszy,
próba 11,2 marki, 2 uncje - taksa 30.36 fl
16.Lichtarz, najmniejszy srebrny z ³añcuszkiem, próba 11, 1 marka, 14 uncji, taksa 27.36 fl
17.Ampu³ki dwie, srebrne, wspaniale ozdobione, b³yszcz¹ce od œrodka z³otem,
z tackami czterema, równie¿ srebrne, próba 10, 2 marki, 9 uncji - taksa
32.48 fl
18.Trybularz ca³kowicie srebrny z trzema ³añcuchami, naczynie w kszta³cie
³ódki do przechowywania kadzid³a, z ³y¿eczk¹ równie¿ srebrn¹, próba 8, 4
marki, 12 uncji, - taksa 49.24 fl
19.Korona srebrna, od zewn¹trz poz³acana, próba 10, 6 uncji, - taksa 4.48 fl
20.Suknia œw. Katarzyny Dziewicy i Mêczennicy, srebrna, w wielkim o³tarzu,
z jedenastoma szlachetnymi kamieniami czeskimi przyozdobiona, próba 6,
18 marek,8 uncji, - taksa 148.48 fl
21.Tam¿e wizerunek miecza, srebrny, próba 6, 11 uncji, - taksa 5.30 fl
22.Tam¿e, wizerunek ko³a mêczeñskiego, srebrne, próba 9, 1 marka, 14 uncji,
- taksa 14.15 fl
23.Rêkojeœæ miecza tak¿e pokryta srebrem, ca³kowicie poz³acana, próba 9, 6
uncji, - taksa 4.30 fl
24.W tym samym miejscu wizerunek ga³¹zki palmy, srebrna, i poz³acana,próba
9, 9 uncji, - taksa 6.45 fl
25.Okrycie - zas³ona monstrancji, bardzo ma³a, srebrna, próba 6, 3\4 uncji, taksa 6.50 fl
26.Dwie korony srebrne i trzecia w czêœci, równoczeœnie poz³acane, szeœæ szlachetnych kamieni czeskich przylegaj¹cych, próba 6, 1 marka, -taksa 22,50 fl
27.Wota srebrne, umieszczone na o³tarzu, przy wizerunku w kwadracie obrazu
Matki Czêstochowskiej, w tym krucyfiks Chrystusa Pana, próba 16,3 uncje,
- taksa 2.48 fl
28.Obraz œw. Jana Kantego, z dwóch stron dublowany, równoczeœnie czêœæ
poz³acana, z zawieszeniem srebrnym, próba 10, 12 1\2 uncji, - taksa 10.48
fl,
29.Dwa wota w kwadracie srebrne, tego powy¿ej obrazu œw. Jana Kantego,
próba 10, 9 3\4 uncji - taksa 2.36 fl
* 110 *
30.W o³tarzu Œwiêtego Przemienienia Pañskiego wota srebrne, rozmaitej formy,
w kszta³cie serca, próba 7, 3\4 uncji, - taksa 2.28 fl
31.Szata srebrna wizerunku œw.Aposto³a Judy, próba 6, 11 1\2 uncji,- taksa
5.45 fl
32.Szata wizerunku (obrazu ) Najœwiêtszej Panny Marii, œw. Rozalii, srebrne,
z dwoma koronami, ozdobione z³otem, kamienie szlachetne czeskie, z³ocona,
próba 8, 12 marek, 2 uncje,-taksa 115.42 fl
33.Flaszeczka ) ma³a, srebrna, równoczeœnie poz³aca na, próba 9,1 marka, 1\2
uncji, - taksa 12.22 1\2 fl
34.Trzy wota srebrne, w kwadracie przy figurze œw. Katarzyny dwa, trzeci przy
œw. Janie Kantym, tak¿e wota w ma³ym o³tarzu, równoczeœnie odwa¿one,
próba 7, 1 marka, - taksa 8.48 fl
Ornaty
1.Ornat bia³y w z³ociste kwiaty, podarty, w tym tak¿e dooko³a pas z³ocisty, ze
wszystkimi rekwizytami, - taksa 12 .48 fl
2.Ornat bia³y z jedwabiu pospolitego, z galonkiem z materia³u Tercinet szychowym ze wszystkimi rekwizytami, - taksa 8.48 fl
3.Ornat bia³y z materia³u Tercinet w z³ociste kwiaty przyozdobione z rekwizytami, - taksa 15.48 fl
4.Ornat bia³y ze z³ocistej materii z kolumn¹ z jedwabiu koloru czerwonego,
dooko³a pas z rekwizytami, - taksa 12.48 fl
5.Ornat bia³y podobnie z jedwabiu w kwiaty z³ociste z kolumn¹ i pasem ze
wszystkimi rekwizytami, - taksa 12.48 fl
6.Ornat z adamaszkowego materia³u ze z³ocistymi i srebrnymi kwiatami, pasem bia³ym obszytym srebrn¹ lamówk¹, ze wszystkimi rekwizytami, - taksa
20.48 fl
7.Ornat bia³y, pospolity Tercinet, ze z³otymi kwiatami wyszywanymi z jedwabiu
ró¿norodnego koloru z manipularzem i stu³¹ - taksa 10.48 fl
8.Ornat bia³y, pospolity Tercinet, w kwiaty wyszywane jedwabiem, ze wszystkimi rekwizytami, - taksa 4.48 fl
9.Ornat bia³y pospolity, nêdzny, frêdzlami ujednolicony, z rekwizytami, - taksa
1.48 fl
10.Ornat bia³y, z dwóch stron podarty, z koronkami ujednoliconymi - taksa 1.30
fl
11.Ornat bia³y z adamaszkowego materia³u, ze srebrnymi koronkami, ze wszystkimi rekwizytami, - taksa 4.30 fl
12.Ornat bia³y z dwóch stron z galonkiem szychowym, z lamówk¹, z rekwizytami, - taksa 2.30 fl
13.Ornat bia³y, bardzo ma³y, z tureckiego materia³u, w kwiaty jedwabne przyozdobiony, z galonkiem z jedwabiu, koronkami uproszczonymi, ze stu³¹,
- taksa 2.20 fl
14.Ornat bia³y at³asowy, z kwiatami przyozdobionymi, koronkami uproszczonymi, bez rekwizytów, - taksa 2.30 fl
15.Ornat bia³y at³asowy, podarty, z wyrabianym galonkiem z materia³u Parter,
z koronkami uproszczonymi, bez rekwizytów, - taksa 2.30 fl
16.Ornat czerwony z dwóch stron tasiemka (lamówka prz.w³.) w kwiaty, koronki
* 111 *