Celebracja-Czuwanie przy Grobie Panskim

CELEBRACJA:
„DZIĘKCZYNIENIE ZA SAKRAMENT CHRZTU”
Liturgia Wigilii Paschalnej jest jedną z najbardziej uroczystych celebracji w całym roku
liturgicznym. WaŜną jej częścią jest odnowa przyrzeczeń chrzcielnych. W Roku Wiary trzeba ten krótki
obrzęd jeszcze lepiej przygotować zarówno od strony duchowej, jak i celebracyjnej. W tym dniu
jesteśmy na szczycie wszystkich wydarzeń, jakie dokonują się w roku liturgicznym. Jesteśmy więc
równieŜ na szczycie naszego przeŜywania Roku Wiary. Tutaj spełniamy akty wiary, które są syntezą
wszystkich innych i z których wszystkie inne czerpią moc.
Czuwanie przy Grobie Pańskim
W duchu wiary przeŜywamy Święte Triduum Paschalne. Wiara wskazuje nam, co dzieje się pod
osłoną znaków i co mamy czynić w kolejnych godzinach czuwania i odpoczynku.
W Roku Wiary pragniemy jeszcze wyraźniej uświadomić sobie, Ŝe sama wiara ma swoje
najgłębsze korzenie w wydarzeniach paschalnych. Święty Paweł Apostoł mówi: „Jeśli Chrystus nie
zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próŜna jest takŜe wasza wiara” (1 Kor 15,14).
Zwycięstwo Chrystusa nadaje naszej wierze właściwą głębię i moc. Dlatego wskazane jest, aby
w godzinach czuwania przy Grobie Pańskim, które ma równieŜ charakter przygotowania do
wieczornej i nocnej celebracji Wigilii Paschalnej, przeŜyć modlitwę indywidualną lub wspólnotową,
której szczególnym tematem będzie refleksja nad znaczeniem odnowy przyrzeczeń chrzcielnych,
a szczególnie uroczystego wyznania wiary. Modlitwa ta będzie równieŜ obudzeniem potrzeby
wyraŜenia wdzięczności Bogu za dar sakramentu chrztu.
Pełna propozycja takiego czuwania przy grobie Pańskim będzie zamieszczona na stronie
internetowej. PoniŜej podane są wybrane teksty i modlitwy.
Teksty biblijne i modlitwy
Z listu św. Pawła Apostoła do Galatów (4,4-7): „Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna
swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu,
abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, Ŝe jesteście synami, Bóg wysłał do serc
naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze! A zatem nie jesteś juŜ niewolnikiem, lecz
synem. JeŜeli zaś synem, to i dziedzicem z woli BoŜej”.
Modlitwa w ciszy.
Bądź uwielbiony, nasz najlepszy Ojcze, gdyŜ przez śmierć i zmartwychwstanie Twego Syna,
obdarzyłeś nas udziałem w swoim boskim Ŝyciu. Jesteśmy Twoimi dziećmi. Spraw, aby przeŜycie
wydarzeń paschalnych odnowiło w nas postawę dziecięcego zaufania wobec Ciebie i umiejętności
pełnienia Twojej woli aŜ do końca. Prosimy o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Z Pieśni nad Pieśniami: „Szukałam umiłowanego mej duszy, szukałam go, lecz nie znalazłam.
Wstanę, po mieście chodzić będę, wśród ulic i placów, szukać będę ukochanego mej duszy. Szukałam
go, lecz nie znalazłam. Spotkali mnie straŜnicy, którzy obchodzą miasto. Czyście widzieli miłego duszy
mej? Zaledwie ich minęłam, znalazłam umiłowanego mej duszy, pochwyciłam go i nie puszczę” (PnP
3,1-4).
Modlitwa w ciszy.
Panie Jezu, nasz umiłowany Zbawicielu, złoŜyliśmy na ołtarzu, na którym uobecniana jest Twoja
Najświętsza Ofiara, pocałunek miłości. Jest on znakiem naszego pragnienia coraz doskonalszego
zjednoczenia z Tobą w tajemnicy Twojej śmierci, zstąpienia do otchłani i zmartwychwstania. Napełnij
nas swoim Duchem, abyśmy zawsze byli z Tobą. Który Ŝyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Z Apokalipsy św. Jana Apostoła (8,2-5): „I ujrzałem siedmiu aniołów, którzy stoją przed Bogiem,
a dano im siedem trąb. I przyszedł inny anioł, i stanął przy ołtarzu, mając złote naczynie na Ŝar, i dano
mu wiele kadzideł, aby dał je w ofierze jako modlitwy wszystkich świętych, na złoty ołtarz, który jest
przed tronem. I wzniósł się dym kadzideł, jako modlitwy świętych, z ręki anioła przed Bogiem. Anioł
zaś wziął naczynie na Ŝar, napełnił je ogniem z ołtarza i zrzucił na ziemię”.
Modlitwa w ciszy.
Duchu Święty, Duchu Ogniu, który przemieniasz w siebie wszystko, co jest poddane Twojemu
działaniu. Zapalaj nas tym świętym płomieniem miłości, abyśmy wraz z Jezusem Chrystusem, naszym
Panem i Zbawicielem, szli drogą krzyŜową i oddali Ŝycie za braci. Jemu cześć i chwała na wieki
wieków. Amen.
Pytania o wiarę
Czas męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, to szczególny czas poznawania Boga, a przez to
równieŜ czas pełniejszego wchodzenia w Ŝycie BoŜe. Pan Jezus określił je bowiem jako dogłębne
poznanie nieskończonej miłości i potęgi Ojca, która została objawiona w Jezusie Chrystusie i wylana na
nas przez Ducha Świętego. Przygotowując się do odnowy przyrzeczeń chrzcielnych stawiamy sobie
pomocnicze pytania. Są one podobne do pytań z liturgii Wigilii Paschalnej, z odnowy przyrzeczeń
chrzcielnych, ale zostały inaczej sformułowane. Dotyczą naszej osobistej relacji z Osobami BoŜymi.
Warto zatrzymać się przy kaŜdym z nich.
Czy wierzysz, Ŝe Duch Święty uczynił cię swoją świątynią i zamieszkał w tobie?
Chwila ciszy.
Czy wierzysz, Ŝe Jezus Chrystus zawarł z tobą wieczyste przymierze i stał się Oblubieńcem twej
duszy?
Chwila ciszy.
Czy wierzysz, Ŝe Ojciec Niebieski uczynił cię swoim dzieckiem i dziedzicem nieba?
Chwila ciszy.
Modlitwa
Modlitwa swoimi słowami lub inna forma modlitwy, np. dziesiątek róŜańca, koronka do Miłosierdzia
BoŜego, litania do wybranych świętych.