Temat: Rodzaje zakłóceń w pracy instalacji elektrycznej. 1
Transkrypt
Temat: Rodzaje zakłóceń w pracy instalacji elektrycznej. 1
Temat: Rodzaje zakłóceń w pracy instalacji elektrycznej. 1. Zakłócenie w systemie elektroenergetycznym (instalacji elektroenergetycznej) to taki stan, który uniemożliwia normalną pracę systemu (instalacji). Zarówno w systemach elektroenergetycznych (instalacjach elektroenergetycznych), jak również w elementach tego systemu (instalacji) występują zakłócenia o różnym stopniu złożoności i zagrożenia. Zakłócenia możemy podzielić na: zaburzenia – uniemożliwiają pracę systemu (instalacji) lub jego elementów zagrożenia – praca systemu elektroenergetycznego (instalacji elektroenergetycznej) bądź jego elementów jest dopuszczalna przez pewien czas, a przyczyna powodująca zagrożenie powinna być usunięta w ciągu tego czasu Do najczęściej zdarzających się zaburzeń należą zwarcia. Zwarciem nazywa się połączenie – bezpośrednie lub przez impedancję o pomijalnie małej wartości – dwóch lub więcej punktów obwodu elektrycznego, które w normalnych warunkach pracy mają różne potencjały (napięcia). Zwarcia powstają najczęściej w wyniku uszkodzenia izolacji doziemnej lub izolacji pomiędzy różnymi fazami (biegunami) urządzeń. Nierzadką przyczyną zwarć w instalacjach są błędne połączenia powstałe po wykonanych naprawach instalacji i urządzeń. W przypadkach zwarć dwu- i trójfazowych – niezależnie od układu sieci – płyną zawsze prądy o bardzo znacznych wartościach, najczęściej wielokrotnie większe od prądów roboczych, zagrażające zniszczeniem urządzeń i przewodów w wyniku ich oddziaływania cieplnego i dynamicznego. W sieciach i instalacjach o układzie TN zwarcie jednofazowe powoduje również przepływ prądu o znacznej wartości, porównywalnej z prądami zwarć trójfazowych. W sieciach i instalacjach o układzie TT podczas zwarcia jednofazowego prądy osiągają jedynie umiarkowane wartości zbliżone do prądów znamionowych urządzeń, a nawet i mniejsze, gdyż płyną przez uziemienia oraz ziemię. W sieciach izolowanych IT prądy jednofazowych doziemień są bardzo małe, rzędu miliamperów. Zwarcia jednofazowe – niezależnie od układu sieci i wartości prądów – bardzo zmieniają na niekorzyść warunki bezpieczeństwa pod względem porażeniowym, przez co staje się konieczne stosowanie specjalnych urządzeń ochronnych powodujących szybkie wyłączenie zasilania, ograniczenie napięć dotykowych do wartości dopuszczalnych w danych warunkach albo (w sieciach IT) sygnalizację. Prądy zwarć trójfazowych oraz jednofazowych z przewodem ochronnym lub ochronnoneutralnym w instalacjach jednofazowych warunkują dobór aparatów elektrycznych oraz przewodów, głównie ze względu na wymagane zdolności łączeniowe, czasy działania wyzwalaczy i przekaźników łączników oraz odporności na cieplne i dynamiczne oddziaływania prądów zwarciowych. Prąd zwarciowy jednofazowy z udziałem ziemi (z przewodem PE, PEN lub dowolnym uziemionym elementem urządzeń) w dużym stopniu decydują o stanie zagrożenia porażeniowego oraz warunkują działanie większości urządzeń ochrony przeciwporażeniowej. Przepięcia. Do najczęstszych zagrożeń występujących w sieciach elektroenergetycznych (instalacjach elektroenergetycznych) są przepięcia. Przepięcia w sieciach elektroenergetycznych niskiego napięcia i instalacjach mogą być powodowane: czynnościami łączeniowymi (przepięcia wewnętrzne) wyładowaniami atmosferycznymi (przepięcia zewnętrzne) elektrycznością statyczną Szczytowe wartości przepięć mogą osiągnąć wartości wielokrotnie większe niż wytrzymałość elektryczna izolacji urządzeń. Może to być przyczyną ich uszkodzenia lub zniszczenia i stanowić zagrożenie dla ludzi. Konieczne jest stosowanie właściwych urządzeń ochronnych. Przepięcia określane jako wewnętrzne (łączeniowe) mogą występować zarówno w sieciach uszkodzonych, jak i nie uszkodzonych. Mogą one być powodowane: brakiem lub dużą bezwładnością urządzeń regulacyjnych nie nadążających za szybkimi zmianami obciążenia wyłączaniem zwarć przez bezpieczniki załączaniem oraz wyłączaniem niektórych odbiorników (baterii kondensatorów, nieobciążonych transformatorów i silników) przez łączniki charakteryzujące się skłonnością do ucinania prądów przed naturalnym przejściem prądu przez zero, np. przez łączniki próżniowe Przepięcia łączeniowe mogą osiągać wartości kilkakrotnie większe niż amplitudy napięć znamionowych. Przepięcia te mają zazwyczaj charakter oscylacyjny o częstotliwości począwszy od przemysłowej od kilku kiloherców, zależnie od parametrów zasilających oraz załączanych i wyłączanych urządzeń. Przepięcia zewnętrzne są powodowane wyładowaniami atmosferycznymi. Wyładowania atmosferyczne występujące pomiędzy chmurami oraz między chmurą a ziemią charakteryzują się: dużymi wartościami prądów szczytowych, do 100 kA i więcej dużymi stromościami narastania prądów, do 100 kA / s krótkimi czasami trwania wyładowań Przepięcia w napowietrznych liniach elektroenergetycznych niskiego napięcia powodowane zarówno wyładowaniami bezpośrednimi w linie, jak również indukowane przy wyładowaniach atmosferycznych pobliskich mogą osiągać bardzo duże wartości, rzędu setek kilowoltów i w każdym przypadku przy braku właściwej ochrony są przyczyną uszkodzenia izolacji. Wyładowania atmosferyczne bliskie i bezpośrednie w zwody piorunochronnych instalacji budynku mogą powodować w pętlach obwodów odbiorczych instalacji wyidukowanie się przepięć o znacznych wartościach, zdolnych do uszkodzenia urządzeń, w szczególności sprzętu elektronicznego, RTV oraz komputerowego. Przepięcia powodowane elektrycznością statyczną powstają w wyniku zetknięcia, a następnie wzajemnego ruchu przedmiotów wykonanych z materiałów nieprzewodzących. Gromadzący się ładunek elektryczny może wywołać na pojemnościach układów pojawienie się napięć do kilkudziesięciu kilowoltów i przy zbliżeniu do elementów przewodzących – wyładowanie iskrowe. Jest to zjawisko denerwujące i dokuczliwe dla ludzi, np. podczas chodzenia w obuwiu nieprzewodzącym po izolacyjnych podłogach (wykładzinach, dywanach). W warunkach przemysłowych przy ruchu przekładni pasowych, przewijaniu materiałów, transporcie cieczy materiałów sypkich, polerowaniu powierzchni itp. gromadzący się ładunek ma energię nawet kilkudziesięciu milidżuli. Wyładowanie iskrowe może być przyczyną wybuchu par benzyny i rozpuszczalników, pyłów pochodzenia organicznego (mąka, cukier).