Moja mała Ojczyzna MIEJSCE Ojczyzna

Moja mała Ojczyzna
Jest takie miejsce
na całym świecie, to taki
punkcik najbliższy
memu sercu.
Dla innych
to miejsce jest bez
znaczenia, lecz dla
mnie to dom,
moje życie,
rodzice,
szkoła.
To miejsce dla mnie
rzecz święta,
dzięki niemu
mam przyjaciół.
I gdy tak siedzę i jest
mi smutno, pomyślę o
tych wszystkich
spędzonych tutaj
chwilach,
smutek mija i powraca
radość.
Aleksandra Olejnik, lat 14, klasa II
Gimnazjum Publiczne im. gen. Stanisława Maczka
57-540 Lądek Zdrój ul. Zamenhofa 2
MIEJSCE
Pierwszy raz to zobaczyłam
Lecz czułam jakbym tu była od zawsze
Tak jakbym się tu urodziła, wychowała
Po prostu żyła tutaj.
Te drzewa, to te góry, ci ludzie
To wszystko jest bliskie memu sercu choć tak dalekie od ciała
To jest moje Miejsce
Moja mała Ojczyzna
Anna Krzonkalla, lat 14, klasa II
Gimnazjum Publiczne im. gen. Stanisława Maczka
5 7-540 Lądek Zdrój ul. Zamenhofa 2
Ojczyzna
To nie jest tylko miejsce
To nie jest też rodzina
To również nie wspomnienia
I także nie uczucia
Jednak to wszystko razem
Daje poczucie bezpieczeństwa
Uczucie bliskości
To wszystko wspólnie
Tworzy Ojczyznę
Tę własną
Nie powszechną
Anna Krzonkalla, lat 14, kl.II
Gimnazjum Publiczne im. gen. Stanisława Maczka
w Lądku Zdroju
Moje uzdrowisko
Mieszkam w małej miejscowości- Lądku Zdroju,
gdzie jest wielu gości.
Przyjeżdżają tu turyści i kuracjusze
jest ich mnóstwo, przyznać muszę.
Większość mieszka w uzdrowiskach,
mniejszość przebywa w schroniskach
W sanatoriach mają kuracje i zabiegi,
jeśli chcą uprawiają sport, czyli biegi.
Uzdrowisko proponuje też inne atrakcje,
Najlepiej przebywać na ferie lub wakacje.
Latem-odkryty basen i różne festiwale,
Zimą- na nartach jeździ się wspaniale.
Zawsze, także i o innej porze roku,
miasto ma wiele wspaniałego uroku.
Anna Krzonkalla, lat 14, klasa II
Gimnazjum Publiczne im. Gen. Stanisława Maczka
w Lądku Zdroju, ul. Zamenhofa 2
Z nieba spoglądam w dół ……
Wędruję wśród drzew w białych czapach. A wokół góry srebrzyste pokryte blaskiem Z nieba
spoglądam na dół l widzę domki z kart
Jakże małe wśród potęgi gór
Lecz jeden piękny równa się
Ich mocy
Kopuła jego stoi dumnie
Na straży płynącej w Lądku wody
A woda tu szlachetna leczy każdego z nas
Ciepła jak promień słońca
Gdy wokół burza trwa
Pij
Pij
Pij ją do woli
Aż cię uleczy z ran
Beata Towarnicka, lat 14, klasa II
Gimnazjum Publiczne im. gen. Stanisława Maczka
w Lądku Zdroju
Lądek to miasteczko
małe przez serce moje
ukochane
Gdy oczy zamykam to każdy
w nim pagórek pamięcią
dotykam.
Przez miasto cudowne co w kotlinie
na wędrowców świata czeka
płynie Biała Lądecka rzeka.
Kamienic przepych, pełno kapliczek
i małych wąskich uliczek.
Wśród tych zabytków
Wojciech to perła miasta
dla turystów wielka atrakcja.
Tu są źródła i źródełka.
Legenda mówi że źródło Jadwigi
każdego ożywi.
Zielony las miasto otacza
kto je raz zobaczy
to do niego powraca.
Pamela Cichańska, lat 14, klasa II
Gimnazium Publiczne im. gen. Stanisława Maczka
57-540 Lądek Zdrój ul. Zamenhofa 2
Moja okolica
Tu się wychowałam,
moich ziomków poznałam.
Z Lądkiem życie swe związałam,
z Lądkiem na życiu się poznałam.
W Złotych Górach często bywałam,
myśli swe tam zostawiałam.
Lądek wolności mnie nauczył
i wiarę w- ludzi przywrócił.
Na Trzech Krzyży chodzić lubiłam,
piękno swej okolicy podziwiałam.
W Lądku marzenia miałam,
które po części w Stójkowi spełniałam
Trzebieszowice konno zwiedzałam,
w Orłowcu na Ślązakach w zawodach startowałam.
Na oklep do Radochowa galopowałam
i po bliskich łąkach cwałowałam.
Po lądeckim regionie wędrować lubiłam
więc w domu mało bywałam.
Teraz hołd składam memu miastu
Za wychowanie i świata pokazanie.
Monika Rosińska, lat 14, klasa II
Gimnazjum Publiczne im. gen. Stanisława Maczka
57-540 Lądek Zdrój ul. Zamenhofa 2
MOJE MIASTO
Gdy otwieram okno widzę
wzgórza i pagórki
kształtne, jakby malowane kredką
Idąc ulicą słucham śpiewu ptaków
które swym głosem upiększają okolicę.
Mijając drzewa które właśnie tutaj
przeżyły swoją młodość,
mysie o łąkach
upiększonych kwiatami.
W blasku zachodzącego słońca
z każdej strony widoczna jest wieża
kościoła, którego
żółte ściany łapią ostatnie
promienie dnia.
Nocą latarnie świecące na ulicy
wyglądają jak
gwiazdy na letnim niebie
oświetlone księżycem.
I tak co dnia...
od początku...
Magdalena Sasaga, lat l4, kl.II
Gimnazjum Publiczne im. Gen. Stanisława
Maczka
57-540 Lądek Zdrój ul. Zamenhofa 2